Jak rozwijać kompetencje społeczne

w praktyce szkolnej?

Szkoła włącza się bezpośrednio lub pośrednio

w większość sfer życia młodego człowieka

i poprzez świadome organizowanie procesu wychowania,

stwarza warunki do opanowania

umiejętności i sprawności społecznych

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej

z dnia 18 stycznia 2005 roku

w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci
i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie
w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych
(Dz. U. Nr 19, poz. 167),

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej

z dnia 18 stycznia 2005 roku

w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i
młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie

w przedszkolach, szkołach specjalnych (Dz. U. Nr 19, poz. 167)

zajęcia rewalidacyjne lub socjoterapeutyczne

int
egr
acyjne

ogól

nodostę

pne

z

oddz, i

nte
gr

acyjnymi

ogól

nodostę

pne

Placówki oświatowe zapewniają

realizację zaleceń zawartych w orzeczen

iu

odpowiednie warunki do nauki, sprzęt specjalist.

i środki dydaktyczne

realizację programów dost. do indywid. potrzeb, z

wykorzystaniem odpowiednich form i metod

integrację ze środowiskiem rówieśniczym

udzielanie pomocy rodzicom

wielospecjalistyczną ocenę poziomu

funkcjonowania ucznia

przygotowanie do samodzielności w życiu dorosłym

specjalne

or

az
oddz. specjal

ne
w

pla
cówk

ach

ogól

nodostę

pnych

Nadrzędny cel kształcenia niepełnosprawnych
intelektualnie w stopniu lekkim

Zmiana podejścia:

od

usprawniania

, korekcji, kompensacji deficytów

rozwojowych

do

wspierania

niezależności osobistej i ekonomicznej

poprzez rozwój niezbędnych umiejętności
(intelektualnych, społecznych, praktycznych)

Pileccy 1993

Niepełnosprawność intelektualna

I. Zdolności intelektualne

II. Zachowanie przystosowawcze

III. Role społeczne

Uczestnictwo, interakcje,

IV. Zdrowie

V. Kontekst

W
S
P
A
R
C
I
E

Model niepełnosprawności intelektualnej AAIDD 2002 r.

Funkcjonowanie

jednostki

Umiejętności poznawcze

zdolności intelektualne



Komunikacja językowa



Odbiór treści pisanych



Umiejętności matematyczne



Samodzielność w myśleniu

Zachowania przystosowawcze to zbiór umiejętności:

koncepcyjnych, społecznych, praktycznych

dzięki którym uczymy się jak lepiej funkcjonować w życiu

Luccason i in. 2002

Kompetencje społeczne to "złożone umiejętności

warunkujące efektywność radzenia sobie w sytuacjach

społecznych.”

Matczak, 2001

kompetencje społecznych

grupa i działanie

To umiejętności funkcjonowania w relacjach interpersonalnych:



Nawiązywanie kontaktów z innymi



Odpowiedzialność



Samoocena



Podatność na manipulację czy sugestię



Przestrzeganie zasad



Praca w zespole

To umiejętności praktyczne zakresie:



Czynności samoobsługowych



Przygotowania do życia codziennego



Gospodarowanie czasem, pieniędzmi,



Umiejętności zawodowe



Troska o własne bezpieczeństwo

Doświadczenie



sprawowanie funkcji opiekuńczych,



udzielania pomocy,



znajdowanie form spędzania wolnego czasu,



wręczania prezentów,



składania życzeń



Niewiele doświadczeń związanych z krytyczną oceną siebie oraz dotyczących
czynności i funkcji związanych z kierowaniem i komunikacją.

W konsekwencji osoby te nabywają szereg doświadczeń

wyznaczonych przez ich marginalną sytuacją społeczną

(

A.Giryński,1989;s.105).

Szkoła często uczy osoby niepełnosprawne,

że nie wolno im robić pewnych rzeczy, które

zarezerwowane są wyłącznie dla osób

pełnosprawnych.

(Z. Gajdzica,2007,s.52)

Jakie zadanie

Ja potrafię

Świat mi

pozwoli

Rola chorego

Przyjecie roli chorego oznacza zezwolenie na interwencje i kontrolę

zachowań przez inne osoby, czyli ograniczenie własnej autonomii.

Role

dziecko

kolega

uczeń

pracownik

małżonek

rodzic

wiedza

postawy

wartości

Kontekst

Współpraca z rodzicami

Mapa potrzeb i możliwości

co go rozwija co on może

Oczekiwania rodziców wobec dziecka i ich przekonania

na temat znaczenia edukacji

mają większy wpływ na

osiągnięcia w szkole niż to, co się faktycznie dzieje w szkole

(H.G.Schaffer,2006).

Etos szkoły jako

kontekst



Klimat szkoły



Obywatel w centrum



Respekt wobec każdej osoby



Rób więcej niż oczekują



Wiara w swoją przyszłość

Przeciwdziałanie usankcjonowaniu

pojęcia Innego

Cechy innego: to osoba gorsza, słabsza.

Jej wyróżnienie jest wynikiem dominacji

a obraz jest wartościowany negatywnie

Nadrzędny cel szkoły

Propozycje programów

Kompasik

czerwiec 15 i 16 (15.00- 19.00 w sali nr 18)

Jak uczyć dzieci tolerancji, akceptacji i otwartości -

prezentacja scenariuszy zajęć - „Komapasik”.

„Jak rozmawiać o niepełnosprawności ?

„ Dołącz do nas „

Dziękuję za uwagę

Beata Rola

Nauczyciel konsultant MSCDN Wydział w Warszawie

[e-mail]