1
PION EDUKACJI
PION EDUKACJI
PION EDUKACJI
PION EDUKACJI
POLSKIEGO ZWIĄZKU JEŹDZIECKIEGO
RAMOWY PROGRAM
KURSU NA STOPIEŃ INSTRUKTORA SPORTU JEŹDZIECKIEGO
W DYSCYPLINACH: UJEŻDŻENIE, SKOKI, WKKW, RAJDY
(325 godzin)
Część ogólna (70 godzin)
Liczba godzin
1. Społeczno-historyczne aspekty rozwoju sportu.
4
2. Związek teorii i praktyki w przebiegu kształcenia i kształtowania sportowców.
2
3.
Instruktor sportu – jego rola i zadania w systemie szkolenia sportowego.
Zasady podwyższania kwalifikacji zawodowych.
2
4. Wychowanie dla sportu i przez sport.
4
5. Rola i zakres badań lekarskich w sporcie – profilaktyka.
4
6. Budowa ciała, rozwój fizyczny a sprawność fizyczna.
6
7. Fizjologiczne podstawy wydolności fizycznej i wytrzymałości.
4
8. Wpływ czynników psychicznych na rozwój sportowców.
4
9. Dobór i selekcja w sporcie.
4
10.
Współzależność pomiędzy treningiem, walką sportową i procesem odnowy
organizmów sportowców.
4
11. Współzawodnictwo jako czynnik postępu w rozwoju sportu.
2
12. Etapizacja szkolenia sportowego na drodze do mistrzostwa sportowego.
2
13. Metody, formy i środki szkolenia sportowego.
6
14. Struktura i planowanie szkolenia sportowego.
6
15. Rola i zakres kontroli w procesie szkolenia sportowego.
4
16.
Struktura organizacyjna polskiego sportu. Ustawy: o kulturze fizycznej i o sporcie
kwalifikowanym.
2
17. Zasady organizacji grupy sportowej.
2
18. Zastosowanie pomocy multimedialnych w procesie szkolenia sportowego.
4
19. Wybrane zagadnienia z promocji i marketingu w sporcie.
4
Część hipologiczna szkolenia podstawowego (111 godzin)
Liczba godzin
1. Etyczne podstawy użytkowania koni, etyka jeźdźca i szkoleniowca.
2
2.
Historia jeździectwa, wielcy teoretycy i praktycy oraz ich szkoły.
Struktura organizacyjna polskiego jeździectwa. Struktura i rola FEI.
4
3.
Dyscypliny jeździeckie reprezentowane w FEI oraz zasady ich rozgrywania.
Przepisy jeździeckie. Rola i zadania sędziów – współpraca ze szkoleniowcami
i zawodnikami. Regulaminy jeździeckie, zasady klasyfikacji sportowej.
4
4.
Terminologia jeździecka. Zasady podstawowe teorii jazdy konnej.
Figury na ujeżdżalni.
6
5.
Metodyka nauczania jazdy konnej, instruktaż i komendy. Systematyka ćwiczeń
w jeździectwie. Plan pracy instruktora.
4
6.
Zasady prowadzenia zajęć z różnymi grupami wiekowymi i o różnym stopniu
sprawności fizycznej.
2
2
7. Trening ogólnorozwojowy i specjalistyczny jeźdźca.
6
8.
Psychologia konia – zmysły, popędy, instynkt, emocje i pamięć. Pole widzenia
konia. Wykorzystanie naturalnych zachowań koni w ich szkoleniu.
2
9.
Zasady bezpieczeństwa podczas pracy z końmi. Pielęgnacja konia, codzienny
obrządek.
4
10.
Metodyka pracy z młodymi końmi – dojrzałość psychiczna i fizyczna. Logika skali
szkoleniowej – szkolenie podstawowe koni. Trening ujeżdżeniowy podstawą
wyszkolenia koni.
20
11.
Anatomia konia, topografia ciała, pokrój szczegółowy. Pomiary zoometryczne,
wskaźniki budowy, bonitacja. Analiza cech pokroju koni sportowych ważnych
dla poszczególnych dyscyplin.
4
12.
Umaszczenie koni, odmiany. Szczegółowy opis konia. Identyfikacja konia
na podstawie diagramu. Współczesne metody identyfikacji koni.
4
13. Chody koni, wady i błędy. Ocena jakości ruchu i stylu skoku.
3
14.
Sposoby oceny wartości użytkowej koni sportowych. Próby dzielności
i mistrzostwa młodych koni sportowych (championaty). Wyścigi.
2
15.
Podstawy genetyki. Metody doskonalenia cech użytkowych.
Odziedziczalność użytkowych cech sportowych.
2
16.
Hodowla koni w Polsce i na świecie. Typy użytkowe i rasy koni. Sportowe linie
hodowlane i ich wybitni przedstawiciele.
2
17. Podstawy rozrodu i wychowu koni. Zasady wychowu koni sportowych.
4
18.
Żywienie koni – budowa układu pokarmowego, rodzaje pasz, normy i dawki.
Specyficzne dodatki pokarmowe dla koni wyczynowych.
6
19. Fizjologia konia – adaptacja organizmu konia do wysiłku.
6
20.
Podstawy weterynaryjne – choroby i kontuzje występujące u koni sportowych –
zapobieganie i leczenie. Rozpoznawanie kulawizn. Podstawowe zabiegi
zootechniczne i weterynaryjne. Specjalne zabiegi pielęgnacyjne i prewencyjne
stosowane u koni sportowych.
12
21.
Podkownictwo – ukątowanie kończyny, mechanika kopyta, zasady oczyszczania
i kucia, rodzaje podków. Schorzenia i wady kopyt.
4
22. Zasady prawidłowego transportu koni.
2
23. Zasady zakupu i sprzedaży koni.
2
24. Zasady prowadzenia stajni lub ośrodka jeździeckiego.
4
Część specjalistyczna – ujeżdżenie, skoki, wkkw, rajdy (144 godziny)
Liczba godzin
1.
Dosiad i jego rodzaje. Zasady działania i współdziałania pomocy jeździeckich.
Pomoce naturalne i sztuczne. Błędy dosiadu i ich korygowanie.
6
2.
Sprzęt jeździecki – jego rodzaje – dopasowanie do jeźdźca i konia.
Sprzęt pomocniczy i ochronny. Ubiór jeźdźca.
8
3.
Jeździec – wymagane predyspozycje fizyczne i psychiczne do uprawiania
poszczególnych dyscyplin jeździeckich. Dobór pary: koń – jeździec.
4
4.
Teoria i praktyka treningu ujeżdżeniowego – dosiad ujeżdżeniowy, reakcja
na pomoce, nauka przejść, zatrzymania, zagalopowania z różnych chodów,
cofanie, kontrgalop, półpiruety w stępie, zwykła zmiana nogi, praca na dwóch
śladach (ustępowanie od łydki, łopatka do wewnątrz, trawers, ciąg), lotna zmiana
nogi.
30
5.
Teoria i praktyka treningu skokowego – równowaga pary koń-jeździec, dosiad
skokowy, ujeżdżeniowy trening skokowy, praca na koziołkach, skoki gimnastyczne,
„ślepe parkury”, elementy parkuru, przeszkody specjalne, parkury treningowe,
kształtowanie oceny odległości i techniki skoku. Rodzaje i budowa przeszkód
parkurowych, odległości w szeregach, linie przeszkód.
24
3
6.
Teoria i praktyka treningu wkkw – praca ujeżdżeniowa, trening skokowy, trening
terenowy – zasady pokonywania różnego rodzaju przeszkód, rodzaje przeszkód
terenowych – odległości; zasady bezpieczeństwa.
Trening wytrzymałościowy konia wkkw.
18
7.
Teoria i praktyka treningu w rajdach – praca ujeżdżeniowa, trening terenowy
z kontrolą parametrów fizjologicznych.
4
8.
Kontrolowanie postępu treningowego – obserwacja, sprawdzanie parametrów
fizjologicznych, obraz krwi i jego interpretacja. Inne wskaźniki postępu
treningowego.
4
9.
Udział w zawodach – fizyczne i psychiczne przygotowanie do startu, zasady
transportu, postępowanie w obcej stajni, trening na zawodach, oglądanie placu
konkursowego, parkuru oraz tras próby terenowej, rozprężanie przed startem,
przejazd konkursowy, analiza przejazdu, pielęgnacja konia po zawodach.
6
10.
Teoria i praktyka lonżowania – cel, rodzaje pracy na lonży, niezbędny sprzęt,
pomoce.
10
11. Praca z końmi trudnymi lub zepsutymi.
4
12. Trening uzupełniający jeźdźców.
6
13.
Samodzielne prowadzenie zajęć praktycznych przez kursantów – w tym ćwiczenia
w prowadzeniu szkolenia w języku obcym.
20
Warszawa, dnia 1 września 2005 roku.