Kazus 10
Kazus 10
Stan faktyczny:
Andrzej Dzik został oskarżony o to, że w nocy z 23 na 24.2.2010 r. w Warszawie zabrał
w celu przywłaszczenia ze sklepu przy ul. Kwiatowej alkohol, słodycze i inne artykuły
spożywcze o łącznej wartości nie mniejszej niż 480 zł działając tym na szkodę Ryszar-
da Polaka, tj. o czyn z art. 278 ż 1 KK. Sąd Rejonowy przeprowadzając postępowanie
dowodowe przesłuchał właściciela sklepu Ryszarda Polaka, który stwierdził, że nie jest
w stanie dokładnie określić wartości skradzionych rzeczy, ale z dokonanych przez niego
obliczeń wartość ta nie powinna być niższa niż 480 zł. W ramach postępowania dowodo-
wego Sąd Rejonowy przesłuchał także Andrzeja Dzika oraz ekspedienta sklepu Adama
Majewskiego. W dniu 19.10.2011 r. Sąd Rejonowy w Warszawie uznał Andrzeja Dzika za
winnego przestępstwa kradzieży w typie wypadku mniejszej wagi i za to, na podstawie
art. 278 ż 3 KK orzekł wobec oskarżonego karę 3 miesięcy pozbawienia wolności zawie-
szając ją na podstawie art. 69 ż 1 i 2 oraz art. 70 ż 1 pkt 1 KK na okres próby wynoszący
2 lata. Ponadto na podstawie art. 46 ż 1 KK zobowiązał oskarżonego do naprawienie szko-
dy poprzez zwrot pokrzywdzonemu równowartości skradzionych artykułów spożyw-
czych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia dokonania kradzieży do dnia zapłaty.
zadanie:
Będąc obrońcą oskarżonego Andrzeja Dzika przygotuj apelację ograniczając się do wska-
zania zakresu zaskarżenia wyroku, zarzutu bądz
zarzutów oraz wniosku apelacji albo
w przypadku uznania, że brak jest podstaw do jej sporządzenia, opinię prawną o braku
podstaw do sporządzenia apelacji.
Rozwiązanie:
Działając w imieniu oskarżonego Andrzeja Dzika, na podstawie pełnomocnictwa znajdu-
jącego się w aktach sprawy na zasadzie art. 425 ż 1, 2 i 3 KPK oraz art. 444 KPK, zaskarżam
w całości na korzyść oskarżonego wyrok Sądu Rejonowego w Warszawie z 19.10.2011 r.
opatrzony sygnaturą II K 444/11, otrzymany przez obrońcę oskarżonego wraz z uzasad-
nieniem 18.11.2011 r.
Sądowi Rejonowemu na podstawie art. 427 ż 1 i 2 oraz art. 438 pkt 1 i 2 KPK zarzucam:
1) obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 167 w zw.
obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 167 w zw.
z art. 366 ż 1 KPK poprzez nieustalenie wartości skradzionych przez oskarżonego
artykułów, co miało istotny wpływ na treść orzeczenia, bowiem wyjaśnienie tej oko-
liczności decydowało o odpowiedzialności oskarżonego za wykroczenie lub prze-
stępstwo;
2) obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 46 ż 1 KK poprzez orzeczenie wobec
obrazę przepisów prawa materialnego, tj. art. 46 ż 1 KK poprzez orzeczenie wobec
oskarżonego obowiązku zapłaty pokrzywdzonemu odsetek ustawowych od dnia kra-
dzieży do dnia ich zapłaty, podczas gdy obowiązek naprawienia szkody nie obejmuje
odsetek za czas opóz
nienia w jej naprawieniu.
W oparciu o powyższe zarzuty, na zasadzie art. 427 ż 1 i art. 437 ż 1 i 2 KPK, wnoszę
o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego roz-
poznania.
25
Kazusy karne
Część I. Kazusy karne
Wyjaśnienie:
Zgodnie z art. 167 KPK, dowody przeprowadza się na wniosek stron, podmiotu określo-
nego w art. 416 KPK albo z urzędu. Z kolei stosownie do art. 366 ż 1 KPK, przewodniczący
kieruje rozprawą i czuwa nad jej prawidłowym przebiegiem, bacząc, aby zostały wyjaśnione
wszystkie istotne okoliczności sprawy, a w miarę możności także okoliczności sprzyjające
popełnieniu przestępstwa. Niedostateczne wyjaśnienie wartości skradzionych przez oskar-
żonego artykułów obciąża Sąd Rejonowy, który przeprowadził postępowania dowodowe
w sposób, który nie pozwolił ustalić istotnej okoliczności wpływającej na odpowiedzial-
ność oskarżonego na podstawie Kodeksu wykroczeń bądz
Kodeksu karnego. Zabór w celu
przywłaszczenia jest bowiem regulowany zarówno przez art. 119 ż 1 KW, jak i art. 278
ż 1 KK. Granicą oddzielającą przestępstwo od wykroczenia jest kwota minimalnego wy-
nagrodzenia za pracę (w chwili publikacji 1680 zł), 1/4 tego wynagrodzenia to 420 zł. Nie-
zwykle zatem istotne jest, aby Sąd prawidłowo i precyzyjnie określił wartość przedmiotu
kradzieży.
Drugie z naruszeń, którego dopuścił się Sąd Rejonowy, dotyczy nałożonego obowiąz-
ku zapłaty odsetek ustawowych od dnia dokonania kradzieży do dnia ich zapłaty. Prze-
pis art. 46 ż 1 KK, na podstawie którego sąd może orzec wobec oskarżonego obowiązek
naprawienia szkody, nie obejmuje odsetek za czas opóz
nienia w naprawieniu szkody. Jak
stwierdził Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 3.3.2005 r. (II AKa 62/05), w wypad-
ku orzekania o środku karnym w postaci obowiązku naprawienia szkody, określonym
w art. 46 ż 1 KK, nie zasądza się odsetek.
W przypadku gdyby Sąd Rejonowy dopuścił się wyłącznie naruszenia prawa material-
nego, wówczas można by żądać zmiany wyroku, oczywiście przy założeniu, że zgadzamy
się z pozostałą częścią wyroku, w tym dokonanymi ustaleniami faktycznymi oraz ich kwa-
lifikacją prawną. W przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na dokonane naruszenia
procedury karnej, konieczne jest żądanie uchylenia wyroku i przekazanie sprawy sądowi
I instancji, którego zadaniem w pierwszej kolejności będzie ustalenie wartości skradzionych
rzeczy. Wyrok powinien zostać zaskarżony w całości, bowiem niewłaściwa może się okazać
kwalifikacja prawna czynu przypisanego oskarżonemu, a zatem także jego odpowiedzial-
ność na podstawie przepisów Kodeksu karnego.
Pomimo tego, że Sąd nie uprzedził stron o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czy-
nu na art. 278 ż 3 KK, to jednak z uwagi na jej zmianę na korzyść oskarżonego, postawienie
zarzutu z art. 399 ż 1 KPK byłoby niecelowe.
26
Kazusy karne