Hormony, jod, oraz sól z solniczki, czyli wszystko o
leczeniu chorób przewlekłych

•

Naturalne metody leczenia stanów i chorób przewlekłych

Naturalne, czyli alternatywne sposoby leczenia chorób

przewlekłych są prawie zawsze o wiele bardziej skuteczne,
ekonomiczne i trwałe niż te oparte na naszym aktualnym systemie
medycznym modlącym się do farmacji.

Wskaźniki otyłości, cukrzycy, astmy, przewlekłego

zmęczenia, stresu, depresji, osteoporozy i raka, że wymienię tylko
takie, są jak rakieta lecąca w kosmos, wykładniczego wzrostu
kosztów leczenia i stawek ubezpieczeniowych.

Bulimy całą Burżuazją na to, żeby te choroby jak najlepiej

się miały.

Ile razy piszę, że lekarze nie są nawet świadomi

skuteczności, a nawet istnienia wielu naturalnych kuracji, tanich i nie
trwających długo, to mnie ogarnia zażenowanie. Myślę sobie, to
przecież kolejny truizm, wszyscy o tym wiedzą.

Wszyscy tak, ale nie kadra medyczna.
Wielka farmacja nigdy od tego nie odstąpi. Farmacja do

ostatniej kropli krwi będzie obuchem ogłuszała medyków i mamiła
ich wakacjami w słonecznych eksteriorach. Możemy mieć to jak w
banku.

Jestem jak najbardziej za korzystaniem z dóbr światowych,

za robieniem potężnego hajsu i dobrobytu sprawianie w tym
materialnego sobie, ale przede wszystkim jestem za moralnym
wykorzystaniem pieniądza i etycznymi drogami jego pozyskiwania.

Tymczasem ŻADEN naturalny hormon, lub inne biologiczne

lekarstwo NIE MOGĄ być opatentowane i ponownie sprzedawane z

dużym zyskiem. Dlatego firmy farmaceutyczne spędzają cały swój
czas i wydają ekstremalne pieniądze na tworzenie syntetycznych
hormonów i innych chemicznych leków.

Często te leki mają tylko jedną, lub dwie cząsteczki różne od

tych występujących naturalnie. A wszystko po to, żeby móc je
opatentować.

Takie podejście nie pozostawia już czasu, pieniędzy lub

chociaż motywacji do badań naturalnych alternatyw, które i tak NIE
MOGĄ być opatentowane.

Co w takim razie otrzymuje w pewnym momencie życia

szarak Kowalski, albo Brown? Otrzymują histeryczne podważanie
korzyści z naturalnych lekarstw.

I nigdy nie znajdą profesjonalnego porównania, czyli testów

na to co jest lepsze, syntetyczny narkotyk, czy olejek z rumianku.

Większość badań przeprowadzonych na naturalnych

suplementach, ziołach, pokarmach jest natury empirycznej, oraz
ubogiej. Bez rozmachu i pieniądza w to utopionego. Jakiś
uniwersytet z grupą zapaleńców zrobi jakiś test. Nieśmiało i w
tajemnicy przed chytrymi drabami.

Czy zamierzam właśnie w tym momencie wylać dziecko z

kąpielą?

NIE

Większość szkół medycznych naucza, że objawy zwane X

powinny być traktowane lekarstwem Y.

W późniejszej lekarskiej praktyce, to znacznie upraszcza

sprawę kontaktu z pacjentem i ogranicza czas poświęcony na
jednego pacjenta do minimum. Jest taśma. Raz dwa trzy, objawy X,
raz dwa trzy najdroższe lekarstwo Y.

No i rola aptekarza, dobrego wujka, który od razu na wstępie

proponuje tańszy zamiennik. Niektórzy na to idą.

Objawy niepożądane po zastosowaniu leku nie są żadnym

problemem, gdyż farmacja przygotowała nigdy nie kończący się ciąg
lekarstw, które są odpowiedzią Y na objawy X, które automatycznie
są dostarczane po pobraniu kolejnego Y.

Ta historia jest jak najbardziej przewlekła, bo nigdy nie ma

końca. Aż do odłożenia widelca klienta, ups, pacjenta.

Tymczasem co faktycznie powinien zrobić lekarz?

Po pierwsze, aby faktycznie pomóc pacjentowi powinien

znaleźć przyczynę choroby. To jest priorytet.

Ale wtedy musiałby zrobić te dwie rzeczy:

1.

Uważnie wysłuchać każdego pacjenta i jego ODMIENNĄ

historię wraz ze szczegółowym opisem unikalnych objawów

2.
Namówić pacjenta do wykonania, obok standardowych

badań krwi, lipidów i cukru, również badań naturalnych hormonów,
poziomu jodu, soli, oraz poziomu witaminy D.

•

Część I
HORMONY

Co to są naturalne hormony?

Hormony są substancją chemiczną, produkowaną w

organizmie przez przysadkę, co ma specyficzny wpływ regulacyjny
na aktywność organizmu. Hormony naturalne są zawsze lepsze niż
hormony syntetyczne, lub te używane w konwencjonalnej
hormonalnej terapii zastępczej.

Syntetyczne hormony vs naturalne hormony

Hormony naturalne mogą być wytwarzane z produktów

roślinnych i mogą naśladować te produkowane przez organizm,
zarówno strukturalnie, jak i chemicznie.

Hormony, które zostały zmodyfikowane chemicznie są

hormonami syntetycznymi. Hormony syntetyczne nie występują
naturalnie w organizmie, albo w jakiejkolwiek formie życia.

Hormony działają w naszym organizmie jak wytrychy, czyli

otwieracze, gdzie hormon jest kluczem, a receptory hormonu w
organizmie są zamkniętymi zamkami. Im lepiej pasuje klucz, tym
lepiej dla organizmu.

Jednak firmy farmaceutyczne zmieniając tylko kilka wiązań

węgla w cząsteczce, aby móc hormon opatentować, tworzą hormon
różniący się od naturalnego o tyle, że nie jest już tak dobrze
pasującym kluczem do receptora przeznaczonego do naturalnego
hormonu.

To nienaturalne dopasowanie do receptorów, a raczej

niedopasowanie sprawia, że owszem, są mega zyski z patentu, ale
jest też wiele niepożądanych skutków ubocznych.

Jakie jest najlepsze dla pacjenta dawkowanie fizjologicznych

hormonów?

Małe

Jakie jest najlepsze dla farmacji dawkowanie

farmakologicznych hormonów?

Duże, jak największe, ogromniaste

To oczywiste, że dawki naturalnych hormonów, które może

podjąć pacjent mają być jak najmniejsze. Mają być takie, aby ciało
mogło nadal wytwarzać swój hormon.

Większa "farmakologiczna" dawka całkowicie wyłącza

produkcję hormonu przez organizm. Ciało staje się zależne od tych
większych dawek, zmniejsza własne wytwarzanie hormonu, a skutki
uboczne zostają uruchomione.

Jednak przy mniejszych dawkach fizjologicznych

hormonów, ciało nadal je produkuje, a skutki uboczne występują
rzadko.

Niedoczynność tarczycy

Tarczyca jest małym gruczołem i waży bardzo mało, ma

kształt motyla i zlokalizowana jest pod szyją. Jednak jest niezwykle
ważnym gruczołem.

Dostarcza nam hormonów niezbędnych do życia, do pracy

naszych mięśni, komórek i wszystkich narządów w organizmie.
Nawet najmniejszy niedobór hormonów produkowanych przez
tarczycę może mieć ogromny wpływ na zdrowie pacjenta.

Wiadomo od lat, że niskie wyniki pracy tarczycy powodują

zmęczenie. Dzisiaj jest to stan znany jako zespół dysfunkcji
immunologicznej chronicznego zmęczenia.

Zespół chronicznego zmęczenia uderza w masę ludzi na

świecie i można go scharakteryzować następująco:

ponad pół roku odczuwasz zmęczenie,
ból gardła,
ból mięśni i zwykle jeszcze coś.

ZCZ uderza w kobiety trzy razy częściej niż w mężczyzn i

jest trudny do zdiagnozowania. Do tego wielu konwencjonalnych
lekarzy ma wątpliwości, czy w ogóle taka rzecz/jednostka
chorobowa istnieje.

Inne objawy niskiej pracy tarczycy to:

bóle głowy,
migreny,
utrudnione wychodzenie z infekcji,

bezpłodność i
drgawki.

Bardzo ważne jest, aby zmierzyć podstawową temperaturę

ciała, a także podstawowe testy krwi dla tarczycy. Niska temperatura
ciała często sama wskaże, że mamy kłopoty z tarczycą.

Chyba, że jesteśmy witarianami, gdyż oni mają trochę niższą

temperaturę ciała.

Tarczyca produkuje tyroksyny T4, które są nieaktywne. Aby

miały wpływ na organizm, T4 muszą zostać przekształcone w
trójjodotyroniny T3.

Syntetyczne leki dla tarczycy jak Synthroid i lewotyroksyna

zawierają tylko T4.

Najlepszym lekarstwem jest naturalny wysuszony hormon

tarczycy, najczęściej znany jako Armour (Zbroja) tarczycy.

Zawiera on zarówno T4, jak i T3 w proporcjach najbliżej

naturalnych proporcji produkowanych przez zdrową tarczycę w
organizmie człowieka.

Ponieważ wszystkie hormony pracują doskonale

synergistycznie razem, to zawsze jest najlepiej dla pacjenta branie co
najmniej dwóch hormonów w tym samym czasie.

Zdarza się, że zmiana diety na witarianizm sprawia, że

tarczyca zaczyna pracować prawidłowo.

Jednak niedoczynność tarczycy spowodowana Hashimoto, to

jeszcze inna sprawa.

Dotychczas nie doszukałam się historii przypadku ustąpienia

objawów tej przewlekłej choroby tylko za pomocą diety, chociaż już
sama dieta z pewnością wpływa pozytywnie na samopoczucie.

Obie niedoczynności wymagają też innego, dedykowanego

podejścia do kwestii jodu.

Jednak dr. David Brownstein twierdzi, że zarówno

niedoczynność, jak i Graves (nadczynność), czy Hashimoto można
leczyć za pomocą odpowiednich dawek jodu i oczywiście

odpowiedniej diety.

Hormony nadnerczy

Te podstawowe hormony należą do grupy "walcz, lub

uciekaj", która pozwala na dostosowanie się ciała do stresu i walki.

Suplementy diety dla lepszej pracy kory nadnerczy to:

Witamina C - 3,000 mg na dzień, bowiem najwyższe

stężenie witaminy C jest właśnie w nadnerczach,

Witamina A - 5,000 mg na dzień,
Witamina E - 400 IU na dobę
Kwas pantotenowy, czyli witamina B5 - 500 mg na dzień.
Dużo czystej wody i
Soli morskiej celtyckiej.

DHEA

Od wielu lat uważa się, że w procesie starzenia istotną rolę

odgrywają postępujące wraz z wiekiem niedobory hormonalne, czyli
menopauza u kobiet i andropauza u mężczyzn.

Ostatnio jednak najwięcej uwagi poświęca się obniżającemu

się wraz z wiekiem stężeniu DHEA.

DHEA jest akronimem dehydroepiandrosteronu i jest to

słaby androgen nadnerczowy, wytwarzany właśnie w korze
nadnerczy.

Najwyższe jego stężenie występuje około trzydziestego

piątego roku życia. W późniejszym wieku obserwujemy stopniowe
zmniejszanie się nadnerczowej produkcji DHEA, aż do śladowych
ilości u osób osiemdziesięcioletnich.

Obniżenie produkcji DHEA dodatkowo nasila się

u pacjentów cierpiących na choroby układu krążenia, nowotw

o

ry,

depresję, cukrzycę lub osteoporozę.

Gdy hormony kory nadnerczy, w tym DHEA, nie są

produkowane w odpowiednich ilościach, zdolność organizmu do
walki z chorobami i wspieranie uzdrawiania stają się zagrożone.

Dlatego, aby móc uporać się z przewlekłą chorobą konieczne

jest utrzymanie DHEA w pobliżu poziomu szczytowego.

Te maksymalne poziomy to 1,200 -3,000 ng / ml dla kobiet i

2,000-4,000 ng / ml dla mężczyzn.

Objawy niskiego DHEA to:

bóle głowy,
słaba odpowiedź immunologiczna,
podatność na infekcje,
przeziębienia,
inne zakażenia wirusowe,
alergie,
astma,
wrzodziejące zapalenie jelita grubego (krwawienie z jelita

grubego),

nadciśnienie,
rak,
fibro-mialgia,
depresja,
zmiany nastroju,
starzenie się.

Niskie poziomy DHEA można znaleźć u pacjentów z

toczniem, chorobą Crohna, cukrzycą, stwardnieniem rozsianym i
wieloma innymi przewlekłymi chorobami.

Również bardzo dużo leków negatywnie wpływa na

produkcję DHEA.

Organizmy większości ludzi pozytywnie odpowiadają na

małe fizjologiczne dawki DHEA.

Badania na University of California w 1998 roku wykazały

znaczną poprawę zarówno fizycznego, jak i psychicznego
samopoczucia większości starszych kobiet i mężczyzn.

Mimo, że DHEA jest łatwo dostępne, chociażby na Allegro,

to jednak powinno być brane w naprawdę małych ilościach dawek
fizjologicznych i właśnie pod nadzorem jakiegoś specjalisty od
zdrowia.

Progesteron

Progesteron jest wytwarzany przez jajniki głównie podczas

drugiej połowy cyklu miesiączkowego. Jest też niezbędny do
przetrwania płodu. Mężczyźni w swoich jądrach też produkują
niewielkie ilości progesteronu.

Do czego progesteron może być bardzo pomocny:

przy endometriozie (nieprawidłowa tkanka śluzówki

macicy),

osteoporozie,
zespole napięcia przedmiesiączkowego (PMS),
depresji,
włókniakach.

Choroba niedokrwienna serca, pomarszczona skóra, i inne

objawy starzenia mogą zostać złagodzone, a nawet odwrócone, u
kobiet po menopauzie, jedzących rośliny zawierające naturalny
progesteron i estrogeny.

W wielu krajach, w których dieta opiera się przede

wszystkim na zdrowych, naturalnych pokarmach roślinnych,
menopauza stanowi wydarzenie bezobjawowe.

W Japonii podobno nie ma nawet słowa menopauza.

Jednak w Europie, nie mówiąc już o Stanach Zjednoczonych,

z powodu uzależnienia od przetworzonego prowiantu masa kobiet
doświadcza uderzeń gorąca i zmian nastroju w okresie menopauzy.

Estrogeny

Istnieją trzy różne rodzaje estrogenów produkowanych przez

nasze ciało: estron, estradiol i estriol.

Powstają głównie w jajnikach kobiet zarówno podczas

pierwszej połowy, jak i w drugiej połowie cyklu miesiączkowego.

Te trzy estrogeny pełnią różne funkcje w organizmie i

występują w tych proporcjach: estriol 80%, 10% estron i 10%
estradiol.

Niestety, najczęściej estrogeny stosowane w medycynie

konwencjonalnej w ogóle nie odnoszą się do tych proporcji.

Premarin, najczęściej stosowany syntetyczny estrogen,

zawiera głównie estron. Estrace, inny syntetyczny estrogen, ma
100% estradiolu.

Syntetyczne hormony, albo nie zawierają wszystkich trzech

form naturalnie występujących w organizmie, albo nie w naturalnych
proporcjach.

Jod w odpowiedniej kombinacji zarówno jodu, jak i jodku

pomaga utrzymać właściwą proporcję pomiędzy trzema
estrogenami. Jod pomaga w metabolizmie estrogenów na rzecz
najbezpieczniejszej formy, czyli estriolu.

Już na pierwszy rzut gałki uświadamiamy sobie jak bardzo

niebezpieczne dla chorób przewlekłych są niedobory jodu. I jak
trudną do rozkminienia sprawą jest zapobieganie przewlekłym
chorobom, gdy mamy niedobory jodu w organizmie.

Dodam jeszcze jak ważny jest magnez, D3 z K2, kwasy EPA

i DHA, czyli omega-3, cynk i selen.

Ponieważ estrogeny mogą powodować raka piersi, kobiety

powinny dokładnie rozważyć za i przeciw, czy go w ogóle użyć.

Terapia zastępcza naturalnym estrogenem może zlikwidować

objawy menopauzy, opóźnić osteoporozę, poprawić odcień skóry i

pamięć.

Wśród trzech estrogenów, estradiol najbardziej pobudza

tkankę sutka, a nawet może właśnie powodować raka piersi.

Wskaźnik stymulacji tkanki piersi w proporcjach dla

estradiolu i estriolu wynosi 1000:1. Badania wykazały, że zarówno
estradiol, jak i estron mogą być przyczyną raka piersi, natomiast
estriol wykazał właściwości ochronne.

W Journal of American Medical Association czytamy:

"Estriol wykazuje nie tylko właściwości nie rakotwórcze, ale wręcz
może ochraniać przrd rakiem piersi.

W związku z nadmierną ekspozycją na xenoestrogenes w

środowisku (pestycydy, zwierzęta zjadane, tworzywa sztuczne)
konieczny jest naturalny progesteron, który jest w stanie
zrównoważyć nadmiar estrogenów.

Testosteron

Testosteron stosowany prawidłowo i ostrożnie, może w

dużym stopniu pomagać zarówno mężczyznom, jak i kobietom.

Nie dziwcie się tylko, temu o czym piszę.
Nie mam bynajmniej na myśli niedozwolonego sztucznego

dopingu dla kulturystów, czy Armstronga, zwanego kolokwialnie
„teściem”.

Mówię o suplemencie, roślinnym stymulatorze naturalnego

testosteronu, jakim jak Tribulus terrestris, czyli buzdyganek ziemny.

Testosteron jest głównym regulatorem cukru, tłuszczu i

białek w organizmie.

Na jakie objawy pomaga testosteron:

na osteoporozę,
cukrzycę,
poprawę funkcjonowania seksualnego,

złe samopoczucie,
negatywne nastroje,
złość,
rozdrażnienie,
nerwowość,
zmęczenie,
chorobę wieńcową,
toczeń,
reumatoidalne zapalenie stawów,
w starszym wieku utrata masy mięśniowej,
lub zbyt niski poziom masy mięśniowej w dowolnym wieku.

Często pacjenci z toczniem mają obniżony poziom DHEA i

testosteronu.

Naturalny testosteron obniża poziom cholesterolu, bez

skutków ubocznych.

Tymczasem konwencjonalne leki obniżające stężenie

cholesterolu często powodują nudności, bóle brzucha, choroby
pęcherzyka żółciowego, zmniejszenie libido, zaburzenia czynności
wątroby i wiele innych.

Chemioterapia zabija komórki rakowe, ale również

unicestwia wiele dobrych stałych komórek. Zwłaszcza u mężczyzn,
chemioterapia wpływa na obniżenie poziomu testosteronu.

Hydrokortyzon

Właściwa produkcja hydrokortyzonu stanowi tarczę dla

naszego organizmu, przed stresem, infekcjami i urazami.

Hydrokortyzon jest wytwarzany przez te same nadnercza,

które produkują DHEA.

Jakie przewlekłe choroby mogą ustępować przy pomocy

stosowania hydrokortyzonu:

zespół przewlekłego zmęczenia,

toczeń,
reumatoidalne zapalenie stawów,
stwardnienie rozsiane,
fibromyalgia,
choroba Crohna,
wrzodziejące zapalenie jelita grubego
i inne.

Odpowiednie dozowanie hydrokortyzonu jest konieczne do

przekształcania hormonów tarczycy z nieaktywnej formy T4 do
aktywnej T3.

Możliwe skutki uboczne stosowania hydrokortyzonu i

innych steroidów w dużych farmakologicznych dawkach to:wzrost
masy ciała, osteoporoza, miażdżyca tętnic, zaburzenia poziomu
cukru we krwi i inne, też paskudne.

Natomiast brak efektów ubocznych, innych niż mały, bo

około dwukilogramowy przyrost masy ciała, jest zauważany przy
podawaniu odpowiednio małych dawek fizjologicznych.

Są to zioła takie jak wyciąg z korzenia lukrecji 600 mg/dobę

i wąkrota azjatycka (Gotu kola) w ilości 50-100 mg, które pomagają
budować zdrowie nadnerczy i przede wszystkim pobudzają receptory
hydrokortyzonu w całym organizmie.

Pregnenolon

To „matka”, a raczej „ojciec” nadnerczy i gonad hormonów,

gdyż jest prekursorem innych hormonów sterydowych nadnerczy.

Pregnenolon wytwarzany jest również w mózgu. W

rzeczywistości poziom pregnenolonu w mózgu jest większy niż w
tkankach obwodowych.

Dostarczenie pregnenolonu może pomóc w następujących

objawach: zapalenie stawów, depresji, zmęczeniu, utracie pamięci i
zmienności nastrojów.

Jednak zanim ktokolwiek zdecyduje się na łatwo dostępne

suplementy pregnenolonu bez pełnego zrozumienia zagrożeń dla
zdrowia, jest lekkomyślny.

Akurat pregnenolon, nawet w małych dawkach może

wywołać kołatanie serca i inne objawy, mniej niebezpieczne, ale
odbierające urodę przy dłuższym stosowaniu, jak trądzik, lub utrata
włosów.

Dlatego branie pregnenolonu pomimo, że można go kupić w

wolnej sprzedaży bez problemu, należy skonsultować z mądrym
pracownikiem służby zdrowia.

Melatonina

Korzyści z melatoniny obejmują:

poprawę zaburzeń snu
i zapobieganie jet lag, czyli zespołu związanego z nagłymi

zmianami stref czasowych.

Melatonina jest silnym antyoksydantem i poprawia

odporność.

Melatonina może być pomocna w walce z rakiem i

spowalniania procesu starzenia się. Produkowana jest przez
szyszynkę, znajdującą się w mózgu.

Melatonina jest w stanie wejść do każdej komórki w

organizmie i jest pochodną aminokwasu tryptofanu.

Wysoki poziom tryptofanu występuje w ikrze ryb,

jagnięcinie, mięsie kurczaka, indyka.

Weganie melatoninę mogą czerpać z dyni.

Szyszynka produkuje najwięcej melatoniny w nocy między 2

a 4 rano. Światło w nocy wykryte przez oczy, hamuje wytwarzanie
melatoniny.

Jak w przypadku wielu innych hormonów, poziom

melatoniny zmniejsza się wraz z wiekiem.

Starzenie się jest spowodowane przez wolne rodniki, które

niszczą wszystkie nasze komórki. Rdzewiejemy od środka.

Melatonina jest znacznie bardziej skutecznym

przeciwutleniaczem niż witamina C, lub E.

Hormon Wzrostu Człowieka

Przysadka mózgowa znajdująca się w centrum naszego

mózgu produkuje ludzki hormon wzrostu.

Przysadka wydziela ludzki hormon wzrostu, co powoduje, że

wątroba wydziela inny hormon zwany czynnikiem wzrostu
insulinopodobnym 1 i IGF-1.

Główne korzyści z ludzkiego hormonu wzrostu mają

spowolnić lub nawet odwrócić wiele czynników starzenia:

przerzedzanie włosów,
pomarszczoną skórę,
utratę napięcia mięśniowego,
niską odporność na stres,
depresję,
niską odporność na zakażenia,
złe gojenie się ran
i żylaki.

Ludzki Hormon Wzrostu może pomóc w przypadku: chorób

serca, zmęczenia, osteoporozy, fibromyalgii, i być może działa anty
nowotworowo.

Podobnie jak DHEA, melatonina, testosteron i inne

hormony, poziom hormonu wzrostu spada u człowieka wraz z
wiekiem.

Tymczasem przez podniesienie poziomu hormonu wzrostu i

innych hormonów, możemy spowolnić lub nawet odwrócić wiele
objawów starzenia się.

Yyy ... łi.

Czy zdziwi nas zatem fakt, że kuracja ludzkim hormonem

wzrostu jest uważana za mega doping w sporcie?

Bogaci ludzie decydują się na kurację ludzkim hormonem

wzrostu, opóźniając efekty starzenia, a kuracja taka kosztuje około
2000 zło miesięcznie. I trzeba ją przeprowadzać miesiąc w miesiąc.

Co może w takim razie zrobić przeciętny pan Kowalski, czy

mister Brown?

Odpowiedź jest prosta i zdrowa:

rutynowe regularne ćwiczenia!

Bowiem naturalną odpowiedzią naszego ciała na ćwiczenia

jest zwiększenie wydzielania ludzkiego hormonu wzrostu.

Oczywiście po konsultacji z lekarzem, ale regularne

ćwiczenia aerobowe trwające co najmniej 30 minut i wykonywane
minimum trzy, a najlepiej pięć razy w tygodniu są doskonałym i
darmowym stymulatorem zwiększania poziomu ludzkiego hormonu
wzrostu.

Kto się nie rusza, ten zestarzeje się znacznie szybciej.

Na tym kończę pierwszą część zapobiegania chorobom

przewlekłym dotyczącą hormonów i płynnie przechodzę do drugiej,
czyli do jodu.

•

Część II
JOD

Jednym z najbardziej przerażających i niezrozumianych

elementów szalenie istotnych dla zdrowia ludzi jest jod.

Obecnie, niedobór jodu jest już epidemią.

Zgodnie z oświadczeniem Światowej Organizacji Zdrowia,

około 1,5 miliarda ludzi, czyli jedna trzecia ludności Ziemi żyje w
obszarach niedoboru jodu.

Zachwianie równowagi jodowej w organizmie powoduje, że

witaminy, minerały, hormony, enzymy stają się również mniej
dostępne dla człowieka, co powoduje przewlekle choroby i
generalnie pogorszenie stanu zdrowia.

Od ponad stu lat jest już wiadomo, że jod jest niezbędny do

produkcji hormonów przez tarczycę, ale rzadko zdarza się, abyśmy
byli informowani o innych właściwościach jodu i dlaczego jest tak
bardzo nam niezbędny.

Tymczasem jod znajduje się w każdym z bilionów komórek

w organizmie i bez jodu życie nie byłoby możliwe.

Mimo że najwyższe stężenie jodu znajduje się właśnie w

tarczycy, to są też inne obszary ciała o wysokiej koncentracji jodu.

Takie jak:
gruczoły ślinowe, płyn mózgowo-rdzeniowy i mózg, piersi,

jajniki, ciała rzęskowe w oczach.

Oprócz prawidłowej pracy tarczycy, odpowiednie stężenie

jodu jest niezbędne do funkcjonowania naszego systemu
odpornościowego.

Jod posiada silne działanie przeciwbakteryjne, przeciw

pasożytnicze, przeciwwirusowe i właściwości przeciwnowotworowe.

Jod pomaga również przy dysplazji piersi i torbielach

jajników.

Jest niezbędny do prawidłowego rozwoju i wzrostu dzieci.
Niedobór jodu może prowadzić do niedorozwoju

umysłowego, głuchoty, poronień i opóźnień fizycznych, oraz
rozwoju intelektualnego.

Trochę Historii

Jod został po raz pierwszy użyty medycznie przez Jean

Francois Coindet'a (1774-1834) w leczeniu wola, czyli obrzęku
tarczycy, ale nie do końca rzecz się powiodła.

Tak czy siak, to był ten pierwszy, znamienny raz, gdy użyto

jednego składnika naturalnego, czyli jodu, do leczenia konkretnej
choroby.

I co śmieszniejsze, jest ten fakt często cytowany jako

narodziny zachodniej medycyny.

W 1829 roku, Jean Lugola, francuski lekarz, znalazł

skuteczniejszy sposób niż Coindet, gdyż udało mu się
przezwyciężyć fakt, że jod niedobrze rozpuszcza się w wodzie.

Uzyskał jodek potasu i w ten sposób wpadł na "Lugola Jod

Solution”, popularny do dzisiaj płyn Lugola.

Przez wiele lat stosowano rafinowaną sól jodowaną w

leczeniu wola. Jednak owa sól jodowana, której wszyscy, w tym
zakochane gospodynie i producenci przetworzonej żywności sypią
do potraw w ilościach ogromnych, a więc ta sól wciąż zostawia nas z
chorobami, do tego z objawami niedoborów jodu.

Niestety obok soli dostajemy również brom, silnego

antagonistę jodu, wraz z popularnymi wyrobami piekarniczymi,
który to brom nie ma żadnego zdrowotnego usprawiedliwienia, żeby
przebywał w organizmie.

Doszło do tego, że niektóre jednostki amerykańskiego

departamentu zdrowia (National Institutes of Health) zaczęły
wypuszczać publikacje poddające w wątpliwość bezpieczeństwo
związane z jodem i podejrzenia, że jod może prowadzić do
niewłaściwego funkcjonowania tarczycy. Czyżby kolejny raz ktoś
zamierzał wylać dziecko z kąpielą?

Dlaczego Poziomy jodu są tak niskie?

Jod jest dość rzadki w skorupie ziemskiej i zajmuje dopiero

62 miejsce co do obfitości minerałów.

Wodorosty są głównym, naturalnym źródłem jodu, ponieważ

wodorosty koncentrują jod. Jest dużo jodu przy brzegu mórz i
oceanów, ale już dalej od morza, coraz rzadziej występuje w glebie.

Dochodzi do tego, że są obszary śródlądowe, o tak niskiej

zwartości jodu w glebie, że już samo jedzenie żywności rodzimej
prowadzi do powstawania wola.

Wraz z wprowadzeniem soli jodowanej w latach

sześćdziesiątych, założono, że niedobory jodu znikną.

Tymczasem badania w latach 1971 – 2000 opublikowane

przez NHANES (National Health and Nutrition Examination Survey)
wykazały, że poziom jodu w USA dla wszystkich kategorii
demograficznych spadł aż o 50%. Przy czym odsetek kobiet w ciąży
z niskim poziomem jodu wzrósł o 690% w tym samym okresie
czasu.

Biodostępność jodu z jodowanej soli jest bardzo niska!

W badaniu z roku 1969 zamiast oczekiwanego stężenia 17,2

g / l, poziom jodu w surowicy krwi, w grupie kontrolnej, która
konsumowała sól jodowaną odnotowano tylko 1,7 g / l. Czyli
dziesięciokrotnie mniej niż się spodziewano.

Przyczyny ludzkiego powszechnego niedoboru jodu to

właśnie niska biodostępność jodu z soli, oraz zła dieta. Mało ryb
morskich, a przede wszystkim mało warzyw morskich. Za dużo
bromu w wyrobach piekarniczych. A wiadomo, że fluor, chrom i
brom są antagonistami jodu w organizmie.

W jaki sposób można najdokładniej zmierzyć sobie

poziom jodu?

Najlepszą opcją jest test na ładowanie jodem.

Chociaż na ogół akceptowany jest pomiar stężenia jodu, po

prostu mierząc jego zawartość w moczu, to jednk ta metoda może
być zawodna.

Dużo bardziej dokładny test możemy przeprowadzić metodą

ładowania jodem.

Metoda ta opiera się na założeniu, że im większy jest

niedobór jodu, tym więcej jodu ciało zachowa dla siebie, a nie
wydali z moczem. osobnik jest bardziej jodu ich ciała zachowuje.

Jod wiąże się z receptorami w organizmie, dlatego osoba,

która ma wystarczającą ilość jodu będzie wydalała dużą część
przyjmowanego jodu. Jednakże osoby z niedoborami jodu, o wiele
więcej jodu zachowają.

Procedury wyglądają następująco:

Przyjmuje się 50 mg jodu/jodku. Po dwudziestu czterech

godzinach bada się mocz. Jeżeli w moczu pojawi się 90%
jodu/jodku, czyli 45mg będzie to oznaczało, że nie mamy
niedoborów.

Natomiast wszelkie poziomy poniżej 90% zawartości w

moczu załadowanego wcześniej jodu/jodku wskazują na stan
niedoboru jodu.

Różne formy jodu

Jodek, to atom jodu, z dodatkowym elektronem, który

umożliwia tworzenie soli z potasem, lub sodem w celu dopełnienia
elektronów.

Początkowo sądzono, że jelito może przekształcać jod do

jodku, ale badania wykazały, że to nie prawda.

Różne tkanki w organizmie odpowiadają na różne formy

jodu. Tarczyca używa głównie jodku, więc do walki z wolem,
odgórnie dodano do soli kuchennej jodek potasu.

Faktycznie w oczekiwaniu na największe korzyści

terapeutyczne, trzeba liczyć na odpowiedzi tkanki na różne formy
jodu. Jedną z najlepszych kombinacji jodu i jodku jest wspomniany
wcześniej "Lugola Solution", czyli płyn Lugola, w którym jest 10%
jodku potasu, 5% jodu i 85% wody destylowanej. Ten płyn jest
również dostępny w formie tabletek.

Jod na raka piersi, raka prostaty i dysplazje tych chorób,

czyli zmiany przedrakowe

Od ponad 60 lat wiemy, że jod koncentruje się i jest

wydzielany przez gruczoły sutkowe, czyli piersi. Dlatego
odpowiednie poziomy jodu są niezbędne dla rozwoju i utrzymania
prawidłowej architektury piersi. Podczas laktacji piersi zasysają
czterokrotnie więcej jodu niż tarczyca.

Wykazano doświadczalnie apoptozę (czyli śmierć) komórki

rakowej, raka piersi i raka tarczycy pod wpływem jodu.

Gdy jod łączy się z lipidami błon komórek tłuszczowych

wspomaga utrzymać cykl normalnego wzrostu komórki, która rodzi
się, żyje i umiera, a nie ciągłego wzrastania komórek
nowotworowych.

Niedobór jodu powoduje zwiększone wytwarzanie

estrogenów i wzrost wrażliwości piersi na estrogeny. To znacznie
zwiększa ryzyko wystąpienia raka sutka.

Zwiększona ekspozycja na estrogeny środowiskowe

(xenoestrogenes), takie jak: tworzywa sztuczne, pestycydy, mięso i
produkty mleczne, a do tego niedobory jody sprawiają, że nie ma się
co dziwić, że rak piersi osiągnął stan epidemii?

Płyn Lugola (jod wraz z jodkiem) pomaga utrzymać

właściwą równowagę między trzema estrogenami, o których pisałam
w pierwszej części tego opracowania.

Dodatkowo, to również pomaga w metabolizmie ciała na

korzyść najbezpieczniejszych estrogenów, czyli estriolu.

Dysplazja piersi jest chorobą, gdy w piersi powstają torbiele,

które są zazwyczaj bolesne przy dotyku. Estrogeny również
powodują dysplazję.

Wielu lekarzy badając kobiece piersi wyczuwa nienormalną

architekturę piersi w postaci włókniaków, które mogą okazać się
prekursorem raka piersi.

Czynniki dietetyczne, takie jak kofeina i izomery kwasów

tłuszczowych trans mogą również nasilać dysplazję chorób piersi.

Jod jest najbardziej skuteczny w zapobieganiu i leczeniu

zarówno raka, jak i dysplazji piersi.

Wykazano ponad wszelką wątpliwość, że istnieje związek

między rakiem piersi, a obszarami o niskim poziomie jodu.

W Japonii odnotowuje się znacznie niższy stopień

śmiertelności raka prostaty, niż w USA. Do tego Japończycy, którzy
przeprowadzają się do USA również o wiele rzadziej chorują na raka
prostaty, gdyż w diecie Japończyka wciąż gości wiele wodorostów i
pokarmów z morza. Obecnie w każdym większym mieście w kraju
zachodnim na każdym rogu jest bar, lub restauracja sushi.

Jod vs toksyczne związki halogenowe: bromki, fluorki,

chlorki i nadchlorany

Jod siedzi w klasie elementów znanych jako halogeny.

Ponieważ wielkością i ciężarem brom znajduje się blisko

jodu, dlatego te dwa elementy mogą konkurować w organizmie do
receptorów jodu, zwłaszcza w tarczycy.

W związku z tym, to jasne, że toksyczność bromu i fluoru

szczególnie pogarsza stan naszego zdrowia podczas niedoboru jodu.
Bromu jest trujący dla naszego ciała i należy go unikać.

Zatrucie bromem powoduje delirium, spowolnienie

psychomotoryczne, schizofrenię i halucynacje. Brom może również
powodować ciężką depresję, bóle głowy, i drażliwość.

Brom znajduje się w wielu chemikaliach ogniochronnych,

które dodawane są do tekstur mebli, dywanów i innych elementów
wyposażenia naszych wnętrz.

Najlepszym sposobem na obniżenie poziomu bromu:

zatrzymać spożycie pokarmów zawierających brom, w tym

pieczywa nieekologicznego

stronić od napojów gazowanych i leków, właśnie przez

jedzenie żywności ekologicznej

brać suplementy z jodem, które przyłączają się do

receptorów jodu w organizmie i pomagają organizmowi w
detoksykacji z bromu

Fluor jest kolejnym toksycznym halogenem.

Fluoryzacja jest związana z dentystą, a przede wszystkim z

pastami do zębów, fluoryzacją szczoteczek do zębów dzieciom w
szkołach, a w niektórych krajach z fluoryzacją wody pitnej.

W rzeczywistości fluor w organizmie sprzyja

przebarwieniom zębów, złamaniom kości biodrowych, rakom,
obniżaniu poziomu inteligencji, toksycznemu działaniu na nerki, i
wielu innym złym efektom.

Jednym z fatalnych elementów jakie dostarczamy do

organizmu jest dioksyna chlor, kolejny antagonista jodu.

Dioksyny są jednym z najbardziej toksycznych znanych

substancji rakotwórczych. Chlor, niestety dodawany jest do wody
pitnej również w Polsce.

Chlor i jego produkty uboczne są związane z wadami

wrodzonymi, nowotworami, chorobami układu rozrodczego, w tym
porodów martwego płodu, i odpornościowej awarii systemu.

Nadchloran, jest to jeden atom chloru otoczony czterema

atomami tlenu. Skutki narażenia na nadchloran to:

choroby piersi, niedoczynność tarczycy, zaburzenia układu

odpornościowego, upośledzenie umysłowe u noworodków, słaby
rozwój płodu, słaby rozwój noworodka i rak tarczycy.

Są na świecie całe regiony narażone na nadchloran, ludzie i

zwierzęta w części stanu Kolorado o wiele częściej chorują na wyżej
wymienione choroby przewlekłe.

Tymczasem odpowiednie spożycie jodu i jodku

wystarczające dla naszego ciała jest najlepszą ochroną przed
którymkolwiek z toksycznych halogenków, w tym nadchloranów.

Gdy mamy wystarczająco dużo jodu, to akurat ten halogen

skutecznie konkuruje z fluorowcem do wiązania się z receptorami
jodu w organizmie. W końcu to są właśnie receptory jodu.

Z wystarczającą ilością jodu toksyczne chlorowce (na

przykład brom, czy fluor) nie mogą wiązać się z moczem.

Suplementacja jodu wraz z holistycznym programem

żywieniowym ułatwia organizmowi jego zdolność detoksykacji i
zmniejszania poziomu toksycznych halogenków.

Jod i tarczyca

Jod jest niezbędny dla wszystkich trzech hormonów

tarczycy.

Bez wystarczającej ilości jodu, tarczyca nie może

wyprodukować hormonów w odpowiednich ilościach. Z powodu tej
zależności, tarczyca opracowała specjalny system koncentrowania
dużych ilości jodu, w porównaniu do jej wielkości.

Ten sam specjalny system do koncentracji jodu stosuje

organizm w piersiach.

Od działania tarczycy zależy prawidłowy rozwój mózgu, a

jod jest potrzebny do wytwarzania hormonów tarczycy. Dlatego
zaburzenia rozwoju mózgu może być wynikiem stanu niedoboru
jodu.

Wiele badań wykazało, że dzieci w obszarach z niedoborem

jodu mają niższe IQ niż dzieci urodzone na obszarach bogatych w
jod. Jedna z poważnych dużych analiz wykazała różnice w IQ o 13,5
punktów pomiędzy dziećmi z niedoborem jodu, a tymi które
wychowują się w środowisku bogatym w jod.

Jedna trzecia światowej populacji mieszka w obszarach z

niedoborem jodu, co ściśle koreluje z szacunkami dotyczącymi
liczby osób z chorobami tarczycy.

Ludzie rodzą się też głupsi.

Jeśli poziom jodu okaże się wystarczający, często można

jeszcze cofnąć objawy niedoczynności tarczycy, oraz generalnie
poprawić kondycję zdrowotną.

Dwie choroby autoimmunologiczne tarczycy, takie jak

Gravesa i Hashimoto, co wykazano w badaniach występują częściej
wraz ze spadkiem poziomu jodu.

Konwencjonalne metody leczenia autoimmunologicznej

choroby tarczycy opierają się na lekach z przeciwciałami i aplikacją
jodu radioaktywnego. Niestety takie działania nie uwzględniają
samego schorzenia. Radioaktywny jod niszczy tkanki tarczycy i
może powodować inne komplikacje zdrowotne.

Dostarczenie naturalnej postaci jodu jest najlepsze przy

leczeniu Graves'a, czy choroby Hashimoto.

Działania niepożądane występują rzadko i są łatwe do

usunięcia przez dostosowanie dawek. Często u pacjentów z
niedoczynnością tarczycy, Graves;em (nadczynność), lub chorobą
Hashimoto, którzy rozpoczynają suplementację jodem trzeba ściśle
dostosować dawkowanie do odpowiednich schorzeń.

Jod, wytyczne dawkowania

Szacuje się, że Japończycy spożywają 13.8 mg jodu

dziennie, czyli około sto razy więcej niż zalecane dzienne spożycie
(RDA) 150 mcg na dzień.

Japończycy mają dużej ustawione poziomy zachorowania na

raka piersi, trzonu macicy, jajnika, raka prostaty, jak i dysplazję
chorób piersi.

Alergie na jod / jodki nieorganiczne są bardzo rzadkie.

Alergia na radioaktywny jod (używany do barwienia wielu obrazów
medycznych) nie oznacza, że jesteśmy uczuleni na jod / jodek
nieorganiczny.

Niektórzy uważają, że choroby autoimmunologiczne

tarczycy, są spowodowane zbyt wysokim progiem spożycia jodu.
Tymczasem jeśli jod naprawdę miałby być przyczyną chorób

autoimmunologicznych tarczycy, choroby te powinny być w zaniku
w ciągu ostatnich 30 lat, ale zamiast tego jest odwrotnie.

Reakcja odtruwania może wystąpić, gdy używamy jodu do

detoksykacji, aby pozbyć się toksycznych halogenków, a drogi
detoksykacji naszego organizmu są przeciążone, podczas gdy
halogenki są uwalniane.

Najlepszym sposobem na zminimalizowanie reakcji

detoksykacji jest dostarczenie substancji odżywczych, czyli witamin
i minerałów, żywić się zdrowymi i pierwotnymi, czyli nisko
przetworzonymi, a najlepiej wcale pokarmami i równoważyć pH
organizmu prawidłowo.

Czyli wspierać działanie buforów utrzymujących

odpowiednie pH naszych płynów ustrojowych, a przede wszystkim
krwi.

Jeśli stosuje się jod u populacji, u której stwierdzono

uprzednio niedobór jodu, można przez pewien czas spodziewać się
pewnej nadczynności tarczycy, ale objawy będą się stopniowo
zmniejszać.

Gdy dawka jodu jest zbyt duża, może spowodować stan

zwany "idoism". Objawy tego stanu obejmują metaliczny smak w
ustach, zwiększone wydzielanie śliny, kichanie i ból głowy.

Idoism występuje tylko u nielicznych pacjentów i może być

łatwo usunięty przez dostosowanie dawki jodu.

Ponieważ każdy jest inny, nie można dokładnie dobrać

dawki jodu, wspólnej dla wszystkich.

Najlepszym sposobem na znalezienie właściwej dawki dla

Ciebie jest, podjęcie próby ładowania jodem, której pisałam
wcześniej.

Nasze codzienne narażenie na tak wiele toksycznych

halogenów (bromu, fluoru, chloru i nadchloranowych) może
zwiększyć zapotrzebowanie jodu.

Czyli, że skuteczna dzienna dawka jodu będzie

prawdopodobnie między 12 mg, a 50 mg. A niekiedy więcej, jak dla
Japończyka.

Jod równoważony witaminami, minerałami i hormonami

będzie działał dla nas znacznie bardziej pro zdrowotnie niż sam jod.

•

Część III
SÓL

Większość z nas słyszała, że dieta uboga w sól jest dietą

zdrową, i, że w tym przypadku nie ma różnicy między solą
kuchenną, a solą morską.

Nic nie może być dalsze od prawdy!

Uwaga! Bez soli życie nie byłoby możliwe, gdyż jest równie

istotna jak tlen i woda.

Nieoczyszczona sól morska zawiera ponad 80 niezbędnych

minerałów, a sól rafinowana nie posiada minerałów. Nie jest
możliwe, aby mieć dobrze funkcjonujący system odpornościowy i
sprawne nadnercza gsy mamy niedobory soli.

Sól - Historia

W starożytnych kulturach sól była używana w obrocie jako

waluta. Najstarsze pisemne wzmianki o soli pochodzą z Chin sprzed
około 5000 lat. Około 3500 lat temu starożytni Egipcjanie wykonali
ryciny przedstawiające produkcję soli.

Hipokrates (450 pne) był pierwszym, który mówił o

uzdrawiającej mocy soli. Kiedyś sól była używana do leczenia
infekcji, zatorów i chorób śledziony. Paracelsus (1493-1541 ne)
napisał, że my, ludzie na pewno potrzebujemy soli, ponieważ bez
soli wszystko będzie gnić.

Przed rozwojem chłodnictwa sól była bezcenna dla

zachowania świeżości ryb, masła i innych transportowanych
produktów. Podczas wojny secesyjnej, strategia, która zapewniła
Unii zwycięstwo, polegała na odcięciu dostaw soli dla Południa.

W XX wieku używamy soli do wielu innych niż spożywcze

celów, jak produkcja papieru, mydła, barwników, do topienia śniegu
i lodu na drogach, oraz w medycynie dla dożylnych (IV) iniekcji.

Rafinowana vs sól nierafinowana

Naturalna nierafinowana sól morska, zawiera ponad 80

minerałów i pierwiastków niezbędnych do życia, a oczyszczona sól
nie tylko, że nie zawiera tych minerałów, ale zawiera żelazocyjanek
sodu, cytrynian amonu, krzemian glinianu, które absolutnie nie
mogą być pozytywnie wykorzystane w organizmie.

Sól zawiera również cukier rafinowany do stabilizowania

jodku w postaci soli.

Sól jest specjalnie rafinowana, aby znacznie zwiększyć jej

trwałość, a w rzeczywistości jest martwa. Ludziom podoba się
bardzo biała, czysta sól i taką dostają.

Naturalna Celtycka Sól Morska jest wytwarzana w północnej

Francji, gdzie woda morska jest kierowana do szeregu stawów
pokrytych gliną i tam woda pozostaje aż do odparowania.

Ten delikatny sposób pozyskiwania soli zapewnia, że sól

celtycka zawiera zdrowe minerały i inne elementy naturalnie
siedzące w soli.

Innym źródłem dobrej soli jest Redmond Prawdziwa Sól,

którą wydobywa się ze złóż solnych w pobliżu Redmond, w stanie
Utah.

Zarówno sól z Morza Celtyckiego, jak i sól Redmond

zawierają wiele korzystnych składników mineralnych, ale w różnych
proporcjch ilościowych.

Kwasowość i zasadowość

Spożywanie soli regeneracyjnej promuje odpowiednią

kwasowość w organizmie.

Gdy jemy żywność pozbawioną witamin i minerałów nasz

organizm musi wykorzystać swój własny sklep z witaminami,
minerałami i enzymami, aby ją zmetabolizować.

Z czasem będzie to prowadzić do niedoborów składników

odżywczych i przewlekłych chorób.

Rak i choroby chroniczne są konsekwencją

zdemineralizowanego i odwitaminizowanego organizmu.

Diety o niskiej zawartości soli

Zarówno nadciśnienie, jak i niskie ciśnienie krwi mogą być

skutkiem diety o niskiej zawartości soli. Oczywiście mam na myśli
sól szarą.

Literatura i rzeczywista praktyka wykazały niewielki

związek między spożywaniem soli, a nadciśnieniem lub niskim
ciśnieniem krwi.

Tylko niewielka grupa pacjentów jest wrażliwa i odczuwa

korzystny wpływ diety nisko solnej na obniżenie ciśnienia tętniczego
krwi.

Naukowcy odkryli, że dieta o niskiej zawartości soli wiąże

się ze wzrostem o ponad 400% prawdopodobieństwa zawału serca u
mężczyzn!

Diety o niskiej zawartości soli podnoszą poziom cukru na

czczo, oraz podwyższają oporność na insulinę, co jest związane z
chorobami układu krążenia.

Korzyści z nieoczyszczonej, naturalnej soli

Istnieje wiele korzyści z naturalnej nieoczyszczonej soli:

Prawidłowa obsługa i równowaga pracy nadnerczy
Prawidłowa obsługa i równowaga pracy tarczycy
Sód i woda podtrzymują zdrowy układ nerwow
Minerały z soli i woda pomagają wszystkim komórkom rozładować
swoje odpady
Sód pomaga nadnerczom utrzymanie normalnego ciśnienia krwi
Detoksykacja bromu i chlorków w nerkach

•

Wnioski

Pomaganie własnemu naturalnemu systemowi

biochemicznemu, oraz wzmacnianie odporności w pierwszej
kolejności odbywa się poprzez utrzymywanie równowagi
hormonalnej, zapewnienie sobie wystarczającej ilości jodu, oraz nie
rezygnowanie z naturalnej nieoczyszczonej soli.

Wszystkie te czynniki razem, dodam jeszcze witaminę D są

w stanie zapobiegać chorobom przewlekłym. Są też jedynym
słusznym lekarstwem.

Jednak jest to już holistyczne podejście do pacjenta i

wymaga od lekarza o wiele więcej uwagi dla poszczególnego
człowieka.

Zrobienie odpowiedniego wywiadu, skierowanie na badania

hormonów, testowanie poziomu jodu, suplementy diety, to jeszcze
nie wszystko.

Lekarz musi zwrócić baczną uwagę na to co jedzą pacjenci i

skierować ich na właściwą drogę pozbawioną rafinowanych
przekąsek, napojów gazowanych, wypieków z bromem, wody z
fluorem, pasty do zębów, oraz muszą zachęcić swoich pacjentów do
jedzenia produktów bez pestycydów.

Czyli już na pierwszy rzut gałki widzimy, że są to marzenia

ściętej głowy.

Póki co tacy lekarze nie istnieją, pozostaje tylko znachoneria

i felczernia.

•

Powyższy e-book powstał w oparciu o esencję wyssaną z

trzech książek doktora Davida Brownstein'a - „Cud naturalnych
hormonów”, „Jod, do czego jest potrzebny i dlaczego nie można bez
niego żyć”, oraz „Sól Twoja droga do zdrowia”.

•

Nie jestem lekarzem, nikogo nie leczę i nikomu nic nie

radzę.

•

Z miłością

Pepsi Eliot