Strona 1 z 3

A.C. Greene - "The Electric Auto that Almost Triumphed,
Power Source of '31 car still a mystery”.

Fragmenty z artykułu opublikowanego 24 Stycznia 1993 roku w gazecie
Dallas Morning News w kolumnie Texas Scetches.

[...] Kilka razy wcześniej w tym artykule wspominałem człowieka o
nazwisku Nikola Tesla i stwierdziłem, że był to największy umysł, jaki
kiedykolwiek żył. Urząd Patentowy USA posiada 1.200 patentów
zarejestrowanych na imię Nikola Tesla ocenia się, że mógłby
opatentować on dodatkowe 1.000 z pamięci.

Nikola Tesla pracował również nad zastosowaniem bezprzewodowego
zasilania samochodów elektrycznych. W 1931 roku, pod finansową egidą
Pierce-Arrow i George'a Westinghouse'a, Pierce-Arrow rocznik 1931
został wybrany do testów na terenie fabryki w Buffalo, N.Y.
Wymontowano z niego standardowy silnik spalinowy i w jego miejsce
wstawiono silnik elektryczny o mocy 80 KM i 1800 obr./min., który
podłączono do sprzęgła i skrzyni biegów. Silnik elektryczny miał 40 cali
długości i 30 cali średnicy a jego przewody zasilające zostawiono
sterczące w powietrze - żadnego zewnętrznego źródła zasilania.

W umówionym czasie Nicola Tresla przyjechał z Nowego Yorku i dokonał
oględzin samochodu Pierce-Arrow. Następnie poszedł do najbliższego
sklepu radiowego i nabył garść (12) lamp elektronowych, przewodów i
wybranych oporników. Skonstruowany obwód umieścił w pudełku o
wymiarach 24 cale długości, 12 cale szerokości i 6 cale wysokości.
Pudełko zostało umieszczone na przednim siedzeniu i jego przewody
zostały podłączone do chłodzonego powietrzem, bezszczotkowego
silnika. Dwa pręty o średnicy 1 cala wystawały z pudełka na długość 3
cali. Nikola Tesla usiadł na siedzeniu kierowcy, wepchnął pręty do
pudełka i powiedział "teraz mamy moc". Włączył bieg i pojechał! Ten
pojazd napędzany silnikiem elektrycznym rozwijał prędkości do 90
mil/godz. I zachowywał się lepiej niż jakikolwiek samochód o napędzie
spalinowym w tamtych czasach. Tesla spędził w tym samochodzie cały
tydzień. Kilka gazet w Buffalo opisywało tę próbę. Pytany skąd
pochodziła moc Tesla odpowiadał "Z otaczającego nas Eteru". Kilka osób
sugerowało, że Tesla zwariował i wszedł w zmowę ze złowrogimi siłami
wszechświata. To rozwścieczyło Teslę, usnął swoją tajemniczą skrzynkę z
pojazdu i wrócił do swojego laboratorium w New York City. Swój sekret
zabrał do grobu!

Strona 2 z 3

Pomnik Nikola Tesli w Nowym Jorku.

Trudno jest ustalić szczegóły, jak wyglądal samochód elektryczny,
którym kierował Nikola Tesla, gdyż Pierce-Arrow Motor Car Company
niestety wkrótce potem przestała istnieć. Wielki kryzys lat 30 w USA
dopadł to ambitne przedsięwzięcie i amerykański Rolls-Royce zniknął na
zawsze w 1933 roku.

Przypuszcza się, że Tesla był w stanie wykorzystać jakoś pole
magnetyczne ziemi, które obejmuje naszą planetę. I w jakiś sposób
otrzymywać potężne ilości energii przecinając te linie czy też każąc im
mnożyć się między sobą. Dokładna natura tego urządzenia pozostaje
tajemnicą ale w rzeczywistości działało ono zasilając 80 konny silnik
Pierce-Arrow do prędkości rzędu 90 mil/godz bez jakiegokolwiek
ładowania.

W 1969, Joseph R. Zubris wymontował ze swojego Merkury model 1961
silnik spalinowy. W jego miejsce zainstalował jako źródło napędu silnik
elektryczny. Jego unikalna instalacja elektryczna obniża straty mocy przy
ruszaniu do 75% normalnie powstających i podwaja wydajność silnika
elektrycznego w czasie pracy! Amerykański Urząd Patentowy wydał mu
patent No 3,809,978.

Strona 3 z 3

W 1970, wynalazca zastosował generator Ev-Gray, który intensyfikował
prąd z akumulatora, indukując napięcie do cewki magneśnicy przy
pomocy prostego programatora. Dzięki umożliwieniu silnikowi ładowania
oddzielnych akumulatorów podczas jazdy, do zasilania potrzebne były
fenomenalnie niskie prądy. Urządzenie zostało przetestowane przez
Crosby Research Institute of Beverly Hills, Ca. Silnik o mocy 10 KM
pracował przez 9 dni na czterech standardowych akumulatorach.

Wynalazcy oceniali, że 50 konny silnik elektryczny mógłby przejeżdżać
300 mil przy prędkości 50 mil/godz zanim wymagałby ponownego
ładownia. Dr Keith E. Kenyon wynalazca z Van Nuys w Kaliforni, odkrył
niezgodności w od dawna znanych i akceptowanych prawach
odnoszących się do magnesów silników elektrycznych. Dr Kenyon w 1976
roku demonstrował swój wynalazek wielu naukowcom i inżynierom.

Ale ostatecznym źródłem napędu naszego samochodu elektrycznego
byłby silnik elektryczny, który nie wymagałby zewnętrznego źródła
energii. Brzmi to niemożliwie, ponieważ narusza to wszelkie myślenie
naukowe. Ale to zostało wynalezione i H.R. Johnson otrzymał na to
amerykański patent No 4,151,431 w dniu 24 Kwietna 1979 roku.

Ten nowy projekt, choć pierwotnie sugerowany w 1905 roku przez Nikola
Tesla, jest silnikiem magnetycznym (Permanent Magnet Motor).
H.R. Johnson na rotorze silnika
umieścił szereg magnesów trwałych
i odpowiadającą im serię, jednak o
innym rozmieszczeniu, na statorze.
Wystarczy po prostu wsunąć stator
na właściwą pozycję i rotor
natychmiast zaczyna się obracać.

Tłumaczył J. Maciej Trojanowski
Źródło:

http://www.keelynet.com/energy/teslafe1.htm