5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

1/7

Ś R O D A , 3 0 M A R C A 2 0 1 6

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi?

List do Jakuba 2
„14. Co za pożytek, drodzy bracia, gdy ktoś
twierdzi, że ma wiarę, a nie idą za tym uczynki?
Czy taka wiara może go zbawić? 15. Na
przykład: Brat lub siostra nie mają w co się
ubrać. Codziennie brakuje im chleba. 16. Ale

ktoś z was im mówi: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie – nie robiąc nic
dla zaspokojenia ich potrzeb. Jaka korzyść z samych słów? 17. Podobnie z
wiarą. Jeśli nie towarzyszą jej uczynki, jest martwa jako taka. 18. Ktoś
mógłby nawet powiedzieć: Ty masz samą wiarę, ja mam również uczynki.
Pokaż mi swoją wiarę, nie odwołując się do uczynków, a ja ci pokażę moją, o
której świadczą czyny. 19. Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Pięknie! Demony
również wierzą – i drżą. 20. Chcesz się przekonać, bezmyślny człowieku, że
wiara bez uczynków jest pusta? 21. Przyjrzyj się naszemu ojcu Abrahamowi.
Dzięki czemu został usprawiedliwiony, gdy ofiarował na ołtarzu swego syna
Izaaka? Czy nie dzięki uczynkom? 22. Wiara wyraźnie współdziała z jego
uczynkami. Uczynki uczyniły tę wiarę doskonałą. 23. W ten sposób wypełniły
się słowa Pisma: Abraham uwierzył Bogu i uznano mu to za sprawiedliwość.
Został też nazwany przyjacielem Boga. 24. Widzicie więc, że człowiek zostaje
usprawiedliwiony dzięki uczynkom, a nie jedynie dzięki wierze. 25. Podobnie
było z Rachab, prostytutką. Ona również została usprawiedliwiona dzięki
uczynkom, bo przecież przyjęła zwiadowców, a następnie wypuściła ich inną
drogą. 26. Otóż jak ciało bez ducha jest martwe, tak martwa jest wiara bez
uczynków”.

 

List do Rzymian 3:27­4:5
„27. Gdzie zatem powód do chluby? Wykluczony! Przez które prawo?
Uczynków? Nie! – Przez prawo wiary. 28. Oto, co głosimy: Człowiek
dostępuje usprawiedliwienia przez wiarę, niezależnie od tego, czy przestrzega
Prawa, czy nie. 29. Natomiast co do Boga: Czy jest On tylko Bogiem Żydów?
A pogan już nie? Oczywiście, jest on Bogiem również pogan. 30. Jeden jest
Bóg. On usprawiedliwi obrzezanych na podstawie wiary, a nieobrzezanych –
dzięki wierze. 31. Czy więc przez wiarę unieważniamy Prawo? W żadnym
razie! Wręcz przeciwnie, utwierdzamy je.
Moglibyśmy zapytać: Co zatem osiągnął Abraham, nasz praojciec według
ciała? 2. Jeśli Abraham został usprawiedliwiony dzięki uczynkom, to ma
powód do chluby. Jednak nie tak było między Bogiem a nim. 3. Bo co
czytamy w Piśmie? Abraham uwierzył Bogu i to mu uznano za
sprawiedliwość. 4. Jeśli ktoś pracuje, nikt mu wynagrodzenia nie poczytuje za

Z N A J D Z N A S N A F B

Zwiedzenie w Kościel…

1,2 tys. polubienia

Polub tę stronę

P O L E C A N Y P O S T

Co każdy katolik musi usłyszeć o
Ewangelii Jezusa Chrystusa

„ Wiarygodne to słowa i godne całkowitego
przyjęcia, że Chrystus Jezus przyszedł na
świat, aby zbawić grzeszników, z których ja
jestem ...

M E N U

Strona główna

Zdrowa nauka

Inne

Ostrzegamy

Charyzmatyczny chaos

Życie chrześcijańskie

Ekumenizm/Kościół Rzymskokatolicki

O nas

New Age / okultyzm

Rick Warren

Formacja Duchowa (mistycyzm)

wewnętrzne uzdrawianie / SOZO

Pasterze

Nowopowstający Kościół

P O P U L A R N E P O S T Y

Todd White ­ Nowa Rasa Objawionych Synów
Bożych

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

2/7

łaskę. Ono mu się należy. 5. Kto jednak nie pracuje, lecz wierzy Temu, który
usprawiedliwia bezbożnego, temu wiarę uznaje się za sprawiedliwość”.

B O Ż E   S Ł O W O   N I E   Z A P R Z E C Z A   S O B I E

Wierzymy, że Biblia jest natchniona przez Boga (2 List do Tymoteusza 3:16).
Wierzymy, że jest w rzeczy samej spisanym Słowem Boga. Przez to więc
wierzymy, że jest prawdziwa i spójna. Nie uczy nas rzeczy, które są
nieprawdziwe. Nie zaprzecza sobie. Wierzymy w to, ponieważ Jezus Chrystus
stał się prawdziwy dla nas i ukazał się jako godny zaufania Boży Syn. Uczył
nas, że Pismo Święte nie może zostać naruszone (Ewangelia Jana 10:35).
Polecił apostołom uczyć swój Kościół i obiecał, że wprowadzi ich we wszelką
prawdę (Ewangelia Jana 16:13). A nam dał Ducha, żeby otworzył nasze oczy
i żebyśmy zobaczyli rzeczywistość taką, jaką ona jest (1 List do Koryntian
2:14­15). Więc otrzymaliśmy Jego Słowo jako prawdziwe Słowo Boga, wolne
od błędów i sprzeczności, ponieważ Bóg jest Bogiem prawdy, a nie
niezrozumienia.

D W U Z N A C Z N O Ś Ć   S Ł Ó W

Nie znaczy to jednak, że nie ma dla nas problemów w Biblii. Jesteśmy
ograniczonymi istotami. Jesteśmy grzeszni. Jesteśmy stronniczy ze względu
na kulturę, w której żyjemy. I sam język jest w stanie wprowadzić w nas
zamieszanie, zarówno gdy różne słowa mają to samo znaczenie, jak i gdy te
same słowa przekazują coś innego. Weźmy na przykład angielskie słowo
‘rock’. Może ono oznaczać kamień, albo rodzaj muzyki, albo nazywać
czynność bujania się w fotelu bujanym, albo nawet męskie imię. Albo weźmy
greckie słowo ‘zelos’, które może mieć znaczenie negatywne – zazdrosny, ale
może też nieść ze sobą pozytywne znaczenie – gorliwy, żarliwy. Więc gdyby
ktoś powiedział ci: „Musimy wytężyć nasze siły, żeby pokonać cały ‘zelos’ w
naszym życiu”, zanim byś mu przyznał albo odmówił racji, o co musiałbyś go
spytać? Musiałbyś go poprosić, żeby wyjaśnił co ma na myśli używając słowa
‘zelos’. Albo wyobraź sobie Anglika mówiącego „Pograjmy po południu w piłkę
nożną (dla Anglika piłka nożna to ‘football’ – przyp. tłum.), podczas gdy ty
odpowiadasz: „Nie, wolałbym pograć w piłkę nożną (dla Amerykanina piłka
nożna to ‘soccer’ – przyp. tłum.). Co to by była za strata kłócić się całe
popołudnie o to, w co chcemy pograć, gdy tymczasem słowa ‘football’ i
‘soccer’ znaczą to samo.

 

Więc wiemy już, że te same słowa mogą mieć różne znaczenie. I różne słowa
mogą mieć to samo znaczenie. Jest to prawda odnosząca się tak samo do
Biblii, jak do innych książek, a nawet rozmów. Jonathan Edwards zakończył
jeden ze wpisów w swoim dzienniku utrzymując, że fraza „moralny
obowiązek” jest zbędna, gdyż „każdy obowiązek, jakikolwiek by nie był, jest
jakimś moralnym obowiązkiem”. A ostatnie zdanie w tym wpisie jest wyrazem
rezygnacji wobec świata, w którym funkcjonuje słowo: „O, jakże ten świat
jest ciemny, pochmurny, rozproszony i podarty na strzępy przez tych
przerażających wrogów ludzkiej rasy zwanych słowami!”. Oczywiście, to
wyolbrzymienie bo choć słowa nie raz prowadzą do irytacji, są one cennym
środkiem komunikacji.

 

Niemniej jednak czujemy się czasem jak Jonathan Edwards, gdy chcemy
rozwiązać problem w Biblii. Z natchnieniem Słowa Bożego jest jak z

Bethel Church: Bill Johnson, Jesus Culture i
Sozo Prayer

Niebo istnieje naprawdę ­ uniwersalistyczne
złudzenie

Co każdy katolik musi usłyszeć o Ewangelii
Jezusa Chrystusa

Wrogowie krzyża: Carl Lentz i o tym jak
Hillsong niszczy chrześcijaństwo

Curry Blake i duchowa spuścizna J. G.
Lake'a: Bethel, Branham i Grave Sucking

Bethel „New Age” Church

Joseph Prince: Feel Good ewangelia

Ostrzeżenie

Rick Warren i jego okultystyczni doradcy

F O R M U L A R Z K O N T A K T O W Y

Nazwa 

E­mail * 

Wiadomość * 

Wyślij

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

3/7

wcieleniem Syna Bożego. Gdy Syn Boży stał się człowiekiem, stał się tym
samym podatnym na wszelkie obelgi oraz śmierć. Kiedy Słowo Boga stało się
ludzkim językiem, stało się tym samym podatne na niejasności i
niezrozumienia.

 

P O Z O R N A   S P R Z E C Z N O Ś Ć   M I Ę D Z Y   P A W Ł E M   A
J A K U B E M

Cały powyższy wstęp miał posłużyć temu, by lepiej przyjrzeć się tej pozornej
sprzeczności między Pawłem a Jakubem, gdy chodzi o doktrynę
usprawiedliwienia z wiary. 

 

Tydzień temu na podstawie Listu do Rzymian 4:1­5 broniłem tej prawdy, że
dostępujemy usprawiedliwienia jedynie z wiary, a nie z uczynków. Możecie to
teraz zobaczyć, np. w Rzymian 3:28 „Oto co głosimy: Człowiek dostępuje
usprawiedliwienia przez wiarę, niezależnie od tego, czy przestrzega Prawa,
czy nie”; szczególnie jednak jest to widoczne w Rzymian 4:5 „Kto jednak nie
pracuje, lecz wierzy Temu, który usprawiedliwia bezbożnego, temu wiarę
uznaje się za sprawiedliwość”. Więc jedynie wiara jest tym co sprawia, że na
początku naszego chrześcijańskiego życia otrzymujemy od Boga wyrok
uniewinniający i Jego własną sprawiedliwość, którą mamy w Chrystusie. Ze
względu na to czego dokonał Chrystus ufamy, że Jego darmowa łaska jest w
stanie nam przebaczyć, uniewinnić i uznać nas za sprawiedliwych. Tak
wygląda początek chrześcijańskiego życia – usprawiedliwienie z wiary. 

 

Przeczytałeś jednak na początku słowa zapisane przez Jakuba, które zdają się
temu zaprzeczać. Przytoczmy je jeszcze raz. Jakuba 2:21 „Przyjrzyj się
naszemu ojcu Abrahamowi. Dzięki czemu został usprawiedliwiony, gdy
ofiarował na ołtarzu swego syna Izaaka? Czy nie dzięki uczynkom?” oraz
Jakuba 2:24 „Widzicie więc, że człowiek zostaje usprawiedliwiony dzięki
uczynkom, a nie jedynie dzięki wierze”. Widzimy więc, że Jakub nie tylko
mówi, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia dzięki uczynkom, ale także
zaprzecza temu, jakoby dostępował usprawiedliwienia jedynie na podstawie
wiary. A przynajmniej używa słów, które na pozór, odizolowane od innych
fragmentów, znaczą coś całkowicie odmiennego od słów Pawła. 

 

C Z Y   J A K U B   W Y K A Z U J E   B Ł Ę D N O Ś Ć   T W I E R D Z E Ń   P A W Ł A
C Z Y   M O Ż E   W Y K A Z U J E   O N   N A D U Ż Y C I E   J E G O   N A U K I ?

Kluczowym pytaniem jakie musimy sobie zadać brzmi: Czy Jakub miał na
celu obalenie doktryny Pawła głoszącej usprawiedliwienie jedynie na
podstawie wiary co by oznaczało, że mamy do czynienia z ogromną
sprzecznością w Biblii? Albo może Jakub chciał obalić nadużycia, które
powstały wokół nauczania Pawła i sprowadzić jej właściwe rozumienie w
kościołach do których pisał? Chciałbym pokazać ci, że Jakub nie zaprzecza
Pawłowi, naucza natomiast czegoś zgodnego z nauczaniem Pawła, mając na
celu poprawienie tego, co w nauce Pawła zostało wypaczone. 

 

Paweł był jak najbardziej świadomy tego, że nauka, którą głosił oparta na
usprawiedliwieniu jedynie z wiary była przekręcana i nadużywana przez tych,
którzy mówili „Cóż, skoro my, grzesznicy, dostępujemy usprawiedliwienia
jedynie na podstawie wiary, co potęguje Bożą łaskę, to czemu mielibyśmy

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

4/7

przestać grzeszyć, jesteśmy i tak bezpieczni, a łaska Boga otrzyma więcej
chwały w ten sposób”. Możecie zobaczyć to na przykład w Rzymian 3:8
„Właśnie w ten sposób nas obrażają; pomawiają nas o to, że mówimy:
Popełniajmy zło, aby wynikło z tego dobro. Potępienie takich jest słuszne”.
Paweł zdaje sobie sprawę, że ci, którzy go pomawiają, mówią: „Paweł
naucza, że im więcej zła popełniamy, tym więcej dobra z tego wynika,
ponieważ Boża łaska doznaje uwielbienia w usprawiedliwianiu grzesznika”. 

 

Albo rozważmy Rzymian 5:20. Paweł pisze tam: „Prawo natomiast wkroczyło,
by się zwiększyła liczba upadków. A gdzie wiele grzechu, tam obfitość łaski”.
Paweł zdaje sobie sprawę, jak to komentują niektórzy – „Skoro łaska obfituje
tam, gdzie wiele grzechu, co moglibyśmy powiedzieć na to?” Rzymian 6:1
„Moglibyśmy zapytać: Czy więc mamy pozostać w grzechu, by tym bardziej
pomnożyć łaskę?”. To właśnie mówili – „Pozostańmy w grzechu, by tym
bardziej pomnożyć łaskę.”

 

Tymczasem Paweł ma odpowiedź na ten rodzaj powierzchownego wypaczenia
jego nauki. Właściwie to daje on tą odpowiedź w każdym swoim liście,
pokazując jak dobre uczynki i miłość wypływają z prawdziwej 

 

usprawiedliwiającej wiary. Na przykład, w Liście do Galacjan 5:13 Paweł
pisze: „Wy bowiem, bracia, zostaliście powołani do wolności. Tylko niech ta
wolność nie będzie dla was zaproszeniem do spełniania zachcianek ciała.
Służcie raczej jedni drugim z miłością”. Mamy zatem wspaniałą wolność od
szukania usprawiedliwienia w Bożych przykazaniach. Ale czy Paweł nie
kładzie na górze tej wolności uczynków miłości jako kolejnej warstwy
przykazań i obowiązków? Mieliście dobry początek, dostąpiwszy
usprawiedliwienia na podstawie wiary, ale teraz poza wiarą, jest jeszcze inna
droga, która wiedzie przez czynienie tego, co jest naszym obowiązkiem i
zostanie kochającą osobą? 

 

W I A R A   C Z Y N N A   W   M I Ł O Ś C I

Nie. Spójrzmy do Galacjan 5:6. Jest to kluczowy fragment, by dostrzec
harmonię między nauczaniem Pawła i Jakuba. “Gdyż w Chrystusie Jezusie ani
obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia. Liczy się wiara, która
jest czynna w miłości”. Więc gdy Paweł rozprawił się z nadużyciami, które
powstały wokół jego nauczania o usprawiedliwieniu na podstawie wiary
powiedział: „To nie uczynki, jak na przykład obrzezanie, sprawią, że
zasłużymy na Bożą przychylność”. Co zatem? Wiara, która jest czynna w
miłości. Dokładnie przyjrzyj się jego słowom. Co liczy się dla Boga? Wiara.
Ale jaki rodzaj wiary? Wiara, która jest czynna w miłości. Paweł nie mówi, że
dla Boga liczy się wiara plus uczynki. Mówi raczej, że dla Boga liczy się wiara,
która ze swojej natury wydaje uczynki miłości. Ale to ostatecznie wiara jest
tym, co sprawia, że stajemy się pojednani z Bogiem. Miłość, która z tej wiary
wynika jest jedynie dowodem na to, że ta wiara jest prawdziwa, żywa i
zapewniająca usprawiedliwienie. 

 

Myślę, że to właśnie Jakub chciał przekazać kościołom, do których adresował
swój list. Wiara bez miłości jest bez znaczenia, a każdy kto przychodzi i mówi
nam, że jesteśmy usprawiedliwieni z wiary, więc nie musimy być kochającymi
osobami by iść do nieba, nie mówi prawdy. 

 

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

5/7

Spójrzmy na sposób, w jaki Jakub poprawia wypaczenie nauki Pawła. I to w
tym miejscu musisz uważnie patrzyć na słowa – co Jakub ma na myśli przez
słowa, których używa? Nawet jeśli jego słowa mogą na pozór pozostawać w
konflikcie ze słowami Pawła, to czy ich znaczenie pozostaje w sprzeczności?

 

Zmartwienie Jakuba jest spowodowane nieprawdziwą wiarą, która nie wydaje
owoców miłości. Taka wiara nie może nikogo usprawiedliwić. Werset 14: „Co
za pożytek, drodzy bracia, gdy ktoś twierdzi, że ma wiarę, a nie idą za tym
uczynki? Czy taka wiara może go zbawić? Widzicie zatem gdzie leży jego
niepokój – „Czy taka wiara może go zbawić?” Taka wiara nie zbawi. Więc
jakimi uczynkami Jakub jest zainteresowany? Takimi samymi jak Paweł.
Uczynkami miłości. Wersety 15 i 16: “Na przykład: Brat lub siostra nie mają
w co się ubrać. Codziennie brakuje im chleba. Ale ktoś z was im mówi: Idźcie
w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie – nie robiąc nic dla zaspokojenia ich
potrzeb. Jaka korzyść z samych słów?” Więc Jakubowi zależy na tym, żeby
ludzie mieli prawdziwą i zbawczą wiarę, nie fałszywą. Różnica jest taka, że to
ta prawdziwa wiara przynosi zachowanie nacechowane miłością.

 

Jakub na trzy sposoby opisuje fałszywą wiarę. Po pierwsze, w wersecie 17
mówi o niej, że jest martwa: „Podobnie z wiarą. Jeśli nie towarzyszą jej
uczynki, jest martwa jako taka.” Jest martwą wiarą. Jeśli nie jest „czynna w
miłości” jak pisał Paweł, jest martwa. Po drugie, w wersecie 19 Jakub pisze:
„Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Pięknie! Demony również wierzą – i drżą.”
Jest taka wiara, którą nawet demony mają – jest to wiara we właściwe
doktryny, jak ta, że „Bóg jest jeden”. Demony są ortodoksyjne, gdy chodzi o
intelektualny poziom. One wierzą. Ale to ich nie zbawia. Więc mamy martwą
wiarę i wiarę demonów. Po trzecie, w wersecie 20 czytamy: „Chcesz się
przekonać, bezmyślny człowieku, że wiara bez uczynków jest pusta?” Mamy
zatem i nieużyteczną, czczą, nieefektywną, próżną i pustą wiarę.

 

Na trzy różne sposoby Jakub w tym fragmencie mówi o wierze, która nie
może usprawiedliwić (o wierze, o której Paweł bez wątpienia powiedziałby to
samo) – martwej, intelektualnej (na wzór wiary demonów) i bezużytecznej
wiary – wiary, która nie ma w sobie życia czynnego w miłości.

 

A B R A H A M   J A K O   P R Z Y K Ł A D   D L A   P A W Ł A   I   D L A   J A K U B A

W jaki sposób Jakub wyciąga wnioski z życia Abrahama – co przecież robił
także Paweł w 4 rozdziale Listu do Rzymian? Cóż, robi to mniej więcej tak.
Wyciąga dwa wydarzenia z życia Abrahama. Pierwsze (Jakuba 2:22) pochodzi
z Księgi Rodzaju 15:6. Bóg obiecuje Abrahamowi liczne potomstwo pomimo
tego, że jego żona była już niepłodna. Werset 23 w Liście Jakuba przytacza
wiarę Abrahama, o której mowa w Księdze Rodzaju 15:6: „Abraham uwierzył
Bogu i uznano mu to za sprawiedliwość”. Jest to dokładnie to samo, co z tym
wydarzeniem i z wersetem je opisującym czyni Paweł (List do Rzymian 4:3).
Jedna rzecz jest uznawana za sprawiedliwość – wiara. Abraham uwierzył
Bogu i to zostało mu poczytane za sprawiedliwość. Wiara, a nie uczynki
została uznana za sprawiedliwość. 

 

Ale następnie Jakub dostrzega kolejny fragment Księgi Rodzaju – 22:1 „Bóg
wystawił Abrahama na próbę” przykazując mu złożyć swojego syna Izaaka w
ofierze. Co Bóg wystawiał na próbę? Bóg wystawiał na próbę jego wiarę.

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

6/7

Czego w ten sposób oczekiwał? Oczekiwał tego rodzaju posłuszeństwa i tego
rodzaju uczynków, które pokazałyby, że wiara Abrahama nie była ani martwą,
ani intelektualną ani pustą wiarą. Więc sensem wersetu 21 w 2 rozdziale
Listu Jakuba (w którym jest mowa o ofiarowaniu Izaaka przez Abrahama) nie
jest początkowy akt usprawiedliwienia na mocy którego Abraham stał się
usprawiedliwiony przed Bogiem. Sensem jest próba: czy wiara Abrahama jest
żywą wiarą, która przynosi posłuszeństwo wiary, czy raczej jest wiarą
martwą, która nie ma żadnego przełożenia na życie? 

 

„ U S P R A W I E D L I W I E N I E   N A   P O D S T A W I E   U C Z Y N K Ó W ”
Z D E F I N I O W A N E   P R Z E Z   P A W Ł A   I   P R Z E Z   J A K U B A

Zatem kiedy Jakub pisze w wersecie 21 o tym, że Abraham został
usprawiedliwiony dzięki uczynkom, to ma co innego na myśli niż Paweł, gdy
ten z kolei zaprzecza usprawiedliwieniu na podstawie uczynków (Rzymian
3:28, 4:2, 4:5). Jakub odpowiada na pytanie – czy trwające i ostateczne
uznanie Abrahama za sprawiedliwego zależy od uczynków, jako dowodów na
prawdziwą i żywą wiarę? Odpowiada „tak”. Ale Paweł też odpowiada „tak” na
to pytanie, w Liście do Galacjan 5:6 („Liczy się wiara, która jest czynna w
miłości”). Gdybyś spytał Jakuba, jak i Pawła „Jak grzesznik może pojednać
się z Bogiem i otrzymać sprawiedliwość Boga w Chrystusie jako dar”, to jeden
jak i drugi odpowiedzieliby słowami Jakuba w 2 rozdziale 23 wersecie jego
listu: „Uwierz Bogu (uwierz Chrystusowi) a jedynie ta wiara będzie ci uznana
za sprawiedliwość”. 

 

Ale jeśli spytasz ich „Czy usprawiedliwienie jako trwające i ostateczne
postawienie nas pojednanymi z Bogiem zależy od uczynków miłości” to Paweł
odpowie – „Nie, jeśli przez uczynki masz na myśli rzeczy, które robisz w celu
pokazania Bogu, że zasługujesz na jego błogosławieństwo (sens słów z
Rzymian 4:4).” Jakub natomiast powie „Tak, jeśli przez uczynki masz na myśli
owoce i dowody twojej wiary, tak jak Abrahama posłuszeństwo na Górze
Moria.” Paweł z kolei powie dalej: „Zgadzam się z Jakubem, znając znaczenie
jakie przypisuje używanym przez niego słowom”. Na to i Jakub odpowie:
„Zgadzam się z Paweł, znając znaczenie, jakie przypisuje używanym przez
niego słowom”.

 

Więc gdy Paweł odrzuca „usprawiedliwienie z uczynków” to odrzuca tym
samym pogląd, że cokolwiek oprócz wiary może być nam uznane za
sprawiedliwość. Tylko wiara sprawia, że otrzymujemy wyrok uniewinniający,
gdy stajemy się chrześcijanami. Żadne uczynki nie są akceptowane w chwili,
gdy Bóg nas usprawiedliwia. Jednak gdy Jakub afirmuje „usprawiedliwienie z
uczynków” to ma na myśli, że uczynki są absolutnie koniecznym dowodem w
życiu chrześcijanina, potwierdzającym prawdziwość jego wiary, która go
usprawiedliwia. 

 

Dla Pawła „usprawiedliwienie z uczynków” (które odrzuca) znaczy
„otrzymanie pojednania z Bogiem na podstawie uczynków”. Dla Jakuba
„usprawiedliwienie z uczynków” (które akceptuje) znaczy „poparcie dla
naszego pojednania z Bogiem przez wiarę wraz z koniecznymi dowodami tej
wiary, to jest uczynkami miłości”.
Innymi słowy: Kiedy Paweł naucza w Rzymian 4:5, że jesteśmy
usprawiedliwieni jedynie na podstawie wiary to wiara, o której mówi nie jest

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM

5.12.2016

Czy Jakub zaprzecza Pawłowi? | Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

http://zwiedzenie.blogspot.co.uk/2016/03/czy­jakub­zaprzecza­pawowi.html

7/7

Nowszy post

Starszy post

wiarą, która pozostaje sama. Te dwa wnioski nie są sprzeczne. Sama wiara
jednoczy nas z Chrystusem dla uzyskania sprawiedliwości i ta wiara, która
jednoczy nas z Chrystusem nie pozostaje sama. Przynosi owoce miłości. Musi
przynosić, bo inaczej jest martwą, intelektualną i nieużyteczną wiarą, która
nie usprawiedliwia. 

 

Chwała Chrystusa objawiona w Ewangelii to nie tylko nasze
usprawiedliwienie, które dokonuje się gdy zaczniemy całkowicie polegać na
Chrystusie, ale także to, że poleganie na Nim całkowicie jest tą siłą, która
czyni nas nowymi, kochającymi ludźmi. Poleganie na Chrystusie jest tym, co
nas usprawiedliwia i tym co nas uświęca. Paweł zwrócił naszą uwagę na
jedno. Jakub zwrócił naszą uwagę na drugie. I to i to jest prawdziwe i
wspólnie przynosi należną Chrystusowi chwałę.

John Piper

 

Tłumaczył: Miszael 
Źródło: http://www.desiringgod.org/messages/does­james­contradict­paul

Strona główna

 

P R A W A A U T O R S K I E

Z AM IESZ CZ ONE T U T EKST Y M OŻ NA SWOBODNIE KOPIOWAĆ I PUBL IKOWAĆ W INNYCH M IEJSCACH POD WARUNKIEM

Z ACHOWANIA ICH T REŚCI W NIEZ M IENIONEJ F ORM IE ORAZ  PODANIA ICH Ź RÓDŁ A.

PRAWA AUT ORSKIE: Z WIEDZ ENIE.BL OGSPOT.COM . OBSŁ UGIWANE PRZ EZ  USŁ UGĘ 

BL OGGER

.

Zwiedzenie w Kościele Pana Jezusa Chrystusa

 Copyright © 2011 ­­ Template created by 

O Pregador

 ­­ Powered by 

Blogger

 

+2   Poleć to w Google

Na tej stronie używamy plików cookie Google, by móc świadczyć Ci usługi, personalizować reklamy i analizować
ruch. Informacje o tym, jak korzystasz z tej strony, są udostępniane Google. Korzystając z niej, zgadzasz się na
to.

DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

ROZUMIEM