background image

 

Arkadiusz KRAWIEC 

Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Zakład Geologii i Hydrogeologii,  
ul. Gagarina 9, 87-100 Toruń;  
tel. 056 6112594, fax. 056 6112586,  
arkadiusz.krawiec@umk.pl 

 

 

 

WODY TERMALNE W REJONIE GRUDZIĄDZA  

 

 

 

Streszczenie 

 

W  rejonie  Grudziądza  lecznicze  wody  termalne  rozpoznane  zostały  otworami 

Grudziądz  2  oraz  Grudziądz  IG-1.  Do  celów  leczniczych  wykorzystywana  jest  solanka  

z  ujęcia  Grudziądz  IG-1.  Jest  to  7,9%  woda  hipotermalna,  chlorkowo-sodowa  (solanka), 

bromkowa,  jodkowa,  Ŝelazista,  borowa.  Jej  temperatura  na  wypływie  podczas  próbnych 

pompowań  wynosiła  40,5

0

C.  PoniŜej,  wzorem  Kurłowa,  przedstawiono  skład  chemiczny 

wody z tego ujęcia na podstawie analizy z 2002 r. (Krawiec 2007): 

5

,

40

4

,

5

3

,

9

5

,

84

8

,

98

4

,

79

5

,

12

6

,

3

133

T

Mg

Ca

Na

Cl

M

Fe

J

Br

 

 - zawartość Br, J i Fe podano w mg/dm

3

 

 

Otwór Grudziądz IG-1 wykonany został w latach 1971-1972 w miejscowości Marusza 

znajdującej się na południowy-zachód od Grudziądza. Osiągnął on głębokość 3070,5 m a po 

zakończeniu  badań  przystosowano  go  do  poboru  solanki  z  warstw  jury  dolnej  z  głębokości 

1607÷1630 m. Drugi z otworów, Grudziądz 2, został odwiercony około 1400 m na północny-

zachód  od  ujęcia  IG-1  w  miejscowości  Węgrowo  w  1987  r.  i  do  chwili  obecnej  nie  jest 

eksploatowany.  

 

Termalne  wody  mineralne  w  rejonie  Grudziądza  występują  na  znacznej  głębokości  

i ich zasoby są bardzo słabo odnawialne. Wody z warstw liasu na badanym obszarze, znajdują 

się  w  strefie  utrudnionej  wymiany  i  naleŜą  przewaŜnie  do  wód  paleoinfiltracyjnych  

(z infiltracji przedczwartorzędowej).  

 

Słowa kluczowe: wody termalne, wody lecznicze i mineralne, wiek i geneza wód, Grudziądz 

 

background image

 

Arkadiusz KRAWIEC 

Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Zakład Geologii i Hydrogeologii,  
ul. Gagarina 9, 87-100 Toruń;  
tel. 056 6112594, fax. 056 6112586,  
arkadiusz.krawiec@umk.pl 
 
 
 
 
 
 

THERMAL WATERS IN THE VICINITY OF GRUDZIĄDZ 

 

 

 

Abstract 

 

Thermal (mineral) waters of the chemical type Cl–Na, Br, J, B occure in the vicinity of 

Grudziądz. The borehole Grudziądz IG-1 is situated in the Marusza village. This borehole is 

screened in the Lias sandstones at depth of 1607÷1630 m. The mineral waters of similar type 

were found nearby at the borehole Grudziądz 2 in Węgrowo. The water intake is not used at 

present. 

 

The  waters  in  the  Lias  formations  hare  mineralization  (TDS)  of  79 g/dm

3

.  There  are 

hipothermal  waters  and  its  temperature  on  the  bore-hole  outflow  is  40,5

0

C.  Chemical 

composition of brines using Kurlov’s formula (Krawiec 2007) is following: 

5

,

40

4

,

5

3

,

9

5

,

84

8

,

98

4

,

79

5

,

12

6

,

3

133

T

Mg

Ca

Na

Cl

M

Fe

J

Br

 

- Br, J, Fe [mg/L] 

 

Therapeutic thermal water in the borehole Grudziądz IG-1 there is the „old” water of 

the  pre-Quaternary  infiltration.  This  water  contains  admixture  of  the  other  waters,  e.g. 

probably relict marine waters. The therapeutic water in the borehole Grudziądz IG-1 occures 

on considerable depth and it’s resources are very slowly renewable. 

 

 

Keywords: thermal waters, mineral waters, stable isotopes, water age, Grudziądz 

 

 
 
 

background image

 

 

Solanki termalne w rejonie Grudziądza rozpoznane zostały otworami Grudziądz 2 oraz 

Grudziądz  IG-1.  Obecnie  do  celów  leczniczych  wykorzystywana  jest  solanka  z  ujęcia 

Grudziądz  IG-1. Jest to 7,9 % woda hipotermalna, chlorkowo-sodowa (solanka), bromkowa, 

jodkowa,  Ŝelazista,  borowa.  Jej  temperatura  na  wypływie  podczas  próbnych  pompowań  

w  2002  r.  wynosiła  40,5  °C.  Otwór  Grudziądz  IG-1  wykonany  został  w  miejscowości 

Marusza znajdującej się na południowy-zachód od Grudziądza. Analizowany obszar połoŜony 

jest  w  obrębie  Kotliny  Grudziądzkiej  stanowiącej  środkową  część  Doliny  Dolnej  Wisły.  

W  bezpośrednim  sąsiedztwie,  na  wschód  od  otworu  Grudziądz  IG-1,  przebiega  krawędź 

Wysoczyzny Chełmińskiej (ryc. 1).  

 

Otwór w Maruszy odwiercony został w latach 1971 – 1972 w celu rozpoznania profilu 

paleozoiczno-mezozoicznego.  Osiągnął  on  głębokość  3070,5  m  a  po  zakończeniu  badań 

przystosowano go do poboru solanki z warstw jury dolnej z głębokości 1607÷1630 m. Otwór 

Grudziądz  2  został  odwiercony  w  Węgrowie  w  1987  r.  i  do  chwili  obecnej  nie  jest 

eksploatowany.  Znajduje  się  on  około  1400  m  na  północny-zachód  od  ujęcia  IG-1  (ryc.  1). 

Otwór Grudziądz 2 osiągnął  głębokość 3105 m.  Został on przystosowany do poboru solanki  

z warstw jury dolnej z głębokości 1672÷1708 m. 

 

 

Ryc. 1. Lokalizacja ujęć wód mineralnych w rejonie Grudziądza

 

1 - otwór badawczy i jego nazwa, 2 – ośrodek balneologii 

Fig. 1. Location intakes of bore holes in the Grudziądz area 

1 - bore hole and number/name, 2- balneotherapy cente 

background image

 

BUDOWA GEOLOGICZNA I WARUNKI HYDROGEOLOGICZNE  

 

 

Na powierzchni terenu, w obrębie Kotliny Grudziądzkiej, znajdują się głównie piaski 

rzeczne.  Na  wschód  od  analizowanego  obszaru  znajduje  się  wysoczyzna  morenowa 

zbudowana na powierzchni przewaŜnie z glin zwałowych. W otworze Grudziądz IG-1 osady 

czwartorzędu  mają  miąŜszość  31  m  i  są  to  drobnoziarniste  piaski.  W  obszarze  Kotliny 

Grudziądzkiej  poziom  wodonośny  o  zwierciadle  swobodnym  występuje  piaskach  i  Ŝwirach. 

Jest to główny poziom uŜytkowy  w tym rejonie  a miąŜszość poziomu wodonośnego wynosi 

około 15÷25 m. Zwierciadło wody występuje najczęściej na głębokości 3÷8 m.  

 

 

Neogen i paleogen w rejonie Grudziądza mają miąŜszość około 150 m. Są to: mułki, 

węgle  brunatne,  iły  i  piaski  miocenu  oraz  gezy  piaszczyste  i  wapniste  paleocenu.  

W analizowanym obszarze wody tego piętra nie są eksploatowane ze względu na złą jakość. 

 

Skały kredy w rejonie Grudziądza występują na głębokości od około 180 m do 1140 m 

(ryc.  2).  Kreda  górna  wykształcona  jest  jako:  margle,  wapienie  oraz  opoki  z  wkładkami 

mułowców  i  iłowców.  Kreda  dolna  to  osady  mułowcowo-ilaste  z  przewarstwieniami 

piaskowców. Poziom wodonośny w obrębie warstw kredy jest słabo rozpoznany. Ze względu 

na  podwyŜszoną  zawartość  jonu  Cl¯   wynoszącą  około  kilkaset  mg/dm

nie  jest  on 

powszechnie  uŜytkowany.  Podczas  wiercenia  otworu  Grudziądz  IG-1  na  głębokości 

957÷1041  m  w  warstwach  kredy  (alb  –  cenoman)  uzyskano  dopływ  około  5  m

3

/h  a  wody  o 

mineralizacja 3,5 g/dm

3

.  

 

Osady jury na analizowanym obszarze osiągają  miąŜszość około 575 m i zalegają do 

głębokości  1780  m.  Jura  górna  to  wapienie,  margle  i  mułowce.  Jura  środkowa  i  dolna  to 

piaskowce,  mułowce,  iłowce  oraz  łupki  mułowcowo-ilaste.  W  warstwach  jury  dolnej,  

w  otworze  Grudziądz  IG-1  na  głębokości  1607÷1630  m,  a  w  otworze  Grudziądz  2  na 

głębokości 1672÷1708 m została ujęta warstwa wodonośna. W otworach tych ujęto termalną 

solankę chlorkowo-sodową o mineralizacji około 80 g/dm

3

.  

 
 
 
 
 
 

background image

 

 
 

 

 

 
Ryc. 2. Profile geologiczne otworów Grudziądz IG-1 oraz Grudziądz 2 (Krawiec 2007) 
 
Fig. 2. Geological profile of Grudziądz IG-1 and Grudziądz 2 bore hole 

 

 

background image

 

 

Warstwy triasu reprezentowane są przez osady retyku, wapienia muszlowego i pstrego 

piaskowca.  Retyk  to  kompleks  mułowcowo-ilasty  z  przewarstwieniami  piaskowca 

drobnoziarnistego,  natomiast  wapień  muszlowy  wykształcony  jest  jako  wapienie,  iłowce, 

anhydryty  i  dolomity.  Trias  dolny  reprezentowany  jest  przez  iłowce,  mułowce  i  piaskowce. 

MiąŜszość  warstw  triasu  w  rejonie  Grudziądza  wynosi  około  700  m.  Pod  osadami 

mezozoicznymi znajdują się skały cechsztynu i syluru. 

 

Po  zakończeniu  wiercenia  otworu  IG-1,  na  głębokości  2043÷2050  m,  opróbowano 

poziom  wodonośny  występujący  w  piaskowcach  triasu  dolnego.  Uzyskano  dopływ  solanki 

chlorkowo-wapniowo-sodowej  w  ilości  3,6  m

3

/h.  Zwierciadło  wody  ustabilizowało  się  na 

głębokości  106,6  m.  Analiza  chemiczna  wykazała  zawartość  3012  mg/dm

bromu  oraz  28,6 

mg/dm

jodu (Bojarski 1989). 

 
 

DuŜa  wydajność  poziomu  wodonośnego  w  obrębie  jury  dolnej  i  jego  dobre 

właściwości  hydrogeologiczne  zadecydowały,  Ŝe  w  rejonie  Grudziądza  ujęto  go  do  celów 

praktycznych. W analizowanym obszarze miąŜszość piaskowców liasu przekracza 100 m.  

W  czerwcu  1972  r.  przeprowadzono  prace  badawcze  w  ujęciu  Grudziądz  IG-1,  a  następnie 

odwiert  został  wypełniony  płuczką  wiertniczą  i  przez  30  lat  nie  był  eksploatowany.  Prace 

renowacyjne przeprowadzone zostały w 2001/2002 r, a od 2005 r. eksploatuje on solankę do 

celów  balneoterapii.  Drugi  z  otworów  –  Grudziądz  2  –  do  chwili  obecnej  nie  jest 

eksploatowany.  

 
 
 

WYNIKI BADAŃ  

 

W  ramach  badań  laboratoryjnych  wykonano  analizy  chemiczne  wód  z  otworu 

Grudziądz  IG-1  oraz  Grudziądz  2.  Wyniki  tych  analiz  w  porównaniu  z  analizą  z  1972  r. 

zestawiono w tabeli 1.   W 2003 r. z otworu Grudziądz 2 pobrano próbki wody  do oznaczeń 

izotopowych  (Krawiec  2007)  a  w  2006  r.  wykonane  zostały  oznaczenia  izotopowe  wody  

z  ujęcia  IG-1.  Badania  te  przeprowadzone  zostały  w  laboratorium  Wydziału  Fizyki  

i  Informatyki  Stosowanej  Akademii  Górniczo-Hutniczej  w  Krakowie.  Szczegółowe  analizy 

chemiczne wód wykonane zostały w laboratorium Zakładu Ochrony Wód Głównego Instytutu 

Górnictwa w Katowicach. 

background image

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
Tab. 1.
 Parametry fizykochemiczne badanych wód z otworu Grudziądz IG-1 i Grudziądz 2  
Table 1. Physical and chemical properties of water samples of Grudziądz IG-1 and Grudziądz 2 bore 

hole 

 
 

Podczas  próbnego  pompowania  otworu  Grudziądz  IG-1  w  2002  r.,  wydobyto  ponad 

1600 m

wody (Tomaszewski 2002, Krawiec 2007) i uzyskano następujące dane:  

• wydajność określono na 20 m

3

/h przy depresji 23 m. Próbne pompowanie przeprowadzono  

z  maksymalną  wydajnością  27,7  m

3

/h  przy  depresji  51,8  m.  Przy  samowypływie 

wydajność otworu wynosiła 15,2 m

3

/h a zwierciadło wody ustabilizowało się 14,6 m nad 

powierzchnią terenu;  

• temperatura wody na wypływie osiągnęła wartość 40,5 °C;  

•  na  podstawie  analizy  z  2002  r.  wodę  z  ujęcia  Grudziądz  IG-1  w  Maruszy  moŜna  określić 

jako:  woda  hipertermalna  chlorkowo-sodowa,  7,9  %  solanka,  bromkowa,  jodkowa, 

Ŝelazista, borowa.  

Porównując  dane  z  lat  1972  oraz  2002  i  2006  zwraca  uwagę  znaczne  zmniejszenie 

wydajności  otworu  dochodzące  do  ponad  57  %.  Spowodowane  jest  to  prawdopodobnie 

kolmatacją strefy przyfiltrowej poprzez długoletnie zaleganie płuczki iłowej w otworze.  

Wyniki  analiz  chemicznych  wskazują  na  stałość  składu  badanej  wody.  Jak  wynika  z  analiz 

chemicznych z lat 1972 oraz 2002 i 2006 wahania poszczególnych składników są niewielkie  

i  wynoszą  około  1÷3  %.  Największe  róŜnice  dotyczą  zawartości  siarczanów  (7÷24  %)  

i  Ŝelaza,  którego  wzrost  do  ponad  10  mg/dm

powoduje  zaklasyfikowanie  tej  wody  jako 

lecznicza Ŝelazista.  

Properties  pH 

TDS 

Na

+

  Ca

2+

  Mg

2+

 

K

+

 

Fe

og 

Cl

 

SO

4

 

HCO

3

 

Br

 

I

 

Date 

 

mg/L 

Marusza IG-1 

09.06.72 

6,0 

77700  26000  2510 

893 

190 

4,2  47020 

440 

202 

136 

3,4 

20.02.02 

6,6 

79400  26600  2557 

899 

198 

12,5  47932 

579 

204 

133 

3,6 

21.02.06 

7,6 

79420  26900  2435 

918 

183 

9,8  48212 

547 

183 

2,8 

24.11.06 

6,5 

77640  24830  2826 

954 

326 

14,2  46440 

554 

198 

134 

Grudziądz 2 

29.01.03 

8.6 

80960  27130  2236 

790 

225 

48930 

299 

36,6 

116 

1,3 

background image

 

 

ObniŜeniu  uległa  temperatura  wody  na  wypływie  w  otworze  IG-1,  co  jest 

spowodowane najprawdopodobniej zmniejszeniem się wydajności otworu i związanym z tym 

spowolnieniem  przepływu  wody  ze  złoŜa  na  powierzchnię  terenu,  co  przyczynia  się  do 

obniŜenia temperatury o 3,5 °C. Obecnie woda lecznicza z otworu Grudziądz IG-1 pobierana 

jest  w  ilości  około  12-17  m

3

/dobę,  przez  co  jej  temperatura  na  wypływie  najczęściej  osiąga 

około  12-16 

o

C.  Jedynie  podczas  napełniania  basenów  kąpielowych,  przy  zwiększonym 

poborze solanki, temperatura wody wzrasta do około 20-22 

o

C. 

W  otworze  Grudziądz  2  podczas  badań  w  1987  r.  w  warstwie  jury  dolnej  na 

głębokości 1672÷1708 m temperatura solanki w złoŜu określona została na 48 

0

C, natomiast 

na wypływie wynosiła około 33 

0

C. 

Wartości  oznaczeń  składu  izotopowego  w  wodzie  z  warstw  liasu  z  ujęcia  Grudziądz 

IG-1 w Maruszy wynoszą δ

18

O = – 4,4 ‰ i δD = – 37,1 ‰. Oznaczenia składu izotopowego 

przeprowadzone  zostały  takŜe  w  próbce  wody  z  otworu  Grudziądz  2.  Wartości  oznaczeń 

izotopów  stabilnych  δ

18

O  i  δD  w  wodzie  z  warstw  liasu  z  otworu  Grudziądz  2  wyniosły 

odpowiednio  –  4,4  oraz –  37,6.  Wartości  te  są  bardzo  podobne  do  oznaczeń  wykonanych  w 

1988 r. (Zuber, Grabczak 1991). 

 

 

 

Ryc. 3. Izotopy stabilne w badanych wodach (Krawiec 2007, uzupełnione) 

 

Fig. 3. Stable isotope composition of investigated waters (Krawiec 2007) 

background image

 

 
 

 

Wyniki  oznaczeń  izotopowych  termalnych  wód  mineralnych  z  rejonu  Grudziądza  są 

bardziej  ujemne  niŜ  wartości  otrzymane  dla  wód  leczniczych  z  termy  nr  16  z  Ciechocinka 

(Krawiec  1999)  co  przedstawia  ryc  3.  Wody  z  otworu  Grudziądz  IG-1  i  Grudziądz  2  naleŜą 

do  wód  paleoinfiltracyjnych  o  długim  czasie  przebywania  w  ośrodku  skalnym.  Są  to  wody 

znajdujące  się  w  strefie  utrudnionej  wymiany.  NaleŜy  takŜe  zaznaczyć,  iŜ  występujące  na 

znacznej głębokości wody lecznicze z ujęcia Grudziądz IG-1 są bardzo słabo odnawialne.  

W  2005  r.  doprowadzono  rurociągiem  solankę  z  ujęcia  Grudziądz  IG-1  do  Ośrodka 

Balneologicznego,  który  otwarto  przy  Szpitalu  w  Grudziądzu.  Obecnie  w  Ośrodku  tym 

wykonywane  są  następujące  zabiegi  balneologiczne:  kąpiele  wannowe  w  solance,  kąpiele 

solankowe kończyn górnych i dolnych, masaŜ wirowy kończyn w solance, masaŜ podwodny  

i  perełkowy  w  solance,  krioterapia  oraz  inhalacje  solankowe.  Obok  Ośrodka 

Balneologicznego  otwarto  ogólnodostępne  baseny  solankowe  oraz  wybudowana  została 

piramida solna przeznaczona do inhalacji areozolem.  

 

 
WNIOSKI  

 
Wyniki  badań  i  przeprowadzonych  analiz  pozwalają  na  sformułowanie  następujących 

wniosków:  

•  Główny  poziom  wodonośny  dla  termalnych  wód  leczniczych  na  Kujawach  i  Pomorzu 

występuje  w  obrębie  warstw  mezozoicznych  w  piaskowcach  liasu.  Poziom  wodonośny 

jury  dolnej  jest  zbiornikiem  typu  porowego  i  porowo-szczelinowego  o  dobrych 

parametrach hydrogeologicznych.  

•  Termalne  solanki  z  warstw  liasu  na  badanym  obszarze,  znajdują  się  w  strefie  utrudnionej 

wymiany 

naleŜą 

przewaŜnie 

do 

wód 

paleoinfiltracyjnych 

(z 

infiltracji 

przedczwartorzędowej).  Wody  mineralne  i  lecznicze  w  rejonie  Grudziądza  występują  na 

znacznej głębokości i ich zasoby są bardzo słabo odnawialne.  

•  W  rejonie  Grudziądza  istnieją  duŜe  moŜliwości  eksploatacji  leczniczych  wód  termalnych. 

Uruchomienie  odwiertu  Grudziądz  IG-1  w  Maruszy  i  wykorzystanie  termalnych  wód 

leczniczych  typu  Cl–Na,  Br,  J,  Fe,  B  do  celów  rekreacyjno-leczniczych  stwarza  nowe 

perspektywy rozwoju dla tego obszaru.  

 
 
 

background image

 

10 

LITERATURA  

Bojarski, L., 1989: Ujęcie solanki termalnej w otworze Grudziądz IG-1. Maszynopis, CAG 

PIG Warszawa.  

d’Obyrn,  K.,  Grabczak,  J.,  Zuber,  A.,1997:  Maps  of  isotopic  composition  of  the  Holocene 

meteoric  waters  in  Poland  (in  Polish  with  English  summary).  In:  Współczesne 

Problemy Hydrogeologii, 8: 331–333.  

Kachnic, J., Kachnic, M., 2006: Hydrodynamic and hydrochemical conditions in the Wda and 

Montawa River catchments. Geological Quarterly, 50 (4): 447-456.  

Krawiec,  A.,  1999:  Nowe  wyniki  badań  izotopowych  i  chemicznych  wód  leczniczych 

Ciechocinka. Przegląd Geologiczny, vol. 47: 255-260, Warszawa.  

Krawiec  A.  2007:  Wyniki  badań  izotopowych  i  chemicznych  wód  leczniczych  w  rejonie 

Grudziądza.

 

XI  międzynarodowa  konferencja  naukowa  „Hydrogeochemia”. 

Bratysława. s.49-55 

Tomaszewski,  A.,  2002:  Dokumentacja  hydrogeologiczna  zasobów  eksploatacyjnych  wód 

leczniczych hipertermalnych z utworów dolnojurajskich w miejscowości Marusza – 

otwór Grudziądz IG-1. Maszynopis w Przedsiębiorstwie Geologicznym „POLGEOL 

S.A.”, Zakład w Gdańsku.  

Zuber,  A.,  Grabczak,  J.,  1991:  O  pochodzeniu  solanek  mezozoiku  Polski  centralnej 

 i północnej. Współczesne Problemy Hydrogeologii. Wyd. SGGW-AR 48: 202-208.