{\rtf1\ansi\deff0{\fonttbl {\f0\fnil\fcharset238{\*\fname Courier New;}Courier New CE;}}
{\colortbl ;\red0\green128\blue0;}
\uc1\pard\qc\cf1\lang1045\ulnone\b\f0\fs20 HIPOKRATES (460-377 p.n.e.)\cf0\b0\par
\pard\par
Lekarz grecki, zwany ojcem medycyny. By\'b3 g\'b3\'f3wnym przedstawiciel s\'b3ynnej koskiej (z wyspy Kos) szko\'b3y lekarskiej. Opar\'b3 medycyn\'ea na zasadach racjonalnych, nauk\'ea jego cechowa\'b3a troska o chorego, wnikliwa obserwacja lekarska i logiczne wyci\'b9ganie wniosk\'f3w prognostycznych, czym wywar\'b3 ogromny wp\'b3yw na rozw\'f3j medycyny. Naczeln\'b9 zasad\'b9 Hipokratesa by\'b3o nieszkodzenie choremu (\'b3ac. primum non nocere) i pomaganie uzdrawiaj\'b9cym si\'b3om natury. Lecz\'b9c, drobiazgowo analizowa\'b3 objawy chorobowe i do czas\'f3w obecnych niekt\'f3re z nich nosz\'b9 jego imi\'ea. Za\'b3o\'bfenia patologii Hipokratesa opieraj\'b9 si\'ea na istnieniu w ustroju 4 podstawowych cieczy, czyli sok\'f3w (patologia humoralna): krwi, \'9cluzu, \'bf\'f3\'b3ci, czarnej \'bf\'f3\'b3ci (prawdopodobnie krew \'bfylna). Ich r\'f3wnowaga warunkuje stan zdrowia, zaburzenia w niej powoduj\'b9 choroby, a z przewagi jednego z element\'f3w wynika okre\'9clony temperament: sangwiniczny, flegmatyczny, choleryczny, melancholiczny. Hipokrates jest tw\'f3rc\'b9 podstaw etyki lekarskiej, a jego przysi\'eaga stanowi kanon etyki lekarskiej. Pisma przypisywane Hipokratesowi zosta\'b3y zebrane w 100 lat po jego \'9cmierci w tzw. "Corpus Hippocraticum".\par
\par
}