Kościół św. Piotra i Pawła w Krakowie
Kościół św. Piotra i Pawła w
Krakowie
położony jest przy ulicy Grodzkiej w
pobliżu
kościoła św. Andrzeja
. Jest to jedna z pierwszych budowli
baroku
w
Polsce, fundowana dla
jezuitów
przez
Zygmunta III
. Plan jest prawdopodobnie
autorstwa Giovanniego de Rossis, a realizowany był najpierw przez Józefa
Brizio (ok. 1595), następnie modyfikowany przez
Jana Marię Bernardoniego
.
Ostateczny kształt kościołowi nadał w latach 1605-1619
Jan Trevano
i to on jest
autorem fasady, kopuły i wystroju wnętrza. Ogrodzenie z rzeźbami apostołów
pochodzi z XVIII wieku i jest projektu
Kacpra Bażanki
.
Kościół ma jednonawowy korpus w typowym dla baroku
systemie ścienno-
filarowym
, z nawami bocznymi pełniącymi jednocześnie funkcję kaplic
bocznych, transept z kopułą na skrzyżowaniu oraz prostokątne prezbiterium
zamknięte półkolistą
apsydą
. Dwukondygnacyjna fasada przypomina rzymski
kościół Santa Susana
Carla Maderny
, ale są w niej też echa fasady głównego
kościoła jezuickiego,
Il Gesu
w Rzymie. W niszach znajdują się posągi
świętych jezuickich dłuta D. Heela, a nad portalem głównym godło zakonu
jezuitów; w górnej kondygnacji św. Zygmunt i św. Wacław.
Oświetlenie wnętrza zostało podporządkowane teatralizacji mszy św. w baroku:
światło miało skupiać się na księdzu odprawiającym mszę świętą, a boczne
filary wspierające kopułę stwarzać wrażenie kulis teatralnych. Stiukowa
dekoracja, głównie na sklepieniach, jest autorstwa G. B. Falconiego: w apsydzie
prezbiterium są to sceny z życia św. św. Piotra i Pawła oraz posągi patronów
Polski - św. Wojciecha i św. Stanisława. W nawach bocznych dekoracja staje
się bardziej swobodna - pojawiają się tam postacie
puttów
wplecionych w
ornamentalne kompozycje i
plafony
.
Wśród elementów wyposażenia wnętrza wyróżnia się nagrobek biskupa
Andrzeja Trzebnickiego z końca XVII wieku, a także zaprojektowane przez
Kacpra Bażankę: ołtarz główny z obrazem
Józefa Brodowskiego
oraz nagrobki
rodzin Branickich i Brzechffów.
W podziemiach kościoła pochowany jest ks.
Piotr Skarga