Pies
Jak należy karać psa
Szkolenie psa jest proste, prawdziwą drogą przez mękę jest szkolenie przyszłych właścieli" S.Coren Do
powszechnych widoków jakie możemy zaobserwować na spacerze należy "łapanka" (pogoń za psem,
który uciekł właścicielowi i nie ma ochoty do niego wrócić, po złapaniu następuje wymierzenie psu kary -
najczęściej fizycznej), "smaganie" (bicie smyczą psa za jakieś niewłaściwe zachowanie, np. ciągnięcie
na smyczy), "wydzieranie" (krzyczenie na psa często połączone z przemocą fiz.), itd. Aż dziw bierze, że
TAK MAA
O jest agresywnych zachowań psów.
Pies prawdopodobnie zachowuje się tak jak nauczył go jego właściel, tak jak utrwalił mu pewne nawyki.
Nie rozumie najczęściej za co jest karany.
Stosowanie kar wobec psa wymaga stosownej wiedzy i znajomości psiej psychiki. Niewłaściwe karanie
psa rujnuje nie tylko więz
psa z właścicielem, ale również może skutecznie zahamować jego dalszy
rozwój w tym również możliwość zdobywania nowych umiejętności. Większość współczesnych
behawiorystów, psychologów i szkoleniowców już dawno odrzuciła "średniowieczne" metody szkolenia.
Aczkolwiek jeszcze w latach 60-tych system kar fizycznych odgrywał ogromną rolę w szkoleniu psów.
Skuteczne karanie Przed przystąpieniem do karania psa, musimy sobie uświadomić, że celem kary nie
ma być chęć wywarcia pomsty na zwierzaku ani udowodnienia mu "kto tu rządzi". Kara ma UCZYĆ psa
unikania zachowań, które nam się nie podobają.
Skuteczność kary zależy od dwóch czynników:
- odpowiedniej mocy kary
- czasu jej wymierzenia
Z przeprowadzonych eksperymentów jednoznacznie wynika, iż czym póz
niej karano psa od momentu
przewinienia, tym większe prawdopodobieństwo że pies nie skojarzy kary z przewinieniem, a więc
zasadność jej wymierzenia traci sens. Te same badania pokazały, iż kara wymierzona z 15 sekundowym
opóz
nieniem traci swoją skuteczność.
Sposoby karania
Tajemnica właściwego karania psa to połączenie dwóch zasad: (1) usuwanie nagrody, która kojarzy się
z niewłaściwym zachowaniem, (2)nauczenie postępowania innego niż niepożądane - bo gdy pies robi coś
za co go nagradzamy, nie będzie mógł równocześnie robić tego, co nam sie nie podoba.
Jak zastosować to w praktyce. Np. gdy pies naskakuje na ciebie przy powitaniu. Nagrodą dla niego jest
nasza uwaga mu poświecona: mówimy do niego, dotykamy go , patrzymy na niego. Pierwszym
elementem więc będzie usunięcie tej nagrody: odwracamy się plecami do skaczącego psa, unikamy
wzroku , ignorujemy go. Teraz wprowadzamy działanie przeciwstawne - pies zaniepokojony kręci się bo
nie wie co się dzieje - wydajemy polecenie psu "siad". Gdy pies siądzie dajemy psu nagrodę: głaskamy ,
mówimy coś miłego. Siedzenie jest przeciwstawnym działaniem dla skakania, nie może pies
równocześnie siedzieć i skakać. Ponadto pies jest nagradzany za siedzenie, a nie za to że skacze - więc
po krótkim czasie pies będzie nas witał na siedząco, ponieważ oczekuje za to nagrody ;)
Taki sposób wychowania psa umacnia pożądane zachowania i jest o wiele lepsze niż wymierzanie kar.
Samo wymierzenie kary nie nauczy psa właściwego i pożądanego przez nas zachowania. Ciągłe
wymierzanie kary to informacja , że znowu następnej rzeczy nie należy robić. Taki system nauczania jest
nieskończenie długi, ponieważ nieskończenie długa jest lista niepożądanych przez nas zachowań.
Czas na zastanowienie. To niezwykle ciekawa technika wymierzania kary. Gdy pies zachowuje się
niewłaściwie, wyprowadzamy go i zostawiamy w jakimś zacisznym bezpiecznym pomieszczeniu. Proste i
skuteczne ;) Dlaczego? Psy są zwierzętami bardzo towarzyskimi , już to że mogą przebywać w pobliżu
ludzi jest dla nich nagrodą. Izolacja odbiera psu możliwość zabawy, czułości i interakcji społecznych. Nie
ma tym samym też szans na uzyskanie nagród: smakołyków, pieszczot, etc.
Aby wzmocnić skuteczność działania możemy posłużyć się dodatkowym bodz
cem. Wprowadzamy
określoną komendę (kara wtórna), może to być np. "wystarczy" , "dość". Gdy pupil zaczyna szaleć
mówimy "dość" i natychmiast wyprowadzamy psa w miejsce odosobnienia. Bardzo ważna jest szybkość
http://pies.org.pl Kreator PDF Utworzono 4 January, 2009, 17:43
Pies
działania po wydaniu ostrzeżenia ("dość") , ponieważ pies musi powiązać swoje złe zachowanie z karą
wtórną i izolacją.
a. miejsce odosobnienia - nie powinien to być kojec psa ani jego klatka, gdyż te nie mogą
kojarzyć mu się z karą - swoboda psa w miejscu odosobnienia powinna być ograniczona (np
smyczą),
musi mieć jednak możliwość położenia się , siedzenia, etc
b. czas na zastanowienie - dwie, trzy minuty - gdy zwierzak nie uspakaja się , można
uderzyć mocno pięścią w drzwi i głośno powiedzieć "dość" - psa wypuszczamy, gdy przynajmniej
15 sekund jest spokojny
Po wypuszczeniu psa wracamy do tego co robiliśmy przed odosobnieniem psa. Wydajemy mu komendę
, którą dobrze zna i nagradzamy go za to. Teraz już możemy powrócić do swoich zajęć. Jeśli jednak pies
dalej zachowuje się z
le, powtarzamy wszystko.
"Kropla drąży skałę nie siłą, lecz ciągłym kapaniem" (Gariopont)
Podobnie jak przy nauce psa określonych zachowań, niezbędna przy wymierzaniu kary jest
konsekwencja i cierpliwość. Dlatego najlepsze wyniki w szkoleniu psa osiągnie nie ekspert-teoretyk, lecz
człowiek obdarzony zmysłem obserwacji, mający wyczucie czasu i niezwykłą cierpliwość.
Grzegorz Wiśniewski
WORTAL PSY.24.PL
http://pies.org.pl Kreator PDF Utworzono 4 January, 2009, 17:43