„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Marek Olsza

Magazynowanie i składowanie materiałów i wyrobów

kowalskich 722[04].O1.04

Poradnik dla ucznia

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1

Recenzenci:
mgr inż. Robert Wanic
mgr inż. Irena Stawicka


Opracowanie redakcyjne:

mgr inż. Marek Olsza


Konsultacja:

mgr inż. Gabriela Poloczek

Korekta:

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 722[04].O1.04
Magazynowanie i składowanie materiałów i wyrobów kowalskich w modułowym programie
nauczania dla zawodu kowal.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

3

2. Wymagania wstępne

5

3. Cele kształcenia

6

4. Materiał nauczania

7

4.1. Stanowiska składowania i magazynowania

7

4.1.1. Materiał nauczania

7

4.1.2. Pytania sprawdzające

17

4.1.3. Ćwiczenia

17

4.1.4. Sprawdzian postępów

18

4.2. Transport ręczny materiałów metalowych

19

4.2.1. Materiał nauczania

19

4.2.2. Pytania sprawdzające

22

4.2.3. Ćwiczenia

22

4.2.4. Sprawdzian postępów

23

4.3. Zmechanizowany transport materiałów metalowych

24

4.3.1. Materiał nauczania

24

4.3.2. Pytania sprawdzające

27

4.3.3. Ćwiczenia

27

4.3.4. Sprawdzian postępów

28

5. Sprawdzian osiągnięć

29

6. Literatura

33

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w nabywaniu umiejętności z zakresu magazynowania

i składowania materiałów i wyrobów kowalskich.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności i wiedzy, jakie powinieneś mieć już opanowane, abyś
bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz w czasie zajęć,

−

materiał nauczania – umożliwia przygotowanie się do wykonywania ćwiczeń,

−

zestaw pytań przydatny do sprawdzenia, czy już opanowałeś materiał nauczania,

−

ćwiczenia pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować umiejętności
praktyczne,

−

sprawdzian postępów,

−

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań i pytań. Pozytywny wynik sprawdzianu
potwierdzi, że dobrze pracowałeś podczas zajęć i że nabyłeś wiedzę i umiejętności z zakresu
jednostki modułowej,

−

literaturę uzupełniającą.

W

materiale

nauczania

zostały

opisane

zagadnienia

z

zakresu

magazynowania

i składowania materiałów i wyrobów kowalskich. Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub
ćwiczenia, to poproś nauczyciela o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz
daną czynność.
Z rozdziałem Pytania sprawdzające możesz zapoznać się:

−

przed przystąpieniem do rozdziału Materiał nauczania – poznając przy tej okazji wymagania
wynikające z zawodu, a po przyswojeniu wskazanych treści, odpowiadając na pytania
sprawdzisz stan swojej gotowości do wykonywania ćwiczeń,

−

po zapoznaniu się z rozdziałem Materiał nauczania, by sprawdzić stan swojej wiedzy, która
będzie Ci potrzebna do wykonywania ćwiczeń.

Kolejny etap to wykonywanie ćwiczeń, których celem jest uzupełnienie i utrwalenie wiadomości i
umiejętności z zakresu magazynowania i składowania materiałów i wyrobów kowalskich.

Wykonując ćwiczenia przedstawione w poradniku lub zaproponowane przez nauczyciela,

poznasz zasady magazynowania i składowania materiałów i wyrobów kowalskich.
Po wykonaniu zaplanowanych ćwiczeń, sprawdź poziom swojej wiedzy rozwiązując sprawdzian
postępów.
W tym celu:

−

przeczytaj pytania i odpowiedz,

−

podaj odpowiedź wstawiając X w podane miejsce,
Odpowiedzi NIE wskazują luki w Twojej wiedzy, informują Cię również, jakich zagadnień

jeszcze dobrze nie poznałeś. Oznacza to także powrót do treści, które nie są dostatecznie opanowane.

Poznanie przez Ciebie wszystkich lub określonej części wiadomości będzie stanowiło dla

nauczyciela podstawę przeprowadzenia sprawdzianu poziomu przyswojonych wiadomości
i ukształtowanych umiejętności. W tym celu nauczyciel może posłużyć się zadaniami testowymi.

W rozdziale 5 tego poradnika jest zamieszczony przykład takiego testu, zawiera on:

−

instrukcję, w której omówiono tok postępowania podczas przeprowadzania sprawdzianu,

−

przykładową kartę odpowiedzi, w której, zakreśl lub napisz poprawne rozwiązania

do poszczególnych zadań

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp

i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4

Schemat układu jednostek modułowych

722[04].O1

Podstawy kowalstwa

722[04].O1.01

Przestrzeganie przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpożarowej

oraz ochrony środowiska

722[04].O1.02

Rozpoznawanie podstawowych

materiałów kowalskich

i stopów technicznych

722[04].O1.03

Posługiwanie się dokumentacją

techniczną

722[04].O1.04

Magazynowanie i składowanie

materiałów i wyrobów kowalskich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5

2.

WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej „Magazynowanie i składowanie

materiałów i wyrobów kowalskich” powinieneś umieć:

−

przestrzegać zasady bezpiecznej pracy, przewidywać zagrożenia i zapobiegać im,

−

stosować procedury udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym,

−

rozpoznawać i charakteryzować podstawowe materiały kowalskie,

−

odczytywać i interpretować rysunki techniczne,

−

posługiwać się dokumentacją techniczną,

−

wykonywać pomiary i szkice prostych części maszyn,

−

stosować układ jednostek SI,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

selekcjonować, porządkować i przechowywać informacje,

−

interpretować związki wyrażone za pomocą wzorów, wykresów, schematów, diagramów,
tabel,

−

oceniać własne możliwości sprostania wymaganiom stanowiska pracy i wybranego zawodu,

−

zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6

3.

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

zorganizować stanowiska składowania i magazynowania,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów metalowych i półwyrobów hutniczych,

−

dokonać składowania i magazynowania prefabrykatów,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów łatwopalnych i niebezpiecznych,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów o małych wymiarach,

−

oszacować ilość magazynowanego i składowanego materiału,

−

dobrać sposób i środki transportu do rodzaju materiału,

−

przetransportować materiały w poziomie i pionie,

−

przetransportować materiały indywidualnie i zbiorowo,

−

przetransportować materiały ręcznie i mechanicznie,

−

dokonać czyszczenia i konserwacji środków transportu materiałów,

−

wykonać prace dotyczące magazynowania i składowania, z zachowaniem zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Stanowiska składowania i magazynowania

4.1.1. Materiał nauczania

Magazyny - budynki i budowle przeznaczone do przechowywania wszelkich zapasów noszą

nazwę budowli magazynowych, które dzielimy na:

−

budowle magazynowe zamknięte (budynki jedno- i wielokondygnacyjne o różnej

konstrukcji, zbiorniki, zasobniki, silosy),

−

budowle magazynowe otwarte (ogrodzone składowiska, place składowe do magazynowania

zapasów odpornych na warunki atmosferyczne),

−

budowle magazynowe półotwarte (wiaty, otwarte zbiorniki).

Budynki magazynowe powinny zapewniać:

−

oświetlenie naturalne, dzienne, najlepiej górne,

−

oświetlenie sztuczne (elektryczne),

−

wentylację - stosowaną w przypadku możliwości wydzielania się szkodliwych, palnych lub
wybuchowych gazów, oparów lub pyłów,

−

drogi transportowe - w magazynie powinny być zachowane szerokości dróg transportowych,
zgodnie z Polską Normą, dla bezsilnikowych i silnikowych środków transportowych

−

podłoga - równa, nieśliska, niepyląca i bez progów pomiędzy pomieszczeniami,

−

temperatura - minimalna w magazynie określana jest w zależności od czasu przebywania
pracowników,

−

wyjście z magazynu - wychodzące na drogi szynowe powinno być zabezpieczone
poprzecznymi poręczami ochronnymi lub w inny sposób,

−

bramy - powinny być zaopatrzone w zabezpieczenia przed samoczynnym zamykaniem się.

Wyposażenie magazynu
Do wyposażenia magazynu należą:
a) urządzenia do składowania:

−

regały różnych typów (stałe, przesuwne, szufladowe),

−

stojaki, służące do składowania różnych materiałów np. kątowników, blach,

−

wieszaki - stałe, przenośne do zawieszania np. zwojów drutu, lin,

−

palety - stosowane także jako jednostki ładunkowe,

−

inne, o specjalnej konstrukcji i przystosowane do składowania np. butli z gazami
technicznymi, beczek, bębnów,

b) urządzenia transportowe:

−

wózki jezdniowe ręczne,

−

wózki jezdniowe z napędem silnikowym (sztaplarki, wózki platformowe),

−

przenośniki do transportu pionowego, poziomego (np. przenośniki taśmowe, ślimakowe,
redlery, elewatory),

−

ładowarki - stosowane do transportu materiałów sypkich,

−

dźwignice,

c) wyposażenie pomocnicze:

−

przyrządy pomiarowe (wagi, miary, suwmiarki, mikrometry, termometry),

−

inne przyrządy pomocnicze (pokrowce, taśmy, pasy, drabinki),

−

narzędzia pomocnicze (młotki, obcęgi, przecinaki).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8

Przykład dokumentacji magazynowej

Rys. 1. Dokument wydania materiału na zewnątrz [13]

Rys. 2. Dokument pobranie materiałów [13]

Podstawowe zasady bezpieczeństwa przy pracy z urządzeniami magazynowymi

Materiały i inne przedmioty powinny być magazynowane w pomieszczeniach i miejscach do

tego

przeznaczonych.

Pomieszczenia

magazynowe

powinny

spełniać

wymagania

bezpieczeństwa, stosownie do rodzaju i właściwości składowanych w nich materiałów.
Przy składowaniu materiałów należy:

−

określić dla każdego rodzaju składowanego materiału miejsce, sposób i dopuszczalną
wysokość składowania,

−

zapewnić, aby masa składowanego ładunku nie przekraczała dopuszczalnego obciążenia
urządzeń przeznaczonych do składowania (regałów, podestów),

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9

−

zapewnić, aby masa składowanego ładunku, łącznie z masą urządzeń przeznaczonych do
jego składowania i transportu, nie przekraczała dopuszczalnego obciążenia podłóg i
stropów, na których odbywa się składowanie, wywiesić czytelne informacje o
dopuszczalnym obciążeniu podłóg stropów i urządzeń przeznaczonych do składowania.

Regały, stojaki

Regały powinny mieć odpowiednio wytrzymałą i stabilną konstrukcję oraz zabezpieczenia

przed ich przewróceniem się. Szerokość odstępów między regałami powinna być odpowiednia
do stosowanych środków transportu oraz powinna umożliwiać bezpieczne operowa nie tymi
środkami i ładunkami. Sposób układania materiałów na regałach i ich zdejmowania nie może
stwarzać zagrożeń dla bezpieczeństwa pracowników. Przedmioty łatwo tłukące się,
niebezpieczne substancje i preparaty chemiczne oraz materiały o największej masie powinny być
składowane na najniższych półkach regałów. Przedmioty, których wymiary, kształt i masa
decydują o ich indywidualnym sposobie składowania, powinny być ustawiane lub układane
stabilnie, z uwzględnieniem położenia ich środka ciężkości, tak aby zapobiec ich wywróceniu się
lub spadnięciu.

Regały paletowe rzędowe - podstawowe i najprostsze w konstrukcji i zastosowaniu regały.

Typowe wysokości od 2 do nawet 20m.

Rys. 3. Regały paletowe rzędowe [10]

Regały wjezdne zblokowane - przeznaczone są do blokowego składowania zapasów towaru.

Z reguły jeden kanał regału przeznaczony jest dla jednego asortymentu). Stosowane do
składowania blokowego zapasów o wytrzymałości niewystarczającej do piętrzenia palet w stosy.
Wysokości: do 12m, głębokości do 15m.

Rys. 4. Regały wjezdne zblokowane

[10]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10

Regał paletowy przepływowy -układ magazynowy oparty na tych regałach posiada dwie

odrębne strefy: wejściową i wyjściową. Zasada ich wykorzystania opiera się na wymuszonym
ruchu palety od strefy wejściowej do wyjściowej. Ruch ten jest wynikiem oddziaływania siły
grawitacji osiągniętej poprzez lekki przechył (spadek) rolek zainstalowanych wewnątrz kanału
regału. Paleta umieszczona w jednym z kanałów regału samoczynnie przesuwa się w kierunku
strefy odbioru, gdzie zajmuje miejsce przy krawędzi regału lub bezpośrednio za paletą
umieszczoną wcześniej w tym samym kanale.
Konstrukcja układu przepływowego zawiera elementy dodatkowe takie jak:

−

rolki hamujące, zapewniające utrzymanie właściwej prędkości przesuwu,

−

separatory, umożliwiające łatwy odbiór palety po stronie wyjścia regału dzięki eliminacji
naporu pozostałych palet,

−

listwy rolkowe po stronie wejścia i wyjścia, pozwalające na obsługę urządzeniami bez
pochyłu wideł,

−

rolki prowadzące, utrzymujące właściwą pozycję palety wewnątrz kanału.

Rys. 5. Regały paletowe przepływowe

[10]

Regał paletowy przejezdny - konstrukcją przypomina zwykły regał paletowy rzędowy, przy

czym jego podpory nośne posiadają zespoły jezdne umożliwiające przemieszczanie regału po
specjalnie skonstruowanym torowisku.

Rys. 6. Regały paletowe przepływowe [10]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11

Regał automatyczny zbudowany jest z podajnika (rys. 7), którego zadaniem jest pobieranie

lub umieszczanie ruchomych półek w docelowych lokalizacjach.

Rys. 7. Regały automatyczne [10]

Półki, mogą być wyciągane lub dodawane do regału, a także mogą pełnić funkcje podobne

do palety.

W przypadku produktów o zróżnicowanej wysokości (np. części zamienne) pozwala to

uzyskać wysoką optymalizacje i wykorzystanie miejsca, co wiąże się z redukcją wymaganej
powierzchni do składowania. Półki mogą być wyciągane z regału, pozwalając na pobieranie
całej ich zawartości.

Rys. 8. Regały automatyczne [10]

Palety, pojemniki magazynowo-transportowe

Przy składowaniu materiałów w stosach należy zapewnić:

−

stateczność stosów poprzez składowanie na wysokość uzależnioną od rodzaju materiału (ich
wymiarów, masy, kształtu) oraz wytrzymałości opakowań,

−

wiązanie między warstwami,

−

układanie stosów tak, aby środek ciężkości przedmiotów składowanych pozostawał
wewnątrz obrysu stosów,

−

zachowanie

odległości

między

stosami,

umożliwiającej

bezpieczne

układanie

i przemieszczanie materiałów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12

Rys. 9. Pojemnik transportowo-magazynowy zamknięty lub otwierany

[12]

Rozładunek stosów powinien być prowadzony kolejno, począwszy od najwyższych warstw.

Niedopuszczalne jest wyjmowanie materiałów ze środka stosów.
Przy składowaniu na paletach lub kontenerach powinny mieć one odpowiednią wytrzymałą
i stabilną konstrukcję. Szerokość odstępów między paletami lub kontenerami powinna być
odpowiednia do stosowanych środków transportu oraz powinna umożliwiać bezpieczne
operowanie tymi środkami i ładunkami. Palety stosowane w magazynie nie mogą być
uszkodzone. Palety powinny być wykonane z materiału o odpowiedniej wytrzymałości
i dostosowane do składowanego materiału.

Rys. 10. Wielkopojemnościowe zbiorniki kontenerowe na ciecze agresywne [12]

Rys. 13. Palety do transportu butli gazowych [11]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13

Składowanie palet wymaga transportu mechanicznego. Palety lub pojemniki można układać

w stosy, oddzielnie, w zależności od rodzaju składowanych materiałów.

Składowanie luzem

Przy składowaniu materiałów sypkich luzem należy zapewnić:

−

powierzchnię składową, która przy zachowaniu kąta zsypu naturalnego umożliwi
zachowanie przejść lub przejazdów wokół hałdy lub zwału,

−

wytrzymałość zapór odpowiednią do parcia składowanego materiału sypkiego,

−

w miarę potrzeby wynikającej z ochrony sąsiednich stref pracy oraz technicznych
możliwości - szczelne obudowanie miejsca przeładunku i urządzeń przeładunkowych oraz
połączenie ich z urządzeniami odciągającymi pył w miejscu jego powstawania,

−

bezpieczne metody pracy, szczególnie przy ręcznym pobieraniu i przenoszeniu materiałów.
Transport materiałów pylących luzem może odbywać się wyłącznie specjalny

mi środkami transportu lub w zamkniętych pojemnikach (np. kontenerach).
Przy składowaniu materiałów skłonnych do samozapalenia się należy je zabezpieczyć przed
samozapłonem, a w szczególności ograniczyć wysokość składowania, stosować kominy
wentylacyjne oraz przesypywać lub często przerzucać hałdy i zwały.

Składowanie drobnowymiarowych elementów metalowych

Drobnowymiarowe

elementy

metalowe

należy przechowywać w pojemnikach

ustawionych na półkach regałów, z zachowaniem podziału na rodzaje i gatunki materiałów.

Składowanie prętów i rur metalowych
Pręty i rury metalowe należy układać:

−

dobierając wg rodzaju materiału i wymiarów przekroju poprzecznego,

−

w pozycji poziomej,

−

na niżej usytuowanych półkach regałów.

Stalowe wyroby długie i o większych wymiarach

Kształtowniki walcowane, stalowe można przechowywać na składowiskach otwartych lub

pod zadaszeniem, w specjalnie do tego celu przygotowanych zasiekach.

Na odpowiednich tablicach powinny być opisane poszczególne wyroby wg asortymentów,

gatunków i wielkości.

Rys. 14. Składowanie długich wyrobów stalowych [1, s. 632]

Wyroby stalowe powinny być układane na podkładach rozstawionych co ok. 2 m, między

palami zabezpieczającymi przed osuwaniem, wbitymi w grunt lub na kozłach stalowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14

Rys. 15. Składowanie wyrobów stalowych [10]

Składowanie materiałów i substancji niebezpiecznych

Materiały i substancje niebezpieczne to takie, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia

i życia ludzkiego oraz otoczenia. Oddziaływanie tych substancji na organizm człowieka może
być różne, a mianowicie: duszące, odurzające, trujące i żrące. Materiały i substancje
niebezpieczne mogą występować w postaci cieczy lub gazów. Najczęściej są to ciecze:

−

żrące, np. kwasy mineralne: azotowy, siarkowy i solny,

−

roztwory zasad, np. wodorotlenek sodowy i potasowy.
Do materiałów szczególnie niebezpiecznych należą sprężone i płynne gazy techniczne, np.

acetylen, tlen -jest to grupa materiałów łatwopalnych i wybuchowych.

Podczas pracy z tymi materiałami i substancjami człowiek może być narażony bezpośrednio

na:

−

zatrucie oparami,

−

chemiczne poparzenie skóry,

−

uszkodzenie oczu,

−

zniszczenie odzieży.
Pośrednie zagrożenie stanowić może:

−

zapalanie się materiałów łatwopalnych,

−

wydzielanie się gazów palnych,

−

wydzielanie się gazów trujących,

−

utlenianie metali.
Materiały i substancje niebezpieczne powinny być przechowywane z zachowaniem

szczególnej ostrożności w specjalnie do tego celu przeznaczonych magazynach - najlepiej
w budynkach wolno stojących.

Budynek magazynu z materiałami i substancjami niebezpiecznymi powinien być

zlokalizowany w odległości nie mniejszej niż 50 m od innych obiektów, posadowiony na
płycie betonowej grubości 20 cm i mieć ściany murowane z cegły ceramicznej lub betonowe
o grubości 20 cm.

Dach magazynu powinna stanowić lekka konstrukcja drewniana, pokryta materiałem

niepalnym.

Minimalne wymiary pomieszczenia przeznaczonego do przechowywania materiałów

niebezpiecznych są następujące:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15

−

wysokość - 250 cm,

−

szerokość - 200 cm,

−

długość - ok. 450 cm.
Drzwi wejściowe, otwierane na zewnątrz, o szerokości co najmniej 100 cm, powinny być

zabezpieczone zamknięciem.

W pomieszczeniu magazynowym konieczne są środki ochrony przeciwpożarowej w postaci:

−

skrzyni z piaskiem,

−

gaśnicy proszkowej,

−

gaśnicy śniegowej,

−

koca gaśniczego.
Pomieszczenia magazynów przeznaczonych do przechowywania materiałów łatwopalnych

i wybuchowych nie mogą mieć bezpośredniego połączenia z pomieszczeniami na wyższych
kondygnacjach, sąsiednimi na tej samej kondygnacji oraz powinny mieć niezależne,
bezpośrednie wyjście na zewnątrz, mieć centralne ogrzewanie, być dobrze wentylowane i mieć
gazoszczelną instalację elektryczną.

Acetylen do spawania przechowuje się w butlach o pojemności 40 l (5,5÷6 kg). Acetylen

zawarty w butli jest rozpuszczony w acetonie. Aby w butli acetylen nie wydzielał się z acetonu,
butlę wypełnia się twardą, porowatą masą, której głównym składnikiem jest wypalana glinka lub
cement. Masa ta jest nasycona acetonem. Zużycie acetylenu z butli mierzy się różnicą masy butli
przed rozpoczęciem pracy i po jej zakończeniu. Butle acetylenowe należy chronić przed
wstrząsami i nadmiernym nagrzaniem, ponieważ przy zbyt wysokiej temperaturze może nastąpić
wzrost ciśnienia powyżej dopuszczalnego.

Tabela 1. Przykłady obecnego i nowego kodowania barwnego butli gazowych wg EN-1089 [7]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16

Butle tlenowe mają pojemność wynoszącą 40 l, masa ich wynosi około 70 kg. Butle

napełnia się tlenem w temperaturze otoczenia 15

0

C pod ciśnieniem 15 MPa. Do spawania

stosuje się gaz zawierający minimum 98% czystego tlenu. Z uwagi na wysokie ciśnienie gazu
w butli tlenowej nie wolno pobierać tlenu do spawania bezpośrednio z butli, a wyłącznie poprzez
reduktor. Reduktor obniża ciśnienie wylotowe gazu do ciśnienia potrzebnego podczas pracy oraz
zapewnia jednakowe ciśnienie w czasie spawania, pomimo spadków ciśnienia w samej butli.

Zasady posługiwania się butlami tlenowymi określają szczegółowe instrukcje i przepisy

bezpieczeństwa pracy. Najważniejszą sprawą jest ochrona butli przed nadmiernym
nagrzewaniem oraz uderzeniami i wstrząsami. Do smarowania osprzętu butli nie wolno używać
smarów ani tłuszczów, ponieważ grozi to wybuchem. Uszczelki zaworu muszą być metalowe
lub azbestowo-miedziane. Zabronione jest używanie uszczelek ze skóry lub ebonitu. W miejscu
pracy lub przechowywania butla powinna być przymocowana do ściany za pomocą specjalnej
obejmy, zabezpieczającej przed upadkiem.

Rys. 16. Zasady oznakowania butli: 1- trujące i żrące, 2- palne, 3- utleniające, 4- obojętne [11]

Składowanie materiałów malarskich

Płynne materiały malarskie, jak: emalie, lakiery, rozpuszczalniki, rozcieńczalniki itp. należą

do grupy materiałów łatwopalnych. Pomieszczenie przeznaczone do przechowywania
łatwopalnych materiałów malarskich powinno spełniać warunki opisane wyżej oraz mieć okna
osłonięte przed działaniem promieni słonecznych. Temperatura wewnątrz pomieszczenia
powinna wynosić od +5 do +12°C. Urządzenia stanowiące wyposażenie magazynu powinny być
niepalne, ewentualnie zabezpieczone przed ogniem np. farbą ognioodporną.

Płynne materiały malarskie należy składować w szczelnych, fabrycznych pojemnikach,

zachowując następujące zasady:

−

materiały w balonach i gąsiorach - ustawiać w specjalnych stojakach,

−

materiały w beczkach i hobokach - ustawiać na drewnianych podkładach,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17

−

materiały w małych puszkach - ustawiać na półkach regałów,

−

wyroby w mniejszych (lżejszych) opakowaniach - układać na wyższych półkach, natomiast

wyroby cięższe na półkach położonych niżej,

−

po wydaniu części materiału malarskiego pozostałą resztę zalać odpowiednim

rozpuszczalnikiem,

−

nie składować ich razem z farbami suchymi,

−

chronić przed ogniem i samozapłonem.

W pomieszczeniach magazynu powinna znajdować się gaśnica stanowiąca podstawowy

środek ochrony przeciwpożarowej.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Dlaczego przechowuje się i magazynuje materiały i wyroby kowalskie?
2. Jakich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać podczas obsługi urządzeń magazynowych?
3. Jakie jest podstawowe wyposażenie magazynu?
4. Jak należy składować substancje niebezpieczne i preparaty chemiczne?
5. W jaki sposób należy składować wyroby metalowe o dużej masie i wymiarach?
6. W jakiej kolejności powinien być prowadzony rozładunek stosów?
7. Jak należy zabezpieczać materiały przed samozapłonem?
8. W jaki sposób magazynujemy gazy palne?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Do magazynu dostarczono:

−

pręty stalowe,

−

rury stalowe,

−

elementy spiralne (ozdobne),

−

groty ozdobne.

Ustal miejsce składowania tych materiałów i wyrobów kowalskich.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z opisami miejsc składowania materiałów i wyrobów kowalskich.
2) wskazać, gdzie należy przechowywać poszczególne materiały, biorąc pod uwagę ich cechy

techniczne.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opisy miejsc składowania materiałów metalowych oraz wykazy materiałów metalowych
z określeniem miejsc ich składowania,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Do magazynu dostarczono:

−

acetylen w butlach,

−

koks,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18

−

emalie, lakiery i rozpuszczalniki w średnich opakowaniach.

Ustal miejsce składowania tych materiałów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z opisami miejsc składowania materiałów.
2) wskazać, gdzie należy przechowywać poszczególne materiały, biorąc pod uwagę ich cechy

techniczne.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opisy miejsc składowania materiałów niebezpiecznych i łatwopalnych oraz wykazy
materiałów z określeniem miejsc ich składowania,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Czy potrafisz:

1. opisać zasady bezpieczeństwa podczas obsługi urządzeń

magazynowych?

¨

¨

2. wymienić podstawowe wyposażenie magazynu?

¨

¨

3. wymienić zasady przechowywania i magazynowania substancji

niebezpiecznych?

¨

¨

4. wymienić zasady przechowywania i magazynowania wyrobów

metalowych?

¨

¨

5. wymienić zasady przechowywania i magazynowania gazów palnych?

¨

¨

6. dobrać sposoby składowania i magazynowania różnych materiałów

i wyrobów kowalskich ?

¨

¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19

4.2. Transport ręczny materiałów metalowych

4.2.1. Materiał nauczania

Pod pojęciem ręcznych prac transportowych rozumie się każdy rodzaj transportowania lub

podtrzymywania przedmiotów, ładunków lub materiałów przez jednego lub więcej
pracowników, w tym przemieszczanie ich poprzez unoszenie, podnoszenie, układanie, pchanie,
ciągnięcie, przenoszenie, przesuwanie, przetaczanie lub przewożenie.
Podstawowe wymagania BHP przy transporcie ręcznym

Organizacja ręcznych prac transportowych, w tym stosowane metody pracy powinny

zapewnić w szczególności:

−

ograniczenie długotrwałego wysiłku fizycznego, w tym zapewnienie odpowiednich przerw

w pracy na odpoczynek,

−

wyeliminowanie nadmiernego obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego pracownika,

a zwłaszcza urazów kręgosłupa, związanych z rytmem pracy wymuszonym procesem pracy,

−

ograniczenie do minimum odległości ręcznego przemieszczania przedmiotów,

−

uwzględnienie wymagań ergonomii.

Przy ręcznym przemieszczaniu przedmiotów - tam gdzie jest to możliwe - należy zapewnić
sprzęt pomocniczy odpowiednio dobrany do ich wielkości, masy i rodzaju, zapewniający
bezpieczne i dogodne wykonywanie pracy,
Przedmiot przemieszczany ręcznie nie powinien ograniczać pola widzenia pracownika.
Przy pracach związanych z ręcznym przemieszczaniem przedmiotów należy zapewnić
wystarczającą przestrzeń, zwłaszcza w płaszczyźnie poziomej, umożliwiającą zachowanie
prawidłowej pozycji ciała pracownika podczas pracy.

Rodzaje transportu ręcznego

Transport ręczny dzielimy na:

−

transport ręczny bezpośredni,

−

transport ręczny przy użyciu sprzętu pomocniczego i narzędzi pomocniczych,

−

transport zmechanizowany o napędzie ręcznym.

Wszystkie te rodzaje transportu mogą być wykonywane przez pojedynczych pracowników lub
przez grupę pracowników, stąd podział na transport indywidualny i zespołowy.
Poniżej zostaną przedstawione podstawowe ręczne urządzenia służące do podnoszenia,
przenoszenia i przewożenia ciężarów.
Urządzenia do podnoszenia ciężarów

Dla ułatwienia podnoszenia ciężarów stosuje się szereg urządzeń pomocniczych, jak:

−

różnego rodzaju krążki i wielokrążki,

Rys. 17. Wielokrążek [1, s. 661]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

20

−

wciągniki, wciągarki,

−

dźwigniki ręczne (lewary, podnośniki),

−

dźwignie,

−

suwnice pomostowe z napędem ręcznym,

−

żurawie z napędem ręcznym.

Rys. 18. Wciągarka bramowa [12]

Rys. 19. Wciągarka łańcuchowa [12]

Urządzenia do przenoszenia ciężarów

Stosowanie sprzętu pomocniczego przy ręcznym przenoszeniu ciężarów pozwala na

usprawnienie tej czynności. Używa się do tych celów różnego rodzaju drążków, dźwigaczy,
kleszczy samozaciskowych (do szyn), uchwytów szczękowych.

Rys. 20. Ręczny uchwyt kleszczowy do dłużyc
[1, s. 665]

Rys. 21. Ręczny uchwyt szczękowy do blach [1, s. 665]

Urządzenia do przewożenia ciężarów

W transporcie ręcznym do przewożenia ciężarów stosuje się różnego rodzaju wózki jedno-

lub wielokołowe,

−

wózki jezdniowe ręczne,

−

wózki jezdniowe podnośne.

Rys. 22. Wózek czterokołowy [12]

Rys. 23. Wózek dwukołowy [12]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

21

Rys. 24. Wózek paletowy [12]

Rys. 25. Wózek podnośnikowy [12]

Transport indywidualny i zbiorowy

Przy transporcie ręcznym zabrania się zatrudniania osób, których stan zdrowia nie pozwala

na wykonywanie tego rodzaju pracy, a w szczególności osób z poważnymi chorobami serca,
niemych, głuchych i o słabym wzroku, epileptyków i chorych umysłowo, cierpiących na
przepuklinę. Dopuszczalne normy podnoszenia i przenoszenia ciężarów przez jednego dorosłego
mężczyznę wynoszą:
–

50 kg - gdy praca ma charakter dorywczy, a odległość przenoszenia nie przekracza 25 m lub

wysokość podnoszenia wynosi mniej niż 4,0 m,

–

45 kg - przy pracy dorywczej i odległości przenoszenia do 75 m lub przy pracy stałej

i odległości przenoszenia do 25 m,

–

40 kg - przy pracy stałej i odległości przenoszenia do 75 m.
Zabrania się przetaczania przez jednego pracownika:

–

po terenie płaskim - beczek o ciężarze większym niż 300 kg,

–

po pochylni - beczek o ciężarze ponad 50 kg,

–

po pochylniach o kącie nachylenia większym niż 30°- beczek.
Przedmioty o ciężarze większym niż 50 kg powinny być przenoszone zespołowo. Podczas

doboru pracowników do zespołowego dźwigania ciężarów należy uwzględnić ich siłę, wzrost
i wiek. Przedmioty o długości przekraczającej 4 m i ciężarze większym niż 50 kg powinny być
przenoszone przez odpowiednio większą liczbę osób, nie mniejszą jednak niż dwie.

Przy zespołowym przenoszeniu elementów o ciężarze większym niż 300 kg pracownicy

powinni być wyposażeni w liny, pasy lub inny sprzęt ułatwiający wykonanie tej pracy,
zapewniający bezpieczeństwo. Przenoszenie ciężarów od 500 do 750 kg powinno odbywać się
pod nadzorem doświadczonego pracownika, przy zachowaniu wszelkich możliwych środków
ostrożności. Zespołowe przenoszenie ciężarów większych niż 750 kg jest dopuszczalne tylko w
wyjątkowych wypadkach, gdy na zastosowanie urządzeń mechanicznych nie pozwalają względy
techniczne. Zespołowym przenoszeniem ciężarów powinna kierować jedna wyznaczona osoba,
której obowiązkiem jest wydawanie głośnych, wyraźnych poleceń.

Podczas wykonywania prac transportowych należy stosować sprzęt pomocniczy w postaci:

kleszczy, drążków, pasów, lin, taczek, wózków.

Podczas przenoszenia przedmiotów długich i ciężkich na ramionach należy:

–

używać naramienników ochronnych,

–

ciężar podnosić na komendę, równomiernie i jednocześnie przez wszystkich pracowników,

–

ciężar przenosić na ramionach lewych lub prawych.

Ciekłe materiały szkodliwe dla zdrowia, gorące itp. mogą być przenoszone przez jedną osobę,
gdy ich ciężar nie przekracza 25 kg i przez dwie osoby, gdy ich ciężar jest większy niż 25 kg.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

22

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie są podstawowe wymagania bhp przy transporcie ręcznym?
2. Jakie są środki transportu ręcznego?
3. Z jakimi schorzeniami nie wolno zatrudniać ludzi przy transporcie ręcznym?
4. Jakie są dopuszczalne normy podnoszenia i przenoszenia ciężarów przez jednego dorosłego

mężczyznę?

5. Jakie są zasady indywidualnego przenoszenia ciężarów?
6. Jakie są zasady zespołowego przenoszenia ciężarów?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Z magazynu należy dostarczyć na stanowisko kowalskie 5 zestawów prętów stalowych.

Stanowisko kowalskie usytuowane jest w odległości ok. 40 m od magazynu. Pręty są
zapakowane w zestawy o masie 50 kg i długości 2 m.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie ćwiczenia.
2) zapoznać się ze środkami transportu ręcznego.
3) wybrać odpowiedni środek transportu ręcznego i uzasadnić swój wybór.
4) omówić zasady bezpiecznego transportu ręcznego wybranym środkiem transportu.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu ręcznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu ręcznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Ze składowiska materiałów należy dostarczyć na stanowisko kowalskie 100 kg koksu.

Stanowisko kowalskie jest usytuowane w odległości ok. 40 m od magazynu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie ćwiczenia.
2) zapoznać się ze środkami transportu ręcznego.
3) wybrać odpowiedni środek transportu ręcznego i uzasadnić swój wybór.
4) omówić zasady bezpiecznego transportu ręcznego wybranym środkiem transportu.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu ręcznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu ręcznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23

4.2.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Czy potrafisz:

1. określić schorzenia, z jakimi nie wolno zatrudniać ludzi przy

transporcie ręcznym?

¨

¨

2. określić dopuszczalne normy podnoszenia i przenoszenia ciężarów?

¨

¨

3. określić zasady indywidualnego przenoszenia ciężarów?

¨

¨

4. określić zasady zespołowego przenoszenia ciężarów?

¨

¨

5. scharakteryzować urządzenia do ręcznego transportu materiałów?

¨

¨

6. dobrać środki transportu ręcznego?

¨

¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

24

4.3. Zmechanizowany transport materiałów metalowych

4.3.1. Materiał nauczania

Transport mechaniczny

W zakładzie pracy mechaniczny transport wewnętrzny jest dzielony na:

1) transport składowo-magazynowy,
2) transport produkcyjny, który można dodatkowo podzielić na:

–

transport międzywydziałowy,

–

transport wewnątrzwydziałowy,

–

transport stanowiskowy,

–

transport międzystanowiskowy.

Jest on realizowany przez środki transportu o ruchu:

–

przerywanym (np. dźwigi, dźwignice, wózki jezdniowe, wózki szynowe),

–

ciągłym (np. przenośniki, pompy z rurociągami, sprężarki, wentylatory, dmuchawy) .

Środki transportu można również podzielić w zależności od kierunku przemieszczania

ładunku na przeznaczone do:
–

transportu pionowego,

–

transportu poziomego,

–

transportu mieszanego.
Z uwagi na duże zagrożenie dla pracowników środkami transportu, stosowanymi

w zakładzie, należy ściśle przestrzegać obowiązujących w tym zakresie przepisów oraz zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy.

Podstawowe zasady bezpieczeństwa przy obsłudze urządzeń transportowych:

–

dobry stan techniczny urządzenia, potwierdzony odpowiednim wpisem do dokumentacji

eksploatacyjnej urządzenia,

–

dobry stan techniczny nawierzchni, po której poruszają się urządzenia transportowe,

–

odpowiednie

przeszkolenie

zawodowe

pracowników

obsługujących

urządzenia

transportowe oraz odpowiednie uprawnienia, jeżeli są wymagane,

–

stosowanie tylko atestowanych materiałów do elementów wyposażenia urządzeń do

transportu pionowego, takich jak: łańcuchy, liny, haki, bębny, krążki,

–

odpowiednie oświetlenie terenu obsługiwanego przez urządzenie transportowe,

–

sprawna sygnalizacja.

Rys. 26. Wózek widłowy czołowy spalinowy [12]

Rys. 27. Wózek wysokiego składowania [12]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

25

Transport dźwignicowy

Transport za pomocą dźwignic podlega, ze względu na duże zagrożenie, pod dozór

techniczny. Dźwignice - środki transportu o zasięgu ograniczonym i ruchu przerywanym,
przeznaczone do przemieszczania osób lub ładunków - dzielą się na:
a) maszyny służące do przemieszczania ładunków w ograniczonym zasięgu:

–

wciągarki i wciągniki, suwnice,

–

żurawie,

–

układnice,

–

dźwigniki (podnośniki),

–

wyciągi towarowe,

–

przenośniki okrężne kabinowe i platformowe,

–

wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia,

b) dźwigi do transportu ładunków, dźwigi budowlane i dźwigi towarowe małe,

Rys. 28. Żuraw z przeciwwagą [12]

Rys. 29. Wciągarka łańcuchowa [12]

Rys. 30. Wciągarka elektryczna linowa [12]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

26

Transport za pomocą przenośników

Transport materiałów stałych w sposób ciągły odbywa się za pomocą różnego rodzaju

przenośników w zależności od:
–

własności fizycznych materiału przenoszonego,

–

stosowanej technologii,

–

kierunku ruchu (pionowe, poziome, mieszane).

Przenośniki, z uwagi na odrębność konstrukcyjną, dzielą się na dwie zasadnicze grupy:
–

przenośniki cięgnowe (taśmowe, członowe, kubełkowe, zabierakowe, ciągnąco- -niosące),

–

przenośniki bezcięgnowe (grawitacyjne, wałkowe napędzane, ślimakowe, wstrząsowe,

hydrauliczne, pneumatyczne).

Rys. 31. Przenośnik wałkowy [10]

Rys. 32. Przenośnik łańcuchowy [10]

Konserwacja środków transportu

Wykonywanie prac konserwacyjnych powinno być możliwe podczas postoju maszyny.

Jeżeli jest to niemożliwe, w celu wykonania tych prac stosuje się odpowiednie środki ochronne
albo prace te wykonuje się poza strefami niebezpiecznymi.
W przypadku gdy dla danej maszyny jest przewidziane prowadzenie dziennika konserwacji
maszyn, prowadzi się go na bieżąco.

Maszyny wyposaża się w:

– łatwo rozpoznawalne urządzenia służące do odłączania od źródeł energii; ponowne
przyłączenie maszyny do źródeł energii nie może stanowić zagrożenia dla pracowników;
– znaki ostrzegawcze i oznakowania konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa pracowników.
Powinny być zastosowane rozwiązania zapewniające bezpieczny dostęp i przebywanie
pracowników w obszarach produkcyjnych oraz strefach ustawiania i konserwowania maszyn.

Czyszczenie środków transportu materialów

Zanieczyszczenia powierzchni występują najczęściej w postaci: opiłek metalowych,

odprysków wiórów, zatłuszczeń powierzchni smarami, drobnych pozostałości materiałów
używanych do wycierania (np. szmaty), rdzy oraz pozostałości materiałów ściernych, farb lub
lakierów itp. Zanieczyszczenia są szkodliwe dla pracujących elementów maszyn, gdzie mogą
one przedostawać się ze smarem i przyspieszać ich zużycie.

Najbardziej rozpowszechnionymi metodami czyszczenia są:

– czyszczenie sprężonym powietrzem, a przede wszystkim różnych zagłębień, kanałków,

rowków, otworów, w których gromadzi się najwięcej zanieczyszczeń mechanicznych;

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

27

– wysysanie zanieczyszczeń metodą podciśnienia z miejsc trudno dostępnych (np. otwory

nieprzelotowe);

– usuwanie drobnych opiłków i wiórów z wnętrza zmontowanych elementów za pomocą

elektromagnesów lub magnesów (najczęściej ręcznie);

– czyszczenie za pomocą szczotek w celu usunięcia produktów zanieczyszczeń z miejsc

skorodowanych, zanieczyszczonych starą farbą lub zatłuszczonych oraz wyeliminowania
wszelkich zadziorów i pozostałości smarów konserwujących.

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1. Jakie są zasady bezpieczeństwa przy obsłudze urządzeń transportowych?
2. Jakie są środki transportu zmechanizowanego?
3. W jaki sposób można podzielić środki transportu dźwignicowego?
4. Jakie są zasady bhp podczas konserwacji środków transportu?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Z magazynu należy dostarczyć na stanowisko kowalskie 200 kg prętów stalowych

o długości 4 m. Stanowisko kowalskie usytuowane jest w odległości ok. 200 m od magazynu.
Pręty są ułożone na palecie.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) Przeanalizować polecenie ćwiczenia.
2) Zapoznać się ze środkami transportu.
3) Wybrać odpowiedni środek transportu i uzasadnić swój wybór.
4) Omówić

zasady

bezpiecznego

transportu

wybranym

środkiem

transportu

zmechanizowanego.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu mechanicznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu
mechanicznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Ze składowiska materiałów należy dostarczyć na stanowisko kowalskie 150 kg koksu.

Stanowisko kowalskie jest usytuowane w odległości ok. 150 m od magazynu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować polecenie ćwiczenia.
2) zapoznać się ze środkami transportu.
3) wybrać odpowiedni środek transportu i uzasadnić swój wybór.
4) omówić

zasady

bezpiecznego

transportu

wybranym

środkiem

transportu

zmechanizowanego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

28

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu mechanicznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu
mechanicznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Tak Nie

Czy potrafisz:

1. scharakteryzować środki transportu mechanicznego?

¨

¨

2. rozróżnić środki transportu zmechanizowanego?

¨

¨

3. dobrać środki transportu zmechanizowanego?

¨

¨

4. określić zasady bezpiecznej pracy przy transporcie zmechanizowanym?

¨

¨

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

29

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

A. INSTRUKCJA OGÓLNA

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.

2. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

3. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

B. INSTRUKCJA SZCZEGÓŁOWA

1. Zestaw zadań testowych składa się z:

a. zadań otwartych (zadań krótkiej odpowiedzi, zadań z luką),
b. zadań zamkniętych (zadań wielokrotnego wyboru).

2. Odpowiedzi na zadania krótkiej odpowiedzi powinny być jednozdaniowe, sformułowane

w sposób zwięzły i konkretny.

3. W zadaniach z luką należy w miejsce kropek wpisać prawidłowe wyrażenie, wzór lub

dokonać opisu np. rysunku, czyli uzupełnić je w sposób stanowiący logiczną całość.

4. Zadania wielokrotnego wyboru mają 4 odpowiedzi, z których jedna jest prawidłowa.

Prawidłową odpowiedź należy zakreślić we właściwym miejscu na Karcie odpowiedzi.

5. W wypadku pomyłki błędną odpowiedź należy ująć w kółko i ponownie zakreślić od

powiedź prawidłową.

6. Jeżeli udzielenie odpowiedzi na jakieś pytanie sprawia Ci trudność, to opuść je

i przejdź do zadania następnego. Do zadań bez odpowiedzi możesz wrócić później.

7.

Czas trwania testu – 45 min.

8. Maksymalna liczba punktów, jaką można osiągnąć za poprawne rozwiązanie testu

wynosi 20 pkt.

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja dla ucznia,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

Powodzenia !

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

30

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

I. Udziel odpowiedzi na pytania

punktacja 0-1 punkt.

1. Jakich zasad należy przestrzegać podczas przechowywania i magazynowania materiałów

metalowych?

2. Jakie materiały metalowe przechowuje się pod zadaszeniem?
3. W jakiej pozycji należy składować pręty metalowe?
4. Wymień środki transportu ręcznego.
5. Wymień ograniczenia przy przetaczaniu beczek przez jednego pracownika.

II. Uzupełnij zdania

punktacja 0-1 punkt.

6. Przedmioty łatwo tłukące się, niebezpieczne substancje i preparaty chemiczne oraz materiały

o największej masie powinny być składowane na …………... półkach regałów.

7. Przedmioty o dużych wymiary i masie powinny być ustawiane lub układane ……….., tak

aby zapobiec ich wywróceniu się lub spadnięciu.

8. Rozładunek stosów powinien być prowadzony kolejno, począwszy od …………….. warstw.
9. Drobnowymiarowe elementy metalowe należy przechowywać w pojemnikach ustawionych

na

półkach

regałów,

z

zachowaniem

podziału

na

……………….

i ……………… materiałów.

10. Rury metalowe należy układać:

a) dobierając wg ………………………..,
b) na ………………. półkach regałów.

11. Płynne materiały malarskie należy składować w ……………, fabrycznych pojemnikach.
12. Przedmioty o ciężarze większym niż 50 kg powinny być przenoszone …………….
13. Podczas przenoszenia przedmiotów długich i ciężkich na ramionach należy:

a) używać ……………………,
b) ciężar podnosić na komendę, ……………. i ………….. przez wszystkich pracowników,
c) ciężar przenosić na ramionach ………...

III. Podkreśl poprawną odpowiedź

punktacja 0-1 punkt.

14. Który z budynków magazynowych zalicza się do magazynów półotwartych?

a) Zbiornik.
b) Silos.
c) Wiata.
d) Zasobnik.

15. Urządzenia do składowania to

a) palety.
b) przenośniki.
c) pokrowce.
d) dźwignice.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

31

16. Do urządzeń transportowych zaliczamy

a) stojaki.
b) wózki jezdniowe.
c) pasy.
d) wieszaki.

17. Butle acetylenowe są malowane na kolor

a) kasztanowy.
b) czerwony.
c) zielony.
d) niebieski.

18. Dopuszczalny ciężar podnoszony i przenoszony przez jednego dorosłego mężczyznę, przy

pracy stałej i odległości przenoszenia do 75 m, wynosi

a) 40 kg.
b) 45 kg.
c) 50 kg.
d) 55 kg.

19. Do środków transportu zmechanizowanego zalicza się

a) wózki płaskie.
b) wyciągarki.
c) podnośniki.
d) przenośniki.

20. Na rysunku przedstawiono

a) żuraw z przeciwwagą.
b) wózek widłowy.
c) przenośnik.
d) suwnicę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

32

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Magazynowanie i składowanie materiałów i wyrobów kowalskich

Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania lub opisz.

I. Udziel poprawnej odpowiedzi

Numer

zadania

Odpowiedź

Punktacja

1.

2.

3.

4.

5.

II. Uzupełnij zdania

Numer

zadania

Odpowiedź

Punktacja

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

III. Podkreśl poprawną odpowiedź

Numer

zadania

Odpowiedź

Punktacja

14.

a

b

c

d

15.

a

b

c

d

16.

a

b

c

d

17.

a

b

c

d

18.

a

b

c

d

19.

a

b

c

d

20.

a

b

c

d

Suma punktów za część I+II+III

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

33

6. LITERATURA

1. Gołembska E.: Kompendium wiedzy o logistyce. PWN, Poznań 2002
2. Górecki A.: Technologia ogólna. WSiP, Warszawa 2000
3. Kowalewski S., Dąbrowski A., Dąbrowski M.: Zagrożenia mechaniczne. Centralny Instytut

Ochrony Pracy, Warszawa 1997

4. Mac S.: Obróbka metali z materiałoznawstwem. WSiP, Warszawa 1997
5. Rączkowski B.: BHP w praktyce. ODiDK, Gdańsk 2005
6. www.bagra.pl
7. www.boc.com.pl
8. www.cke.edu.pl
9. www.kurek.pl
10. www.logistykafirm.com
11. www.messer.pl
12. www.promag.pl
13. www.remi.com.pl