Dowody na istnienie Boga i życia po śmierci

W historii miało i ma miejsce wiele różnych, niewytłumaczalnych wydarzeń i zjawisk, danych nam przez Boga.

Potwierdzają one istnienie Stwórcy i życia pozagrobowego oraz prawdziwość religii chrześcijańskiej.

Dzięki nim wiele osób na całym świecie nawróciło się.

Głównym celem tej prezentacji jest ukazanie tych wydarzeń, bez dokładnego i większego opisywania ich.

Na nie wszystkie można znaleźć informacje w internecie oraz w książkach (kilka tytułów znajduje się na końcu).

1.

Niewytłumaczalne, cudowne uzdrowienia cielesne.

Dokonują się one np. w miejscach objawień, dzięki
wstawiennictwu mistyków i świętych.

Jednym z wielu przykładów cudownego uzdrowienia jest
Miguel Juan Pellicer, który odzyskał amputowaną nogę.
Cud ten został dokładnie opisany w książce „Znak dla
niewierzących”.

Najbardziej znanym z uzdrowień miejscem jest Lourdes
(Francja), w którym to zaczęły się one dokonywać od
objawień Matki Bożej w 1858r. Od tego czasu lekarze
uznali za niewytłumaczalne ok. 7 tys. uzdrowień.

Grota objawień w Lourdes

2.

Mistycy: stygmaty, bilokacja, lewitacja, dar uzdrawiania, czytania w ludzkich sercach i

myślach, wizje, widzenia zaświatów, posty eucharystyczne, nie rozkładanie się ciał po śmierci i

inne zjawiska.

Niektóre z tych darów otrzymali m.in. św.o.Pio, Teresa Neumann,
s.Józefa Menendez, Marta Robin, św. Małgorzata Maria Alacoque.

Jednym z najbardziej znanych mistyków jest św. Ojciec Pio.
Stygmaty które otrzymał były parokrotnie badane; nauka nie była w
stanie wyjaśnić ich pochodzenia i istnienia.
Przez 50 lat nieustannie krwawiły i nie goiły się, nie powodowały one
stanów zapalnych ani martwicy. Było to zjawisko pozostające w
sprzeczności z prawami natury. W chwili śmierci świętego stygmaty
zupełnie znikły, nie pozostawiając nawet najmniejszej blizny.
Niektórymi innymi darami jakie o.Pio otrzymał od Boga były: dar
uzdrawiania, czytania w nadprzyrodzony sposób w sercach i myślach
przychodzących do niego ludzi oraz dar bilokacji, polegającej na
równoczesnym znajdowaniu się w dwóch różnych miejscach, nieraz
oddalonych od siebie o setki, a nawet i o tysiące kilometrów.

św. Ojciec Pio

Kolejnym niezwykłym zjawiskiem jest fakt, że ciało o.Pio nie ulega

naturalnemu procesowi rozkładu pomimo upływu ponad czterdziestu lat od jego śmierci.

3.

Cuda Eucharystyczne.

Najczęściej polegają one na przemianie chleba lub wina (lub obojga)

w prawdziwe ludzkie ciało lub krew.

Zdarzenia takie miały miejsce m.in. w Lanciano, Bolsenie, Buenos Aires,
Sienie, Santarem, Sokółce.

Lanciano (Włochy), VIII wiek.
Chleb i wino przemienia się w ciało i krew, podczas odprawiania Mszy św.
W 1971r dokonano laboratoryjnych badań fragmentów tej relikwii i
stwierdzono:
- ciało jest fragmentem ludzkiej tkanki mięśnia sercowego,
- nie stwierdzono śladów cięć ostrym narzędziem, co wykluczyło możliwość
pobrania tkanki z ciała ludzkiego,
- ciało pozostało niezmienione przez dwanaście wieków, mimo braku śladów
substancji konserwujących, teoretycznie powinno się rozpaść,
- zakrzepła krew jest ludzką krwią o grupie AB,
- zwykły skrzep już dawno uległby naturalnemu rozkładowi, a pobrany z
relikwii pomimo upływu tylu wieków jest w dobrym stanie.

Lanciamo. Srebrna monstrancja,
w której przechowuje się
Hostię-Ciało i zakrzepłą Krew

4.

Niezwykłe wizerunki.

Przykłady: Tilma z Guadelupe, Całun Turyński, Całun z Manopello,
Chusta z Oviedo.

Guadelupe (Meksyk), rok 1531.
Podczas objawienia maryjnego, na płaszczu (tilma) widzącego Indianina
Juana Diego, powstaje cudowny obraz Matki Bożej.
Po kilku naukowych badaniach przeprowadzonych na wizerunku w drugiej
połowie XX wieku, stwierdzono m.in.:
- materiał na którym powstał wizerunek po ok. 20 latach powinien
zbutwieć i całkowicie się rozsypać,
- nie ma śladu jego zblaknięcia lub popękania a kolory są żywe, świeże i
błyszczące, pomimo że minęło ponad 400 lat od jego powstania,
- nie ma na nim śladów szkicowania i pędzla, więc nie został on
namalowany ludzką ręką,
- barwniki użyte w tym obrazie nie są znane współczesnej nauce,
- przy 2500-krotnym powiększeniu oczu Matki Bożej, odkryto, że jest na
nich zawarta scena przedstawiająca spotkanie Juana Diego z biskupem
(będącym w towarzystwie kilku osób), podczas którego widzący pokazuje

Niezwykły wizerunek znajdujący

powstały na tilmie wizerunek; w oczach Maryi odbiło się w sumie 13 osób.

się na płaszczu z Guadelupe

5.

Krwawiące, płaczące figury, krucyfiksy i obrazy.

Przykłady: figurka z Akita, krucyfiks z Limpias, Ikona z Tuluzy, figurka
z Civitavecchia, figura z Syrakuz.

Akita (Japonia), rok 1973.
Na dłoni drewnianej figurki Matki Bożej, pojawia się rana, z której przez
pewien czas płynie krew, a innym razem figurka poci się i wydziela przez
wiele dni zapach róż i lilii.
W latach 1975-1981 z tejże figury płyną 101 razy łzy, w obecności
kilkuset świadków.
Wydarzenia te były związane z objawieniami, w których Matka Boża
przemawiała do Agnieszki Sasagawy.
Z cudownej figury zostały pobrane krew i łzy, które następnie poddano
badaniom; powtórzono je kilkanaście lat później w innym laboratorium.
Pierwsze jak i drugie badania wykazały, że pobrane materiały to ludzka
krew i łzy.

Figurka Matki Bożej z Akita

6.

Objawienia prywatne - Boga Ojca, Jezusa Chrystusa, Matki Bożej i Aniołów.

Miały one miejsce m.in. w Fatimie, Kibeho, Łagiewnikach, Paray-le-Monial, Lourdes.

Podczas objawień lub w miejscach, gdzie miały one kiedyś miejsce, dochodzi do niewytłumaczalnych
uzdrowień i nawróceń.

W 1917r w Fatimie (Portugalia), miały miejsce najbardziej znane w historii objawienia maryjne.

13 października podczas szóstego i
ostatniego objawienia nastąpił tzw.
„cud słońca”, który został miesiąc
wcześniej zapowiedziany przez Matkę
Bożą, jako znak potwierdzający
prawdziwość objawień.
Świadków „cudu słońca” było
parędziesiąt tysięcy, był on widoczny
nawet 15km od miejsca objawień, więc
nie ma mowy o czymś takim jak
zbiorowa halucynacja. Podczas tego
zjawiska, wielu ludzi się nawróciło a
niektórzy zostali uzdrowieni.

13.10.1917r. Fatima. Tłum oczekujący na zapowiedziany cud

7.

Objawianie się

dusz przebywających w czyśćcu i niebie.

Dusze czyśćcowe ukazują się głównie w celu proszenia o modlitwę, a
znajdujące się w niebie, aby pouczać żyjących jak dążyć do świętości.

Szczególny dar kontaktów ze zmarłymi mieli m.in. Maria Simma,
św.ojciec Pio, Anna Katarzyna Emmerich, Stefania Fulla Horak.

Na uwagę zasługuję również mistyczka Natuzza Evolo (1924-2009).
Za Bożym zezwoleniem przemawiały przez nią dusze zmarłych,
znajdujące się w niebie, czyśćcu czy piekle.
Każda z tych dusz mówiła przez stygmatyczkę swoim własnym głosem, a
więc były to głosy mężczyzn, kobiet, dzieci, młodych oraz starych.

Natuzza Evolo

8.

Objawianie się dusz potępionych.

Bóg daje takie wydarzenia, aby przez nie przypomnieć ludziom żyjącym na ziemi o wiecznej karze, czyli
piekle.

W historii jest znanych dużo takich przypadków. Nierzadko świadkami tych zjawisk było wiele osób, w tym
też niewierzących, którzy dzięki nim, zmienili swoje życie.

Kilka przykładów:
św.Franciszek Jeremi i grzesznica, świadectwo błogosławionego Ryszarda od św. Anny, historia prostytutki
z 1873r dziejąca się w Rzymie: „Dziewczyna złego życia”.
Sporo takich zdarzeń można znaleźć w książkach: „Piekło - Czy jest, czym jest” L. G. de Segur i „Piekło”
F.X.Schouppe SJ.

Chyba najlepiej zbadanym przypadkiem tego typu, jest historia doktora Rajmunda Diokersa, dziejąca się w
Paryżu, w drugiej połowie XIX wieku.
Zmarły doktor Rajmund podczas swojego pogrzebu, dwukrotnie podniósł się z otwartej trumny i trzykrotnie
przemówił. Za trzecim razem powiedział, że jest potępiony. Lekarze obecni na obrzędach od razu obejrzeli
zmarłego i stwierdzili, że jest on martwy.
Doktor był znanym człowiekiem, więc na jego pogrzeb przybyło kilka tysięcy osób, które były świadkami
tych przerażających zjawisk.

9.

Opętania, czyli stan, w którym ciałem człowieka zawładnął demon.

Są one dowodem na istnienie szatana i piekła, a tym samym Boga i nieba.

Najgłośniejszym przypadkiem opętania jest historia młodej Niemki Annelise
Michel.

Ludzie u których podejrzewa się opętanie zostają przebadani przez lekarzy,
w celu określenia czy nie są chorzy psychicznie.
Gdy taka osoba jest zdrowa psychicznie, czyli nie idzie jej pomóc żadnymi
lekarstwami, to dopiero wtedy może dojść do egzorcyzmów, które -gdy jest
to opętanie- pomogą wyrzucić demona z ciała.

Krzyki, przekleństwa i miotanie się jako reakcja na wodę święconą,
modlitwy i krzyż; zmieniający się głos, nadludzka siła, mówienie w
nieznanych językach - takie rzeczy mogą występować podczas opętania i
egzorcyzmów.

Polecam, każdemu rozmowy włoskiego egzorcysty ks. Józefa Tomasellego
ze złym duchem w „Twarzą w twarz z demonem”. Fragment:

Annelise Michel

„Seks, aborcja, rozwód, okultyzm: oto jak udaje mi się

prowadzić ludzi do piekła...”

10.

Zjawisko śmierci klinicznej i widzenie podczas niej nieba, czyśćca i piekła.

Przykłady: Gloria Polo, Ian McCormack, Jennifer Perez, Howard Storm.

Ktoś powie, że nie można tych doświadczeń brać na poważnie, ponieważ
idzie je racjonalnie wyjaśnić. Rzeczywiście, niektóre rzeczy mające miejsce
podczas śmierci klinicznej można próbować naukowo wytłumaczyć.
Ale nie da się wyjaśnić m.in. sytuacji, w której taka osoba opowiada, że
podczas śmierci klinicznej opuściła ciało i znajdując się poza nim, widziała
oraz słyszała rzeczy, które rzeczywiście działy się w różnych miejscach
oddalonych od jej ciała.

Kolumbijka Gloria Polo w 1995r. została trafiona przez piorun. Była cała
poparzona i lekarze nie dawali jej szans na przeżycie. Przez kilka dni
znajdowała się w śpiączce i w tym czasie doświadczyła istnienia życia po
śmierci.
Została cudownie uzdrowiona i dziś jeździ po całym świecie opowiadając o
istnieniu Boga, złych duchów, nieba, piekła i czyśćca. Dzięki jej świadectwu

Gloria Polo

wielu ludzi zmienia swoje życie.

11.

Inne.

Przykłady:
- „cud krwi” św. Januarego,
- bezkrwawa rewolucja na Filipinach w 1986r,
- cudowne zrośnięcie się poćwiartowanego ciała św.Stanisława.

O mistykach była już mowa, ale warto wspomnieć jeszcze o
stygmatyczce Annie Katarzynie Emmerich (1779-1824), która została
obdarzona niecodziennym darem.
Bóg pokazał jej różne wydarzenia historyczne i nakazał spisywać to co
widziała.
Oglądała ona m.in. całe życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa
Chrystusa, stworzenie świata, upadek aniołów, czyściec, niebo i piekło -
to wszystko dokładnie zostało spisane.
Przez 5 lat, zapisano 16 tys. stron tekstu.
Naukowcy i teologowie podkreślają zadziwiającą zgodność wizji
Emmerich z ustaleniami historii, teologii, archeologii i topografii.

Anna Katarzyna Emmerich

W większości punktów wymieniono tylko kilka najbardziej znanych przypadków.

W rzeczywistości można by ich wymienić o wiele wiele więcej

z kilkudziesięciu, kilkuset czy nawet kilku tysięcy znanych.

Bóg przyzwolił, aby te wydarzenia i zjawiska miały miejsce, głównie po to żeby:

- ukazać niewierzącym, istnienie Swoje i życia po śmierci, w tym wiecznej nagrody i kary,

- umocnić wiarę osób wierzących.

Na koniec kilka tytułów książek w których można poczytać

o wielu wymienionych w tej prezentacji zjawiskach.

„Ilustrowana księga cudów”

Henryk Bejda

Ten imponujący album pomyślano jako niezwykły katalog najbardziej spektakularnych i pięknych dowodów
na przenikanie Bożej cudowności w nasz ludzki świat. Książka z pewnością mile zaskoczy wielością i
różnorodnością poruszanych tematów, a przedstawione w niej fotografie cudów, które nie sposób racjonalnie
wytłumaczyć, świetnie obrazują, w jak pięknym i tajemniczym świecie żyjemy.

„Księga 100 wielkich cudów”

Henryk Bejda

W tej książce przedstawione są cuda dokonane przez samego Chrystusa, cuda uczynione przez Boga za
pośrednictwem apostołów i najpopularniejszych świętych, jak i te, dzięki którym na ołtarze wyniesieni
zostali współcześni święci, także ci mniej znani szerokiemu gronu. Opisano tutaj również specyficzne
"cuda", jakimi są tajemnicze charyzmaty i dary, którymi Bóg obdarzył swoich wybrańców, a także swoiste
cuda wiary, czyli nawrócenia. Cudownymi ingerencjami Boga i jego świętych w życie współczesnych są
również objawienia. W książce przedstawiamy zarówno największe uznane przez Kościół objawienia
maryjne, objawienia Pana Jezusa, jak i objawienia św. Michała Archanioła.
Czytelnik przeczyta tu także o tym, czym jest fenomen płaczących Madonn. Wśród poruszanych tematów są
również Boże ingerencje w bieg historii wyproszone przez wiernych gorącą modlitwą oraz cuda
eucharystyczne. Znajdziemy też teksty dotyczące Polski i Polaków. Książka z pewnością mile zaskoczy
wielością i różnorodnością poruszanych tematów. A tytułowe "100 cudów" jest w zasadzie liczbą umowną.
Uważny czytelnik znajdzie ich tu dużo, dużo więcej.

„Powody aby wierzyć”

Ron Tesoriero

Ja nie szukam cudów. Jednak kiedy się zdarzają i Kościół je uznaje, mamy prawo o nich mówić. Ron
Tesoriero - wypowiedź dla Radia Watykańskiego - Jezus pozwolił Tomaszowi dotknąć swych ran. To samo
robi dla nas w nowym tysiącleciu. Czasami trzeba zobaczyć, aby uwierzyć. Konsekrowana Hostia zmienia
się w ciało. Niewidomy odzyskuje wzrok, by obejrzeć film o Eucharystii. Niewykształcona mistyczka, w
nieznanych sobie językach i bez błędów teologicznych, zapisuje setki stronic głębokiego nauczania i
komentarzy biblijnych. Czy te i inne niezwykłe zjawiska zasługują na wiarę? Co mówi o nich nauka?
Ron Tesoriero od ponad dwudziestu lat poszukuje odpowiedzi na podobne pytania. Towarzyszy
naukowcom, którzy przyglądają się nadzwyczajnym zjawiskom w Kościele katolickim.
Wyniki analiz potwierdzają to, w co wierzymy. Opisuje cuda Eucharystyczne, doświadczenia
współczesnych mistyków i stygmatyków, badania całunu turyńskiego i chusty z Oviedo oraz testy na próbce
relikwii Krwi Chrystusa. Te fascynujące relacje poruszają serce i umysł.

„Potęga cudów. Prawdziwe przypadki Bożej obecności”

Joan Wester Anderson

Mamy tu do czynienia z prawdziwą panoramą cudownych wydarzeń. Spotkamy tu aniołów, zmarłych
krewnych i znajomych, natchnienia pochodzące z nieba, cudowne ocalenia, łącznie książka zawiera
kilkadziesiąt zaczerpniętych z życia opowieści.
A zaczniemy od doskonale udokumentowanej historii kaznodziei, który odzyskał mowę, pomimo iż
medyczna diagnoza była bezlitosna – milczenie do końca życia. Jego choroba była tak niezwykła, że
przedstawiano ją na naukowych sympozjach, a jego gardło nieustannie fotografowano za pomocą
endoskopu. Nie było nadziei, przynajmniej w ludzkim rozumieniu tego słowa. A jednak, nagle,
niespodziewanie, na oczach dwóch setek świadków... Sam Lynch natomiast od urodzenia był analfabetą i
nagle poproszono go o odczytanie fragmentu Biblii. Nie był w stanie się wykręcić i na oczach setek
słuchaczy zaczął czytać...

„Boża pieczęć. Cuda”

Saverio Gaeta

Ta książka jest wyzwaniem. Dla sceptyków, oczywiście. Ale może również dla niektórych wierzących.
"Sceptycy zostali wyzwani na ich własnym terenie: racjonalności, badania skrupulatnego i obiektywnego;
zostali postawieni wobec faktów" (z Przedmowy). Cuda wywołują z jednej strony nieufność, z drugiej -
pogoń za sensacją. Są rzeczywistością trudno uchwytną, czy zatem orzekanie o nich nie grozi naginaniem
faktów? Dlaczego Kościół od tylu wieków prosi o cuda za przyczyną kandydatów na ołtarze, aby móc ich
ogłosić świętymi? Na te pytania można znaleźć odpowiedź w książce, którą trzymają Państwo w ręce.
Odpowiada na nie we Wprowadzeniu kard. Jose Saraiva Martins, prefekt Kongregacji Spraw
Kanonizacyjnych, natomiast dalsze strony zawierają "materiał dowodowy": opis 15 (starannie wybranych
spośród 600) szczególnie ewidentnych przypadków Bożych interwencji, wobec których nauka pozostaje
bezradna. Zostały one wnikliwie opisane przez włoskiego dziennikarza, Saverio Gaetę, i opatrzone
dokumentacją fotograficzną. Fascynująca lektura dla wierzących i dla sceptyków.

„Księga objawień Maryjnych od I do XX wieku”

G. Hierzenberger, O. Nedomansky

Bestseller światowy, tłumaczony na wiele języków, po raz pierwszy na polskim rynku wydawniczym. Dzieło
obejmuje wszystkie objawienia maryjne: zatwierdzone przez Kościół, nie zatwierdzone oraz te, co do
których władze kościelne w ogóle się nie wypowiadały, wyrażając brak swego zainteresowania. Pełną
faktografię tzw. mariofanii poprzedza wstęp od wydawcy polskiego oraz szerokie wprowadzenie teologiczne
dotyczące istoty objawień i ich znaczenia w historii Kościoła. Książka mądra i pouczająca. Austriaccy
Autorzy oparli się na bogatych materiałach archiwalnych, kościelnych, historycznych oraz bibliografii
mariologicznej. Dzieło posiada aprobatę Kurii Metropolitalnej Warszawskiej.

„Cudowne wizerunki naszego Pana”

Joan Carroll Cruz

Tom pokrewny Cudownym wizerunkom NMP, a zarazem jedna z najbardziej sugestywnych książek o kulcie
naszego Zbawiciela. Czterdzieści dwie zadziwiająco prawdziwe opowieści ukazują nam cudowne działanie
Pana Jezusa w różnych częściach świata, a uzupełnione są wieloma fotografiami - także kolorowymi-
cudownych figur, krucyfiksów i innych uświęconych wizerunków, a także życiorysami osób, dla których
miały one szczególne znaczenie. Opisane są tu, oczywiście, dwa najcenniejsze wizerunki Pana Jezusa -
Święty Całun z Turynu i Chusta Weroniki - a także, otaczana ogromną czcią, figura Dzieciątka Jezus z Pragi
i sławny krucyfiks z San Damiano, przez który Chrystus nakazał św. Franciszkowi odbudować Kościół, a
także wiele innych, równie fascynujących i inspirujących wizerunków.

„Cudowne wizerunki Najświętszej Maryi Panny”

Joan Carroll Cruz

Autorka Cudów Eucharystycznych i Niezniszczalnych podejmuje niezwykłe wyzwanie. Przedmiotem jej
badań stały się wizerunki Matki Bożej, tak rzeźby jak i obrazy, znane na świecie ze swych niezwykłych łask.
Opisuje sto najsłynniejszych wizerunków, które przemówiły, pomogły w wybudowaniu katolickich świątyń,
emitowały jasne światło umożliwiające ich odnalezienie, doprowadziły do cudownych uzdrowień a także
zsyłały wiele innych łask. Znalazło się wśród tych wizerunków również miejsce dla tak bliskiej sercom
Polaków Matki Bożej z Jasnej Góry. Autorka, z kronikarską dokładnością odtwarza cudowne wydarzenia,
które weszły do historii sanktuariów w różnych zakątkach świata, a żywy język i pasjonujące historie nie
tylko zachęcają do lektury, ale i do pielgrzymek do miejsc opisanych w książce. Bogato ilustrowana, 32
kolorowe fotografie i ponad 100 czarno-białych.

„Cuda, znaki, Boskie interwencje”

Aleksandra Polewska

Kiedy byłam małą dziewczynką moi dziadkowie opowiedzieli mi o wielkiej łunie, która tak rozświetlała
nocne niebo, że - jak twierdzili - na ciemnej ulicy można było znaleźć igłę. Według nich owo niezwykłe
światło zapowiadało nadejście drugiej wojny światowej. Jakiś czas później usłyszałam o proroctwie
fatimskim, w którym Maryja zapowiadała pojawienie się wyjątkowo zjawiskowej zorzy tuż przed wybuchem
najokrutniejszej z wojen, W ubiegłym roku, z czystej ciekawości, postanowiłam poszukać choćby jednej
notatki prasowej z tamtych czasów, która wspominałaby o łunie. Rezultaty mojego niewinnego śledztwa
kompletnie mnie przerosły. I tak powstał pierwszy rozdział tej książki.

„Moje przeżycia z duszami czyśćcowymi”

Maria Simma

Niektórzy ludzie pytają dlaczego Bóg dopuszcza, by zmarli ukazywali się żyjącym? Z pewnością nie dla
zaspokojenia ciekawości! Jest to zawsze szczególny przejaw miłosierdzia Bożego i część Jego zbawczego
planu. Nam powinno to przynieść duchową korzyść; dla zmarłych zaś jest wielką pociechą w oczekiwaniu
na zjednoczenie z Bogiem. To powinno skłonić nas do modlitw i ofiar za dusze w czyśćcu cierpiące.
Maria Simma (1915-2004) mieszkanka alpejskiej wioski Sonntag w Austrii, otrzymała od Boga szczególny
charyzmat, który pozwolił jej, by dusze czyśćcowe zwracały się do niej o pomoc. Niestrudzenie modliła się i
pokutowała, służąc im dniem i nocą. Dzięki swojej książce, odczytom i kasetom stała się znana również poza
granicami Austrii.

„Trafiona przez piorun. Stałam u bram nieba i piekła”

Gloria Polo

Tekst traktuje o pewnym fakcie, zdarzeniu, które zostało dobrze udokumentowane, a miało miejsce w roku
1995. Pani dr Gloria Polo jest Kolumbijką, dentystką, która wskutek wypadku umarła, to znaczy była tak
poważnie ranna, że przez kilka dni znajdowała się w śpiączce i przy życiu podtrzymywały ją tylko szpitalne
urządzenia medyczne. Gdyby je wyłączono, umarłaby natychmiast. Opiekujący się nią lekarze spisali ją już
całkowicie na straty i chcieli odłączyć aparaturę. Jedynie jej siostra, która również jest lekarzem, obstawała
za tym, by urządzenia nadal pracowały. Podczas śpiączki Gloria Polo znajdowała się po drugiej stronie
rzeczywistości, w zaświatach, i mogła następnie powrócić do życia, by złożyć świadectwo tym, którzy nie
potrafią uwierzyć. Przyniosła nam stamtąd ważne orędzie. Najlepiej sami je przeczytajcie, spisane
bezpośrednio z jej ust. Pani Gloria, podczas tego mistycznego przeżycia, które bardzo dokładnie opisuje,
mogła zajrzeć do swojej Księgi życia. To doświadczenie tak nią wstrząsnęło, że na polecenie Pana stała się
głosem wołającym na pustyni wiary naszych współczesnych czasów. Istotą jej orędzia nie jest nic innego jak
niezmierzona Miłość Boga do nas ludzi i Jego wielkie Miłosierdzie. Bóg ciągle daje nam dowody, my
jednak mimo tego zaprzeczamy Jego istnieniu

„Tajemnice, cuda i osobliwości w życiu świętych”

Joan Carroll Cruz

W książce opisane zostały setki cudownych historii związanych z życiem świętych. Cuda mają tu
różnorodną formę: mamy do czynienia z przypadkami bilokacji, lewitacji, zapachem świętości i odorem
grzechu, transwerberacją i innymi cudami związanymi z sercem, cudownym przemieszczaniem się osób,
rozmnożeniem żywności, sprowadzeniem pieniędzy, mistycznymi małżeństwami, stygmatami.

„Niezniszczalni”

Joan Carroll Cruz

Prawdziwa opowieść o świętych, których ciała po śmierci nie uległy rozkładowi.
Autorka opisuje ponad sto przypadków ciał świętych, które nie tylko nie podlegają normalnym procesom
biologicznym, ale posiadają też inne niezwykłe właściwości.

„Tajemnica Całunu”

Panic Idzi

Całun Turyński od dawna budził emocje. Wiele osób żywiło głębokie przekonanie o jego autentyczności,
widząc w nim płótno grobowe Chrystusa, inni wyrażali wobec niego głęboki sprzeciw, niektórzy nawet
nienawiść. Ten stan rzeczy (wydawałoby się) powinien ulec zmianie, kiedy Całun poddano badaniom
naukowym. Niewiele jest przedmiotów na Ziemi, które byłyby tak starannie i zarazem wszechstronnie
przebadane, jak Całun Turyński.
Trudno znaleźć obiekt, w którego rozpoznanie zaangażowałoby się tak wielu znakomitych i zarazem
uznanych specjalistów, reprezentujących niezmiernie rozległą paletę specjalności naukowych, od nauk
matematyczno-przyrodniczych, przez astronomię, medycynę, nauki historyczne, archeologię, nauki
inżynieryjne (na przykład specjalistów badania materiałów), a nawet ostatnio także informatykę.
Za tymi badaczami stoją znamienite ośrodki naukowo-badawcze, chlubiące się mianem wiodących na
świecie w swoich specjalnościach. Tej klasy specjaliści nie pozwoliliby więc sobie na kierowanie się
emocjami w badaniach nad Całunem Turyńskim - a wyniki, które osiągnęli, zasługują na uwagę. Jakie to
wyniki, do jakich prowadzą nas wniosków ? na te pytania spróbujmy wspólnie znaleźć odpowiedź.

„Święta chusta, święta krew”

Bennett Janice

Sudarion z Oviedo to starożytna zakrwawiona chusta, czczona od stuleci w Kościele katolickim jako
prawdziwa szata pogrzebowa Jezusa. Jedna z najważniejszych relikwii chrześcijaństwa – od ponad 1200 lat
przechowywana w katedrze w hiszpańskim mieście Oviedo – wzbudziła ogromne zainteresowanie, gdy
naukowcy korzystający z najnowszych metod badawczych odkryli wiele podobieństw między Sudarionem i
słynnym Całunem Turyńskim...
Janice Bennett prowadzi fascynujące śledztwo, poszukując odpowiedzi na podstawowe pytania. Czym jest
owa tajemnicza relikwia? Czy to jest chusta okrywająca głowę Jezusa, opisana w Ewangelii św. Jana?
Dlaczego Jan tak szczegółowo opisuje położenie chusty w grobie? I dlaczego „ujrzał i uwierzył”? Nauka
zaczyna odsłaniać tajemnice świętej relikwii, rzucając nowe światło na mękę i śmierć Jezusa z Nazaretu.
Ta książka jest wyprawą w poszukiwaniu prawdy o chuście mającej, moim zdaniem, wielkie znaczenie dla
całego świata. Wyniki tych poszukiwań z pewnością przerosły moje oczekiwania.

„Cuda Eucharystyczne”

Joan Carroll Cruz

Książka opisuje 36 słynnych cudów eucharystycznych w historii Kościoła: zjawiska Hostii zmieniających się
w widzialne ciało, Hostii krwawiących, Hostii zmieniających się w kamień w ustach grzeszników i wiele
innych. Cuda, które swoimi autorytetem potwierdzali święci i papieże.

„Cud Guadalupe”

Wincenty Łaszewski

Guadalupe to obecnie dzielnica México City - stolicy Meksyku, gdzie w 1531 roku Matka Boża objawiła się
Indianinowi Juanowi Diego i przekazała światu swój autoportret. Jest to pierwsze uznane przez Kościół
objawienie maryjne, zaś Cudowny Obraz z Guadalupe, na którym Maryja sama odbiła swój wizerunek, to do
dziś jedyny autoportret Matki Bożej, jaki posiada ludzkość.
Guadalupe to najliczniej odwiedzane sanktuarium maryjne świata, gdzie co roku przybywa ponad 12
milionów pielgrzymów, czyli 3 razy więcej niż na Jasną Górę. Guadalupe to także miejsce pierwszej
zagranicznej podróży apostolskiej Jana Pawła II, który wyznał: „Czuję się pociągany przez ten Obraz Matki
Bożej z Guadalupe. Ona mnie przyzywa”. Ojciec Święty dodał: „bije tu macierzyńskie serce Maryi”.

„Cud na Filipinach”
Wincenty Łaszewski

To miała być największa masakra w historii ludzkości. Padł rozkaz, by bezlitośnie zdławić bunt. Miało
zginąć dwa miliony bezbronnych cywilów. Były ataki czołgów. Przeprowadzono atak moździerzowy.
Nastąpił atak zmotoryzowanej piechoty. Ciśnięto w tłum pojemniki z gazem. Wysłano do ataku helikoptery.
Skierowano na miejsce buntu bombowce. Brakowało jeszcze tylko ataku od dołu - z samego dna piekła. Jak
to się stało, że na asfalt manilskiej autostrady nie spadła ani jedna kropla krwi? To był cud. Zwyczajny cud.
Czy zwyczajny?