SYSYTEMY OPERACYJNE

Zarządzanie procesami

30.11.2010

Tworzenie procesu na przykładzie SO UNIX

Przykład:

W = frok();

printf(„Ala”);
printf(„Ola”);

Przykład:

w = fork();

if(w == 0)
{ //proces potomny

exec('plik wykonywalny');

}

else
{ //proces macierzysty

//...

}

w=fork();

w=fork();

w=fork();

Proces macierzysty

w = folk()

Proces potomny

Proces macierzysty

folk()

Proces potomny

Pamięć operacyjna

nowy program

(obraz nowego procesu)

P

ID

1

2

PI

D

w = folk()

w = folk()

w = folk()

w = folk()

w = folk()

w = folk() w = folk() w = folk()

liczba powołanych procesów =2

n

gdzie : n – liczba instrukcji

fork();

proces '

init

' – proces pierwotny

Stany procesów w SO UNIX

1 – stany stanu gotowy do wykonania
2 – proces wykonywany w trybie jądra
3 – proces wykonywany w trybie użytkownika
4 – proces uśpiony w pamięci
5 – proces uśpiony poza pamięcią
6 – proces gotowy do wykonania poza pamięcią

Algorytmy pracy programu szeregującego (Scheduler'a)

Scheduler – jest wywoływany przez przerwania :

•

zewnętrzne,

•

generowane przez zegar systemowy.

1. Kolejka

•

algorytm prosty co do realizacji (wydaje się sprawiedliwy),

•

mało efektywny.

Przepustowość = liczba procesów obsługiwanych / sekundę

1

2

3

4

5

6

ZOMBI

operacje WE/WY

P

1

2

n

P

P

Procesy nowe

Procesy gotowe

do wykonania

PROCESOR

2. Priorytet

3. Kolejki priorytetowe (np.: WINDOWS)

Wywłaszczanie

4.Postarzanie priorytetów (np.: UNIX)

polecenie '

nice

' – wykonanie procesu z niższym priorytetem

Procesy gotowe
do wykonania

priorytet max

AKTYWNY

P

1

P

n

P

2

priorytety

kolejki

0

1

31

P

1

P

5

P

2

P

3

P

4

P

6

P

8

P

7

P

9

Kolejka procesów

gotowych do

wykonania

priorytet max

AKTYWNY

P

1

P

n

P

2

priorytet

czas oczekiwania

priorytet początkowy