Monter_systemow_rur_713[04]_B1.05

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
dr inż. Krzysztof Presz
mgr inż. Igor Lange

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Marek Olsza

Konsultacja:
mgr Janusz Górny

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 713[04].B1.05

Magazynowanie, składowanie i transportowanie materiałów stosowanych do budowy
rurociągów w modułowym programie nauczania dla zawodu monter systemów rurociągowych.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Stanowiska składowania i magazynowania

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Transport ręczny materiałów

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Zmechanizowany transport materiałów

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w nabywaniu umiejętności z zakresu magazynowania,

składowania i transportowania materiałów stosowanych do budowy rurociągów.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności i wiedzy, jakie powinieneś mieć już opanowane,
abyś bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz w czasie zajęć,

−

materiał nauczania – umożliwia przygotowanie się do wykonywania ćwiczeń,

−

zestaw pytań przydatny do sprawdzenia, czy już opanowałeś materiał nauczania,

−

ćwiczenia pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować
umiejętności praktyczne,

−

sprawdzian postępów,

−

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań i pytań. Pozytywny wynik sprawdzianu
potwierdzi, że dobrze pracowałeś podczas zajęć i że nabyłeś wiedzę i umiejętności z zakresu
jednostki modułowej,

−

literaturę uzupełniającą.
W materiale nauczania zostały opisane zagadnienia z zakresu magazynowania, składowania

i  transportowania  materiałów  stosowanych  do  budowy  rurociągów.  Jeżeli  masz  trudności  ze
zrozumieniem  tematu  lub  ćwiczenia,  to  poproś  nauczyciela  o  wyjaśnienie  i  ewentualne
sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną czynność.
Z rozdziałem Pytania sprawdzające możesz zapoznać się:

−

przed przystąpieniem do rozdziału Materiał nauczania – poznając przy tej okazji wymagania
wynikające z zawodu, a po przyswojeniu wskazanych treści, odpowiadając na pytania
sprawdzisz stan swojej gotowości do wykonywania ćwiczeń,

−

po zapoznaniu się z rozdziałem Materiał nauczania, by sprawdzić stan swojej wiedzy, która
będzie Ci potrzebna do wykonywania ćwiczeń.
Kolejny etap to wykonywanie ćwiczeń, których celem jest uzupełnienie i utrwalenie

wiadomości i umiejętności z zakresu magazynowania, składowania i transportowania
materiałów stosowanych do budowy rurociągów.

Wykonując ćwiczenia przedstawione w poradniku lub zaproponowane przez nauczyciela,

poznasz  zasady  magazynowania,    składowania  i  transportowania  materiałów  stosowanych  do
budowy  rurociągów.  Po  wykonaniu  zaplanowanych  ćwiczeń,  sprawdź  poziom  swojej  wiedzy
rozwiązując sprawdzian postępów.

W tym celu:

−

przeczytaj pytania i odpowiedz,

−

podaj odpowiedź wstawiając X w podane miejsce.

Odpowiedzi NIE wskazują luki w Twojej wiedzy, informują Cię również, jakich zagadnień

jeszcze dobrze nie poznałeś. Oznacza to także powrót do treści, które nie są dostatecznie
opanowane.

Poznanie przez Ciebie wszystkich lub określonej części wiadomości będzie stanowiło dla

nauczyciela podstawę przeprowadzenia sprawdzianu poziomu przyswojonych wiadomości
i ukształtowanych umiejętności. W tym celu nauczyciel może posłużyć się zadaniami testowymi.

W rozdziale 5 tego poradnika jest zamieszczony przykład takiego testu, zawiera on:

−

instrukcję, w której omówiono tok postępowania podczas przeprowadzania sprawdzianu,

−

przykładową kartę odpowiedzi, w której, zakreśl lub napisz poprawne rozwiązania
do poszczególnych zadań,

−

zawiera także zadania testowe.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bezpieczeństwa

i higieny pracy oraz instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

713[04].B1

Techniczne podstawy budowy rurociągów

713[04].B1.01

Posługiwanie się podstawowymi

pojęciami z zakresu budowy rurociągów

713[04].B1.04

Posługiwanie się dokumentacją

techniczną

713[04].B1.05

Magazynowanie, składowanie

i transportowanie materiałów

stosowanych do budowy

rurociągów

713[04].B1.02

Przestrzeganie przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpożarowej

oraz ochrony środowiska

713[04].B1.03

Rozpoznawanie podstawowych

materiałów stosowanych do budowy

rurociągów

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

posługiwać się podstawowymi pojęciami z zakresu budowy rurociągów,

−

przestrzegać zasady bezpiecznej pracy, przewidywać zagrożenia i zapobiegać im,

−

stosować procedury udzielania pierwszej pomocy osobom poszkodowanym,

−

rozpoznawać i charakteryzować podstawowe materiały stosowane do budowy rurociągów,

−

odczytywać i interpretować rysunki techniczne,

−

posługiwać się dokumentacją techniczną,

−

wykonywać pomiary i szkice prostych części maszyn,

−

stosować układ jednostek SI,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

selekcjonować, porządkować i przechowywać informacje,

−

interpretować związki wyrażone za pomocą wzorów, wykresów, schematów, diagramów,
tabel,

−

oceniać własne możliwości sprostania wymaganiom stanowiska pracy i wybranego zawodu,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

zorganizować stanowiska składowania i magazynowania,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów pomocniczych,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów metalowych i niemetalowych,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów drobnowymiarowych,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów prefabrykowanych,

−

dokonać składowania i magazynowania materiałów łatwopalnych i niebezpiecznych,

−

dobrać sposób i środki transportu do rodzaju materiału,

−

przetransportować materiały w poziomie i pionie,

−

przetransportować materiały indywidualnie i zespołowo,

−

przetransportować materiały ręcznie i mechanicznie,

−

dokonać czyszczenia i konserwacji środków transportu materiałów,

−

wykonać prace, dotyczące magazynowania i składowania z zachowaniem zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Stanowiska składowania i magazynowania

4.1.1. Materiał nauczania

Magazyny - budynki i budowle przeznaczone do przechowywania wszelkich zapasów noszą

nazwę budowli magazynowych, które dzielimy na:

−

budowle magazynowe zamknięte (budynki jedno- i wielokondygnacyjne o różnej
konstrukcji, zbiorniki, zasobniki, silosy),

−

budowle magazynowe otwarte (ogrodzone składowiska, place składowe do magazynowania
zapasów odpornych na warunki atmosferyczne),

−

budowle magazynowe półotwarte (wiaty, otwarte zbiorniki).

Budynki magazynowe powinny zapewniać:

−

oświetlenie naturalne, dzienne, najlepiej górne,

−

oświetlenie sztuczne (elektryczne),

−

wentylację - stosowaną w przypadku możliwości wydzielania się szkodliwych, palnych lub
wybuchowych gazów, oparów lub pyłów,

−

drogi transportowe - w magazynie powinny być zachowane szerokości dróg transportowych,
zgodnie z Polską Normą, dla bezsilnikowych i silnikowych środków transportowych

−

podłoga - równa, nieśliska, niepyląca i bez progów pomiędzy pomieszczeniami,

−

temperatura - minimalna w magazynie określana jest w zależności od czasu przebywania
pracowników,

−

wyjście z magazynu - wychodzące na drogi szynowe powinno być zabezpieczone
poprzecznymi poręczami ochronnymi lub w inny sposób,

−

bramy - powinny być zaopatrzone w zabezpieczenia przed samoczynnym zamykaniem się.

Wyposażenie magazynu
Do wyposażenia magazynu należą:
a) urządzenia do składowania:

−

regały różnych typów (stałe, przesuwne, szufladowe),

−

stojaki, służące do składowania różnych materiałów np. kątowników, blach,

−

wieszaki - stałe, przenośne do zawieszania np. zwojów drutu, lin,

−

palety - stosowane także jako jednostki ładunkowe,

−

inne, o specjalnej konstrukcji i przystosowane do składowania np. butli z gazami
technicznymi, beczek, bębnów,

b) urządzenia transportowe:

−

wózki jezdniowe ręczne,

−

wózki jezdniowe z napędem silnikowym (sztaplarki, wózki platformowe),

−

przenośniki do transportu pionowego, poziomego (np. przenośniki taśmowe, ślimakowe,
redlery, elewatory),

−

ładowarki - stosowane do transportu materiałów sypkich,

−

dźwignice,

c) wyposażenie pomocnicze:

−

przyrządy pomiarowe (wagi, miary, suwmiarki, mikrometry, termometry),

−

inne przyrządy pomocnicze (pokrowce, taśmy, pasy, drabinki),

−

narzędzia pomocnicze (młotki, obcęgi, przecinaki).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przykład dokumentacji magazynowej

Rys. 1. Dokument wydania materiału na zewnątrz [13]

Rys. 2. Dokument pobranie materiałów [13]

Podstawowe zasady bezpieczeństwa przy pracy z urządzeniami magazynowymi

Materiały i inne przedmioty powinny być magazynowane w pomieszczeniach i miejscach do

tego

przeznaczonych.

Pomieszczenia

magazynowe

powinny

spełniać

wymagania

bezpieczeństwa, stosownie do rodzaju i właściwości składowanych w nich materiałów.
Przy składowaniu materiałów należy:

−

określić dla każdego rodzaju składowanego materiału miejsce, sposób i dopuszczalną
wysokość składowania,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

zapewnić, aby masa składowanego ładunku nie przekraczała dopuszczalnego obciążenia
urządzeń przeznaczonych do składowania (regałów, podestów),

−

zapewnić,  aby  masa  składowanego  ładunku,  łącznie  z  masą  urządzeń  przeznaczonych  do
jego  składowania  i  transportu,  nie  przekraczała  dopuszczalnego  obciążenia  podłóg
i  stropów,  na  których  odbywa  się  składowanie,  wywiesić  czytelne  informacje
o dopuszczalnym obciążeniu podłóg stropów i urządzeń przeznaczonych do składowania.

Regały, stojaki

Regały powinny mieć odpowiednio wytrzymałą i stabilną konstrukcję oraz zabezpieczenia

przed  ich  przewróceniem  się.  Szerokość  odstępów  między  regałami  powinna  być  odpowiednia
do  stosowanych  środków  transportu  oraz  powinna  umożliwiać  bezpieczne  operowanie  tymi
środkami  i  ładunkami.  Sposób  układania  materiałów  na  regałach  i  ich  zdejmowania  nie  może
stwarzać  zagrożeń  dla  bezpieczeństwa  pracowników.  Przedmioty  łatwo  tłukące  się,
niebezpieczne  substancje  i  preparaty  chemiczne oraz  materiały  o  największej  masie  powinny  być
składowane  na  najniższych  półkach  regałów.  Przedmioty,  których  wymiary,  kształt  i  masa
decydują  o  ich  indywidualnym  sposobie  składowania,  powinny  być  ustawiane  lub  układane
stabilnie,  z uwzględnieniem położenia ich środka ciężkości, tak aby zapobiec ich wywróceniu się
lub spadnięciu.

Regały paletowe rzędowe - podstawowe i najprostsze w konstrukcji i zastosowaniu regały.

Typowe wysokości od 2 do nawet 20m.

Rys. 3. Regały paletowe rzędowe [10]

Regały wjezdne zblokowane - przeznaczone są do blokowego składowania zapasów towaru.

Z reguły jeden kanał regału przeznaczony jest dla jednego asortymentu). Stosowane do
składowania blokowego zapasów o wytrzymałości niewystarczającej do piętrzenia palet w stosy.
Wysokości: do 12m, głębokości do 15m.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 4. Regały wjezdne zblokowane

[10]

Regał paletowy przepływowy -układ magazynowy oparty na tych regałach posiada dwie

odrębne  strefy:  wejściową  i  wyjściową.  Zasada  ich  wykorzystania  opiera  się  na  wymuszonym
ruchu  palety  od  strefy  wejściowej  do  wyjściowej.  Ruch  ten  jest  wynikiem  oddziaływania  siły
grawitacji  osiągniętej  poprzez  lekki  przechył  (spadek)  rolek  zainstalowanych  wewnątrz  kanału
regału.  Paleta  umieszczona  w  jednym  z  kanałów  regału  samoczynnie  przesuwa  się  w  kierunku
strefy  odbioru,  gdzie  zajmuje  miejsce  przy  krawędzi  regału  lub  bezpośrednio  za  paletą
umieszczoną wcześniej w tym samym kanale.
Konstrukcja układu przepływowego zawiera elementy dodatkowe takie jak:

−

rolki hamujące, zapewniające utrzymanie właściwej prędkości przesuwu,

−

separatory, umożliwiające łatwy odbiór palety po stronie wyjścia regału dzięki eliminacji
naporu pozostałych palet,

−

listwy rolkowe po stronie wejścia i wyjścia, pozwalające na obsługę urządzeniami bez
pochyłu wideł,

−

rolki prowadzące, utrzymujące właściwą pozycję palety wewnątrz kanału.

Rys. 5. Regały paletowe przepływowe

[10]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Regał paletowy przejezdny - konstrukcją przypomina zwykły regał paletowy rzędowy, przy

czym jego podpory nośne posiadają zespoły jezdne umożliwiające przemieszczanie regału po
specjalnie skonstruowanym torowisku.

Rys. 6. Regały paletowe przepływowe [10]

Regał automatyczny zbudowany jest z podajnika (rys. 7), którego zadaniem jest pobieranie

lub umieszczanie ruchomych półek w docelowych lokalizacjach.

Rys. 7. Regały automatyczne [10]

Półki, mogą być wyciągane lub dodawane do regału, a także mogą pełnić funkcje podobne

do palety.

W przypadku produktów o zróżnicowanej wysokości (np. części zamienne) pozwala to

uzyskać wysoką optymalizacje i wykorzystanie miejsca, co wiąże się z redukcją wymaganej
powierzchni do składowania. Półki mogą być wyciągane z regału, pozwalając na pobieranie
całej ich zawartości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 8. Regały automatyczne [10]

Palety, pojemniki magazynowo-transportowe

Przy składowaniu materiałów w stosach należy zapewnić:

−

stateczność stosów poprzez składowanie na wysokość uzależnioną od rodzaju materiału (ich
wymiarów, masy, kształtu) oraz wytrzymałości opakowań,

−

wiązanie między warstwami,

−

układanie stosów tak, aby środek ciężkości przedmiotów składowanych pozostawał
wewnątrz obrysu stosów,

−

zachowanie

odległości

między

stosami,

umożliwiającej

bezpieczne

układanie

i przemieszczanie materiałów.

Rys. 9. Pojemnik transportowo-magazynowy zamknięty lub otwierany

[12]

Rozładunek stosów powinien być prowadzony kolejno, począwszy od najwyższych warstw.

Niedopuszczalne jest wyjmowanie materiałów ze środka stosów.

Przy składowaniu na paletach lub kontenerach powinny mieć one odpowiednią wytrzymałą

i  stabilną  konstrukcję.  Szerokość  odstępów  między  paletami  lub  kontenerami  powinna  być
odpowiednia  do  stosowanych  środków  transportu  oraz  powinna  umożliwiać  bezpieczne
operowanie  tymi  środkami  i  ładunkami.  Palety  stosowane  w  magazynie  nie  mogą  być
uszkodzone.  Palety  powinny  być  wykonane  z  materiału  o  odpowiedniej  wytrzymałości
i dostosowane do składowanego materiału.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 10. Wielkopojemnościowe zbiorniki kontenerowe na ciecze agresywne [12]

Rys. 13. Palety do transportu butli gazowych [11]

Składowanie palet wymaga transportu mechanicznego. Palety lub pojemniki można układać

w stosy, oddzielnie, w zależności od rodzaju składowanych materiałów.

Rys. 14. Przykładowe pakowanie łączników rur [8]

Składowanie luzem

Przy składowaniu materiałów sypkich luzem należy zapewnić:

−

powierzchnię składową, która przy zachowaniu kąta zsypu naturalnego umożliwi
zachowanie przejść lub przejazdów wokół hałdy lub zwału,

−

wytrzymałość zapór odpowiednią do parcia składowanego materiału sypkiego,

−

w miarę potrzeby wynikającej z ochrony sąsiednich stref pracy oraz technicznych
możliwości - szczelne obudowanie miejsca przeładunku i urządzeń przeładunkowych oraz
połączenie ich z urządzeniami odciągającymi pył w miejscu jego powstawania,

−

bezpieczne metody pracy, szczególnie przy ręcznym pobieraniu i przenoszeniu materiałów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Transport materiałów pylących luzem może odbywać się wyłącznie specjalnymi środkami

transportu lub w zamkniętych pojemnikach (np. kontenerach).
Przy składowaniu materiałów skłonnych do samozapalenia się należy je zabezpieczyć przed
samozapłonem, a w szczególności ograniczyć wysokość składowania, stosować kominy
wentylacyjne oraz przesypywać lub często przerzucać hałdy i zwały.

Składowanie drobnowymiarowych elementów metalowych

Drobnowymiarowe

elementy

metalowe

należy

przechowywać

pojemnikach

ustawionych na półkach regałów, z zachowaniem podziału na rodzaje i gatunki materiałów.

Składowanie prętów i rur metalowych
Pręty i rury metalowe należy układać:

−

dobierając wg rodzaju materiału i wymiarów przekroju poprzecznego,

−

w pozycji poziomej,

−

na niżej usytuowanych półkach regałów.

Stalowe wyroby długie i o większych wymiarach

Kształtowniki walcowane, stalowe można przechowywać na składowiskach otwartych lub

pod zadaszeniem, w specjalnie do tego celu przygotowanych zasiekach.

Na odpowiednich tablicach powinny być opisane poszczególne wyroby wg asortymentów,

gatunków i wielkości.

Rys. 15. Składowanie długich wyrobów stalowych [1, s. 632]

Wyroby stalowe powinny być układane na podkładach rozstawionych co ok. 2 m, między

palami zabezpieczającymi przed osuwaniem, wbitymi w grunt lub na kozłach stalowych.

Rys. 16. Składowanie rur [8]

Opakowania fabryczne rur są najczęściej w formie wiązki, której poziome rzędy

przedzielone  są klinami drewnianymi  (rys. 16). W przypadku przewozu na dużą odległość, kliny
mogą  posiadać  wycięcia  dopasowane  do  kształtu  rury.  Rury  i  kształtki  (studzienki)  o  dużych
wymiarach,  czasami  przekraczających  standardowe  gabaryty  przestrzeni  ładunkowej  środków
transportu są pakowane specjalnie, lecz również w systemie paletowym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 17. Składowanie wyrobów stalowych [10]

Składowanie materiałów i substancji niebezpiecznych

Materiały i substancje niebezpieczne to takie, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia

i życia ludzkiego oraz otoczenia. Oddziaływanie tych substancji na organizm człowieka może
być różne, a mianowicie: duszące, odurzające, trujące i żrące. Materiały i substancje
niebezpieczne mogą występować w postaci cieczy lub gazów. Najczęściej są to ciecze:

−

żrące, np. kwasy mineralne: azotowy, siarkowy i solny,

−

roztwory zasad, np. wodorotlenek sodowy i potasowy.
Do materiałów szczególnie niebezpiecznych należą sprężone i płynne gazy techniczne, np.

acetylen, tlen -jest to grupa materiałów łatwopalnych i wybuchowych.

Podczas pracy z tymi materiałami i substancjami człowiek może być narażony bezpośrednio na:

−

zatrucie oparami,

−

chemiczne poparzenie skóry,

−

uszkodzenie oczu,

−

zniszczenie odzieży.
Pośrednie zagrożenie stanowić może:

−

zapalanie się materiałów łatwopalnych,

−

wydzielanie się gazów palnych,

−

wydzielanie się gazów trujących,

−

utlenianie metali.
Materiały i substancje niebezpieczne powinny być przechowywane z zachowaniem

szczególnej ostrożności w specjalnie do tego celu przeznaczonych magazynach - najlepiej
w budynkach wolno stojących.

Budynek magazynu z materiałami i substancjami niebezpiecznymi powinien być

zlokalizowany w odległości nie mniejszej niż 50 m od innych obiektów, posadowiony na
płycie betonowej grubości 20 cm i mieć ściany murowane z cegły ceramicznej lub betonowe
o grubości 20 cm.

Dach magazynu powinna stanowić lekka konstrukcja drewniana, pokryta materiałem

niepalnym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Minimalne wymiary pomieszczenia przeznaczonego do przechowywania materiałów

niebezpiecznych są następujące:

−

wysokość - 250 cm,

−

szerokość - 200 cm,

−

długość - ok. 450 cm.
Drzwi wejściowe, otwierane na zewnątrz, o szerokości co najmniej 100 cm, powinny być

zabezpieczone zamknięciem.

W pomieszczeniu magazynowym konieczne są środki ochrony przeciwpożarowej w postaci:

−

skrzyni z piaskiem,

−

gaśnicy proszkowej,

−

gaśnicy śniegowej,

−

koca gaśniczego.
Pomieszczenia magazynów przeznaczonych do przechowywania materiałów łatwopalnych

i  wybuchowych  nie  mogą  mieć  bezpośredniego  połączenia  z  pomieszczeniami  na  wyższych
kondygnacjach,  sąsiednimi  na  tej  samej  kondygnacji  oraz  powinny  mieć  niezależne,
bezpośrednie  wyjście  na  zewnątrz,  mieć  centralne  ogrzewanie,  być  dobrze  wentylowane  i  mieć
gazoszczelną instalację elektryczną.

Acetylen do spawania przechowuje się w butlach o pojemności 40 l (5,5÷6 kg). Acetylen

zawarty  w  butli  jest  rozpuszczony  w  acetonie. Aby w  butli  acetylen  nie  wydzielał  się  z acetonu,
butlę  wypełnia  się  twardą,  porowatą  masą, której  głównym  składnikiem jest wypalana glinka lub
cement. Masa ta jest nasycona acetonem. Zużycie acetylenu z butli mierzy się różnicą masy butli
przed  rozpoczęciem  pracy  i  po  jej  zakończeniu.  Butle  acetylenowe  należy  chronić  przed
wstrząsami  i  nadmiernym  nagrzaniem, ponieważ przy  zbyt  wysokiej  temperaturze  może nastąpić
wzrost ciśnienia powyżej dopuszczalnego.

Tabela 1. Przykłady obecnego i nowego kodowania barwnego butli gazowych wg EN-1089 [7]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Butle tlenowe mają pojemność wynoszącą 40 l, masa ich wynosi około 70 kg. Butle

napełnia się tlenem w temperaturze otoczenia 15

C pod ciśnieniem 15 MPa. Do spawania

stosuje się gaz zawierający minimum 98% czystego tlenu. Z uwagi na wysokie ciśnienie gazu
w butli tlenowej nie wolno pobierać tlenu do spawania bezpośrednio z butli, a wyłącznie poprzez
reduktor. Reduktor obniża ciśnienie wylotowe gazu do ciśnienia potrzebnego podczas pracy oraz
zapewnia jednakowe ciśnienie w czasie spawania, pomimo spadków ciśnienia w samej butli.

Zasady posługiwania się butlami tlenowymi określają szczegółowe instrukcje i przepisy

bezpieczeństwa  pracy.  Najważniejszą  sprawą  jest  ochrona  butli  przed  nadmiernym
nagrzewaniem  oraz  uderzeniami  i  wstrząsami.  Do  smarowania  osprzętu  butli  nie  wolno  używać
smarów  ani  tłuszczów,  ponieważ  grozi  to  wybuchem.  Uszczelki  zaworu  muszą  być  metalowe
lub  azbestowo-miedziane.  Zabronione  jest  używanie  uszczelek  ze  skóry  lub  ebonitu.  W  miejscu
pracy  lub  przechowywania  butla  powinna  być  przymocowana  do  ściany  za  pomocą  specjalnej
obejmy, zabezpieczającej przed upadkiem.

Rys. 18. Zasady oznakowania butli: 1- trujące i żrące, 2- palne, 3- utleniające, 4- obojętne [11]

Składowanie materiałów malarskich

Płynne materiały malarskie, jak: emalie, lakiery, rozpuszczalniki, rozcieńczalniki itp. należą

do  grupy  materiałów  łatwopalnych.  Pomieszczenie  przeznaczone  do  przechowywania
łatwopalnych  materiałów  malarskich  powinno  spełniać  warunki  opisane  wyżej  oraz  mieć  okna
osłonięte  przed  działaniem  promieni  słonecznych.  Temperatura  wewnątrz  pomieszczenia
powinna wynosić  od  +5 do +12°C. Urządzenia stanowiące wyposażenie magazynu powinny być
niepalne, ewentualnie zabezpieczone przed ogniem np. farbą ognioodporną.

Płynne materiały malarskie należy składować w szczelnych, fabrycznych pojemnikach,

zachowując następujące zasady:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

materiały w balonach i gąsiorach - ustawiać w specjalnych stojakach,

−

materiały w beczkach i hobokach - ustawiać na drewnianych podkładach,

−

materiały w małych puszkach - ustawiać na półkach regałów,

−

wyroby w mniejszych (lżejszych) opakowaniach - układać na wyższych półkach, natomiast
wyroby cięższe na półkach położonych niżej,

−

po wydaniu części materiału malarskiego pozostałą resztę zalać odpowiednim
rozpuszczalnikiem,

−

nie składować ich razem z farbami suchymi,

−

chronić przed ogniem i samozapłonem.
W pomieszczeniach magazynu powinna znajdować się gaśnica stanowiąca podstawowy

środek ochrony przeciwpożarowej.

Składowanie spoiw

Pomieszczenia zamknięte przeznaczone do składowania spoiw powinny być:

−

suche, szczelne i nieprzewiewne,

−

z podłogą drewnianą impregnowaną, klinkierową, ewentualnie asfaltową.

Ściany pomieszczeń należy bielić wapnem. Pomieszczenia magazynów należy wietrzyć

w  dni  suche  raz  w  tygodniu.  Wilgotność  powietrza  w  pomieszczeniach  powinna  wynosić  ok.
30%.  Zmniejszenie  nadmiernego  zawilgocenia  w  pomieszczeniach  magazynowych  można
uzyskać  przez  ustawienie  przy  drzwiach  i  pod  ścianami  skrzyń  z  wapnem  palonym  w  postaci
brył. Pomieszczenia tych magazynów zimą nie wymagają ogrzewania.

W pobliżu magazynu spoiw powinien znajdować się hydrant będący podstawowym

środkiem ochrony przeciwpożarowej.

Materiały budowlane dostarczane na budowę w workach, takie jak: cement, wapno i gips,

gotowe zaprawy klejowe, wyrównujące, samopoziomujące, suche farby itp. należy składować:

−

na drewnianych pomostach ułożonych na legarach,

−

układając w stosy do 10 warstw; w stosie powinny znajdować się worki z materiałem
tego samego rodzaju i gatunku.

Odległość ułożonego stosu od ścian magazynu nie może być mniejsza niż 60 cm.

Składowanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Pomieszczenie przeznaczone do przechowywania wyrobów z drewna i materiałów

drewnopochodnych powinno być:

−

suche i przewiewne,

−

mieć podłogę drewnianą lub inną zabezpieczoną materiałem izolacyjnym przed wilgocią
przenikającą z gruntu,

−

wentylowane,

−

zabezpieczone przed wilgocią.

Temperatura wewnętrzna w pomieszczeniu powinna wynosić od +12 do +14°C.

Płyty i deszczułki posadzkowe

Wyroby te należy układać:

−

na podkładach drewnianych,

−

w stosy wysokości do 2 m,

Stolarka budowlana

Wyroby stolarki budowlanej należy układać:

−

dobierając rodzajami i wymiarami,

−

na legarach ułożonych na równej podłodze,

−

w pozycji pionowej, zabezpieczając jednocześnie przed obsunięciem przez ułożenie
drewnianych łat.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Stolarkę budowlaną o mniejszych wymiarach można układać poziomo, jeden element na

drugim do wysokości zasięgu ręki człowieka. Magazynowane wyroby stolarki budowlanej
należy chronić przed:

−

wilgocią,

−

obijaniem brzegów i naroży,

−

obłamywaniem wystających części okuć.

Materiały drewnopochodne

Można je składować, układając pojedynczo na paletach lub luzem w stosy o wysokości do

[1m].  W  pomieszczeniach  składowania  materiałów  drewnopochodnych  powinna  panować
temperatura  od  +5  do  +20°C,  a  wilgotność  powietrza  powinna  wynosić  65%  ±5.  W  pobliżu
magazynu  powinien  znajdować  się  hydrant  stanowiący  podstawowy  środek  ochrony
przeciwpożarowej, a w samym pomieszczeniu gaśnica wodno-pianowa.

Składowanie pap w rolkach

Pomieszczenie przeznaczone do przechowywania pap w rolkach powinno być:

−

suche,

−

dobrze wentylowane,

−

równym i twardym podłożu,

−

zabezpieczone przed działaniem promieni słonecznych,

−

zabezpieczone przed opadami atmosferycznymi.

Temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekraczać +12°C. Rolki papy należy ustawiać
w pozycji pionowej.
W pomieszczeniu magazynu powinna znajdować się gaśnica stanowiąca podstawowy środek
ochrony przeciwpożarowej.

Składowanie elementów wyposażenia sanitarnego

Pomieszczenie przeznaczone do przechowywania elementów wyposażenia sanitarnego

powinno być wyposażone w regały z półkami i pojemnikami na elementy drobne
i o mniejszych wymiarach.

Rury instalacyjne

Rury instalacyjne należy układać:

−

dobierając wg rodzaju materiału i średnicy,

−

w pozycji poziomej,

−

na niżej usytuowanych półkach regałów.

Kształtki i armatura

Kształtki i armaturę należy układać:

−

dobierając wg rodzaju, przeznaczenia i średnicy,

−

w pojemnikach lub tekturowych opakowaniach fabrycznych,

−

na wyżej usytuowanych półkach regałów.
Rury tzw. odbiorowe i ze stali stopowych dostarczone na budowę należy składować na

oddzielnych regałach pod wiatą, a w przypadku magazynowania przez krótki czas –
w oddzielnych stopach.

Rury żeliwne, azbestowo-cementowe i kamionkowe można składować na otwartym

powietrzu, układając je w stosach na utwardzonym, suchym i wyrównanym terenie; wysokość
składowania nie może przekroczyć 2 m, rury kielichowe należy układać kielichami na przemian.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rury z polichlorku winylu i polietylenu można składować na otwartym powietrzu

w temperaturze nie niższej niż -5

C, układając je w stosach zabezpieczając je przed promieniami

słonecznymi i opadami. Podłoże na którym składuje się rury, musi być równe, tak aby rura była
podparta na całej długości; wysokość stosu rur nie może przekraczać 1 m.

Szczegółowe wymagania techniczne magazynowania są podawane przez producentów.

Przybory sanitarne i grzejniki

Przybory sanitarne i grzejniki należy układać:

−

na podkładach drewnianych,

−

dobierając wg rodzaju i wielkości,

−

zabezpieczone fabrycznie przed uszkodzeniem.
Armaturę należy składować w magazynach zamkniętych. Armaturę o większych średnicach

od D

=400 mm można składować pod wiatami na podkładach drewnianych. Części obrobione

armatury powinny być zabezpieczone przed korozją tłuszczami technicznymi. Otwory armatury
dostarczonej na budowę bez indywidualnego opakowania powinny być zaślepione

Składowanie materiałów na składowiskach otwartych i pod zadaszeniem

Kruszywa - piasek, żwir, tłuczeń itp. - składuje się w postaci pryzm na składowiskach

otwartych. Pryzmy te mogą być zabezpieczone przed rozsypywaniem się kruszywa niskim
płotkiem z desek lub z elementów żelbetowych.

Rys. 19. Pryzma składowanego kruszywa [4]

Ciasto wapienne przechowuje się w dole ziemnym o wymiarach 2,5m x3,0m

i  głębokości  ok.  2  m,  zabezpiecza  przed  bezpośrednim  działaniem  słońca,  deszczu,  śniegu
i  mrozu.  Przy  dłuższym  okresie  przechowywania  ciasto  wapienne  należy  zabezpieczać  warstwą
piasku  i  przykrywać  matą  z  trzciny.  Czas  dołowania  wapna  zależy  od  jego  przeznaczenia
i wynosi co najmniej:

−

3 tygodnie - do przygotowania zapraw murarskich,

−

3 tygodnie - do wykonywania tynków zwykłych,

−

6 tygodni - do robót specjalnych i tynków szlachetnych.

Miejsce składowania wyrobów ceramicznych i kamionkowych powinno być: wyrównane,

utwardzone i odwodnione.

Cegłę należy układać na stabilnym podłożu osobno klasami i gatunkami, na zrąb w kozły po

200 lub 250 szt., tworząc zwarte bloki, łatwe do liczenia. Składowaną w okresie jesienno-
zimowym cegłę należy osłonić matami lub plandeką zabezpieczając w ten sposób materiał przed
opadami atmosferycznymi i oblodzeniem.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 20. Składowanie cegły pełnej i dziurawki [4]

Dachówki układa się w stosy po 2÷3 rzędy do wysokości 4 warstw, po 250 sztuk

w rzędzie. Poszczególne warstwy dachówki należy oddzielić przekładkami: słomą, matą lub
przekładkami drewnianymi. W porze jesienno-zimowej, przy składowaniu przez czas dłuższy
niż 6 tygodni, dachówki należy zabezpieczyć przed oblodzeniem.

Prefabrykaty żelbetowe

Miejsce składowania gotowych prefabrykatów żelbetowych powinno być urządzone na

wyrównanym terenie o niewielkim pochyleniu, w celu odprowadzenia wód opadowych
i zlokalizowane w zasięgu pracy urządzeń dźwigowych.

Gotowe elementy żelbetowe należy układać w takiej pozycji, w jakiej będą pracowały po

wbudowaniu:

−

na romb - praca w pozycji pionowej,

−

na płask - praca w pozycji poziomej.
Prefabrykaty składuje się asortymentami i partiami na drewnianych podkładach. Wyrobów

nie wolno składować bezpośrednio na ziemi. Ścienne elementy prefabrykowane ustawia się
pionowo w specjalnych stojakach:

−

jednostronnie przy długościach elementów do 4,8 m,

−

dwustronnie przy elementach dłuższych.
Prefabrykaty można również ustawiać w pozycji pochyłej w inwentaryzowanych kozłach,

pamiętając, że należy równomiernie obciążać kozły przez jednoczesne umieszczanie elementów
po obu jego stronach. Po każdej stronie kozła można ułożyć najwyżej 10 elementów. Między
elementy

prefabrykowane

z fakturą zewnętrzną wkłada się elastyczne przekładki

zabezpieczające przed uszkodzeniem.

Elementy z fakturą zewnętrzną oraz z wbudowaną stolarką okienną lub drzwiową należy

chronić przed szkodliwym działaniem opadów atmosferycznych.

Przy składowaniu elementów prefabrykowanych w pozycji poziomej, pierwszą warstwę

elementów układa się na drewnianych podkładach grubości co najmniej 15 cm, następne
warstwy oddziela się przekładkami drewnianymi o grubości większej niż wystające uchwyty
montażowe, lecz nie mniejszej niż 7 cm.

Wysokość stosu nie powinna przekroczyć 1,8 m, a liczba warstw w stosie zależy od rodzaju

i grubości składowanych elementów. Między układanymi stosami elementów należy zachować
odpowiednie odległości, pozostawiając przemiennie odstępy:

−

przełazowe o szerokości 1,0 m, aby mógł przejść nimi człowiek,

−

nieprzełazowe o szerokości co najmniej 30 cm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Dlaczego przechowuje się i magazynuje materiały budowlane?
2.  Jakich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać podczas obsługi urządzeń magazynowych?
3.  Jakie jest podstawowe wyposażenie magazynu?
4.  Jak należy składować substancje niebezpieczne i preparaty chemiczne?
5.  W jaki sposób należy składować wyroby metalowe o dużej masie i wymiarach?
6.  W jakiej kolejności powinien być prowadzony rozładunek stosów?
7.  Jak należy zabezpieczać materiały przed samozapłonem?
8.  W jaki sposób magazynujemy gazy palne?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Do magazynu dostarczono:

−

pręty stalowe,

−

rury stalowe,

−

rury instalacyjne z tworzyw sztucznych,

−

armaturę zabezpieczającą.

Ustal miejsce składowania tych materiałów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z opisami miejsc składowania materiałów stosowanych do budowy

rurociągów,

2) wskazać, gdzie należy przechowywać poszczególne materiały, biorąc pod uwagę ich cechy

techniczne.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opisy miejsc składowania materiałów metalowych oraz wykazy materiałów metalowych
z określeniem miejsc ich składowania,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Do magazynu dostarczono:

−

acetylen w butlach,

−

emalie, lakiery i rozpuszczalniki w średnich opakowaniach.

Ustal miejsce składowania tych materiałów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z opisami miejsc składowania materiałów,
2) wskazać, gdzie należy przechowywać poszczególne materiały, biorąc pod uwagę ich cechy

techniczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opisy miejsc składowania materiałów niebezpiecznych i łatwopalnych oraz wykazy
materiałów z określeniem miejsc ich składowania,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Do magazynu dostarczono:

−

pręty gładkie Ø 8, 10 i 12 mm,

−

pręty żebrowane jednoukośnie Ø 18 i 20 mm,

−

dwuteowniki zwykłe 140 i 160.

Ustal miejsce składowania tych materiałów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) zapoznać się z opisami miejsc składowania materiałów stosowanych do budowy

rurociągów,

2) wskazać, gdzie należy przechowywać poszczególne materiały, biorąc pod uwagę ich cechy

techniczne.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

opisy miejsc składowania materiałów metalowych oraz wykazy materiałów metalowych
z określeniem miejsc ich składowania,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) opisać zasady bezpieczeństwa podczas obsługi urządzeń

magazynowych?

2) wymienić podstawowe wyposażenie magazynu?

3) wymienić zasady przechowywania i magazynowania substancji

niebezpiecznych?

4) wymienić zasady przechowywania i magazynowania materiałów
stosowanych do budowy rurociągów?

5) wymienić zasady przechowywania i magazynowania gazów palnych?

6) dobrać sposoby składowania i magazynowania różnych materiałów?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Transport ręczny materiałów

4.2.1. Materiał nauczania

Pod pojęciem ręcznych prac transportowych rozumie się każdy rodzaj transportowania lub

podtrzymywania przedmiotów, ładunków lub materiałów przez jednego lub więcej
pracowników, w tym przemieszczanie ich poprzez unoszenie, podnoszenie, układanie, pchanie,
ciągnięcie, przenoszenie, przesuwanie, przetaczanie lub przewożenie.
Podstawowe wymagania BHP przy transporcie ręcznym

Organizacja ręcznych prac transportowych, w tym stosowane metody pracy powinny

zapewnić w szczególności:

−

ograniczenie długotrwałego wysiłku fizycznego, w tym zapewnienie odpowiednich przerw
w pracy na odpoczynek,

−

wyeliminowanie nadmiernego obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego pracownika,
a zwłaszcza urazów kręgosłupa, związanych z rytmem pracy wymuszonym procesem pracy,

−

ograniczenie do minimum odległości ręcznego przemieszczania przedmiotów,

−

uwzględnienie wymagań ergonomii.

Przy  ręcznym  przemieszczaniu  przedmiotów  -  tam  gdzie  jest  to  możliwe  -  należy  zapewnić
sprzęt  pomocniczy  odpowiednio  dobrany  do  ich  wielkości,  masy  i  rodzaju,  zapewniający
bezpieczne i dogodne wykonywanie pracy,
Przedmiot przemieszczany ręcznie nie powinien ograniczać pola widzenia pracownika.
Przy  pracach  związanych  z  ręcznym  przemieszczaniem  przedmiotów  należy  zapewnić
wystarczającą  przestrzeń,  zwłaszcza  w  płaszczyźnie  poziomej,  umożliwiającą  zachowanie
prawidłowej pozycji ciała pracownika podczas pracy.

Rodzaje transportu ręcznego

Transport ręczny dzielimy na:

−

transport ręczny bezpośredni,

−

transport ręczny przy użyciu sprzętu pomocniczego i narzędzi pomocniczych,

−

transport zmechanizowany o napędzie ręcznym.

Wszystkie te rodzaje transportu mogą być wykonywane przez pojedynczych pracowników lub
przez grupę pracowników, stąd podział na transport indywidualny i zespołowy.
Poniżej zostaną przedstawione podstawowe ręczne urządzenia służące do podnoszenia,
przenoszenia i przewożenia ciężarów.
Urządzenia do podnoszenia ciężarów

Dla ułatwienia podnoszenia ciężarów stosuje się szereg urządzeń pomocniczych, jak:

−

różnego rodzaju krążki i wielokrążki,

Rys. 21. Wielokrążek [1, s. 661]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

wciągniki, wciągarki,

−

dźwigniki ręczne (lewary, podnośniki),

−

dźwignie,

−

suwnice pomostowe z napędem ręcznym,

−

żurawie z napędem ręcznym.

Rys. 22. Wciągarka bramowa [12]

Rys. 23. Wciągarka łańcuchowa [12]

Urządzenia do przenoszenia ciężarów

Stosowanie sprzętu pomocniczego przy ręcznym przenoszeniu ciężarów pozwala na

usprawnienie tej czynności. Używa się do tych celów różnego rodzaju drążków, dźwigaczy,
kleszczy samozaciskowych (do szyn), uchwytów szczękowych.

Rys. 24. Ręczny uchwyt kleszczowy do dłużyc

[1, s. 665]

Rys. 25. Ręczny uchwyt szczękowy do blach [1, s. 665]

Urządzenia do przewożenia ciężarów

W transporcie ręcznym do przewożenia ciężarów stosuje się różnego rodzaju wózki jedno-

lub wielokołowe,

−

wózki jezdniowe ręczne,

−

wózki jezdniowe podnośne.

Rys. 26. Wózek czterokołowy [12]

Rys. 27. Wózek dwukołowy [12]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 28. Wózek paletowy [12]

Rys. 29. Wózek podnośnikowy [12]

Transport indywidualny i zbiorowy

Przy transporcie ręcznym zabrania się zatrudniania osób, których stan zdrowia nie pozwala

na wykonywanie tego rodzaju pracy, a w szczególności osób z poważnymi chorobami serca,
niemych, głuchych i o słabym wzroku, epileptyków i chorych umysłowo, cierpiących na
przepuklinę. Dopuszczalne normy podnoszenia i przenoszenia ciężarów przez jednego dorosłego
mężczyznę wynoszą:
–

50 kg - gdy praca ma charakter dorywczy, a odległość przenoszenia nie przekracza 25 m lub

wysokość podnoszenia wynosi mniej niż 4,0 m,

–

45 kg - przy pracy dorywczej i odległości przenoszenia do 75 m lub przy pracy stałej

i odległości przenoszenia do 25 m,

–

40 kg - przy pracy stałej i odległości przenoszenia do 75 m.
Zabrania się przetaczania przez jednego pracownika:

–

po terenie płaskim - beczek o ciężarze większym niż 300 kg,

–

po pochylni - beczek o ciężarze ponad 50 kg,

–

po pochylniach o kącie nachylenia większym niż 30°- beczek.
Przedmioty o ciężarze większym niż 50 kg powinny być przenoszone zespołowo. Podczas

doboru pracowników do zespołowego dźwigania ciężarów należy uwzględnić ich siłę, wzrost
i wiek. Przedmioty o długości przekraczającej 4 m i ciężarze większym niż 50 kg powinny być
przenoszone przez odpowiednio większą liczbę osób, nie mniejszą jednak niż dwie.

Przy zespołowym przenoszeniu elementów o ciężarze większym niż 300 kg pracownicy

powinni  być  wyposażeni  w  liny,  pasy  lub  inny  sprzęt  ułatwiający  wykonanie  tej  pracy,
zapewniający  bezpieczeństwo.  Przenoszenie  ciężarów  od  500  do  750  kg  powinno  odbywać  się
pod  nadzorem  doświadczonego  pracownika,  przy  zachowaniu  wszelkich  możliwych  środków
ostrożności.  Zespołowe  przenoszenie  ciężarów  większych  niż  750  kg  jest  dopuszczalne  tylko
w wyjątkowych  wypadkach,  gdy  na  zastosowanie  urządzeń  mechanicznych  nie  pozwalają
względy techniczne.  Zespołowym  przenoszeniem ciężarów  powinna  kierować jedna wyznaczona
osoba, której obowiązkiem jest wydawanie głośnych, wyraźnych poleceń.

Podczas wykonywania prac transportowych należy stosować sprzęt pomocniczy w postaci:

kleszczy, drążków, pasów, lin, taczek, wózków.

Podczas przenoszenia przedmiotów długich i ciężkich na ramionach należy:

–

używać naramienników ochronnych,

–

ciężar podnosić na komendę, równomiernie i jednocześnie przez wszystkich pracowników,

–

ciężar przenosić na ramionach lewych lub prawych.

Ciekłe materiały szkodliwe dla zdrowia, gorące itp. mogą być przenoszone przez jedną osobę,
gdy ich ciężar nie przekracza 25 kg i przez dwie osoby, gdy ich ciężar jest większy niż 25 kg.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie są podstawowe wymagania bhp przy transporcie ręcznym?
2.  Jakie są środki transportu ręcznego?
3.  Z jakimi schorzeniami nie wolno zatrudniać ludzi przy transporcie ręcznym?
4.  Jakie  są  dopuszczalne  normy  podnoszenia  i  przenoszenia  ciężarów  przez  jednego  dorosłego

mężczyznę?

5. Jakie są zasady indywidualnego przenoszenia ciężarów?
6. Jakie są zasady zespołowego przenoszenia ciężarów?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Z magazynu należy dostarczyć na stanowisko 5 zestawów rur stalowych. Stanowisko

monterskie usytuowane jest w odległości ok. 40 m od magazynu. Rury są zapakowane
w zestawy o masie 50 kg i długości 2 m.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  przeanalizować polecenie ćwiczenia,
2)  zapoznać się ze środkami transportu ręcznego,
3)  wybrać odpowiedni środek transportu ręcznego i uzasadnić swój wybór,
4)  omówić zasady bezpiecznego transportu ręcznego wybranym środkiem transportu.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu ręcznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu ręcznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Ze składowiska materiałów należy dostarczyć na stanowisko monterskie armaturę pakowaną

w paczkach o masie 100 kg. Stanowisko monterskie jest usytuowane w odległości ok. 40 m od
magazynu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu ręcznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu ręcznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) określić schorzenia, z jakimi nie wolno zatrudniać ludzi przy

transporcie ręcznym?

2) określić dopuszczalne normy podnoszenia i przenoszenia ciężarów?

3) określić zasady indywidualnego przenoszenia ciężarów?

4) określić zasady zespołowego przenoszenia ciężarów?

5) scharakteryzować urządzenia do ręcznego transportu materiałów?

6) dobrać środki transportu ręcznego?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Zmechanizowany transport materiałów

4.3.1. Materiał nauczania

Transport mechaniczny

W zakładzie pracy mechaniczny transport wewnętrzny jest dzielony na:

1) transport składowo-magazynowy,
2) transport produkcyjny, który można dodatkowo podzielić na:

–  transport międzywydziałowy,
–  transport wewnątrzwydziałowy,
–  transport stanowiskowy,
–  transport międzystanowiskowy.

Jest on realizowany przez środki transportu o ruchu:
–

przerywanym (np. dźwigi, dźwignice, wózki jezdniowe, wózki szynowe),

–

ciągłym (np. przenośniki, pompy z rurociągami, sprężarki, wentylatory, dmuchawy) .

Środki transportu można również podzielić w zależności od kierunku przemieszczania

ładunku na przeznaczone do:
–

transportu pionowego,

–

transportu poziomego,

–

transportu mieszanego.
Z uwagi na duże zagrożenie dla pracowników środkami transportu, stosowanymi

w zakładzie, należy ściśle przestrzegać obowiązujących w tym zakresie przepisów oraz zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy.

Podstawowe zasady bezpieczeństwa przy obsłudze urządzeń transportowych:

–

dobry stan techniczny urządzenia, potwierdzony odpowiednim wpisem do dokumentacji

eksploatacyjnej urządzenia,

–

dobry stan techniczny nawierzchni, po której poruszają się urządzenia transportowe,

–

odpowiednie

przeszkolenie

zawodowe

pracowników

obsługujących

urządzenia

transportowe oraz odpowiednie uprawnienia, jeżeli są wymagane,

–

stosowanie tylko atestowanych materiałów do elementów wyposażenia urządzeń do

transportu pionowego, takich jak: łańcuchy, liny, haki, bębny, krążki,

–

odpowiednie oświetlenie terenu obsługiwanego przez urządzenie transportowe,

–

sprawna sygnalizacja.

Rys. 30. Wózek widłowy czołowy spalinowy [12]

Rys. 31. Wózek wysokiego składowania [12]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Transport dźwignicowy

Transport za pomocą dźwignic podlega, ze względu na duże zagrożenie, pod dozór

techniczny. Dźwignice - środki transportu o zasięgu ograniczonym i ruchu przerywanym,
przeznaczone do przemieszczania osób lub ładunków - dzielą się na:
a) maszyny służące do przemieszczania ładunków w ograniczonym zasięgu:

–  wciągarki i wciągniki, suwnice,
–  żurawie,
–  układnice,
–  dźwigniki (podnośniki),
–  wyciągi towarowe,
–  przenośniki okrężne kabinowe i platformowe,
–  wózki jezdniowe podnośnikowe z mechanicznym napędem podnoszenia,

b) dźwigi do transportu ładunków, dźwigi budowlane i dźwigi towarowe małe,

Rys. 32. Żuraw z przeciwwagą [12]

Rys. 33. Wciągarka łańcuchowa [12]

Rys. 34. Wciągarka elektryczna linowa [12]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Transport za pomocą przenośników

Transport materiałów stałych w sposób ciągły odbywa się za pomocą różnego rodzaju

przenośników w zależności od:
–

własności fizycznych materiału przenoszonego,

–

stosowanej technologii,

–

kierunku ruchu (pionowe, poziome, mieszane).

Przenośniki, z uwagi na odrębność konstrukcyjną, dzielą się na dwie zasadnicze grupy:
–

przenośniki cięgnowe (taśmowe, członowe, kubełkowe, zabierakowe, ciągnąco-niosące),

–

przenośniki bezcięgnowe (grawitacyjne, wałkowe napędzane, ślimakowe, wstrząsowe,

hydrauliczne, pneumatyczne).

Rys. 35. Przenośnik wałkowy [10]

Rys. 36. Przenośnik łańcuchowy [10]

Rury mogą być przewożone transportem samochodowym, kolejowym lub wodnym.

Przestrzeń  ładunkowa  środka  transportu  powinna  być  odpowiednio  przygotowana.  Sposób
pakowania rur w fabryce jest każdorazowo dostosowany do rodzaju środka transportu. Przewóz
rur  samochodami  uregulowany  jest  odnośnymi  przepisami  ruchu  kołowego  po  drogach
publicznych.  Przestrzeń  załadunkowa  skrzyni  samochodu  ciężarowego  powinna  mieć,  wymiary
nie mniejsze od 2,4 x 12,7 x 2,5 m. Rury zwykle o długości 6 m pakowane są w formie ładunku
paletowego umożliwiając za i wyładunek przy pomocy dźwigu lub wózka widłowego z boku lub
z tyłu  platformy.  Rury powinny być w sposób fachowy załadowane i rozładowane. Przy pracach
za  i  wyładunkowych  oraz  podczas  transportu  rur  należy  unikać  uderzeń.  Do  przenoszenia  rur
należy  stosować  zawiesia  pasowe.  Do  transportu  rur  stosuje  się  specjalistyczne  uchwyty.  Na
przykład  krótsze  elementy  można  transportować  za  pomocą  jednego  uchwytu  z  elementem
stabilizującym  (rys.  37)  .  W  wypadku  długich  rur  należy  korzystać  z  pomocy  belki  trawersowej
i pary uchwytów (rys. 38) Inny sposób transportu rur przedstawiono na  rys. 39.

Rys. 37. Zastosowanie uchwytów USR do transportu rur i prętów [14]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 38. Mocowanie rury w uchwycie typu URB [14]

Rys. 39. Rozładunek rur [8]

Konserwacja środków transportu

Wykonywanie prac konserwacyjnych powinno być możliwe podczas postoju maszyny.

Jeżeli jest to niemożliwe, w celu wykonania tych prac stosuje się odpowiednie środki ochronne
albo prace te wykonuje się poza strefami niebezpiecznymi.
W przypadku gdy dla danej maszyny jest przewidziane prowadzenie dziennika konserwacji
maszyn, prowadzi się go na bieżąco.

Maszyny wyposaża się w:

–

łatwo rozpoznawalne urządzenia służące do odłączania od źródeł energii; ponowne
przyłączenie maszyny do źródeł energii nie może stanowić zagrożenia dla pracowników;

–

znaki ostrzegawcze i oznakowania konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa pracowników.

Powinny być zastosowane rozwiązania zapewniające bezpieczny dostęp i przebywanie
pracowników w obszarach produkcyjnych oraz strefach ustawiania i konserwowania maszyn.

Czyszczenie środków transportu materiałów

Zanieczyszczenia powierzchni występują najczęściej w postaci: opiłek metalowych,

odprysków  wiórów,  zatłuszczeń  powierzchni  smarami,  drobnych  pozostałości  materiałów
używanych  do  wycierania  (np.  szmaty),  rdzy  oraz  pozostałości  materiałów  ściernych,  farb  lub
lakierów  itp.  Zanieczyszczenia  są  szkodliwe  dla  pracujących  elementów  maszyn,  gdzie  mogą
one przedostawać się ze smarem i przyspieszać ich zużycie.

Najbardziej rozpowszechnionymi metodami czyszczenia są:

–

czyszczenie sprężonym powietrzem, a przede wszystkim różnych zagłębień, kanałków,
rowków, otworów, w których gromadzi się najwięcej zanieczyszczeń mechanicznych;

–

wysysanie zanieczyszczeń metodą podciśnienia z miejsc trudno dostępnych (np. otwory
nieprzelotowe);

–

usuwanie drobnych opiłków i wiórów z wnętrza zmontowanych elementów za pomocą
elektromagnesów lub magnesów (najczęściej ręcznie);

–

czyszczenie za pomocą szczotek w celu usunięcia produktów zanieczyszczeń z miejsc
skorodowanych, zanieczyszczonych starą farbą lub zatłuszczonych oraz wyeliminowania
wszelkich zadziorów i pozostałości smarów konserwujących.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie są zasady bezpieczeństwa przy obsłudze urządzeń transportowych?
2.  Jakie są środki transportu zmechanizowanego?
3.  W jaki sposób można podzielić środki transportu dźwignicowego?
4.  Jakie są zasady bhp podczas konserwacji środków transportu?

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Z magazynu należy dostarczyć na stanowisko 200 kg rur stalowych o długości 4 m.

Stanowisko usytuowane jest w odległości ok. 200 m od magazynu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  przeanalizować polecenie ćwiczenia,
2)  zapoznać się ze środkami transportu,
3)  wybrać odpowiedni środek transportu i uzasadnić swój wybór,
4)  omówić

zasady

bezpiecznego

transportu

wybranym

środkiem

transportu

zmechanizowanego.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu mechanicznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu
mechanicznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Ze składowiska materiałów należy dostarczyć na stanowisko 150 kg cementu. Stanowisko

jest usytuowane w odległości ok. 150 m od magazynu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  przeanalizować polecenie ćwiczenia,
2)  zapoznać się ze środkami transportu,
3)  wybrać odpowiedni środek transportu i uzasadnić swój wybór,
4)  omówić

zasady

bezpiecznego

transportu

wybranym

środkiem

transportu

zmechanizowanego.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

charakterystyki środków transportu mechanicznego,

−

przepisy dotyczące zasad bezpiecznej pracy z zastosowaniem środków transportu
mechanicznego,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) scharakteryzować środki transportu mechanicznego?

2) rozróżnić środki transportu zmechanizowanego?

3) dobrać środki transportu zmechanizowanego?

4) określić zasady bezpiecznej pracy przy transporcie zmechanizowanym?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

A.   INSTRUKCJA OGÓLNA
1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
3.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

B. INSTRUKCJA SZCZEGÓŁOWA
1.  Zestaw zadań testowych składa się z:

a. zadań otwartych (zadań z luką),
b. zadań zamkniętych (zadań wielokrotnego wyboru).

2. W zadaniach z luką należy w miejsce kropek wpisać prawidłowe wyrażenie, wzór lub

dokonać opisu np. rysunku, czyli uzupełnić je w sposób stanowiący logiczną całość.

3. Zadania wielokrotnego wyboru mają 4 odpowiedzi, z których jedna jest prawidłowa.

Prawidłową odpowiedź należy zakreślić we właściwym miejscu na Karcie odpowiedzi.

4. W wypadku pomyłki błędną odpowiedź należy ująć w kółko i ponownie zakreślić od

powiedź prawidłową.

5. Jeżeli udzielenie odpowiedzi na jakieś pytanie sprawia Ci trudność, to opuść je

i przejdź do zadania następnego. Do zadań bez odpowiedzi możesz wrócić później.

6. Czas trwania testu – 45 min.
7. Maksymalna liczba punktów, jaką można osiągnąć za poprawne rozwiązanie testu

wynosi 20 pkt.

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja dla ucznia,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

Celem  przeprowadzanego  pomiaru  dydaktycznego  jest  sprawdzenie  poziomu  wiadomości
i  umiejętności,  jakie  zostały  ukształtowane  w  wyniku  zorganizowanego  procesu  kształcenia
w  jednostce  modułowej  Magazynowanie,  składowanie  i  transportowanie  materiałów
stosowanych  do  budowy  rurociągów.  Spróbuj  swoich  sił.  Pytania  nie  są  trudne  i  jeżeli
zastanowisz się, to na pewno udzielisz poprawnej odpowiedzi.

Powodzenia !

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

I. Podkreśl poprawną odpowiedź

1. Który z budynków magazynowych zalicza się do magazynów półotwartych?

a)  zbiornik,
b)  silos,
c)  wiata,
d)  zasobnik.

2. Urządzenia do składowania to

a)  palety,
b)  przenośniki,
c)  pokrowce,
d)  dźwignice.

3. Wilgotność powietrza w pomieszczeniach przeznaczonych do składowania spoiw powinna

wynosić

a)  ok. 30%,
b)  35%,
c)  40÷45%,
d)  może być dowolna.

4. Odległość ułożonego stosu worków ze spoiwem, od ściany magazynu nie może być mniejsza

niż

a)  40 cm,
b)  45 cm,
c)  55 cm,
d)  60 cm.

5. Do urządzeń transportowych zaliczamy

a)  stojaki,
b)  wózki jezdniowe,
c)  pasy,
d)  wieszaki.

6. Butle acetylenowe są malowane na kolor

a)  kasztanowy,
b)  czerwony,
c)  zielony,
d)  niebieski.

7. Dopuszczalny ciężar podnoszony i przenoszony przez jednego dorosłego mężczyznę, przy

pracy stałej i odległości przenoszenia do 75 m, wynosi

a)  40 kg,
b)  45 kg,
c)  50 kg,
d)  55 kg.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Do środków transportu zmechanizowanego zalicza się

a)  żurawie,
b)  wyciągarki,
c)  podnośniki,
d)  przenośniki.

9. Na rysunku przedstawiono

a)  żuraw z przeciwwagą,
b)  wózek widłowy,
c)  przenośnik,
d)  suwnicę.

10. Płynne materiały malarskie dostarczone w beczkach i hobokach należy ustawiać

a)  w specjalnych stojakach,
b)  na najwyższych półkach regałów,
c)  na drewnianych podkładkach,
d)  na najniższych półkach regałów.

II. Uzupełnij zdania

11. Przedmioty łatwo tłukące się, niebezpieczne substancje i preparaty chemiczne oraz

materiały o największej masie powinny być składowane na …………... półkach regałów.

12. Przedmioty o dużych wymiary i masie powinny być ustawiane lub układane ……….., tak

aby zapobiec ich wywróceniu się lub spadnięciu.

13. Rozładunek stosów powinien być prowadzony kolejno, począwszy od …………….. warstw.
14. Drobnowymiarowe

elementy

metalowe

należy

przechowywać

pojemnikach

ustawionych na półkach regałów, z zachowaniem podziału na ……………….
i ……………… materiałów.

15. Rury metalowe należy układać:

a) dobierając wg ………………………..,
b) na ………………. półkach regałów.

16.  Płynne materiały malarskie należy składować w ……………, fabrycznych pojemnikach.
17.  Przedmioty o ciężarze większym niż 50 kg powinny być przenoszone …………….
18.  Podczas przenoszenia przedmiotów długich i ciężkich na ramionach należy:

a)  używać ……………………,
b)  ciężar podnosić na komendę, ……………. i ………….. przez wszystkich pracowników,
c)  ciężar przenosić na ramionach ………...

19. Minimalne wymiary pomieszczenia przeznaczonego do przechowywania materiałów

niebezpiecznych to:

a)  wysokość  ……………………,
b)  szerokość 200 cm,
c)  długość ok. ………...

20. Miejsce składowania wyrobów ceramicznych i kamionkowych powinno być:

a)  ……………………,
b)  utwardzone,
c)  ……………………

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Magazynowanie, składowanie i transportowanie materiałów stosowanych do
budowy rurociągów

Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakujące części zdania lub opisz.

I. Podkreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punktacja

10.

II. Uzupełnij zdania

zadania

Odpowiedź

Punktacja

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Suma punktów za część I+II