Jak należy rozumieć słowa: "w szczęściu wszystkiego są wszystkich cele".











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Romantyzm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Jak należy rozumieć
słowa: "w szczęściu wszystkiego są wszystkich
cele".










kategoria:   J.polski
zakres:   Romantyzm
dodano:   2000-04-16




Jak należy
rozumieć słowa „w szczęściu wszystkiego są wszystkich cele” (w
oparciu o „Odę do młodości” i własne przemyślenia). Ludzie
mają różne charaktery. Jedni są źli, okrutni, dumni, a drudzy
dobrzy, uczynni, szlachetni. W bajkach dobro zawsze góruje nad złem,
jednak w rzeczywistości jest odwrotnie. Świat jest przesycony złem i
okrucieństwem. Większość ludzi żyje dla siebie, dla własnego dobra.
Nie widzą nic poza swoimi interesami. Tak było od powstania
ludzkości. Ludzie silni, sprytni wysuwali się na czoło. Zbijali swój
majątek nie martwiąc się o innych. Nawet po trupach chcieli dojść do
własnego szczęścia. Czy im się to udaje? Myślę, że nie, bo w
człowieku kiedyś musi odezwać się sumienie. Muszą przypomnieć błędy,
które kiedyś popełnili Pieniądze nie zawsze dadzą szczęście. Z
nimi wiąże się wiele kłopotów np. z przechowywaniem złota,
klejnotów. Bogacze bali się, aby nikt im nie ukradł kosztowności.
Umierając czuli żal, że muszą rozstać się ze swoją fortuną, nie mogą
jej zabrać ze sobą. Mieli problemy z podziałem majątku między
dzieci. Ich synowie tracili czas na własne przyjemności, zabawy,
bale, podczas gdy biedacy umierali z głodu, czując nienawiść do
bogaczy. Widzieli w nich główną przyczynę swoich cierpień. Wiele łez
ubogich upłynęło przez zamożnych panów nie widzących nic poza
czubkiem swego nosa. W tym gronie bogaczy znajdowali się także
ludzie dobrzy, patrioci, którzy dbali o sprawy całego społeczeństwa.
W pracy dla innych znajdowali własne szczęście. Oni to mieli wielkie
plany. Chcieli zmienić świat. Pokazać, że może być lepiej, że
człowiek może wiele przetrzymać, aby osiągnąć swój cel. Ludzie ci
chcieli pozostawić po sobie pamiątkę, zostać w pamięci pokoleń. Nie
dbając o własne korzyści materialne pomagali biednym. Niektórzy jak
np. Maria Borowska z noweli Stefana Żeromskiego poświęciła własne
życie, aby pomóc dzieciom chłopskim. Ona to nauczyła je pisać i
czytać. Chłopi czuli dla nie szacunek za jej pracę i poświęcenie.
Borowska w tej pracy właśnie znalazła swój płomyk szczęścia. Miała
miłość dzieci, dla których poświęciła swoje życie. Przekazała im
cząstkę swej wiedzy, zainteresowała nauką. Podobnych ludzi jak
Borowska było dużo, lecz za mało aby całkowicie zmienić świat, ale
próbować było warto. Tak też uważał wielki poeta Polski - Adam
Mickiewicz. W „Odzie do młodości” wyraził swoje poglądy na świat.
Oda była skierowana do młodzieży jako naturalnej miłośniczki postępu
i wolności. Mickiewicz wierzył w postęp ludzkości, dążył do
powszechnego szczęścia. Był przekonany, że „ze słabością” należy się
„łamać za młodu”. Zachęcał do walki o wolność słowami „gwałt niech
się gwałtem odciska”. „Oda do młodości” jest wezwaniem młodych ludzi
do zbiorowego działania o lepszy świat. Człowiek samotny nic nie
może zrobić, zginie sam wśród tłumu. Nikt nie będzie o nim pamiętał.
Umrze sam w zapomnieniu. O takich ludziach Mickiewicz wyraża się z
odrazą. Mówi, że życie wtedy ma sens, kiedy człowiek nie żyje sam, a
dzieli życie z innymi. Poeta żąda podporządkowania celów osobistych
dobru ogólnemu. Szczytne ideały, które ma zdobyć młode pokolenie,
pociągnie za sobą ofiary. Lecz warto oddać życie, aby zdobyć
upragnioną wolność. Entuzjazm młodego człowieka wyzwala energię
czynu i wolę działania. Jeżeli czegoś się naprawdę chce to można to
osiągnąć. Poeta woła do młodzieży: „Tam sięgaj, gdzie wzrok nie
sięga, Łam, czego rozum nie złamie”. Mickiewicz wzywa do
rewolucji, do zmiany życia, poprawienia bytu ludzkości. Z całą siłą
piętnuje poeta egoizm, który charakteryzował świat stary. Poeta ma
nadzieję, że narodzi się świat lepszy, oparty na młodości, przyjaźni
i miłości. Myślę, że wszyscy ludzie powinni sobie nawzajem
pomagać. Odnosić się do siebie z szacunkiem. Nie powinno być
podziału na biednych i bogatych, na czarnych i białych. Wszyscy
ludzie powinni być sobie równi. Wtedy właśnie narodzi się ten
piękny, wspaniały świat, o którym marzył Mickiewicz i jego młodzi
przyjaciele. Wszyscy ludzie będą szczęśliwi, będą żyć w miłości.
Człowiek musi uwierzyć we własne siły. Trochę dobrej woli i chęci, a
będzie o wiele lepiej. To od ludzi zależy, jaki jest ten świat.
Wojny, toczone przeważnie o błahe sprawy, doprowadzają do tragedii.
Silne państwa chcą zagarnąć małe państewka. Toczą się krwawe boje,
ginie mnóstwo ludzi. Żałoby po jednej i drugiej stronie. Ludzie wolą
zadawać sobie cierpienie, żyć w nienawiści do innych niż nieść pomoc
potrzebującym. Tak jest wygodniej, do tego ludzie są przyzwyczajeni.
Lecz warto walczyć o wolność, o zmianę świata. Idea tworzenia,
fantazja młodych ludzi powinna zwyciężyć, ponieważ w szczęściu
wszystkiego są wszystkich cele.







Autor: Johny Walker

Ocena : 3.4 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000