Untitled Document






ROLA
PIELĘGNIARKI KARDIOLOGICZNEJ W AMBULATORYJNEJ OPIECE NAD OSOBAMI Z CHOROBĄ
WIEŃCOWĄ











W
Wielkiej Brytanii około 300 000 osób rocznie doznaje zawału serca, a około
1.4 miliona cierpi na dusznicę bolesną.
Niektórzy wymagają leczenia szpitalnego i długoterminowej obserwacji, jednak
większość przebywa w szpitalu krótko. Istnieje więc konieczność stworzenia
odpowiedniej struktury opieki społecznej zapewniającej osobom z chorobą
wieńcową dostęp do stałych porad i leczenia zmniejszającego czynniki ryzyka
choroby wieńcowej i poprawiającego przeżywalność.


 



Ambulatoryjne leczenie
osób po ostrym incydencie wieńcowym:
zapewniająca ciągłość opieki pielęgniarka kardiologiczna
    Stwierdzono, że okres następujący bezpośrednio po incydencie
sercowym jest dla chorych i ich rodzin niezwykle stresujący.
W większości przypadków wizyta poszpitalna ma miejsce po 6 tygodniach,
a możliwości kontaktu pacjenta z miejscową poradnią, tj. lekarzem i pielęgniarką
opieki podstawowej, bywają różne. Aby w tym okresie zaspokoić potrzeby
chorych, w Wielkiej Brytanii coraz częściej tworzy się model opieki wykorzystującej
zapewniające ciągłość opieki nad pacjentem specjalistyczne pielęgniarki
kardiologiczne. Zwykle są to osoby, które odbyły specjalistyczne szkolenie
zarówno w opiece nad chorymi kardiologicznymi jak i w prewencji choroby
wieńcowej.
    Rolą pielęgniarki kardiologicznej jest edukacja
chorych, udzielanie porad w okresie rekonwalescencji oraz udzielanie wsparcia
pacjentom i ich rodzinom. Wiadomo, że pacjenci zapamiętują około jednej
trzeciej informacji uzyskiwanych w szpitalu. Ich potwierdzanie i powtarzanie
odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu współpracy pacjenta przy przestrzeganiu
zaleceń dotyczących leczenia i zmiany stylu życia. U niektórych chorych
po wypisie ze szpitala nieuchronnie pojawią się nowe dolegliwości.
Pozycja pielęgniarki kardiologicznej pozwala w sposób idealny doradzać
chorym jak kontrolować objawy, na przykład poprzez stosowanie nitrogliceryny
lub umówienie wcześniejszej porady lekarskiej.
    Nie należy lekceważyć wpływu ostrych incydentów sercowych
na psychikę pacjentów i ich rodzin. Objawy poważnej depresji
opisywano u 15% do 30% osób po zawale serca, a w 6 miesięcy po zawale
niemal 50% osób odczuwa lęk większy od obserwowanego w populacji ogólnej.
Pielęgniarka może zapewnić pomoc poprzez różnego rodzaju interwencje psychospołeczne,
takie jak: kształcenie, poradnictwo czy strategie behawioralne.
Na wczesnym etapie rehabilitacji powinna stwierdzić, czy niezbędna jest
porada psychiatry lub psychologa.

Rozwój struktury pozwalającej na długoterminową kontrolę czynników
ryzyka choroby wieńcowej
   W ostatnich latach w podstawowej opiece zdrowotnej opracowuje
się koncepcję �systemu przypominającego" dla osób z chorobami przewlekłymi.
Wraz z rosnącą liczbą dowodów na skuteczność aktywnej wtórnej prewencji
choroby wieńcowej, niezbędne stało się włączanie chorych do systemu
kontrolowania wielkości ryzyka wieńcowego. Prewencja wtórna w ramach
opieki podstawowej obejmuje opracowanie wiarygodnych rejestrów osób
z chorobą wieńcową, stworzenie odpowiednich szablonów w komputerach systemu
opieki podstawowej oraz upewnienie się, że czynniki ryzyka opisane są
u wszystkich chorych. Istotnym elementem w rozwoju struktury organizacyjnej
zajmującej się problemem ryzyka wieńcowego jest określenie roli różnych
pracowników systemu opieki zdrowotnej. Zespół zajmujący się opieką
podstawową może założyć, że jeżeli chory chodzi do specjalisty, ten zajmuje
się jego czynnikami ryzyka, i odwrotnie. W konsekwencji problem ten może
być całkowicie pomijany, lub też badania mogą się dublować. Specjaliści
w korespondencji kierowanej do lekarzy opieki podstawowej powinni w sposób
klarowny informować o wynikach przeprowadzonych badań, wskazując
jednocześnie jaką rolę zamierzają odgrywać w dalszej opiece nad chorym.
Idealnym sposobem postępowania z osobami po zawale serca jest opieka
wielodyscyplinarna.

    Jak widać, istnieją oczywiste przesłanki do stałego
szkolenia personelu i organizowania nowych rodzajów usług medycznych.
Osoby kierujące opieką zdrowotną w danej społeczności mogą wykorzystywać
zapewniające ciągłość opieki pielęgniarki kardiologiczne do prowadzenia
szkoleń i udzielania porad indywidualnych.





M. BRICE i J. C. KASKI - Londyn, Wielka Brytania











Piśmiennictwo:1.British
Heart Foundation Database. Coronary Heart Disease Statistics. Oxford,
UK: University of Oxford; 1999. 2. Trzcieniecka-Green A, Steptoe A. The
effects of stress management on the quality of life following acute myocardial
infarction or coronary bypass surgery. Eur Heart J. 1996;17:1663-1670.
3. Frasure-Smith N, Lesp�rance F, Talajic M. Depression following myocardial
infarction. JAMA. 1993;270:1819-1825.


 


 


 


początek
strony