1

Precesja symulakrów – Jean Baudrillard

Wyjaśnienie pojęć:

Symulakr  obraz, który jest czystą symulacją, pozorującą rzeczywistość

Precesja  precesio, poprzedzanie, zjawisko zmiany kierunku



Baudrillard mówi o fikcji Borgesa, w której stworzono tak szczegółową mapę, że

pokryła szczelnie całe terytorium cesarstwa  symulacja zniszczyła rzeczywistość



Symulacja  generowanie przy pomocy modeli, hiperrealności



Precesja symulakrów  to mapa rodzi terytorium (odwrócenie sposobu myślenia)



Powstawanie nowej rzeczywistości, z własnymi modelami symulacji (zanik różnicy

między rzeczywistością, a abstrakcją)



Rozpraszanie się w symulacji wyobrażeniowego świata przedstawień



Działania zmieniają się ze spekulatywnych i dyskursywnych na nuklearne i

genetyczne (odpada aspekt metafizyczny)



Rzeczywistość jest produkowana przez systemy operacyjne, moduły pamięci 

możemy ją w nieskończoność powielać



Operacyjność stała się hiperrealnością



Epoka symulacji likwiduje referencyjność



Podstawiamy w miejsce rzeczywistości znaki rzeczywistości (na pierwszy plan

wysuwa się sobowtór)



Rzeczywistość już nie może stwarzać siebie (rzeczywistość = symulacja)



Dysymulować/ symulować:

 Dysymulować, udawać, że ma się to, co się ma, wiąże się z obecnością

 Symulować, udawać, że ma się to, czego się nie ma, wiąże się z nieobecnością

(symulowanie nie jest udawaniem  ktoś, kto symuluję chorobę, wywołuje w

sobie jej pewne objawy), narusza różnicę między prawdziwym, a fałszywym,



Skoro symulant produkuje ‘prawdziwe’ objawy, nie można go uznać ani za chorego,

ani za nie chorego (skoro symptom może być produkowany, a tym samym, każdą

chorobę można udawać, to medycyna jest bezsilna, bo umie leczyć tylko ‘prawdziwe’

choroby)



W dobie symulacji prawda, referencja czy obiektywna przyczyna przestały istnieć

2



Wg psychologów wszyscy szaleńcy symulują, „skoro tak doskonale udaje szaleńca, to

znaczy, że nim jest”



Symulacja w religii: symulakry wymazują Boga z ludzkiej świadomości, sam Bóg był

tylko wizerunkiem, obrazy Boga to doskonałe symulakry



Znak:

 ma odsyłać do głębi sensu

 ma być wymienny na sens

 ma coś gwarantować



Jeśli Bóg może być symulowany, czyli sprowadzony do znaków (obrazy, ikony)

wówczas staje się irrealny, jest symulakrem



Symulacja, a przedstawienie

 Przedstawienie wychodzi od zasady ekwiwalencji znaku i rzeczywistości,

dąży do wchłonięcia symulacji

 Symulacja wychodzi od utopi, radykalnej negacji znaku, jako jego wartości,

wszystko traktuje jak symulakry



Fazy obrazu:

 Odbicie głębszej rzeczywistości (dobre zjawisko, krąg sakramentów)

 Przesłania i wynaturza głębszą rzeczywistość (złe zjawisko, krąg czarów)

 Przesłania brak większej rzeczywistości (krąg magii)

 Nie ma związku z jakąkolwiek rzeczywistością (nie zjawisko, lecz symulacja)



Era symulakrów i symulacji (brak Boga)  logika symulakrów: znaki nie odsyłają do

niczego, nie ma już podziału na znaczące i znaczone



Przykład zamrożonych, hipernowanych Indian umieszczonych pod kloszem (np.

muzeum), którzy pośmiertnie odtwarzają warunki w jakich żyli: dzikość, las - stają się

modelem symulacyjnym, sama nauka przeobraziła się w tym wypadku w symulację

(etnologia, jako nauka pozbawiona przedmiotu nauki, symulacja, zmiana formy)



Pod pretekstem ochrony oryginału zabroniono zwiedzającym wchodzić do groty, ale

zbudowano jej idealną kopię, którą każdy mógł oglądać  zatarcie różnicy między

tym co rzeczywiste, a tym co sztuczne



Przykład z mumią Ramzesa  sam faron nic nie znaczy, liczy się jego zachowana

postać – mumia, symulacja – ciało zostało zabalsamowane, żeby przywrócić

widzialny porządek (postać Ramzesa), sprzecznie z prawdziwym przeznaczeniem

3

balsamowania: unieśmiertelnienie ukrytego wymiaru (próba przywrócenia do życia

nieżyjącego)



Wyższość cywilizacji: wyprodukowała więcej Indian, niż oni byli w stanie to zrobić 

symulacja natury,



Żyjemy w świecie podobnym do oryginały, gdzie wszystko jest dublowane



Najlepszym przykładem symulacji jest Disneyland – gra iluzji, tłumy bardziej

przyciąga iluzja, niż obcowanie z rzeczywistością



Disneyland – panegiryk na amerykańskie wartości, istnieje po to, żeby ukrywać, że

jest całym realnym krajem, wybudowano go po to, żeby przekonywać, że cała reszta

jest rzeczywistością  rezultat był odwrotny: cała reszta należy do symulacji

(„ukrycie, że rzeczywistość przestała być realna, żeby ocalić zasadę rzeczywistości)



Disneyland – nie jest ani prawdziwy, ani fałszywy – to scena pokazująca fikcję

realności

Dołączam streszczenie z internetu



Precesja symulakrów-Jean Baudrillard

Simulacrum nigdy nie jest tym, co ukrywa prawdę - to prawda ukrywa, że jej nie ma.

Simulacrum jest prawdą



Abstrakcją nie jest już dzisiaj mapa, sobowtór, zwierciadło albo pojęcie



Symulacja - generowanie, przy pomocy modeli, nierzeczywistej i pozbawionej

oparcia realności – hiperrealności ( metafora piękna -Nadeszły czasy, że mapa poprzedza

terytorium – precesja symulakrów - że mapa rodzi terytorium; zaczyna brakować tego co

rzeczywiste)



Zniknął Wyobraźniowy świat przedstawień (rozprasza się w symulacji)



Odpada cała metafizyka. Nie ma już zwierciadła natury i zjawisk, rzeczywistości i jej

pojęcia.



Rzeczywistość jest produkowana przez mikroskopijne komórki, matryce i moduły

pamięci, systemy operacyjne - da się ją zatem powielać w nieskończoność. A

4

operacyjność nie jest realnością - tę dawno już przestała ogarniać wyobraźnia. To

hiperrealność.



Przestrzeni nie opisuje już ani rzeczywistość ani prawda.



epoka symulacji likwiduje wszelką referencyjność.



Nie chodzi już ani o imitację, ani o podwojenie, ani tym bardziej o parodię. Chodzi o

podstawienie w miejsce rzeczywistości znaków rzeczywistości, to



znaczy o operację, gdzie zamiast realnego procesu na pierwszy plan wysuwa się jego

operacyjny sobowtór



hiperrealność, obojętna wobec świata wyobraźni i wszelkich podziałów na to, co

rzeczywiste, i to, co wyobrażone, pozwala jedynie na symulowane generowanie

różnic.



Aby przeżyła etnologia, musi umrzeć jej przedmiot, on zaś, umierając, mści się za to,

że został „odkryty", i swoją śmiercią rzuca wyzwanie nauce, która zamierza go badać.

(piękna metafora jak to tubylcy-tutaj Tasadajowie- w kontakcie z etnologami

rozkładają się jak mumie-ich kultura-wystawione na świeże powietrze)



nauka nie poświęca się nigdy, jest zawsze mordercza, chodzi o symulowane

ofiarowanie swojego przedmiotu po to, by ocalić zasadę rzeczywistości.



nauka w wyniku logicznej ewolucji coraz bardziej oddala się od swego przedmiotu i

wreszcie może się bez niego obejść: jej autonomia jest ciągle fantazją, ale sięga po

czystą formę.



B. chodzi tutaj cały czas o rezerwaty indiańskie są to Dzicy: zamrożeni,

hibernowani, wysterylizowani, zagłaskani na śmierć, zmienili się w referencyjne

simulacra, sama nauka zaś przeobraziła się w czystą symulację. Indianin w „getcie”

jako symulacyjny model wszystkich możliwych Indian sprzed etnologii.



Muzeum, zamiast pozostawać określonym geometrycznie miejscem, jako przestrzeń

życiowa rozciąga się teraz wszędzie. Etnologia zaś, zamiast określać się jako nauka

obiektywna, będzie odtąd, pozbawiona swojego przedmiotu, rozszerzać kompetencje

5

na wszystkie żyjące istoty i stawać się niewidzialna jako wszechobecny czwarty

wymiar, wymiar simulacrum.



naiwnością jest poszukiwanie etnologii u Dzikich lub w Trzecim Świecie - ona jest

wszędzie wokół nas, w świecie do końca poznanym i skatalogowanym, a potem

sztucznie wskrzeszonym na podobieństwo rzeczywistości, w świecie symulowania,

halucynacyjnej prawdy, szantażowania realnością itp.



Cała nasza linearna i akumulatywna kultura zawali się, jeśli nie zdołamy wydobyć

przeszłości na światło dzienne. I oto wydzieramy faraonów grobowcom, a ich mumie

milczeniu. Po to je ekshumujemy, po czym padają łupem nauki



Trzeba nam widzialnej przeszłości, widzialnego continuum, widzialnego mitu o

początku, który upewnia nas, dokąd zmierzamy



mumie - umierają od transhumacji z powolnego porządku symbolicznego, panującego

nad zgnilizną i śmiercią, do porządku historii, nauki i muzeów, naszego porządku,

który już nad niczym nic panuje, umie jedynie wtrącać wszystko, co było przed nim,

w zgniliznę i śmierć i stara się następnie przywrócić to życiu dzięki nauce.



Żyjemy zatem wszyscy we wszechświecie osobliwie podobnym do oryginału - rzeczy

są w nim dublowane przez scenariusz tych rzeczy

Hiperrealność i świat wyobraźni



Disneyland - doskonałym modelem wszystkich tych porządków symulacji. To przede

wszystkim gra iluzji i fantazmatów.



tłumy,

znacznie mocniej

wg

B.,

przyciąga

mikrokosmos

społeczny,

zminiaturyzowane, religijne obcowanie z rzeczywistą Ameryką, z jej wadami i

rozkoszami.



W Disneylandzie zarysowuje się obiektywny profil Ameryki. Wszystkie jej wartości,

dzięki miniaturyzacji i komiksowym wcieleniom, doczekały się tu gloryfikacji.

Zostały zabalsamowane i spacyfikowane.



ideologiczna analiza Disneylandu: jako

 digestu American way of life,

 panegiryku na amerykańskie wartości,

 wyidealizowanej transpozycji niespójnej rzeczywistości.

wątek „ideologiczny" służy za alibi symulacji trzeciego rodzaju:

6

 Disneyland istnieje po to, by ukrywać, że Disneylandem jest cały „realny"

kraj, cala „realna” Ameryka

 Wybudowano imaginacyjny Disneyland po to, aby przekonywać, że reszta

jest rzeczywista, tymczasem cale Los Angeles i otaczająca je Ameryka

przestały być rzeczywiste, należą bowiem do porządku hiperrealności i

symulacji.

 chodzi o ukrycie, że rzeczywistość przestała być realna, ażeby ocalić

zasadę rzeczywistości.

 Imaginacyjny świat Disneylandu nie jest ani prawdziwy, ani fałszywy, to

ustawiona na scenie maszyneria do gry na zwłokę, która w następnym

ujęciu pokazuje zregenerowaną fikcję realności.(Tenświat musi być

infantylny, aby narzucić przekonanie, że dorośli są gdzie indziej, w

„realnym" świecie)

Disneyland - przestrzeń regeneracji świata wyobraźni, przypominająca fabryki przerobu

surowców wtórnych. Wszędzie przerabia się dziś odpadki, sny,fantazmaty, historyczny,

magiczny i legendarny świat wyobraźni dzieci i dorosłych = odpady, (są pierwszym wielkim

zanieczyszczeniem środowiska cywilizacji hiperrealnej)