Alyson Noel Nieśmiertelni 2 Błekitna godzina

Bł

kitna godzina

Pierwszy

- Zamknij oczy i wyobra

sobie. Widzisz to?

Skin

łam głow

, zamykaj

c oczy.

- Wyobra

sobie,

e jest przed tob

. Zobacz jej struktur

, kształt i kolor – masz to?

miecham si

, maj

c ten obraz w głowie.

- Dobrze. Teraz wyci

gnij r

i dotknij jej. Poczuj jej kontury ko

cami swoich

palców, otul jej ci

ęż

ar swoimi dło

mi, a teraz poł

cz wszystkie swoje zmysły – wzrok,

dotyk,
w

ch i smak – mo

esz spróbowa

Zagryzam wargi i stłumiam chichot.
- Doskonale. Teraz poł

cz si

z tym uczuciem. Uwierz,

e to istnieje przed tob

Poczuj to, zobacz to, dotknij tego, spróbuj tego, zaakceptuj to, uka

to! – mówi.

c to robi

. Robi

wszystko z tych rzeczy. A kiedy on j

czy, otwieram oczy i patrz

na siebie.
- Ever. – Potrz

sa głow

. – Miała

o pomara

czy. To nie jest nawet jej

bliskie.
- Nie, to nic owocowego. –

miej

, u

miechaj

c do ka

dego z moich Damenów –

repliki objawiaj

cej si

przede mn

, i wersji ciała i krwi obok mnie. Obaj równie

wysocy,
ciemni, i tak niszczycielsko przystojni,

e a

wydaj

mało realni.

- Co ja mam z tob

zrobi

? – pyta prawdziwy Damen, próbuj

c przybra

spojrzenie

dezaprobaty, ale na marne. Jego oczy zawsze go zdradzaj

, pokazuj

c tylko miło

ść

- Hmmm… - spogl

dam pomi

dzy moich dwóch chłopaków – jednego prawdziwego,

drugiego wyczarowanego. – My

e mo

esz podej

ść

i mnie pocałowa

. Lub, je

jeste

zbyt zaj

ty, spytam go czy zostanie, cho

nie s

e on my

li. – ruszam w

kierunku
nieprawdziwego Damena,

miej

c si

, kiedy on si

miecha i mruga do mnie

chocia

blednie

i w ko

cu znika.

Ale prawdziwy Damen si

nie

mieje. On tylko kr

ci głow

i mówi: - Ever, prosz

Musisz by

powa

na. Masz tyle do nauki.

- Po co ten po

piech? – wygładzam poduszk

i klepi

miejsce obok siebie, maj

nadziej

e on odejdzie od biurka i doł

czy do mnie. – My

lałam,

e nic nie mamy,

ale czas?
– u

miecham si

. A gdy patrzy na mnie, w całym moim ciele wzrasta ciepło, a

oddech
zatrzymuje si

w moim gardle i nic nie mog

na to poradzi

, ale zastanawiam si

czy

kiedykolwiek zdołam si

przyzwyczai

do jego niesamowitego pi

kna – jego gładkiej

oliwkowej skóry, l

cych br

zowych włosów, idealnej twarzy, i szczupłej

wyrze

bionej

sylwetki. – My

e znajdziesz we mnie bardzo ch

tnego ucznia. – mówi

, a moje

oczy
spotykaj

jego – dwie ciemne studnie niezgł

bionej gł

bi.

- Jeste

nienasycona – szepcze, potrz

saj

c głow

i podchodzi do mnie, siadaj

obok.
- Po prostu próbuj

nadrobi

stracony czas – mrucz

, zawsze tak ch

tna na te chwile

tylko dla nas, i nie musz

nimi dzieli

z nikim innym. Nawet

wiadomo

ść

e cała

wieczno

ść

jest przed nami, nie czyni mnie mniej chciwej.

Pochyla si

aby mnie pocałowa

, rezygnuj

c z naszych lekcji. Wszystkie wyra

ane

li, telepatia – wszystkie te psychiczne sprawy zostaj

zast

pione czym

znacznie

bardziej
bezpo

rednim, gdy pcha mnie na stos poduszek, obejmuj

c moje ciało swoim, nas

dwoje
ł

cych si

jak upadłe winoro

le w poszukiwaniu sło

ca.

Jego palce wij

w gór

, przesuwaj

c si

od skraju mojego brzucha do stanika, a

ja
zamykam oczy i szepcz

. – Kocham ci

. – Słowa kiedy

skrywane we mnie.

Słuchałam jego stłumionego j

ku, gdy odpina zapi

cie mojego biustonosza, bez

najmniejszego wysiłku, doskonale i bez skr

powania.

dy jego ruch był tak pełen wdzi

ku, tak doskonały, tak…

e zbyt doskonały.

- Co si

stało? – pyta, kiedy go odpycham. Jego oddech przeszedł w krótkie, płytkie

sapanie, gdy jego oczy szukaj

moich, a skóra wokół nich jest napi

ta i

ta w

sposób do
jakiego przywykłam.
- Nic złego. – Odwracam si

do tyłu, poprawiaj

c swój top i ciesz

e sko

czyłam

lekcj

osłony my

li, poniewa

to była jedyna rzecz, która pozwalała mi kłama

On wzdycha i oddala si

, pozbawiaj

c mnie swojego mrowi

cego dotyku i ciepłego

spojrzenia, kiedy kroczy przede mn

. A kiedy w ko

cu si

zatrzymuje i staje twarz

do mnie,

ciskam wargi, wiedz

c co b

dzie dalej. Byli

my ju

tutaj wcze

niej.

- Ever, nie próbuj

pogania

ani nic. Naprawd

, nie próbuj

– mówi, a twarz ma

zmarszczon

z niepokoju. – Ale w pewnym momencie musisz to sko

czy

zaakceptowa

kim jestem. Mog

uzewn

trzni

twoje pragnienia, wysła

telepatyczne my

li i obrazy,

gdy
jeste

my daleko od siebie, mog

w ka

dej chwili zabra

do Summerlandu. Ale

jedynej
rzeczy, której nie mog

zrobi

, to zmieni

przeszło

ci. Ona po prostu jest.

Patrz

na podłog

, czuj

c mały i całkowity wstyd. Nienawidz

, tego

e jestem

niezdolna ukry

zazdro

ci i obaw, nienawidz

tego,

e s

tak przejrzyste i wyra

nie

widoczne.
Bo bez wzgl

du na to jaki rodzaj tarczy psychicznej stworz

, to jest bez sensu. On

miał
sze

ść

set lat na badanie ludzkiego zachowanie ( badanie mojego zachowania ), w

porównaniu
do moich szesnastu.
- Po prostu… po prostu daj mi troch

cej czasu, aby przyzwyczai

do tego

wszystkiego – mówi

, dłubi

c postrz

piony szew na mojej poduszce. – To jedynie

kilka
tygodni. – wzruszam ramionami, przypominaj

c sobie jak zabiłam jego był

powiedziałam mu,

e go kocham i zapiecz

towałam swój nie

miertelny los, mniej ni

trzy
tygodnie temu.
Patrzy na mnie, jego usta zaciskaj

, a oczy s

zabarwione w

tpliwo

. I cho

jeste

my tylko kilka metrów od siebie, dziel

ca nas przestrze

jest tak ci

ęż

ka i

brzemienna –
jakby to był ocean.
- Odnosz

do tego

ycia – mówi

, a mój głos przy

piesza i ro

nie, chc

c wypełni

pustk

i złagodzi

nastrój. – A poniewa

nie przypominam sobie

adnych innych, to

wszystko
co mam. Potrzebuj

tylko troch

cej czasu, dobrze? – u

miecham si

nerwowo, a

moje
wargi niezdarnie zatrzymuj

w miejscu wydech ulgi, gdy on siada obok mnie i

podnosi palce
do mojego czoła, szukaj

c miejsca, gdzie kiedy

była moja blizna.

- Có

, to jedyna rzecz, której nam nie zabraknie. – Wzdycha, ci

c palcami po

krzywi

nie mojej szcz

ki, i gdy pochyla si

aby mnie pocałowa

, jego wargi robi

seri

przystanków, na moim czole, nosie i ustach.
I wła

nie wtedy, gdy my

e znowu mnie pocałuje, on

ciska moj

i oddala

c prosto do drzwi, pozostawił pi

knego czerwonego tulipana na swoim miejscu.

Drugi

Chocia

Damen mo

e wyczu

tak

chwil

, gdy moja ciotka Sabine skr

ca w nasz

ulic

i zbli

a si

do podjazdu to nie, dlatego wyszedł.

Wyszedł ze wzgl

du na mnie.

Ze wzgl

du na prosty fakt,

e jest ju

ze mn

od setek lat, d

ążą

c do mnie we

wszystkich moich wcieleniach tak, wi

c mo

emy by

razem.

Tylko,

e my nigdy nie jeste

my razem.

Co oznacza,

e to si

nigdy nie stało.

Podobno za ka

dym razem, gdy mieli

my zrobi

nast

pny krok do skonsumowania

naszej miło

ci, jego była

ona Drina pojawiała si

i mnie zabijała.

Ale teraz ja j

zabiłam, wyeliminowałam j

w dobrym miejscu, cho

niew

tpliwie

słabym, trzepn

łam j

w czakr

serca i teraz nic ani nikt nie blokuje nam drogi.

Z wyj

tkiem mnie.

Bo cho

kocham Damena we wszystkich moich istnieniach, i na pewno chc

podj

ąć

nast

pny krok – nie mog

przesta

o tych ostatnich sze

ciuset lat. I jak

wybrał takie

ycie. (Dziwnie, jego zdaniem.)

I kogo wybrał do takiego

ycia. (Oprócz jego byłej

ony Driny, nawi

zywał wiele

innych znajomo

ci.)

I, jak ja nienawidz

tego przyznawa

, wiedz

c to wszystko, czuj

troch

niepewna.
Dobrze, mo

e du

o niepewna. To znaczy, to nie tak,

e kto

z mojej

ało

nie ubogiej

listy facetów, których całowałam mógł si

porównywa

z jego sze

cioma wiekami

podbojów.
I cho

wiem,

e to

mieszne, cho

wiem,

e Damen kocha mnie od wieków, faktem

jest,

e serce i umysł nie zawsze s

przyjazne.

W moim przypadku, s

one mało mówi

ce.

A przecie

za ka

dym razem, gdy Damen przychodzi na moje lekcje, które zawsze

udaje nam si

przekształci

w dłu

sze sesje, przychodzi mi na my

l; To jest to! To

naprawd

stanie si

tym razem!

Tylko,

e odpychanie go jest jak najgorsza zło

liwo

ść

A prawda jest dokładnie taka, jak powiedział. On nie mo

e zmieni

swojej

przeszło

ci, ona po prostu jest. Kiedy co

jest zrobione nie mo

na tego cofn

ąć

. Nie

ma
odwrotu.
Jedyne, co człowiek mo

e kiedykolwiek zrobi

to i

ść

dalej.

I to jest dokładnie to, co musz

zrobi

Wzi

ąć

bez wahania du

y krok do przodu, ani razu nie patrz

c wstecz.

Wystarczy zapomnie

o przeszło

ci i zacz

ąć

budowa

przyszło

ść

Chciałabym,

eby to było takie proste.

- Ever? – Sabine wchodzi po schodach, gdy ja biegam gor

czkowo po pokoju, a

potem
siadam przy biurku, staraj

c si

wygl

na czym

zaj

. – Co robisz? – pyta,

wkładaj

głow

rodka. I cho

jej ubranie jest pogniecione, jej włosy s

w bezładzie, oczy

ma
czerwone i zm

czone, jej aura ma promienny i ładny odcie

zieleni.

- Wła

nie sko

czyłam zadanie domowe – mówi

, odpychaj

c laptop tak jakbym

wła

nie go u

ywała.

- Jadła

? – oparła si

o framug

drzwi, oczy miała zw

ęż

one i podejrzliwe.

- Oczywi

cie – powiedziałam jej. Przytakuj

, u

miecham si

i robi

wszystko by

wygl

dało to szczerze, ale prawda jest taka,

e czuj

fałsz na mojej twarzy.

Nienawidz

kłama

. Zwłaszcza przed ni

. Po tym wszystkim, co dla mnie zrobiła,

bior

c mnie po wypadku, kiedy zgin

ła cała moja rodzina. Mam na my

li to,

e ona

nie
musiała tego robi

. Fakt,

e jest moj

jedyn

krewn

nie oznacza,

e nie

powiedzie

‘nie’. I wierz mi, przez połow

czasu pewnie chciała to zrobi

. Jej

ycie

było
mniej skomplikowane, zanim przyjechałam.

- Miałam na my

li co

poza tym czerwonym piciem. – Kiwa głow

w stron

butelki

stoj

cej na moim biurku, opalizuj

cego czerwonego płynu z dziwnie gorzkim

smakiem,
którego nie nienawidz

prawie tak samo jak kiedy

. Co jest dobre, poniewa

według

Damena,
b

to popija

przez reszt

wieczno

ci. To nie jest tak,

e nie mog

ść

prawdziwego
jedzenia, tylko ju

nie go nie chc

. Mój nie

miertelny sok zawiera wszystkie składniki

ywcze, jakie mogłabym potrzebowa

. I nie wa

ne jak du

o lub mało pij

, zawsze

czuj

syta.
Ale nadal wiem, co ona my

li. I nie tylko, dlatego,

e mog

przeczyta

wszystkie jej

li, ale dlatego,

e my

lałam to samo o Damenie. Kiedy

naprawd

denerwowałam
widz

c jak odsuwa swoje jedzenie i tylko udaje,

e je. Do odkrycia jego tajemnicy.

- Ja, hm, wcze

niej co

zjadłam – powiedziałam wreszcie, staraj

c si

nie zacisn

ąć

warg, odwróci

wzroku lub si

skuli

– wszystkie moje zwykle niezawodne wpadki. –

Z
Milesem i Haven – dodaj

, maj

c nadziej

e to wyja

ni brak brudnych naczy

, cho

wiem,

e zapewnienie zbyt wielu szczegółów jest złe, to jak migaj

ce czerwone

wiatło

sygnalizuj

ce KŁAMCA PRZED TOB

! Nie wspominaj

e Sabine jest jednym z

najlepszych prawników w firmie, co czyni j

niezwykle dobr

w dostrzeganiu fałszu.

W jej

yciu zawodowym to szczególny dar. W

yciu prywatnym, decyduje si

wierzy

Z wyj

tkiem dzi

. Dzisiaj nie kupuje ani jednego słowa. Zamiast tego po prostu patrzy

na mnie i mówi: - Martwi

o ciebie.

Odwracam si

do niej twarz

, chc

c pokaza

jej,

e jestem otwarta, gotowa do

zaj

cia

jej obawami, chocia

jestem prawie odmie

cem. – Wszystko porz

dku – mówi

jej,
kiwaj

c głow

i u

miechaj

c si

tak,

eby w to uwierzyła. – Naprawd

. Moje oceny

dobre,

spotykam si

z przyjaciółmi, Damen i ja… - przerywam, zdaj

c sobie spraw

e tak

naprawd

nigdy wcze

niej nie rozmawiałam z ni

o swoim zwi

zku, nie okre

lałam

go,
wi

kszo

ść

zachowywałam dla siebie. A prawda jest taka,

e teraz, gdy ju

zacz

łam,

to nie
wiedziałam jak sko

czy

Mam na my

li, odwołuj

c si

do siebie, jako chłopak i dziewczyna, bior

c pod uwag

nasz

przeszło

ść

, tera

niejszo

ść

i przyszło

ść

, brzmi przyziemnie i nieodpowiednio,

poniewa

cała nasza wspólna historia czyni nas czym

cej ni

to. Ale to nie jest to,

ogłosz

publicznie,

e jeste

my wiecznymi partnerami lub towarzyszami duszy – ten element

jest zbyt
wysoki. I prawda jest taka,

e raczej w ogóle go nie okre

. W tej chwili jestem

wystarczaj

co zmieszana. Poza tym, co miałabym jej jeszcze powiedzie

? To,

kochamy si

przez wieki, ale mimo tego nadal nie dotarli

my do drugiej bazy?

- Có

, Damen i ja… robi si

naprawd

dobrze – mówi

wreszcie, przełykaj

lin

gdy u

wiadamiam sobie,

e powiedziałam dobrze zamiast

wietnie, co mo

e by

pierwsz

prawd

, któr

dzisiaj powiedziałam.

- Wi

c był tutaj. – poło

yła swoj

zow

teczk

na podłodze i patrzy na mnie, obie

jeste

my w pełni

wiadome tego, jak łatwo wpadłam w jej pułapk

Kiwam głow

, kopi

c siebie psychicznie.

- Tak my

lałam,

e widziałam jego samochód. – Przenosi wzrok na moje łó

ko w

nieładzie, z rozrzuconymi poduszkami i rozkopan

kołdr

, a kiedy odwraca si

twarz

mnie, nic nie mog

poradzi

na to,

e si

kul

, zwłaszcza, gdy czuj

, co zaraz powie.

- Ever. – Wzdycha. – Przykro mi,

e nie po

cam nam wi

cej czasu. Mimo,

czuj

tak, jakby

my nadal szukały naszej drogi, chc

eby

wiedziała,

e jestem

tu dla
Ciebie. Je

li kiedy

dziesz potrzebowała z kim

porozmawia

– posłucham.

Zaciskam wargi i kiwam głow

, wiedz

e jeszcze nie sko

czyła, ale maj

nadziej

e gdy b

siedziała beztrosko i spokojnie, zako

czy szybko.

- Bo cho

pewnie my

lisz,

e jestem za stara,

eby ci

zrozumie

, to pami

tam jak to

było w twoim wieku. Jak przewa

ca jest nieustanna presja, aby zmierzy

modelkami,
aktorkami i innymi podobiznami z telewizji.
Przełykam ci

ęż

ko i unikam jej wzroku.

Kiedy zostałam zawieszona, Sabine zacz

ła obserwowa

mnie bardziej ni

kiedykolwiek, a od niedawna zakupiła cały stos ksi

ąż

ek samopomocy, pocz

wszy od:

Jak
wychowa

zdrowego nastolatka w tak szalonych czasach jak te, do: Twój nastolatek i

media (i
co mo

esz z tym zrobi

!), i inne jeszcze gorsze. Zaznaczała wszystkie najbardziej

niepokoj

ce zachowania młodzie

y, a pó

niej badała mnie, sprawdzała czy nie

wyst

puj

mnie jakie

objawy.

- Ale chc

eby

wiedziała,

e jeste

dziewczyn

, znacznie pi

kniejsza ni

byłam w twoim wieku, a głoduj

c si

konkurencja z tymi wszystkimi chudymi

gwiazdami,
które pół

ycia sp

dzaj

na kontrolowaniu si

, obecnie staje si

nieuzasadnionym i

nieosi

galnym celem i w ko

cu sko

czy si

chorob

. – Patrzy na mnie, rozpaczliwie

chc

c do

mnie dotrze

, z nadziej

e jej słowa mnie przebij

. – Chc

eby

wiedziała,

jeste

idealna

taka, jaka jeste

i boli mnie patrzenie na to, przez co przechodzisz. A je

li chodzi o

Damena,
dobrze, wszystko, co mam na to do powiedzenia, to…
- Nie jestem anorektyczk

Spojrzała na mnie.
- Nie jestem bulimiczk

, nie jestem na jakiej

szalonej diecie, nie głoduj

, nie

staram si

mie

rozmiaru zero i nie staram si

wygl

jak bli

niaczki Olsen.

Powa

nie,

Sabine, wygl

dam na zmarnowan

? – Staj

, pozwalaj

c jej na to by obejrzała mnie

wszystkich stron, a je

li o mnie chodzi to czuj

przeciwnie do zmarnowania. I

wydaje mi
si

e moja masa jest do

ść

dobra.

Patrzy na mnie. Mam na my

li,

e naprawd

na mnie patrzy. Od czubka głowy do

stóp, jej oczy spocz

ły na moich bladych odsłoni

tych kostkach.

- Pomy

lałam,

e… - wzrusza ramionami, niepewna, co powiedzie

przedstawieniu
tak wyra

nych dowodach wskazuj

cych na to,

e jestem niewinna. – Bo nie widz

eby

jadła – i zawsze popijasz to czerwone…

- Wi

c tak po prostu zało

yła

e uciekłam si

do młodzie

y pij

cej drinki

anorektyczne i unikaj

cej

ywno

ci? –

miej

eby wiedziała,

e nie jestem

szalona –
mo

e nieco zdenerwowana, cho

bardziej sob

. Powinnam by

bardziej

fałszywa.
Powinnam przynajmniej udawa

e jem. – Nie musisz si

martwi

. – U

miecham

. –

Naprawd

. Miejmy jasno

ść

, nie mam zamiaru bra

narkotyków, eksperymentowa

ciałem,
ci

ąć

, oznakowywa

, nacina

, czy robi

cokolwiek innego z listy tygodnika

Dziesi

ęć

niedostosowanych zachowa

w twoim nastolatku. A dla porz

dku, to,

e popijam

czerwone
picie nie ma nic wspólnego z próbowaniem by

chud

sław

, lub staraniem si

przypodoba

Damenowi. Po prostu to mi si

podoba, to wszystko. Poza tym, wiem,

e Damen

kocha i
akceptuje mnie dokładnie tak

, jaka jestem… - przerywam wiedz

e zaczynam

temat, który
niech

tnie chc

odkrywa

. Zanim zd

ąż

y ona sformułowa

sobie te słowa w głowie,

łapi

i mówi

. – I nie, nie o to mi chodziło. Damen i ja jeste

my… - Poł

czeni,

chłopakiem i
dziewczyn

, przyjaciółmi z korzy

ciami, wiecznie zwi

zani.

- Có

, jeste

my razem. Wiesz, zaanga

owani jak para. Ale nie

pimy razem.

Jeszcze.
Spojrzała na mnie, twarz miała

gni

i zakłopotan

adna z nas nie chciała

rozmawia

na ten temat, ale w przeciwie

stwie do mnie, ona uwa

ała to za swój

obowi

zek.

- Ever, nie chciałam insynuowa

… - zaczyna. Ale potem patrzy na mnie, a ja na ni

wzrusza ramionami, decyduj

c si

to zostawi

, poniewa

obie wiemy,

e była tego

pewna.
Ul

yło mi wiedz

e ju

po wszystkim i

e poszło mi stosunkowo łatwo, wi

c jestem

zupełnie zaskoczona, gdy mówi: - No có

, skoro wydajesz si

tak przejmowa

tym

młodym
człowiekiem, my

e powinnam go pozna

. Warto, wi

c zaplanowa

czas, kiedy

wszyscy
mo

emy i

ść

na obiad. Jak brzmi ten weekend?

Ten weekend?

Przełykam ci

ęż

ko i patrz

na ni

, wiedz

c dokładnie, co ona ma nadziej

zrobi

;

upiec
dwie pieczenie przy jednym posiłku. To doskonała okazja do obejrzenia pełnego
jedzenia
talerza, podczas gdy ona b

dzie przepytywa

Damena.

- Có

, to wszystko brzmi

wietnie poza tym,

e Miles gra w pi

tek. – Starałam si

aby
mój głos brzmiał pewnie i stabilnie. – A pó

niej ma by

after party – które sko

czy si

prawdopodobnie do

ść

pó

no – wi

c…

Kiwa głow

, patrz

c mi w oczy, jej wzrok jest tak tajemniczy i porozumiewawczy,

zaczynam si

poci

- Wi

c to prawdopodobnie nie zadziała – ko

, wiedz

e i tak b

musiała

przez
to przej

ść

, ale lepiej pó

niej ni

wcze

niej. To znaczy, kocham Sabine i kocham

Damena, po
prostu nie jestem pewna czy b

kocha

ich razem, zwłaszcza po wcze

niejszych

pytaniach.
Patrzy na mnie przez chwil

, poczym kiwa głow

i si

odwraca. I wła

nie wtedy, gdy

jestem ju

w stanie oddycha

, ona spogl

da przez rami

i mówi: - Có

, pi

tek opada,

ale
wci

ąż

pozostaje sobota. Dlaczego nie powiesz, Damenowi,

eby był tu o ósmej?

Trzeci

Chocia

zaspałam, udało mi si

dojecha

do Milesa na czas. Chyba, dlatego

e moje

przygotowanie si

nie trwało teraz tak długo, gdy Riley mnie ju

nie rozpraszała.

Cho

kiedy

wkurzało mnie, jak siadała na mojej komodzie ubrana w jeden ze swoich szalonych
kostiumów Halloween, wypytywała mnie o chłopaków i drwiła z moich ubra

, odk

przekonałam j

eby odeszła, przeszła przez most do czekaj

cych na ni

rodziców i

naszego
psa Ma

lanki, nie udało mi si

jej zobaczy

. Miała racj

. Widz

dusze, które

zostały, nie
te, które przeszły.
I zawsze, kiedy my

o Riley, czuj

cisk w gardle i piek

mnie oczy i zastanawiam

czy kiedykolwiek przyzwyczaj

do faktu,

e ona odeszła. Mam na my

li, na

stałe i
bezpowrotnie. Ale chyba powinnam ju

wiedzie

wystarczaj

co du

o o stracie,

wiadomi

sobie,

e nigdy tak naprawd

nie przestan

za nikim t

skni

– po prostu naucz

ogromn

, otwart

dziur

ich nieobecno

ci.

Przecieram oczy i wje

am na podjazd Milesa, pami

taj

c o obietnicy Riley,

mi jaki

znak, jako

poka

e z ni

wszystko w porz

dku. Ale chocia

mocno

trzymałam si

jej zobowi

zania, zachowywałam czujno

ść

i badałam niektóre oznaki jej obecno

ci –

o ile
jakie

były.

Miles otwiera drzwi i gdy zaczynam mówi

cze

ść

, podnosi r

ce i mówi. – Nie mów.

Spójrz tylko na moj

twarz i powiedz mi, co widzisz. Jak

pierwsz

rzecz

zauwa

asz? I nie

kłam.
- Twoje pi

kne br

zowe oczy – mówi

, słuchaj

c jego my

li i chc

c, nie po raz

pierwszy, pokaza

swoim przyjaciołom jak ochroni

swoje my

li i zachowa

wszystkie
prywatne rzeczy prywatnymi. Ale to oznaczałoby ujawnienie moje czytanie w
my

lach,

widzenie aury i psychiczne sekrety, a tego zrobi

nie mogłam.

Miles potrz

sa głow

i wsiada do

rodka, szarpie w dół lusterko i ogl

da swój

podbródek.
- Jeste

tak

kłamczuch

. Spójrz na to! To jest jak

wiec

ce czerwone

wiatło, nie

na tego pomin

ąć

, wi

c nawet nie próbuj udawa

e tego nie widzisz.

Spogl

dam na niego, gdy wycofuj

z podjazdu widz

e pryszcz o

mielił si

wykiełkowa

na jego twarzy, cho

to jego jasnoró

owe l

ce paznokcie bardziej

zwróciły
moj

uwag

. – Ładne paznokcie –

miej

- To dla zabawy. – U

miecha si

wci

ąż

patrz

c na pryszcza. – Nie mog

w to

uwierzy

To tak jakbym rozpadał si

dopiero wtedy, gdy wszystko b

dzie doskonałe. Próby

były

wietne, wiem,

e wszystkie moje wiersze jak równie

wszystkich innych…

lałem,

jestem całkowicie i zupełnie gotowy, a teraz to! – D

ł swoj

twarz.

- To tylko nerwy – mówi

, rzucaj

c na niego okiem, gdy

wiatło za

wieciło na

zielono.
- Dokładnie! – Kiwa głow

. – Które po prostu pokazuj

e jestem amatorem.

Poniewa

profesjonali

ci, prawdziwi profesjonali

ci nie maj

nerwów. Oni po prostu przechodz

do
swojej strefy artystycznej i… tworz

. Mo

e nie jestem do tego stworzony? – Patrzy

na mnie z
twarz

napi

ze zmartwienia. – Mo

e to po prostu fuks,

e mam t

rol

Spogl

dam na niego, pami

taj

c jak Drina twierdziła,

e weszła do głowy re

ysera i

rzuciła go ku Milesowi. Ale nawet, je

li to prawda, nie znaczy to,

e on tego nie

potrafi, nie
znaczy to,

e nie był najlepszy.

- To

mieszne. – Potrz

sam głow

. – Mnóstwo aktorów si

denerwuje, cierpi z

powody
tremy czy czegokolwiek innego. Powa

nie. Nie uwierzysz w niektóre historie, które

Riley
kiedy

… - przerywam, z szeroko otwartymi oczami i ustami wiedz

e tego zdania

nigdy
nie sko

. Nigdy nie mogłam ujawni

historii zebranych od mojej zmarłej młodszej

siostry,
która kiedy

cieszyła si

ze szpiegowania hollywoodzkiej elity.

- W ka

dym razie, nie nosisz podobno tony ci

ęż

kiego makija

Patrzy na mnie. – Tak. Rzeczywi

cie. O co ci chodzi? Sztuka jest w pi

tek, który, dla

twojej wiadomo

ci, jest jutro. To nigdy przed tym nie zniknie.

- By

e. – Wzruszam ramionami. – Ale mam na my

li to, czy nie mo

esz u

makija

u do przykrycia tego?

Miles przewraca oczami i pochmurnieje. – Ach, wi

c mog

bawi

z tym

ogromnym
cielistym znakiem? Czy ty to widziała

? Tego nie da si

ukry

. To ma własne DNA!

To rzuca
cie

Wjechałam na parking, parkuj

c na moim zwykłym miejscu obok błyszcz

cego

czarnego BMW Damena. I kiedy znowu patrz

na Milesa z jakiego

powodu czuj

zmuszona dotkn

ąć

jego twarzy. Mój palec zwrócił niewytłumaczaln

uwag

pryszcza na
jego brodzie.
- Co ty robisz? – pyta, wystraszony i si

odsuwa.

- Po prostu… po prostu b

cicho – szepcz

, nie maj

c poj

cia, co robi

i dlaczego

jeszcze to robi

. Wiem tylko,

e mój palec ma okre

lony cel w moim umy

le.

- Ale nie… dotykaj tego! – krzyczy, dokładnie w tej chwili, kiedy nawi

załam kontakt.

–

wietnie, po prostu

wietnie. Teraz b

dzie prawdopodobnie dwa razy wi

ksze. –

Potrz

głow

i wysiada z auta, a ja nic nie mog

poradzi

na to,

e czuj

rozczarowanie, gdy

widz

e pryszcz nadal istnieje.

Chyba liczyłam na jakie

rozszerzone mo

liwo

ci uzdrowienia. Kiedy Damen

powiedział mi, zaraz po tym jak zdecydowałam si

przyj

ąć

swój los i zacz

łam pi

nie

miertelny sok,

e mog

spodziewa

kilku zmian, nic z super wzmocnionych

zdolno

psychicznych, (których nie oczekuj

) lub czego

innego (np. zdolno

ść

uzdrawiania

innych, co
ma mój głos, poniewa

to byłoby super), ale ja szukałam czego

nadzwyczajnego.

Ale do tej pory, wszystko, co mam dodatkowe to cale nogi, które tak naprawd

nie

robi

dla mnie znaczenia oprócz wymogu kupna nowych par d

insów. A to

prawdopodobnie w
ko

cu i tak by si

stało.

Chwytam moj

torb

i wysiadam z auta, a moje usta spotykaj

z wargami

Damena w
chwili, gdy on staje obok mnie.
- Dobra, jak długo to jeszcze b

dzie trwało?

Oboje odsuwamy si

od siebie i patrzymy na Milesa.

- Tak, mówi

do ciebie. – Kiwa na mnie palcem. – Całe to całowanie, przytulanie si

nie zapomnijmy o stałym szeptaniu słodkich słówek. – Potrz

sa głow

, a jego oczy

ęż

. – Powa

nie. Miałem nadziej

e ju

to sko

czyli

cie. To znaczy, nie

zrozumcie
mnie

le, wszyscy jeste

my bardzo zadowoleni,

e Damen wrócił do szkoły,

znowu si

znale

cie i

e prawdopodobnie b

dziecie

długo i szcz

ęś

liwie. Ale tak

naprawd

, nie

lała

eby troch

przystopowa

? Poniewa

niektórzy z nas nie s

tak szcz

ęś

liwi

jak ty.
Niektórzy z nas s

pozbawieni miło

ci.

- Jeste

pozbawiony miło

ci? –

miej

, wcale nieobra

ona na niego za to

wszystko,

co powiedział, wiedz

e to ma znacznie wi

cej do czynienia z jego niepokojem o

sztuk

cokolwiek wspólnego ze mn

i Damenem. – Co si

stało z Holtem?

- Holtem? – wzdrygn

ł si

. – Nawet nie mów o Holcie! Nie rób tego, Ever! – potrz

głow

, odwraca si

na pi

cie i zmierza ku Haven, która czeka przy bramie.

- Jaki jest jego problem? – pyta, Damen, si

gaj

c po moj

, oplataj

c swoimi

palcami moje i patrzy na mnie nadal kochaj

cymi oczami, pomimo wczorajszego

dnia.
- Jutro premiera. – wzruszam ramionami. – Wi

c, wariuje,

e ma na brodzie pryszcza

i
oczywi

cie postanowił,

e b

dzie za nas odpowiedzialny – mówi

, obserwuj

c jak

Miles ze
zł

czonym ramieniem z Haven, prowadzi j

w kierunku klasy.

- Nie mówmy im – mówi, spogl

daj

c przez rami

i marszcz

c brwi. – Strajkujemy do

czasu zatrzymania działania powalonej miło

ci lub znikni

cia pryszcza, zale

y, co

nast

szybciej. – Kiwa głow

artuj

c tylko w połowie.

Haven

mieje si

i przechodzi obok niego, gdy ja i Damen idziemy na angielski.

Przechodz

wyprostowana obok Stacie Miller, która u

miecha si

do niego słodko i

próbuj

mnie potkn

ąć

Ale gdy jej mała torba stoi na mojej drodze, chc

c zobaczy

jej ładn

, upokarzaj

twarz, widz

jak si

podnosi i czuj

jak uderza w jej prawe kolano. I chocia

równie

czuj

ból, jestem zadowolona z tego, co zrobiłam.
- Auuu! – zawodzi, pociera kolano i gapi si

na mnie, mimo

e nie ma wyra

nych

dowodów na to,

e jestem za to w jaki

sposób odpowiedzialna.

Po prostu j

ignoruj

i siadam na swoim miejscu. Lepsze jest dla mnie ignorowanie

jej.
Odk

d złapała mnie na piciu na terenie szkoły, robiłam wszystko, aby trzyma

dala od
jej drogi. Ale czasami… czasami nie mogłam si

powstrzyma

- Nie powinna

była tego robi

– szepta Damen, próbuj

c rzuci

mi surowe

spojrzenie,
gdy nachyla si

do mnie.

- Prosz

. Jeste

osob

, która chce uczy

mnie manifestowania. – Wzruszam

ramionami. – Wygl

da na to,

e te lekcje w ko

cu zaczynaj

przynosi

efekty.

Patrzy na mnie, potrz

saj

c głow

, gdy mówi. – Widzisz, jest jeszcze gorzej, bo dla

twojej informacji to była psychokineza, nie manifestacja. Widzisz ile jest do nauki?
- Psycho-co? – mrugam, nie znaj

c tego terminu, ale sama czynno

ść

była pewnie

zabawna.
Bierze mnie za r

, z u

miechem rozbawienia w k

ciku ust i mówi. – My

lałem…

Spogl

dam na zegar widz

e jest pi

ęć

minut po dziewi

tej i wiedz

e pan

Robins
ju

opuszcza pokój nauczycielski.

- Pi

tkowy wieczór. Co ty na to,

e pójdziemy do czego

… wyj

tkowego? –

miecha

- Jak Summerland? – Patrz

na Damena, coraz szerszymi oczami w miar

jak

przy

piesza mój puls. Umierałam, aby wróci

do tego magicznego i mistycznego

miejsca.
Wymiaru pomi

dzy wymiarami, gdzie mo

na manifestowa

oceany i słonie i

przenosi

rzeczy du

o wi

ksze ni

projekt torby od Prady – tylko potrzebowałam Damena,

eby

tam

dosta

Ale on tylko si

mieje i potrz

sa głow

. – Nie, nie do Summerlandu. Cho

wrócimy

tam, obiecuj

. My

lałem raczej, nie wiem, Montage lub mo

e Ritz? – Unosi brwi.

- Ale w pi

tek gra Miles i obiecałam,

e tam b

dziemy! – mówi

, zdaj

c sobie spraw

po tym, co powiedziałam,

e łatwo zapomniałam o debiucie Milesa w Lakierze do

włosów,
kiedy my

lałam,

e pójd

do Summerlandu. Ale teraz, gdy Damen chce sprawdzi

który z
hoteli w okolicy bardziej szpanuje - moja pami

ęć

w jaki

sposób powróciła.

- Dobrze, wi

c jak, po sztuce? – oferuje. Ale gdy patrzy na mnie, gdy widzi jak si

waham, jak zaciskam swoje wargi, szukaj

c uprzejmego sposobu do wymówki,

dodaje. – Lub
nie. To tylko pomysł.
Patrz

na niego wiedz

e musz

zgodzi

e chc

zgodzi

. Słysz

w głowie

głos krzycz

cy: Powiedz tak! Powiedz tak! Obiecała

sobie,

e zrobisz krok naprzód,

ani razu
nie ogl

daj

c si

za siebie, a teraz masz na to szans

– po prostu id

naprzód i zrób

to!
TYLKO! POWIEDZ! TAK!
Ale chocia

jestem przekonana,

e nadszedł czas, aby pój

ść

dalej, cho

kocham

Damena
z całego serca i jestem zdecydowana przebole

jego przeszło

ść

i podj

ąć

nast

pny

krok, z
moich ust wychodzi, co innego.
- Zobaczymy – mówi

, odwracaj

c wzrok i skupiaj

c go na drzwiach akurat, gdy

przechodzi przez nie pan Robins.

czwarty

Po czwartej lekcji wreszcie dzwoni dzwonek, wstaj

od biurka i podchodz

do pana

Munoz.
-Czy na pewno jeste

gotowa?- pyta, patrz

c przez stos papierów,

-Je

li potrzebujesz kolejnych kilku minut, nie ma najmniejszego problemu.

Spogl

dam do mojego arkusza, nast

pnie potrz

łam głow

Zastanawiam si

co by zrobił gdyby si

dowiedział

e sko

czyłam około 45 sekund

po tym,
kiedy po raz pierwszy dał mi ten test, a nast

pnie sp

dziłam 50 minut tylko na

udawaniu
walki.
-Jestem dobra - powiedziałam mu, wiedział

e to prawda. Z jednej strony czytanie w

lach

jest dobre, nie musz

uczy

bo znam ju

wszystkie odpowiedzi.

I cho

czasami si

popisuj

, stały napływ doskonałych wyników byłby zauwa

ony,

zwykle
staram si

powstrzyma

i zrobi

kilka bł

dów, wa

ne jest aby nie przes

dzi

Lub przynajmniej to co mówi Damen, zawsze przypomina mi jak wa

ne jest

utrzymywanie
niskiego poziomu, co daje poczucie bycia normalnym, cho

tacy bynajmniej nie

jeste

my.

Chocia

pierwszy raz powiedział

e nie mógł pomóc ale przypominam mu jak było

wcze

niej

kiedy po raz pierwszy si

spotkali

my i objawiło si

strasznie du

o tulipanów.

Ale on tylko powiedział

e niektóre korekty musiały zosta

zrobione w jego wysiłkach

na
przyzwyczajenie mnie do tego, i

e trwało to dłu

ej ni

było to konieczne, poniewa

samego ko

ca nie sprawdziłam jakie było dosłowne znaczenie tulipanów: Przysi

dozgonnej miło

ci. Wr

czyłam panu Munoz papier staraj

c si

aby nasze dłonie si

nie
dotkn

ły. I nawet nasza skóra która ledwo si

zetkn

ła wystarczyło aby pokaza

cej ni

by tego wymagało, co pozwalało mi na dokładne prze

wietlenie jego ranka i tego co

stało si

na długo wstecz. Wszystko nawet jego niezwykle zabałaganione mieszkanie, stół w
kuchni i

e jest tam pełno „kontenerów” na wynos, liczne r

kopisy nad którymi pracował przez

ostatnie siedem lat, to jak

piewa „ Born to Run”, tak

e to jak próbował znale

źć

czyst

koszule przed wyj

ciem do Starbucks , gdzie wpadł na drobn

blondynk

i polał si

mro

latte, czego rezultatem było to i

było mu mokro, zimno i posiadał brzydk

plam

, ale

jeden
pi

kny i ol

niewaj

cy u

miech u

miech kobiety wszystko zrekompensował. Cudowny

miech którego nie mógł zapomnie

–cudowny u

miech który nale

ał do mojej

ciotki!
- Chcesz poczeka

, a

ci to sprawdz

? – skin

łam głow

i maksymalnie próbowałam

skupi

na wyci

ganym przez niego czerwonym długopisie. Lecz ci

gle nasuwał mi

ten

sam wniosek – mój nauczyciel historii napalił si

na Sabine!

Nie mog

do tego dopu

! Nie mog

pozwoli

aby jeszcze kiedykolwiek tam szła.

Mam na
my

li tylko

e chocia

inteligentni, sprytni i sami nie oznacza to

e maj

spotyka

c stoj

tam, zamro

ona, nie mog

ca oddycha

, próbuj

ca zablokowa

swe my

w
głowie, wpatruj

c si

w czubek pióra własnego nauczyciela.

Ogl

dam jak pozostawia

lad drobnych czerwonych kropek aby zaznaczyc je jako

poprawne,
pó

niej wraca do zada

17 i 25. Dokładnie tak jak to zaplanowałam.

-Tylko dwie złe. Bardzo dobrze! – u

miecha si

do mnie i oczyszcza swymi palcami

plam

która została na jego koszuli, zastanawiaj

c si

czy kiedykolwiek jeszcze j

spotka.

-Chcesz zobaczy

poprawne odpowiedzi?

-Uh, nie bardzo – my

e najlepiej b

dzie jak najszybciej z tam tond wyj

ść

, i nie

tylko
dlatego

e mog

jak najszybciej znale

źć

na lanchu przy stoliku i zobaczy

damenem,
ale w tym przypadku jego fantazja mego nauczyciela zaczyna go ponosi

jestem
zdecydowana opu

to miejsce. Ale wiedz

e normaln

rzecz

byłoby odetchn

ąć

miechn

ąć

i skin

ąć

głow

, robie to jak gdyby nigdy nic. A kiedy wr

cza mi klucz

odpowiedzi, po prostu przechodz

przez klas

i mówi

-Och, popatrz tutaj, napisałam zł

dat

– i – Oczywi

cie! Jak mogłam tego nie

zobaczy

? Uh!

Ale kiwa tylko głow

, głównie dlatego

e jego my

li s

znów skierowane na

blondynk

– aka:

Jedyn

kobiet

w całym wszech

wiecie z któr

spotykanie si

jest absolutnie

zakazane!
Zastanawiał si

czy b

dzie ona jutro - w tym miejscu o tej samej godzinie. I nawet jak

pomy

le o tym

e mój nauczyciel jest bardziej przystojny ni

brzydki obrzydza mnie w

ogólnym sensie, ten konkretny nauczyciel po

żą

da kogo

kto jest dla mnie praktycznie

jak
rodzic - nie mo

e tego zrobi

. Ale potem przypominam sobie, jak kilka miesi

cy temu

miałam wizj

Sabine spotykaj

cej si

z jakim

bystrym facetem z jej budynku. A

poniewa

Munoz pracuje tu a Sabine pracuje tam, istnieje pewne podejrzenie i

moje dwa

wiaty ulegn

kolizji. Ale w tym przypadku to ja jestem zła i nadal mam co

do powiedzenia:

- To był fuks.
Patrzył na mnie ze

gni

tymi brwiami, próbuj

c poj

c me słowa.

I cho

wiem

e posun

łam si

zbyt daleko, i wiem

e powinnam co

powiedzie

co było
by w miar

normalne, to nie czuj

e nie mam du

ego wyboru. Nie mog

dopu

aby mój
nauczyciel historii spotykał si

z moj

ciotk

. Po prostu nie mog

Tak wi

c kiedy on bawił si

plam

na koszuli ja chciałam doda

- Znasz j

, pani

polan

mro

latte? – widz

c jego zaniepokojony wyraz twarzy

mówiłam
dalej – W

tpi

aby wróciła, ona tak naprawd

nie cz

sto tam chadza.

Nast

pnie wychodz

z tam tond przed tym jak mog

powiedzie

głupiego i

zniszczy

jego

marzenia. Wiec przewiesiłam swoj

torb

przez racj

i wybiegłam przez drzwi

zostawiaj

tam pana Munoza, wezbrałam cał

energie na to aby jak najszybciej dotrze

stołówki,
gdzie czekał na mnie Damen – ch

tnie si

z nim znowu zobacz

po trzech długich

godzinach.
Ale gdy tam dotarłam nie zastałam tego czego oczekiwałam. Był tam nowy facet,
który
siedział na moim zwykłym miejscu, po prawej stronie Damena, a on po

cał mu

tak wiele
uwagi, a mnie ledwie co.

Opieram si

o brzeg stołu, patrz

c jak co chwila parska

miechem na to co nowy

chłopak
powiedział. Nie chc

c przerywa

lub by

nieelegancka, siadam naprzeciwko Damena

a nie
tu

obok niego w mym zwykłym miejscu.

- O my good! Jeste

taki zabawny! – powiedziała Haven, była pochylona i dotykała

dłoni
„nowego”
U

miechała si

w taki sposób, który by wyja

niał

e szuka nowego chłopaka, Josh,

jej
samozwa

cza bratnia dusza poszła w odstawk

- Szkoda

e przegapiła

to Ever, nawet histeryczny Miles zapomniał o obsesji na

punkcie swej
zmory!
- Dzi

ki za przypomnienie. – powiedział Miles, jego palce pow

drowały ku brodzie.

Jego oczy szeroko otwarte patrzyły na ka

dego z nas prosz

c o potwierdzenie,

ten
ogromny stwór, nieszcz

ęś

cie z dzisiejszego ranka naprawd

pojawił i znikło. I nie

mog

pomóc, ale zastanawiam si

czy nagłe znikni

cie tego czego

ma jaki

zwi

zek ze

, i z

tym

e dotkn

łam go dzi

rano na parkingu. Co oznaczało by

e jednak mam

magiczne
zdolno

ci uzdrawiania. Ale pó

niej kiedy zacz

łam o tym my

nowy facet

powiedział:
-Mówiłem ci

e to podziała. Genialna rzecz. Zachowaj reszt

na wypadek gdyby

wróciło.
Zw

rzyłam swe oczy, zastanawiaj

c si

jak on mógł znale

źć

czas na sprawy Milesa,

skoro to
był jego pierwszy dzie

w tej szkole i jeszcze nie poznał go dokładnie.

- Dałem mu troch

specjalnej ma

ci – powiedział specjalnie do mnie – Miles i ja

mamy
wspólny pokój. Jestem Roman tak przy okazji.
Popatrzyłam na niego, jego aura była w jasnym

ółtym kolorze i wirowała wokoło

niego, jej
kraw

dzi były przedłu

one, a oni wszyscy siedzieli w przyjaznym u

cisku.

Ale kiedy ja spogl

dam w jego gł

bokie niebieskie oczy, na opalon

skór

, blond

potargane
włosy, i ubranie które wygl

da jak by było przypadkowe, jak by było hipisowskie –

mimo
dobrego wygl

du moj

jedyn

reakcj

jest to aby uciec od niego najdalej jak to

liwe.

Nawet kiedy u

miecha si

do mnie tak ospale, łatwo, a we mnie dokonuje si

pewnego
rodzaju omdlenie i boli mnie brzuch, jestem na kraw

dzi i nie mog

zawróci

-A ty musisz by

Ever – mówi, wyci

ga do mnie dło

, z jednej strony nie zauwa

yłam

e ju

ść

długo czeka abym ni

potrzasn

ła.

Spogl

dam na Haven która jest wyra

nie przera

ona moj

nieuprzejmo

, a tak

przez

krótk

chwile na Milesa ale, ten jest zbyt zaabsorbowany swym odbiciem w lustrze,

e nie

zauwa

ył mojego faux pas. Ale kiedy Damen si

ga pod stół i

ciska mnie za kolano,

odkrztuszam si

spogl

dam na Romana i mówi

- Um, tak jestem Ever. – i mimo

e strzela mi kolejny zabójczy u

miech, to nadal nie

działa. I
tak po prostu sprawia tylko

e mam ból brzucha, a mój

oł

dek nale

y do tych

nerwowych i
delikatnych.
-Wychodzi na to

e mamy wiele wspólnego – mówi, chocia

nie mog

sobie

wyobrazi

czy

takiego w ogóle istniej

. – Siedziałem na historii tak mniej wi

cej dwa rz

dy za

tob

, A w

sposób jaki walczyła

, nie mogłem przesta

lec o tym

e jest tam dziewczyna

która
nienawidzi historii niemal tak samo jak ja.
-Ja nie, nie mam nic do historii – powiedziałam, tylko

e troch

zbyt szybko, zbyt

zaborczo, a
mój głos wydał si

przy tym taki piskliwy

e wszyscy na mnie popatrzeli. Tak wi

spojrzałam na Damena, szukaj

c potwierdzenia,

e nie mog

jedyn

osob

która

czuje
niepewny strumie

energii płyn

cy od Romana.

Ale on tylko przypi

ł si

do swojego czerwonego napoju, jakby wszystko było w

idealnym
porz

dku i niczego nie zauwa

ył. Wi

c wróciłam do Romana i zagł

biłam si

w jego i

podgl

dałam strumie

jego nieszkodliwych my

li.

-Naprawd

? – Roman podniósł swe brwi i pochylił si

ku mnie. – Wszystko,

zagł

bianie si

w przeszło

ci, odkrywanie tych wszystkich dawnych miejsc i dat, badanie

ycia ludzi,

którzy

yli wieki temu i nie wnosz

adnego znaczenia teraz – nie przeszkadza ci to? A

przeszkadza?
Dopiero wtedy gdy te daty, miejsca maj

zwi

zek z moim chłopakiem i jego

sze

cioma set

latami na hulanki!
Ale tylko tak pomy

lałam, nie powiedziałam tego, zamiast tego po prostu wzruszyłam

ramionami i powiedziałam:
- Nie no w porz

dku. W rzeczywisto

ci to było łatwe.

Kiwn

ł głow

a jego oczy wpatrywały si

we mnie intensywnie. – Dobrze wiedzie

–

miecha si

– Munoz daje mi weekend na nadrobienie materiału, mo

e ty mogłaby

mnie
poduczy

Spogl

dam na Haven jej oczy z miejsca ciemniej

, a jej aura robi si

dziwnie zielona,

a
pó

niej na Milesa który przestał my

lec o swojej zjawie i zacz

ł esemesowac z

Holtem, a
pó

niej na Damen który jest nieobecny zarówno wzrokiem jak i dusz

, koncentruje

jakim

obiekcie którego nie mog

zobaczy

I cho

wiem

e to jest

mieszne,

e wszyscy inni wydaj

do Lubic i ja powinnam

zrobi

wszystko co mog

aby mu pomóc.

Ale ja po prostu wzruszyłam ramionami i powiedziałam: - Och jestem pewna,

e nie

potrzebujesz mnie.
Nie mogłam zignorowa

mrowienia skóry i ukłucia w

oł

dku gdy nasze oczy si

spotkały.
U

miechn

ł si

do mnie ujawniaj

c przy tym idealne białe z

by i powiedział:

- Miło by było z twojej strony gdyby

mi pomogła, Ever. Ale nie jestem pewien

powinna

- Co si

z dzieje z tob

i tym nowym dzieciakiem? – pyta Haven, pozostawaj

c w tyle

za wszystkimi uczniami.
- Nic. – Zrzucam jej r

i id

do przodu a jej energia przepływa przeze mnie, gdy

obserwuj

jak Roman, Miles i Damen

miej

i zachowuj

jak starzy przyjaciele.

- Prosz

. – Przewraca oczami. – To takie oczywiste,

e go nie lubisz.

- To

mieszne – mówi

, koncentruj

c wzrok na moim pi

knym i wspaniałym

chłopaku/bratniej duszy/wiecznym partnerze (naprawd

musz

znale

źć

odpowiednie

słowo)
który prawie ze mn

nie rozmawiał od porannego angielskiego. Miałam nadziej

to nie z
tego powodu, o jakim my

lałam – ze wzgl

du na moje wczorajsze zachowanie i

mojej
odmowy oddania mu si

w ten weekend.

- Jestem zupełnie powa

na. – Ona patrzy na mnie. – To tak… To tak jakby

nienawidziła nowych ludzi czy co

. – To było du

o milsze ni

rzeczywiste słowa w jej

głowie.
Zaciskam wargi i patrz

na wprost, powstrzymuj

c si

przed wywróceniem oczami.

Ale ona bacznie mi si

przygl

da, kładzie r

na biodrze i mru

y mocno

pomalowane
oczy spod grzywki z płon

cym czerwonym paskiem. – Bo o ile dobrze pami

tam, a

obie
wiemy,

e tak to znienawidziła

Damena, gdy przyszedł po raz pierwszy do szkoły.

- Nie nienawidz

Damena – mówi

, przewracaj

c oczami mimo swoich poprzednich

przyrzecze

. Pomy

lałam: Poprawka, ja tylko wygl

dałam jakbym nienawidziła

Damena.
Prawda jest taka,

e kochałam go przez cały czas. No, z wyj

tkiem krótkiego czasu,

kiedy
naprawd

go nienawidziłam. Ale nadal, nawet wtedy, go kochałam. Po prostu nie

chciałam
si

do tego przyzna

…

- Hm, wybacz, ale pozwol

sobie si

nie zgodzi

– mówi, zr

cznie odsuwaj

c swoje

czarne włosy znajduj

ce si

na twarzy. – Pami

tasz jak nawet go nie zaprosiła

swoj

imprez

Halloween?

Wzdycham, zupełnie niezadowolona z tego wszystkiego. Wszystko co chc

zrobi

dosta

do klasy i udawa

e uwa

am gdy b

czy

telepatycznie z

Damenem.
- Tak i je

li pami

tasz to tej nocy równie

zwi

zali

my – gdy ko

to mówi

po sekundzie zaczynam tego

ałowa

. Haven była t

, która znalazła nas przy

basenie i to
prawie złamało jej serce.
Ale ona to po prostu ignoruje. – A mo

e jeste

zazdrosna, poniewa

Damen ma

nowego przyjaciela. Wiesz,

e jest kto

inny ni

ty.

- To niedorzeczne – mówi

to zbyt szybko,

eby ktokolwiek w to uwierzył. – Damen

ma mnóstwo przyjaciół – dodaj

, cho

obie wiemy,

e to nieprawda.

Patrzy na mnie zaciskaj

c usta, kompletnie nieporuszona.

Ale teraz jestem tak daleko,

e nie mam wyboru jak tylko kontynuowa

, wi

c mówi

–

Ma ciebie, Milesa i… - I mnie, my

, ale nie chc

tego powiedzie

, poniewa

jest to

troch

smutna lista, na której jestem dokładnie na szczycie. A prawda jest taka,

e Damen

nie
przebywa z Haven i Milesem chyba,

e ja z nimi jestem. Sp

dza ze mn

woln

chwil

A wtedy, kiedy nie jeste

my razem wysyła stały strumie

li i obrazów w celu

uzupełnienia tego dystansu. To tak jakby

my zawsze byli poł

czeni. I musz

przyzna

lubi

ten sposób. Poniewa

tylko z Damenem mog

odkry

prawdziwe ja – moje

słyszenie
my

li, odczuwanie energii, widzenie duchów. Tylko z Damenem mog

pozwoli

sobie

na nie
pilnowanie si

i zachowywa

prawdziwie.

Ale kiedy patrz

na Haven, nie mog

nie zastanowi

nad tym czy ona nie ma

racji.
Mo

e jestem zazdrosna. Mo

e Roman naprawd

jest miłym i normalnym facetem,

który
przeniósł si

do nowej szkoły i chce mie

nowych przyjaciół – w przeciwie

stwie do

pełzaj

cego zagro

enia, którego zakładałam u niego. Mo

e naprawd

jestem

paranoiczna,
zazdrosna i zaborcza i automatycznie zakładam,

e jest tak, poniewa

Damen nie

jest
skoncentrowany na mnie tak jak zwykle,

e zostałam zast

piona. A je

li tak jest, có

jestem
zbyt

ałosna

eby to przyzna

. Wi

c potrz

sam tylko głow

i udaj

e si

miej

gdy mówi

– Znowu niedorzeczno

ść

. Wszystko to jest naprawd

zabawne. – Potem staram si

wygl

tak jakbym naprawd

tak uwa

ała.

- Tak? A co z Drin

? Jak wyja

nisz to? – U

miecha si

i mówi. – Znienawidziła

momentu, kiedy j

zobaczyła

i nawet nie próbuj temu zaprzecza

. A potem, gdy

dowiedziała

e zna Damena, znienawidziła

jeszcze bardziej.

Kuliłam si

, gdy to mówiła. I nie tylko, dlatego,

e to prawda, ale ze wzgl

du na to,

na d

k imienia byłej

ony Damena zawsze si

kuliłam. Nic nie mogłam na to

poradzi

, tak

po prostu si

działo. Ale nie miałam poj

cia jak wytłumaczy

to Haven. Wiedziała

wszystko,

e Drina udawała jej przyjaciółk

, porzuciła j

na imprezie, a nast

pnie znikn

ła na

zawsze.
Nie pami

tała tego,

e Drina próbowała j

zabi

truj

, której u

ywała do

cierpn

cego tatua

u niedawno usuni

tego z jej nadgarstka, nie pami

tała…

O mój Bo

e! Ma

ść

! Roman dał Milesowi ma

ść

na pryszcza! Wiedziałam,

e jest w

nim co

dziwnego. Wiedziałam,

e nie zmy

lam!

- Haven, jak

Miles ma teraz lekcj

? – pytam, moje oczy badały teren szkoły nie

mog

c go znale

źć

i w zbyt du

ym po

piechu nie mogłam skorzysta

z funkcji

zdalnego
wykrywania obiektów, której jeszcze nie opanowałam.
- My

e angielski, dlaczego? – Posyła mi dziwne spojrzenie.

- Nic, tylko… musz

biec.

- Dobrze. Rób co chcesz. Ale wiesz, ja nadal uwa

am,

e nienawidzisz nowych ludzi!

– krzyczy.
Ale pozostaje w tyle. Mnie ju

nie ma.

Biegn

przez szkoł

koncentruj

c si

na energii Milesa i próbuj

c wyczu

, w której

jest klasie. Gdy jestem za zakr

tem i widz

drzwi po mojej prawej stronie, otwieram

je bez
zastanowienia.
- Mog

w czym

pomóc? – pyta nauczyciel, odwracaj

c si

od tablicy i trzymaj

c w

ce odłamek białej kredy.

Stoj

poni

ona przed klas

, widz

c jak kilka sługusów Stacie na

laduje mnie, gdy

walcz

o złapanie oddechu.

- Miles – dysz

c, wskazuj

na niego. – Musz

porozmawia

z Milesem. Tylko na

sekund

– obiecuj

, gdy jego nauczyciel krzy

uje ramiona i patrzy na mnie

podejrzanym
wzrokiem. – To wa

ne – dodaj

, spogl

daj

c na Milesa, który teraz zamkn

ł oczy i

potrz

sał

głow

- Przypuszczam,

e masz woln

lekcj

? – pyta jego nauczyciel, skrupulatnie dla

zasady.
I cho

wiem,

e to mo

e go bardzo urazi

i w rezultacie zadziała przeciwko mnie, nie

mam czasu na ugrz

ęź

cie w tej całej wysokiej biurokracji szkolnej maj

cej na celu

zapewnieniu nam bezpiecze

stwa – ale tak naprawd

w tej chwili obchodzi mnie to,

e to jest

sprawa

ycia i

mierci!

Albo przynajmniej mo

e by

Nie jestem pewna. Jednak chciałabym si

dowiedzie

Jestem tak sfrustrowana,

e potrz

sam tylko głow

i mówi

- Słuchaj, ty i ja wiemy,

e nie mam wolnej lekcji, ale je

li zrobisz mi przysług

wypuszczaj

c Milesa na sekund

, obiecuj

przysła

go z powrotem.

Spojrzał na mnie, jego umysł studiował wszystkie alternatywy, wszystkie sposoby,
którymi mógłby si

odegra

; wyrzucaj

c mnie, eskortowa

do klasy, eskortowa

biura
Dyrektora Buckley’a – ale popatrzył na Milesa i wzdychaj

c powiedział – W

porz

dku. Tylko

szybko.
Po sekundzie, gdy wyszli

my na korytarz i drzwi zamkn

ły si

za nami, patrz

Milesa i mówi

– Daj mi ma

ść

- Co? – Gapi si

na mnie.

- Ma

ść

. T

, co dał ci Roman. Daj mi j

. Musz

zobaczy

– powiedziałam mu

rozprostowuj

c moj

i poruszałam palcami.

- Oszalała

? – szepcze, rozgl

daj

c si

od ciemnoszarych

cian, dywanu do nas.

- Nie masz poj

cia, jakie to powa

ne – powiedziałam patrz

c mu w oczy, nie chc

go
przestraszy

, cho

li b

musiała to, to zrobi

. – Daj spokój, nie mamy całego

dnia.
- Jest w moim plecaku – wzrusza ramionami.
- Id

po ni

- Ever, serio. Co…?
Skrzy

owałam ramiona i kiwn

łam głow

. – Id

. B

czeka

Miles potrz

sa głow

i znika wewn

trz pomieszczenia. Pojawia si

chwil

pó

niej z

kwa

min

i mał

, biał

tubk

w r

ce. – Masz. Jeste

teraz szcz

ęś

liwa? – Rzuca

mi j

Łapi

tubk

i badam j

, obracaj

c mi

dzy kciukiem a palcem wskazuj

cym. Jest to

gatunek, który rozpoznałam ze sklepu. Nie rozumiałam, czemu taki był.
- Wiesz, gdyby

zapomniała to jutro jest moja sztuka i ja naprawd

nie potrzebuj

teraz dodatkowego dramatu i stresu, wi

c je

li pozwolisz… - Wyci

ga r

i czeka a

oddam
mu ma

ść

, aby mógł wróci

do klasy.

Tylko,

e ja nie chciałam jej jeszcze oddawa

. Szukam jakie

otworu igły lub znaku

przebicia, czego

do udowodnienia,

e została uszkodzona,

e nie jest tym, czym si

wydaje.
- To znaczy, dzi

na obiedzie, kiedy zobaczyłem,

e ty i Damen stonowali

cie t

cał

nami

tno

ść

byłem gotowy da

ci pi

, ale teraz jest tak jakby zast

piło tamto co

gorszego.
Mówi

powa

nie Ever. Albo odkr

ęć

ten korek i u

yj jej, albo ju

mi j

oddaj.

Nie oddałam jej. Zamiast tego, obejmuj

palcami i próbuj

odczyta

jej energi

Ale
to tylko głupi krem na pryszcze. Taki, który rzeczywi

cie działa.

- Co my tu robimy? – posyła mi uko

ne spojrzenie.

Wzruszam ramionami i oddaj

mu tubk

z powrotem. Powiedzie

e mi wstyd

byłoby
za łagodne. Ale gdy Miles chowa j

do kieszeni i idzie do drzwi, nie mog

powstrzyma

przed powiedzeniem – Wi

c zauwa

yłe

? – Słowa przechodz

ostro i lepko przez

moje
gardło.
- Zauwa

yłem co? – Zatrzymuje si

wyra

nie zirytowany.

- Hm, brak tej całej nami

tno

ci?

Miles odwrócił si

, przesadnie wywracaj

c oczami przed wyrównaniem swojego

wzroku z moim. – Tak, zauwa

yłem. Wyobraziłem sobie,

e tak naprawd

tylko

faceci
stwarzaj

dla mnie zagro

enie.

Patrz

na niego.

- Dzi

rano… gdy rozmawiałem z Haven i strajkowałem dopóki faceci nie

zatrzymywali si

zawsze przy tobie… - Potrz

ł głow

. – Niewa

ne. Mog

ść

klasy?
- Przepraszam. – Skin

łam głow

. – Przepraszam za to wszystko…

Zanim jednak doko

czyłam, jego ju

nie było, a drzwi były mocno zamkni

te.

Szósty

Kiedy wchodz

na szóst

lekcj

sztuki, czuj

ulg

widz

e Damen ju

tam jest.

Pan

Robins dał nam du

o do pracy na angielskim, ledwo porozmawiali

my na lunchu i

teraz
cieszyłam si

na troch

czasu z nim sam na sam. Lub co najmniej tak sam na sam

jak mo

w klasie z trzydziestoma innymi uczniami.

Ale po tym, gdy zakładam fartuch i gromadz

materiały z szafy, czuj

na sercu ci

ęż

widz

e Roman po raz kolejny zaj

ł moje miejsce.

- O hej, Ever. – Kiwa głow

, kład

c swoje nowe puste płótno na mojej sztaludze, a ja

stoj

obok trzymaj

c swoje rzeczy w ramionach i patrz

na Damena, który jest tak

pogr

ąż

ony

w malowaniu,

e jest całkowicie na mnie oboj

tny.

Jestem gotowa powiedzie

Romanowi

eby si

odwalił, ale pami

tam słowa Haven

jak powiedziała,

e nienawidz

nowych ludzi. Boj

c si

e mo

e mie

racj

zdobywam si

na u

miech i umieszczam swoje płótno na sztaludze po drugiej stronie Damena,

obiecuj

sobie przyj

ść

jutro o wiele wcze

niej i odzyska

swoje miejsce.

- A wi

c powiedzcie mi, co tutaj robimy? – pyta Roman, wsadzaj

c p

dzel pomi

dzy

swoje przednie z

by i zerka na Damena i na mnie.

A to co innego. Zwykle uwa

am,

e brytyjski akcent jest atrakcyjny, ale u tego faceta,

to po prostu chrypka. Ale to prawdopodobnie, dlatego

e jest całkowicie fałszywy.

Mam na
my

li,

e to jest tak oczywiste ze sposobu, w jaki on go u

ywa tylko wtedy, gdy chce

wydawa

fajny.

Ale tak szybko jak o tym my

, tak szybko czuj

znowu winna. Ka

dy wie,

zbyt mocne próbowanie by

fajnym, jest tylko kolejnym znakiem niepewno

ci. I kto

nie czuje
si

troch

niepewnie w pierwszym dniu szkoły?

- Uczymy si

isms* – mówi

, decyduj

c si

odgrywa

mił

mimo dokuczliwego

brz

czenia w moich wn

trzno

ciach. – W zeszłym miesi

cu mieli

my wybra

własny,

ale w
tym miesi

cu wszyscy robimy foto realizm, poniewa

ostatnio nikt tego nie zrobił.

Roman lustruje mnie, pocz

wszy od mojej przydługiej grzywki, przebył drog

w dół

do moich złotych japonek od Haviany – powolny rejs wzdłu

mojego ciała sprawił,

mój

oł

dek stał si

cały nerwowy i skr

cony – nie w dobry sposób.

- Dobrze. Wi

c ma to wygl

prawdziwie jak na fotografii – mówi, oczy maj

skupione na mnie.
Spotykam jego spojrzenie, wytrzymuj

c je o kilka sekund za długo. Albo odrzuc

skurcz albo pierwsza odwróc

wzrok. Jestem zdecydowana pozosta

w tej grze tak

długo, jak
trzeba. I cho

e si

wydawa

łagodny na zewn

trz, czuj

u niego co

ciemnego i

gro

nego, jaki

pewien rodzaj odwagi.

A mo

e nie.

Bo zaraz jak o tym my

, on mówi. – Te ameryka

skie szkoły s

niesamowite! W

domu, w rozmoczonym Londynie – mrugn

ł. – teoria zawsze była ponad praktyk

Jest mi wstyd za siebie i za wszystkie os

dy. Bo podobno jest on nie tylko z

Londynu,
co oznacza,

e jego akcent jest prawdziwy, ale te

, Damen, którego moce

psychiczne s

bardziej wyrafinowane od moich, nie wydaje si

w ogóle zaniepokojony.

li ju

, to wydaje si

go lubi

. Co jest nawet gorsze dla mnie, poniewa

ść

to
udowodni,

e Haven ma racj

isms* - nie słyszałam o tym, w słowniku tego nie ma, tak samo w translatorze

Naprawd

jestem zazdrosna.

I zaborcza.
I paranoidalna.
I najwyra

niej nienawidz

nowych ludzi.

Bior

gł

boki oddech i próbuj

mówi

ponownie mimo

tego gardła i w

zła w

oł

dku i postanawiam by

przyjazn

nawet, je

li oznacza to,

e musz

udawa

. –

esz

malowa

cokolwiek chcesz – powiedziałam, u

ywaj

c mojego optymistycznie

przyjaznego
głosu z dawnego

ycia, przed tym jak cała moja rodzina zgin

ła w wypadku i

uratował mnie
Damen poprzez uczynienie mnie nie

mierteln

, praktycznie jedynego kiedykolwiek

ywanego głosu. – Wystarczy, aby wygl

dało prawdziwie, jak fotografia.

Rzeczywi

cie to

mamy za zadanie wykorzystanie rzeczywistych fotografii,

eby pokaza

nasze

natchnienie, i
oczywi

cie, tak

e do celów klasyfikacji. Wiesz, mo

emy udowodni

e dokonali

tego, co
sobie okre

lili

my.

Rzucam okiem na Damena, zastanawiaj

c si

, czy co

usłyszał i czuj

zirytowanie,

wybrał malowanie od komunikowania si

ze mn

- A co on maluje? – pyta Roman, wskazuj

c głow

płótno Damena, doskonałe uj

cie

kwitni

cia pól w Summerlandzie. Ka

bło trawy, ka

kropl

wody, ka

płatek
kwiatu, tak jasne, tak materialne – tak jak tam. – Wygl

da jak raj. – Kiwa głow

- Jest rajem – szepcz

, tak zaabsorbowana tym obrazem,

e odpowiedziałam za

szybko nie przemy

laj

c tego, co wła

nie powiedziałam. Summerland nie jest tylko

tym

miejsce – to nasze sekretne miejsce. Jednym z wielu sekretów, który obiecałam
zachowa

Roman spojrzał na mnie z podniesionymi brwiami. – To miejsce istnieje?
Zanim jednak odpowiadam, Damen kr

ci głow

i mówi. – Ona chce

eby istniało. Ale

zrobiłem to, co istnieje tylko w mojej głowie. – Potem rzuca mi spojrzenie i wysyła
telepatyczn

wiadomo

ść

– ostro

nie.

- Wi

c jak wykonasz zadanie? Je

li nie masz zdj

cia, aby udowodni

e to istnieje?

–
pyta Roman, ale Damen wzrusza tylko ramionami i wraca do malowania.
Roman nadal spogl

da mi

dzy nas, jego oczy s

zmru

one i zadaj

pytanie, a ja

wiem,

e nie mog

tego tak zostawi

. Tak wi

c patrz

na niego i mówi

. – Damen nie

przejmuje si

tutejszymi zasadami. Woli robi

swoje.

Pami

tałam czasy, kiedy przekonywał mnie do olania szkoły, zakładania si

na torze

i gorszych rzeczy.

A kiedy Roman kiwa głow

i odwraca si

do swojego płótna i Damen wysyła mi

telepatyczny bukiet czerwonych tulipanów wiem,

e wszystko si

udało – nasz sekret

jest
bezpieczny i wszystko jest w porz

dku. Dlatego zanurzam p

dzel w jakiej

farbie i

wracam
do pracy. Czekałam a

zadzwoni dzwonek, aby

my mogli wróci

do domu i

rozpocz

ąć

prawdziw

lekcj

Po zaj

ciach, pakujemy nasze rzeczy i udajemy si

na parking. Pomimo mojego

postanowienia bycia mił

dla nowego faceta, nie mog

powstrzyma

przed

miechem,

kiedy widz

e zaparkował gdzie indziej.

- Do zobaczenia jutro – wołam z ulg

, kiedy jest pewna odległo

ść

dzy nami, bo

pomimo tego,

e wszyscy s

nim zauroczeni, ja tego po prostu nie czuj

, nie wa

jak bardzo
si

staram.

Otwieram samochód, wrzucam swoj

torb

na podłog

mówi

c do Damena – Miles

ma prób

, a ja jad

prosto do domu. Chcesz jecha

ze mn

Odwracam si

i jestem zaskoczona widz

c Damena przed sob

, który kołysze si

boku na bok z napi

tym wyrazem twarzy. – W porz

dku? – Podnosz

dło

do jego

policzka,
czuj

c ciepło, jaki

znak niepokoju, nawet je

li naprawd

nie spodziewałam si

znale

źć

. I

kiedy Damen potrz

sa głow

i patrzy na mnie, przez ułamek sekundy wszystkie

barwy
odpłyn

ły. Ale potem tak szybko jak si

pojawiło tak szybko to znikn

ło.

- Przepraszam, ja tylko… czuj

w głowie co

dziwnego – mówi,

ciskaj

c grzbiet

nosa
i zamykaj

c oczy.

- Ale my

lałam,

e nigdy nie chorujesz,

e my nie chorujemy? – mówi

, nie mog

ukry

swojego niepokoju, gdy si

gam po swój plecak. My

e łyk nie

miertelnego

soku
sprawi,

e poczuje si

lepiej, bo potrzebuje go o wiele bardziej ni

ja. I cho

nie

wiemy
dokładnie, dlaczego spo

ywanie tego przez Damena przez sze

ść

wieków

doprowadziło go do
pewnego rodzaju uzale

nienia, miał potrzeb

konsumowania tego coraz wi

cej z

dym

mijaj

cym rokiem. Co prawdopodobnie oznacza,

e ja te

w ko

cu b

potrzebowała tego
wi

cej. I cho

wydaj

e to długa droga to mam po prostu nadziej

e poka

e mi

jak
zrobi

tak,

ebym nie musiała napełnia

nim przez cały czas.

Lecz zanim dochodz

do niego, on wyci

ga swoj

własn

butelk

i bierze długi łyk,

przyci

gaj

c mnie do siebie i przyciska usta do mojego policzka, mówi

c. – Czuj

dobrze.
Naprawd

. Odwie

źć

do domu?

siódmy

Damen jechał szybko, bardzo szybko. Mam na my

li,

e tylko dlatego i

oboje

mieli

my w

głowie radary które si

przydawały ze wzgl

du na policje kiedy łamali

my prawo, na

pieszych, bezdomnych zwierz

t i czegokolwiek innego, co miałoby stan

ąć

na naszej

drodze,
co nie znaczyło

e musiał on a

tak tego nadu

ywa

w tym mom

cie…

Lecz Damen s

dził inaczej. Dlatego te

on ju

stał na moim podje

dzie gotowy

wyci

ąć

mnie do parku.
-My

lałem,

e nigdy tego nie zrobisz –

mieje si

, nast

pnie wchodzi do mojego

pokoju,
ci

gnie mnie za sob

na moje łó

ko gdzie sam si

rozci

ga i poci

ga mnie na nie,

aby
sprawdzi

w miłym pocałunku – pocałunek gdyby to zale

ało ode mnie nigdy by

nie

miał sko

czy

. I szcz

ęś

liwie sp

dzi

reszt

wieczno

ci w jego ramionach. A

wystarczało mi
wiedzie

e mamy niesko

czon

liczb

dni przed sob

aby zapewnia

sobie

wzajemnie
szcz

ęś

cie, od razu jestem szcz

ęś

liwa. Cho

nie zawsze si

czuj

. Byłam bardzo

zdenerwowana gdy po raz pierwszy dowiedziałam si

prawdy. Tak zdenerwowana

dziłam troch

czasu z dala od niego, aby poukłada

sobie to wszystko w mojej

głowie.
Mam na my

li to i

nie codziennie mo

na od bliskiej osoby usłysze

: A tak przy

okazji,
jestem nie

miertelny, i ciebie równie

nim zrobiłem. I chocia

byłam bardzo

niech

tna mu

wie

yc za pierwszym razem, w my

lach ci

gle rozpami

tywałam to jak zmarłam w

wyniku
wypadku, i jak spojrzałam wła

nie w jego oczy i wtedy wrócił mnie do

ycia, i jak

poznałam
wła

nie te oczy i jak pierwszy raz go zobaczyłam w szkole – nie było co zaprzecza

e to

prawda. Mimo i

nie chciałam tego zaakceptowa

. Nie do

ść

e moje zapory

psychiczne nie
przetrwały wniesionych w me

ycie zdolno

ci psychicznych w dniu mojego NDE

( Do

wiadczenie blisko

ci ze

mierci

– tak naprawd

oni nalegali na wywołanie go

w
pobli

u mnie cho

tak naprawd

umierałam) i jak zacz

łam rozprawy nad my

lami

innych,
jak przez głupi dotyk mogłam odczyta

historie ich całego

ycia, rozmowy z

martwymi, i
wiele wiele innych. Nie wspominaj

c i tym i

jestem nie

miertelna i jak bolesne to

e by

ale oznacza to równie

e nigdy nie przejd

przez „most”. Nigdy nie uczyni

nic po

drugiej
stronie, nigdy nie spotkam si

tam z moj

rodzin

. I kiedy tak o tym pomy

lisz to

naprawd

jest wielka tragedia. Tak wi

c odci

łam swoje usta od jego i spojrzałam mu w

oczy – te
same oczy w które spogl

dałam przez 400 lat. I cho

nie wiem jak bardzo si

staram,

nie

mog

wymaza

naszej przeszło

ci. Tylko Damen, który pozostał ten sam, przez

ostatnie 600
lat – ani

mier

ani reinkarnacja – a ja trzymam ten klucz do zagadki.

- O czym tak zaciekle my

lisz? – pyta mnie, palcami gładzi krzywizn

mej szcz

ki, a

palcami
zostawia ciepły

lad na mojej skórze.

Bior

gł

boki oddech, wiem jak bardzo jest zobowi

zany do pobytu w tera

niejszo

ci,

ale
skoro postanowił dowiedzie

cej o mojej historii – naszej historii. – My

lałam o

tym
kiedy po raz pierwszy si

spotkali

my – mówi

, obserwuj

c jego reakcj

a on tylko

głow

- Była

? I co dokładnie pami

tasz z tamtego okresu?

- Nic. – wzruszam ramionami – Zupełnie nic. To znaczy miałam nadzieje

e mógłby

mi cos
powiedzie

. Nie musisz mi mówi

wszystkiego – to znaczy, wiem jak bardzo

nienawidzisz
wraca

do przeszło

ci. Jestem po prostu bardzo ciekawa jak zaczynałam – jak si

raz
pierwszy poznali

my.

Przeci

ga si

i przewraca na plecy, jego ciało jest nadal napi

te, wargi

te i

uło

one w

ęż

kiej linii, i obawiam si

e to jest jedyna odpowiedz jak

dostane.

- Prosz

? – poruszyłam si

, zbli

yłam si

do niego i owin

łam moje ciało wokół jego.

– To
nie sprawiedliwe

e ty Znasz wszystkie szczegóły, ja wszystko widz

jakby w

ciemno

ci. Po

prostu daj mi co

abym mogła to zobaczy

. Gdzie mieszkali

my? Gdzie mnie

zauwa

yłe

Gdzie si

po raz pierwszy spotkali

my? Czy to była miło

ść

od pierwszego wejrzenia?

Obraca si

lekko na bok, i przeczesuj

c włosy mówi: - To było we Francji w 1608

roku.
Bior

gł

boki wdech, pó

niej wydech i czekam aby, usłysze

cej.

- Dokładniej w Pary

Pary

! I od razu widz

przed oczyma wspaniałe, wyszukane suknie, skradzione

pocałunki na
Pont Neuf, plotkowanie z Mari

Antonin

…

- Brałem udział w kolacji, w domu przyjaciela – zatrzymuje wzrok na moich oczach i
mówi –
A ty pracowała

jako słu

ka.

Jako słu

ka?!

- Jako jedna z ich pracowników. Byli oni bardzo bogaci.
Le

ałam tam oszołomiona, nie tego si

spodziewałam.

- Nie była

taka jak inni – powiedział, a jego głos zni

ył si

prawie do szeptu – była

kna.

- Niezwykle pi

kna, wygl

dała

zupełnie jak teraz – u

miecha si

, bierze w palce

pasmo
moich włosów i okr

ca je sobie wokół palca. – Ale była

zupełnie jak teraz, straciła

rodziców w po

arze. Była

sierot

. I tak ledwo

yła

bez grosza przy duszy, bez

adnego

wsparcia, była

po prostu zatrudniona przez moich znajomych.

Trudno mi to przełkn

ąć

, nawet nie wiecie jak si

czuje. Chodzi mi o to, co w

przypadku
punktu „reinkarnacja” jeste

zmuszony do prze

ywania tego samego na nowo?

- I tak, po prostu to wiedziałem, to była miło

ść

od pierwszego wejrzenia. I padła na

mnie
całkowicie i nieodwracalnie. W jednej chwili si

w tobie zakochałem, i w tej chwili

wiedziałem

e moje

ycie ju

nigdy nie b

dzie takie ja do tej pory.

Spojrzał na mnie, jego palce b

ce na skroniach, jego wzrok który mnie wabił,

prezentuj

intensywno

ść

jego spojrzenia. Wzrok który ogl

dał sceny z tamtych czasów kiedy na

mnie
spojrzał.
Moje blond włosy schowane pod czepkiem, moje niebieskie oczy które były nie

miałe

na tyle
aby ba

spojrze

i nawi

kontakt, moje ubrania które były szare, zł

czone

palce, moje
pi

kno jest marnowane i łatwo mnie było przegapi

. Ale Damen mnie zobaczył. W

mom

cie

kiedy wszedł do pokoju spotkał moje oczy. Szukam w

ród mej duszy swej

przeszło

ci, ale on

gle si

ukrywa. A on ciemno ubrany jego ubiór jest idealny, dopracowany, tak

przystojny,
wi

c odwracam si

. Znaj

ycie jego guziki na płaszczu s

warte tyle co ja nawet

przez rok
nie zarobi

. Wiedz

c to nie odgl

dam si

drugi raz, on nie jest z mojej ligi… - Mimo

to
musiałem przej

ść

ostro

nie poniewa

…

- Poniewa

jeste

w zwi

zku mał

skim z Drin

– szeptam ogl

daj

c t

scen

mojej
głowie, jest on jednym z go

ci na tym obiedzie i nie mog

z nim rozmawia

. Wi

nasze oczy
spotykaj

znowu na krótko. W tym mom

cie Damen mówi :

- Drina jest na W

grzech. Nasze drogi ju

rozeszły. Ale nie mo

emy si

na siebie

gapi

poniewa

wywołaliby

my tym skandal. – Ona i ja mieszkamy ju

osobno, wi

c nie

było z tym
problemów. Jedynym problemem było to i

wtedy podział na klasy społeczne był

bardzo
wa

ny. I dlatego

e ty była

tak niewinna wi

c była

bardzo nara

ona na takie

zarzuty. Nie
chciałem spowodowa

adnych kłopotów, zwłaszcza

e nie wiedziałem czy czujesz

to samo.
- Ale ja czułam to samo! – mówi

patrz

c jak si

poruszamy w przeszło

ci, tamtej

nocy, i jak
za ka

dym razem gdy przechadzał si

patrzyłam za nim wzrokiem.

- Obawiam si

e nie miałem do ciebie wystarczaj

cego zaufania – patrzy na mnie

zmartwiony – Do tedy a

natykali

my si

na siebie tak cz

sto, a

poczułem do ciebie

zaufanie. A nast

pnie.

A potem spotykali

my si

w tajnych miejscach (przej

ciach) na skradzionych

pocałunkach,
czy te

na nami

tnych u

ciskach w pomieszczeniach dla jego słu

by, lub w jego

powozie. –
Dopiero teraz wiem

e nie było to tak tajne jak my

lałem, my

lałem

e… - westchn

– Drina
tak naprawd

nigdy nie była na W

grzech, Przez cały rok planowała, ogl

dała mnie,

była
zdecydowana aby mnie znowu zdoby

i była pewna zwyci

stwa bez wzgl

du na

koszty –
wzi

ł gł

boki oddech, a

al z 4-stuleci był widoczny na jego twarzy. - Chciałem si

tob

zaj

ąć

. Chciałem da

ci wszystko, wszystko czego tylko sobie za

yczysz. Chciałem

traktowa

jak ksi

ęż

niczk

jak by

wła

nie urodziła. I kiedy w ko

cu przekonałem ci

do
siebie, nigdy nie byłem tak szcz

ęś

liwy

yje. Mieli

my si

spotka

wtedy o

północy…
- Ale ja nigdy si

nie pojawiłam – mówi

, widz

c t

scen

u siebie w głowi

, widz

ból na jego twarzy dowodz

cy temu jak bardzo pragn

ł tego spotkania, jak bardzo

był
przekonany i

zmieniłam zdanie.

- Dopiero nast

pnego dnia dowiedziałem si

e zgin

ła

w wypadku, została

przejechana przez konia, szła

na spotkanie ze mn

. – Kiedy patrzy na mnie,

pokazuje mi cały
swój smutek który jest nie do zniesienia, wszystkie czasochłonne wysiłki dzi

którym
ukrywał cały swój

al poszły na marne. – W tamtym mom

cie, nigdy by mi nie

przyszło do
głowy

e to Drina jest odpowiedzialna za to. Nie wiedziałem tego dopóki si

do tego

nie
przyznała. Wydawało si

ze był to wypadek, straszny, nieszcz

ęś

liwy wypadek. My

byłem tak odr

twiały z bólu

e nie zauwa

yłem niczego podejrzanego.

- Ile miałam lat? – pytam, bior

oddech wiedz

e byłam młoda ale chc

szczegółów.
On przyci

ga mnie do siebie bli

ej, gładzi palcami moj

twarz mówi :

- Ty miała

szesna

cie lat, i miała

na imi

Evaline – jego usta zbli

do mojego

ucha i szepc

– Evaline – I to uczucie to mojego starego wcielenia, sieroty, tak

mocno
kochanej przez Damena, i

miem twierdzi

e nie jest to tak ró

ne od mego

obecnego
istnienia.
- Dopiero wiele lat pó

niej, kiedy spotkali

my si

ponownie w Nowej Anglii, była

wcielona jako

toszkowata córka

e zacz

łem Wierzyc w swe szcz

ęś

cie

ponownie.
-

toszkowata córka? – patrz

mu w oczy, i widz

jak pokazuje mi szatyna

bladoskórego
i dziewczyn

w ci

ęż

kim niebieskim stroju

– Czy wszystkie moje

ycia były tak samo nudne? – potrz

sam głow

– A co to za

straszny wypadek zabrał mnie wtedy ze

wiata?

- Utoni

cie – wzdycha, a chwile pó

niej ogarni

alem mówi: - Byłem tak

zniszczony,

e popłyn

łem do Londynu gdzie mieszkałem z przerwami od wielu lat. A

pó

niej popłyn

łem do Tunezji gdzie spotkałem ciebie jak

, bogat

a raczej

powiedziałbym zepsut

-córk

wła

ciciela ziemskiego w Londynie.

- Poka

mi! – i ryje si

ku niemu, chc

c aby pokazał mi bardziej ekscytuj

ce moje

ycie, i widz

siebie jako brunetk

w bardzo pi

knej zielonej sukni ze sk

p likowanym

szyciem, i widz

tak

e troch

klejnotów pojawia si

na mojej głowie. Bogatej

zepsutej
laski jej

ycie to szereg imprez i wycieczek, moje

ycie wypełniaj

zakupy, jest po

prostu
puste, dopóki nie zapełnia go Damen…
- Kiedy to było? – pytam smutno, kiedy widz

jak odchodzi, ale potrzebuje wiedzie

jak odeszła.
- Straszny upadek – zamyka oczy – W tym mom

cie byłem pewien,

e jestem karany

„Udzielone mi zostało

ycie wieczne, lecz bez miło

ci”

Zamyka moj

twarz w swych dłoniach, palcach emituj

cych takie czuło

ci, z tak

czci

, daj

mi takie pyszne ciepłe mrowienie, zamykam oczy i tul

do niego

bardziej.
Koncentruj

c si

na dotykaniu jego skóry, a nasze ciała s

ze sob

bardzo blisko,

wszystko
wokół nas znika, nic si

nie liczy, nie w przeszło

ci, nie w przyszło

ci, tylko teraz w

tym
mom

cie.

To znaczy, ja jestem z nim, a on jest ze mn

, tak powinno by

wiecznie. I podczas

gdy
to wcze

niejsze

ycie mo

e by

dla mnie bardzo ciekawe, jedynym tego celem było

to
aby

my znowu byli razem nieprzerwalnie. A teraz, gdy nie ma Driny, nic nie mo

stan

ąć

naszej drodze, nic z tego nie stanie nam na drodze do przyszło

ci nic prócz mnie

samej. I
mimo tego

e chc

wiedzie

co było wcze

niej my

e to zaczeka

. Nadszedł

czas
abym przeszła obok moich drobnych zazdro

ci i niepewno

ci, aby zatrzyma

znalezienie
wymówek i wreszcie zobowi

do podj

cia du

ego kroku na przód, po tych

wszystkich
latach.
Lecz gdy mam zamiar mu to powiedzie

on oddala si

ode mnie tak nagle

e mam

tylko chwilk

aby przylgn

ąć

do niego bardziej.

- Co si

stało – płacz

, widz

c jak mocno naciska kciuki na skronie jak walczy o

oddech. A kiedy patrzy na mnie jego wzrok przeszywa mnie na wskro

. Ale chwilk

pó

niej

widz

e to ju

min

ło. A zamiast tego zast

puje wzrok pełen miło

ci, przeciera oczy

głow

, patrzy na mnie i mówi: - Nigdy si

nie czułem tak jak przed chwil

Zatrzymuje si

i patrzy w przestrze

– No, mo

e nigdy.

Ale gdy widzi wyraz problemu na mojej twarzy dodaje: - Ale ju

wszystko ze mn

porz

dku, naprawd

. – I kiedy odmawiam poluzowania u

cisku, u

miecha si

i mówi:

- Hej
co powiesz na podró

do Summerlandu.

- Powa

nie? – mówi

c to

wiatełka w moich oczach zapalaj

Po raz pierwszy odwiedziłam to wspaniałe miejsce, (magiczny wymiar mi

dzy

wymiarami)
gdy umierałam. I byłam zachwycona tamtejszym pi

knem tak

e nie chciałam odej

ść

A po
raz drugi byłam tam z Damenem to wła

nie wtedy pokazał mi wszystkie swoje

wspaniałe
umiej

tno

ci, miałam pragnienie aby tam powróci

. Ale

e Summerland był dost

pny

tylko
dla duchowo zaawansowanych ( lub umarłych) nie mogłam tam puj

c sama.

- A dlaczego by nie? – wzrusza ramionami
- A co z moj

lekcj

? – mówi

, staraj

c si

abym wygl

dała na zainteresowan

studiowaniem
nowych sztuczek, gdy prawd

jest

e wolałabym i

ść

do Summerlandu, gdzie

wszystko jest
łatwe i mo

liwe. – Nie wspominaj

c o tym,

e czujesz si

nienajlepiej –

ciska moj

ponownie, widz

c jakie ciepło mi to daje.

- Mo

emy robi

lekcje tak

e w Summerlandzie – u

miecha si

– i je

li dasz mi do

ki mój

sok, to poczuje si

na tyle dobrze aby otworzy

portal.

Ale nawet po tym ja mu go daje i od popija kilka długich obfitych łyków, nie mo

uczyni

go to silniejszym.

- Mo

e mog

ci jako

pomóc? – mówi

widz

c pot na jego czole.

- Nie – ja ju

– ju

to miałem daj mi jeszcze chwile – mamrocze, zaciska szcz

ki i

próbuje sobie wyobrazi

Summerland.

c robie to. Daje mu jeszcze chwilk

. Ale nic si

nie dzieje.

- Nie rozumiem – zezuje mówi

c to – Nigdy si

nic takiego nie stało od kiedy

nauczyłem si

to robi

- Mo

e to dlatego,

e nie czujesz si

najlepiej? – patrz

jak bierze kolejny łyk napoju,

i
nast

pny, i nast

pny. Kiedy zamyka oczy i ponownie próbuje, lecz znowu si

nic nie

dzieje. –
Czy ja mog

spróbowa

- Zapomnij o tym. Nie wiesz nawet jak. – jego głos jest przy tym tak szorstki jak
nigdy,
staram si

nie bra

tego osobi

cie i my

lec

e to dlatego

e jest sfrustrowany sob

nie mn

- Wiem

e nie wiem jak, ale my

lałam

e mógłby

mnie nauczy

, a nast

pnie

mogłabym…
Ale nim sko

czyłam mówi

, on wstał z łó

ka i stan

ł przede mn

. – Ever, to jest

proces. To
zaj

ło mi wiele lat, abym dowiedział si

jak tam mam si

dosta

. Nie mo

na po

prostu tak
przej

ść

do ko

ca „tej ksi

ąż

ki bez czytania w

rodku” kr

ci głow

i opiera si

o moje

biurka,
jego ciało jest sztywne i napi

te, a jego wzrok wyra

a odmow

- A co je

li przeczytałam ksi

ąż

w której na pocz

tku wiedziałam co si

stanie na

cu? –

pytam i szeroko si

miecham.

Patrzy na mnie twardym wzrokiem, zaciskaj

c usta, ale tylko na chwile, po czym

wzdycha i
podchodzi do mnie, siada obok i mówi: - Chcesz spróbowa

Kiwam szybko głow

Patrzy na mnie, z twarz

pełn

tpliwo

ci, i czeka a

poprosz

go o co

zupełnie

innego. –
Dobrze, a teraz usi

wygodnie tylko nie noga na nodze bo wtedy odcinasz sobie

Chi.
- Chi?
- Fantazyjne słowo energii. – u

miecha si

– Je

li chcesz usi

w pozycji lotosu a

nast

pnie,

oczy

ść

umysł.

gam swoje japonki, i wywalam je daleko kład

nogi na wykładzinie dywanowej, i

odpr

ęż

am si

, próbuje uspokoi

moje podniecenie.

- Zazwyczaj wymaga to długiej serii medytacji, ale tym razem mamy w interesie czas
wi

e skupianie si

masz ju

ść

zaawansowane. Po prostu b

dziemy

dokopywa

Summerlandu. W porz

dku?

Kiwn

łam głow

, pragn

c aby rozpocz

ąć

- Chc

aby

zamkn

ła oczy i wyobra

sobie l

ce zasłony złociste

wiatło

unosz

ce si

przed tob

, mówi, ł

c swe palce z moimi.

Tak wi

c, obrazuje sobie wielk

replik

tego, gdzie byłam wcze

niej z Damenem. I to

jest
takie pi

kne, takie genialne i widz

coraz wi

cej

wiatła. A moje serce przepełnia

rado

ść

chce

podnie

ść

w jego kierunku pragn

c si

w nim. Moje palce nawi

zuj

kontakt i na

chwile
zanurzaj

w tym, lecz to kurczy si

i znika mi z oczu, a ja jestem z powrotem w

moim
pokoju.
- Nie mog

uwierzy

! Byłam tak blisko! – zwracam si

w kierunku Damena – To było

przede mn

! Widziałe

to?

- Tak była

niezwykle blisko – mówi, mimo i

jego wzrok jest delikatny, to moim

zdaniem
u

miech nieco wymuszony.

- Co si

stanie je

li spróbuje jeszcze raz? Co si

stanie je

li zrobimy to razem? –

mówi

nadziej

, lecz on gwałtownie odwraca głow

i kr

ci ni

- Ever, robimy to razem – szepcze, ocieraj

c czoło z potu i unikaj

c mego wzroku –

Obawiam
si

e nie jestem zbyt dobrym nauczycielem.

- To

mieszne! Jeste

wietnym nauczycielem, masz po prostu gorszy dzie

. – Ale

kiedy

patrz

na niego, rozumiem

e nie

artował. Wi

c zmieniam taktyk

sprowadzania

winy
powrotem na mnie i mówi

: - To moja wina. Jestem zł

uczennic

. Jestem leniwa,

niechlujna
i sp

dzam wi

kszo

ść

czasu na odci

ganiu ci

od lekcji, zamiast próbowa

zrozumie

ciskam jego r

– Ale musz

sko

czy

z przeszło

. I jestem teraz bardzo

powa

na. Wi

daj mi jeszcze jedn

szanse, zobaczysz.

Patrzy na mnie, ma w

tpliwo

ci czy b

dzie to działa

, ale nie chc

c zawie

c mnie,

bierze
mnie za r

i oboje próbujemy ponownie, zamykamy oczy. Przywracaj

c w

wspomnieniach
wspaniały portal, lecz Sabine podchodzi do drzwi, idziesz ju

po schodach, wybija

nas z
transu, wi

c rozdzielamy si

i stajemy po przeciwnych stronach pokoju.

- Damen my

lałam

e twoje auto ci

gle chodzi.

ga ona swoj

kurtk

, i spokojnie przechodzi przestrze

od drzwi do mojego

biurka.
Energicznie potrz

sa dłoni

Damena i skupia si

na butelce le

żą

cej obok kolana

Damena –
Wi

c to ty jeste

tym który uzale

nił Ever? – spogl

da na nas ze zw

ęż

onymi oczami i

zaci

tymi ustami. Wi

cej dowodów nie potrzebuje. Patrz

tem oka na Damena i

panika
we mnie narasta gdy zastanawiam si

jako on b

dzie w stanie to wyja

. Ale on po

prostu

mieje si

i mówi: - Och. wi

kszo

ść

ludzi nie lubi tego smaku tak po prostu, ale Ever

on
bardzo smakuje. – potem u

miecha si

w taki sposób w który najwi

kszy

niedowiarek by
uwierzył, tak uroczo, je

li o mnie chodzi to zaj

łam si

obgryzaniem paznokci. Ale

Sabine
tylko na niego patrzy zupełnie niewzruszona – Tak bardzo go polubiła, tak bardzo

nawet
nie zwraca uwagi na całe tony jedzenia które kupuje, nic nie je.
- To nieprawda! – mówi

zirytowana,

e znowu rozpoczyna ten temat i to jeszcze

przed
Damenem. Ale kiedy widz

bluzk

upa

kan

kaw

, mój kłopot znika i jestem

oburzona –
Sk

d to masz? – i podchodz

do niej, a ona natomiast oblewa si

szkarłatnym

rumie

cem,

widz

c to zamierzam zmieni

temat aby całkowicie odwie

ść

od tej dyskusji.

Patrzy w duł swojej bluzki, i pociera a ni

palcami i robi pauz

(jak to ona) w

leniu,

potem potrz

sa głow

i wzrusza ramionami kiedy mówi: - Natkn

łam si

na kogo

– i

kiedy
tak o tym mówi my

e jaki

zblazowany go

ciu si

na ni

natkn

ł i jest dla mnie to

oczywiste i

nie jest pod takim ogromnym wra

eniem jak wydawało si

Munozowi.

- Wi

c, jeste

my nadal umówione na obiad w sobot

? – pyta

Przełykam z trudem

lin

, Damen telepatycznie mnie przywraca do rzeczywisto

miecham si

w odpowiedzi twierdz

cej i kiwam głow

, mimo, i

nie mam poj

cia o

czym
ona do mnie mówi.
- Zrobiłam ju

dla nas rezerwacj

, na dwudziest

- wstrzymuje oddech i patrz

jak on

miecha i kiwa głow

. Nawet decyduje si

na krok dalej i mówi

: - Jak

mogłabym
zapomnie

Potrz

sa r

Sabine gdy ta zmierza w kierunku drzwi, Damen wysyła mi

telepatycznie ciepły
u

miech przy którym me ciało przechodzi fala miłych dreszczy --Przepraszam ci

ten cały
obiad – mówi

, patrz

c na niego– my

lałam

e b

dzie tak zaj

ta i zapomni.

Podchodzi do mnie całuje mnie w policzek, a nast

pnie idzie na łó

ko id

za nim, a

on mówi
– Ona troszczy si

o ciebie. Chce si

upewni

czy jestem dla ciebie wystarczaj

odpowiedni, dobry szczery i nie chce ci

skrzywdzi

. I cho

byłem zbyt blisko raz lub

dwa
nie pami

tam dokładnie ale zawsze wchodziła w odpowiednim mom

cie. – u

miecha

A tak

lej to mój

toszkowaty tatu

– mówi

i widz

przed oczyma doskonały

obraz
rodzicielskiego nadzoru.
- mo

esz by

zaskoczona – Damen

mieje si

– Zamo

ny ziemianin był o wiele

cej ni

stra

nikiem. Ale i tak udało mi si

przekra

ść

- Mo

e pewnego dnia, pokarzesz mi swoj

przeszło

ść

– mówi

- Wisz jak twoje

ycie wygl

dało nim si

spotkali

my, dom twych rodziców, jak poszli

swoj

drog

… - Mój głos odmówił posłusze

stwa i nie wydałam z siebie

adnego d

cho

chciałam. Widz

c błysk w jego oczach, ten ból i wiedz

e on wci

ąż

nie chce o tym

mówi

Zawsze mi umyka, odmawia udziału w dalszym rozpami

tywaniu, które tylko mnie

bardziej
ciekawi.
-Ta kwestia nie jest wa

na – mówi głaszcz

c blach

swego auta, wszystko byle by

na mnie
nie patrze

– Wszystko co si

liczy jest tu i teraz.

- Tak ale, Damen – zaczynam chc

c wyja

e to nie jest tylko głupia ciekawo

ść

tu chodzi
o to

e chc

po prostu poczu

z nim t

blisko

ść

, wi

ęź

e chc

wiedzie

e ma do

mnie
zaufanie w tych sprawach z przeszło

ci. Ale gdy patrz

na niego znowu wiem

lepiej nie
naciska

e te

nadszedł czas, aby przemy

to czy ja sama nie mam za mało zaufania

do niego.
- My

lałam… - i mówi

, a moje palce w

druj

po jego koszuli.

Patrzy na mnie, z r

na swoim kolanie, gotowy do odwrócenia si

ode mnie.

- Wiesz dlaczego i nie zrezygnowa

z tego zaproszenia. – kiwam głow

ciskam

usta a mój
wzrok skupia si

na jego ustach. – Wiesz i zmatowa

ten film? – dodaje wstrzymuj

oddech,
widz

c jak jego pi

kne czarne oczy ogl

daj

moj

twarz.

-Jeste

pewna?

Kiwam głow

. Wiem

e jestem. Czekali

my na ten Momot setki lat, wi

c dlaczego

opó

nia

go jeszcze bardziej? – Bardziej ni

pewna – mówi

spotykaj

c jego spojrzenie.

miecha si

, jego twarz roz

wietla si

po raz pierwszy przez cały dzie

. I jestem z

tego tak
zadowolona ze wygl

da znowu normalnie, ze co całe jego głupie zachowanie gdzie

uleciało.
Ja wiem. On zawsze jest zaki silny, seksowny, pi

kny i niezwyci

ęż

ony – odporny na

słabe
Momoty i złe dni. Widz

c go takim radosnym wstrz

sa to mn

bardziej ni

nale

y si

przyzna

. – Miło mi to zrobi

– mówi, przytulaj

c si

do mnie i wypełniaj

c moje

ramiona
dziesi

tkami czerwonych tulipanów.

Ósmy

Nast

pnego ranka, kiedy spotykam Damena na parkingu, wszystkie moje

zmartwienia
znikaj

. Poniewa

w chwili, gdy otwiera mi drzwi i pomaga wysi

ąść

z auta,

zauwa

am jak

zdrowo wygl

da, jak jest pora

co przystojny i gdy patrz

w jego oczy jest jasne,

wszystkie wczorajsze dziwactwa s

sko

czone. Jeste

my bardziej zakochani ni

kiedykolwiek.
Powa

nie. Przez cały angielski ledwo trzymał ode mnie łapy. Stale nachylał si

mojego biurka i szeptał mi do ucha, ku irytacji pana Robinsa i niesmaku Stacie i
Honor. I
teraz, gdy jeste

my na lunchu nie odpu

cił sobie, gładz

c mój policzek i patrz

c mi w

oczy,
przerywaj

c tylko od czasu do czasu, aby wzi

ąć

łyk swojego napoju przed powrotem

tam
gdzie sko

czył, mrucz

c mi czułe słówka do ucha.

Zwykle, gdy tak robi to po cz

ęś

ci z miło

ci, a cz

ęś

ciowo,

eby złagodzi

cały hałas i

energi

– wszystkie losowe obrazy, d

ki i kolory, które mnie bombarduj

. Odk

złamałam swoj

psychiczn

tarcz

kilka miesi

cy temu, t

tarcz

, która zasłaniała

wszystko i
robiła mnie ci

ęż

ej my

byłam przed

mierci

i psychicznie wróciłam, musz

jeszcze
znale

źć

sposób, aby j

zast

czym

, co pozwoli mi kierowa

energi

, któr

chc

a
jednocze

nie blokowa

energi

, której nie chc

. I poniewa

Damen nigdy si

z tym

nie
borykał, nie jest pewien jak mnie uczy

Ale teraz, gdy jest z powrotem w moim

yciu, to wszystko nie wydaje si

ne, bo

sam d

k jego głosu sprawia,

wiat milczy, podczas gdy dotyk jego skóry

wywołuje
mrowienie na całym moim ciele. I gdy patrz

w jego oczy, có

, mo

na po prostu

powiedzie

e gwałtownie owładn

ło mn

ciepłe, cudowne, magnetyczne przyci

ganie – tak jak

byli tylko on i ja i wszystko inne przestało istnie

. Damen jest jak moja idealna tarcza

psychiczna. Moja ostatecznie druga połowa. A nawet, je

li nie mo

emy by

razem to

telepatyczne obrazy i my

li, które mi wysyła daj

taki sam uspokajaj

cy efekt.

Ale dzisiaj wszystkie te słodkie szepty nie tylko mnie ochraniały – były one głównie o
naszych nadchodz

cych planach. Zarezerwował apartament w Montage Resort. I jak

długo
pragn

ł tej nocy.

- Czy masz jakiekolwiek poj

cie, jak to jest czeka

na co

, od czterystu lat? –

szepcze,
wargi maj

c przyci

te do mojego ucha.

- Czterystu? My

lałam,

yjesz od sze

ciuset? – mówi

, odrywaj

c si

aby mie

lepszy widok na jego twarz.
- Niestety musiało min

ąć

kilka wieków zanim ci

znalazłem – szepcze, ustami

przechodz

c z mojej szyi do ucha. – Dwa bardzo samotne wieki, mógłbym doda

Przełkn

łam ci

ęż

ko. Wiedziałam,

e odnosz

c si

do samotno

ci nie oznaczało to,

był sam. Wr

cz przeciwnie. Jednak nie wspominam o tym. W rzeczywisto

ci, nie

mówi

ani

słowa. Jestem zobowi

zana do przej

cia przez cał

przeszło

ść

, przezwyci

ęż

enia

swojej
niepewno

ci i pój

cia naprzód. Tak jak obiecałam tak b

dzie.

Nie chc

o tym, jak sp

dził te pierwsze dwie

cie lat beze mnie.

Lub jak sp

dził nast

pne czterysta z faktem,

e mnie stracił.

Ani nie b

nawet zastanawia

nad jego sze

cioma wiekami nauki i

praktykowaniu – hm – zmysłowej sztuki.
I absolutnie, bezwarunkowo, nie b

rozwodzi

nad wszystkimi pi

knymi,

ziemskimi, do

wiadczonymi kobietami, które znał przez te lata.

Nie.
Nie ja.
Nie chc

nawet w to zagł

bia

- Mam by

po ciebie o szóstej? – pyta, zbieraj

c moje włosy na karku i przekr

caj

je
w długi blond sznur. – Mo

emy pój

ść

najpierw na kolacj

- Tylko,

e my naprawd

nie jemy – przypomniałam mu.

- Ach, tak. Dobry strzał. – U

miecha si

, uwalniaj

c moje włosy tak,

e opadły wokół

moich ramion i w dół do pasa. – Cho

jestem pewien,

e mo

emy znale

źć

innego

do
zaj

cia naszego czasu?

miecham si

na to,

e ju

powiedziałam Sabine,

e b

u Haven i mam nadziej

e nie b

dzie próbowała tego sprawdzi

. Kiedy

tak dobrze wierzyła mi na słowo, ale

odk

zostałam złapała na piciu, zawieszona i wła

ciwie przestałam je

ść

, była podatna na

podejrzliwo

ść

- Czy jeste

pewna,

e czujesz si

dobrze z tym wszystkim? – pyta Damen bł

dnie

odczytuj

c niezdecydowanie na mojej twarzy, gdy tak naprawd

to nerwy.

miecham si

i pochylam aby go pocałowa

, ch

tna usun

ąć

wszelkie w

tpliwo

(wi

cej moich ni

jego), gdy Miles rzuca swoj

torb

na stół i mówi. – Oh, Haven,

popatrz!
S

z powrotem. Goł

bki wróciły!

Odrywam si

zaczerwieniona z zakłopotania gdy Haven si

mieje i siadaj

c obok

niego, wzrokiem bada stół, mówi

c. – Gdzie jest Roman? Czy kto

go widział?

- Był u wychowawcy. – Miles wzrusza ramionami, usuwaj

c gór

z jego jogurtu i

garbi si

nad swoim scenariuszem.

I na historii, my

pami

taj

c jak ignorowałam go przez wszystkie lekcje, mimo jego

licznych prób zwrócenia na siebie mojej uwagi i jak po dzwonku zostałam w tyle
udaj

szukam czego

w torbie. Preferowana ocena z pracy literackiej przez pana Munoza i

jego
sprzeczne my

li o mnie (moje dobre stopnie przeciwko mojej niezaprzeczalnej

tajemniczo

ci)

w porównaniu z Romanem*.
Haven wzrusza ramionami i otwiera pudełko z ciastkiem, wzdychaj

c kiedy mówi. –

Có

, było miło kiedy to trwało.

- O czym ty mówisz? – Miles podnosi wzrok, gdy ona pokazuje co

z wykrzywionymi

ustami i całkowicie przygn

bionymi oczami, kiedy

ledzimy jej palec do miejsca gdzie

Roman rozmawia i

mieje si

z Stacie, Honor, Craigiem i reszt

z listy A. – Wielkie

rzeczy. –
Wzruszył ramionami. – Po prostu czekaj, wróci.
- Tego nie wiesz – mówi Haven, zrzucaj

c okruszki ciastka z czerwonej aksamitnej

spódnicy, a wzrok koncentruj

c na Romanie.

- Prosz

. Widzieli

my to ju

milion razy. Ka

dy nowy dzieciak z najmniejszym

potencjałem fajno

ci ko

czy w pewnym momencie przy tamtym stole. Tylko

naprawd

fajni

nigdy nie zostaj

tam długo – bo naprawd

fajni ko

tutaj. –

mieje si

naciskaj

c na

ółty stół ze szklanego włókna czubkami jasnoró

owych paznokci.

- Nie ja – mówi

tna do odci

gni

cia rozmowy od Romana wiedz

e jestem

tutaj
jedyn

osob

, która jest szcz

ęś

liwa widz

e opu

cił nad dla znacznie fajniejszej

paczki. –
Byłam tu od pierwszego dnia – przypominam im.
- Tak, nie ma co gada

. –

mieje si

Miles. – Cho

odnosz

do Damena.

Pami

tasz

jak został wci

gni

ty przez drug

stron

przez jaki

czas? Ale w ko

cu si

opami

tał

i znalazł
drog

powrotn

, tak jak zrobi Roman.

Patrz

w dół na mój napój, okr

caj

c butelk

w dłoni. Bo cho

wiem,

e Damen nigdy

nie był szczery w krótkim flirtowaniu z Stacie,

e zrobił to tylko dlatego aby dosta

do
mnie, aby sprawdzi

czy mi zale

ało, obrazy ich dwójki stoj

cych tak blisko siebie na

zawsze
pozostały w moim umy

le.

- Tak, zrobiłam tak – mówi Damen

ciskaj

c moj

i całuje mnie w policzek

* - ang. Preffering the weight of Mr. Munoz's pen etrating stare and his conflicted thoughts about me
(my good

grades versus my undeniable weirdness) to dealing with Roman. – tutaj kompletnie nie widziałam o co
chodzi.

wyczuwaj

c moje my

li nawet, je

li nie zawsze mo

e je odczyta

. – Z pewno

wrócił mi rozum.
- Widzicie? Wi

c mo

emy tylko mie

wiar

e Romanowi tak

e. – Miles kiwa głow

– A je

li nie, to od pocz

tku nigdy nie był tak naprawd

fajny, prawda?

Haven wzrusza ramionami i przewraca oczami zlizuj

c lukier z kciuka i mamrocze. –

Wszystko jedno.
- Dlaczego i tak ci tak bardzo zale

y? – Miles przygl

da jej si

bacznie. – My

lałem,

e była

zainteresowana Joshem.

- Jestem zainteresowana Joshem – mówi unikaj

c jego wzroku, gdy otrzepuje kolana

z
nieistniej

cych okruchów.

Ale kiedy patrz

na ni

i obserwuj

jak jej aura miga odcieniem zieleni mog

powiedzie

e to nie prawda. Zauroczyła si

i to wszystko. A je

li Roman tak

e si

zauroczył, to wtedy adios Josh, witaj nowy straszny facecie.
Rozpakowałam swoje drugie

niadanie udaj

e niby nadal jestem zainteresowana

ywno

, kiedy słysz

- Ej, kolego, kiedy jest premiera?
- Kurtyn

podnosz

o ósmej. Dlaczego? Idziesz? – pyta Miles ze

wiec

cymi oczami

jego aura

wieci w taki sposób, który sprawia

e jest do

ść

oczywiste,

e ma nadziej

e tak.

- Nie mo

na tego przegapi

– mówi Roman zajmuj

c miejsce obok Haven i pacn

ł j

w rami

w bardzo fałszywy sposób. Oczywi

cie zdawał sobie spraw

z wpływu jaki

wywołuje i nie bał si

go wykorzystywa

- Wi

c jakie było

ycie w

ród elity? To było wszystko o czym marzyłe

? – ona pyta

takim głosem,

e je

li nie zobaczyłabym jej aury mogłabym pomy

e flirtuje. Ale

wiem,

e jest powa

na, bo aury nie kłami

Roman si

ga do niej, delikatnie odsuwaj

c grzywk

z jej twarzy. Gestem tak

intymnym sprawił,

e jej policzki miały kolor jasnoró

owy. – Co, teraz? – mówi,

zapatrzony
w ni

- Wiesz, stół A? Gdzie siedziałe

? – Ona mruczy staraj

c si

zachowa

spokój pod

jego urokiem.
- Lunch jest systemem kastowym – mówi Miles przerywaj

c ich czar i odpychaj

swój na wpół zjedzony jogurt na bok. – Tak samo jest w ka

dej szkole. Ka

dy dzieli

kliki w celu uniemo

liwieniu dostania si

do nich innym osobom z zewn

trz. Nic nie

mog

to poradzi

po prostu to robi

. A ci ludzie z którymi byłe

? S

na szczycie kliki, która,

w
licealnym systemie kastowym robi ich Reguł

. W przeciwie

stwie do ludzi z którymi

teraz
siedzisz… - Wskazuje na siebie. – Którzy s

nazywani Niedotykalnymi.

- Nieprawda! – mówi Roman odsuwaj

c si

od Haven i otwiera swoj

wod

sodow

–
Kompletne bzdury. Nie kupuj

tego.

- To nie ma znaczenia. To jest nadal rzeczywisto

ść

. – Miles wzrusza ramionami

patrz

c t

sknie na stół A. Bo mimo tego,

e on trwa bez ko

ca przy tym,

e nasz stół

jest

naprawd

fajny to prawda jest taka,

e jest bole

nie

wiadom tego,

e w oczach

uczniów Bay
View, nic nie jest w nim fajnego.
- Mo

e to twoja rzeczywisto

ść

, ale nie moja. Nie robi

segregacji, kolego. Lubi

wolne i otwarte społecze

stwo, włóczy

i odkrywa

wszystkie swoje opcje. –

Potem
patrz

c na Damena, mówi. – Co z tob

? Wierzysz w to wszystko?

Ale Damen wzrusza tylko ramionami i nadal na mnie patrzy. Nie obchodziła go lista A
i lista B, kto jest fajny, a kto nie. Byłam jedynym powodem dla którego zacz

ł nauk

w tej
szkole i jestem jedynym powodem dla którego w niej został.
- Có

, miło jest mie

marzenia. – Haven wzdycha, sprawdzaj

c swoje krótkie czarne

paznokcie. – Ale byłoby jeszcze milej gdyby istniała mo

liwo

ść

e si

spełni

- Ale jeste

w bł

dzie, kochanie. To wszystko nie jest marzeniem. – Roman

miecha

w taki sposób,

e jej aura

wiatła jest l

co jasnoró

owa. – Sprawi

e to si

stanie.
Zobaczysz.
- Co z tego? Fantazjujesz o sobie jako Che Guevara z Bay View High? – Mój głos
zawierał jad i nie przejmowałam si

aby go ukry

. Cho

szczerze mówi

c jestem

bardziej
zaskoczona moim wykorzystaniem słowa fantazjowanie ni

tonem głosu. To znaczy

od kiedy
ja tak mówi

? Ale gdy spojrzałam na Romana i zobaczyłam wyrazist

przytłaczaj

ółtopomara

czow

aur

, wiem

e na mnie te

ma wpływ.

- Raczej fantazjuj

. – U

miecha si

swoim powolnym u

miechem, jego oczy wpatruj

we mnie tak gł

boko,

e czuj

jakbym była naga – jakby widział wszystko,

wiedział
wszystko i nie mo

na było tego nigdzie ukry

. – Po prostu pomy

l o mnie jak o

rewolucji,
poniewa

do ko

ca przyszłego tygodnia system kastowy na lunchu dobiegnie ko

ca.

Dobrowolnie złamiemy te bariery, zł

czymy wszystkie stoły razem i zrobimy

przyj

cie!

- To jest to, co przewidujesz? – zw

ęż

am oczy staraj

c si

odwróci

cał

jego energi

Ale on po prostu si

mieje, nawet troch

nie ura

ony. Ten

miech na zewn

trz tak

ciepły, anga

cy i wszechogarniaj

cy – nikt nie domy

lał si

jego podtekstu –

strasznej
kraw

cienia zło

liwo

ci, ledwie ukrytego zagro

enia przeznaczonego wył

cznie

dla mnie.
- Uwierz

, kiedy to zobacz

– mówi Haven ocieraj

c czerwone okruchy z ust.

- Widz

c to uwierzysz – mówi Roman wpatruj

c si

wprost w moje oczy.

- Wi

c co s

dzisz o tym wszystkim? – pytam, tu

po dzwonku, gdy Roman, Haven i

Miles poszli do klasy, a ja i Damen zostali

my w tyle.

- O czym wszystkim? – pyta zatrzymuj

c mnie.

- O Romanie. I tych wszystkich jego bzdurach o rewolucji na lunchu? – mówi

rozpaczliwie weryfikuj

c to,

e nie jestem zazdrosna, zaborcza lub szalona – to

Roman jest
naprawd

straszny – i

e to nie ma nic wspólnego ze mn

Ale Damen wzrusza tylko ramionami. – Je

li nie masz nic przeciwko, raczej nie

chciałbym skupia

teraz na Romanie. Jestem znacznie bardziej zainteresowany

tob

Przyci

ga mnie do siebie, obdarzaj

c mnie długim, gł

bokim, kradn

cym oddech

pocałunkiem. I mimo tego,

e stoimy na

rodku dziedzi

ca szkoły to tak jakby

wszystko
wokół nas przestało istnie

. Podobnie jak cały

wiat skurczył si

do tego jedynego

punktu. A
gdy si

od niego odrywam, jestem tak naładowana, tak rozgrzana i brak mi

powietrza,

ledwo mog

mówi

- Spó

nimy si

– zarz

dzam w ko

cu bior

c go za r

i ci

c w kierunku klasy.

Ale on jest silniejszy ni

ja, wi

c po prostu stoi w miejscu. – Tak sobie my

lałem… co

ty na to,

eby

my to pomin

li? – szepcze, usta maj

c na mojej skroni, policzku a

potem uchu.
– Wiesz, po prostu urwiemy si

na reszt

dnia – poniewa

istnieje tak wiele innych,

lepszych
miejsc gdzie mo

emy by

Patrz

na niego niemal poddaj

c si

jego magnetyzmowi, ale potrz

sam głow

go. Wiem,

e sko

czył szkoł

setki lat temu, a teraz uwa

a to wszystko za raczej

nudne. I
mimo tego,

e tak

e najcz

ęś

ciej uwa

am to za nudne, poniewa

po poznaniu

wszystkich tych
rzeczy, których próbuj

nauczy

to robi si

naprawd

pozbawione sensu, to jednak

nadal
jedna z nielicznych rzeczy w moim

yciu przez któr

czuj

ść

normalna. A od

czasu
wypadku, kiedy zdałam sobie spraw

e nigdy nie b

normalna, có

, to tym

bardziej
było dla mnie nagrod

- My

lałam,

e powiedziałe

e musimy utrzyma

za wszelk

cen

normaln

fasad

- mówi

c go za sob

, kiedy niech

tnie pozostaje w tyle. – Nie uczestniczenie

w lekcji i
udawanie zainteresowania cz

ęś

tej fasady?

- Ale co mo

e by

bardziej normalne ni

dwójka hormonalnych nastolatków,

opuszczaj

ca szkoł

i rozpoczynaj

ca wcze

niej weekend? – U

miecha si

, ciepło

jego
pi

knych, ciemnych oczu prawie mnie skusiło.

Ale znowu potrz

sam głow

i konsekwentnie,

ciskaj

c go mocniej za r

kierunku klasy.

* - Façade – to chyba fasada. :P

dziewi

Poniewa

jeste

my przed noc

któr

mamy sp

dzi

razem, Damen nie jedzie ze

mojego domu. Zamiast tego dajemy sobie krótki pocałunek, i ruszam na podbój
centrum
handlowego.
Chc

kupi

na dzisiejszy wieczór - co

w czym pójd

na wyst

Milesa, i co

na moj

dzisiejsz

randk

- co

nowego, w czym mogłabym

zadebiutowa

. Ale

po sprawdzeniu godziny na zegarku i zauwa

eniu i

nie mam tyle czasu ile

lałam,

zastanawiam si

czy mam ju

wszystko na nasze spotkanko z Damenem. Zmierzam

na
parking i zastanawiam si

czy udałoby mi si

znale

źć

Haven. Tak naprawd

ostatnio

oddaliły

my si

do siebie, po tej całej aferze z Drin

i po tym jak spotkała Josha,

mniej
gadamy w szkole i wgl. Mimo tego,

e udało mi si

odwie

ść

od tych jej grup

wsparcia.
Teraz jej rytuał po szkole to zwiedzanie ulic i zaułków a pó

niej ob

eranie si

ciasteczkami,
co jak by troch

dza j

w uzale

nienie. I mimo tego

e nie widujemy si

zbyt

sto to

wydaje si

szcz

ęś

liwa. I ciesz

e w ko

cu znalazła sobie kogo

kto nie tylko j

lubi ale
jest te

dla niej po prostu dobry. Ale ostatnio mi jej zaczyna brakowa

i my

troch

czasu sp

dzonego razem dobrze na zrobi.

Pojechałam do niej, a tam co widz

? J

i Romana opieraj

cych si

o jego czerwony,

sportowy
samochód vintage, obserwuje ich i widz

jak Haven chwyta go za r

mieje si

czego

co on powiedział. A jej czarne obcisłe d

insy, czarny skurczony sweter, i celowo

niechlujnie
ufarbowane czarne włosy z czerwonymi pasemkami tak

wietnie kontrastuj

z jej

ró

aur

która si

rozwija dopóki dopóty nie pochłonie ich obojga. I

miem twierdzi

ze b

dzie

tak jak
i

Josh

niedługo zostanie wymieniony. I cho

jestem zdecydowana zatrzyma

to Roman

ogl

przez rami

i patrzy akurat w mym kierunku i patrzy na mnie takim wzrokiem...

Takim
natarczywym niezno

nym -

e łamie swoje postanowienie i ruszam dalej.

Bo pomimo,

e moi przyjaciele lubi

go i wszyscy my

e jest taki cool, i nawet

lista A
si

z nimi zgadza, a nawet po mimo tego

e Damen nie odczuwa najmniejszego

strachu - nie
lubi

go.

Nawet je

li nie mam podstaw aby mie

takie uczucia w stosunku do niego, to faktem

jest to:
Ten nowy facet naprawd

przyprawia mnie o

dreszcze.
Poniewa

jest gor

co, to udaje si

do krytego centrum chanowego Mall of South

Coast Plaza
w przeciwie

stwie do reszty ludzi którzy prawdopodobnie udadz

do centrum na

zewn

trz

Fashion Island.

Ale ja nie jestem z tond. Jestem Oregank

. Co oznacza ze jestem przyzwyczajona

do mojej
pogody wiosn

. Nie jest gor

co, niebo jest zachmurzone, a tak

e jest mnóstwo błota.

Jak
prawdziwa wiosna. Nie taka gor

ca, dziwna nienaturalna, jakby wiosna chciało si

przekaza

lato. I z tego co słyszałam jeszcze si

pogorszy. Dlatego coraz bardziej brakuje

mi domu.
Normalnie unikam takich miejsc przepełnienie

wiatła i hałas, a co wa

niejsze energii

tłumu,
co stawia mnie na kraw

dzi psychicznego załamania nerwowego. I bez Damena przy

moim
boku który robi za moj

tarcz

, wracam wi

c maj

c przy

swym boku iPoda.
Cho

musz

zało

(znowu) kaptur i okulary w celu zagłuszenia hałasu jak dawniej.

Sko

czyłam z byciem dziwaczk

. Zamiast tego

skupiam moj

uwag

na tym co słuszne i blokuje (staram si

) wszystko perfekcyjnie,

tak
jak Damen nauczył mnie to robi

. Ale teraz wkładam słuchawki do uszu i podkr

cam

muzyk

na full, co
pozwala na zagłuszenie tego wszystkiego ( wszystko by było normalne gdybym nie
widziała przed sob

kolorowych aur). I patrz

prosto na Victoria's Secret, ruszam prosto do celu, aby kupi

na niegrzeczn

nocn

akcje,

jestem tak skupiona na swojej misji

e nie zauwa

am w

rodku Stacii i Honor.

- OOOO... Mój. . . Bo

e! -

piewa Stacia zbli

c si

do mnie - No nie, to nie mo

dzia

naprawd

. Zwraca uwag

na to co trzymam

w r

ce. Bierze mi z r

ki moj

bielizn

idealnie wypiel

gnowanymi paznokciami i

przegl

da to

na co patrzyłam. I mimo

e widz

c jej twarz i głupi wyraz na twarzy, i głupie my

li to

czuje
si

strasznie

głupio.
Odkładam powrotem to na półk

i wkładam do moich uszu słuchawki udaj

c jak

gdyby nigdy
nic si

nie zdarzyło, id

w kierunku kompletów bardziej bawełnianych, co

w moim

stylu.
Ale jak zaczynam przegl

kilka ognisto ró

owych kupletów w paski, zdaj

sobie

spraw

e to nie ta okazja i Damen chciałby cos bardziej pikantnego. Co

co ma o wiele

cej

koronek a mniej bawełny. Co

co rzeczywi

cie mo

na uzna

za sexy. I nawet nie

patrz

wiem

e Stacia i jej wierny towarzysz mnie

ledz

- Oj, patrz Honor. Dziwaczka nie mo

e si

zdecydowa

czy wybra

dzy

włochatym a
słodkim - Stacia potrz

sa głow

i u

miecha si

do mnie pogardliwie.

- Zaufaj mi, na pewno we

mie włochate. Jest o wiele ładniejsze. Poza

tym z tego co pami

tam Damen, jest za du

y na słodkie. - No i brawo.

Mój

oł

dek został zamro

ony, zacisn

ł si

w nieuzasadnionej obawie zazdro

dzi

ki czemu

czuje w gardle kulk

. Ale tylko na chwilk

, znowu my

racjonalnie. Poza tym wiem

wszystko co było mi

dzy nim, a ja jestem szcz

ęś

liwa bo on nie wiedział czy ona

nosiła
słodkie czy włochate. Głównie dlatego

e mi

dzy nimi nic nie było. Damen

tylko udawał

e jest ni

zainteresowany, tylko dlatego aby zbli

do mnie. Ale

l o tym

wszystkim sprawia

e jestem troch

przewra

liwiona. - No we

, chod

my. Ona nie słyszy. - Honor mówi,

szarpi

c j

za ramie i zerkaj

c to na Staci

to na mnie. Ale Stacia stoi tam sztywno

nie daj

za wygran

. - Och słyszy mnie bardzo dobrze. - mówi a u

miech igra na jej ustach. -

Nie daj
si

zmyli

Spodem i słuchawkami w uszach. Ona mo

e słysze

wszystko co powiem

a nawet
co pomy

. Poniewa

Ever nie jest zwykł

dziwaczk

, ona jest

równie

czarownic

Odwracam si

i id

do alejki aby poogl

biustonosze push-up i gorsety mówi

sobie:
Ignoruj j

. Ignoruj j

. Wystarczy si

skupi

zakupach i i

ść

do hotelu.

Ale zamiast i

ść

sobie gdzie

Stacia łapie mnie za r

i ci

gnie do siebie mówi

c: -

No nie
b

nie

miała. Poka

jej. Poka

Honor jak

wirusk

jeste

Jej oczy patrz

na mnie, wysyła mi powodzi niepokoj

cej energii dosłownie ta energii

przepływa przeze mnie.

ciska mnie za r

tak mocno kciukiem... Wiem,

e ona

próbuje na
mnie przyn

ty, chc

c zobaczy

czy znowu str

kontrole tak jak wtedy na korytarzu

w
szkole. Tylko

e tym razem - nie ma poj

cia do czego jestem zdolna.

Honor zaczyna si

denerwowa

, stoj

c obok niej czekaj

c mówi: Chod

, Stacia.

Chod

my. Tu jest

strasznie nudno.
Ale Stacia ignoruje j

i chwyta mnie tak mocno,

e jej paznokcie wbijaj

mi w

skór

Szepcze: - No dalej. Powiedz jej co widzisz!
Zamykam oczy, mój

oł

dek si

kurczy, Gd moj

głow

wypełni

obrazy które

widziałam
wcze

niej: Stacia wyra

nie zarysowana i st

paj

ca odwa

nie na szczyt popularno

ci.

Nie
zwa

c na nic.

Wszyscy si

jej boj

. Z wyj

tkiem Honor, a zwłaszcza Honor, dzi

której wszyscy boj

mało popularni wi

c nie robi

nic aby to przerwa

...

Mogłabym jej
powiedzie

, jak naprawd

straszn

przyjaciółk

jest Stacia, ale wiem jak by si

le z

tym

poczuła.
Mogłabym strzasn

ąć

Stacii z mojego ramienia i

ucic ni

sam

tak mocno

e leciałaby prosto na szyb

, pó

niej poleciałaby na tablice

ogłosze

...

Tylko

e nie mog

. Ostatni raz pozwoliłam sobie na w szkole, kiedy powiedziałam jej

wszystkie straszne rzeczy które wiem o niej. To był ogromny bł

d, ale teraz mam ten

luksus

e mog

podj

ąć

racjonalnie decyzje. Mam tak wiele do ukrycia nie mogłabym tego

zrobi

straszne tajemnice które nie nale

żą

tylko do mnie ale do Damena tak

e. Stacia

mieje si

widz

c determinacje na mojej twarzy. Ale zachowuje spokój. Przypominaj

c sobie

bycie
słab

jest porz

dku ale poddawanie si

słabo

ci w zupełno

ci nie. Przybieram na

twarz
„mask

" chc

c wygl

normalnie. Daje jej złudzenie

e jest silniejsza ode mnie.

Widz

Honor przewracaj

oczyma i chc

jak

najszybciej z tam tond odej

ść

. A ja mam zamiar sobie i

ść

, wi

c przypadkowo

odpycham
Staci

, ale zamiast lekko j

odepchn

ąć

robie co

strasznego przewracam si

suszark

bielizny a ona upada na
podłog

Biustonosze, stringi, wieszaki, uchwyty wszystko to upada na ziemie a ja na tym
wszystkim jako wisienka na
stosie.
- O mój bo

e! - Stacia wrzeszczy, chwytaj

c si

wyci

gni

tej dłoni Honor, gdy

stan

ła ju

na nogi

mieje si

ze mnie, - Jeste

kompletn

wirusk

. - wyci

ga aparat i filmuje wszystko, z dokładno

z przybli

eniem. A na

tym
wszystkim ja maj

ca na głowie czerwony koronkowy pas. - Lepiej si

otrzep, podnie

i to
wszystko posprz

taj! - zezuj

mnie wzrokiem, dostosowuj

c k

t parzenia do mnie. -

Wiesz co
mówi

: Zepsuła

musisz kupi

!~- depta niby to przypadkowo po mojej stopie. A

pó

niej

odchodz

w po

piechu w momencie gdy sprzedawca przybywa. Stacia jeszcze

zatrzymuje si

na chwile i mówi patrz

c na mnie: - Obserwuje ci

. Tak jak nigdy. Uwierz mi, jeszcze

z tob

nie sko

czyłam. - rzuca przed ucieczk

Dziesi

Wyczuwam moment, kiedy Damen skr

ca w moj

ulic

, biegn

do lustra (znowu) i

niespokojnie ogl

dam ubranie, upewniaj

c si

e wszystko jest tam, gdzie powinno

–

sukienka, biustonosz, nowa bielizna – i mam nadziej

e to wszystko pozostanie na

miejscu
(no, przynajmniej dopóki nie nadejdzie czas tego zdj

cia).

Po tym jak sprzedawczyni Victoria Secret i ja uprz

ły

my bałagan, pomogła mi

wybra

ten naprawd

ładny pasuj

cy stanik i komplet majtek wykonanych z bawełny,

nie

enuj

co seksownych, nieodkrywaj

cych ani niezakrywaj

cych du

o, ale my

e o

to
chodzi. Potem poszłam do Nordstorm, gdzie kupiłam ładn

zielon

sukienk

i do

tego pasek. I
w drodze do domu zatrzymałam si

na szybkie manicure/pedicure, co było czym

czego nie
robiłam od, có

, od wypadku, który okradł mnie z mojego starego

ycia na zawsze –

kiedy
byłam popularna i dziewcz

ca jak Stacia.

Tylko,

e ja nigdy nie byłam naprawd

jak Stacia.

Mam na my

li,

e mo

e byłam popularna i byłam cheerlederk

, ale nigdy nie byłam

suk

- O czym my

lisz? – pyta Damen, który wpu

cił sam siebie i wchodzi do mojego

pokoju, gdy Sabine nie ma w domu.
Wpatruj

w niego, patrz

c jak opiera si

o drzwi i u

miecha. Widz

c jego ciemne

insy, ciemn

koszul

, ciemn

marynark

i czarne buty motocyklowe, które zawsze

nosi,
czuj

jak moje serce bije dwa razy szybciej.

- My

lałam o ostatnich czterystu latach – mówi

, kul

c si

, gdy jego oczy staj

ciemne i zmartwione.
- Ale nie w sposób, jaki my

lisz – dodaj

, ch

tna do zapewnienia go,

e nie badałam

jego przeszło

ci jeszcze raz.

- My

lałam o wszystkich naszych

yciach i jak my nigdy… um… - podnosi brew,

kiedy
u

miech gra na jego ustach.

- My

e jestem zadowolona,

e te czterysta lat jest za nami – mamrocz

, patrz

jak
rusza do mnie, obejmuje ramionami moj

tali

i przyci

ga mnie mocno do klatki

piersiowej.
Moje oczy muskaj

jego twarz, ciemne oczy, gładk

skór

, jego zniewalaj

ce wargi,

chłon

całego jego.
- Ja te

jestem zadowolony – mówi, jego oczy dra

moje. – Nie, odwołuj

bo
prawda jest taka,

e jestem wi

cej ni

zadowolony. Rzeczywi

cie – jestem

zachwycony. –
U

miecha si

, ale po chwili ł

czy brwi, mówi

c. – Nie, to wci

ąż

tego nie wyja

nia.

potrzebujemy nowego słowa. –

mieje si

, zni

c usta do mojego ucha, szepcz

– Jeste

dzi

wieczorem pi

kniejsza ni

kiedykolwiek była

. I chc

by wszystko było

doskonałe. Chc

eby to wszystko było tym, co sobie wymarzyła

. Tylko mam nadziej

e ci

nie

rozczaruj

Odrywam si

, aby popatrze

na jego twarz, zastanawiaj

c si

, jak mógłby nawet

pomy

takiego, gdy przez ten cały czas, to ja si

martwiłam,

e go rozczaruj

Kładzie palec pod moj

brod

, podnosz

c moj

twarz na spotkanie jego ust. Oddaj

mu
pocałunek z takim zapałem,

e odrywa si

i mówi. – Mo

e powinni

my pojecha

prosto do
Montage?
- Dobrze – mrucz

, swoimi wargami szukaj

c jego.

ałuj

artu, gdy odsuwa si

widz

, jak

on ma nadziej

- Tylko,

e nie mo

emy. Miles mnie zabije, je

li opuszcz

jego debiut. – U

miecham

, czekaj

c a

on te

miechnie.

Ale nie. A kiedy patrzy na mnie z powa

twarz

, wiem,

e zabł

kałam si

zbyt

blisko
prawdy. Wszystkie moje

ycia zawsze ko

czyły na tej nocy – nocy, w której mieli

zaplanowane by

razem. I chocia

nie pami

tam szczegółów, on najwyra

niej tak.

Ale potem równie szybko powracaj

jego kolory i bierze mnie za r

, mówi

c. –

Có

szcz

ęś

cie dla nas,

e jeste

teraz całkowicie

ywa, wi

c nie ma nic, co mo

e nas

rozdzieli

Pierwsz

rzecz, jak

widz

, gdy kierujemy si

do naszych miejsc jest to,

e Haven

siedzi
obok Romana. Bior

c pełn

korzy

ść

z nieobecno

ci Josha, przyciskała swoje rami

do jego i
przekrzywiała głow

w taki sposób,

eby wpatrywa

w niego z uwielbieniem i

miecha

na wszystko, co mówi. I drug

rzecz, któr

zauwa

am jest to,

e moje miejsce

równie

jest

obok Romana. Tylko,

e w przeciwie

stwie do Haven, nie jestem wcale zachwycona.

A
poniewa

Damen chce ju

zaj

ąć

swoje miejsce, nie chc

robi

wielkiego widowiska z

ich
zmienianiem, wi

c niech

tnie siadam w swoim. Czuj

inwazyjne pchni

cie energii

Romana,
kiedy jego oczy wpatruj

w moje – jego uwaga tak skupiła si

na mnie,

e nie

mog

nic na

poradzi

wiercenie si

Rozgl

daj

c si

po w wi

kszo

ci pełnym teatrze, staram si

odgoni

moje my

li od

Romana i czuj

ulg

, gdy widz

Josha w przej

ciu, ubranego w jego zwykłe czarne

insy,

pas wybijany

wiekami,

nie

nobiał

koszul

i chudy krawat w krat

, ramiona miał

obładowane słodyczami i butelkami wody, gdy jego chmielowo-czarne włosy wpadały
mu do
oczu. Nie mog

powstrzyma

od odetchni

cia z ulg

, widz

c jak on i Haven

doskonale do
siebie pasuj

i jestem zachwycona,

e nie został zast

piony. – Wody? – pyta,

opadaj

c na

miejsce po drugiej stronie Haven i podaj

c dwie butelki w moj

stron

. Bior

jedn

dla siebie
i próbuj

poda

drug

Damenowi, ale on tylko potrz

sa głow

i popija swój czerwony

napój.
- Co to jest? – pyta Roman, opieraj

c si

o mnie i skin

ł w kierunku butelki, jego

niepo

żą

dane dotkni

cie wysłało chłód przez moj

skór

. – Ssiesz to co

jakby było

alkoholem. W takim przypadku, podziel si

tym, kolego. Nie zostawiaj nas na lodzie.

–

mieje si

, wyci

gaj

c r

i poruszaj

c palcami, spogl

daj

c na nas z wyzwaniem

w oczach.
I gdy chc

to przerwa

, obawiaj

c si

e Damen b

dzie taki miły i zgodzi si

spróbowa

Romanowi, kurtyna rozsun

ła si

i zacz

ła si

muzyka. I chocia

Roman odchylił si

na
swoje miejsce, jego spojrzenie ani razu nie oderwało si

ode mnie.

Miles był niesamowity. Tak niesamowity,

e co jaki

czas znajdowałam si

rzeczywisto

ci, by skupi

na wierszach, które mówił i lirykach, które

piewał,

podczas gdy
reszta mojego umysłu była pochłoni

ta faktem,

e mam straci

swoje dziewictwo –

po raz
pierwszy – przez czterysta lat.
Mam na my

li,

e to jest tak niesamowite,

e ze wszystkich tych inkarnacji, ze

wszystkich razy, kiedy si

spotkali

my i zakochali

my, nigdy nie udało nam si

przypiecz

towa

zwi

zku. Ale dzi

wieczorem, wszystko si

zmieni.

da rzecz si

zmieni.

Dzi

wieczorem pogrzebiemy przeszło

ść

i ruszymy w kierunku przyszło

ci naszej

wiecznej miło

ci.

Gdy kurtyna w ko

cu opadła, wszyscy wstajemy i zmierzamy za kulisy. Ale kiedy

dochodzimy do tylnych drzwi, odwracam si

do Damena i mówi

. – Cholera!

Zapomnieli

wst

do sklepu i odebra

kwiaty dla Milesa.

Ale Damen tylko si

miecha. Potrz

sa głow

i mówi. – O czym ty mówisz? Mamy

wszystkie kwiaty, jakie tu potrzebujemy.
Mru

żę

oczy, zastanawiaj

c si

, o co mu chodzi, poniewa

zgodnie z moimi oczami

on
ma tak samo puste r

ce jak ja.

- O czym ty mówisz? – szepcz

, czuj

c cudowne ciepło przepływaj

ce przeze mnie,

gdy
kładzie r

na moim ramieniu.

- Ever – mówi z rozbawionym wyrazem twarzy. – Te kwiaty ju

istniej

na poziomie

kwantowym. Je

li chcesz mie

do nich dost

p na poziomie fizycznym, wszystko, co

musisz
zrobi

, to manifestowa

je, jak ci

nauczyłem.

Rozgl

dam si

dookoła, upewniaj

c si

e nikt nie podsłuchuje naszej dziwnej

rozmowy i czuj

zakłopotanie, gdy przyznaj

e nie umiem. – Nie wiem jak – mówi

chc

by to on zrobił piaskowego kwiatka. To naprawd

nie jest czas na lekcj

Ale Damen tego nie kupił. – Oczywi

cie,

e umiesz. Niczego ci

nie nauczyłem?

Zaciskam usta i wpatruj

w podłog

, poniewa

prawda jest taka,

e próbował

nauczy

mnie wiele. Ale jestem okropnym uczniem i leniuchowałam si

tak bardzo,

e lepiej

by było dla nas obojga, gdyby to on manifestował kwiaty.
- Ty to zrób – mówi

, wzdrygaj

c si

na rozczarowanie, które odmieniło jego twarz. –

Jeste

znacznie szybszy ni

ja. Je

li ja spróbuj

to zrobi

, to zmieni si

w wielk

scen

, ludzie

zauwa

żą

a potem b

dziemy zmuszeni do wyja

nienia…

ci głow

, nie chc

c by

powstrzymany przez moje słowa. – Jak chcesz

kiedykolwiek
si

czego

nauczy

, je

li zawsze liczysz na mnie?

Wzdycham wiedz

e ma racj

, jednak nie chc

traci

cennego czasu na

manifestowanie bukietu ró

który mo

e pojawi

lub nie. Wszystko, czego chc

, to

kwiaty do r

k Milesa, powiedzie

mu brawo i wyruszy

, do Montage i reszty naszych

planów.
I przed chwil

wydawało si

e on te

tego chce. Ale teraz, jak dla mnie, stał si

powa

nym

profesorem i szczerze mówi

c to nawet niszczy nastrój. Robi

gł

boki wdech i

miecham si

słodko, palcem gryzmol

c po kraw

dzi jego klapie marynarki i mówi

. – Masz

całkowit

racj

. I poprawi

, obiecuj

. Ale my

lałam,

e mo

e tylko ten jeden raz mógłby

zrobi

bo jeste

o szybszy ode mnie… - Głaszcz

miejsce pod jego uchem, wiedz

jest
blisko poddania si

. – Chodzi mi o to,

e im szybciej b

dziemy mie

bukiet, tym

szybciej
b

dziemy mogli wyj

ść

, a potem… - I nawet nie sko

czyłam, bo zamkn

ł ju

oczy i

wyci

przed siebie jak gdyby chwytaj

c p

k kwitn

cych kwiatów, gdy rozgl

dam si

wsz

dzie,

upewniaj

c si

e nikt nie patrzy, maj

c nadziej

e to szybko pójdzie. Gdy jednak

patrz

jeszcze raz na Damena, zaczynam wpada

w panik

. Poniewa

nie tylko jego r

jest nadal
pusta, ale stró

ka potu spływa po jego policzku, drugi raz w ci

gu dwóch dni.

Co nie wydawałoby si

tak dziwne oprócz faktu,

e Damen si

nie poci. Tak jak

nigdy nie jest chory, nigdy nie ma wolnych dni i nigdy si

nie poci. Niezale

nie od

temperatury na zewn

trz, bez wzgl

du na zadanie pod r

, on zawsze pozostaje

chłodny,
spokojny i jest całkowicie w stanie załatwi

to, co jest przed nim.

Do wczoraj, gdy nie udało mu si

uzyska

dost

pu do portalu. I teraz, gdy nie udaje

mu
si

manifestowa

prostego bukietu dla Milesa.

A kiedy dotykam jego ramienia i pytam czy wszystko w porz

dku, dostaj

tylko

niewielk

stru

zwykłego mrowienia i gor

ca. – Oczywi

cie, wszystko ze mn

porz

dku.

– mru

y oczy, podnosz

c powieki wystarczaj

co, aby na mnie popatrze

, przed

zamkni

ciem

ich mocno jeszcze raz. I chocia

nasz kontakt wzrokowy był krótki, to, co

spostrzegłam w
jego oczach sprawiło,

e poczułam si

zimno i słabo. Nie były to ciepłe, kochaj

oczy, do
których przywykłam. Te oczy były zimne, dalekie, odległe – takie, jakie spostrzegłam
ju

wcze

niej w tym tygodniu. Patrz

jak si

skupia, jego czoło si

marszczy, górna

warga jest

zroszona potem, jak zale

y mu na tym, aby to sko

czy

eby

my mogli przej

ść

naszej
doskonałej nocy. I nie chc

c by to si

ło dalej albo powtórzyło którego

dnia,

gdy nie
udałoby mu si

sprawi

e portal si

pojawi, staj

obok niego i te

zamykam oczy.

Dostrzegam pi

kny bukiet dwóch tuzinów czerwonych ró

trzymanych w jego r

ce,

wdychaj

cego ich odurzaj

cego zapachu, podczas dotykania mi

kkich płatków

znajduj

cych

nad długimi kolczastymi łodygami…

- Au! – Damen potrz

sa głow

i podnosi palec do ust, chocia

rana została

wyleczona
ju

o wcze

niej. – Zapomniałem zrobi

wazon – mówi, najwyra

niej przekonany,

zrobił kwiaty sam i mam zamiar trzyma

je w ten sposób.

- Pozwól mi to zrobi

– mówi

, w celu sprawienia mu przyjemno

ci.

- Masz całkowit

racj

, potrzebuj

praktyki – dodaj

, zamykaj

c oczy i przewiduj

jeden z jadalni w domu, jeden ze skomplikowanymi wzorami zawijasów i ze

wiec

cym

aspektem.
- Kryształ Waterforda*? –

mieje si

. – Jak du

o chcesz, by my

lał,

e wydali

my na

rzecz? [ *- sklep z kryształami, porcelan

, lampami itp. – przyp.tłum. ]

mieje, z ulg

e wszystkie dziwactwa si

sko

czyły i on znowu

artuje.

Wkłada mi wazon do r

k, mówi

c. – Prosz

. Dajesz to Milesowi, kiedy ja bior

auto i

obracam.
- Jeste

pewien? – pytam, zauwa

c jak jego skóra wokół oczu jest napi

ta i blada,

a
jego czoło jest wilgotne. – Bo mo

emy i

ść

tam, powiedzie

gratulacj

i uciec st

d. To

nie
musi by

nic wielkiego.

- W ten sposób unikniemy długiej kolejki samochodów i szybciej st

d uciekniemy. –

miecha si

. – My

lałem,

e zale

y ci, aby si

tam dosta

Zale

y. Zale

y mi tak jak jemu. Ale jestem równie

zaniepokojona.

Zaniepokojona jego niezdolno

manifestowania, zaniepokojona chwilowym

zimnym
wyrazem jego oczu – wstrzymałam oddech, gdy brał łyk z butelki, przypominaj

sobie jak
szybko zagoiła si

jego rana, przekonywuj

c siebie,

e to jest dobry znak.

Wiedz

e moja troska sprawi,

e b

dzie czuł si

jeszcze gorzej, przeczyszczam

swoje
gardło i mówi

. – Okej. Id

po samochód. Spotkamy si

rodku.

Nie mogłam zignorowa

zaskakuj

cego chłodu jego policzka, gdy go całowałam.

Jedenasty

Przez Lime mog

dosta

za kulisy, Miles jest otoczony przez rodzin

i przyjaciół i

wci

ąż

ubrany w białe buty i minisukienk

Tracy Turnblad z jego ostatniej sceny

‘Lakieru do
włosów’.
- Brawo! Byłe

niesamowity! – mówi

, wr

czaj

c mu kwiaty zamiast przytuli

poniewa

nie mog

ryzykowa

brania jakiejkolwiek innej energii, kiedy jestem tak

nerwowa

rodku,

e ledwo sobie z tym radz

. – Naprawd

, nie miałam poj

cia,

e mo

esz

tak

piewa

- Tak, miała

. – Przesun

ł swoj

dług

peruk

na bok i ukrył nos w płatkach. –

Słyszała

mnie wiele razy jak wykonywałem karaoke w samochodzie. – Nie tak. –

miecham si

i jestem powa

na. Faktem było, i

był tak dobry,

e planowałam

złapa

kolejn

powtórk

przedstawienia, mniej nerwowego wieczoru. – A gdzie Holt? –

pytam, ju

znaj

c odpowied

, ale po prostu próbowałam nawi

rozmow

do przyj

cia

Damena. – Na
pewno si

na to przygotowałe

Miles marszczy brwi i kiwa głow

w stron

jego taty, podczas gdy ja kul

a usta

mówi

przepraszam. Zapomniałam,

e wyszedł z odosobnienia z przyjaciółmi, ale

jeszcze nie
z rodzicami. – Nie martw si

, wszystko jest w porz

dku – szepcze, mrugaj

c jego

sztucznymi
rz

sami i przebiegł r

po pasemku blond loków. – Miałem tymczasowy kryzys, ale

teraz z
tym koniec i wszystko jest wybaczone. A mówi

c o królewiczu z bajki… - Obracam

kierunku drzwi, pragn

c zobaczy

jak Damen przez nie przechodzi. Moje serce bije

bardzo
mocno na sam

l o nim – cał

, cudown

, wspaniał

l – i nie robi wiele by

zamaskowa

moje rozczarowanie, gdy orientuj

e odnosił si

do Haven i Josha.

- Co o tym my

lisz? – pyta, kiwaj

c na nich głow

. – Maj

zamiar to zrobi

Patrz

jak Josh okr

ąż

ył ramieniem tali

Haven, zagł

biaj

c w niej palce, i przyci

bli

ej. Ale nie wa

ne jak mocno si

stara, to na nic. Pomimo faktu,

e byli razem

idealni, ona
koncentrowała si

na Romanie – odzwierciedlała jego sposób stania, sposób, w jaki

odchylał
głow

do tyłu, kiedy si

miał, sposób, w jaki trzymał r

ce – cała jej energia płyn

ła

wprost
na niego, jak gdyby Josh nie istniał. Ale nawet, je

li wydawała si

głównie

jednostronna, to
niestety Roman był typem, który był wi

cej ni

skłonny do wzi

cia j

na jazd

próbn

Odwracam si

do Milesa i zmuszam si

do niedbałego wzruszenia ramion.

- Impreza jest u Heather – powiedział Miles.
- Wszyscy za niedługo tam idziemy. Idziecie?
Wysłałam mu puste spojrzenie. Nawet nie wiedziałam, kto to jest.
- Grała Penny Pingleton?
Te

nie wiem, kto to mo

e by

, ale wiem,

e lepiej b

dzie to przyzna

, wi

c kiwam

głow

- Nie mów mi,

e migdalili

cie si

tak bardzo,

e przegapiła

całe przedstawienie! –

Potrz

sa swoj

głow

w sposób, który daje jasno do zrozumienia,

e tylko cz

ęś

ciowo

artuje.

- Nie b

mieszny, widziałam cało

ść

! – mówi

, moja twarz czerwieni si

tysi

cami

odcieniami czerwieni, i wiem,

e on nigdy mi nie uwierzy nawet, je

li jest to mniej

cej

prawdziwe. Bo chocia

byli

my oparci o siebie i wcale si

nie migdalili

my, nasze

prawie si

migdaliły – ze sposobem, w jaki Damen splótł swoje palce z moimi – i jak

nasze
my

li si

wygłupiały – z telepatycznymi my

lami, które wysyłali

my sobie tam i z

powrotem.
Bo cho

moje oczy cały czas ogl

dały, to mój umysł był gdzie indziej, ju

zajmuj

nasz
pokój w Montage.
- Wi

c idziesz czy nie? – pyta Miles, jego umysł poprawnie zgaduje,

e nie, i nie jest

tak poruszony, jak my

lałam,

e mo

e by

. – Tak czy inaczej, gdzie si

kierujecie?

Co mo

bardziej ekscytuj

ce ni

bawienie si

z obsad

i ekip

Kiedy patrz

na niego, jestem tak skuszona by mu powiedzie

, podzieli

moj

wielk

tajemnic

z kim

, komu wiem,

e mog

zaufa

Ale wła

nie, gdy przekonałam siebie do wygadania tego, podchodzi Roman z

towarzysz

cymi mu Joshem i Haven.

- Jeste

my gotowi, kto

potrzebuje podwiezienia? S

tylko dwa miejsca, ale jest

miejsce dla jednego wi

cej. – Roman kiwa głow

na mnie, jego wzrok przyciska,

bada, nawet
po tym jak si

odwracam.

Miles kr

ci głow

. – Łapi

na podwózk

z Holtem, a Ever lepiej

eby mi

towarzyszyła. Jakie

tajne plany s

do wygadania.

Roman u

miecha si

, k

ciki jego ust si

podnosz

, gdy jego oczy padaj

na moje

ciało.
I nawet je

li, technicznie mówi

c, jego my

li prawdopodobnie mogły by

bardziej

pochlebne
ni

prymitywne, fakt,

e pochodz

od niego, wystarczyły by przyprawi

mnie o g

skórk

Odwracam wzrok, spogl

daj

c w stron

drzwi, wiedz

e Damen powinien ju

tutaj

. I

wła

nie mam wysła

mu telepatyczn

wiadomo

ść

, mówi

c mu,

eby si

pospieszył i

spotkał
ze mn

rodku, kiedy przerywa mi d

k głosu Romana, mówi

cy. – Zatem

musisz
trzyma

to w sekrecie tak

e przed Damenem. Ju

wyszedł. – Odwracam si

, moje

oczy
spotykaj

jego, czuj

niezaprzeczalny

wist w moich wn

trzno

ciach, gdy chłód

spowija moj

skór

. – Nie wyszedł – mówi

, nawet nie staraj

c si

usun

ąć

ostro

ci z mojego głosy.

– Po
prostu poszedł zawróci

samochód. – Ale Roman tylko wzrusza ramionami, jego

wzrok jest
pełen lito

ci, gdy mówi. – Cokolwiek mówisz. Po prostu pomy

lałem,

e powinna

wiedzie

e teraz, kiedy wyszedłem na papierosa, zobaczyłem jak Damen wyje

ał z

parkingu i
szybko odje

ał.

dwunasty

Stałam naprzeciwko drzwi znajduj

cych si

w w

skiej pustej przestrzeni,

wygl

daj

cej na tak

jak moje oczy które si

przystosowuj

do ciemno

ci, wygl

daj

cej jak jakie

zbiorowisko bezdomnych, było tam pełno potłuczonego szkła, pełno głodnych
bezdomnych
kotów – ale, nie Damen.
Szłam do przodu co chwil

potykaj

c, a moje serce biło tak szybko, ze bałam si

wyskoczy mi z klatki piersiowej. Odmawiałam sobie uwierzenia,

e on tutaj jest.

Odmawiałam sobie wiary w to,

e on mnie porzucił. Roman jest okropny! On kłamie!

Damen
nigdy by mnie nie zostawił od tak!
Kład

cianie aby wyczu

gdzie id

, zamykam oczy i próbuje go wyczu

telepatycznie, wzywaj

c go do mnie, przesyłam mu miło

ść

to,

e si

o niego martwi

ale nic
nie widz

. Mam tylko czarn

dziur

w głowi

jako odpowiedz. Id

dalej, dalej od auta,

dalej
od bezpiecznej drogi. Wciskam słuchawk

od telefonu komórkowego w ucho i

dzwonie do
niego, ale wł

cza si

tylko poczta głosowa.

Nawet je

li co

takiego si

stało… W tym mom

cie psuj

sobie sandały, ale co mi

tam buty
mog

sobie kupi

100 takich samych par.

Ale nie b

mogła sobie sprawi

nast

pnego Damena.

coraz dalej,

wiatła jest coraz mniej. Czuje si

wyczerpana, spocona i zła. Musz

do
ubikacji, ale jednocze

nie chc

zamkn

ąć

oczy i jak gdyby nigdy nic wej

ść

w umysł

Damena i
przeczyta

jego my

li, ustali

gdzie jest.

Ale prawda jest taka,

e nie mog

nigdy nie mogłam. To jedna z wielu rzeczy, która

mi si

nim podobała, przy nim zawsze czułam si

taka normalna.

Tak, jedna rzecz, któr

kiedy

uwielbiałam teraz szczerze jej nienawidziłam.

- Mo

e windom?

Patrz

przed siebie i co widz

? Romana, stoj

cego przede mn

, trzymaj

cego

klucze w jednej
r

ce a w drugiej moje zepsute sandały.

Potrz

sam głow

i odwracam swoj

głow

, mog

zrobi

wszystko nawet przej

ść

przez
roz

arzone w

gle albo rozbite szkło ni

jecha

z nim wind

- No we

– mówi – Nie b

gry

źć

Zabieram swoje rzeczy do swojej torby, wygładzam sukienk

, wstaj

i mówi

: - Nie

ma
potrzeby.
- Naprawd

? – u

miecha si

podchodz

c tak blisko,

e ko

ce naszych stóp stykaj

niemal

– Bo szczerze mówi

c nie wygl

dasz najlepiej.

- Odwracam si

i dochodz

a kiedy si

nie zatrzymuje mówi – Co oznacza,

sytuacja nie

wygl

da najlepiej. Bo ty oczywi

cie nigdy. Ale po prostu jeste

zaniedbana, bez

butów, i
sytuacja zdaje si

mówi

e twój chłopak ci

porzucił.

Wzi

łam gł

boki oddech i nie poddawałam si

, maj

c nadzieje

e wkrótce sko

czy t

gierk

i sobie pójdzie. – Nawet je

li wygl

dam na troch

szalonego to musze przyzna

jestem
lekko zdesperowany, ci

gle palisz – je

li wiesz co mam na my

li.

Zatrzymuj

, zwracam twarz w jego stron

, a on

widruje mnie wzrokiem, ogl

mnie od
góry do dołu zatrzymuj

c si

na moich nogach, biodrach i piersiach – z takim

niepowtarzalnym blaskiem.
- Zastanawiam si

o czym Damen my

li – je

li by

mnie spytała –

- Nikt ci

o to nie pytał – mówi

, czuj

e moje r

ce zacz

ły drga

, ale wiem

e nie

mam
powodu aby czu

zagro

ona.

Mimo tego,

e mog

wygl

jak dziewczyna

redniego wzrostu, która przyszła z

zewn

trz,

to taka nie jestem. Jestem silniejsza ni

wydaj

, tak silna

e mogłabym go zmie

ść

jedn

z powierzchni ziemi. Mogłam mu odci

ąć

nogi od podło

a i rzuci

nim przez

parking na
drugiej stronie ulicy. I s

e nie jestem na tyle silna aby tego nie zrobi

miechn

ł si

, tym swoim leniwym wzrokiem który działał na wszystkich poza mn

Jego
niebieskie stalowe oczy wpatrywały si

we mnie intensywnie, był tak rozbawiony –

tak,

moim pierwszym odczuciem była ch

ęć

ucieczki.

Ale nie zrobiłam tego.
Bo wszystko co to było, to było tylko zwykłe wyzwanie a ja nie mogłam mu pozwoli

wygra

- Nie potrzebuje podwózki – w ko

cu wyksztusiłam. Przeszedł koło mnie, stan

naprzeciw
mnie. Jego zimny oddech owin

ł mój kark gdy powiedział – Ever, prosz

, zwolnij na

minut

esz? Nie chciałem ci

zasmuci

Ale nie zwolniłam. Byłam zdecydowana aby pogł

odległo

ść

dziel

nas, je

li to

liwe.

- No we

– za

miał si

– Po prostu staram si

pomóc. Wszyscy twoi znajomi ci

opu

cili.

Damen ci

zostawił, wyprowadził si

od siebie, co daje mi nadzieje na to,

e mo

jestem
twoj

jedyn

nadziej

- Mam mnóstwo opcji – wybełkotałam, chc

c aby po prostu odszedł, wi

c mog

znale

źć

jakie

auto, znale

źć

buty, i puj

c sw

drog

- Nic nie widz

Potrz

sam głow

i id

dalej. T

rozmow

na uzna

za sko

czon

-To co mówisz, je

li wolisz i

ść

cał

drog

do domu pieszo ni

w samochodzie ze

Przechodz

do ko

ca ulicy i wciskam guzik aby pojawiło si

zielone

wiatło, abym

mogła
dosta

na drug

stron

. I mogła si

go pozby

Nie mam poj

cia dlaczego mieli

my taki zły start, ale jest dla mnie oczywiste

e mnie

nienawidzisz, lecz nie wiem dlaczego. – Jego głos był gładki, przyjemny, jakby
naprawd

chciał cofn

ąć

czas, rozpocz

ąć

wszystko na nowo,

e to co było ju

nie liczy.

Ale ja nie chc

zaczyna

od pocz

tku. Nie chc

zmienie

. Chc

go omin

ąć

i i

ść

dalej, chc

aby zostawił mnie w spokoju, tak abym mogła znale

źć

Damena. Ale jednak nie mog

odpu

, nie mog

aby ostatnie słowo nale

ało do niego. Wi

c spogl

dam przez

rami

mówi

: - Nie pochlebiaj sobie Roman. Nienawidzenie wymaga opieki. Wi

c w tym

wypadku
nie mog

nienawidzi

Nie potrzebowałam aby po drugiej stronie ulicy za

wieciło si

zielone

wiatło.

Min

łam

cigacze gdy

wiatło

ółte si

zapaliło, ale poczułam chłodny wzrok Romana na

plecach.
- Co z twoimi butami? – krzyczy – Zostaw ha

na bok. Jestem pewny

e mo

ocali

twoje pi

ty.

Po prostu id

. Okr

ąż

am go szerokim łukiem, moje sandały zwisaj

mu z palców.

Jego gło

miech brz

czał mi w uszach, gonił za mn

przez bulwar i przez ulic

trzynasty

W chwili gdy id

przez ulic

i mijam dziwny budynek, znajduj

cy si

za rogiem staje

na
skrzy

owaniu Wi

niowej i Aston Martin Roadster staje i patrz

czy rzeczywi

cie

Roman
sobie poszedł. Czekam tam kilka minut a

jestem w pełni przekonana,

e naprawd

go tam
ju

nie ma i nie wróci w najbli

szym czasie. Musz

odnale

źć

Damena. Musz

dowiedzie

co si

z nim stało, dlaczego znikn

ł bez słowa. To znaczy czemu wła

nie tej nocy na

któr

ona (my) czekali

my od czterystu lat, wi

c fakt

e nie ma go tutaj przymnie

przypomina mi

jest bardzo nie w porz

dku.

Lecz najpierw musz

znale

źć

samochód. Nie mo

esz si

porusza

po Orange

Country bez
niego. Wi

c zamykam oczy i pierwsz

rzecz

jak

mam na my

li – bł

kitne jak niebo

VW
Bug – prawie jak takie jedno Shayly Sparks, najstarsze kolory które były dobierane
do aut w
Hillcrest High, tych do je

enia. Pami

tałam jak miał idealnie okr

głe kształty,

czarn

tkanin

rodku, która wydawała si

taka czaruj

ca. Obraz ten był we mnie taki

wyra

ny –

jakby auto to stałe przede mn

, pi

kne i błyszcz

ce.

Poczułam jak moje palce zginaj

wokół klamki, czuje

e jest taka mi

kka

skurzana,
tworz

sobie tak

e jednego czerwonego tulipana, otwieram oczy i widz

e mój

samochód
jest gotowy.
Tylko nie wiem jak uruchomi

silnik.

Zapomniałam sobie stworzy

kluczyki.

Ale przypominam sobie

e co

takiego nigdy by nie zatrzymało Damena, ja po prostu

zamykam oczy i uruchamiam go sił

woli, pami

taj

c dokładny d

k samochodu

mojego
ex-przyjaciela, Rachela, który zawsze stał na parkingu po szkole, i patrz

c jak

wszyscy w
zazdro

ci spogl

daj

na to auto. Ka

dy by w nim chciał siedziec. Nawet na tylnim

siedzeniu.
Kiedy silnik ju

wystarczaj

co popracował, ruszam w stron

Coast Highway.

Poszukiwania
zaczn

od Montage, miejsca w którym mieli

my si

spotka

, sk

d miałam go zabra

Ruch o tej porze jest ogromny przez co robi

korki, ale to mnie nie powstrzyma.

Koncentruje si

na wszystkich samochodach otaczaj

cych mnie, wiedz

e ka

ich ruch
b

dzie wpływał na moj

podró

. Przemieszczaj

c si

szybko i sprawnie pr

dko

dostałam si

na miejsce, szybko wskoczyłam do lobby.
Zatrzymałam si

dopiero wtedy, gdy parkingowy zawołał za mn

: - Hej, czekaj! Gdzie

kluczyki? – wstrzymałam oddech po tym jak dowiedziałam si

jak

gaf

popełniłam,

nie
zdaj

c sobie sprawy

e wygl

dam nie mniej dziwnie, nie tylko nie mam kluczyków ale

tak

butów i wygl

dam jak siedem nieszcz

ęść

. Niech

tnie przechodz

c przez t

straszn

afer

biegn

do drzwi i krzycz

: - Nie martw si

on działa automatycznie! – robie szybkie

kroki w
kierunku recepcji, i omijam dług

kolejk

bardzo niezadowolonych z tego osób, które

maj

pełn

piłeczek golfowych kijów i całego tego wyposa

enia. Wszyscy narzekaj

jakie

czterogodzinne opó

nienie. I czekaj

na nast

pny poziom.

- Czy Damen Auguste tu był? – pytam, ignoruj

c protesty za mn

, nerwowo

zaciskam palce
na blacie aby si

jako

opanowa

. – Przepraszam, kto? – urz

dniczka stoj

przede mn

patrzy za mnie i spogl

da na reszt

ludzi takim wzrokiem jakby chciał powiedzie

Nie
martwcie si

, wszystko b

dzie dobrze, szybko j

odprawie!

- Damen Auguste. – mówi

bardzo powoli, zwi

ęź

le, z wi

kszym opanowaniem ni

tak

naprawd

mam. Ona zezuje mnie wzrokiem, jej wargi ledwie si

poruszaj

gdy mówi:

-
Przykro mi, ale te informacje s

poufne. – porusza długim ciemnym ko

skim

ogonem,

nast

pnie przerzuca nim przez rami

, tak jak zwykle to bywa gdy dana osoba ko

czy

rozmow

ęż

am oczy, koncentruje si

na jej bardzo pomara

czowej aurze, wiedz

e to

oznacza i

jest pełna organizacji i samokontroli, jest to zaleta ale tak

e i wada. Wiedz

musz

znale

źć

w niej co przewa

y szale na moj

korzy

ść

. Musz

na ni

zadziała

, ale

tu jest
pełno innych ludzi.
Patrzy na mnie, patrzy na par

za mn

a potem mówi: - Przykro mi, ale musisz

poczeka

kolej. Tak. Jak. Wszyscy.

Wiem

e mam teraz tylko około dziesi

ciu sekund nim wezwie ochron

- Wiem. – mówi

- Naprawd

mi przykro. Tylko

e…

Patrzy na mnie, jej palce w

druj

ku telefonowi, a ja w tym samym mom

cie

chwytam j

nos, ci

palec na jej cienkie usta, a pó

niej pod oczy które s

czone. Widz

w tym
moj

szanse.

Była zupełnie ogłupiała. Tak i zupełnie przem

czona tak bardzo,

e niedawno

jeszcze płakała
ka

dej nocy bo sypia sama. Prze

ywałam ka

dy straszny jej dzie

, wszystkie takie

dni –
sceny takie jak to gdzie była, gdzie poszła, jakie były jej marzenia.
- Tak wi

c, dobrze… - przerywam, specjalnie, bo tak naprawd

nie wiem co mam

powiedzie

. Tak wi

c chce powiedzie

prawd

, przynajmniej jakie

pozory prawdy,

gdy
trzeba kłama

na to robi

w miar

realnie. – On si

nie pojawił od czasu gdy był

tu po raz
ostatni… wi

c.. Nie jestem pewna czy w ogóle si

pojawi – ci

ęż

ko próbuje wydoby

jakie

łzy, ale jestem zaskoczona

e poszło mi tak łatwo, ciesz

z tego, do czasu gdy

zdaje sobie
spraw

e płyn

ce łzy s

prawdziwe.

Ale kiedy patrz

na ni

ponownie, jej wyraz twarzy si

zmienił, wyraz jej twarzy si

złagodził. – tak jakby si

przetransformowała, jak by teraz była zupełnie inn

kobiet

była
pełna współczucia, solidarno

ci, jedno

ci, wiem

e moja bro

zadziałała. Jeste

teraz jak
siostry, jak członkinie plemienia

skiego, niedawno porzuconych kobiet. I patrz

jak
wystukuje co

na klawiaturze i widz

co ona widzi – litery na ekranie, pokazuj

nasz
pokój apartament 309 jest jeszcze pusty. – Jestem pewna,

e on si

po prostu

spó

nia. –

mówi, cho

w to w ogóle nie wierzy. W jej głowie wszyscy faceci to zwykłe

szumowiny, i
jest o tym zupełnie przekonana. – Ale je

li poka

esz mi swój dowód, b

mogła

wiedzie

ty to ty. – ale zanim zd

ąż

y sko

czy

, ja odchodz

. Nie potrzebny jest mi klucz. Nie

mogłabym tam wej

ść

, nie mogłabym czeka

. Musze i

ść

do dwóch innych miejsc w

których
on mógłby by

. Wskakuje do mojego samochodu i udaje si

na pla

żę

, modl

c si

go tam
znajd

czternasty

Zaparkowałam w pobli

u Shake Shack i kierowałam si

w stron

oceanu, id

c w duł

tymi

cie

kami, postanowiłam odkry

sekret jaskini Damena nawet, je

li był tam

dawno
temu, a dzi

ki temu mogłam dowie

ść

e on

yje. Nawet, je

li jest to dla mnie trudne.

e jest to najgorszy moment w moim

yciu. On mógł umrze

. Oczywi

cie miałam

nadzieje,

tak si

nie stało. Biegn

c po piasku przyspieszyłam jeszcze t

pa. Chciałam tam by

najszybciej jak to mo

liwe. Gdy weszłam do

rodka było tam wszystko tak samo jak

wyszli

my, koce, r

czniki poskładane i uło

one w koncie, deski surfingowe ustawione

pod

cianami, mokry kombinezon powieszony na krze

le, wszystko tylko nie było tam

Damena.
Było tylko jeszcze jedno miejsce na mojej li

cie. Ruszyłam p

dem do mojego

samochodu. Moje ko

czyny poruszały si

w tym mom

cie tak szybko,

e nim si

obejrzałam
byłam ju

przy swoim aucie. Zastanawiałam si

jak długo bym mogła tak biega

i jak

łaskawe
w tym mom

cie były dla mnie me ko

czyny.

***
Kiedy dojechałam do bramy, Sheila stra

niczka bramy powitała mnie u

miechem, ju

jest
przyzwyczajona do tego,

e jestem na stałej li

cie go

ci Damena. Gdy wjechałam za

bram

obróciłam natychmiast głow

w stron

domu, pierwsz

rzecz

, jak

zauwa

yłam było

to,

wiatła były wył

czone.

A mam na my

li wszystkie. Zazwyczaj te nad drzwiami zawsze si

wieciły.

Zgasiłam pr

dko silnik, i siedziałam w aucie my

c, co teraz by zrobiła.

Wybiegłabym pr

dko po schodach ze łzami w oczach weszłabym do jego

specjalnego –
pokoju, tego, w którym przechowuje swe najskrytsze pami

tki. Portrety, na których

jest
namalowany przez Van Gogha, Picassa, Velazqueaza, wraz ze stosami rzadkich
pierwszych
wyda

powie

ci i pism, wszystko to było zło

one w tym ładnym pokoju. Poczułam w

sobie
tak

pustk

, teraz jak nigdy chciałam bardzo znale

źć

w tym pokoju.

Zamkn

łam oczy próbuj

c sobie przypomnie

jego ostatnie słowa, mówił co

uzyskaniu samochodu, aby

my szybciej dojechali na wakacje. Jego pewno

ść

siebie

oznaczała,

e mogli

my sobie zrobi

naprawd

szybkie wakacje, aby

my mogli w ko

cu by

razem.

Nasze czterysta lat poszukiwa

zako

czone tej jednej doskonałej nocy.

Czy mo

e oznaczało to,

e teraz uciekł ode mnie najszybciej jak tylko si

dało – czy

on mógł co

takiego zrobi

Otwieram oczy bior

gł

boki oddech i wychodz

z samochodu wiedz

odpowied

na te pytania znajd

tylko wtedy, kiedy si

rusz

. Moje bose stopy

lizgaj

mokrej od
rosy trawie. Szukam klucza, przypominaj

c sobie, czego dokonałam dzisiaj w nocy.

Staje
przed drzwiami przypominaj

c sobie kr

ty łuk wyko

czony mahoniem, i zamykam

oczy
wyobra

c sobie obraz drzwi otwartych przede mn

. Ale gdy otwieram oczy widz

przed
sob

jakie

gigantyczne drzwi. Ale nie wiedz

c jak si

tego pozby

odchodz

i id

oknu od
kuchni. Jest ono lekko p

kni

te. Wchodz

oknem, pełzam nad zlewem obok pustych

szklanych butelek, po czym skacze na ziemie, moje nogi l

duj

z głuchym łoskotem.

Zastanawiam si

czy włamanie si

dziewczyny to te

włamanie.

Patrz

po pokoju, widz

drewniany stół i krzesła, szafki, garnki ze stali nierdzewnej,

ekspres do kawy, blender, sokowirówka, i wszystkie urz

dzenia kuchenne, jakie

teraz mo

tylko kupi

. Dokładnie tak, aby ten dom wygl

dał na dobrze urz

dzony, normalny,

taki
zwykły jak do

ycia. Pi

knie urz

dzony dom idealnie wygl

dał jak obraz

niezamieszkanego
porzuconego mieszkania.
Otworzyłam jego lodówk

, chc

c zobaczy

jak zwykle stosy czerwonego soku, ale

zamiast tego zobaczyłam tylko kilka butelek. Wi

c wchodz

do jego spi

arni, aby

ujrze

stosy

przypraw i kombinacji do soku, ale widz

tylko kilka opakowa

. Jestem wstrz

ąś

ta.

Serce
zaczyna mi kołata

oł

dek si

wywraca, wiedz

c ze co

okropnie nie tak jest z

tym
obrazem. Damen zawsze obsesyjnie dba o to, aby mie

zapasy soku.

Lecz pó

niej my

e on ostatnio strasznie jest zaj

ty, szczególnie ze jego

konsumpcja wzrosła prawie dwukrotnie. Wi

c to całkiem mo

liwe,

e nie miał czasu

na
zrobienie nowych.
Ale kogo ja chce oszuka

, Damen nawet, je

li si

czym

martwi lub jest strasznie

zaj

ty, nie odpuszcza sobie z wa

nymi sprawami, np. takimi jak sok.

Ni gdy, no chyba,

e stało si

złego.

I cho

nie mam

adnych dowodów, wiem tylko,

e co

złego si

dzieje, wygl

dał

le i

tak samo si

zachowywał, nie wspominaj

c o potliwo

ci, bólach głowy, niezdolno

ść

do
robienia rzeczy codziennego u

ytku, a tak

e brak dost

pu do Summerlandu.

To jasne,

e jest chory.

Tylko,

e tacy jak my nie choruj

Ja jestem tego doskonałym przykładem.
Ale nadal nie jestem pewna czy nie powinnam zadzwoni

do szpitala.

Tylko,

e Damen nie pójdzie do szpitala. To by była oznaka słabo

ci, kl

ski. B

dzie

wolał czołga

jak jakie

zranione zwierze w miejscu, w którym mógłby by

sam.

Ale on si

nie mógł zrani

, a je

li by to zrobił byłabym pierwsz

osob

, której by o

tym powiedział.
Potem znowu jestem przekonana,

e niegdzie by beze mnie nie odjechał.

Przeszukuje szuflady, aby znale

źć

ksi

ąż

z telefonami. Ale co mam zadzwoni

pogotowie i spytac czy nie zatrzymał si

u nich, Damen Auguste? Albo nie lepiej

zadzwoni

na policje i powiedzie

e zgubiłam swego sze

ciuset letniego chłopaka. Ale mo

miała szcz

ęś

cie i powiedz

mi,

e znale

li go w jego czarnym BMW jak przysłowiow

igł

stogu siana.
Ale jedyn

jest teraz,

e go tu nie ma.

Wiec wspinam si

po schodach, do jego pokoju, z my

e je

li nie mog

z nim

to mog

, chocia

z jego rzeczami. Siadam na jego aksamitnej kanapie w nadziei,

e ja te

jestem jedn

z jego rzeczy.

pietnasty

Kark mnie boli. Plecy tak

e. I kiedy otwieram oczy i si

rozgl

dam, wiem, dlaczego.

dziłam noc w tym pokoju. Tutaj na staro

ytnej aksamitnej kanapie, która miała

słu

jako ozdoba, albo przyrz

d do flirtów, ale na pewno nie do spania.

Próbowałam wsta

, moje mi

ęś

nie jednak zaprotestowały, wyci

łam, wi

c r

niebu a nast

pnie pomachałam palcami. Usiadłam i pokr

ciłam karkiem, aby go

rozprostowa

. Poszłam nast

pnie ku grubym aksamitnym zasłon

i rozci

łam je

na boki.
Pomieszczenie wypełniło si

ostrym dra

cym

wiatłem, wi

c zasłoniłam je

ponownie. Ju

wiem, dlaczego Damen zawsze miał zasłoni

te zasłony, to okropne

wiatło północnej

Californii…
My

lenie o nim sprawia,

e czuje w sobie tak ogromn

wszechogarniaj

sknot

dostaje a

od tego bólu głowy i całe moje ciało si

kołysz

. Chwytam si

, wi

kraw

dzi

łó

ka i rozgl

dam si

po pokoju. Niby jestem tutaj sama, ale podobizna Damena na

tych
wszystkich obrazach jest okropna. Co ja gadam jest

liczna te jego irytuj

co kusz

usta, ten
jego wyzywaj

cy wzrok. Zamykam oczy nie mog

patrze

na nie dłu

ej. Zmuszam

wezbrania kilku oddechów i bior

komórk

spróbuj

jeszcze raz do niego zadzwoni

Lecz
znowu odzywa si

poczta głosowa. Nagrywam wiadomo

ść

- „Zadzwo

do mnie…, co si

stało..? Wszystko z tob

w porz

dku..? Zadzwo

mnie jak tylko odsłuchasz wiadomo

ci…”

Nie licz

tych wiadomo

ci, bo było ich ju

zbyt wiele. Wpycham powrotem swój

telefon do torby, staranie unikaj

c wzroku Damena z obrazów. Ale czuj

e co

przegapiłam
jaki

drobny szczegół, który podpowiedział mi jak Damen mógł znikn

ąć

Ale zrobiłam wszystko, co mogłam. Udaje si

do kuchni, aby zostawi

jak

ąś

notatk

dla niego gdyby wrócił. Powtarzaj

c sobie te same słowa, które powiedziałam do

telefonu.
Bior

gł

boki oddech i id

za zamkni

tymi oczami nie mogłabym spojrze

wszystkim
Damenom w oczy.
Wchodz

c do kuchni robi

innego. Nie pisz

notatki. Wyobra

am sobie

czerwonego tulipana. O mi

kkich woskowych płatkach o tym idealnym symbolu

naszej
miło

ci. A gdy czuje,

e kształtuje si

on w mojej r

ce kład

go na blacie zamiast

kartki.
Jako symbol naszej miło

ci.

koniec

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ALYSON NOEL Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina
Alyson Noel Nieśmiertelni 01 Ever
Noel Alyson Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina
Noel Alyson Błękitna godzina rozdział czwarty
Noël Alyson Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina [rozdz 4]
Noël Alyson Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina [rozdz 1]
Alyson Noel Błękitna Godzina Tłumaczenie Oficjalne
Noël Alyson Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina [rozdz 3]
Alyson Noel Błękitna godzina(1)
Noël Alyson Nieśmiertelni Tom 2 Błękitna Godzina
Noël Alyson Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina [rozdz 2]
Noel Alyson Ever Niesmiertelni
Nieśmiertelni 02 Błękitna godzina ( rozdział 1 13)
Nieof. tłum. Błękitna godzina - rozdział jedenasty

więcej podobnych podstron