Pozycja bezpieczna

Kiedy dziecko straci przytomność, powinniśmy je ułożyć w pozycji

bezpiecznej i wezwać lekarza.

Klęknij obok dziecka. Wyprostuj mu nogi. Zegnij mu rękę w
łokciu pod kątem prostym i połóż dłonią ku górze.

Drugą rękę dziecka przełóż mu przez pierś i przyciśnij dłonią do
policzka. Wolną ręką chwyć nogę dziecka, zegnij ją w kolanie i
postaw tak, by stopa dotykała podłoża.

Trzymając dłoń dziecka przyciśniętą do policzka, pociągnij je za
zgiętą nogę i obróć całe ciało na bok i ku sobie. Głowę dziecka
lekko odchyl w tył, tak aby drogi oddechowe były drożne.

1

Jeśli dziecko jest ułożone prawidłowo, jego buzia spoczywa na
leżącej dłoni, a górna noga przylega do podłoża, ugięta pod
kątem prostym.

W pozycji bezpiecznej, zwanej także pozycją ustaloną, układa

się chorych nieprzytomnych, którzy jednak prawidłowo

oddychają i mają wyczuwalne tętno. Takie ułożenie ciała

zapobiega blokowaniu gardła przez język i umożliwia swobodne

wypływanie płynów z ust, ponieważ głowa jest nieco niżej niż

reszta ciała. Zmniejsza to ryzyko groźnego zadławienia. Głowa,

szyja i plecy chorego znajdą się w jednej linii, podczas gdy

zgięte kończyny podpierają ciało i utrzymują je w wygodnym,

stabilnym położeniu. Uwaga! W pozycji tej nie wolno układać

nieprzytomnego, jeśli podejrzewamy uraz pleców lub

kręgosłupa.

U dzieci do utraty przytomności dochodzi najczęściej wskutek

nieszczęśliwego wypadku lub w czasie napadu drgawek

gorączkowych.

•

Co robić w razie wypadku

Dziecko może np. zatruć się lekami albo mocno uderzyć się w

głowę. Dla niemowlęcia niebezpieczny może być nawet upadek

z łóżka. Zanim zaczniemy udzielać pierwszej pomocy,

powinniśmy ustalić, co się stało, i sprawdzić, czy dziecko jest

przytomne. Starsze pytamy, jak się czuje. Jeśli nie odpowiada,

lekko poklepujemy po buzi, ramieniu. Nawet ruch oczu

świadczy o tym, że nas słyszy. Jeśli nie ma żadnego odzewu,

patrzymy, czy oddycha (jeżeli głośno płacze, krzyczy, to znaczy,

że tak).

O zatrzymaniu oddechu świadczy posiniała skóra i

niewyczuwanie prądu wydychanego powietrza. Najlepiej

zobaczyć, czy klatka piersiowa się unosi (patrzeć od strony

pępka), lub przyłożyć twarz do ust chorego. Odgłosy chrapania

czy świstania świadczą o częściowej blokadzie dróg

2

oddechowych. Jeśli dziecko nie oddycha, musimy rozpocząć

reanimację. Jeśli oddycha, układamy je w pozycji bezpiecznej

(patrz rysunki z opisem) i dzwonimy po pogotowie.

Co robić w razie drgawek

Drgawki gorączkowe występują najczęściej między szóstym

miesiącem a trzecim rokiem życia dziecka, częściej u chłopców,

zazwyczaj gdy temperatura ciała przekracza 39 st. C. Mają

najczęściej przebieg łagodny i trwają nie dłużej niż minutę. Aby

do nich nie dopuścić, trzeba podać dziecku lek obniżający

temperaturę, kiedy osiągnie ona 38,5 st. C, a jeśli to nie

pomoże, robić mu zimne okłady lub kąpiele ochładzające. Jest

to szczególnie ważne u dzieci, które już miały taki napad, bo są

bardziej narażone na kolejny.

Kiedy dziecko dostanie drgawek, trzeba je położyć na dywanie

czy kocu, rozpiąć mu ubranie, aby umożliwić swobodny oddech,

i zwilżać skórę chłodną wodą, posuwając się od głowy w dół

(najlepiej za pomocą gąbki). Gdy napad minie - ułożyć w

pozycji bezpiecznej i wezwać pogotowie.

Pamiętaj o zasadach bezpieczeństwa

• Nie zostawiaj niemowlęcia samego na łóżku, tapczanie,

przewijaku, nawet jeśli wydaje ci się, że nie umie się jeszcze

przekręcić.

• Nie zostawiaj niemowlęcia śpiącego w wózku, bo gdyby się

obudziło, mogłoby wypaść.

• Niemowlęciu, które już staje, nie wkładaj do łóżeczka dużych

zabawek, bo mogłoby się po nich wspiąć i wypaść.

• Starszego dziecka nie zostawiaj w pokoju, w którym jest

otwarte okno. Zamocuj w oknach specjalne blokady. Nie

ustawiaj w ich pobliżu mebli.

• Przymocuj do ściany regały, półki. Zabawek dziecka ani

innych atrakcyjnych dla niego przedmiotów nie kładź wysoko

(mogłoby spaść, wdrapując się po nie).

3

• Na stole przykrytym serwetą nie stawiaj ciężkich

przedmiotów (np. wazonu z kwiatami).

• Ani na moment nie zostawiaj dziecka samego w wannie.

• Jeśli podłoga w domu jest śliska, zakładaj dziecku specjalne

skarpetki antypoślizgowe lub kapciuszki z gumową podeszwą

• Zamocuj barierki na szczycie i u podnóża schodów.

• Wszystkie leki i środki chemiczne przechowuj w zamykanych

szafkach.

• Na ostre kanty mebli załóż specjalne ochraniacze.

Telefony alarmowe

W sytuacjach nagłych dzwoń po pogotowie ratunkowe:

999 z telefonu stacjonarnego (połączenie bezpłatne)

112 z telefonu komórkowego (połączenie bezpłatne).

4