Podstawy inwestowania  spis tematów
Czym jest inwestowanie?
Różnice między oszczędzaniem i inwestowaniem, procent składany
Przykład obrazujący jego znaczenie
Podstawowe instrumenty
Gotówka i ekwiwalenty
Waluty
Obligacje
Akcje
Nieruchomości, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, metale szlachetne
Główne czynniki mające wpływ na decyzje inwestycyjne
Aktualna sytuacja finansowa inwestora
Cel inwestycyjny
Horyzont czasowy
Znajomość dostępnych instrumentów finansowych
Skłonność do ryzyka
Inflacja  przykład obrazujący wpływ inflacji na wartość aktywów (konieczność osiągania dodatniej
realnej stopy zwrotu)
Aktualny poziom stóp procentowych
Aspekty podatkowe
Dywersyfikacja
Alokacja aktywów
Ryzyko walutowe w przypadku inwestycji zagranicznych
Strategie inwestowania:
Strategie dla portfela obligacji:
Zarządzanie pasywne
Zarządzanie aktywne
Technika finansowania dopasowanego
Strategie dla portfela akcji:
Zarządzanie pasywne
Zarządzanie aktywne
Metody alokacji aktywów:
Metoda alokacji bezpiecznej
Metoda alokacji taktycznej
Metoda alokacji strategicznej
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
1
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Bieżący nadzór nad portfelem
wpływ zmian rynkowych cen aktywów i nadzwyczajnych wydarzeń na skład portfela
Mierzenie stopy zwrotu z portfela:
Całkowity zwrot
Przeciętna roczna stopa zwrotu
Pomiar rentowności portfela
Rentowność bieżąca
Rentowność efektywna
Rentowność 30-dniowa
Odpowiedzi na pytania testowe
Czym jest inwestowanie?
Osoby mające do dyspozycji wolne środki pieniężne, których nie chcą przeznaczać na bieżącą konsumpcję mają
do wyboru dwie możliwości: oszczędzanie i inwestowanie. Pozornie wydaje się, że pojęcia te znaczą praktycznie
To samo. Oczywiście w obu przypadkach mamy do czynienia z lokowaniem pieniędzy, na tym jednak podobieńs
twa w zasadzie się kończą.
Podstawowymi różnicami są cel i kwestia podejścia do ryzyka. Ponieważ celem oszczędzania jest zabezpieczenie
krótkoterminowych potrzeb finansowych i przyszłych przewidywanych wydatków jak również stworzenie
rezerwy na nieoczekiwane wydatki nie można pozwolić sobie na podejmowanie ryzyka. Z kolei w przypadku
inwestowania głównym celem jest pomnażanie swojego majątku. Z tego faktu wynikają dwie rzeczy: po
pierwsze, do osiągnięcia celu konieczny jest dłuższy okres czasu, a także gotowość akceptacji podwyższonego
ryzyka inwestycji. Po drugie, o ile w przypadku oszczędzania pieniądze są lokowane na rachunkach bankowych
i w krótkoterminowe papiery skarbowe, o tyle przy inwestowaniu pod uwagę bierze się przede wszystkim akcje
i obligacje.
Co w takim razie powoduje, że ludzie są skłonni zaakceptować zwiększone ryzyko i dłuższy horyzont inwestycji?
Tą korzyścią jest wyższa stopa zwrotu. Historyczne dane wyraz
nie pokazują, że w dłuższym okresie czasu
inwestorzy zarabiają znacznie więcej od oszczędzających. Wynika to nie tylko z innych instrumentów
finansowych, ale także z pewnej zależności zwanej procentem składanym. Polega ona na tym, że jeśli wszystkie
bieżące dochody otrzymywane z instrumentów finansowych (np. odsetki z obligacji lub dywidendy)
zdecydujemy się ponownie inwestować, (czyli dokonywać, tzw. reinwestycji) to zabieg ten znacząco zwiększy
długoterminową stopę zwrotu.
Pytanie 1. Załóżmy, że dwóch inwestorów chce osiągnąć pewną kwotę pieniędzy za 20 lat.
Pierwszy postanawia zacząć oszczędzać już teraz, wpłacając, co miesiąc przez 10 lat kwotę
100 zł (łączna wartość wpłat: 100zł x 10 x 12 = 12000 zł). Następnie uzbieraną po tym
okresie sumę zamierza ulokować na 10 lat. Drugi inwestor decyduje się zacząć oszczędzać
dopiero po 5 latach, z tym, że zamierza wpłacać co miesiąc 110 zł przez 15 lat (łączna wartość
wpłat: 110zł x 15 x 12 = 19800 zł). Obaj zakładają, że przez cały okres uzyskają stopę zwrotu
10% w skali roku. Który z nich będzie miał więcej środków po 20 latach?
przejście do odpowiedzi
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
2
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Podstawowe instrumenty
Najczęściej występujące na rynku instrumenty, w które inwestowane są wolne środki finansowe to:
" Gotówka i jej ekwiwalenty,
" Waluty,
" Obligacje,
" Akcje,
" Nieruchomości, przedmioty kolekcjonerskie, antyki oraz metale szlachetne.
Gotówka i jej ekwiwalenty
Gotówka i jej ekwiwalenty reprezentują segment rynku finansowego zwany rynkiem pieniężnym. Instrumenty
rynku pieniężnego to głównie krótkoterminowe instrumenty dłużne, które można łatwo i szybko zamienić na
gotówkę bez dodatkowych kosztów, czy kar umownych. Najczęściej spotykane instrumenty rynku pieniężnego
to fundusze rynku pieniężnego, bony skarbowe, certyfikaty depozytowe i weksle.
Główne zalety instrumentów rynku pieniężnego to bardzo duża płynność, pewność oraz stabilność kapitału.
Natomiast podstawowa niedogodność wynika z faktu, iż tego typu instrumenty nie przynoszą dużego zysku.
W skrajnym przypadku może się zdarzyć, że zysk osiągany przez instrumenty rynku pieniężnego z trudem lub
wcale nie wystarcza na wyrównanie strat związanych z inflacją.
Inną niedogodnością tych instrumentów jest fakt, że zabezpieczają one zysk jedynie w krótkim okresie czasu,
nie mogą więc uchronić inwestorów przed niekorzystnymi zmianami stóp procentowych.
Waluty
Inwestycje w waluty obce są dosyć popularne. Do najważniejszych walut należą dolar amerykański, euro, funt
szterling oraz frank szwajcarski. Ich popularność wynika z dwóch głównych powodów. Po pierwsze stanowią
zabezpieczenie na wypadek pogorszenia się sytuacji gospodarczej w kraju np. nawrotu galopującej inflacji, po
drugie niektóre dobra wyceniane są zwyczajowo w walucie obcej, np. powiedzmy, że wartość działek
budowlanych będzie wyrażona w dolarach, w związku z czym część osób planujących zakup działki decyduje się
oszczędzać w tej samej walucie.
Niestety lokaty walutowe są znacznie gorzej oprocentowane niż obecnie lokaty złotowe.
Obligacje
Obligacje są to instrumenty dłużne, które są emitowane przez przedsiębiorstwa, Skarb Państwa lub Narodowy
Bank Polski w zamian za pożyczone tym instytucjom pieniądze. W szczególności emitent obligacji jest
zobowiązany do zwrotu długu w określonym momencie w przyszłości (data wykupu, data zapadalności) oraz do
wypłaty (obsługi) regularnych płatności odsetkowych w okresie do wykupu obligacji (tzw. Kuponu
odsetkowego).
Generalnie obligacje można podzielić ze względu na:
" Emitenta. Istnieją obligacje emitowane przez Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, gminy,
przedsiębiorstwa oraz inne osoby prawne.
" Zapadalność. Wyróżnia się obligacje krótkoterminowe (np. roczne), średnioterminowe i długo-
terminowe (np. 10-letnie).
" Jakość kredytową. Przez jakość kredytową obligacji rozumiemy zdolność emitenta do spłacenia
swoich przyszłych zobowiązań. Przyjmuje się, że na rynku krajowym dług Skarbu Państwa czy
Narodowego Banku Polskiego charakteryzuje się najlepszą jakością kredytową. Zdarza się, że niektóre
duże przedsiębiorstwa znajdujące się w doskonałej sytuacji finansowej posiadają dług o jakości
kredytowej na takim samym poziomie jak obligacje rządowe. Na drugim biegunie znajdują się
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
3
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
przedsiębiorstwa zagrożone bankructwem, których obligacje charakteryzują się wątpliwą jakością
kredytową (tzw. obligacje śmieciowe).
Ze względu na konstrukcję obligacji, istnieją trzy podstawowe rodzaje:
" Obligacja o stałym kuponie. Emitent płaci stałe raty odsetkowe, aż do dnia wykupu, kiedy zwracany
jest kapitał (nominał) wraz z ostatnią ratą odsetkową (przykład 1).
" Obligacja o zmiennym kuponie. Kolejne raty odsetkowe są zróżnicowane, ich wysokość zależy np.
od poziomu inflacji czy wysokości stóp procentowych, obowiązujących w kolejnych okresach odset-
kowych (przykład 2).
" Obligacja zerokuponowa. Obligacja ta pozbawiona jest płatności odsetkowych. Emitent zwraca
jedynie nominał w dniu wykupu obligacji. W zamian obligacje zerokuponowe sprzedawane są
z dyskontem. Wielkość tego dyskonta określa rentowność takiej obligacji (przykład 3).
Przykład 1. Sprzedawana jest obligacja pięcioletnia o wartości nominalnej 1000 zł o stałym oprocentowaniu
8% płatnym raz w roku. Cena emisyjna wynosi 925 zł. Dochodem inwestora jest pięć kuponów odsetkowych
o wartości 80 zł oraz dochód z dyskonta w wysokości 75 zł. Poszczególne przepływy gotówkowe w kolejnych
latach przedstawione są na wykresie:
Przykład 2. Inwestor zakupił na giełdzie obligację o zmiennym oprocentowaniu, której pozostawało jeszcze
pięć lat do terminu wykupu, za cenę 995 zł i następnie przetrzymał ją aż do dnia wykupu. Obligacja miała
nominał 1000 zł i oprocentowanie równe inflacji powiększonej o 4 punkty procentowe. Inflacja w kolejnych
latach od dnia zakupu wyniosła 8%, 6,5%, 5%, 5,2% i na koniec 4,6%. Zatem dochody inwestora z tytułu
odsetek kształtowały się w kolejnych latach następująco: 120 zł, 105 zł, 90 zł, 92 zł i na koniec 86 zł.
Dodatkowy dochód z tytułu dyskonta wyniósł 5 zł. Szczegółowe przepływy gotówkowe tej obligacji zostały
przedstawione na wykresie.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
4
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Przykład 3. Inwestor na przetargu nabył pięcioletnią obligację zerokuponową Narodowego Banku Polskiego
o nominale 1000 zł za kwotę 720 zł. Jedynym dochodem w przypadku tej obligacji jest dochód z tytułu
dyskonta w wysokości 280 zł. Sytuację tę przedstawia wykres:
Podstawową zaletą posiadania obligacji jest to, że generują one strumień regularnych dochodów, które są
zazwyczaj znacząco wyższe niż w przypadku instrumentów rynku pieniężnego takich, jak fundusze pieniężne,
czy bony skarbowe. Dodatkowo, ponieważ obligacje charakteryzują się znacznie mniejszą zmiennością cen niż
to jest w przypadku akcji, umożliwiają zmniejszenie ogólnego ryzyka inwestycyjnego portfela poprzez
połączenie inwestycji w akcje i obligacje.
Podstawowe ryzyko związane z inwestowaniem w obligacje związane jest ze zmianą stóp procentowych.
W przypadku wzrostu rynkowych stóp procentowych wartość obligacji w portfelu może spaść. (Jest to generalna
reguła: jeżeli stopy procentowe na rynku kapitałowym wzrastają to ceny obligacji spadają  i odwrotnie - jeżeli
stopy spadają to ceny obligacji idą w górę). Drugim poważnym ryzykiem związanym z inwestycjami w obligacje
jest ryzyko kredytowe. Inwestor może stracić swoje pieniądze jeżeli przedsiębiorstwo emitujące obligacje stanie
się niewypłacalne  tj.: przestanie obsługiwać płatności z tytułu odsetek lub wykupu. Ryzyko kredytowe
przejawia się w łagodniejszej formie, kiedy inwestycja w obligacje ucierpi na skutek pogorszenia się oceny
kredytowej emitenta.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
5
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Akcje
Akcje reprezentują prawo własności do części spółki publicznej. Spółki publiczne emitują akcje
w celu pozyskania środków niezbędnych do rozszerzenia, rozwinięcia lub też ustanowienia swojej działalności
gospodarczej.
Akcje są kupowane na podstawie przesłanek, że wartość tych inwestycji wzrośnie. Rynkowa wartość akcji zależy
od wielu czynników, takich jak: dochody spółki z bieżącej działalności, długoterminowe perspektywy jej
rozwoju, trendy panujące na rynku akcji oraz ogólne warunki ekonomiczne.
Oprócz korzyści wynikających ze wzrostu kursu akcji, dodatkowo wiele spółek przekazuje część zysku
z działalności swoim właścicielom (akcjonariuszom) w postaci dywidendy. Jeżeli jednak spółka przechodzi
trudności to może przestać wypłacać dywidendę, a jej wartość rynkowa może spaść. Wtedy inwestycje w akcje
takiej spółki przyniosą inwestorom stratę.
Ponieważ ceny akcji mogą się zmieniać drastycznie w krótkim okresie czasu, to inwestycje w akcje są znacznie
bardziej ryzykowne niż inwestycje w obligacje, czy instrumenty rynku pieniężnego. W zamian w długim terminie
akcje oferują wyższe stopy zwrotu niż pozostałe instrumenty oraz są najlepszym zabezpieczeniem przed
inflacją. Należy jednak pamiętać, że wyniki osiągnięte w przeszłości, nie gwarantują zysków w przyszłości.
Podczas długich okresów prosperity, kiedy rynek akcji wytrwale zwyżkuje, inwestorzy mogą mieć mylne
wrażenie, że akcje są mniej ryzykowne niż jest to w rzeczywistości. Podobnie podczas długotrwałych okresów
bessy, kiedy akcje głównie zniżkują, inwestorzy mogą utożsamiać błędnie pojęcie  inwestycji ryzykownych
z pojęciem inwestycji  przynoszących wyłącznie stratę .
Podsumowując, główne zalety inwestycji w akcje to długoterminowy potencjał wzrostu  akcje mogą
zaoferować zyski niedostępne w innych segmentach rynku kapitałowego (obligacje czy rynek pieniężny)  oraz,
niekiedy, strumień bieżących dochodów z dywidend.
Podstawowe zagrożenie związane z inwestycjami w akcje to wysoki poziom ryzyka. Akcje mogą przez dłuższy
lub krótszy czas przynosić straty ze względu na dekoniunkturę, panującą na rynku. Spółka może zbankrutować
jak również gałąz
przemysłu, do której należy może przeżywać ekonomiczne trudności. Na cenę akcji mają
również duży wpływ zdarzenia nadzwyczajne, takie jak konsolidacja z inną spółką, próby wrogiego przejęcia,
podjęta restrukturyzacja firmy, czy postępowania sądowe, w których jest stroną. Nadto wszelkie inne
niekorzystne zdarzenia (katastrofy itp.).
Nieruchomości, przedmioty kolekcjonerskie, antyki oraz metale szlachetne
" Nieruchomości. Inwestycje w nieruchomości są bardzo popularne. Jest to uzasadnione tym, że
dobrze wybrana nieruchomość może przynieść wcale pokaz
ny zysk lub też zapewnić wysokie bieżące
dochody z dzierżawy. Czasem z inwestycjami w nieruchomości związane są korzyści podatkowe (np.
 ulga remontowa czy odpisy odsetek od kredytów hipotecznych). Do podstawowych wad należy
zaliczyć stosunkowo dużą wartość pojedynczej inwestycji, duże opłaty transakcyjne (taksa notarialna,
opłata skarbowa, opłata sądowa za wpis do ksiąg wieczystych) oraz niska płynność. Z inwestycjami
w nieruchomości związane jest również ryzyko rynkowe. Nie ma gwarancji, że wartość nieruchomości
zawsze będzie wzrastać.
" Przedmioty kolekcjonerskie. Mogą to być znaczki, stare monety, czy nawet karty telefoniczne.
Charakterystyczną cechą jest to, że początkowa wartość handlowa takiego przedmiotu jest znikoma,
natomiast póz
niej, gdy uznany zostanie za interesujący dla kolekcjonerów jego wartość może
imponująco wzrosnąć. Ponieważ nie wiadomo, które z tych przedmiotów okażą się w przyszłości
kolekcjonerskim rarytasem, kolekcjoner stara się zbierać wszystkie dostępne rodzaje tak, aby
skompletować jak najbardziej pełną kolekcję. W zasadzie wartość przedmiotów kolekcjonerskich nie
powinna spadać, ale to, które okażą się wartościowe może zależeć od przypadku lub mody.
" Antyki. Przyjmuje się, że cena antyków stale rośnie. Często są to przedmioty bardzo rzadkie,
o wysokich walorach artystycznych. Ich cena nigdy nie była mała, stąd inwestycja tego typu wymaga
relatywnie dużych kwot oraz wiąże się z nią niebagatelne ryzyko kradzieży, czy przypadkowego
uszkodzenia. Czasem zdarza się, że niektóre rodzaje antyków wymagają specjalistycznego
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
6
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
przechowywania. Nie należy mylić antyków, ze zwykłymi starociami, sprzedawanymi na różnych
pchlich targach.
" Metale szlachetne. Z metali szlachetnych najbardziej popularne jest złoto. Inwestycje
w złoto to klasyczne inwestycje, zabezpieczające przed utratą wartości podczas wojny lub kryzysu.
Powodem jest fakt, że złoto uznawane jest za kruszec wartościowy (substytut pieniądza) powszechnie
na całym świecie. Może występować pod postacią sztabek, złotych monet lub biżuterii. Wadą inwestycji
w złoto jest to, że sam kruszec nie przynosi dochodu.
Główne kwestie mające wpływ na decyzje inwestycyjne
Aktualna sytuacja finansowa inwestora
Potencjalny inwestor dysponujący na początku pewną sumą pieniędzy jest w miarę komfortowej sytuacji.
Wystarczy, że odłoży część środków na przewidywane przyszłe wydatki, których nie będzie mógł pokryć
z bieżących dochodów, a także utworzy fundusz rezerwowy na nieprzewidziane wydatki i resztę będzie mógł
przeznaczyć na długoterminowe inwestycje. Nieco inaczej wygląda sytuacja inwestora, który planuje regularnie
przeznaczać na inwestycje część swoich przyszłych dochodów. Musi on dokonać symulacji swoich finansów na
parę przyszłych lat  jak będą przedstawiać się jego dochody (czy liczy na podwyżkę w pracy, czy planuje
zmienić pracodawcę, kiedy chce przejść na emeryturę itp.) oraz wydatki (np. czy planuje założyć lub
powiększyć rodzinę, zwiększyć standard życia itp.). W zależności od wysokości przyszłych nadwyżek
finansowych tworzona jest odpowiednia strategia inwestycyjna. Generalnie przyjmuje się, że im będą one
większe, tym większe ryzyko można przypisać strategii. Oczywiście jest to tylko bardzo ogólna zasada.
W indywidualnych przypadkach najlepiej skonsultować się z doradcą finansowym.
Cel inwestycyjny
Jest takie powiedzenie:  Nie ma życia bez celu . Nie jest możliwy wybór odpowiedniej strategii inwestycyjnej
bez ustalenia swojego celu  dopiero znając go doradca finansowy będzie w stanie zaproponować odpowiedni
portfel, charakteryzujący się optymalnym stosunkiem ryzyka do oczekiwanej stopy zwrotu. Jeśli inwestor ma
więcej niż jeden cel warto zastanowić się nad stworzeniem kilku różnych portfeli.
Horyzont czasowy
Horyzont czasowy dotyczy nie tylko długości okresu, w którym dokonuje się inwestycji, ale również okresu,
w którym będziemy korzystać ze zgromadzonych środków. Ma to znaczenie przede wszystkim przy planowaniu
do emerytury, gdy od określonego momentu planujemy np. wypłacać sobie co miesiąc stałą  pensję . Generalnie
można przyjąć zasadę, że im dłuższy horyzont czasowy tym bardziej ryzykowną strategię można przyjąć, gdyż
jest wówczas więcej czasu na przeczekanie niekorzystnych tendencji na rynku. Wynika stąd też, iż w miarę
zbliżania się do końca okresu inwestowania warto obniżać ryzyko, gdyż zmniejsza się horyzont czasowy.
Znajomość dostępnych instrumentów finansowych
Jeśli nie korzysta się z profesjonalnych usług zarządzania aktywami powinno się inwestować jedynie
w instrumenty, które się zna i rozumie. Nieprzestrzeganie tej zasady może w bardzo krótkim czasie
doprowadzić do bankructwa. Jej pochodną jest reguła z rynku akcji (lubi ją powtarzać Warren Buffett 
najbardziej znany inwestor giełdowy na świecie) mówiąca, że należy inwestować w spółki, których produkty
i filozofię działania się rozumie.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
7
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Skłonność do ryzyka
Skłonność do ryzyka wpływa przede wszystkim na dobór instrumentów do portfela. Jako najbardziej ryzykowne
przyjęło się uważać akcje. Z kolei wśród akcji, duże spółki tzw. blue chips są mniej ryzykowne od spółek
o niewielkiej kapitalizacji. Należy jednak zwrócić uwagę na dwie rzeczy. W ostatnich latach pojawiło się sporo
instrumentów, które potencjalnie mogą być znacznie bardziej ryzykowne od akcji. Są to tzw. instrumenty
pochodne takie jak opcje lub kontrakty futures, a wśród funduszy inwestycyjnych fundusze hedgingowe.
Z drugiej strony obligacje (szczególnie o stałym oprocentowaniu), które są postrzegane jako stosunkowo
bezpieczne instrumenty w krótkich okresach czasu niosą ze sobą spore ryzyko. Taka sytuacja ma miejsce gdy
chcemy sprzedać obligacje na giełdzie przed terminem ich wykupu  zdarza się, że cena obligacji zmienia się
z dnia na dzień nawet o 5%.
Inflacja
Większość stóp zwrotu jest podawana w wielkościach nominalnych, czyli nie uwzględniając inflacji. Tymczasem
z wyjątkiem kilku krajów inflacja jest stałym towarzyszem inwestorów zmniejszającym ich zyski.
Pytanie 2. Jak myślisz, o ile przeciętnie będą wyższe ceny po 30 latach jeśli średnia
inflacja wyniesie w tym okresie 5% rocznie?
przejście do odpowiedzi
Aktualny poziom stóp procentowych
Stopy procentowe powinny mieć duży wpływ na wszelkie decyzje inwestycyjne. Jednakże nie tyle ważny jest
obecny ich poziom, a to jak będą one kształtować się w przyszłości. Warto przede wszystkim zwrócić uwagę na
stopy realne, czyli uwzględniające inflację. Wysokie stopy procentowe powinny kierować preferencje
inwestycyjne w stronę instrumentów dłużnych, natomiast niskie w kierunku rynku akcji. W tym drugim
przypadku należy zastanowić się nad wyborem spółek relatywnie bardziej zadłużonych, jako że one najbardziej
zyskają na spadku stóp procentowych.
Aspekty podatkowe
Jeszcze do niedawna większość prywatnych inwestorów w Polsce nie musiała zaprzątać sobie głowy tą stroną
inwestowania. Wprowadzone ostatnio zmiany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czynią
podatki ważną częścią procesu alokacji aktywów. Najważniejszą nowością jest podatek od dochodów
z oszczędności, czyli różnego rodzaju lokat bankowych, obligacji i funduszy kapitałowych. Ma on postać 20%
ryczałtu pobieranego automatycznie w momencie otrzymania dochodu. Podatek ten pobiera się bez
pomniejszania przychodu o koszty jego uzyskania. Nie jest on także wykazywany w rocznym zeznaniu
podatkowym PIT. W przypadku funduszy inwestycyjnych bardzo korzystnym jest fakt, że inwestor sam
decyduje kiedy zapłacić podatek, gdyż jest on naliczany dopiero w momencie umorzenia jednostek. Tak więc
uzyskane dochody (np. odsetki), które normalnie automatycznie zostałyby pomniejszone o podatek dochodowy,
w przypadku funduszu inwestycyjnego (tutaj dochodem jest wzrost wartości jednostki uczestnictwa) cały czas
aż do momentu wyjścia z inwestycji  pracują dla nas.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
8
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dywersyfikacja
Dywersyfikacja jest procesem zmniejszania ogólnego ryzyka portfela (mierzonego najczęściej odchyleniem
standardowym stopy zwrotu) w wyniku włączania do niego nowych instrumentów. Zjawisko to jest związane
z faktem, że różne pary instrumentów charakteryzują się różną korelacją między sobą. Na przykład jeśli
zauważymy na podstawie danych historycznych, że w czasie gdy instrument A rośnie instrument B spada, a gdy
A spada B rośnie (ujemna korelacja), wówczas włączenie obu instrumentów do portfela korzystnie wpłynie na
jego profil ryzyka. Oczywiście w procesie dywersyfikacji nie należy zapominać o oczekiwanej stopie zwrotu
z portfela, gdyż jeśli zdecydujemy się obniżyć ryzyko wówczas niestety prawdopodobnie spadnie oczekiwana
stopa zwrotu. Istnieją dwa sposoby szukania równowagi pomiędzy tymi wielkościami: albo ustalamy
maksymalne ryzyko jakie jesteśmy w stanie zaakceptować i szukamy portfeli o danym ryzyku
z największą oczekiwaną stopą zwrotu, albo określamy minimalną stopę zwrotu, jaką chcemy osiągnąć i wśród
portfeli z taką stopą zwrotu szukamy tego o najmniejszym ryzyku. Pamiętajmy również, że wraz ze wzrostem
ilości instrumentów w portfelu spadek całkowitego ryzyka jest coraz wolniejszy, a koszty portfela (transakcyjne,
pozyskiwania informacji itp.) coraz większe. Istnieje więc ryzyko przedywersyfikowania portfela.
Alokacja aktywów
Z dywersyfikacją jest związana kwestia alokacji aktywów, czyli przydzielania określonych proporcji w portfelu
różnym klasom aktywów. Ma to na celu ograniczenie ryzyka, gdyż poszczególne segmenty rynku są często ze
sobą ujemnie skorelowane, np. często (choć oczywiście nie zawsze) zdarza się, że gdy rosną akcje obligacje
spadają i vice versa. Dane historyczne dowodzą, że decyzja o alokacji aktywów ma największy wpływ na
uzyskaną potem stopę zwrotu. Najprościej ujmując jest to związane z faktem, że rynki poszczególnych
instrumentów poruszają się trendami, w których uczestniczy większość papierów wartościowych należących do
danego segmentu. Dlatego też ważniejsze jest nie to, jakie konkretnie instrumenty kupimy (akcje których
spółek, obligacje o jakim terminie zapadalności), lecz jakie udziały będą mieć różne klasy aktywów w portfelu.
Ryzyko walutowe w przypadku inwestycji zagranicznych
Inwestowanie za granicą jest bardziej skomplikowane niż inwestycje na rynku krajowym. Dzieje się tak dlatego,
że aktywa zagraniczne są nabywane w walucie obcej. Dochodzą więc tutaj dwie dodatkowe czynności: nabycie
walut przed rozpoczęciem konkretnej inwestycji oraz ich sprzedaż po jej zakończeniu. Istnieje ryzyko, że kursy
walutowe mogą okazać się niekorzystne tzn. sprzedamy walutę po niższym kursie niż kurs zakupu. Jego
mechanizm pokazuje hipotetyczny przykład.
Przykład.
Załóżmy, że dwóch inwestorów: pan Kowalski i pan Smith zdecydowało się na zakup akcji amerykańskiej spółki
Good Business Inc. W tym celu pan Kowalski, jako inwestor zagraniczny musi najpierw wymienić posiadane
złotówki na dolary amerykańskie. Obecny kurs to 4,7 PLN/USD. Cena zakupu akcji to 19 USD. Po roku akcje
rosną do 22 USD i obaj inwestorzy zadowoleni postanawiają je sprzedać. Pan Kowalski wymienia otrzymane
dolary na złotówki po aktualnie obowiązującym kursie 3,94 PLN/USD. Obliczmy stopę zwrotu dla obu
inwestorów w ich własnej walucie. Pan Smith: (22-19) / 19 = 0,1579 czyli +15,79%. Pan Kowalski: (22x3,94-
19x4,7) / (19x4,7) = -0,0293
czyli  2,93%. Wyrażenia 22x3,94 i 19x4,7 to odpowiednio cena sprzedaży i zakupu akcji wyrażona
w złotówkach. Jak widzimy pana Kowalskiego spotkało spore rozczarowanie  zamiast spodziewanego zysku
poniósł prawie trzyprocentową stratę. Wynikła ona z osłabienia dolara względem złotówki w okresie inwestycji.
Wniosek z powyższego przykładu jest następujący: nie należy inwestować w danym kraju, jeśli oczekujemy
osłabienia jego waluty. Z drugiej strony, przychylnym okiem warto spojrzeć na inwestycje w kraju, którego
waluta ma szanse na umocnienie. Fundusze globalne radzą sobie z ryzykiem walutowym stosując
dywersyfikację międzynarodową. Innym sposobem jest hedging walutowy, czyli korzystanie z instrumentów
pochodnych takich jak, kontrakty forward, futures czy opcje w celu zabezpieczenia się przed niekorzystnymi
zmianami na rynku walutowym.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
9
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Strategie inwestowania
Należy rozróżnić strategie inwestowania właściwe dla portfela obligacji i dla portfela akcji. Podstawowe strategie
dla portfela obligacji to:
" Zarządzanie pasywne,
" Zarządzanie aktywne,
" Technika finansowania dopasowanego.
Dla portfela akcji można wyróżnić następujące strategie:
" Zarządzanie pasywne,
" Zarządzanie aktywne.
Natomiast dla portfeli mieszanych, zawierających jednocześnie akcje i obligacje, najważniejszą decyzją
strategiczną jest wybór metody alokacji aktywów. Do podstawowych należą:
" Metoda alokacji bezpiecznej,
" Metoda alokacji taktycznej,
" Metoda alokacji strategicznej.
Zarządzanie pasywne portfelem obligacji
Istnieją dwie podstawowe strategie pasywnego zarządzania portfelem obligacji. Pierwsza z nich polega na
odpowiednim, czyli zgodnym z oczekiwaniami i ograniczeniami, doborze obligacji do portfela, a następnie
przetrzymaniu ich do dnia wykupu. Druga  strategia indeksowa  polega na takim skonstruowaniu portfela
obligacji, aby odpowiadał wybranemu indeksowi rynku obligacji, na przykład JP Morgan Goverment Bond Index
Broad Poland (GBI Broad Poland).
Zarządzanie aktywne portfelem obligacji
Istnieje kilka głównych strategii aktywnego zarządzania portfelem obligacji. Pierwsza z nich opiera się na
prognozowaniu przyszłego poziomu stóp procentowych. W przypadku, kiedy spodziewany jest wzrost stóp
procentowych, zarządzający stara się zachować zgromadzony kapitał na nie zmienionym poziomie, natomiast
w przypadku spodziewanej obniżki stóp procentowych zarządzający stara się osiągnąć atrakcyjne zyski
kapitałowe. Najczęściej odbywa się to poprzez zmianę duration portfela, to znaczy jego skrócenie
(zmniejszenie), jeżeli oczekiwany jest wzrost poziomu stóp procentowych lub też wydłużenie (zwiększenie)
kiedy następuje spadek stóp procentowych.
Inna strategia aktywnego zarządzania portfelem obligacji opiera się na analizie kredytowej. Związane jest to ze
szczegółową analizą sytuacji ekonomicznej emitenta obligacji. Głównym celem przeprowadzonych analiz jest
zidentyfikowanie emitentów obligacji, których sytuacja finansowa się znacząco pogorszy lub poprawi w takim
stopniu, że agencja ratingowa obniży lub podwyższy rating kredytowy wyemitowanych obligacji. Przy czym
istotne jest, aby przeprowadzona analiza oraz związane z nią decyzje inwestycyjne wyprzedzały oficjalne
ogłoszenie ratingu kredytowego.
Kolejną strategią aktywnego zarządzania portfelem obligacji opiera się na badaniu premii za ryzyko kredytowe
obligacji emitentów z różnych sektorów gospodarki. Podejście to zakłada, że premia za ryzyko kredytowe
z nisko i wysoko sklasyfikowanych obligacji przedsiębiorstw lub z obligacji skarbowych i obligacji
przedsiębiorstw różnią się o pewną wartość, która zmienia się w czasie. Przyjmuje się, że w okresach
gospodarczego wzrostu różnice te maleją, natomiast w okresach zastoju, czy recesji wzrastają.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
10
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Technika finansowania dopasowanego
Ponieważ zmienność stóp procentowych jest, szczególnie ostatnio, dość duża techniki finansowania
dopasowanego cieszą się dużą popularnością. W dużym skrócie, wszystkie te techniki polegają na takim
skonstruowaniu portfela obligacji, aby portfel ten zabezpieczał wszystkie spodziewane zobowiązania bez
względu na poziom przyszłych stóp procentowych. W najprostszym przykładzie należy tak dobrać strumień
przyszłych przychodów z kuponów odsetkowych i wykupywanych głównych kwot, aby w pełni dopasowały się do
harmonogramu spłaty zobowiązań.
Zarządzanie pasywne portfelem akcji
Głównym celem pasywnego zarządzania portfelem akcji jest tzw. replikacja wybranego indeksu giełdowego.
Replikacja jest to odwzorowanie składu specyficznego portfela akcji jakim jest indeks giełdowy, w skali
konkretnego portfela inwestycyjnego. W tym przypadku decyzja o wyborze indeksu giełdowego, który będzie
replikowany, określa preferencje, potrzeby oraz poziom ryzyka związany z inwestowaniem w akcje. Dużą zaletą
tej strategii są niższe koszty zarządzania.
Zarządzanie aktywne portfelem akcji
Podstawowym celem aktywnego zarządzania portfelem akcji jest próba takiego zbudowania portfela akcji, aby
w relatywnie krótkim okresie czasu wygenerował ponadprzeciętną stopę zwrotu. Do porównań może być użyty
jako wzorcowy portfel wybrany indeks giełdowy, skorygowany kosztami transakcji oraz premiami za ryzyko.
W tej strategii istotny jest właściwy dobór papierów wartościowych do portfela. Nie jest to sprawa prosta. Na
przykład, jeżeli koszty transakcji są równe rocznie 2% wartości aktywów, inwestycje w portfelu powinny dać co
najmniej 2% większy zysk niż porównywany portfel wzorcowy (przeciętny). Poza tym uzyskiwana stopa zwrotu
musi adekwatnie rekompensować zwiększone ryzyko dokonanych inwestycji w przypadku, kiedy portfel
wzorcowy charakteryzuje się mniejszym poziomem ryzyka.
Podsumowując, strategia aktywnego zarządzania odznacza się dwiema wadami w stosunku do strategii
pasywnej. Mianowicie generuje duże koszty transakcyjne oraz jest bardziej ryzykowna. Ma natomiast tę
znakomitą przewagę, że w dłuższym okresie czasu jest w stanie, niestety nie zawsze, wygenerować znacznie
lepszą stopę zwrotu niż strategia pasywna.
Metoda alokacji bezpiecznej
W metodzie tej ustala się racjonalną strukturę kapitałową w taki sposób, aby oczekiwana stopa zwrotu oraz
prognozowany wskaz
nik ryzyka były stale utrzymywane na wybranym poziomie. Na podstawie tej strategii
podejmowane są decyzje sprzedaży/zakupu obligacji i akcji w danym czasie. Na przykład wzrost wartości części
portfela, która obejmuje akcje spowoduje wzrost udziału w portfelu aktywów obarczonych większym ryzykiem
inwestycyjnym, zatem część akcji powinna zostać sprzedana tak, aby powrócić do założonych proporcji
i parametrów portfela.
Metoda alokacji taktycznej
Celem inwestowania jest określenie takiej konstrukcji portfela papierów wartościowych, która umożliwi
utrzymywanie stałego poziomu ryzyka inwestycyjnego w dłuższym okresie. W tym przypadku planuje się
akceptowaną premię za ryzyko, a zakup lub sprzedaż portfela akcji lub obligacji ma zapewnić osiągnięcie tej
założonej premii za ryzyko. Proporcje akcji i obligacji zależą od następującej sytuacji, jeżeli znacznie wzrosło
ryzyko inwestycyjne, zmniejszany jest udział akcji w portfelu, natomiast kiedy ryzyko inwestycyjne wyraz
nie
spadło należy sprzedać obligacje i zwiększyć udział akcji w portfelu. Metoda ta pozwala osiągnąć
satysfakcjonujące rezultaty zarówno w krótszym, jak i w dłuższym okresie.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
11
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Metoda alokacji strategicznej
Metoda ta jest stosowana w podejmowaniu decyzji długoterminowych. Wyznaczany jest taki portfel, który jest
w stanie zapewnić osiągnięcie założone stopy zwrotu przy założonym poziomie ryzyka. Do wyznaczenia
optymalnej struktury oraz do prognozy przyszłych wyników inwestycyjnych na rynku kapitałowym konieczne są
wskaz
niki rentowności oraz miary statystyczne takie jak odchylenie standardowe, współczynniki korelacji itp.
Do wyznaczenia efektywnego portfela używane są dane historyczne, a do samodzielnej decyzji pozostaje
wybór, które aktywa w portfelu zapewnią utrzymanie lub poprawę rezultatów w przyszłych okresach.
Bieżący nadzór nad portfelem
Każdy portfel jest konstruowany na dany moment, w oparciu o posiadane obecnie informacje. Oczywiście
w jego składzie zostają uwzględnione nasze oczekiwania co do przyszłości, jednak statystyczny inwestor ma
rację przeciętnie tylko w połowie przypadków. Wynika stąd konieczność w miarę stałej obserwacji naszego
portfela, by móc na bieżąco reagować na wszystkie nowe wydarzenia. Jakiego typu zdarzenia mogą to być
zależy oczywiście od rodzaju inwestora i typu portfela. Przykładowo, podmioty inwestujące w papiery dłużne
muszą zwracać uwagę na zmiany poziomu stóp procentowych, zmiany w kształcie krzywej rentowności, czy
zmiany spreadu pomiędzy różnymi sektorami. Podmioty inwestujące w spółki akcyjne bacznie obserwują
wszystkie informacje z nich docierające, zwłaszcza ich wyniki finansowe. Nawet tak pasywni inwestorzy jak
fundusze indeksowe muszą dostosowywać swoje portfele do zmian składu indeksów. W przypadku wydarzeń
oczekiwanych (np. publikacja stopy inflacji przez GUS, kwartalne wyniki finansowe spółek itp.) musimy być
przygotowani na to, że okażą się inne od naszych oczekiwań i mieć gotowy odpowiedni scenariusz. Z kolei
w przypadku zdarzeń nadzwyczajnych należy przede wszystkim ocenić ich ważność oraz ich możliwe
konsekwencje. Może mieć miejsce nawet taka sytuacja, że pod wpływem jednej informacji będziemy zmuszeni
całkowicie zmienić naszą strategię inwestycyjną.
Podmioty zarządzające środkami klientów, a zwłaszcza otwarte fundusze inwestycyjne oraz instytucje typu
asset management muszą liczyć się z nagłym przypływem lub odpływem znacznej części powierzonych środków
i być przygotowanym na taką sytuację.
Nieco inaczej wygląda sytuacja w przypadku rynkowych zmian cen aktywów. Przede wszystkim mają one
znaczenie, jeśli istnieją limity procentowe na pojedyncze papiery wartościowe lub ich grupy. Przykładowo,
w otwartych funduszach inwestycyjnych, poza pewnymi wyjątkami, udział poszczególnych papierów
wartościowych, których emitentem nie jest Skarb Państwa nie może przekroczyć 5% aktywów. Zarządzający
muszą uważać, by w wyniku wzrostu ceny danego papieru lub, co równie ważne, spadku cen pozostałych
instrumentów w portfelu, limit ten nie został przekroczony.
Mierzenie stopy zwrotu z portfela
" Całkowity zwrot,
" Przeciętna roczna stopa zwrotu,
" Pomiar rentowności portfela.
Całkowity zwrot
Na całkowity zwrot z portfela w danym okresie składają się następujące składniki:
" Dochód z odsetek lub dywidend. Należy zsumować kwoty wszystkich otrzymanych dywidend
i odsetek (netto) w badanym okresie,
" Dochód z otrzymanych dodatkowo akcji lub jednostek uczestnictwa. Część podmiotów
dystrybuuje swój zysk w postaci darmowych akcji lub dodatkowych jednostek uczestnictwa w funduszu
inwestycyjnym. Należy zsumować dochody z tego tytułu w danym okresie.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
12
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
" Zmiana wartości początkowej inwestycji. Można obliczyć zmianę wartości początkowej inwestycji
w rozpatrywanym okresie, na przykład jako różnicę wartości inwestycji na koniec okresu i wartości
inwestycji na początku okresu.
Całkowitą stopę zwrotu obliczamy w procentach pierwotnej wartości według następującego wzoru:
Całkowita stopa zwrotu jest doskonałą miarą do porównań wyników inwestycyjnych dla instrumentów
o zbliżonym poziomie ryzyka, np. dwóch funduszy akcji, pod warunkiem, że pomiary zostaną dokonane dla tych
samych okresów czasu.
Pytanie 3. Inwestor zakupił akcje za 50 zł, w trakcie otrzymał dywidendę w wysokości 1 zł
oraz dodatkowo otrzymał darmową akcję wartą obecnie 2 zł. Na koniec okresu wartość jego
pierwotnej inwestycji wynosiła 54 zł. Jaki był całkowity zwrot inwestora?
przejście do odpowiedzi
Przeciętna roczna stopa zwrotu
Dla okresów dłuższych niż rok warto obliczyć przeciętną roczną stopę zwrotu. Dla funduszy inwestycyjnych
stopa taka powinna być skorygowana o prowizję przy wpłacie i/lub przy wypłacie środków. Przeciętna roczna
stopa zwrotu, to taka stopa zwrotu, która pasuje do następującego wzoru (oczywiście po uwzględnieniu
odpowiednich prowizji):
Co po niezbędnych przekształceniach matematycznych daje:
Gdzie:
" Wartość początkowa inwestycji oznacza początkową inwestycję łącznie z kosztami prowizji,
" Przeciętna roczna stopa zwrotu to poszukiwana wartość,
" n oznacza długość okresu inwestowania w latach,
" Wartość końcowa inwestycji oznacza wartość inwestycji na koniec okresu po potrąceniu prowizji od
wypłaty i innych tego typu kosztów.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
13
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Przeciętna roczna stopa zwrotu jest użytecznym narzędziem dla porównania dwóch inwestycji
długoterminowych o podobnym poziomie ryzyka inwestycyjnego, na przykład dwóch funduszy obligacji. Istotne
jest, by obliczyć przeciętną roczną stopę zwrotu dla przynajmniej trzech różnych okresów (1-, 2- i 3-lata).
W przypadku rozwiniętych rynków o długiej historii przyjęte są nawet dłuższe terminy, np. 3-, 5- i 10-lat.
Pytanie 4. Inwestor zakupił jednostki uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym za 100 zł,
po dwóch latach zlikwidował swoją inwestycję w funduszu. W wyniku umorzenia otrzymał 121
zł. Jaka była przeciętna roczna stopa zwrotu z jego inwestycji?
przejście do odpowiedzi
Pomiar rentowności portfela
Dla inwestycji krótkoterminowych, takich jak inwestycje w instrumenty rynku pieniężnego, czy
w krótkoterminowe obligacje, pomiar stopy zwrotu jest mało efektywny, czy wręcz bezużyteczny. Dlatego
w przypadku portfela inwestycji krótkoterminowych właściwszy będzie pomiar rentowności. W uproszczeniu
można powiedzieć, że rentowność jest to stopa zwrotu, która została zannualizowana, czyli wyrażona
w stosunku rocznym. Dla portfela inwestycji pieniężnych stosuje się:
" Rentowność bieżącą,
" Rentowność efektywną.
Natomiast dla portfela obligacji można zastosować rentowność 30-dniową.
Rentowność bieżąca
Jest ona obliczana na bazie okresu 7-dniowego. Aby obliczyć rentowność bieżącą należy pomnożyć całkowity
zwrot w okresie siedmiu dni przez 365 i podzielić przez 7. Otrzymany wynik powinien być podawany
w procentach z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku. Rentowność bieżąca jest wartością
porównywaną z tym, co prezentują banki jako oprocentowanie lokat krótkoterminowych
i rachunków a-vista.
Pytanie 5. W okresie ostatnich siedmiu dni jednostka funduszu pieniężnego wzrosła
o 0,24%. Jaka jest rentowność bieżąca tego funduszu?
przejście do odpowiedzi
Rentowność efektywna
Obliczana jest również na bazie okresu 7-dniowego przy pomocy następującego wzoru:
Otrzymany wynik powinien być podawany w procentach z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.
Rentowność efektywna jest porównywalna do publikowanego przez niektóre banki tzw. oprocentowania
efektywnego, czyli takiego, które uwzględnia efekt kapitalizacji odsetek.
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
14
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
 Pytanie 6. W okresie ostatnich siedmiu dni jednostka funduszu pieniężnego wzrosła
o 0,24%. Jaka jest rentowność efektywna tego funduszu?
przejście do odpowiedzi
Rentowność 30-dniowa
W tym przypadku okresem bazowym jest okres 30-dniowy. Obliczenia wykonuje się według następujące-
go wzoru:
Otrzymany wynik powinien być podawany w procentach z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.
Rentowność 30-dniowa może być porównywana z oprocentowaniem lokat terminowych o długości trwania od
miesiąca wzwyż.
Pytanie 7. W okresie ostatnich trzydziestu dni jednostka funduszu krótkoterminowych
instrumentów dłużnych wzrosła o 1%. Jaka jest rentowność 30-dniowa tego funduszu?
przejście do odpowiedzi
Transakcje on-line: www.gtfi.pl
e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
15
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.
Odpowiedzi na pytania testowe
Odpowiedz
1
Pierwszy inwestor uzbiera 52253 zł, natomiast drugi tylko 44178 zł (o 15% mniej). A zatem to pierwszy
inwestor uzbiera więcej!
powrót do pytania
Odpowiedz
2
Ceny będą wyższe o 332%! Jak widać w przedstawionym przykładzie nawet stosunkowo niewielka inflacja na
przestrzeni kilkunastu lat potrafi  zjeść całkiem sporą część zysków. Wniosek z tego jest następujący:
inwestorzy powinni dążyć do osiągania jak największej realnej, czyli uwzględniającej inflację stopy zwrotu. Jeśli
chcesz policzyć jak bardzo inflacja obniżyła realną wartość Twoich pieniędzy skorzystaj z naszego kalkulatora
inflacji.
powrót do pytania
Odpowiedz
3
Całkowity zwrot należy obliczyć według następującej formuły: (1 zł {dywidenda} + 2 zł {dodatkowa akcja}
+ 4zł {przyrost pierwotnej inwestycji} ) / 50 zł {wartość początkowa inwestycji}, co się równa 14%.
powrót do pytania
Odpowiedz
4
10% od 100 zł daje 10 zł zysku, po drugim roku będzie to 11 zł, czyli 10% od 100 zł i 10 zł zysku z roku
poprzedniego. Razem na koniec daje to 121 zł  tak jak w powyższym pytaniu  zatem 10% jest to przeciętna
roczna stopa zwrotu z tej inwestycji.
powrót do pytania
Odpowiedz
5
Rentowność bieżącą obliczamy według następującej formuły: 0,24% * 365 / 7, co się równa 12,51%
powrót do pytania
Odpowiedz
6
Rentowność efektywną obliczamy według następującej formuły: (1 + 0,24%)(365 /7) - 1, co się równa 13,31%
powrót do pytania
Odpowiedz
7
Rentowność 30-dniową obliczamy według następującej formuły: (1 + 1%)12 - 1, co się równa 12,68%
powrót do pytania
Transakcje on-line: www.gtfi.pl e-mail: [e-mail] Copyrights 2001 by
Telefoniczne Centrum Obsługi Inwestora: (0-prefiks-22) 541 75 75. A
ukasz Gluza & Bartłomiej Michalski
16
GTFI S.A., ul. Sokolska 8, 40 - 086 Katowice Wszelkie prawa zastrzeżone.