63






























18
NIESPRAWIEDLIWY SĘDZIA I WDOWA
1 A powiedział im też przypowieść, że zawsze trzeba się modlić, a nie ustawać,
mówiąc :
2 Był w jednym mieście pewien sędzia, który się Boga nie bał, a ludzi się nie
wstydził.
3 Była zaś w tym mieście pewna wdowa, i chodziła do niego, mówiąc: Uczyń mi
sprawiedliwość z przeciwnikiem moim!
4 Ale on nie chciał przez długi czas. Potem zaś rzekł sam do siebie : Chociaż
się Boga nie boję, i ludzi się nie wstydzę,
5 ponieważ jednak naprzykrza mi się ta wdowa, uczynię jej sprawiedliwość, aby na
koniec przyszedłszy, nie zelżyła mnie.
6 I rzekł Pan : Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
7 A Bóg, czy nie uczyni sprawiedliwości wybranym swoim, wołającym do niego we
dnie i w nocy, i będzie zwlekał w ich sprawie?
8 Powiadam wam, że rychło im sprawiedliwość uczyni. Wszelako Syn Człowieczy gdy
przyjdzie, sądzisz, że znajdzie wiarę na ziemi ?
PRZYPOWIEŚĆ O FARYZEUSZU I CELNIKU.
9 Rzekł też i do niektórych, co ufali sami w sobie, mając się za sprawiedliwych,
i innymi gardzili, tę przypowieść.
10 Dwóch ludzi weszło do świątyni, aby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi
celnik.
11 Faryzeusz stojąc, tak się sam w sobie modlił : Boże, dziękuję ci, że nie
jestem jak inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, jako i ten
celnik.
l2 Poszczę dwakroć w tydzień ; daję dziesięciny ze wszystkiego, co mam.
1 3A celnik stojąc z daleka, nie chciał ani oczu podnieść w niebo; ale bił się w
piersi, mówiąc : Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu!
l4 Powiadam wam, odszedł ten usprawiedliwiony do domu swego, a nie tamten.
Albowiem każdy, co się wywyższa, będzie uniżony ; a kto się uniża, będzie
podwyższony.
JEZUS I DZIECI.
15 Przynosili mu też i dziatki, aby się ich dotykał ; co widząc uczniowie,
łajali ich.
16 Lecz Jezus przywoławszy je, rzekł : Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a
nie zabraniajcie im; albowiem takich jest królestwo Boże
17 Zaprawdę wam powiadam : Ktokolwiek by nie przyjął królestwa Bożego jak
dziecko, nie wejdzie do niego.
BOGATY MŁODZIENIEC.
18 I zapytał go pewien książę, mówiąc: Nauczycielu dobry, co czyniąc, otrzymam
życie wieczne?
19 Jezus zaś rzekł mu : Czemu nazywasz mię dobrym ? Nikt nie jest dobry, tylko
sam Bóg.
20 Znasz przykazania: "Nie zabijaj; nie cudzołóż; nie kradnij ; nie mów
fałszywego świadectwa; czcij ojca swego i matkę."
21 A on rzekł : Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości mojej.
22 Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu : Jednego ci jeszcze niedostaje : sprzedaj
wszystko, co masz, a daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a przyjdź,
chodź za mną.
23 0n usłyszawszy to, zasmucił się, bo był bardzo bogaty.
24 A Jezus widząc go zasmuconego, rzekł : Jakże trudno ci, co mają pieniądze,
wejdą do królestwa Bożego!
25 Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogaczowi
wejść do królestwa Bożego.
26 I rzekli ci, co słuchali : Któż więc może być zbawiony?
27 Rzekł im : Co niemożebne jest u ludzi, możebne jest u Boga.
28 Piotr zaś rzekł : Oto my opuściliśmy wszystko, a poszliśmy za tobą.
29 A on im rzekł : Zaprawdę wam powiadam, że nie ma nikogo, który opuścił dom,
albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,
30 a nie otrzymałby daleko więcej w tym czasie, a w przyszłym wieku życia
wiecznego.
TRZECIA ZAPOWIEDŹ MĘKI.
31 I wziął z sobą Jezus dwunastu, i rzekł im : Oto wstępujemy do Jerozolimy i
wypełni się wszystko, co napisane jest przez proroków o Synu Człowieczym.
32 Będzie bowiem wydany poganom, i będzie naigrawany, i ubiczowany, i oplwany;
33 A ubiczowawszy, zabiją go, a dnia trzeciego zmartwychwstanie.
34 A oni nic z tego nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie
rozumieli, co się mówiło.
UZDROWIENIE ŚLEPEGO Z JERYCHA.
35 I stało się, gdy się przybliżał do Jerycha, pewien ślepy siedział przy
drodze, żebrząc.
36A usłyszawszy rzeszę przechodzącą pytał, co by to było.
37 I powiedzieli mu, że Jezus Nazareński przechodzi.
38 I zawołał, mówiąc : Jezusie, synu Dawidów, zmiłuj się nade mną.
39 A ci, co szli na przedzie, łajali go, aby milczał. Lecz on tym więcej wołał :
Synu Dawidów, zmiłuj się nade mną.
40 Jezus zaś stanąwszy, kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy się przybliżył,
spytał go,
41 mówiąc: Co chcesz, abym ci uczynił? A on powiedział : Panie, abym przejrzał.
42 A Jezus mu rzekł : Przejrzyj, wiara twoja cię uzdrowiła.
42 I natychmiast przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. I cały lud, widząc
to, oddał chwałę Bogu.

KONIEC ROZDZIAŁU