FOWIZM

Fowizm jest to nurt stylistyczny przypadający na początki XX wieku. Trwający bardzo krótko

ekspresyjny sposób przedstawiania rzeczywistości cechuje się kompletnym załamaniem realistyki
kolorystyki tworząc w ten sposób groteskowy, wręcz komiksowy efekt. Prekursorem tego nowego,
odważnego stylu był Henri Matisse – francuski malarz inspirujący się Paulem Gauguinem, który już we
wcześniejszych latach łamał bariery realistycznej kolorystyki w swoim malarstwie. Fowizm uznawany był za
bardzo beztroski, surrealistyczny nurt co znalazło swoje odbicie w samej nazwie, les fauves bowiem, w
języku francuskim oznacza dzikie zwierzęta. Określenie to zostało użyte w odniesieniu do artystów
wystawiających swoje prace na Salonie Jesiennym w 1905 roku. Z powodu dosyć wąskiej granicy
możliwości twórczych związanych z głównymi cechami fowizmu trwał on zaledwie trzy lata. Jednakże stał
się inspiracją zarówno dla neofowistów, transawangardzistów włoskich i współczesnych malarzy.

1. Czas trwania: 1905-1908;
2. Cezury: 1905- Grupa artystów wystawiających na Salonie Jesiennym (dzikie zwierzęta); 1908-

Rozpierzchnięcie się artystów, powrócenie do ekspresjonizmu, ewentualnie porzucenie w skutek
zainteresowania kubizmem;

3. Miejsce: Francja
4. Założenia stylu: ekspresja, uproszczenie, przełamywanie barier kolorystycznych, odwrócenie się od

realistyki, kontrast, intensywny kontur;

5. Przedstawiciele i dzieła:



Henri Matisse (prekursor, twórca stylu)

 Portret pani M. z zieloną pręgą
 Otwarte okno



André Derain (przez długi okres tworzył w Anglii)

 Most Londyński
 Efekty świetlne na Tamizie
 Kąpiące się



Raoul Dufy (twórca późniejszego własnego stylu dekoracyjnego)

 Kasyno w Nicei
 Zatoka aniołów



Kees van Dongen (holenderskie pochodzenie)

 La femme aux bijoux
 Portrait de Guus



Georges Rouault

 Klown tragiczny
 Głowa Chrystusa



Maurice de Vlaminck

 Le Jardinier
 Le Pont de Chatou