1 z 1

Historia systemu MS-DOS

Nazwa MS-DOS, to skrót od Microsoft Disk Operating System, czyli Dyskowy System Operacyjny firmy Microsoft.

MS-DOS wywodzi się od systemu o nazwie QDOS, opracowanego przez

Seattle Computers*

- pionierską firmę w

dziedzinie budowy i oprogramowania komputerów z procesorem Intell 8086. Kolejne wersje tego systemu o nazwie 86

DOS zostały w 1981 roku zakupione przez firmę Microsoft i nazwane MS - DOS. W tym samym roku system MSDOS

zastosował w swoim komputerze IBM PC, wersja dla tego komputera została nazwana PC DOS i system ten został

nierozerwalnie związany z komputerem osobistym IBM. Opisywany system był wzorowany na systemach CP/M 80 ORAZ

Unix. Z CP/M przejęto ogólną strukturę systemu. Przy konstruowaniu systemu założono, że możliwa będzie automatyczna

konwersja programów działających pod kontrolą systemu CP/M do postaci wymaganej przez MS DOS. Miał on być

systemem działającym szybko i efektywnie gospodarującym pamięcią dyskową. Założenia te zostały osiągnięte. W krótkim

czasie opracowano dla tego systemu wiele programów użytkowych, co zachęciło producentów do instalowania go w wielu

komputerach. System działa głównie w trybie tekstowym. Wszystkie polecenia wydaje się za pomocą klawiatury.

DOS jest systemem jednozadaniowym, to znaczy w dowolnej chwili tylko jeden program może pracować pod jego

kontrolą. System jedno-zadaniowy bywa nazywany również systemem jednoużytkownikowym (ang. single user-system), w

związku z tym, że w jednej chwili może obsługiwać tylko jednego użytkownika.

Zakres czynności wykonywanych przez system operacyjny DOS obejmuje:

Zarządzanie pamięcią operacyjną (przydzielenie pamięci zadaniu, zwolnienie pamięci).

1.

Sterowanie pracą urządzeń zewnętrznych (obsługa klawiatury, wyświetlania na monitorze, obsługa odczytu i

zapisu pamięci zewnętrznej, obsługa złącz szeregowych i równoległych).

2.

Zarządzanie informacją zapisaną w pamięci zewnętrznej poprzez organizację systemu plików (tworzenie,

zapisywanie, odczytywanie, kasowanie plików w hierarchicznej strukturze).

3.

Komunikację z użytkownikiem i udostępnianie pozostałych elementów oprogramowania (podstawowego,

narzędziowego, użytkowego).

4.

Kontrolę poprawności pracy sprzętu i organizację w sytuacjach awaryjnych (brak urządzenia zewnętrznego,

brak dostępu do urządzenia zewnętrznego, błąd w pamięci operacyjnej, błąd odczytu z klawiatury, błąd zapisu w

pamięci zewnętrznej).

5.

Polecenia w systemie MS - DOS dzielą się na wewnętrzne i zewnętrzne.

Przykładowe polecenia wewnętrzne :

dir

1.

cd

2.

copy

3.

del

4.

md

5.

Przykładowe polecenia zewnętrzne :

fdisk

1.

format

2.

chkdsk

3.

tree

4.

mem

5.

Różnica pomiędzy poleceniami wewnętrznymi i zewnętrznymi jest taka, że wewnętrzne są realizowane przez

interpreter poleceń command.com a zewnętrzne są realizowane przez pliki wykonywalne typu *.com , lub *.exe .Chcąc

bliżej poznać do czego służą poszczególne polecenia należy po znaku zachęty wpisać przykładowo del /?|more, a

wyświetlony zostanie krótki opis danego polecenia.