AGNI JOGA

1

2

Księga jedenasta

ŚWIAT

OGNISTY

III

1935

3

4

Można teraz zacząć zbliżanie się do Świata Ogniste-

go utwierdzając znaki nadziemskie. Szeroko omówili-
śmy niezbędne cechy ziemskie. Nauka zawsze wywodzi
się z dwóch prądów, które spotkawszy się tworzą pełną
linię osiągnięcia. Jeżeli wiele z ziemskich cech nie jest
łatwych, to warunki nadziemskie mogą wydawać się
abstrakcyjne, ale one stanowią istniejącą rzeczywistość.
Kto przyzwyczaił się do myślenia na skalę planetarną,
ten wie, jak rzeczywiste jest życie w Świecie Ognia,
w Świecie Jasności, w Świecie Osiągnięć.

Tak oto zaczniemy trzecią część Świata Ognistego.

5

6

ŚWIAT OGNISTY

część III

1. Trzeba nie tylko łączyć Świat Ognisty z Nieskoń-

czonością, ale i mocno trwać przy Hierarchii. Piękno
Świata Ognistego jest wieńczone stopniami Hierarchii,
wznoszącej się w nieskończone Światło.

Nie należy się martwić, że tylko nieliczni wznoszą

się świadomie po stopniach Światłości; lecz ci giganci
posiadają taki magnes, że mimo woli pociągają za sobą
tych, którzy nie znają trudnej drogi.

2. Wchodząc na nowy stopień, sami zgromadzicie

siły. Tylko niewielu może radować się drogami jasności,
na których każda myśl oddana jest Mistrzom. Można
rozwinąć skrzydła ducha, jeśli powierzony skarb został
zrozumiany.

3. Wiele z tego, co wielkie i święte, nie koniecznie

musi być duże. Rozmiary układają się według wewnę-
trznej świadomości. Można przewidywać różne warun-
ki, ale nie można przesądzać, jak i kiedy przyjdzie
Zwiastun. Ludzie swymi względnymi miarami prze-
szkadzają przejawom transcendentalnym. Nie myślcie,
że to słowo jest stare, bo właśnie teraz najbardziej negu-
je się światło ducha. A bez słońca ani Makrokosmos, ani

7

mikrokosmos żyć nie może. Wiecie o tym, że ruch ciał
niebieskich jest jak najbardziej pomyślny. Całe wieki
można oczekiwać na takie połączenia, ale teraz nie wie-
ki, lecz lata tworzą nowe granice ludzkości. Wielu nie
zauważa tych kosmicznych układów; tym bardziej ci
nieliczni powinni zrozumieć sens zdumiewających wy-
darzeń wskazanych przez ciała niebieskie. Trzeba zro-
zumieć wielkość chwili, i dlatego nakazujemy uroczysty
nastrój. Dobrze, jeżeli go odczuwacie.

4. Słusznie sądzi się, że między ziemskim planem,

a Światem Ognistym istnieje koordynacja, choć niewi-
dzialne są przyczyny wszelkiego rozwoju. Uważajcie
więc chwilową udrękę na planie ziemskim za przedsio-
nek wielkiej radości. W ciszy można posłać falę ognistą
do królestwa ziemskiego, ale w dalekich światach sły-
chać grzmot, dlatego różne wymiary osiąga się różnymi
potencjałami woli. Zaprawdę wszystkie twórcze energie
powtarzają się na planie ziemskim i w Świecie Ogni-
stym. Prąd jest jedynym przewodem, lecz ludzie nie
zawsze mogą zrozumieć prawdziwe znaczenie czynu.

5. Nieznane są przyczyny czynów na planie ziem-

skim, jedynie świadomości Adepta dostępne jest pojmo-
wanie istoty tego, co zachodzi. Ludzkość może przyjąć
tylko znikomy okruch Prawdy. Dlatego o Prawie Ogni-
stym będziemy mówić z najgłębszą czcią.

6. Należy wspomnieć, że działalność wrogów wywo-

łuje nadmierne zużycie energii. Zaskoczeni wrogowie
mogą dostrzegać fakty jak w krzywym zwierciadle. Kie-
rowani złą wolą patrzą z nieodpowiedniego punktu wi-
dzenia. Tylko wyznawcy Hierarchii Dobra mogą skon-
densować wszystkie energie w przewodzie dobra.

8

Oczywiście jedynie ognista świadomość może objąć
horyzont świata, dlatego wydarzenia, które zmiatają sta-
re nawarstwienia, wymykają się wrogowi. Zaprawdę
przewidywanie może być zastosowane jedynie za pośre-
dnictwem

zogniskowanego

wzroku

budowniczych.

Świat

Ognisty zapowiedziany jest przez Nosicieli Światła.

7. Dam uczniowi wskazówkę na drogę. Niech będzie

modlitwą twoją: „Tobie, Panie, służę wszystkim, zawsze
i wszędzie. Niech całą moją drogę wypełni bohaterskie
poświęcenie”. Gdy uczeń pozna sercem radość drogi, na
której nie ma starć, gdyż wszystko przemienia się
w radość Służenia, wówczas można mu uchylić Wielką
Bramę. Wśród wyższych pojęć powinien on zachować
w sercu kroniki Światłości. Wobec przerażających zja-
wisk powinien pamiętać o kronikach ciemności. I napi-
sano na Tarczy Światła: „Panie, dojdę sam jeden, dojdę,
przejawiając bohaterstwo, dojdę, dojdę!” I zapisano na
Tarczy Światła: „Cześć, oddanie i samozaparcie”. Ale
straszne są kroniki ciemności. Niech ręka ucznia po-
wstrzyma się od zapisania na niezniszczalnych tabli-
cach: kłamstwa, obłudy, zdrady i egoizmu.

8. Wśród zjawisk, które są szczególnie zgubne dla

wznoszenia się, trzeba odnotować połowiczność Służe-
nia. Nie można posunąć się naprzód nie odrzuciwszy
strasznej połowiczności. Trzeba pamiętać, że raz wy-
brawszy Nauczyciela, uczeń powinien działać zawsze,
rozumiejąc wszystkie zgubne skutki połowiczności.
Niebezpieczna jest nie tylko jawna zdrada, bo przecież
przeciw temu, co jawne, można walczyć mieczem, ale
szczególnie zgubne są te skryte intrygi połowiczności.
Należy kierować świadomość ludzi do uczciwości.
Ludzie powinni zrozumieć, że najważniejsza jest uczci-

9

wość służenia. Jak umocni się wzrost ducha? Jak dowie-
dzie się oddania Hierarchii? Jak oczyści się świado-
mość? Tylko jedynym prawem uczciwości służenia.
Pamiętajmy zawsze o niszczycielskim działaniu poło-
wiczności. Kroniki ciemności zawierają wszystkie poło-
wiczne decyzje i czyny, dlatego na drodze ognistej trze-
ba pamiętać o skutkach połowiczności. Gdyby można
było

ujawnić

wszystkie kroniki Świata Subtelnego, ludz-

kość przeraziłaby się zobaczywszy szare cienie wokół
zniszczenia wokół połowiczności, zdrady, podburzania,
bluźnierstwa, bezwzględności i egoizmu. Nie zapomnij-
my więc na drodze ognistej o niebezpieczeństwie poło-
wiczności i intryg.

9. Źródła, które przyjmują energie subtelne, są bar-

dzo wrażliwe, dlatego tak ważna jest ta cecha, przeja-
wiająca się głównie w czystych przewodach. Podobnie
jak istnieją różnice w doświadczeniach chemicznych
w zależności od rozmaitych naczyń, substancji i połą-
czeń, tak samo różnorodne są przejawy odbioru. Orga-
nizm napełniony imperylem przekaże tylko okruch tego,
co posiano. Organizm napełniony egoizmem da straszne
zabarwienie, które wypaczy przesyłkę. Organizm pełen
nieżyczliwości uzna przesyłkę za skierowaną do sąsiada
— tak oto wypaczenie tego, co jest dane zależy od jako-
ści odbiorcy. Słusznie pytacie, dlaczego My nie pow-
strzymujemy takich wypaczeń. Istnieją bowiem kroniki
ludzkimi

rękami pisane,

które są tak szkaradne,

że przed-

stawiają Mahatmów Wschodu jako osądzających ludzi
mimochodem. Tak myślą ci, którzy szukają potępienia
dla sąsiada. Przecież ludzie przypisują Mahatmom na-
wet oszczerstwa. Przecież ludzie przypisują Nam wszy-
stkie swoje ziemskie cechy.

10

10. Pomówmy jeszcze o przesyłaniu i przyjmowa-

niu. Ognistemu duchowi dana jest możliwość przyjmo-
wania energii subtelnych. Jedynie ognista świadomość
może przewodzić prąd energii subtelnych. Dlatego kro-
niki astralne należy rozpatrywać z wielkim rozezna-
niem. Ludzkość przyzwyczaiła się wyobrażać sobie
Wyższe na niskim poziomie, dlatego tak wypaczono Po-
stacie Mistrzów. Ludzkość przyzwyczaiła się do myśli,
że Wyższe powinno służyć niższemu, ale nie pomyśli,
że tylko zrozumienie Służenia daje prawo stania się
ogniwem Łańcucha. Wypaczone pojmowanie Orędzia
daje rezultaty, które zaśmiecają przestrzeń. Znamy przy-
padki, gdy Wyżsi nazywali ucznia Mahatmą, a szarzy
odbiorcy przekręcali wielkie orędzie nie do poznania.
Dlatego ostrzegamy wszystkich przed wypaczaniem
i fałszywymi kronikami. Gdy My nazywamy ucznia
Mahatmą, to dlatego, że znamy jego wielki potencjał.
A cóż przedstawia medium czy odbiorca zatruty impe-
rylem? W przyszłości trzeba będzie oczyszczać niego-
dziwe ludzkie czyny i niszczyć ich kroniki. W Świecie
Ognistym tylko ognista świadomość może być prawdzi-
wym odbiornikiem Orędzia.

11. Historia odnotowała fałszywych proroków i sa-

mozwańców, lecz niedostatecznie odnotowano ducho-
wych samozwańców i fałszywe źródła. Jeżeli podstawę
Państwa stanowi pierwiastek duchowy, to można wyśle-
dzić zgubne skutki fałszywych źródeł. Przez kroniki
ciemności rozumie się wszelkie źródła pełne kłamstw i
złe knowania samozwańców. Słusznie zapytano: Po co
bluźnić przeciw Nauce Wyższej? Odpowiedź jest jedna:
Samozwańcy żyją Mają. Aby otrzymać okruch służący
Dobru Powszechnemu, potrzebna jednak jest tolerancja.

11

Ze smutkiem wybaczamy tym samozwańcom, gdyż żyją
oni Mają i odejdą w Maję. To samo dotyczy wypaczania
Orędzia.

12. Wśród znieważających Naukę należy wymienić

pewien rodzaj osób, które biorą na siebie rzekomy obo-
wiązek stania na straży Prawdy. Prawdę może przeja-
wiać tylko świadomość ognista. Tak zwani strażnicy
Prawdy trudzą się tym, co sami przyjmują za prawdę;
właśnie tym, co jest dla nich przyjemne. Oto dlaczego
jest tak wielu tych, którzy znieważają Naukę i świetlane
poczynania. Słusznie wskazaliście na anatemę, klątwę
rzucaną przez takich strażników prawdy. Wiele piękna
zaprzepaszczono z powodu ciemnych pobudek. Dlacze-
go siły ciemności są wrogie Naszym wskazaniom? Dla-
tego, że Nasza Nauka ogarnia wszystko, przenika wszy-
stko, po prostu jest żywiołowa. Ciemność szczególnie
walczy ze Źródłem najbliższym Hierarchii Światłości.
Jeżeli My zbadamy wszystkie fałszywe źródła, to prze-
konamy się, że są podtrzymywane przez świadomość
ludzi. Siejący wątpliwości i wypaczenia stale zaprzecza-
ją Prawdzie i wszystkiemu, co światłe. Świat Ognisty
posiada również swych Ognistych Strażników. Biada
fałszywym strażnikom i biada tym, którzy zaśmiecają
przestrzeń fałszywą nauką, tym, którzy dali i dają świa-
tu pojmowanie Hierarchii, niegodnie umniejszając
Świetlane Postacie. Walczmy z wypaczeniami.

13. Wielka jest twórczość oczyszczania świadomo-

ści. Wszędzie takie przeładowanie! Bez oczyszczenia
świadomości ludzkość nie postąpi naprzód. I My może-
my uratować ją tylko wtedy, gdy świadomość będzie
oczyszczona. Dlatego tak wytężamy wszystkie Nasze
energie.

12

14. Zapyta ktoś, dlaczego nie wstrzymujemy tych

fałszywych źródeł, dlaczego nie demaskujemy tych,
którzy wypaczają Orędzia. Odpowiedzcie: Gdyby prze-
mocą zmieniać kierunek dążenia ludzkości, to zaślepie-
nie zmieniłoby się w zezwierzęcenie. A tak zła wolna
wola płynie jak lawa, pochłaniając w historii tych, któ-
rzy występują przeciw Dobru. Przymus nie może skie-
rować ludzkości na drogę prawości, dlatego wszystkie
energie subtelne mogą być przyjmowane tylko przez
świadomość ognistą.

Tolerancja jest cechą ognistej świa-

domości. Należy zewsząd usuwać nawarstwienia brudu;
ognista świadomość bierze udział w oczyszczaniu kro-
nik przestrzeni. Wśród nagromadzonych pism ludzkich
trzeba będzie zaznaczyć te zgubne kroniki, które spowo-
dowały zaśmiecenie mózgów nawet niezłych ludzi. Na
drodze do Świata Ognistego należy zrozumieć wielkie
znaczenie przyjęcia wyższych energii i subtelnych prze-
syłek.

15. Wśród odbiorców Nauki jest wiele rodzajów

przewodów. Każdy przewód ma swoją szczególną cechę
i przeznaczenie. Ocean myśli Nauki udostępniany jest
tylko poprzez najbliższe Źródło. Wiele jest dróg i sposo-
bów przekazywania wiadomości, a właściwości przewo-
dów wskazują na ograniczenie odbiorców. Funkcją
ognistych odbiorców, którzy mogą przyjmować ocean
myśli Nauki, jest łączenie Sił Wyższych ze światem.
Nietrudno zbadać, jak spływały te natchnienia Hierar-
chy; nietrudno zbadać, jak szli Nosiciele Ognistej Świa-
domości. Dlatego należy podkreślić świetlane bohater-
stwo, aby odróżnić je od objawów ograniczenia. Dzięki
temu bohaterstwu ludzkość może utwierdzić się w poj-
mowaniu ognistym.

13

16. W dniach Armagedonu wszystkie energie są

szczególnie naprężone. Przyciąganie wszelkich możli-
wości dla czynienia dobra wymaga wielkiego ciśnienia.
Wszystkie kosmiczne siły działają stwarzając potrzebne
warunki. Jak może obudzić się świadomość bez impul-
su, bez dążenia do zmiany obecnego życia? Przecież
twórcy ponoszą cały ciężar tego, co się odbywa i istotne
jest zrozumienie, że bitwa Armagedonu jest ogromna
i równie ogromne są wszystkie twórcze zjawiska wznio-
słego Planu. Dlatego błogosławimy wszystkich, którzy
przeszkadzają, bo Nasze energie rozwijają się i łączą dla
światłej twórczości. Spyta ktoś: Czyż nie można obejść
się bez kataklizmów? Czyż muszą zachodzić okropności
i nieszczęścia? Czy nie można uniknąć cierpień? Przy-
pomnimy więc przestrzenne nagromadzenia i to, co lu-
dzkość stworzyła, a co należy odkupić. Siły Światłości
troszczą się o wielką ognistą przemianę. Na drodze do
Świata Ognistego trzeba zapamiętać, że w czasie Arma-
gedonu odbywa się oczyszczanie przestrzeni.

17. Znaczenie stosowania Nauki w życiu szczególnie

jest ważne w epoce, w której zachodzi podział na twór-
ców, na prawdziwie poszukujących i na zaprzeczających
Prawdzie. Ktoś uznaje teraźniejszość, przeszłość i przy-
szłość, ktoś inny widzi wszystko w załamaniu Maji;
ktoś chce osiągnąć wyższe przejawy przez zaprzeczanie
Hierarchii, ktoś wreszcie uważa siebie za wędrowca nie
potrzebującego przewodnika — tak różnorodne są
skrzywienia duchowe! Dlatego trzeba nieustannie głosić
twórcze zasady i przeobrażać świadomość ludzi tak
użyteczną, życiową Nauką. My kierujemy wszystkie
wysiłki do odrodzenia ducha; w tej ognistej przemianie
zawarty jest klucz do Naszej pracy. W epoce ognistego

14

odrodzenia trzeba wskazywać na aktualność Nauki.
Przecież negacja praw zaśmieca myślenie, wywołując
rozkład. Niech więc ludzkość zrozumie i mężnie przyj-
mie transmutację Świata Ognistego, w całym jej życio-
wym znaczeniu.

18. Ludzkość nie zastanawia się nad zwyrodnieniem

wielu narodów. Istnieją narody pełne złości, tak jawnie
ulegające rozkładowi na oczach całego świata! Przecież
ludzie z ogonami to deformacja. Nawet fizyczna budo-
wa szczęki, kości policzkowe, ręce, nogi, uszy i inne
oznaki wykazują zwyrodnienie narodu. Złośliwy naród
to rozsadnik chorób, mikrobów ducha i ciała. Przejawia-
jąc ognistą twórczość i przemianę ducha, ludzkość
zwiększy potencjał postępu i rozwoju narodu. Kto nie
przyjmie Ognistego Chrztu, kto nie pójdzie za pier-
wiastkiem Światłości, ten odejdzie w chaos rozkładu.
Łatwo zauważyć wzrost prostactwa i przy tym stwier-
dzić, że tylko Świat Ognisty da potrzebne oczyszczenie.

19. Tak jak należy zrozumieć, że na Szczycie jest

mało miejsca dla wszystkich wchodzących, tak też nale-
ży zrozumieć, że nie można wejść z ciężkim bagażem,
bo na Szczycie brak jest miejsca dla wszystkiego, co
zbędne. Wznoszący się duch powinien stale pamiętać
o pokonywaniu przywiązania do życia codziennego.
Zbocza są strome i trzeba pamiętać, że szerokie jest tyl-
ko podnóże góry. Tam jest miejsce dla wszystkiego, co
ziemskie, lecz Szczyt jest ostry i za mały dla wszystkich
ludzkich dóbr. Ze Szczytu łatwiej dostrzec zjawiska ży-
ciowe, a zatem nikt nie powinien zapominać o Szczycie
i o stromym zboczu. Przy wchodzeniu, w męstwie,
w nieugiętości, w twórczości — trzeba przypominać, że
Szczyt jest wąski, ale nieogarniony jest horyzont. Im

15

wyżej, tym szerzej i potężniej; im potężniej, tym silniej-
sze zjednoczenie. Zapamiętajmy więc tę radę na drogę,
daną dla wznoszenia się.

20. Zaprawdę im wyżej, tym silniejsze zjednoczenie.

Jak wędrowiec idąc drogą na Szczyt odrywa się od ży-
ciowych przywiązań, tak i wędrowiec Prawa Ognistego
wyzwala się z wszelkich wspomnień, którymi życie
obarczyło niczym brzemieniem.

21. Dziedzictwo Nauki, podobnie jak i biegun mag-

netyczny dany w celu wzmocnienia zjawisk ognistych
i wprowadzenia praw wyższych, może być dane tylko
ognistemu duchowi,

związanemu z Hierarchią od tysiąc-

leci. Przez całe tysiąclecia trwa pełne napięcia ogniste
działanie. Przez całe tysiąclecia wykuwa się zjednocze-
nie świadomości. Tysiąclecia układają jedyną drogę.
Przez cale tysiąclecia serca łączą się w jedynym Wiel-
kim Służeniu. Niezmienne jest prawo kosmiczne i trze-
ba zrozumieć, że dziedziczenie ustala się poprzez wieki.
Jest wielu zamachowców na to wielkie prawo, lecz pra-
wo kosmiczne dawane jest twórcy Świata Ognistego.
Dlatego ludzkość powinna oczyścić świadomość dla
zrozumienia wzniosłego prawa dziedziczenia.

22. Zaprawdę należy przyjąć symbol Szczytu jako

cel wznoszenia się ducha. Każdy uczeń powinien pa-
miętać, że odchylenie się od Szczytu sprowadza wę-
drowca z drogi. Zbyteczne obciążenie nie ułatwia drogi.
Szczyt jest ostry i każde przywiązanie do świata ziem-
skiego zatrzymuje wędrowca. Lecz trudno zatrzymać
się na pochyłości, dlatego myślmy o Szczycie, do które-
go idziemy. Niełatwo osiągnąć Szczyt, jeżeli duch nie
rozumie zasad Hierarchii. Na drodze ognistej nie ma ani

16

samotności, ani pustki, istnieje tylko oderwanie się od
świata ziemskiego i niepowstrzymane przyciąganie do
Świata Ognistego.

23. Świat poszukuje zakończenia. Różnorodne są

drogi poszukiwań. Najbliższa zakończenia jest droga
piękna. Religia dała dążenie do Nirwany, ale zostało
ono wypaczone mylnymi pojęciami. Wiele poszukiwań
wypaczono niewłaściwym pojmowaniem karmy i rein-
karnacji. Kto szukał zakończenia poprzez piękno, ten
mógł znaleźć potężne prawa Bytu. Jeżeli wszystkie
zniekształcone przejawy życia porównamy z pięknem,
to znajdziemy prawo zakończenia. Jeżeli niezrównowa-
żony stan wszystkich stosowanych w życiu zasad po-
równamy z pięknem, dojdziemy do prawa Bytu.

Gdy popatrzymy na życie planety ze wszystkimi jej

przesądami, to nieuchronnie dojdziemy do zakończenia
dzięki pięknu. Trzeba przyzwyczajać się do świadomo-
ści wielkiego zakończenia. Myślenie takie może dopro-
wadzić do Świata Ognistego.

24. Jedno z wielkich pojęć często było niewłaściwie

objaśniane, a mianowicie — pojęcie pokory. Tłumaczo-
no, że jest ona niesprzeciwianiem się złu, objaśniano je
jako dobroć serca, miłosierdzie, lecz rzadko rozumiano
pokorę jako samozaparcie. Tymczasem jedynie samoza-
parcie i poświęcenie dają pojęcie pokory. Zaprawdę My
widzimy olbrzymów ducha i bohaterów z pokorą po-
święcających się pracy dla dobra ludzkości. Wiemy
o ważnych doświadczeniach z pokorą przeprowadza-
nych w laboratoriach dla dobra ludzkości. Znamy wiel-
kie ogniste doświadczenia tych, którzy pokornie po-
święcili

się

dla

dobra

ludzkości.

Wiemy

o

pewnych zja

wiskach na drodze do Świata Ognistego, które dawały

17

natchnienie całemu otoczeniu. Zaiste różnorodnie prze-
jawiają pokorę ci, którzy pełni są samozaparcia i po-
święcenia. Heroizm jest przejawem różnych postaci
pokory. Kroniki przestrzeni zapełniają się wielkimi czy-
nami pokory. Nieocenione są te ogniste loty ducha.
Zaprawdę bohaterzy pokory poświęcający się dla dobra
ludzkości wypijają kielich trucizny.

25. Jako wzór najwyższej pokory i najwyższego sa-

mozaparcia należy uznać Tego, który niesie pełen kie-
lich poświęcenia. Oni dźwigają w swym sercu ciężkie
brzemię. Oni dźwigają brzemię wytwarzane przez ludz-
ką działalność. Oni dźwigają brzemię całej niezgodno-
ści. Taka pokora jest odkupieniem. Kto poświęci się
bohaterstwu wypicia kielicha trucizny? Kto weźmie na
siebie Tarczę Ognistą dla dobra ludzkości? Kto zdecy-
duje się przyjąć ogniste energie? Kto wykaże zrozumie-
nie kosmicznego napięcia? Zaprawdę tylko ten, kto jest
w

harmonii

z

Siłami

Wyższymi.

Ludzie przyzwyczaili się

żądać dobra, ale rzadko myślą o dawaniu. Pokora Świę-
tego niosącego kielich ognisty jest pokorą najwyższą.
W kielichu ognistym założone jest odkupienie i ochrona
ducha ludzkości. Zapamiętajmy to i zrozumiejmy.

26. Aby zdobyć taką ognistą pokorę, duch winien

hartować się w ciągu tysiącleci i żyć w ciągłym bohater-
stwie. Oto ostatnia stawka dla planety i w tej wielkiej
bitwie My przejawimy Naszą Potęgę. Dlatego Nasza
pokora jest tak ognista. Niełatwo ognistemu duchowi
przejawić pokorę. Duch ognisty jest jak piec hutniczy,
jak płomienna pochodnia, a samozaparcie i poświęcenie
są jego udziałem na ostatnim stopniu. Z tego powodu
ostatni pobyt na ziemi jest tak ciężki. Każdy przedsio-

18

nek jest trudnym stopniem. W ten sposób wykuwamy
wspaniałą przyszłość.

27. Panowanie ducha i panowanie serca jest tak słabo

rozumiane, że dla postępu ludzkości trzeba rozszerzyć
te pojęcia. Niezrozumienie tych wielkich zasad często
narusza równowagę. Najlepszy przykład to Wschód
i Zachód. Na Wschodzie nie rozumieją, że panowanie
ducha nie oznacza bezczynności, a panowanie serca nie
jest brakiem woli. Zachód odrzucił oba pojęcia i jako
podstawę życia przyjął panowanie materii. Nie postąpi
się naprzód bez panowania ducha i serca. Należy przy-
jąć w codziennym życiu formułę natchnienia materii.
Tak oto duch, serce i materia wejdą w życie. Świat
Ognisty potwierdza panowanie ducha na skalę kosmicz-
ną. Wiele pożytecznych wynalazków mogłaby otrzymać
ludzkość, gdyby uczeni zrozumieli wielkie znaczenie
panowania ducha. Ale rzekomi uczeni odrzucają istnie-
nie najpotężniejszej siły — właśnie panowania ducha.
Dlatego należy cenić każde subtelne podejście do nauki
lub sztuki jako prawdziwe myślenie ogniste. Na drodze
do Świata Ognistego pamiętajmy o panowaniu ducha.

28. Człowiek sam wzmacnia tę władzę, która rządzi

jego istotą. Władza ta składa się z głównych cech ducha.
Ludzie podlegają władzy różnych potencjałów. Należy
odróżniać budowanie od niszczenia. Budowanie przy-
ciąga tych, którzy żyją we władzy piękna. Swym poten-
cjałem wytwarzają oni panowanie ducha. Przez nich
dzięki pięknu odradza się życie. Lecz jakże okropne jest
życie tych, którzy żyją władzą niszczenia! Oczywiście
mówiąc o władzy niszczenia trzeba mieć na myśli wła-
dzę egoizmu, która przeciwstawia się władzy piękna.
Należy zrozumieć, że człowiek albo wtrąca się w prze-

19

paść, albo podnosi w Nieskończoność. Panowanie du-
cha i serca to wielkie prawo Kosmiczne. Dlatego Świat
Ognisty tworzy dzięki władzy ducha.

29. Dziś, w Naszym dniu, mówię, że władza piękna

wzywa do Świata Ognistego Zakończenia. Dzięki wła-
dzy miłości kosmicznej twórczość jest nieskończona.
Przestrzeń rozbrzmiewa nakazem prawa kosmicznej
miłości. Promienie splatają się w potężną jedność.
Wszystkie trzęsienia ziemi, które My przerwaliśmy,
można było zatrzymać tylko dzięki zjednoczonym Pro-
mieniom. Doświadczenia Agni Jogi daje się światu jako
ognistą transmutację, a w Świecie Wyższym istnieje
znajomość prawa kosmicznego, które wskazuje na doś-
wiadczenie Agni Jogi jako przygotowanie do przyjęcia
Promienia wielkiego Prawa Kosmicznego. Świat Ogni-
sty przejawia istotę Prawa Kosmicznego.

30. Tylko rozszerzona świadomość może zrozumieć

potęgę twórczości niewidzialnego Promienia Kosmicz-
nego. Potęga tego Promienia jest prawem Świata Ogni-
stego. Pokazane są wibracje promieni. I tak na przykład
napięcie woli, poryw ducha, radość oraz inne przejawy
ducha i serca emanują promienie. Należy przy tym
pamiętać, że istota emanacji nie zastąpi Promienia
Kosmicznego, bo w nim zawarty jest cały potencjał czy-
nów. Świadomie skierowane promienie stanowią potęgę
kosmiczną. Ileż wspaniałej twórczości można byłoby
zrealizować dzięki wysokiemu napięciu ducha i czysto-
ści serca! Jak potężne mogą być połączone promienie!
Lecz jeżeli duch nie skierowany jest do wielkości Zasad
Kosmicznych, to nie może przyjąć mocy Promienia
Kosmicznego. Wielka przyszłość przyjmie Promień
Kosmiczny.

20

31. Mówię o wielkim Promieniu Kosmicznym i o

zjednoczeniu. Na ostatnim ziemskim stopniu, przed
wielkim zakończeniem ustala się zgodność ognistej
przemiany ośrodków z Promieniem Kosmicznym. Każ-
de widzialne przeznaczenie ma odpowiednie napięcie
kosmiczne. Tak oto ośrodki nasycają się ogniem przed
przyjęciem wielkiego Promienia Kosmicznego, który
przygotowuje wszystkie ciała do ostatecznego oderwa-
nia się od ziemi. W ten sposób ciało subtelne, fizyczne
i astralne przyjmuje jedną i tę samą postać piękna. Jest
to wielkie działanie Promienia Kosmicznego i prawem
ognistym przyciągany jest ten święty Promień Kosmicz-
ny. To wielka Tajemnica Kosmiczna i najwspanialsze
zjawisko Kosmosu.

32. Zmagania ducha prowadzą do uzdrowienia. Za-

stój ducha, uporczywa zarozumiałość i usprawiedliwia-
nie siebie wstrzymują postęp duchowy, dlatego chrzest
ognisty zakłada zmagania ducha. Oczywiście jedynie
pełne napięcia poszukiwania prowadzą do tych zmagań.
Obserwujemy, jak ludzie wznoszą się albo zamierają
duchowo. Można zauważyć, że duch, który osiągnął
pełnię syntezy, zagłębia się w poszukiwaniach i nie
doznaje poczucia zakończenia. Ale można też zaobser-
wować specjalistę, który znajduje w pracy samozado-
wolenie i poczucie zakończenia. Podobnie rzecz się ma
z tak zwaną operatywnością oraz z szerokością myśli
i twórczości. Dlatego ważne jest rozpoznawanie ludzi
według ich potencjału, gdyż nie zawsze dostrzegają
geniusza ci, którzy ograniczeni są samozadowoleniem.
Należy więc rozwijać szacunek dla pracy i wynalazków
ludzi, którzy osiągnęli syntezę. Na drodze do Świata
Ognistego potrzebna jest synteza i zmagania duchowe.

21

33. Wśród zmagań ducha należy szczególnie podkre-

ślić uczucie niezaspokojenia. Duch, który osiągnął syn-
tezę, może oczywiście przejawiać swą siłę, ale właśnie
ogniści odbiorcy nie znają uczucia zaspokojenia. W
życiu często obserwuje się, że konwencjonalność nie
uznaje Nosicieli Syntezy. Wszyscy zawsze oceniają każ-
dy przejaw widzialny. Szkoda, że ludzie tak ograniczają
siebie przez stwarzanie wąskich ram. Można żałować
tych, którzy nie chcą zrozumieć twórczości myśli. Słu-
sznie mówiliście o myśli i o czuciowiedzy. Ponad wszy-
stkimi Samadhi króluje myśl. Im wyżej, tym potężniej.
Im bardziej płomienna myśl, tym pożyteczniejsze zjawi-
sko. Zaprawdę myśl jest żywiołowa i nieskończona.

34. Wśród ognistych zmagań duch odczuwa udrękę.

Szczególnie na ostatnim stopniu zna on te zmagania.
Udręka jest zjawiskiem Świata Subtelnego, a uczucie
niezaspokojenia jest wiedzą przyszłości. Przy podziel-
ności ducha uczucie to jest szczególnie silne.

35. Ludzie tyle mówią o współpracy, ale jakże mało

ją rozumieją. Jest to jedno z najbardziej zniekształco-
nych pojęć, gdyż we wspólnocie ludzkiej bardzo wypa-
czono pojęcie wspólnej pracy. Życie w społeczności
współpracowników

nie

ma na celu narzucania ani uczuć,

ani obowiązków, ani przymusu, lecz ugruntowanie
wspólnej pracy w imię dobra. Gdyby wspólnota ludzka
przyjęła prawo wspólnej pracy jako prawo życia, jakże
oczyściłaby się świadomość ludzi! Rytm pracy we
wspólnocie może łączyć różnych specjalistów i ludzi
o różnych cechach. Prawo jest proste, ale ileż jest jego
wypaczeń! Bliskość duchowa ludzi uwarunkowana jest
wieloma przyczynami, tak duchowymi, jak i karmiczny-
mi, ale pod wpływem promienia pracy wspólnota może

22

scementować się dzięki współpracy. Dlatego też należy
wychowywać członków wspólnoty za pomocą pracy
i powtarzania, że każdy współpracownik stanowi część
całości; trzeba jednak odrzucić niewłaściwe myślenie
o własnym ja. Takie wyjaśnienia dopomogą wspólnocie
umocnić się w jedności. Iluż smutnych wydarzeń można
uniknąć dzięki rozszerzeniu świadomości oraz subtelne-
mu pojmowaniu, że nie wolno dokonywać zamachu na
czyjeś serce. Na drodze do Świata Ognistego członko-
wie wspólnoty powinni zrozumieć, że można posuwać
się w rozwoju tylko dzięki wspólnej pracy — innego
miernika nie ma! Subtelne osiąga się tylko dzięki sub-
telności i subtelne nici serca współdźwięczą jedynie
napięciem tysiącleci. Niech więc członkowie wspólnoty
szczególnie starają się zrozumieć tę jedyną drogę. Pra-
wo wspólnej pracy nie dopuszcza zamachu na serce
bliźniego.

36.

We wspólnocie należy pamiętać o świętości

uczuć. Szczególnie trzeba mieć na uwadze to, że nie
można na siłę wywoływać subtelnego uczucia w człon-
ku wspólnoty. Nie można rozwijać subtelnych wibracji
serca przez wymagania z zewnątrz. Jedynie wewnętrz-
ny, zasługujący na uznanie czyn wywołuje odpowiednią
wibrację. Rzadko spotyka się takie życie ducha wśród
duszących ziemskich wibracji. Jest to rzadkie, a jakże
piękne zjawisko, gdy duch współdźwięczy z duchem!
W rozwoju świadomości wspólnoty trzeba przede
wszystkim umacniać pojmowanie współpracy. Przy
takim pojmowaniu wspólnota krzepnie, a robak użalania
się nad sobą ginie. Takie rady dajemy uczniom na drogę
i zalecamy radość pracy bez jakiegokolwiek zamachu
na serce bliskiej osoby. Dawno temu powiedziano: „Na

23

siłę nie staniesz się miłym”. To również formuła kos-
miczna. Człowiek może bardzo oczyścić drogę wspól-
nej pracy. Niech więc uczniowie zapamiętają, że współ-
praca jest zasadniczym warunkiem w codziennym życiu
wspólnoty.

37. Osiągnięcie ducha powstaje wtedy, gdy wśród

ziemskich przejawów, wśród zmagań, znajduje on wyż-
sze dążenie. W dobrobycie duch się nie wzmocni.
Uczestnicy wspólnej pracy mogą wykazać siły ducha
i dążenia jedynie wśród prac i ciężkich dni. Jak można
osiągnąć wyższy stan i wysubtelnienie świadomości bez
pracy ducha? Ileż błogosławionych trosk spotyka się na
drodze oczyszczenia świadomości! Każdy czyn, który
odrywa ducha od ziemskich żądz, wznosi wyżej. Droga
do Świata Ognistego prowadzi przez ducha, przez ziem-
skie straty, a wyższe osiągnięcia zdobywa się przez
odrywanie się od ziemskich przejawów — w poszuki-
waniu wyższych. Kiedy powiedziano, że osiągnięcie
ducha należy do tych, którzy znali zmagania i poszuki-
wali wiedzy, to wskazano, że takie objawy są osiągnię-
ciem ognistym. Zapamiętajmy to na drodze do Świata
Ognistego.

38. Odbiór jest lepszy, gdy przepływ energii przez

ducha jest subtelny. Najsubtelniejszy jest odbiór przez
duchowe zrozumienie. Z niczym nie można porównać
siły odbioru rozumienia ducha. Oczywiście w twórczo-
ści duchowej trzeba korzystać z wielu przewodów, ale
należy odróżniać, które przewody są kierowane wolą
z zewnątrz, a które od wewnątrz. Wielkie Źródło ducho-
wego pojmowania jest najsubtelniejsze i najbardziej
przekonujące. Źródło zewnętrzne to po prostu przewód,
poprzez który można nadawać przesyłki, nawet parali-

24

żujące wolę. Dlatego jest tak dużo niedokładnych wia-
domości, gdyż nie można zbyt często paraliżować woli.
Prócz tego przewody te są zbyt jednostronne i w kos-
micznej twórczości są jak jedna retorta. Dlatego tak
ważne jest zrozumienie siły duchowego pojmowania.
Nie tylko media, ale i inne osoby, które mają częściowy
odbiór, przepełniają przestrzeń. Na przykład Hierarchia
troszczy się o przekazywanie wiedzy członkom wspól-
noty, ale jeżeli oni nie przekazują wspólnocie tego, co
otrzymali, to w takich przypadkach kanał jest nieczysty.
Czyż Hierarchia posyła widzenia dla jednego członka?
Znowu nieczysty przewód. Dlatego tak trudno jest roz-
szerzać świadomość.

39. Na ognisty postęp składają się różne osiągnięcia

ducha. Głównym czynnikiem jest rozwój samodzielno-
ści. W niej zawarta jest miłość do Hierarchii, poczucie
odpowiedzialności i prawdziwe pojmowanie Służenia.
Kiedy więc mówimy o samodzielności, trzeba przez nią
rozumieć wszystkie cechy wyższych osiągnięć. Gdy
członek wspólnoty podejmuje się rozwinąć samodzielną
działalność, pole jego działalności jest nieograniczone.
Hierarchia stanowi ognistą pobudkę wszystkich czynów.
Dla członka wspólnoty nie są straszne żadne napaści,
ani bliskie, ani dalekie, bo zna on ognistą służbę. Dlate-
go tak ważne jest oczyszczanie świadomości z egoizmu.
Członek wspólnoty powinien być gotów do podjęcia
wszystkich trudności, wiedząc, że służenie Hierarchii
jest wyższym osiągnięciem.

40. Po długich poszukiwaniach znajdujemy to, co

należy do ducha i serca. Tylko długie poszukiwania pro-
wadzą do pomyślnego zakończenia.

25

41. Królewskość ducha zawarta jest w ognistej świa-

domości jako dyscyplina ducha, jako synteza i szero-
kość pojmowania. Tylko niewolnicy ducha boją się
wszystkiego,

co

ogniste,

gdyż każdy przejaw ognia parzy

ich. Można zauważyć, że członek wspólnoty kroczy jak
król, oświecony ogniem świadomości. Należy podkre-
ślać nie tylko osiągnięcia jawnego heroizmu, lecz także
wielką drogę królewskości ducha

w

życiu codziennym.

Niemożliwa jest omyłka co do potencjału królewskości
Nosiciela Ognia.

Znamy

tych wielkich bohaterów ducha,

którzy nasycają swym ogniem przestrzeń i wszystko, co
ich otacza oraz dają natchnienie do bohaterstwa. Trzeba
obserwować w życiu subtelność postępowania królew-
skiego ducha. Należy wnikliwie rozpoznawać bohater-
stwo, bo ogniste bohaterstwo ducha nie zawsze jest wi-
doczne i podstawy bohaterstwa nie zawsze są jawne dla
oczu mieszczucha. Jakże piękna jest droga królewskie-
go ducha!

42. Jakże różnie ludzie pojmują heroizm. Trzeba pa-

miętać, że nie zawsze bohatera obwieszczają dźwięki
trąb. Bohater ducha nie idzie tak, aby cały świat go sły-
szał, lecz zaprawdę wypija on kielich trucizny. Tym,
którzy więcej potrzebują, często daje się więcej, zgod-
nie z ich zapotrzebowaniem, ale dary ziemskie nie są
potwierdzeniem darów wyższych.

Zaprawdę bohater du-

cha idzie odmienną drogą. Jego brzemię jest Brzemie-
niem Świata. O, jakże piękna jest postać bohatera ducha
idącego szybko, w milczeniu i samotności! Ognistą
twórczość bohatera duchowego można porównać tylko
z Ogniem najwyższego napięcia, bo najwyższy Płomień
jest niewidzialny. Przestrzeń wywołuje napięcie promie-
ni twórców ducha. Czyż postać Dającego nie jest wyra-

26

zem cudownego Serca? Zapamiętajmy to na drodze do
Świata Ognistego.

43. Sercu bohatera znane jest poświęcenie w imię

Dobra Powszechnego. Znane jest mu samozaparcie
i Wielka Służba. Przecież droga bohatera rzadko kiedy
usłana jest kwiatami ludzkiej wdzięczności. Przecież
droga bohatera wiedzie ciernistymi ścieżkami. Dlatego
trzeba zawsze czcić drogę poświęcenia, bo każde posu-
wanie się po obliczu Ziemi wyrażające bohaterstwo du-
cha jest rękojmią nowego początku. Iluż bohaterów du-
cha mogłoby być pochodnią wiodącą na drodze ludz
kości! Ale te ognie ducha są niedostrzegalne dla oczu
ignorantów.

Na

drodze do Świata Ognistego należy czcić

bohaterów życia codziennego, którzy napełniają je osią-
gnięciami każdej godziny. Wspólnota pracy powinna
wychowywać takich bohaterów, bo filary narodu umac-
nia się tylko heroizmem ducha i serca. Kto zna heroizm
samozaparcia, nie stanie się przypadkowym, przejścio-
wym bohaterem, a kroniki przestrzeni zanotują na zaw-
sze trudy bohaterskiego ducha.

44.

Gdyby

ludzie zastanawiali się nad stopniami ewo-

lucji, to doszliby do wniosku, że prawa są nieskończone
w swej różnorodności. Zdawałoby się, że takie proste
jest zbadanie przejawów wszystkich narastań i wysub-
telnień. Ludzkość jednak zauważa tylko to, co zdolna
jest spostrzec w ramach zrozumienia codzienności.

Czyż można ogarnąć wielkość praw, które dają rów-

nowagę całemu Kosmosowi? Ziemskie miary nie odpo-
wiadają wielkości Kosmosu i niezrozumienie tego leży
u podstaw wszystkich nieudanych badań. Nie można
ograniczać

tego,

co

Nieograniczone!

Myślenie

może wni

knąć w głąb Kosmosu wówczas, gdy ducha przeniknie

27

istota ognia, nieskończonego w swej potędze i nieogra-
niczonego we właściwościach. Gdyby ludzkość przejęła
się istotą wielkości ognistej twórczości, to każdy stopień
ewolucji przywiódłby ją do wielkich praw. Wszystko,
co jest w ruchu, dąży po swej spirali do wysubtelnienia.
Dlatego na drodze do Świata Ognistego należy wiedzieć
o nieskończoności praw.

45.

Gdyby ludzkość rozumiała ewolucję, to rzecz jas-

na doszłaby do pojmowania Prawa Ognistego. Jedynie
Prawo Ogniste może tworzyć kosmicznie. Tak mogą się
urzeczywistniać stopnie potężnej ewolucji. Równowagę
Kosmosu utrzymuje ogniste zjednoczenie Pierwiastków.

46. Chociaż nieuchwytne są dobre skutki zamiarów,

dobrych myśli i czynów, to zgodnie z prawem przyczy-
nowości wszystko przynosi odpowiednie następstwa.
Prawo jest wzniosłe i niezmienne. Ustalenie przyczyn
każdego czynu powoduje rozszerzenie świadomości,
gdyż nie strach, lecz rozpoznanie motywów postępowa-
nia daje prawidłowy kierunek. Jakże piękne jest prawo
obdarzające życiem każde dobro i każdy twórczy pier-
wiastek! Przecież w każdej chwili w twórczości Kosmo-
su biorą udział wszystkie pierwiastki. Zaprawdę bohate-
rowie ducha wiedzą, że ich codzienne dążenie łączy ich
z twórczością życia. Prawo przyczynowości wtedy mo-
że skierować myślenie do pojmowania nieskończoności
Świata Ognistego, gdy duch poczuje, że jest ogniwem
w Łańcuchu Kosmicznym jako skutek przyczyny i jako
przyczyna nowego skutku. Człowiek pozna wiele dzięki
zwykłemu rozumieniu

prawa

przyczyny

i

skutku.

Na dro-

dze do Świata Ognistego pamiętajmy o wiecznym ruchu
naszych czynów.

28

47. Jak majestatyczne jest prawo przyczynowości!

W nim zawarta jest odpowiedź na każde pytanie. Ro-
zum ludzki niepokoi zagadnienie nieszczęść, ale prawo
przyczynowości prowadzi do prawa Karmy. Człowiek
oburza się na nieszczęścia, ale prawo przyczynowości
mówi mu o wywołanych przez niego samego skutkach.
Zdumiewają go dziwne zakłócenia równowagi, ale to
Prawo Kosmiczne wzywa Sprawiedliwość Wyższą. Kto
duchem łączy się z prawem przyczynowości, ten już
zetknął się z prawdą. Gdyby w szkołach i w świątyniach
głoszono prawo przyczynowości, to świadomość byłaby
na wyższym szczeblu, bo nie może rozwijać się to, co
jest oddzielone od podstaw Bytu. Słuszne jest twierdze-
nie, że pierwiastek nie może istnieć bez jedynego Ognia
życia i zgodnie z tym odbywa się Twórczość Kosmicz-
na, łącząc to, co prawnie należy do siebie. W ten sposób
wszystko łączy się w Kosmosie. Należy przyjąć prawo
przyczynowości w całej jego potędze.

48. Jakże człowiek ogranicza Prawo Ogniste! Nie ro-

zumie nawet, że idzie przeciwko utwierdzeniu Bytu.
Ileż cudownych praw ukrytych jest przed człowiekiem!
Tak każdy tajemny pierwiastek powinien być ochronio-
ny. Bliskie jest uchylenie zasłony, jednakże trudno roz-
szerzyć świadomość. Tak utajone poznawane jest przez
ducha, który bliski jest prawa ognistego. Zjednoczenie
jest spełnieniem Prawa Kosmicznego przyczynowości.
Ognisty wir wprawia w ruch obrotowy potężne prze-
strzenne napięcia, dlatego mylne są wszystkie ludzkie
twierdzenia. Oczywiście ludzkość otrzymywała zgodnie
ze świadomością, dlatego Prawda jest ukryta, ale Prawo
Ogniste króluje w przestrzeni. My, Arhaci, święcie prze-
strzegamy zasady Prawa Kosmicznego.

29

49. Z dawien dawna symbol Kielicha jest oznaką słu-

żenia. Do Kielicha zbierane są dary Sił Wyższych.
Z Kielicha się daje. Symbol Kielicha zawsze oznaczał
poświęcenie. Niosący Kielich przejawia bohaterstwo
duchowe. Każdą wzniosłą działalność można oznaczyć
symbolem Kielicha. Wszystko, co najwyższe, w imię
dobra ludzkości potrzebuje tego znaku. Kielich Graala
i Kielich Serca poświęcającego się wielkiej służbie jest
właśnie Magnesem Kosmicznym. Serce Kosmosu odbi-
ja się w tym wielkim symbolu. Wszystkie postacie bo-
haterów ducha można przedstawiać jako niosących Kie-
lich.

Cały

Wszechświat

odbija

się

w

Kielichu

ducha

og

nistego. Przecież w Kielichu zawarte są wszystkie od-
wieczne nagromadzenia, które zbierają się dokoła ziarna
ducha. Niesienie Kielicha w życiu codziennym trzeba
przyjąć jako wielki symbol. Dzieci i młodzież należy
uczyć myślenia o Kielichu. Trzeba zrozumieć całą róż-
norodność wyobrażeń wielkiego symbolu Kielicha.

50. W życiu, które jednoczy Prawo Kosmiczne, moż-

na dojrzeć, jak idący wypija kielich trucizny i dochodzi
do wielkiego Prawa Kosmicznego. Duch z samozapar-
ciem niesie wszystkie Kielichy. Prawo Ogniste daje
duchowi wzniosły Kielich Piękna jako zakończenie.
Zaiste czas jest wielki, bo ostatnie energie końcowego
stopnia są pełne napięcia. Słusznie powiedziano: „Serce
nie wytrzyma, jeżeli przyciąganie zbyt często się powta-
rza”. Serce Arhata na ostatnim stopniu wypija Kielich
Poświęcenia. Kielich Naszego Życia jest napełniony
i otwiera drogę do Naszego Bytu Kosmicznego.

51. Słusznie powiedziano o masach ludzkich i o bra-

ku pojmowania pojęcia państwowości. Należy dodać, że
nie ma wodzów narodowych. Trzeba rozwijać poczucie

30

odpowiedzialności w narodzie, żeby jego głos był na-
prawdę głosem społeczeństwa. Rozwój uczucia wodzo-
stwa został wypaczony! Dusza narodu jest utajona i ten,
kto reprezentuje państwowość, powinien zawierać w so-
bie całą syntezę narodu. W przyszłości nie należy dopu-
ścić do pojawienia się takich samowolnych wodzów,
których teraz tyle namnożyło się na planecie. Prawo
wodzostwa należy do ducha złączonego z Siłami Świa-
tłości, dlatego według Prawa Wyższego nie powinno
być przypadkowych wodzów. Gdy świadomość ludzko-
ści rozszerzy się, wówczas możliwe będzie ustalenie się
wielkiego Prawa Wodzostwa. W każdej dziedzinie trze-
ba stosować subtelne pojmowanie tego prawa. Państwo-
wość powinna przejawiać się w budowaniu życia. Głos
wodza zniekształcający wolę narodu pociąga za sobą
ciężkie następstwa. Należy czcić wielkie Wodzostwo,
dawane specjalnym prawem, wynikającym z ducha na-
rodów. Na drodze do Świata Ognistego czcijmy Wodza.

52. Ludzie mylnie rozumieją powodzenie. Gdy zle-

cenie dane przez Hierarchię i nasycone jej pomocą przy-
pisuje się egoistycznie własnej zasłudze, wówczas
powodzenie zamienia się w szkodę duchową. Gdy czło-
nek wspólnoty wymaga dla siebie hołdów za dane mu
poruczenie, tym samym zamyka on kroniki przestrzeni.
Ileż zubożałych duchów ujawniają kroniki, kroniki
żywotów, które przeminęły w całej ziemskiej sławie!
Członek wspólnoty podsuwający wspólnocie sugestie,
że Hierarchia postąpi tak, jak zapewnia on, osiągający
sukcesy, oczywiście, umniejsza Hierarchię. Jakże trudno
członkom wspólnoty zrozumieć pojęcie powodzenia!
Jedynie pokora ducha i wdzięczność powinna towarzy-
szyć powodzeniu. Kto dał możliwości? Kto wskazał

31

kierunek? Kto daje dobro? Tylko Hierarcha, tylko
Wódz, tylko Siły Światłości. Ty, członku wspólnoty,
któremu się powodzi, spójrz na swą zbroję, a na każdym
ogniwie znajdziesz napis „Hierarchia”. Nie „ja” i nie
„moje”, lecz „Twoje, o Panie!” Na drodze do Świata
Ognistego trzeba pamiętać, że jedynie pokora towarzy-
szy powodzeniu. Niech członek wspólnoty nie okaże się
pozornym szczęściarzem, bo energie ogniste są subtelne
i prostacki egoizm nie może przyjąć tych ogni. Pamię-
tajmy więc o pokorze, gdy chcemy zasłużyć na praw-
dziwe powodzenie.

53. Słusznie mówiliście o grubiaństwie i o tym, że

energie subtelne są wobec niego bezsilne. Żadna budo-
wa nie może stać na fundamentach grubiaństwa, dlatego
żaden przejaw grubiaństwa nie będzie trwały i regres
jest nieunikniony. Tam, gdzie robak grubiaństwa niszczy
fundament, nastąpi rozkład. Każdy ludzki czyn podlega
temu niebezpieczeństwu.

Ordynarne postępowanie może

być zamaskowane tysiącem pragnień, lecz nie uniknie
zapisu przestrzeni. Każde państwo powinno troszczyć
się o wykorzenienie tej okropności. Każda wspólnota
winna walczyć z tą plagą. Żadne bliskie współżycie nie
może w swym środowisku tolerować grubiaństwa. Na-
ród wychowany na tej właściwości będzie musiał
przejść ognistą transmutację, a ten, kto doprowadził do
rozkładu, będzie odpowiedzialny karmicznie. Ordynarni
członkowie wspólnoty również będą musieli przejść
szczególne oczyszczenie. Oczywiście grubiaństwo jest
okropną zarazą wywołującą rozkład w otoczeniu. Pań-
stwo nie może rozwijać się pomyślnie będąc rozsadni-
kiem bakterii grubiaństwa. Również członek wspólnoty
pozbawia się prawdziwego powodzenia, jeżeli weźmie

32

w nim górę ordynarność, a nie duch. Zapamiętajmy to
w budowie na drodze do Świata Ognistego.

54. Objaśnimy, jak pojmować tolerancję. Gdy mówi-

my o wyższej tolerancji, oznacza to, że Hierarchia może
okazywać wyrozumiałość, bo serce Hierarchy ogarnia
wszystko, odczuwa wszystko, zna wszelkie impulsy, za-
mierzenia i ocenia każde dobro i zło. Dzięki swej wyro-
zumiałości Duch Wyższy zniża się w sferę świadomości
ucznia i swą wyrozumiałością oraz tolerancją podnosi
go. Ale nie tak powinien przyjąć wskazania o tolerancji
członek wspólnoty.

Tolerancja wobec ucznia, który prze-

jawia nietolerancję wobec otoczenia, nie można nazwać
wyrozumiałością. Gdy zaleca się mu, żeby rozwinął tę
cudowną cechę, oznacza to, że powinien przede wszyst-
kim zaniechać osądzania. Tolerancja nie oznacza bynaj-
mniej panowania nad bratem, członkiem wspólnoty; nie
oznacza, że duch jest już na takim poziomie, iż może
osądzać otaczających. Nakaz tolerancji ma budzić
w uczniu zrozumienie, że duch powinien wyzwolić się
z egoizmu, gdyż ten wywołuje straszliwe wypaczenia.
Tylko duch ucznia, który jest wolny od egoizmu, może
przejawiać wyrozumiałość. Na drodze do Świata Ogni-
stego trzeba zrozumieć prawdziwe znaczenie tolerancji.

55. Śmiałość ducha zapoczątkowuje wznoszenie się.

Prawdziwa śmiałość wskazuje duchowi zarówno miarę
wszystkich czynów, jak i kierunek, gdyż nie dopuszcza
ona

małoduszności.

Śmiałość wykorzenia wszystkie pró-

by zdrady. Kto poznał w duchu prawdziwą odwagę, ten
zna piękno Służenia. Odważny zna drogę osiągnięcia
i niczego się nie lęka. Życie jego pełne jest oddania dla
Hierarchii. Każdy członek wspólnoty może pomyśleć
o pięknie ognistej śmiałości, gdyż uwalnia ona ducha od

33

wszystkich życiowych więzów. Śmiały nie lęka się sa-
motności, bo w duchu czuje łączność z Hierarchią Świa-
tłości. Wie on, że radość ducha zawarta jest tylko
w osiągnięciu. Nie potrzebuje ludzkiego uznania, bo
jego osiągnięcie jest koroną uplecioną z pracy i dążenia.
Tylko bohaterowie ducha znają prawdziwe osiągnięcie.
Śmiały będzie wolny od egoizmu. Zna on prawdziwą
służbę dla dobra ludzkości. Na drodze do Świata Ogni-
stego pamiętajmy o śmiałości.

56. Żaden postęp, żadna twórczość nie jest możliwa

bez ogromnej straty energii ze strony Hierarchii, jeżeli
członkowie wspólnoty zaśmiecają się osobistymi uczu-
ciami. Członkowie wspólnoty powinni pamiętać o pier-
wszym prawie, które umacnia pierwszy stopień — o od-
rzuceniu uczucia osobistej zemsty, gdyż uczucie takie to
silny, wypływający z egoizmu, przejaw braku zasad.
Z powodu osobistej zemsty członek wspólnoty wyrzek-
nie się największej wartości. Niepowetowana to strata,
gdy wiedziony egoizmem człowiek zapomina o wskaza-
niach, których należy dopilnować duchem, aby móc
pozostać na drodze Służenia. Człowiek prymitywny żył
zemstą i wierzył w nią, ale świadomość rozszerzyła się
i człowiek nie może tkwić dalej w tej ciemnocie. Ten,
kto wie o znaczeniu karmy, może zrozumieć, że mści się
na sobie samym. Członek wspólnoty nie wzmocni się
egoizmem i zamachem na serce bliźniego. I nie można
wymuszać szacunku, lecz trzeba nań zasłużyć. Król
ducha winien przejawiać się przede wszystkim w ści-
słym kręgu życia. Wzrost wielkości wypływa z we-
wnątrz. Duch może oblec się we wszystkie korony ludz-
kiej sławy, a jednak pozostać ubogim. Niech pamiętają
o tym chorzy na egoizm i zarozumiałość. Na drodze do
Świata Ognistego nie przystoją takie łańcuchy.

34

57. Gdyby ludzkość do wszystkiego, co dodatnie

odniosła się z taką samą uwagą, jak do tego, co ujemne,
wiele rzeczy z twórczości kosmicznej można byłoby
ujawnić. Na przykład do świadomości weszły: manie,
opętanie i zła hipnoza, i przynajmniej częściowo zostały
przyjęte. Natomiast dodatnie zjawiska mało są uświada-
miane. Zwykle myśli się, że ludzie działający pod wpły-
wem manii i opętania zawsze osiągają siłę działania,
lecz trzeba poddać świadomość potężnemu wpływowi
ducha! W życiu codziennym trzeba stosować pojęcie
magnetyzmu ducha. Z magnesem ducha nie da się
porównać żadnych ujemnych sił. Na drodze do Świata
Ognistego trzeba nauczyć się cenić magnes ducha.

58. Poziom świadomości człowieka z łatwością mo-

że się odnowić, jeżeli duch przejmie się wielkim sza-
cunkiem do Świata Niewidzialnego. Wszelkie zaprze-
czenia wypływają z niszczycielskich myśli o Niewi
dzialnym. Gdyby ludzie przyzwyczaili się myśleć
o Świecie Subtelnym i o wielkim magnesie ducha, to
zrozumieliby, jak ważna jest dbałość o profilaktykę
aury. Odkąd przyjęto uważać wszystkie przejawy mag-
nesu ducha za sugestie, zatracają się najsilniejsze działa-
nia człowieka. Wodzowie ducha nie stosują ani sugestii,
ani hipnozy, a wielka wiara w Hierarchię nie jest iluzją,
lecz życiem Świata Subtelnego. Zwolennicy i uczniowie
przychodzą przyciągani magnesem ducha Hierarchy.
Przypomnijmy o tym osobom małodusznym i opęta-
nym, które nie gardzą bluźnierstwem i zdradą. Nie ma
nic gorszego od niepojmowania Hierarchicznych Zasad
Bytu. Na drodze do Świat Ognistego zrozumiejmy
magnes ducha.

35

59. Kultem, który najbardziej się rozszerza jest kult

służenia sobie. Jego zwolennicy nie cofają się przed ni-
czym, a zasady ich są i różnorodne, i liczne. W krzy-
wych zwierciadłach tych stronników

zła

można

dostrzec,

jak odrażająco załamują się dobre poczynania. Zapraw-
dę zwolennicy służenia sobie niczego się nie wyrzekną,
poczynając od najmniejszych postępków dogadzających
egoizmowi, a kończąc na rozgrabianiu darów wyższych.
Służenie sobie może objawić się w najbardziej nieocze-
kiwanych skutkach. Na przykład fałszywy następca sta-
wia veto przestrzennej decyzji. Nie da się wyliczyć
wszystkich wypaczeń wywołanych służeniem sobie.
Któż podejmie się ofiarnej pracy? Ten, kto zastępuje
Siły Niebieskie na ziemi. Ten, kto zna ognisty kult wy-
rzeczenia się siebie. Kto zna Służbę Kosmiczną. Człon-
ku wspólnoty, zrozum, jak zgubne jest służenie sobie.
Niech na drodze do Świata Ognistego zapamięta to każ-
dy mający powodzenie członek wspólnoty. Ofiarna pra-
ca jest koroną ducha.

60. Religia i nauka w istocie swej nie powinny sobie

przeczyć. Wnikliwe badanie materii i atomu przywie-
dzie do wniosku, że energia życiowa to nie elektrycz-
ność, lecz ogień. W ten sposób jedna zasada zbliży
naukę i religię. Ustalono, że materia jest substancją
ognistą i żaden myślący duch nie będzie zaprzeczał ist-
nieniu siły wyższej, którą jest ogień. Nauka nie może
zniszczyć pojęcia boskości ognia. Podobnie religia nie
może bronić wykonywania subtelnych analiz nauko-
wych. W ten sposób powstanie zrozumienie i harmonia
pojęć religii j nauki. Można przeprowadzić taką subtel-
ną paralelę między nauką i religią, która uwzględni
wszystkie wyższe stadia; dlatego tak ważne jest, żeby
uczeni odznaczali się subtelną okultystyczną percepcją.

36

Tylko subtelny organizm może mieć to boskie wyczu-
cie, które rozwija się wewnątrz, a nigdy od zewnątrz.
Toteż wszystkie wielkie odkrycia dla dobra ludzkości
nie powstaną w wielkich laboratoriach, ale będą odkry-
wane przez ducha uczonych, którzy już osiągnęli synte-
zę. My, Bracia Ludzkości, widzimy wyniki, które skie-
rują wszystkie poszukiwania na właściwy tor. Oczywi
ście dar syntezy nie zawsze jest dany, ale ci pełni samo-
zaparcia bohaterowie, którzy osiągnęli syntezę, nie
potrzebują specjalizacji. My widzimy i przepowiadamy
wielkie następstwa pochodzące z ducha bohaterów
obdarzonych syntezą. Na drodze do Świata Ognistego
należy czcić nosicieli syntezy.

61. Wiele dopływów żywi ujście rzeki. Otrzymuje

ono wody z gór, posyła je we wszystkie kanały i zasila
morza. Często ujście Jest ukryte i niewidoczne; czasem
jest niedostrzegalne i wąskie, nierzadko znajduje się pod
ziemią. Jakiekolwiek formy przybiera ujście, zasila ono
jednak prądy morza. W życiu pojęciem najbliższym
tego może być serce, któremu również bliska jest synte-
za Ujścia, chociaż nie zawsze przejawianie syntezy jest
widoczne. Choć może się wydać, że synteza się nie
przejawia, to jednak tak, jak nie można zatrzymać po-
tężnego prądu ujścia, tak nie można zatrzymać twórczo-
ści syntezy, gdyż zasilanie jej dokonuje się dzięki sub-
telnym energiom; przepływ energii subtelnych i syntezy
to najsubtelniejszy proces. Ten subtelny proces najlepiej
ilustruje podzielność ducha. Związana jest ona z dziele-
niem się energii i na wysokim stadium może wywołać
podział pracy ośrodków. Jedna jej grupa działa na ziem-
skim planie, inna oddaje subtelny fluid Światu Ogniste-
mu. W transmutacji ośrodków trzeba zawsze mieć na
uwadze tę potężną podzielność ducha.

37

Wielka jest praca energii subtelnych ośrodków i nig-

dy się nie zatrzymuje. Można tylko zastąpić jeden pro-
ces innym. Gdy wysokiego stopnia Agni Jogin oddaje
swoje energie na pracę wielkiej twórczości kosmicznej,
to w tym oddaniu zawiera się wzniosła ognista przemia-
na. W takich przypadkach działanie na planie fizycznym
przejawia się słabo i wzniosły Agni Jogin może przysłu-
chiwać się swym myślom, bo świadomość niesie odbi-
cia Świata Subtelnego i pracy w nim. Myśli te, to jakby
wspomnienia twórczej pracy ośrodków i ducha. Mówi
się,

że

myśl

nagle

olśniła,

My

sami

powiemy:

„Duch

przy-

pomniał”. Tak oto odbywa się praca wzniosłego Agni
Jogina. Na drodze do Świata Ognistego trzeba pamiętać,
że synteza jest ujściem, a specjalizacja — prądem.

62. Co przyjęto nazywać wyobraźnią? Zwykle ludzie

sądzą, że wyobraźnia to wymyślone obrazy, ale wyob-
raźnia ma swoje różnice i źródła. Podstawy wyobraźni
można znaleźć w Kielichu jako nawarstwienia wielu
żywotów. Wyobraźnia żywi się nie tylko wspomnienia-
mi minionych żywotów, ale i działaniem obecnego
życia. Gdy duch uczestniczy w Dalekich Światach, albo
w Świecie Subtelnym, czyli Astralnym, to często wspo-
mnienia tych przeżyć przejawiają się jako wyobraźnia.
Uczeni często otrzymują formuły albo kierunek badań
dzięki obcowaniu ze Światem Subtelnym. Myśl i dąże-
nie jest zapalane także przez Sfery Subtelne, lecz jedy-
nie duch mający syntezę nie tylko czerpie ze skarbnicy
Kielicha, lecz jest również prawdziwym współpracow-
nikiem Sił Kosmicznych. Ileż jest niewyjaśnionych
przyczyn niezaspokojonej wyobraźni, ileż niewyjaśnio-
nych przejawów udręki serca. Zwykle gdy zużywa się
siły na twórczość, a podzielność ducha jest intensywna,
to nieunikniona jest udręka serca. Ponadto serce jest

38

potężnym zbiornikiem pomocy dla innych. Jasne są
przykłady wielkich świętych, którzy żywili to, co dale-
kie i bliskie, wszystkimi swymi prądami. Agni Jogin jest
takim potężnym żywicielem. Na drodze do Świata
Ognistego będziemy delikatnie i ostrożnie odnosić się
do serca, które zna ognistą udrękę.

63. Boska Siła spływa na ziemię, a to, co boskie

w duchu człowieka dąży wzwyż. To Boskie Obcowanie
jest objawem łączności światów, łączności Ducha,
związku karmicznego. Na planie ziemskim możemy za-
uważyć wiele przejawów obcowania.

Wiele

jest rozsypa-

nych Boskich Iskier,

ale istnieje Boskie Obcowanie, któ-

re

jest

wieczne.

Źródłem

Wiecznego

Obcowania

jest duch

i czyn, połączone potężnym Prawem Kosmicznym.

64. Gdy To, co Boskie, łączy sfery, wszystkie energie

są maksymalnie naprężone. Wszystkie wielkie wydarze-
nia mogą przejawiać się tylko przy takim nacisku.
Wszelkie kosmiczne transmutacje: fizyczne, duchowe
i planetarne odbywają się wtedy, gdy przyjęte są wszyst-
kie energie ogniste. Można naukowo zbadać, jak nawar-
stwiają się wydarzenia, jak utwierdza się światło i cień.
Jeżeli ludzkość nie dość wnikliwie pojmuje drogę
Dobra, to chociażby poprzez jawne czyny zła można
wskazać na wielkie bohaterstwo i na bitwy. Rzeczywi-
ście można wytyczyć drogę Dobra według działalności
zła! Już samo uświadomienie sobie równowagi powinno
skierować ludzkość do zrozumienia wielkiego Prawa
Kosmicznego. Tylko sojusz Sił Wyższych może dać
równowagę. Wiemy, że poprzez wzajemne przyciąganie
ciała niebieskie wzmacniają swoje energie. Świat jest
jeden. Makrokosmos i mikrokosmos są jednością. W tej
samej mierze, w jakiej duch wytęża siły na zniszczenie,

39

równie potężnie może stać się twórcą, i siły twórcze są
wzmacniane przez siły Światów Wyższych. W ten spo-
sób łączy się Makrokosmos z mikrokosmosem.

65. Ustrój państwowy i społeczny można oprzeć na

Prawie Kosmicznym. Nauka wskazuje wszystkie kie-
runki, a subtelność zastosowania może odkryć wiele
aspektów dla rozległej twórczości! Gdyby zamiast rze-
komego wprowadzania nowych praw i ustaw, ludzkość
zwróciła uwagę na prawa kosmiczne, wówczas można
byłoby ustalić równowagę, która coraz bardziej jest na-
ruszana, począwszy od prawa poczęcia, aż do kosmicz-
nego zakończenia. Dane prawa są jedyne. Na wszyst-
kich planach można dostrzec jedność. Droga ewolucji
przechodzi jak nić przez wszystkie fizyczne i duchowe
stopnie, dlatego zarówno państwowy, jak i społeczny
ustrój powinien stosować prawa kosmiczne dla dosko-
nalenia swoich form. Na drodze do Świata Ognistego
należy przejąć się potęgą jedności w Kosmosie.

66. Chcąc wprowadzać prawa kosmiczne do ustroju

państwowego i społecznego trzeba pamiętać o prawie
przyciągania, odpychania i łączenia. Wszystkie ustroje
podlegają jednemu prawu. Dysponować ludźmi należy
odpowiednio do składu aur. Promień, który łączy har-
monijne aury, osiąga siłę wzmożonego przyciągania, ale
nieharmonijne połączenie wywołuje odpychanie. Takie
połączenie można porównać z gazami. Jak nie połączo-
ne molekuły naciskają na ścianki naczynia, podobnie
niezharmonizowane aury odpychają się i naczynie za-
wierające takie gazy — pęka. W państwowym i społecz-
nym ustroju należy pamiętać o Prawie Kosmicznym.
Dwie zharmonizowane aury są rękojmią powodzenia,
bo reakcja z połączenia promieni kieruje każde poczy-

40

nanie do pomyślnego rozwoju. Umacniajmy jednocze-
nie i harmonizowanie aur, a na drodze do Świata Ogni-
stego pamiętajmy o potędze promieni zjednoczonych
aur. Niech członkowie wspólnoty zastanowią się nad
wielkim prawem zjednoczenia. Egoizm, prostactwo,
użalanie się nad sobą, zarozumiałość wytwarzają jedy-
nie odpychanie się substancji gazowych.

67. Człowiek zaczyna uświadamiać sobie sens życia,

gdy zrozumie swą rolę w Kosmosie. Świat dany jest
każdemu jako pole działania dla dobra ludzkości. Gdy
duch przyjmuje prawdę o nierozerwalności Makroko-
smosu i mikrokosmosu, to ustala się świadoma łączność
i możliwa staje się współpraca z energiami kosmiczny-
mi. Jakże bezradni są ludzie prowadzący tryb życia ode-
rwany od prądów kosmicznych! Oczywiście życie czło-
wieka zmienia się, gdy duch wznosi się świadomie,
rozumiejąc wiążącą zasadę — Hierarchię. Dopiero wte-
dy, gdy w uczuciu świadomie zapali się pojęcie wiodą-
cej Hierarchii, ludzkość zrozumie swą prawdziwą rolę
w Kosmosie. Każde ogniwo związane jest ze swym
ogniwem prowadzącym w górę. Jakże biedna jest ludz-
kość, gdy do jej świadomości nie docierają pojęcia wiel-
kich Praw Kosmicznych. Tylko twórczość wcielonego
ducha może przybliżyć łączność między światami. Na
drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o łączącym
Prawie Hierarchii.

68. Porzucając ziemską sferę duch jest pod napię-

ciem świadomości osiągnięć, które dominowały w jego
życiu. Życie człowieka ma jak gdyby swoje przewodnie
motywy i te pieśni, czy też płacz, duch intensywnie
przeżywa. Osiągnięcia ducha prowadzą wzwyż i rozsta-
wanie się z ziemską sferą zawsze jest radością dla tego,

41

kto poznał światło bohaterstwa służenia. Nawet cierpiąc
bóle fizyczne, duch przezwycięża ziemskie choroby.
Przy oderwaniu się od ziemi nawiązuje się łączność ze
Światami Wyższymi, do których duch dąży. Drabina
wznoszenia się składa się z oddania Hierarchii. Zaś
duchowi owładniętemu egoizmem nie pozostaje nic
innego, jak pogrążenie się w smutku. W tej sytuacji ode-
rwanie się jest straszne i duch na długo zostaje przywią-
zany do ziemskiej sfery. Wiele serc dąży do Światów
Wyższych; to te, które poznały potęgę Służenia. Pro-
mień pomocy posyłany jest oddanemu uczniowi. Na
drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o oderwaniu
się od sfery ziemskiej w radości Służenia Światłu.

69. Słusznie myślicie o oczyszczeniu dogmatów, któ-

re wypaczają prawidłowe myślenie. Pojęcie czyśćca
i piekła można zastąpić pojęciami utwierdzającymi ży-
cie Świata Ognistego. Nie ma potężniejszego czyśćca
niż życie ziemskie, jeżeli wytęża się wszystkie poten-
cjalne siły ducha. Również nie ma większego piekła niż
ziemskie zarazy ducha. Czyściec na ziemi, jako prowa-
dzący do Świata Subtelnego i Ognistego, ma za zadanie
oczyszczenie świadomości. Wszystkie dążenia ludzko-
ści do poznania Świata Niewidzialnego powinny pobu-
dzić świadomość do myślenia o oczyszczeniu, które
przedłuży drogę ziemską do Świata Ognistego. Przecież
tylko pojęcie jedności drogi przekona ludzi, by żyli pię-
knem i umierali jak wędrowcy, kontynuujący swoją
wędrówkę. Gdy ludzkość zrozumie nierozerwalną łącz-
ność ze Światem Subtelnym, wówczas czyściec stanie
się obrazem Wiecznej Prawdy. Dlatego tak ważne jest
utwierdzenie się w pojmowaniu nieskończoności życia,
jakby przedłużenia wielkiego Koła Życia. Nagromadze-
nie Kielicha obdarza ducha wielką mocą w Świecie

42

Ognistym, podobnie jak droga mroku prowadzi do
mrocznego istnienia. Kierujmy myśli ludzi do zrozu-
mienia czyśćca na ziemi.

70. Jakże cudowne odbicie Sił Wyższych przedsta-

wia świadomość kierowana natchnieniem Hierarchy!
Jakże cudownym oddźwiękiem jest słuch serca! Jako
Święte Źródło należy pojmować ducha będącego praw-
dziwym współpracownikiem i pomocnikiem Sił Kos-
micznych. Wiele jest przewodów, które mogą dźwięczeć
tylko jedną stroną. Widzimy, jak jednostronne myślenie
przyjmuje tylko te prądy, które są zgodne z istotą prze-
wodu. Widzimy, jak nieczyste przewody przynoszą róż-
ne zarazy. Widzimy, jak stronice i notatki zapełniane są
samozaślepieniem, jak przypisuje się sobie Prawo Kos-
miczne, jak omija się i dokonuje zamachu na Prawo
Ogniste. Na równi z przykazaniami czystego ducha uno-
szą się w przestrzeni wirujące kręgi zniszczenia. Tak jak
ogniste serca, widzimy te gromady zaślepionych sobą,
a zgodnie z Prawem Kosmicznym nie można zatrzymać
Ręki Karmy. Przede wszystkim mała świadomość przy-
pisuje sobie królewskość ducha. Przykro jest patrzeć na
ziemskie kroniki. Każde ogniste serce dąży do oczysz-
czenia kronik. Pamiętajmy o tym na drodze do Świata
Ognistego.

71. Wśród Ognistych Służebników Ludzkości należy

szczególnie wyróżnić tych, którzy podejmują ofiarną
pracę. Duch takiego Służebnika Ludzkości to ognista
pochodnia, bo w swym potencjale zawiera on wszystkie
cechy, które mogą podnieść ludzkość. Tylko potężna
świadomość może podjąć się ofiarnej pracy. Każda pra-
ca Służebnika Ludzkości wyraża cechę ducha. Jeżeli
duch jest wyznaczony jako wielki Służebnik Ludzkości,

43

to zawiera on całą syntezę. Jakże mało ludzie wiedzą
o tych

ognistych

Służebnikach,

którzy dobrowolnie prze-

bywają w samotności i stanowią wielką, nasycającą Siłę
Wszechświata, ileż potężnych przejawów można spo-
strzec przy każdym osobistym bohaterstwie! Ci, którzy
podjęli się ofiarnej pracy wiedzą, że Synowie Rozumu
pełnią swe prace również ofiarnie. Każdy przejaw ogni-
stego Służebnika Ludzkości jest twórczością dla jej do-
bra. Trzeba utwierdzić się w pojmowaniu poświęcenia.
Ognisty Służebnik pełen jest szlachetnych porywów
i dążeń do wypełniania potężnej Woli Synów Rozumu.
Ale siły Ognistego Służebnika należy chronić. Na dro-
dze do Świata Ognistego utwierdźmy się w pojmowaniu
ofiarnej pracy.

72. Duch ludzki jest przewodnikiem wszystkich

wyższych energii. Jak potężny przewód, duch wykonuje
różne funkcje w celu spełnienia nakazów Woli Wyższej.
Jakże inaczej można byłoby połączyć wszystkie przeja-
wy na różnych planach? Jedynie przejawy mogą być
ogniwem. Dlatego serce i ręka prowadzącego Nauczy-
ciela

przewidują

wszystkie

czynniki

niezbędne

dla

wzno-

szenia się.

Wśród

ognistych

pojęć należy szczególnie od-

czuwać wielkość ogniwa, które może połączyć światy.
Z rąk

prowadzącego

Nauczyciela

uczeń otrzymuje wska-

zanie, by przyłączyć się do potęgi Ognia. Z serca pro-
wadzącego Nauczyciela członek wspólnoty otrzymuje
ognistą świadomość. Zaprawdę tylko duch człowieka
może połączyć światy. Na drodze do Świata Ognistego
czcijmy ogniście ziemskiego Nauczyciela, który w nas
zakłada ziarno wszystkiego, co wyższe.

73. Ziarno, które przekazuje moc życia duchowi, jest

zaiste dziedzictwem przekazywanym przez Pierwiastek

44

Hierarchiczny. Wszyscy, którzy pragną zrozumieć osią-
gnięcie, powinni niezwłocznie przyjąć zasadę ognistego
kierownictwa. Przekazywanie ziarna to wielkie ogniste
zbliżenie. Wędrowiec, który zrozumiał wagę udziału
w ognistym bohaterstwie, powinien uświadomić sobie
prawo kosmicznego dziedziczenia. Kosmiczne prawa
opierają się na podstawie życia I nic nie będzie drgało
życiem, jeżeli podstawa jego nie będzie nasycona og-
niem. Tylko ten, kto może dążyć do ognistej zasady,
zrozumie piękno duchowego przyjmowania Ognia. Przy
zrozumieniu zjednoczenia z Siłami Wyższymi można
zauważyć, jak serce przyjmuje promienie Hierarchii.
Tylko najbliżsi mogą współdźwięczeć z Promieniami,
które umacniają ognistą wibrację. Przy przekazywaniu
i odbiorze należy pamiętać o prawie, które mówi, że
duch stojący na najbardziej ognistym stopniu może
przyjmować każdą wibrację. Na drodze do Świata Ogni-
stego nie można zapominać, że przekazujący łączy swo-
je energie z Hierarchią. Takie pojmowanie przyprowa-
dzi do zjednoczenia ducha, jedynego w swej istocie.

74. Wśród wyznawców Nauki szczególnie wyróżnia-

ją się duchy, które przyjmują odpowiedzialne zlecenia.
Jak można bardziej odpowiedzialnie przejawić syntezę
w porównaniu ze specjalizacją! Wyznaczony przywódca
zna wszystkie radości, całą zawartość syntezy, a jedno-
cześnie zna ciężar wszystkich przejawionych i nie prze-
jawionych ogni. Te odwieczne sukcesje gromadzą się w
Kielichu jako ogniste nawarstwienia, dlatego ci, którzy
obdarzeni są ogniem syntezy, niosą brzemię wieków.
Specjalista, mając stały przewód dla odprowadzenia
swoich energii, rzadko jest obciążony, natomiast ten, kto
ma ogień syntezy, jest szalejącym oceanem energii.
Piękna jest karma tego, który ma syntezę, ale i brzemię

45

jego jest wielkie. Każde dziedzictwo, nawet jeżeli nie
jest przejawiane, żyje i drga w duchu. Uczucie nieza-
spokojenia i dążenie do doskonalenia się wyróżnia tych,
którzy obdarzeni są syntezą. Jak by na pozór nie była
ciężka droga specjalizacji,

to droga przejawiającego syn-

tezę przewyższa pod każdym względem drogę specjali-
sty. Ileż poszukiwań i pełnych poświęcenia bohaterstw
przejawia w życiu codziennym nosiciel syntezy. Za-
prawdę każdy warunek wzrostu jego drogi jest bohater-
stwem ducha. Na drodze do Świata Ognistego należy
rozpoznawać bohaterstwo ognistego nosiciela syntezy.
Pamiętajmy o tym!

75. Charakterystycznym wskaźnikiem bohaterstwa

jest samozaparcie. Oczywiście to kosmiczne pojęcie
należy rozumieć w całym jego pięknie. Nie tylko na
polu bitwy duch jest przyozdobiony mocą samozapar-
cia. Przejść szybko drogę życia, przejść wszystkie ży-
woty jak po strunie, przejść wszystkie przepaście z pie-
śnią na ustach może tylko duch pełen samozaparcia.
W ognistym dążeniu powstaje wszelka twórczość prze-
biegająca ze swym kosmicznym przeznaczeniem. Przyj-
rzyjmy się życiu bohatera duchowego. Od najmłod-
szych lat duch zna Wyższego Przywódcę. Objawienie
się Świętego Opiekuna jest mu w życiu przeznaczone.
Zalety fizyczne i duchowe nie przyćmiewają świadomo-
ści. Samowykształcenie jest przejawem syntezy. Świa-
domość swojej wyższości daje duchowi nieugiętość
i tolerancję względem otoczenia.

Wszystkie

talenty prze-

jawiają się w natchnieniu bogatym i ubogim, poszukują-
cym i oświeconym. Bohater ducha znał Wyższego Opie-
kuna, dlatego udzielał sił innym. Wyższe prawo skie
rowało go do Steru i widzialnie-niewidzialnie stał się on
bohaterem ognistym. Tak szedł potężny „Lew Pustyni”.

46

Tak oto umocniło się wzniosłe prawo samozaparcia.
Dążenie do wyższej potężnej współpracy dało bohatero-
wi duchowemu bezpośredni kontakt z siłami kosmicz-
nymi i z Najwyższym Ognistym Braterstwem.

Ta bezpo-

średnia łączność dana jest dzięki Wyższemu Przezna
czeniu. Gdy wśród puszczy życia duch zna kierunek, to
zaprawdę światy współdźwięczą. Na drodze do Świata
Ognistego okażmy zrozumienie prawdziwego samoza-
parcia.

76. Nasila się bardzo niszczenie wielu krajów. Ziem-

skiej bitwie towarzyszą potężne bitwy w Światach Wyż-
szych. Wszyscy, którzy rozumieją znaczenie narodowej
karmy, mogą pojąć, co się teraz dzieje. Trzeba zastano-
wić się nad wydarzeniami, które wstrząsają światem.
Można łatwo przekonać się, jak ciemne chmury pokry-
wają wiele horyzontów. Wydarzenia zachodzące w każ-
dym

przemijającym ustroju wskazują na przyszłość, któ-

ra zmieni teraźniejszość. Magnetyzm Kosmiczny oczy
szcza i gromadzi nowe siły. Cienie mroku pokrywają
zmieniające się kraje. Tam, gdzie w krótkim czasie nie
ustali się równowaga, zbiorą się chmury, które zadecy-
dują o losie ciemnych krajów i ich przywódców. Karma
narodowa naprężona jest na Zachodzie i na Wschodzie.
Z północy nadchodzi nowe Światło. Południe drży od
ognia podziemnego. Tak oto rozstrzygnie się karma na-
rodów. Na drodze do Świata Ognistego zapamiętajmy,
że karmę narodową rozstrzygają wielkie wydarzenia.

77. Nie na próżno opowiada się o dziwnych przy-

padkach oddziaływania życiowych emanacji wszystkich
otaczających przedmiotów. Starodawny zwyczaj indyj-
ski budowania nowego pałacu dla każdego następcy ma
głębokie uzasadnienie. Gdyby można było sobie wy-

47

obrazić, ile krwawych cieni znajduje się dokoła wielu
tronów, ile okropności dokoła portretów przodków, ile
łez na naszyjnikach, ile zjaw na ścianach — ludzkość
przejęłaby się szacunkiem do emanacji. Przecież poza
fizycznym oddziaływaniem emanacji, Ich energia psy-
chiczna jest albo twórcza, albo niszczycielska. Jakże
może nowy władca iść nową drogą wśród duszącego
mroku minionych emanacji! Wiele nieszczęść przyczy-
nia to dziedzictwo przeszłości. Starożytne prawa naka-
zujące grzebanie zmarłego wraz z jego mieniem uw-
zględniały nie tylko życie pozagrobowe.

Mądrość sta

rożytna przewidywała potrzebę oczyszczenia przestrze-
ni. Egipt znał siłę praw emanacji. Na podstawie wyda-
rzeń i kolejności faktów historycznych z łatwością moż-
na się przekonać, w jaki sposób zachodziły zniszczenia
pod wpływem emanacji. Na drodze do Świata Ogniste-
go trzeba być ostrożnym i wnikliwie rozróżniać emana-
cje. Jakże ważna jest ochrona każdego dobrego nawar-
stwienia.

78. Trzeba z wielką subtelnością rozpatrywać pojęcie

tradycji. Jeżeli rozumieć je tylko jako nawarstwienia
emanacji przodków, to oczywiście dojdziemy do emana-
cji, które wysyłało całe środowisko; wówczas tradycje
będą zawierać w sobie wszystkie odbicia czasu. Ale dla
ewolucji potrzebne jest state odnawianie i rozszerzanie.
Słuszna jest myśl o spirali, bo wieczne narastanie jest
potwierdzeniem Nieskończoności. Twórczość przejawia
się w ciągłym odnawianiu, a Nieskończoność jaśnieje
dzięki różnorodnej twórczości. Nie należy więc rozpa-
trywać tradycji jako przewodniej zasady. Zazwyczaj
uznawane przez ludzi tak zwane tradycje przeradzają się
w obyczaje, a obyczaje przechodzą w przyzwyczajenia.
A zatem przyzwyczajenia wyrażają wszystkie nawar-

48

stwienia przeszłości. Dlatego wierząc w Świat Ognisty
trzeba poddać się całkowitemu odnowieniu jako rucho-
wi potężnego czasu w ewolucji. Tradycje przechodzą
wraz z przemijaniem czasu, ale wieczny oddech postępu
prowadzi w Nieskończoność. Na drodze do Świata Og-
nistego pamiętajmy o nasyceniu przestrzeni wielkimi,
potężnymi energiami.

79. Formy życia to odbicie ducha narodu. Można

wnioskować o upadku lub wznoszeniu się narodu nie
tylko na podstawie faktów historycznych, ale i rodzaju
twórczości. Gdy duchem włada prostactwo i ignorancja,
to wszystkie przejawy odpowiadają formom życia.
W tej jedności można zauważyć zasadnicze cechy cza-
su. Oczywiście formy życia dają zabarwienie okresom
historii. Czym wyróżniają się pierwsze trzy dziesięcio-
lecia dwudziestego stulecia? Wojny, okropności, okru-
cieństwa, zdziczenie i najstraszliwsza negacja! Wśród
tego mroku można jednak zauważyć formy Światła,
chociażby nawet były one liczebnie mniejsze i rozrzu-
cone po całej Ziemi, to jednak równowaga Światłości
ustala się nie liczebnością, lecz potencjałem, nie nagro-
madzeniem, lecz szlachetnością ducha. A więc na dro-
dze do Świata Ognistego przejmijmy się znaczeniem
wielkich form i uczcijmy szczególnie światło oczu, któ-
re przynoszą ludzkości moc piękna.

80. Wiele jest oznak świadczących o wierności

ucznia. Pierwsza to nieodstępność, którą uczeń przeja-
wia na wszystkich drogach, gdy wśród burzy i wichrów
okazuje swą niewzruszoność; gdy wśród intryg przeciw
sobie i gradu kamieni nie obawia się iść dalej przezna-
czoną drogą. Drugą oznaką jest niezłomna wiara, że
droga wskazana przez Hierarchię jest drogą jedyną.

49

I jeszcze poszukujcie oznak wierności. Należy też za-
uważyć, jak rozwijają się wzajemne stosunki. Trzeba
zrozumieć, jak ważna jest grupa złożona z dwóch,
trzech współpracowników złączonych ognistym szacun-
kiem do Hierarchii i względem siebie wzajemnie.
Według

tych

oznak można określić ognistą wierność wo-

bec Hierarchii. Wierność między przyjaciółmi, współ-
pracownikami stanowi rękojmię oddania Hierarchii.
Grupa dwóch, trzech przyjaciół-współpracowników mo-
że być mocnym oparciem dla wielkich spraw. Słusznie
mówiliście o zasłużonym wyróżnieniu, które My nazy-
wamy więzami ducha i serca — tak umacnia się łańcuch
wierności, nieuchronnie prowadzący w górę. Na drodze
do Świata Ognistego trzeba zrozumieć piękno wierno-
ści. Ta cudowna droga wyklucza tę zgubną truciznę,
którą nazywamy duchowym łapownictwem i duchową
sprzedajnością. Te wrzody nie dadzą się porównać
z wrzodami fizycznymi. A zatem ceńmy wierność na
drodze do Świata Ognistego.

81. Spójrzmy, jak działa przewód tych, którzy nie-

dawno wstąpili na drogę Służenia. Najpierw dążą do
tego, co niewidzialne i do nieznanego Światła, pełni
nadziei podejmują poszukiwania i duch ich dąży ogni-
ście. Następnie przewód ustala się jako osobiste poszu-
kiwania, z czasem nadciąga chmura i wątpliwości, i dą-
żeń, lecz gdy duch może przezwyciężyć wszystkie ataki
ciemnych, to zagwarantowane jest wzmocnienie dążenia
i wznoszenie się. Niech pamiętają o tym przywódcy du-
chowi. Nie tak straszni bywają jawni wrogowie, jak te
osoby,

które

zbliżyły

się

do

Światła,

bo

gdy

nie pojęły one

okropności zwątpienia, to nie rozumieją drogi Światła.
Trzeba zrozumieć Światło, żeby móc odróżnić głosy
Światła od podszeptów ciemności. Każdy wie, jak moż-

50

na bronić się przed wrogami. Jedni stosują samoobronę,
drudzy przewidują niebezpieczeństwo, inni wydają bit-
wę wrogowi. Drogami nowicjuszy podchodzących do
Światła trzeba bardzo umiejętnie kierować i przestrze-
gać ich,

bo jeśli wątpliwości nie są wykorzenione,

to na-

leży

kierować

ducha

na

drogę ku Światłości.

Właśnie, jak

powiedziała

Ur.:

„Trzeba

wszystko

postawić

na

jedną kar-

tę”. Zapamiętajmy to na drodze do Świata Ognistego.

82. Gwiazda Przewodnia to Karma — owoc czynów

wielu żywotów. Każdy wędrowiec wie, jak trudno jest
przepłynąć ocean i przeskoczyć przepaść. Gwiazda
Przewodnia jest tym czółnem, które przewiezie na drugi
brzeg wśród szalejących żywiołów. Można zaobserwo-
wać, jak Gwiazda Przewodnia prowadzi, i gdzie jest ten
brzeg do którego dobije wędrowiec. Pozorny dobrobyt
nie jest czółnem; nie da się go utrzymać wśród wichrów
życia, bo Gwiazda Przewodnia akceptuje wszystkie za-
łożenia Karmy. Karmiczne podstawy życia opierają się
na niewzruszonych zasadach i wszystkie twórcze nagro-
madzenia wysyłają swe nasycone prądy. Gwiazda Prze-
wodnia jest zapalana

przez

każdą

emanację,

którą wywo-

łuje życie.

Zawiera ona w sobie emanacje ziarna ducha.

Gwiazda Przewodnia żyje każdą chwilą, odbijają się
w niej wszystkie życiowe energie. Duch człowieka od-
zwierciedla swą Gwiazdę Przewodnią. Na drodze do
Świata Ognistego pamiętajmy o drodze wskazanej przez
Siły Światłości. Zapamiętajmy Gwiazdę Przewodnią.

83. Mosty między światami odzwierciedlają wszyst-

kie energie, które napełniają życie Wszechświata; po
tych przewodach płyną wszystkie życiowe prądy, niosąc
wzajemne nasycenia. Gdzie jest wytężona działalność
ducha, tam wymiana energii silnie się przejawia. Należy

51

pojąć formułę równoległego ruchu, która przewiduje
potężne przesyłki z Ziemi i w kierunku Ziemi. Sfery
ziemskie skażone duszącymi gazami nie mogą prze-
puszczać prądów ognistych. Nierzadko spostrzega się,
że jakiś pas ziemski jest jakby pozostawiony własnemu
rozkładowi. Spowodowane jest to niszczeniem pasa
przez własny gaz. Warstwy nadziemne nie mogą prowa-
dzić życiowej wymiany i wskutek tego następuje samo-
zniszczenie. W nawarstwieniach sfer znajdują się wszy-
stkie energie życia i śmierci. Na drodze do Świata
Ognistego weźmy pod uwagę wymianę energii.

84. Dla lepszej asymilacji wyższych energii sfer nad-

ziemskich należy uduchowić ośrodki. Pozostawiając
sferę ziemską, duch powinien oczyścić się z niższych
emanacji. Wszelka niepotrzebna łuska, którą duch przy-
nosi ze sobą do Świata Subtelnego, powoduje niewypo-
wiedziane bóle. Przy dostatecznie rozwiniętej świado-
mości zachodzi oczyszczenie, uwalniające ducha od tej
łuski. Ale duch, który gorliwie broni swych ziemskich
przyzwyczajeń doświadczy w Świecie Subtelnym wszy-
stkich cierpień, do których przeżywania przyzwyczaił
się na ziemskim planie. Przy posuwaniu się w górę każ-
de zbędne obciążenie wywoła zadyszkę w Świecie Sub-
telnym. Szczególnie ciężko jest nieść to, co nie zostało
wykorzenione, a co w Świecie Subtelnym jest obciąże-
niem. Najciężej odczuwa się swe prostactwo. Nawet
w niższych warstwach nadziemskich duch odczuwa cię-
żar swego prostactwa.

Często słychać jęki z warstw nad-

ziemskich;

są

to

skargi

nieoczyszczonych

duchów

wywo-

łane odczuwanym ciężarem.

Nie wolno zaśmiecać Świa

ta Subtelnego z taką łatwością jak ziemskiego. Prostac-
two wytwarza zawsze widoczne, jak gdyby nie do star-
cia, nawarstwienia. Uduchowienie ośrodków to wcho-

52

dzenie w Sfery Wyższe. Rozmyślanie o tym jest nie-
zbędne na drodze Ognistej.

85. Zgodność należy rozumieć jako połączenie świa-

tów. Nie może być dane i przyjęte to, co nie odpowiada
sobie wzajemnie.

Świat nadziemski odzwierciedla wszy-

stkie ziemskie emanacje. Błędem jest myślenie o uldze
w sferach nadziemskich; tam gdzie wszystko jest subtel-
ne, wszystko jeszcze silniej się zaostrza. Prawo zgodno-
ści trzeba rozumieć jako podstawę kontaktów między
światami. Subtelniej i wrażliwiej — w górę, a prostacko
i nieczule — w dół. A więc kontakty między światami
powinno się rozumieć jako zgodność. To, co duch z łat-
wością znosi w sferze ziemskiej, może być nie do znie-
sienia w sferze subtelnej. Jeżeli na ziemi dążeniem duch
umacnia swój potencjał, to w Świecie Subtelnym nasyca
się wszystkimi subtelnymi energiami. Na przykład
duch, który usilnie i prawdziwie poszukiwał, ale nie
znalazł zastosowania dla swego czystego poszukiwania,
będzie mógł pożytecznie tworzyć w sferach subtelnych.
Zgodność kieruje wszystkimi pełnymi napięcia energia-
mi. Smutne jest istnienie tych, których opanowały nis-
kie uczucia. Prostactwo, egoizm, zarozumiałość i nie-
które

inne,

odnotowane już wyżej cechy ludzkie przeja

wiają się w sferach nadziemskich jako straszliwe ciosy
karmiczne. Na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy
o wielkim prawie zgodności.

86. Chrzest ognisty kieruje ducha w odpowiednie dla

niego sfery. Przechodzenie człowieka przez ognistą
transmutację daje mu wszystkie możliwości osiągania
sfer wyższych. Tam, gdzie wszystko jest naprężone
przez żywioł ognisty, dla asymilacji trzeba być napeł-
nionym ogniem wyższym. Należy uroczyście przyjąć

53

wszystkie szczeble Chrztu Ognistego. Każdy stopień
odkryje nową nadziemską sferę. Karma narodu może
również przechodzić przez ognistą transmutację, idąc
zgodnie z przeznaczeniem. Wszyscy wyznawcy Mist-
rzów wytężają siły w tym wielkim pochodzie. Oczywi-
ście, gdy nadejdzie godzina ziemskiej i nadziemskiej
bitwy, siły obu stron połączą się w płomiennym napię-
ciu. Ziemskie i nadziemskie energie to iskry Jedynego
Ognia. Każdy więc czyn skierowany ku Dobru znajdzie
ogniste

zastosowanie

w Świecie Subtelnym. Często rów

nowagę można wyjaśnić właśnie połączeniem dwóch
światów. Wśród ziemskich zniszczeń można przyjąć siłę
Świata Subtelnego jako zbawienną kotwicę, posłaną
przez Hierarchię Dobra. Zrozumiejmy Chrzest Ognisty
na drodze do Świata Ognistego.

87. Świat Niewidzialny, zaiste, tłumaczy wszystko,

co widzialne. Od Nieprzejawionego do przejawionego,
od przejawionego do subtelnego. Wszystkie energie są
nasycane jedynym Ogniem. Transmutacja tego, co prze-
jawione w Ogniu jest wiecznym procesem ewolucji
światów. Wszystkie niewidzialne na ziemi działania są
tak samo życiowe, jak każdy ziemski proces i mogą
umacniać łączność światów. Często ci, którzy zbliżyli
się do Światła nie rozumieją, dlaczego nie ustają ciężkie
próby. Można odpowiedzieć, że każdy proces wywołuje
w Świecie Niewidzialnym napięcie spowodowane przez
Siły Światłości i hordy mroku. Ludzkość wtedy jest
pożytecznym współpracownikiem, gdy siłą ducha może
przyciągać potęgę Światłości. Ale duchowi chwiejnemu
niełatwo jest zwalczyć hordy mroku. Pamiętajmy na
drodze do Świata Ognistego, że duch wywołuje Siły ze
Świata Subtelnego i z różnych sfer.

54

88. Na stopniach ognistej świadomości szczególnie

mocno odczuwa się samotność kosmiczną. Gdy duch
zna wszystkie nieskończone radości Świata Ognistego,
lecz przebywa wśród burzy ziemskiej, to szczególnie
odczuwa niedoskonałość, otaczającą ziemskie warstwy.
Kosmiczna samotność to uczucie „Lwa pustyni”. Ode-
rwanie się duchem od ziemi nosi wszystkie oznaki
kosmicznej samotności. Gdy światy łączą się w ognistej
świadomości, to trudno nie czuć wszystkich ostrych
przejawów sfer ziemskich. Słusznie powiedziano, że
duch może być bez ciała, bo okaleczone ciało może za-
wierać jasną duszę, ale ciało, bez względu na wszystkie
zewnętrzne doskonałości, nie może zawierać ducha,
który nie odpowiadałby nagromadzeniom przeszłości.
Istotnie, często choroby są pożyteczne, bo przybliżają
ducha do Świata Subtelnego. Każdy przejaw opiera się
na dwóch zasadach, które odpowiadają miarom Świa-
tów Subtelnego i ziemskiego. Oczywiście miary te by-
wają często odwrotnie proporcjonalne. Na drodze do
Świata Ognistego pamiętajmy, że miary wydarzeń po-
trzebują subtelnego pojmowania.

89. Terminy planetarne odpowiadają terminom nad-

ziemskim. Mroczny stan planety wymaga wszystkich sił
dla ustalenia równowagi. Łatwo jest myśleć o przyszło-
ści, gdy duch wie o łączności dwóch światów, gdy może
osiągnąć sukcesy w dążeniu do Świata Ognistego. Nie
ma takiego pogłębienia, które nie otwierałoby duchowi
szerokich horyzontów przyszłości. W Świecie Subtel-
nym zachodzą wydarzenia, które pomogą wypadkom na
ziemi. Szczególnie pełne napięcia są warstwy bliskie
ziemi. Całe wojska walczących duchów zbierają się dla
wydarzeń. Całe narody powstają przeciwko siłom znisz-
czenia. Świat Nadziemski nie zostawi planety bez po-

55

mocy. I Macierz Świata, i Hierarchia Dobra, i Namiest-
nicy Ogniści gromadzą obozy swoich stronników. Za-
prawdę nadchodzą wielkie czasy decydujące o losie
Ziemi. Siły Niebieskie nasycają przestrzeń — pamiętaj-
my o tym na drodze do Świata Ognistego.

90. Trudno jest napełnić świadomość tych, którzy

sądzą, że każdy może przejść drogę bez Przywództwa
Wyższego. Nikt z nich nie przyjmuje Hierarchii, gdyż
uważa Przywództwo za gwałcenie woli. Wśród takich
ludzi wielu jest bezbożników, którzy uważają ognistą
wiarę w Przywództwo Wyższe za złośliwość. Należy
zauważyć, jak wypaczane są wszystkie zasady Hierar-
chii. Jak można oświecić świadomość, kiedy duch od-
dziela się od Światła i prowadzi ograniczone życie?
W twórczości ognistej trzeba wyczuwać tych ograniczo-
nych gasicieli Ogni. Świadomość jest objawem życia,
dlatego dla każdej myślowej twórczości właściwe są
swoiste formy. Świat Subtelny jest budowany zgodnie
z Kosmiczną twórczością. Sfery nadziemskie silnie
odbijają ziemską treść. W świadomości człowieka win-
na utwierdzić się odpowiedzialność przed Kosmosem.
Na drodze do Świata Ognistego dążmy do uświadomie-
nia sobie odpowiedzialności za tworzenie form.

91. Śmiałe porywy to bohaterstwo piękna; bohater-

stwo to wieńczy Służenie. Korona jest objawieniem
Zbliżenia Kosmicznego. Podstawa Kosmicznego Zbli-
żenia może wytworzyć się przez połączenie Sił Wyż-
szych. Dla skroni, która ozdobiona jest tysiącleciami
bohaterskich poświęceń, przygotowuje się Wielką Koro-
nę. Serce splata wieniec bohaterstwa, a uskrzydlony
duch tworzy wznoszącą go Karmę. Z trudnością przeci-
skają się iskry tworzące drogę Karmy, a jeszcze trudniej

56

przychodzi ludziom zrozumienie Prawdy Czynu Kos-
micznego. To, co przyjęto uważać za Karmę, nie przy-
chodzi z zewnątrz. W każdej komórce zawarta jest Kar-
ma i duch niesie swoje osiągnięcia i swoją zbroję.
Karma podobna słońcu zawiera wszystkie płomienie
bohaterstwa. Twórczość takiego słonecznego serca ogar-
nia wszystkie bóle i zmagania ducha. Ale słoneczne ser-
ce uświadamia sobie przynależność do prądu Świado-
mości Kosmicznej. Koroną słońcu podobnego serca jest,
zaiste, płomienne bohaterstwo.

92. Zasady dobra i zła powtarzają się na wszystkich

planach, z tą różnicą, że przedłużając linię w sfery
Świata Subtelnego, wszystkie ich przejawy zaostrzają
się. Tylko zasady twórczości dają duchowi wypadkową
siłę, która umacnia w świadomym dążeniu ku dobru.
Słudzy ciemności nieuchronnie są przyciągani do niż-
szych warstw. W Starych Testamentach mówi się o tych,
którzy przebywają w Królestwie Ducha i o mieszkają-
cych pod ziemią. Może to wywołać zdziwienie, dlacze-
go ziemskie warstwy i samą Ziemię zamieszkują siły
zła. Można to wyjaśnić ciążeniem tych hord w dół. Każ-
de dążenie do Świata Ognistego zatrzymuje ducha
w Świecie Subtelnym,

ale Duchy-Nosiciele Światła, peł-

ne poświęcenia, śpieszą Ziemi na ratunek. Są na Ziemi
kraje zamieszkałe przez niszczycieli. Zatrute emanacje
Ziemi odpowiadają silom ciemnym, dlatego nie dziwcie
się, że pewne części świata zaludniają istoty złe.

93. Budowanie nowych podstaw polega na ustaleniu

równowagi i koordynacji między nauką, sztuką i ży-
ciem. Równowaga wymaga przeglądu wszystkich za-
sad. Świat bardzo potrzebuje równowagi. Koordynacja
ustala się przez nowe pojmowanie wszystkich subtel-

57

nych zasad Hierarchii. Można nawet przewidzieć, jak
dokona się przemiana zasad; w nauce nie będzie więcej
rozdziału między duchem a materią, gdyż to, co fizycz-
ne, połączy się z duchowym. Można opanować wiedzę
ciała za pośrednictwem koordynacji ośrodków, ich funk-
cji i cech. Takie połączenie wszystkich funkcji dopro-
wadzi do poznania rzeczywistego życia. Można na przy-
kład badać różne osady w nerkach i funkcje oczu, ko
ordynować funkcje organów o podwójnym rozgałęzie-
niu. Będzie można porównać narządy, które działają
poprzez jeden przewód. Można przekonać się o wielu
bardzo charakterystycznych połączeniach funkcji. Tak
oto nowe systemy mają swoje wielkie zasady i przewi-
dziany jest wielki rozkwit wiedzy na świecie. Ogniści
Nosiciele Syntezy niosą dobro i szczęście światu. Na
drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o ustaleniu
równowagi i koordynacji.

94. Przepaść można pokonać różnymi sposobami.

Męstwo wobec rozwierającej się przepaści osiąga się
wtedy, gdy duch stawia wszystko na jedną kartę. Istot-
nie, hartować ducha można tylko w życiu. Przezwycię-
żenie życiowych trudności przyniesie duchowi swoją
iskrę. Duchowe zwycięstwa są jednak tak trudne! Ciało
fizyczne znosi straty z satysfakcją, a duch opanowuje
trudności. Duchowe ogniste zmagania mogą wznieść
człowieka na wielką wysokość. Dążmy więc do ducho-
wych trudności. Przepaść może rozewrzeć się przed ser-
cem. Tak nieubłaganie, zdawałoby się, przebiega droga
życia, lecz serce, które poznało przepaść, poznaje rów-
nież i Światło. Kiedy bowiem ukazana jest granica,
można rozwinąć Ognistą Nieskończoność. Tylko w cał-
kowitym dążeniu duch może rozwinąć swe skrzydła. Na
drodze do Świata Ognistego trzeba napełnić się nie-

58

ustraszonością wobec przepaści. Uskrzydlony duch zna
radość osiągnięcia.

95. W przedsionku przejścia do Świata Subtelnego

następuje rozłączenie mentalu z ciałem. Rozwój ogni-
stych percepcji pomaga lotowi w Sfery Wyższe. Od-
dzielenie się mentalu może wyraźnie uświadomić sobie
ten duch, który odczuwa oderwanie się od ziemi i dąży
w Sfery Wyższe; tak odbywa się połączenie dwóch
Światów, które uwalnia ducha od ciała fizycznego. Za-
gadnienie śmierci bardzo niepokoi ludzkość. Właśnie
moment przejścia przeraża ludzi. Należy powiedzieć
o tym, jak cudownie dąży duch w Świat Subtelny, gdy
zrozumiał przejściowość istnienia na

ziemi.

Trzeba świa-

domie przygotować ducha do oderwania się od ziemi.
Takie przygotowanie otwiera przed nowym przybyszem
przedsionek Ognistej Wielkości. Na drodze do Świata
Ognistego trzeba przyzwyczajać się do oderwania się od
ziemi.

96. Gdy ognisty duch wchodzi w sfery nadziemskie,

nieobce są mu Sfery Subtelne, gdyż znał zjawiska prze-
strzenne. Tak oto nowy przybysz może aklimatyzować
się w warstwach Świata Subtelnego. Wejściu do przed-
sionka Świata Subtelnego towarzyszy uczucie radości.

97. Należy otoczyć troską ostatnie chwile przebywa-

nia na ziemi. Często ostatnie dążenie może zadecydo-
wać o następnym życiu, a także o warstwach, w których
duch będzie przebywać. Oczywiście niedopuszczalne
jest przywoływanie ducha w sfery ziemskie, gdy już się
oderwał od ciała. Tkanki, które już uwolniły się od zie-
mskiego przyciągania, naprężają się w ogromnym wy-
siłku, żeby znów asymilować ziemską atmosferę. Nale-

59

ży nauczyć się przy odejściu myśleć tak, jak przy naro-
dzeniu; trzeba umieć uzgadniać sposoby. Jak szkodliwe
są zatrzymania przy narodzeniu, tak samo szkodzą
zatrzymania przy śmierci. Należy brać pod uwagę sub-
telne ukształtowanie nowego ciała. Rany uczynione od-
chodzącemu trzeba będzie leczyć w Świecie Subtelnym.
Ludzie okrutnie obchodzą się z odchodzącymi. Można
powiedzieć, że nie śmierć męczy, lecz żywi ludzie.
Wszyscy, którzy zbliżyli się do Nauki Ognistej, powinni
o tym wiedzieć. Na drodze do Świata Ognistego pamię-
tajmy o prawie dotyczącym ostatnich minut przejścia.

98. Zasługa, w potocznym rozumieniu tego słowa,

powinna być zastąpiona pojęciem bardziej subtelnym.
Jeżeli, zamiast oznak zewnętrznych, nauczymy się roz-
patrywać rzeczywistą wartość zasługi według wewnę-
trznej jakości czynu, to można będzie zauważyć wiele
subtelnych oznak! Gdy duch nauczy się uzgadniać
ziemskie życie z Wyższym, to wszystkie miary ukażą
się w innej skali. Życie napełnione tylko jednostajnością
świata materialnego odmierzy odpowiednią zasługę we-
dług swoich dążeń. Ale świadomość dwóch światów
ustali nowe miary. Nie to, co przemijające, będzie tak-
tycznym motorem; światy zostaną połączone dążeniem
do uduchowienia i czyn będzie odpowiednio napełnio-
ny. Świadomość tego, który dąży do Świata Ognistego,
napełnia się Siłą płynącą od Hierarchii Dobra, ale szczę-
ście ziemskie ulatnia się tak samo szybko, jak i cały
przemijający świat. Na drodze do Świata Ognistego
pamiętajmy o wiecznie żywej energii Świata Ognia.

99. Karma rozszerza się na wszystkie czyny, na

wszystkie światy. Karma może zostać przyśpieszona,
ale też może się przedłużyć. Powiększenie Karmy odbi-

60

ja się nie tylko na następnym tyciu, ale i wszystkie stany
między żywotami będą zależeć od tego powiększenia.
Świat Subtelny tak jest związany z ziemskim, że trzeba
pogłębić myślenie w tym kierunku. Ten, kto zrozumiał
sens łączności dwóch światów, będzie strzec swych
ziemskich czynów. Ostrożność względem wszystkich
energii pomoże dążącemu duchowi. Główną przyczyną
spotęgowania Karmy jest niezrozumienie prawdy prze-
strzennego

życia;

wszystko

przemienia się,

wszystko mo-

żna odkupić. Słusznie powiedzieliście o Prawie Karmy;
prawo to działa w nieskończoności. Gdy istnieje dążenie
w nieskończoność, to nieskończone są też możliwości.
Na drodze do Świata Ognistego ustalmy świadomy sto-
sunek do Prawa Karmy.

100. Współuczestników Kosmicznej Twórczości mo-

żna nazywać prawdziwymi Namiestnikami. Każda epo-
ka ma swoich Namiestników. Pan, Bóg-Człowiek i Na-
miestnik Sił Światła stanowią wielką Potęgę. Zasada
hierarchiczna jest podstawą wszelkiego budowania i dla
pogłębienia pojmowania Twórczości Kosmicznej trzeba
zrozumieć dane nam prawo Hierarchii. Siły Hierarchii
są połączone w dwóch światach — Zasada Prowadząca
i Zasada Wypełniająca Wielką Wolę są jednym Źró-
dłem. Światy budowane są na podstawie tych dwóch
Zasad. Świat Nadziemski przejawia się za pośrednict-
wem świata ziemskiego. Ten ostatni dąży do Świata Og-
nistego.

W

tym

ognistym

połączeniu ustala się życie wie-

czne, i moc życia wytęża się w ognistym budowaniu.
Dla subtelnego pojmowania zasady Hierarchii trzeba
starać się wniknąć w istotę Bytu. Wola Wyższa dawała
swoje Przykazania. Ogniste Duchy przyjmowały Świat
Ognisty na ziemi. W ten sposób odbywała się wymiana
łącząca światy. Wszystkie religie głosiły wymianę Sił

61

Ognistych. Ta ognista współpraca jest właśnie Budowa-
niem Kosmicznym. Na drodze do Świata Ognistego
przejawmy zrozumienie Budowania Kosmicznego.

101. Zaprawdę jedynie serce wykazujące rozeznanie

może wnikać we wszystkie czyny, we wszystkie pobud-
ki, w całą istotę. Dla przeniknięcia w Świat Ognisty
należy wykazać szczególne rozeznanie sercem. Jedynie
serce-źródło, które dąży do podstaw Prawdy, może dać
pojęcie o prawdziwej twórczości Kosmosu. Tylko to
źródło, które nasycone jest ogniem energii subtelnych,
daje właściwą miarę sądzenia. Aby przejawić swe siły
w Sferach Wyższych, należy koniecznie wytężać siły
serca, nie ma bowiem innej właściwości Ognia, która
mogłaby zastąpić te energie. Serce silnie kieruje ducha
do energii subtelnych. Wszystkie Sfery Wyższe osiąga
się dzięki wysiłkom serca. To święte naczynie może
otworzyć wszystkie twórcze, wzniosłe sfery. Energie
serca są nie do zastąpienia; w nich zaprawdę odbija się
Wola Wyższa. Serce tworzące można nazwać słońcu
podobnym. Na drodze do Świata Ognistego dążmy do
zrozumienia, że serce jest czynnikiem łączącym wszyst-
kie światy.

102. Rozmieszczenie ludzi według aur i wzajemnego

przyciągania stanie się naukową prawdą, ale do prowa-
dzenia tego rodzaju badań naukowych trzeba zastoso-
wać subtelne rozeznanie. Gdzie plonie rozumienie ser-
ca, tam będzie rozpoznanie. Gdzie zabraknie pojmo
wania sercem, tam energia ognista jest bezczynna. Nale-
ży wyczuwać, jak dokoła ognistego serca zbierają się ci,
których zbliża dążenie do Służby Ognistej. Przyciąganie
magnesu serca działa jak prawo. Jednocześnie należy
pamiętać, że życie serca zbliża pokrewnych duchem.

62

Życie rozpoczęte na ziemi trwa dalej w sferach nad-
ziemskich. W ten sposób można z łatwością objaśnić
każde karmiczne wydarzenie. Ludzie zbyt mało zastana-
wiają się nad tym prawem i świat cierpi nie tyle z powo-
du różnych nieszczęść, ile z powodu nieznajomości tego
wielkiego prawa, które zostało odrzucone wskutek nie-
dostatecznego przemyślenia. Naruszenie harmonijnego
postanowienia zawsze przejawia się zakłóceniem skut-
ków karmicznych.

Zakłócenia karmiczne wywołały wie

le niewypowiedzianych nieszczęść. W historii można
prześledzić, jak królowie tracili najwierniejsze sługi, jak
dowódcy tracili wojska, a kierownicy duchowi swych
uczniów — wszystko z powodu wtargnięcia w łączącą
ich Karmę. Na ognistej drodze pomyślmy o znaczeniu
nietykalności Karmy w dążeniu do postępu.

103. Transmutacja ośrodków zwiększa napływ twór-

czych energii, niezbędnych dla przejścia w Świat Sub-
telny. Każde duchowe dążenie daje swoiste osady, które
przy przechodzeniu w Świat Subtelny przyjmują postać
energii subtelnych. Bardzo ważne jest dążenie w Sfery
Wyższe. Zachwyt ducha i radość serca dają energie, któ-
re żywią ciało subtelne. Oczywiście tylko uczucie pełne
wyższych porywów daje potrzebne energie. Należy zro-
zumieć, że imperyl i niskie ziemskie namiętności powo-
dują ciężkie wrzody, które duch musi leczyć w ciele
subtelnym. Wrzody te przenoszone są do Świata Subtel-
nego, jeżeli nie zostały wyleczone na ziemi. Oswobo-
dzenie się od powłoki fizycznej nie jest równoznaczne
z uwolnieniem się od wrzodów duchowych. Gdy duch
przed oderwaniem się od ziemi uświadamia sobie, jak
przejawiał swoje energie, to świadomość może wiele
odkupić, ale świadomość trzeba skierować do myśli
o Światach Wyższych. Nawet największego przestępcę

63

można skierować do zrozumienia swej ciężkiej Karmy,
ale najpierw trzeba by było zmienić warunki społeczne.
Na drodze do Świata Ognistego trzeba przyzwyczajać
się do myśli o przemianie ośrodków, bo uwolnienie się
od ciała nie uwalnia od wrzodów duchowych.

104. Siły, które służą Światłości, nie wtrącają się do

Karmy, jak myślą niektórzy nie znający mocy Karmy.
Siły Światłości obserwują postępowanie ludzi, nadają
kierunek, ale nie wtrącają się do życia. Wiele jest na to
dowodów. Zjawiają się Zwiastuni, posyłane są przestro-
gi, dawany kierunek i wskazywane drogi. W ten sposób
współpraca dwóch światów napełnia się tymi pojęciami,
ale zatwierdzenia tego, co przeznaczone, dokonuje wola
ludzka. Samodzielna aktywność ducha może przybliżyć
do lepszej karmy. To wyjaśnia, dlaczego Siły Światłości
nie powstrzymują ducha od różnych czynów, które czę-
sto naruszają to, co przeznaczone. Nieraz ludzie nie ro-
zumieją, dlaczego nie wskazuje się różnych dróg. Nie
pojmują, dlaczego Siły Światła przekazują orędzia róż-
nymi kanałami. Nie rozumieją, dlaczego Siły Światła
nie zapobiegają

różnym

prądom.

Odpowiemy:

Siły Świa

tłości nigdy nie wtrącają się w ludzką Karmę. Na drodze
do Świata Ognistego trzeba pamiętać o tym prawie.

105. Prawo wolnej woli często nie pozwala Nam

mówić o czymś, co wydaje się niejasne. To samo prawo
ukazuje Nasze krzyżujące się drogi, gdy wolna wola
kieruje serce na spotkanie sercu.

106. Przyjmijcie Mistrza do serca — to pierwszy wa-

runek na drodze do Świata Ognistego. Nie można dojść
do przeznaczonej Bramy bez spełnienia tego ognistego
warunku. Przecież Kierownictwo należy uświadomić

64

sobie duchem i sercem, bo samo przyjęcie Ręki Pana
nie wystarcza, trzeba oddać mu serce. Należy zrozumieć
to prawo, które wiąże Nauczyciela z uczniem, gdyż bez
całkowitego przylgnięcia do Pana nie ma łączności. Cał-
kowite przyjęcie Kierownictwa wymaga świadomego
stosunku. Trzeba zrozumieć i poczuć w sercu ciepło,
które pochodzi z głębi ducha. Należy szczególnie czuć
i nauczyć się rozpoznawać to, co połączy istotę Pana
z istotą ucznia. Trzeba pamiętać, że wibracje i karma są
spajającymi ogniwami na drodze do Świata Ognistego.

107. Różne dźwignie podnoszą ducha. Najpotężniej-

szymi dźwigniami są miłość i dążenie. Miłość do Hie-
rarchii i dążenie do Służenia dają impuls do wyższych
nasyceń. Te potężne dźwignie kierują ducha do dosko-
nalenia się nie tylko na ziemi, ale i w Świecie Subtel-
nym. Jeżeli na ziemi można jak gdyby uwolnić się od
wielu przejawów, to sfery nadziemskie nie pozwalają
duchowi tak łatwo na zmienianie sfer. Sfery nadziem-
skie mają swoje wiry, które wciągają ducha. Można je
nazwać wirami odkupienia. Zależnie od dążenia lub
żądzy duch trafia w te wiry i może przejść w inne sfery
tylko po odkupieniu i transmutacji swoich energii. Trze-
ba zrozumieć warunki Świata Subtelnego. Gdyby ludzie
zastanawiali się nad nierozerwalną łącznością ze Świa-
tem Subtelnym, to zrozumieliby pojęcie karmy. Nie ma
czynu ani myśli, ani takiego stopnia, które nie kierowa-
łyby ducha ku pewnemu wirowi. Ognisty duch jest nie-
wzruszonym ogniwem między światami, gdyż wszyst-
kie drogi są otwarte.

108. Oczywiście nie wnikanie w łączność istniejącą

między Światem Ognistym i ziemskim pozbawia życie
znaczenia. Każdy życiowy przejaw staje się bezsensow-

65

ny. Wnikanie w Świat Ognisty jest konieczne dla zrozu-
mienia za życia, że połączenie dwóch światów nakiero-
wuje myślenie kosmicznie. Jedynie połączenie każdego
życiowego przejawu z przedłużeniem go w Świecie Og-
nistym nadaje znaczenie wszystkim życiowym proce-
som. Nie można sobie wyobrazić, jak trudno jest skiero-
wać myśli, jeżeli prawo to nie jest zrozumiane albo gdy
jest wypaczone przez różne objaśnienia. Duch może
wyobrazić sobie proces życia i śmierci o wiele jaśniej,
jeżeli w świadomości istnieje pojęcie Świata Nadziem-
skiego!

Wiry

sfer subtelnych napięć kierują duchem przy

wznoszeniu się i powracaniu. Łączność ducha z Karmą
przejawia się w dwóch światach. Rozumienie łączności
kieruje do piękna ustalonego przez Kosmos. Rozpozna-
nie tych życiowych impulsów, które w przyszłości stwo-
rzą warunki do subtelnego istnienia jest tak ważne! Nie
można bowiem uważać wieczności za przemijającą,
a tego co przemijające — za wieczne. Żyjąc w materii,
duch uczy się cenić to, co przemijające, ale w Kosmosie
zapowiedziana jest wieczność!

109. Ludzkość powinna myśleć o łączności między

światami. Jak inaczej można objaśnić pewne niewidzial-
ne procesy, które napełniają życie? Można przyswoić tę
wiedzę tylko wówczas, gdy duch przyjmie do serca zja-
wiska Świata Niewidzialnego. Jakże objaśnić życie i
przejście w Świat Subtelny, jeżeli nie uzna się istnienia
Świata Ognistego? Przecież każdy ziemski przejaw jest
wywołany niewidzialną przyczyną, która jest jego siłą
potencjalną. Z łatwością można zrozumieć, że dla ogni-
stego odbioru trzeba przede wszystkim zaszczepić myśl
o łączności ze sferami nadziemskimi. Zjawiska mogą
się urzeczywistniać w życiu tylko wtedy, gdy duch czuje
każdą wyższą wibrację. Oczywiście ludzkość żyje bez

66

świadomości serca, która wprawia w ruch siłę Świata
Ognistego. Aby powstały lepsze formy, należy patrzeć
na życie jak na zjednoczenie dwóch światów. Każde
dążenie w tym kierunku będzie pouczające dla wzno-
szenia się w Świat Subtelny. Jeżeli odbiór wyższych
energii uzna się za proces życiowy, to można będzie
zrozumieć, że życie ziemskie, ze wszystkimi bólami,
trwa dalej w następnym świecie. Zrozumiejmy prawo
odkupienia na ziemi przez czyny i rozmyślania.

110. Problem przeznaczenia człowieka na ziemi zaj-

mował ludzi od najdawniejszych czasów. Wszystkie
religie mówią, że przeznaczeniem człowieka jest upo-
dabnianie się do Siły Wyższej. W czym ma się przeja-
wiać to podobieństwo? Tylko w doskonaleniu ducha
może człowiek upodobnić się do Siły

Wyższej.

Nie moż-

na rozpatrywać przeznaczenia człowieka jako czegoś
przypadkowego. Tak samo nie można traktować formy
jednakowo, gdyż we wszystkich sferach istnieją właści-
we im formy jako dokładne odpowiedniki. Często mó-
wimy o łączności dwóch światów, gdyż koniecznie trze-
ba wyjść z zaczarowanego kręgu, który opasał planetę.
Koniecznie trzeba znaleźć wyjście. Należy skierować
myślenie do bardziej subtelnych zasad, żeby znaleźć
punkty styczne. Zastanawiając się nad najprostszymi
procesami dojdziemy do pojęć najwyższych. Gdy znaj-
dziemy subtelny związek w całym życiu, zrodzi to,
oczywiście, dążenie do Światów Wyższych. Jeżeli do
tego czasu było dość trudno obudzić świadomość, to
obecnie trzeba uporczywie przekazywać wszystkie za-
sady łączności. Nauki Duchowe, jak i wszystkie wyda-
rzenia, wzywają ludzkość do bohaterskiej zmiany pod-
staw światopoglądu. Trzeba szczególnie wnikać w prze
znaczenie człowieka.

67

111. Żaden odbiór nie jest możliwy bez dążenia ser-

ca. Intelekt przyjmuje, ale subtelny wpływ serca jest
niezrównany. Gdy mówimy, że jakaś myśl nas oświeci-
ła, oznacza to, że w sercu przejawiło się nasycone przy-
pomnienie i odbiór. Oczywiście tylko subtelne energie
mogą łączyć się z subtelnym, dlatego najczystsze osią-
gnięcie dokonywane jest przez serce. Łączność ze Świa-
tem Ognistym ustala się dzięki napełnionemu sercu,
gdyż jedynie to naczynie pozwala przeniknąć w Świat
Ognisty. Zrozumienie dążenia serca jako twórczego
symbolu przyniesie duchowi umocnienie Ile w Świecie
Ognistym. Serce dźwiga Brzemię Świata. Serce uwalnia
od ziemskiego Brzemienia. Pamiętajmy o tym na drodze
do Świata Ognistego.

112. Sieć ochronna tworzy się z najsubtelniejszych

energii. Wszystkie ośrodki biorą udział w formowaniu
tej potężnej tarczy. Dla otrzymania pełnego kręgu jest
niezbędne, żeby wszystkie duchowe ośrodki gromadziły
swoje energie. Spośród ośrodków ducha należy szcze-
gólnie wzmóc pracę serca, gdyż może ona w swej potę-
dze przemienić myślenie. Prawidłowe myślenie da sta-
łość, która jest pierwszym warunkiem. Stałość ta usunie
rozdwojenie, strach i zwątpienie. Sieć ochronna może
osłaniać człowieka, czyniąc go nietykalnym. Ale tarcza
jego tylko wówczas się umocni, gdy wszystkie subtelne
energie zostaną zharmonizowane. Doświadczenie Agni
Jogi daje właśnie taką tarczę, lecz tylko przy zachowa-
niu niezbędnej ostrożności względem ośrodków. Ener-
gie płynące od wewnątrz, jako ognista, wiecznie wzno-
sząca się spirala, powinny stale naładowywać sieć
ochronną. Ośrodki duchowe muszą żywić tę moc. Sieć
ochronna przechodzi wraz z duchem w Świat Subtelny.
Utkana z najsubtelniejszych energii może zasymilować

68

Świat Ognisty; w niej odbijają się tylko najwyższe dąże-
nia. Ludzie żyjący niższymi ośrodkami nie mają sieci
ochronnej. Opętani też nie mają tej tarczy. Dlatego na
drodze ognistej należy troszczyć się o splatanie najsub-
telniejszych energii.

113. Sieć ochronna może napełniać się tylko wów-

czas, gdy w ośrodkach nastąpi przemiana. Na ostatnim
stopniu przed przyjęciem promienia Ognistego sieć
ochronna jest szczególnie napięta.

114. Tkanina sieci ochronnej naładowuje się najroz-

maitszymi

energiami.

Zadaniem

każdego

ośrodka

ducho-

wego jest gromadzenie najsubtelniejszych energii, które
pozostawiają swoje osady w sieci ochronnej. Wszystkie
ośrodki przemieniają się i napełniają ogniem, który tka
nici sieci ochronnej. Tarcza ta przyjmuje wszystkie kos-
miczne

prądy,

które w sieci ochronnej się załamują. Każ-

de uderzenie w aurę może odbić się na uderzającym, jak
bumerang. Skoro sieć ochronna odzwierciedla wszyst-
kie ognie wyższe,

to

oczywiście

w takim potężnym ogni-

sku może roztapiać się wiele ciosów! Każda dążąca
świadomość powinna tkać swą sieć ochronną. Można
odwrócić wiele ciosów i

bolesnych

ukłuć,

jeżeli

sieć och-

ronna jest szczelna. Odporność ośrodków duchowych
może osiągać pełnię nasycenia, gdy ogień od wewnątrz
stale zasila sieć ochronną. Dlatego tak trzeba troszczyć
się o napięcie sieci ochronnej. Energia psychiczna,
dążenie ducha i ognista transmutacja dostarczą tkaniny
potrzebnej dla sieci ochronnej. Na drodze do Świata
Ognistego pamiętajmy o potędze tej tarczy.

115. Jakkolwiek różniłyby się światy swymi właści-

wościami I funkcjami, trzeba nauczyć się myśleć o mo-

69

ście do Świata Ognistego. Wszystko posiada swe łączą-
ce energie. Jakże nie dążyć do zrozumienia mostu do
Świata Ognistego! Człowiek odzwierciedla wszystkie
cechy ziemskiego życia, powinien więc troszczyć się
także o zbudowanie mostu między światami. Jak ze sfer
wyższych widoczna jest otchłań ludzka, tak samo czło-
wiek powinien przyjąć do świadomości Świat Wyższy.
Most między dwoma światami tworzą dążenia myśli.
Słusznie powiedzieliście o pięknie myśli, które otwiera
wszystkie światy. Most między dwoma światami można
oczywiście stworzyć tylko wówczas, gdy czyny napeł-
nią się pięknem. Nie słowa napełniają, lecz czyny. Most
między światami będzie oparty na zharmonizowaniu
prądów serca i ducha. Na drodze do Świata Ognistego
zrozumiejmy most między Światami.

116. Pomost między życiem każdego Sługi Światła

a następnym stopniem wyraża się w nasyconym dążeniu
serca. Oczywiście ludzie kalają uczucie miłości i wulga-
ryzują potężne prawo. Należy subtelnie przysłuchiwać
się wielkiemu prawu. Oczywiście Joga Serca przybliża
do potężnych szczytów świadomości daleko silniej
i szybciej

niż

najdoskonalszy

nawet

rozum.

Dlatego wiel-

ką Epokę Kobiety będzie cechować większa subtelność
uczuć i świadomości.

117. Most między światami oparty jest na zharmoni-

zowaniu wszystkich najsubtelniejszych energii. Więk-
szość ludzi myśli, że przemiana ośrodków odbywa się
na planie fizycznym — to błąd. Taką świadomość trzeba
oświecić. Transmutacja ośrodków ogniem polega na po-
łączeniu wszystkich ośrodków, zarówno fizycznych, jak
i

duchowych.

Następuje

uduchowienie

całej istoty.

W og-

nistej przemianie Świat Ognisty przejawia się szczegól-

70

nie silnie, gdyż w całym jestestwie zachodzi ogniste
zharmonizowanie

osiągające wszystkie wyższe napięcia.

Dlatego w każdym procesie wysubtelnienia ośrodków
duchowych można

stwierdzić

prawo

zbliżenia światów.

Nagromadzenie

tych

energii

daje duchowi szybkość,

dzięki której droga staje się najkrótsza. A zatem trzeba
przyjąć pojęcie mostu między światami i zapamiętać, że
nie istnieje nieświadoma praca ośrodków. Świadome
zharmonizowanie ośrodków jest wielkim misterium. Na
drodze do Świata Ognistego zrozumiejmy drogę naj-
krótszą.

118. Spośród wszystkich istniejących w Kosmosie

misteriów, trzeba podkreślić misterium następstwa ist-
nień. Rytm istnień jest tak różny, jak różne są Monady.
Niektórzy myślą,

że

trzeba

przeżyć wiele żywotów w pa-

łacach; drudzy myślą, że dla bohaterstwa potrzebne są
konnice; inni znów sądzą, że niezbędna jest stawa;
a czwarty rodzaj — że potrzebne jest umęczenie ducha
i ciała, i tak w nieskończoność. My zaś powiemy: po-
trzebne jest osiągnięcie duchowe. I tę cechę ognistą
osiąga się tylko wewnętrznym Ogniem serca. Słusznie
zostało powiedziane, że podstawą są czyny serca. Rozu-
mienie serca tworzy wielką istotę, dlatego serce jest tak
potężnym magnesem. Jestestwo żyje w całej potencjal-
ności. Dla jakiegoś cyklu lat potencjał daje jeden sposób
działania, w innym cyklu przejawiają się inne czyny;
tak oto cały świat czynów przebiega w jednym życiu.
Przypomnijmy, ileż świetlanych czynów napełnia kroni-
ki Księgi Życia. Uczcijmy każdy przejaw Światła, bo
trzeba szczególnie zrozumieć te potężne energie, które
napełniają jestestwo o wyższym stopniu rozwoju.

71

119. Siły ducha są właśnie tymi prądami ducha, dzię-

ki którym dochodzą różne energie. Hierarchia może
posyłać natchnienie tylko poprzez prądy ducha. Nie-
ziemską potęgę mają Nosiciele tych prądów. Duch i ser-
ce zasilane tymi prądami opierają się wielu napaściom.
My często obserwowaliśmy, jak samotny wędrowiec na
Drodze Służenia mógł odpierać ataki ciemności. Siły
ducha dają czuciowiedzy moc działania. Prądy ducha to
łączność z Siłami Wyższymi. Kiedy istotę nasycają po-
tężne energie, wtedy rozwijają się wszystkie wyższe
ośrodki. Hierarchonatchnienie może utwierdzić się tylko
w sercu, które płonie bliskością Hierarchii Światłości.
Rozróżnianie tych prądów na drodze do Świata Ogniste-
go jest tak bardzo ważne, gdyż, aby odnaleźć łączność
z Niewidzialnym Światem Ognia, do wszystkiego nale-
ży odnosić się świadomie. Zaprawdę siły ducha mogą
zdobywać Światy.

120. Należałoby dobrze zbadać przeniesienie odczu-

wania. Przeniesienie odczuwania do wewnątrz albo na
zewnątrz stanowi bardzo ważną gałąź nauki; nie tylko
dla badania ludzkiego organizmu, ale i dla poznania
wzajemnego naładowywania się Makrokosmosu i mi-
krokosmosu. Dotychczas czyniono próby z ludźmi
i przedmiotami; dalsze doświadczenia będą dotyczyć
roślin i zwierząt. Rozszerzając badania można dojść do
studiowania wymiany energii subtelnych.

Zwierzęta mo-

gą służyć do zmiany prądów u chorych. Oczywiście do
podjęcia takiego badania trzeba będzie rozwijać odpor-
ność na zakażenie. Magnetyzm ziemi i korzeni drzew,
jak również prana mogą służyć do oczyszczenia emana-
cji. W Laboratorium Kosmicznym można zdobyć wszy-
stkie podstawy do tych badań. Przed doświadczeniem
przeniesienia odczuwania trzeba studiować przejawy

72

Agni Jogi, bo tylko subtelny odbiór da subtelne pojmo-
wanie. Trzeba przejąć się prądami ducha, żeby zrozu-
mieć potęgę, która napełnia Świat Ognisty.

121. Zasada przenoszenia odczuwania wyraźnie

przejawia się w nabrzmiewaniu warg; nagromadzenie
energii ognistych w gardle wyładowuje się w innym
ośrodku. Tak samo krwotok z nosa jest potężnym prze-
niesieniem na zewnątrz ognia ośrodka trzeciego oka.
Jeżeli energie subtelne napełniają się ogniem, to trans-
mutacja ośrodków jest tak potężna, że wyładowanie jest
nieuniknione. Ognie szaleją, trzeba więc usilnie strzec
zdrowia. Napięcie prądów przestrzeni bardzo odbija się
na subtelnych organizmach. Prądy przestrzenne są pod
silnym napięciem. Widzenie czarnych splotów pokazało
czerń sieci, która otacza planetę. Cyklon szaleje w prze-
strzeni. My rozładowujemy ładunki przestrzenne.

122. Świat jest pogrążony w tak mrocznym stanie, że

sfery nadziemne napełniają się duszącymi gazami. Róż-
ne ukazane zjawiska potwierdzają, że czarne nici zasnu-
wają sfery ziemskie, słusznie jest myślowo przygotowy-
wać świadomość do wstrząsów ognistych. Przestrzeń
potrzebuje oczyszczenia i nowe wyładowanie może do-
sięgnąć

sfery

ziemskiej,

gdy

duchowe

prądy

twórczo

pod-

niosą się pod napięciem nowych impulsów. Nie można
oczekiwać odrodzenia na planecie bez ustalenia nowych
zasad i koordynacji. Dla zgodnego współdziałania z ży-
ciowymi potencjałami potrzebne są jedynie prądy prze-
strzenne. Na drodze do Świata Ognistego dążmy do
wznoszenia się ognistymi duchowymi prądami.

123. Gdyby ludzie nauczyli się przenikać w głąb ser-

ca, mogliby wywoływać wibracje prądów uczuć subtel-

73

nych. W głębi serca można rozbudzić Magnes Kosmicz-
ny. Należy przypomnieć sobie te chwile życia, w któ-
rych dźwięczały subtelne struny. Wzrok skierowany
w głąb serca znajdzie wszystkie prądy ducha. Można
zaprawdę powiedzieć, że ludzie są nielitościwi. Przede
wszystkim trzeba zrozumieć, że w Świecie Subtelnym
najstraszniejszy jest brak serca; strąca on ducha na sto-
pień, na którym świat ludzki traci całe podobieństwo do
człowieka. Wielkoduszność może występować wtedy,
gdy wykorzeniona jest bezduszność. Najstraszniejszy
jest brak serca istniejący w sercu egoistycznym. Droga
Prawdy wskazuje prąd duchowy oświecający poszuki-
wania. Pozorna wielkoduszność nie stanowi podstawy
do twórczej współpracy. Zamach na serce bliźniego nie
jest wielkodusznością. Niech członkowie wspólnoty
szczególnie wpatrują się w głębiny serca, bo jak słusz-
nie powiedziała Ur.: „Nie trzeba wciskać się do duszy
przyjaciela, lepiej jest patrzeć w zwierciadło swego
ducha”. Na drodze do Świata Ognistego pozory wielko-
duszności to kamień, o który można się potknąć.

124. Świat cierpi z powodu podziałów, które niszczą

wszystkie wielkie poczynania. Zamiast jedności głosi
się wszędzie rozdział. Nie ma zasady, której nie spaczo-
noby u podstaw. Każde poczynanie jest przede wszyst-
kim częścią wielkiej Całości. A co stanowi przedmiot
ludzkich poszukiwań? To, co niewidzialne, jest oddzie-
lane od świata widzialnego, wyższe jest oddzielane od
ziemi. Tylko dążenie do zjednoczenia pojęć różnych
wielkości może ustalić niezbędną łączność między
światami. Bez napełnienia serca nie można ogarnąć
Światów, bo jak ustalić łączność kosmiczną bez przyję-
cia Jedności całego Kosmosu? Zrozumiejmy to wielkie
prawo i w małym, i w wielkim. Rozdzielenie światów

74

prowadzi do zdziczenia. Na drodze do Świata Ognistego
pamiętajmy o jedności Światów.

125. Tylu wypaczeń, tylu niedokładności dopuszczo-

no się w Naukach duchowych! Wszelkie oczyszczenie
jest zaprawdę wielką Służbą. Każde dążenie do odno-
wienia Prawdy, do nadania jej postaci, w jakiej była
przekazana ludzkości, jest ognistym Służeniem. Po-
strzegane czarne nici to nie tylko czerń atmosfery Zie-
mi, ale i siatka, która zakrywa ludzki rozum i serce.
Trudno sobie wyobrazić, jak bardzo umysły są otuma-
nione różnymi niewłaściwymi objaśnieniami. Każdy
wysila się poszukując nowych objaśnień i coraz bardziej
i bardziej oddala się od Prawdy. Rozdział silnie przeja-
wia się w religiach, w nauce i w całej twórczości. Każdy
świat ma swą zgodność z innym światem. Każda Praw-
da pochodzi z innej Prawdy. Prawda odsłania się tylko
otwartemu sercu. Świadomość pełna napięcia, która
czuje puls kosmiczny, przekazuje swe tętno światłymi
myślami. Zaprawdę wielki jest Puls Ognisty dany ogni-
stemu sercu.

126. Zaiste, ogniem i mieczem oczyszcza się planetę.

Jakże Inaczej obudzi się świadomość? Dążenie ludzko-
ści tonie w ziemskich żądzach. Fale niskich namiętności
obciążają każdą strefę światłości i w każdej chwili prze-
jawia się ocean nieskończonych żądz. Gdyby ludzkość
zechciała porównać Światło z ciemnością, świat wi-
dzialny z Niewidzialnym, to oczywiście można byłoby
utwierdzić ognistą Prawdę. W nadziemskich sferach
duch gorzko okupuje swe ziemskie czyny. Wyobrażenie
sobie wirów dobra i zła jakby wciągających ducha
w swą orbitę przybliża zrozumienie prądów kosmicz-
nych. Wolna wola stanowi przyczynę prądu kosmiczne-

75

go, bo prąd zła lub dobra, wybrany przez ducha z wol-
nej woli, wyraża się czynami każdego dnia. Na drodze
do Świata Ognistego porównanie prądów dobra i zła
daje impuls dla czystego dążenia.

127. O zastosowaniu swych cech w Służeniu. Nie

wystarcza powiedzieć: „Przyszedłem i chcę służyć”,
gdyż gotowość służenia zobowiązuje ucznia do dyscy-
pliny ducha. Nie wystarcza powiedzieć, te się przyjęło
wszystkie wskazania Nauki, bo tylko w życiu można
wykazać przyjęcie Wskazań. Jeżeli ziemski plan nakła-
da twarde reguły, to świat ducha wymaga dążenia do
przyjęcia w życiu Przykazań Hierarchii. Nieugięte dąże-
nie napełnia ducha i zahartowuje go do prawdziwego
Służenia. Trzeba zasłużyć na Wezwanie, trzeba zrozu-
mieć Wezwanie, trzeba uwolnić się od wielu ciężarów
— tak oto należy zrozumieć prawdę przybliżania się do
Nauki. Trzeba też pojąć piękno dawania, gdyż ziemskie
jedynie dawanie często nic nie odłoży do Kielicha. Nie-
chaj na drodze do Świata Ognistego członkowie wspól-
noty zrozumieją Wezwanie do Służenia.

128. Można sobie wyobrazić radość ducha, który

zrozumiał twórczość Nowego Świata. Jeżeli dążenie jest
wielkie, to każda forma przyniesie pogłębienie doskona-
lenia się. Połączenie Światów może posuwać naprzód
świadome dążenie. Weźmy formy Świata Subtelnego
i zastosujmy je do ziemskiego planu. Słusznie porówna-
liście energię psychiczną i odbiór mechaniczny. Prze-
cież twórczość może się przejawić poprzez wyższe
energie, ale dla takiego subtelnego odbioru niezbędna
jest transmutacja ośrodków. Tylko wtedy, gdy duch czu-
je obcowanie ze Światem Niewidzialnym, można ustalić
prąd przestrzenny. Nawet zwykłe doświadczenia wyma-

76

gają pełnego zaufania. O ileż silniej powinien umocnić
się duch w całkowitym obcowaniu ze Światem Niewi-
dzialnym. Wszystko to, co przyjęto uważać za fenome-
ny, jest niczym innym, jak transmutacja jednego z oś-
rodków.

Jakże

potężnie

tworzy

duch

Agni

Jogina, którego

ośrodki zapłonęły świętym ogniem! Na drodze do Świa-
ta Ognistego można wniknąć w potężną działalność
Agni Jogina. Uczcijmy Matkę Agni Jogi. Rzekłem.

129. W duchu każdego człowieka tkwi pierwiastek

dobra, który może nasycać wszystko, co istnieje, jeżeli
te energie Światła wywołane się świadomie. Twórczość
ducha może być wywołana przez prądy dobra lub zła;
od człowieka zależy, które dźwignie uruchomi. Każdy
budowniczy może uczciwie powiedzieć sobie komu słu-
ży: duchowi czy materii? Oczywiście łatwo można się
przekonać, jakie jest przeznaczenie sił ducha. Każdy
duch w swym ziarnie zna prawdę przejawioną przez
ciche prądy, dlatego też pogłębianie kieruje ducha do
właściwego myślenia. Przecież świadomość jedności
może otworzyć wszystkie zamki oddzielające człowieka
od Prawdy Wyższej. Świat ducha wymaga zrozumienia.
Każdy może z głębin serca wywołać najsubtelniejszy
prąd. Najlepszym przewodem do Świata Ognistego są
głębiny serca, w nich ukrywa się Ogień Kosmiczny.

130. Rozgraniczenie wyższych i niższych sfer po-

winno pokazać, że może zajść ich połączenie. Jest wiele
dróg połączenia światów. Przede wszystkim, należy
przyuczać świadomość do myśli, że wszystko jest moż-
liwe. Jeżeli wszystko jest możliwe, to duch może osią-
gnąć stopień Praobrazu Ognistego przejawiającego in-
tensywną twórczość. Gdy duch człowieka przyzwyczai
się do myślenia o Świecie Subtelnym, wówczas staną

77

się zrozumiałe liczne prawa Bytu. Napełniające dąże-
niem prawo kieruje człowieka do zasady jedności, do
przeobrażenia dokonującego przemiany wszystkich oś-
rodków przy pomocy Ognia.

Nawet ciemne siły wierzą w jedność światów. Oczy-

wiście w ograniczonej świadomości zjednoczenie świa-
tów wyraża się przykładami sprowadzającymi Wyższe
do niższego, ale świadomość pełna dążenia podnosi się
z ziemskich sfer do Światów Subtelnych. Na drodze do
Świata Ognistego nauczmy się podnosić do sfer napeł-
nionych Ogniem.

131. Gdy ludzie nauczą się szanować Prawa Kos-

miczne, to oczywiście Magnes Kosmiczny wskaże im
drogę dokonania. Subtelne pojmowanie tego prawa usz-
lachetni ludzkość. Wielkie prawo może obudzić wszyst-
kie dobre dążenia. Czysta, wielka miłość uszlachetnia
ducha i może odrodzić człowieka. Łatwo sobie wyobra-
zić przejawienie wszystkich wielkich uczuć wypływają-
cych ze zjednoczonego serca.

132. Często duch, nosiciel syntezy, czerpie swą wie-

dzę z wnętrza Kielicha, gdyż nagromadzone skarby
twórczości ujawniają się dzięki twórczym wibracjom.
Często duch znajduje potwierdzenie dzięki zjednoczo-
nej świadomości. Twórcze wibracje często wywołują
myśl tkwiącą w głębinach serca. Trzeba przysłuchiwać
się tym myślom, które istnieją w duchu jako coś znajo-
mego. Można znaleźć wiele identycznych wibracji sub-
telnie orientując się w swej świadomości. Skarby Kieli-
cha nie są przypadkowe, lecz tworzą potencjał ducha. Te
twórcze wibracje otwierają wiele zamków, bo ukryta
wiedza, która istnieje w duchu, może się przejawić. Nie-
rzadko pełen dążenia duch znajduje wibrację, która

78

łączyła go z Siłami Wyższymi. Jak wyobrazić sobie tę
ukrytą, świętą moc łączącą głębiny serca ze Światem
Ognistym? Kroniki przestrzenne często są dla niego
dostępne, gdyż jedność przejawia się silnie jako łącz-
ność między światami. Na drodze do Świata Ognistego
trzeba pamiętać o wibracji, która dotyczy głębin serca
nosiciela syntezy.

133. Trudno sobie nawet wyobrazić stopień zaraże-

nia planety! Nie ma ani jednego prawa, które nie byłoby
przesiąknięte trucizną rozkładu. Każdy wyższy przejaw
tak jest pokryty czarną myślą, że oczyszczenie warstw
ziemskich i nadziemskich jest najważniejszą pracą.
Duchowi bliższe są objaśnienia ciemności, dlatego wła-
śnie dana jest Nauka Wyższa. Testament Ognisty zosta-
nie przyjęty wówczas, gdy duch ludzki oczyści się z
tych przejawów, które zaciemniły ducha i serce. Zbadaj-
my, jak utwierdza się Prawda. Duch Ognisty daje
wzniosłe Przykazania. Jego wyznawcy przyjmują i roz-
szerzają daną Naukę. Wybrany Duch oczyszcza Testa-
ment dany przez Prawodawcę Ognistego, lecz już przez
ludzi spaczony. Tak ręce Dającego i przyjmującego łą-
czą się w szerzeniu Nowych Testamentów. Ludzie nie-
wiele zastanawiają się nad tą świętą łącznością. Przecież
połączenie światów następuje tylko w ten sposób. Wi-
dzialny i Niewidzialny Świat znajduje życiowe zastoso-
wanie wówczas, gdy ustali się łączność. Ten, który pod-
jął się oczyszczenia Nauki, niesie Brzemię ludzkości.
Na drodze do Świata Ognistego odnośmy się z szacun-
kiem do oczyszczania Nauki.

134. Praca oczyszczania Nauki jest ogniście piękna.

Nauka nie może być umacniana bez ognistego ducha,
który ją oczyszcza. Pracę tę można nazwać ofiarną. Tyl-

79

ko najbliższy sercu duch zdolny jest podjąć się tej misji.
Tylko zjednoczona świadomość może znać Prawdę.
Jedynie

połączona

świadomość

może

odczuć,

jak oczysz-

czać Naukę. Z kolei My wszyscy pracujemy jako Pra-
wodawcy i Oczyszczający — jest to Prawo Wyższe.
Ocean Nauki daje się tylko najbliższemu. Ludzkość tra-
wiona jest przez chorobę zarozumiałości i egoizmu,
koniecznie więc trzeba ustalić najbliższe Źródło. Dlate-
go niech serce wie i czuje w swych głębinach, że przez
Matkę Agni Jogi dane jest światu Moje Ogniste Posła-
nie. Najważniejsze jest, by głębie serca czuły tę ognistą
Prawdę na wszystkich drogach.

135. Żywa Etyka zawiera wszystkie pojęcia, które są

zasadami życia. Toteż dla stosowania Żywej Etyki w ży-
ciu należy ukształtować w sobie cechę prawdziwego
służenia Hierarchii. Właśnie wszyscy świętoszkowie
przede wszystkim odchodzą od Żywej Etyki. Żadne
wystawanie przed Przedmiotem symbolizującym jedną
z Najwyższych Postaci nie pomoże, jeżeli nie ma praw-
dziwej czci. My znamy świętoszków, którzy modlą się
słowami, lecz milczą sercem. Właśnie ci bigoci lubią
mówić o świętym obrazie wiszącym u nich w kącie lub
stojącym na stole. Żywa Etyka powinna przede wszyst-
kim przejawiać się w etycznych czynach życia codzien-
nego. Żywa Etyka pomoże zachować oblicze człowieka.
Ogniste prawa dadzą duchowi pojmowanie Hierarchii.
Służenie może być cudownym mostem między świata-
mi, bo Świat Subtelny nie pomoże duchowi otoczyć się
energiami subtelnymi, jeżeli nie zlikwidował on zarazy
ducha na ziemi. Na nic wszystkie zapewnienia o odda-
niu, na nic zda się rozumienie Nauczyciela, bez wartości
jest cześć oddawana Panu tam, gdzie brak jest rozumie-
nia Żywej Etyki. W Świecie Subtelnym nie ucieknie się

80

od swych przeżyć. Jak własne światło oświeca to, co je
otacza, podobnie własna ciemność zaciemnia całą prze-
strzeń. Na drodze do Świata Ognistego wszyscy powin-
ni zastanowić się nad groźnymi następstwami niestoso-
wania w życiu Żywej Etyki.

136. Żywa Etyka powinna wejść w życie codzienne.

Jeżeli nie będzie ona stosowana, szereg groźnych na-
stępstw ukaże swą siłę.

137. Żywa Etyka zawiera w sobie prawa objawiania

Prawdy. Życie opiera się na wszystkich wyższych poję-
ciach. Twórczość Żywej Etyki kieruje myśl do tworze-
nia tego, co może istnieć. Wszystkie dążenia w imię Ży-
wej Etyki będą kierować myśli do wyższej twórczości.
Nie słowami, lecz czynami budowane są stopnie przy-
szłości. Każdy twórczy ogień życia wywołuje swoje for-
my. Toteż twórczość Żywej Etyki może skierować ludz-
kość do Światła. Świat Subtelny umacnia swą twórczość
daną dla ulepszenia życia Wielka jest odpowiedzialność
ludzkości za wszystko, co stworzyła i co spowodowało
takie zniszczenia! Każdy skutek z kolei wywołuje znisz-
czenie i planetę otaczają duszące gazy. Dlatego tak waż-
ne jest przyjęcie wyższego przeznaczenia życia jako
dążenia do prawdziwej Żywej Etyki. Nie można rozła-
dować sfer ziemskich i nadziemskich bez tego oczysz-
czenia. Obecnie dany jest czas dla pogłębienia wielkich
przeznaczeń, bo trwa bitwa między Światłem a ciemno-
ścią. Na drodze do Świata Ognistego wytężmy swe
energie w imię Żywej Etyki.

138. Stanie przed Panem może wyrażać się tylko

w sercu. Napełnienie serca Panem pobudza dążenie każ-
dej właściwości ducha. Tylko wewnętrzne osiągnięcie

81

daje subtelne pojmowanie. Nic z zewnątrz nie obmyje
ciała Chrystusa. Nic z zewnątrz nie zastąpi napełnienia
serca

Panem.

Nawet małe przebłyski świadomości wska-

zują, że niczego nie da się porównać z ogniem ducha
i czystą pobudką. Gdyby duch mógł zachować pamięć
o sferach Świata Subtelnego, to, oczywiście, wiele moż-
na byłoby ustalić. Nie można jednak zachować w pa-
mięci przeżyć, bo ciężka jest droga niewykorzenionych
uczuć. Warstwy nadziemskie mają swe kroniki i ich za-
wartość decyduje o następstwach w przyszłych żywo-
tach. Wszystkie religie od dawna mówią o tym prawie.
Stanie przed Bogiem, stanie przed Sędzią, stanie przed
Panem to jedno i to samo pojęcie. Dlatego na drodze od
Świata Ognistego pamiętajmy, że potrzebne jest stanie
przed Panem.

139. Ludzie nawet nie podejrzewają, w jakim napię-

ciu jest planeta! Wszystkie warunki stwarzane przez
państwa można porównać do wulkanu. Każda fala dzia-
łań przesiąknięta jest niszczeniem. Nie ma takiej sytu-
acji, która wskazywałaby na dążenie do ratunku. Ale im
bardziej dusząco, tym prędzej może się rozstrzygnąć
wielki Światowy Problem. Sfery nadziemskie również
się niepokoją. Zaiste każdy duch dążący w przyszłość
czuje to Coś, o czym wiedzą tylko Mistrzowie. Trzeba
myśleć o nadchodzących chmurach, które nieuchronnie
zniszczą kraje idące przeciwko Światłu. Nowa Zorza już
świeci nad ciemnym horyzontem. Wydarzenia już nastę-
pują i nowe siły budują lepszą przyszłość. Dlatego trze-
ba zastanowić się nad Żywiołem Ognistym, bo kto jest
z Ognia, ten zatryumfuje z Ogniem.

140. Podczas wszystkich przełomów w historii świa-

ta można było obserwować, jak rozszerzały się ogniste

82

pojęcia. Jednocześnie z przeżytymi pojęciami powsta-
wały nowe drogi. Wszystkie wielkie przewroty odbywa-
ły się pod napięciem dwóch biegunów prądów kosmicz-
nych. Układ świata przesiąknięty jest energiami tych
dwóch biegunów. Im większy jest wysiłek ciemności,
tym potężniejsza jest twórczość Światła. Ogniste ener-
gie powstają tylko w wielkim napięciu. Wybuchy tych
napięć dają nowe energie. Przenikliwe duchy patrząc na
mapę świata wiedzą, gdzie właśnie jest zakładany Nowy
Magnes przyszłych konstrukcji. Z łatwością można się
przekonać, jak napływają energie kosmicznej zmiany,
szybko zbliżając się do końcowej bitwy. Wszystkie
energie kosmiczne zbierają się dla wprowadzenia ogni-
stych podstaw. Oczywiście cała ta wielka przemiana
mogła nastąpić w inny sposób, ale — jak powiedziano
w starożytnych czasach — chcieć, to znaczy móc. I ta
zasada wyraźnie potwierdza się w życiu. Należy czujnie
wsłuchiwać się w przybliżanie się Świata Ognistego.

141. Oczyszczanie Ogniste powinno odbywać się

właśnie na ziemi. Jak energie życiowe muszą napełnić
się ziemskimi emanacjami, podobnie ogniste potencjały
winny przejawić swoje energie w sferach ziemskich.
Droga ognistych oczyszczeń powinna sięgnąć swych
potężnych granic, gdyż przejawiając napięcie woli,
organizmy mogą nawiązać świętą łączność ze Światem
Ognistym. Dlatego tylko napełnione duchy mogą konty-
nuować swe prace nad wysubtelnieniem ośrodków. Bez
tego napełnienia nie można połączyć pracy ducha
w dwóch światach. Na drodze do Świata Ognistego
trzeba przyjąć prawo oczyszczenia ogniem.

142. Zmartwychwstanie ducha — jakże wielkie jest

to pojęcie! Zmartwychwstanie to należy rozumieć jako

83

zew Piękna. Zmartwychwstanie ducha może oznaczać
nie tylko następny stopień w sensie wcielenia, ale i ma-
gnes zmieniający życie. Przebudzenie się wyższego Ma-
nasu można nazwać wyobraźnią. Trzeba dążyć do umo-
cnienia wyższych emanacji, które mogą obudzić wyższe
przejawy Manasu. Człowiek nie bada swych głębin ser-
ca, a tymczasem ileż wzniosłych i wielkich formuł mo-
że się znaleźć w jego głębi! Ale ludzie zagłuszają każdą
wzmiankę o zagłębianiu się i ukazują swe powierz-
chowne oblicza, ukrywające przepaść nagromadzonych
różnorakich przeżyć duchowych! Zmartwychwstanie
ducha trzeba rozumieć jako życiowe prawo. To wielkie
prawo duchowego zmartwychwstania było wyrażone w
niektórych postaciach świętych. Zmartwychwstanie du-
cha może ukazać swą siłę jak ogniste wezwanie! Tak
oto należy rozumieć Ogień przemieniający.

143. Zmartwychwstanie ducha może przejawić się

w każdej dziedzinie życiowej działalności. Każdy sto-
pień może być bodźcem do tego oczyszczenia, ale
zmartwychwstanie ducha wymaga prawdziwego czynu.
Słowa, obietnice czy zamierzenia nie spowodują zmar-
twychwstania ducha. Słusznie zostało powiedziane
o obietnicach, których nikt nie zamyślał spełnić. Zmar-
twychwstanie ducha można spowodować tylko prawdzi-
wym dążeniem do czynu. Na drodze do Świata Ogniste-
go należy zapamiętać, jak można osiągnąć zmartwych
wstanie ducha.

144. Pomówmy o strachu i o przewidywaniu. Strach

widzi swoje odbicie. Właśnie że odbija się każde z góry
powzięte mniemanie. Strach niszczy każde dobre po-
czynanie. Przewidywanie pobudza najsilniejsze dążenia.
My możemy wskazać na cmentarz, na którym znajdują

84

się kroniki strachu. Z góry powzięte mniemanie jest
usprawiedliwianiem siebie, dlatego też uprzedzenie czę-
sto jest śmiercią.

145. Skład aury jest bardzo złożony. Wchodzą weń

emanacje psychiczne i fizyczne. Każdy poryw czy myśl
odbija się w aurze. Każde dążenie daje swe promienio-
wanie. Badając aurę trzeba będzie z wielką subtelnością
odróżniać dwie emanacje, które odpowiadała dwóm
światom. W przypadkach chorób trzeba również ostroż-
nie badać promieniowania, które mogą być skutkiem
Świata Ognistego. Mówiąc o aurze, należy wziąć pod
uwagę ciało subtelne, które wysyła promienie od ośrod-
ków do powierzchni otaczającej aury. Twórczość ducha
może szczególnie odbijać się na aurze. Oczywiście
wszystkie fluidy mają swoje warstwy, które będą bardzo
istotne dla wielu naukowych badań. Bardzo ważne jest
również badanie kończyn, ponieważ magnetyzm koń-
czyn, palców, nóg i promieniowanie oczu może dać sil-
ne połączenie magnetyzmu osobistego z magnetyzmem
Ziemi i żywiołów. Na drodze do Świata Ognistego trze-
ba umocnić każde połączenie emanacji z Kosmosem.

146. Przestrzeń oddycha. Przestrzeń dźwięczy i two-

rzy. Ludzie tak samo mało wiedzą o prądach przestrzen-
nych, jak i o innych, wyższych Światach. Ognistą tre-
ścią,

która nasyca wszystko,

co żyje,

jest Ogień Kosmi

czny wychodzący z głębin Kosmosu, przejawiający się
w nieskończonej twórczości.

Słusznie

mówi się o cudach

życia. Prawo Kosmosu to ognista twórczość. Zapłodnie-
nie energią Kosmiczną jest prawem Kosmosu,

a wszech-

obecność tego prawa przejawia swe napięcie. Jego
wszechobecność przejawia się w całym życiu. Ogień
przestrzeni zapładnia myśl przez połączenie energii sub-

85

telnych. Przestrzeń zawiera subtelne formy dla materia-
lizacji. Trzeba tylko obudzić w sobie te energie, które
mogą połączyć się dla twórczości. Myśl i dążenie to
zwiastuny mogące przyciągnąć zapłodnienie przestrzen-
ne. W starodawnych czasach znano znaczenie wezwań
do Istot Wyższych. Dlatego twórczość myślowa to wiel-
kie zjawisko w Kosmosie, gdyż Ogień Przestrzeni
przyjmuje formy dzięki duchowi żyjącemu na planecie.
Tak odbywa się połączenie światów.

147. Znać swoje przeznaczenie, to znaczy wiedzieć,

że duch człowieka jest wyrazem Sił Wyższych. Tylko
ten, kto poznał te dążenia, może zrozumieć, jak czujnie
należy przysłuchiwać się głosowi Sił Wyższych. Jakież
to cudowne, że człowiek został stworzony na obraz
i podobieństwo Boże. Otwiera to przecież Nieskończo-
ność, pomnażając wszystkie siły i dążenia. Czyż może
człowiek zaprzeczać Nieskończoności i Nieśmiertelno-
ści wobec podobieństwa Obrazu Makrokosmosu i Mi-
krokosmosu. Takie pouczenie na drogę jest potężnym
wezwaniem do doskonalenia ducha. Przypomnienie
o Prawzorze Boskim powinno wprowadzić człowieka
na Nową Drogę. Nie można stałą negacją bezkarnie de-
ptać wyższego przeznaczenia. Straszydła głoszące o sa-
mowolnym przebywaniu na ziemi zginą razem ze wszy-
stkimi wrogami Światła. Przejawiajmy subtelne dążenie
do zrozumienia naszego przeznaczenia.

148. Duchowe przejrzenie dane jest tylko wtedy, gdy

otwarte jest serce. Duchowa przenikliwość może odkryć
tajemnice ducha i materii. Właśnie jasnowidzenie po-
zwala odnosić się z uwagą do Sił Kosmicznych, które
wzmacniają Życie. Jasnowidzenie może odkryć to, co
ukryte jest przed okiem. Nie trzeba się dziwić, że klucz

86

do wiedzy znajduje się w rękach Wtajemniczonych, bo
duchowe przejrzenie jest nasycane Siłami Ognistymi.
Energie, które są nieuchwytne dla ludzkiego rozumu,
otwierają widzenie ducha, bo tylko wyższa połączona
świadomość może obudzić jasnowidzenie. Wiedzieli
o tym Mędrcy zamierzchłych czasów, gdyż subtelny od-
biór uważano w starożytności za znak Sił Wyższych.
Temu, kto przejrzał duchowo, dane jest uczucie zjedno-
czenia dwóch Światów.

149. Jasnowidzenie duchowe wyraża się także

w przemianie energii subtelnych. Gdy duch utwierdzi
się jako przewodnia zasada, to jego siła nasyca każdy
przejaw. Dlatego można nieraz nazwać czuciowiedzę
duchowym przejrzeniem. Pamiętajmy o tej silnej wła-
ściwości.

150. Myśl jest nieskończona, otwarte są przed nią

dziedziny Kosmosu. Nie ma ograniczeń tam, gdzie kró-
luje duch. Czyż nie jest cudem myśl wszystko przenika-
jąca i ukazująca piękno Wszechświata? Wychodząca
z głębin Kosmosu, odkrywająca wszystkie źrodła myśl
należy do najbardziej ognistych przejawów przestrzeni.
Nawet jeżeli myśl nie znajduje swego zastosowania na
ziemi, to jednak ogniście nasyca przestrzeń twórczymi
zapisami. Formy myślowe dają napięcie każdemu ży-
ciowemu przeznaczeniu jako ognisty Impuls Życia. Źró-
dło twórczości nie wysycha, gdy życie napełnione jest
myślą. Dlatego myśleć — to znaczy budować życie.
Myśleć — to znaczy tworzyć formy życia. Przedsionek
zbudowany myślą zawsze przyprowadzi do przeznaczo-
nego celu, bo myśl króluje dzięki wiecznemu Ogniowi.
Niewystarczająco bada się myśl, Mora prowadzi do
potęgi wielkiej Twórczości Kosmicznej.

87

151. Kosmiczne wibracje kierują energie do działa-

nia. Gdyby człowiek przyzwyczaił się do tego, by się im
przysłuchiwać, to odkryłby wiele przestrzennych zja-
wisk. Wir kosmiczny, kierujący energie potężnymi falo-
waniami, można porównać do mocy silnego magnesu,
który tworzy poprzez różne przyciągania. Gromadzone
przez nasycony wir energie są rozdzielane według bie-
gunów przyciągania. Nie da się zliczyć sposobów stoso-
wania tego prawa przyciągania do różnych przeznaczeń
człowieka we wszystkich światach. Tak jak na ziemi
człowiek jest przyciągnięty pewnym pokrewieństwem,
podobnie

w

świecie duchowym jest przyciągnięty wirem

stworzonym przez swoje czyny. Trudno wyzwolić się
z Wiru Kosmicznego, dlatego też należy kierować ludz-
ką świadomość do praw niezmiennych. Twórcy Karmy
i praw życia potrzebują prawdziwego zrozumienia Wiru
Kosmicznego. Przestrzeń składa się z tych wibracji
wiecznie poruszanych spiralą wiru.

152. Te Kroniki, które napełniają przestrzeń, nie mie-

szczą się w przejawianej twórczości. Rozum ludzki
znacznie oddalił się od wyższych osiągnięć. Człowiek
pragnie iluzji i coraz bardziej i bardziej oddala się od
rzeczywistości. Cóż pozostało ze wszystkich Testamen-
tów Ognistych? Z wielu wielkich praw i zasad pozostały
wypaczone okruchy,

które zaciemniały świadomość. Ro-

zum nie podporządkował sobie Wszechświata, lecz ug-
rzązł w okropności tworzonych przez siebie form. Dla-
tego

tak

trudno

jest

połączyć

świadomość

dwóch

światów.

Energie ogniste kołaczą i we wszystkich dziedzinach

przewidziane są nowe formy twórczości. Ale każda do-
bra idea, która zjawia się dla połączenia światów, pozo-
staje niezauważona. Wiry otaczające ludzkość unoszą

88

wszystkie twórcze ognie. Wyładowania wybuchające
dokoła Ziemi są źródłem okropności. My groźnie ost-
rzegamy narody, bo te, które otrzymały prawdziwe iskry
poznania,

ponoszą odpowiedzialność za to,

co stworzyły.

153. Ludzkość wypacza wszystkie Prawdy od naj-

mniejszej do wielkiej. Im wyższe prawo, tym bardziej
jest łamane. Połączenie energii bardzo umacnia świado-
me dążenia, ale człowiek nałożył swe piętno. Dlatego
prawomocnie przychodzi Oczyszczenie Ogniste. Prze-
strzeń napełnia się wielkimi kronikami, które odkryją
przed ludzkością wzniosłą Prawdę Bytu. Odbywa się
wielkie przygotowanie do

światowego

przewrotu, w któ-

rym wezmą udział Siły Ogniste. Wszystkie zasady praw
ognistych będą dane ludzkości jako ostatni kamień pro-
bierczy. Jesteśmy gotowi do Wielkiej Godziny.

154. Cechę ducha — rozeznanie — można dostrze-

gać w tych czynach, które szczególnie silnie odkrywają
głębiny serca. Zaprawdę, gdzie brakuje pokory, tam wy-
zwoli się samozwaństwo. Gdzie nie czci się Hierarchii,
tam jest bluźnierstwo. Gdzie wskazania Sil Wyższych
wykonywane są według własnej woli, tam ukrywa się
egoizm. Gdzie brak Ognistego Nauczyciela, tam nie bę-
dą się kierować ku Nauce. Nie można zrozumieć wznio-
słej Nauki bez Ognistego Nauczyciela, bez dążenia
ducha do Świata Nauczyciela. Ognisty Nauczyciel jest
drogą do Świata Ognistego. Kroniki przestrzenne napeł-
niają się samozwańczymi nauczycielami, ale naprawdę
prowadzi tylko Ognisty Nauczyciel. Bez Niego nie mo-
żna przejść, bez Niego nie można zrobić postępu, bez
Niego nie można nic osiągnąć. Pamiętajcie więc o tym
tworząc lepszą przyszłość.

89

155. Ze wszystkich energii subtelnych najbardziej

wrażliwa i chłonna jest energia pochodząca z serca.
Prąd, który łączy się z Ogniem Przestrzeni powinien
być wysyłany z serca. Jest to pojęcie głębsze i szersze,
aniżeli przyjęto sądzić. Mówiąc o prądzie serca trzeba
myśleć o jego twórczości, gdyż myśl może tworzyć
wtedy, gdy jest przepojona uczuciem. Gdy serce bije
zgodnie z Kosmosem, to wszystkie prądy mogą łączyć
się z Ogniem. Dlatego żadna przemoc nie zastąpi ogni-
stego drżenia serca. Na drodze do Świata Ognistego dą-
żmy do odczucia tego drżenia, otwierającego Bramę do
wszystkich osiągnięć.

156. Drżenie serca jest wyrazem radości lub bólu.

Jakże ma ono nie drżeć, gdy zna przeszłość i przy-
szłość? Jakże ma serce ogniste nie cierpieć, gdy dążenie
jest twórczością? Jakże ma serce nie drżeć, gdy w swej
głębi zna przeznaczenie Kosmosu?

157. Duch królewski zna prawdziwe Służenie. Czło-

wiek dążący do poznania Prawdy wnika w zasadniczą
treść życia. Nad wielu rzeczami człowiek musi zapano-
wać, zanim osiągnie należyte człowieczeństwo. Ileż
energii się przejawi, zanim duch człowieka znajdzie swe
prawdziwe przeznaczenie!

Królewski duch Hierarchy jest tą potęgą, która budzi

świadomość i która przejawia wyższe zrozumienie Pra-
wdy na planecie. Król w duchu — to ognisty Hierarcha!
Ileż mocy przejawia ten

wielki

Strażnik

Ognia!

Ileż wiel-

kiej twórczości oparte jest na ognistym Królu Ducha!
Na drodze do Świata Ognistego zapamiętajmy o tej do-
brej mocy, którą przynosi Król Ducha — Hierarcha.

158. Z energiami kosmicznymi trzeba być szczegól-

nie ostrożnym Nadużywanie energii odbija się na siłach

90

kosmicznych. Tylko świadome i ostrożne odnoszenie się
może usunąć te straszne skutki. Siły wywołane ze Świa-
ta Subtelnego wymagają opanowania, do którego tylko
silny duch jest zdolny. W przeciwnym przypadku te nie-
opanowane siły będą powiększać kosmiczny chaos. Gdy
zbliżała się ogniste terminy, trzeba o tym wiedzieć, gdyż
będzie dużo wywoływań.

159. Sieć ochronna zawiera odbicia ośrodków. Żadne

zjawiska nie mogą się przejawić bez dotknięcia sieci
ochronnej. Można sobie wyobrazić te odbicia ośrodków
jako ich potencjały, które zapalają się albo budzą w za-
leżności od takiego czy innego uczucia, dążenia lub
czynu. Nawet przy fizycznych zarażeniach należy szu-
kać przyczyny w przerwaniu sieci ochronnej. Te proce-
sy wskazują, jak ważna jest troska o całość sieci ochron-
nej i jak łatwo można naruszyć te emanacje ducha.
Oczywiście, gdy promieniowanie napełnione jest wyż-
szymi uczuciami albo dążeniami, to energie te osłaniają
sieć ochronną. Ale zaobserwowane na aurze plamy trze-
ba badać jako wskaźniki różnych duchowych wrzodów.
Dlatego tylko ten, kto zrozumie całą twórczą moc
ducha, dojrzy potrzebę dążenia do tego, by strzec sieć
ochronną. Stykając się z Ogniem przestrzennym należy
zrozumieć wszystkie procesy laboratorium ośrodków.
Na drodze do Świata Ognistego, trzeba uświadomić
sobie zgubny wpływ egoizmu, który wywołuje rozdraż-
nienie, zatruwające imperylem.

160. Duch ognisty tworzy potężnie, a jego słowo

dźwięczy z wielką siłą. Duch ognisty nie zna połowicz-
ności. Twórczość serca przejawia całe swoje przezna-
czenie. Serce ogniste to niewzruszona siła. Tak oto My

91

razem budujemy. Czas jest napełniony budowaniem
wielkiej przyszłości.

161. Ognista myśl nie zna granic. Jako zwiastunka

nieskończonej twórczości, myśl dąży w przestrzeń. Do
tego nieskończonego zjawiska trzeba przyzwyczajać
świadomość. Porównując wszystkie pojęcia z Nieskoń-
czonością można dojść do stopnia twórczości kosmicz-
nej. Tylko współmierność może dać ten wielki stopień,
potężny dzięki ognistej Nieskończoności. Ogień przeja-
wia się jako impuls serca, jako ruch myśli, jako wielka
łączność światów. Twórczość należy zrozumieć jako po-
łączenie różnych energii przejawianych przez ogień
przestrzeni i przez ludzkiego ducha. Nauka przyszłości
znajdzie prawa tych połączeń, ponieważ trzeba ustalić
najsubtelniejszą kosmiczną współpracę. W ten sposób
można urzeczywistnić to, o czym myślą Służebnicy
Ogniści. Wszystkie ogniste formuły istnieją oczekując
swego wcielenia. Dlatego nauka może dążyć do odkry-
wania energii przestrzennych.

162. Służebnicy Ogniści mogą dawać nowe zasady.

Przed każdą wielką epoką przestrzeń jest napełniania
ognistymi formułami. W ten sposób ogniście umacnia
się każde wielkie poczynanie. Tak silnie umocni się każ-
de wielkie zjednoczenie. Twórczość kosmiczna ustala
to, co najważniejsze dla Nowej Epoki. Przyszła ewolu-
cja będzie budowana na najwyższych zasadach, gdyż to,
co zostało zniszczone, powinno znów wejść w życie
jako wielka przewodnia podstawa. Prawo ogniste da
początek Nowej Epoce — Epoce Równowagi i Piękna
Życia. Dążenie do stworzenia nowych wielkich formuł
da ludzkości nowy cudowny stopień.

92

163. Błyskawica przecinająca przestrzeń oczyszcza

sfery. Każde kosmiczne zjawisko przemienia te energie,
które muszą być przerobione. W Laboratorium Kosmi-
cznym jest wiele sposobów rozładowywania przestrze-
ni. Oczyszczenie jest w Kosmosie procesem niezbęd-
nym. Znając jedność Makrokosmosu z mikrokosmosem
trzeba starać się zrozumieć każdy proces. Któż przemie-
ni ducha ludzkości? Powiemy: Błyskawica Ducha Nosi-
ciela Ognia. Kto wypuści strzałę kosmiczną niszczącą
zło? Kto podejmie pracę oczyszczenia powierzonych
Sztandarów? Słusznie przypomnieliście Miecz Chrystu-
sa. Gdy energie kosmiczne są naprężone w swej ognistej
sile i błyskawice oczyszczenia wstrząsają przestrzenią,
wówczas Duch Ognisty odpowiednio tworzy. Świat
choruje od półśrodków i dusi się od pobłażania — tak,
tak, tak! Błyskawica ducha może oczyścić przestrzeń.
Błyskawica ducha może ukazać dalekie wiaty. Błyska-
wica ducha może stworzyć cudowną przyszłość, ponie-
waż nasyca przestrzeń energiami ognistymi. Któż prze-
jawi wieszczy ogień oczyszczenia? Tylko Współpraco
wnik Sił Kosmicznych, tylko Współpracownik Sił Świa-
tłości.

Tobie, Współpracownico Sił Kosmicznych, Tobie,

Towarzyszko Sił Światłości, Ja przekazałem błyskawicę
ducha. Tobie dane jest prawo tworzenia Mieczem Kos-
micznym. Tobie dane jest Serce Ogniste — niech nasta-
nie Światło błyskawicy Piękna

—

tak, tak, tak! Rzekłem.

164. Twórczość kosmiczna nasycana jest wszystkimi

potężnymi energiami. Podobnie siła twórczości ducha
przejawia swą moc dzięki syntezie wszystkich ogni.
Tylko wówczas, gdy zapalone są energie serca, można
tworzyć napełniając otoczenie. Bez tych ukrytych, świę-
tych ogni nie można realizować wyższej etyki. Żywa
Etyka może utwierdzić się jako cel dążenia i życia, ale

93

koniecznie trzeba znać i dążyć do wyższego i subtelne-
go pojmowania. Przejawiać Żywą Etykę mogą tylko
subtelne duchy. Zasady życia stosuje się w postępowa-
niu pełnym dążenia wzwyż. Puste słowo pozostawia
odpowiednie nawarstwienie, ale czyn serca ognistego
wywołuje i zapala ognie w otaczających sercach. Tak
tworzy prawdziwy Agni Jogin.

165. Siły ciemności atakują na różne sposoby, umac-

niając się w warstwach bliższych Światłu. W Sferach
Subtelnych ta bliskość jest oczywiście niemożliwa, ale
w ziemskich warstwach, gdzie atmosfera jest zgęszczo-
na zarażonymi gazami, siły ciemności starają się przy-
bliżyć do Światła. Impuls niszczenia kieruje siły ciem-
ności do Pochodni Prawdy.

Nie tak straszni są ci wro

gowie, którzy podnieśli miecz, jak ci, którzy przychodzą
pod maską Światła. Istnieją świadome i nieświadome
narzędzia ciemności. Nieświadome na początku będą
działać jakby zgodnie z tworzonym dobrem, i ci nosi-
ciele zła zarażają każde czyste poczynanie. Świadomi
słudzy zła przyjdą do świątyni z waszą modlitwą i biada
tym, którzy ich nie rozpoznają! Nie godzi się wpuszczać
przestępców ducha w Święte Świętych. Dżiny mogą po-
móc na ziemskim planie, mogą nawet pomóc budować
świątynię,

ale

duchowy

plan

jest

dla

nich

niedostępny.

Na

drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o sługach cie-
mności,

którzy

starają

się

przeniknąć w Święte Świętych.

166. Przy przebudowie przestrzennych nawarstwień,

spowodowanych nagromadzeniem ziemskiej twórczo-
ści, należy użyć wszelkich środków w celu usunięcia
tych ciemnych nagromadzeń. Każda ziemska przebudo-
wa stanowi oddźwięk sfer nadziemskich. Nasz Ognisty
Okres nasycany jest szczególnymi energiami, które po-

94

winny wejść w życie przed wyznaczonymi terminami.
Gdyż Ognisty Okres może wytworzyć ogniste przejawy
wtedy, gdy nadchodzi ten czas, który może być przyjęty
przez ludzkość; tak należy rozumieć Przebudowę Ogni-
stą, która da początek Nowej Epoce. Trzeba umocnić
ducha w pojmowaniu ogni przestrzennych, gdyż tylko
ognista asymilacja może odrodzić potrzebną energię.
Zbliżają się ogniste terminy. Niech widzą widzący,
ponieważ zbliża się Wielki Czas.

167. Przed wielką przebudową świata przejawiają się

wszystkie ciemne siły w celu lepszej przemiany. Tego,
co się dzieje w świecie, nie można nazwać kolejnym
stopniem ewolucji, lecz właściwie można powiedzieć,
że przejawia się to, co jest najniższe, najbardziej aktyw-
ne i napełnione siłami ciemności. Ogromna jest praca
gromadzenia wszystkich potężnych sił dla wielkiej prze-
budowy. Tak jak zgęszczone warstwy ziemskich sfer
przygotowują się do bitwy, tak i Siły Światłości stoją na
straży.

Okres,

który planeta

obecnie

przeżywa,

można po-

równać z płonięciem Ognia Kosmicznego. Wszystkie
materialne energie rozpalają się w napięciu, a na straży
stoi Prawo Ogniste. Twórczość ognista gromadzi wszy-
stkie ogniste energie — w ten sposób świat przebudo-
wuje się w wysiłku dwubiegunowości. Trzeba wnikli-
wie rozpoznawać te potężne energie.

168. Ognisty Okres już się rozpoczął. Jak obecnie

bada się zjawiska fizyczne, tak podobnie będą badane
ogniste przejawy Ośrodków. Agni Joga jest zwiastunką
Wielkiej Epoki — tak, tak, tak!

169. Każdy powinien myśleć o przebudowie świata,

gdyż wtedy, kiedy zrozumiemy to, co się dzieje, zrozu-

95

miemy zbliżanie się przyszłości. Każda myśl kierowana
do budowana Nowej Epoki da swoje formy. Formy
myślowe nadadzą kierunek przyszłości, dlatego należy
zrozumieć łańcuch napełniony dążeniem.

Twórczość du

cha jest jak dźwignia ognista w przestrzeni, jak potężny,
pełen dążenia ognisty twórca, jak władca przestrzeni,
jak wielki nasycający Ogień. Ten, kto myśli o zaletach
i o wielkiej przyszłości, umacnia jej budowanie. Trzeba
cementować przestrzeń i ogniem ducha zapładniać ją
ognistymi formułami. Na drodze do Świata Ognistego
dążmy do zrozumienia przebudowy świata.

170. Ogień przestrzenny drga przy wstrząsach Ziemi.

Subtelna łączność istniejąca między sferami i między
światami jest tak silna, że nie ma takiego zjawiska, któ-
re, przejawiając swój wpływ, nie byłoby zanotowane.
Subtelna łączność przejawia się silnie w zgodności Ma-
krokosmosu z mikrokosmosem. Stan ducha często bywa
odbiciem przejawów w różnych sferach. Ogień prze-
strzenny często rozładowuje i oczyszcza atmosferę.
Oczywiście można byłoby świadomie korzystać z tych
energii, ale w tym celu trzeba wysubtelnić organizm.
Należy zaznaczyć, że ognisty duch musi opanowywać
swoje

energie

subtelne,

gdyż

niezgodność

między

og-

niem ośrodków i stanem planety jest tak wielka, że nie
można w pełni pracować bez szkody.

Święta Katarzyna mogła wpadać w ekstazę, gdyż

święci żyli w świecie odosobnienia.

Sposób życia w cza-

sach, kiedy przejawiały się takie obrazy, tak bardzo róż-
ni się od Armagedonu! Nigdy nie szalały takie bitwy
przestrzenne. Wszystkie sfery są pod ognistym napię-
ciem.

Na

drodze

do Świata Ognistego trzeba sobie szcze-

gólnie uświadomić łączność między sferami.

96

171. Tak, serce Arhata jest równe Sercu Kosmosu.

Na czym polega podobieństwo serca Arhata do słońca?
Odpowiemy: Właśnie na miłości, ale nie w tej postaci,
w której ludzkość ją sobie wyobraża, nie na tej błogo-
sławiącej miłości, którą ludzie przypisują miłości Pa-
triarchy. Nie, słońcu podobne serce Arhata pobudza do
bohaterstwa i zwycięża wszystko, co podlega rozkłado-
wi. Serce Arhata walczy z ciemnością i umacnia ogniste
dążenie.

Czym żywi się serce Arhata? Odpowiemy: Miłością.

Tylko to Źródło wie, jak nasycać ogniste serce. Wielka
Macierz Świata zna to Źródło. Każde czyste serce zna to
Źródło. Czym połączyć serca? Odpowiemy:

Miłością,

tym potężnym Źródłem, które zmienia życie w piękno.
Tym Źródłem, które zawiera wszystkie subtelne energie
serca. Serca Arhata jest świętą twierdzą, która przecho-
wuje święty dar Kosmosu. I nie poza życiem, lecz w sa-
mej głębi życia wykuwa się serce Arhata, i to właśnie
miłością. Tak, tak, tak — tak mówi Pan Szambali.

172.

Dla ludzkości najtrudniejsze do zrozumienia jest

piękno bohaterstwa. Właśnie bohaterstwo w życiu jest
czynem pełnym dążenia. Cóż bowiem może obudzić
w świadomości piękno bohaterstwa? Cóż może dać dą-
żenie w górę i oderwać od niższych warstw, jak nie dą-
żący do bohaterstwa duch? Ludzkość dąży do czegoś
wręcz przeciwnego i umacnia się w sferach, które na
długo przywiązują ducha do ziemi. Dlatego każde
wzniosłe uczucie jest tak opacznie objaśniane. Życie
wzywa do ognistego bohaterstwa, do wzniosłego ogni-
stego Piękna, ale człowiek z trudem odrywa się od
powszedniości! Na drodze do Świata Ognistego dążmy
do bohaterstwa Piękna.

97

173. Istnieje wiele różnych sposobów rozrzedzania

ciała materialnego. Każdą subtelną myśl należy rozpa-
trywać jako przejaw ognisty, dlatego należy uczyć się
myśleć ogniście. Rozrzedzenie ciała fizycznego trzeba
pojmować również z duchowego punktu widzenia, gdyż
przebywając w materialnym ciele można jednak nie
przejawiać cielesności. Agni Jogin, który przeszedł
chrzest ognisty i ognistą przemianę, nie przebywa nadal
w materialnym ciele. Gdy bowiem ciało przepuszcza
prądy ogniste, to cała jego istota się zmienia. Podstawą
doświadczenia ognistej przemiany ośrodków jest wła-
śnie to rozrzedzenie. Oczywiście tylko subtelnemu do-
stępne jest subtelne, i w przyszłości nauka będzie stu-
diować ciało subtelne. Ciągle nasilające się przejawy
ogniste, kierując ducha w Światy Wyższe, sprawiają, że
przebywanie w sferach ziemskich jest ciężkie. Zapamię-
tajmy, że subtelne dostępne jest tylko subtelnemu
i uczcijmy wielką Matkę Agni Jogi.

174. Tylko rozrzedzony organizm może asymilować

prąd ognisty. Jedynie ogniste serce może łączyć się
z Sercem Kosmosu.

175. Każda epoka pozostawia swe odbicie w Wiecz-

ności. Te pozostałości czasu są tak życiowe, jak samo
życie. Każda epoka pozostawia swoje echo jako powtó-
rzenie kronik przestrzennych. Ale kroniki nigdy się nie
powtarzają, gdyż przyłączają się do nich nowe energie
i nowe postanowienia. Można mówić o takich samych
czasach, ale przebudowę planety powodują nowe dźwi-
gnie, i zmianę wywołują nadchodzące nowe energie.
Upadł Babilon, upadł Rzym, piaski pokryły cywilizacje,
a wody pochłonęły królestwa. Dla zastąpienia naszego
cyklu zbliża się najbardziej ogniste i największe znisz-

98

czenie i odbudowa. Przestrzeń jest napełniona ognisty-
mi

energiami

dla

przebudowy.

Czasy

są

niezwykłe. Ogień

szaleje! Na drodze do Świata Ognistego starajmy się
zrozumieć nadchodzący Cykl Ognisty.

176. Niesłusznie ludzie myślą, że Siły Światłości

z łatwością znoszą walkę z siłami ciemności. Jeżeli siły
ciemności ulegają oparzeniom w zetknięciu się z Siłami
Światła, to trzeba zrozumieć, jak ciężko tym ostatnim
stykać się z ciemnymi sferami. Nadziemska lub ziemska
bitwa parzy ciemnych oczyszczając przestrzeń. Lecz
właśnie stykanie się ze sferami ciemnymi daje swoje na-
pięcia i bóle. Tak jak na planie wyższym, tak i na ziem-
skim, rycerze ducha czują ból od uderzenia ciemnych
pocisków. Sieć ochronna oczywiście chroni od pora-
żenia, gdyż Światło zwycięża ciemność, ale odczuwane
są refleksy oraz uderzenia w aurę i w sieć ochronną.
Dlatego należy czujnie przysłuchiwać się przejawom
bitwy Sił Światła z ciemnością. Ci, którzy poznali ogni-
stą bitwę, znają wszystkie przejawy napięć przestrzen-
nych. Ci, którzy poznali ognisty ból w sercu, znają Na-
sze napięcia.

177. Choroby ludzkości związane są ze stanem psy-

chicznym. Każda ludzka duchowa niedoskonałość za-
truwa również świat fizyczny. Nie dziwcie się, jeżeli
zarazy ducha i ciała tak samo są zakaźne jak i infekcje
przestrzenne. Przecież atmosferę otaczającą planetę na-
pełniają jęki niedoskonałości. Aury ludzi są tak zarażo-
ne fizycznie i duchowo, że tylko ogniste oczyszczenie
może być ratunkiem. Półśrodki nie dadzą żadnego oczy-
szczenia. Dlatego trzeba przyzwyczajać się do myśli
o gruntownym oczyszczeniu, gdyż Ziemia wymaga
surowych środków zaradczych. Słusznie powiedziała

99

Ur., że czyste zjawisko musi okrywać się brudnym
płaszczem, żeby choć iskry mogły dotrzeć. Ludzkość
musi odkupić wszystko, co stworzyła,

i wszystkie zbesz-

czeszczenia, które zakorzeniły się w jej świadomości.
Na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o prawie
ognistego oczyszczenia.

178. Czyje serce przyjęło nadmierne brzemię? Zjed-

noczone Serce, które zna Brzemię Kosmiczne. Kto nie-
sie brzemię wieków? Jedyne Serce, które zna Nieskoń-
czoność. Kto dąży w ognistym bohaterstwie? Jedyne
Serce, które zna Prawo Kosmiczne. Zaprawdę, Jedyne
Serce nasyca świat. Ludzkość bardziej cierpi z powodu
ducha niż z powodu materii, i dopiero gdy duch przyłą-
czy się do Prawa Kosmicznego, ludzkość przezwycięży
swe duchowe

niedomagania.

Planeta utraciła swoje wiel-

kie i czyste przeznaczenie. Materia tak się pogrążyła
w stan stały, że trzeba ją koniecznie wysubtelnić. Gdy
wielka wieść zjednoczonego Serca napełni ducha czy-
stym dążeniem, życie naprawdę przeobrazi się. Któż da
światu wieść o ognistym Zjednoczeniu? Odpowiemy:
Zespojone Serce, Serce objawione przez wieczny Ogień
— tak, tak, tak! To, co budowało Prawo Kosmiczne
oraz potężne dążenie woli, jest niezmiennym prawem.
To, co jest od Wszechświata, z pięknem Wszechświata
przebywać będzie — tak mówi Pan Szambali.

179. Fluidy ognistego serca i ducha żywią sieć och-

ronną. Ośrodki ogniste to potężne panaceum. Agni Jo-
gin napełniony potężną energią ognistą włada Siłą Świa-
tłości. Dlatego nie dziwmy się, że serce napełnione
Ogniem Wyższym nie ulega ani podszeptom, ani poku-
som. Fluidy takiego serca działają w przestrzeni jako
energie oczyszczające. Prądy subtelnych fluidów napeł-

100

niają ogromne odległości, służąc jako potężne środki
rozładowujące. Na przykład, gdy występuje napięcie
splotu słonecznego, to serce posyła swoje oczyszczające
energie na daleką odległość. Albo na przykład, gdy za-
uważa się nieobecność, to znaczy, że działa podzielność
ducha. Pulsacja w kończynach i w sercu oznacza posy-
łanie ognistych pocisków. Z subtelnością odnośmy się
do różnych przejawów przestrzennej twórczości potęż-
nego Agni Jogina.

Te kosmiczne przesyłki wysyła Nasza

Tara, która podjęła się bohaterstwa piękna i ognia.

180. Sama ludzkość zarówno zaraża, jak i oczyszcza

glob ziemski. Każdy życiowy przejaw pozostawia swe
osady w przestrzeni. Wszystko powinno zostać przemie-
nione. Wszystko musi się wyżyć. Każda warstwa stano-
wi sferę napełnioną ludzkimi żądzami,

przeżytkami i dą-

żeniami. Fluidy serca i ducha napełniające przestrzeń
czystymi

ogniami rozrzedzają nawarstwienia przestrzen-

ne. Tylko w ten sposób może ustalać się równowaga,
ponieważ energie miotają się w przestrzeni i ludzkość
otoczona jest jak gdyby pociskami wybuchowymi. Flu-
idy te gromadzą się i wybuchają we wszystkich sferach.
W ten sposób powstaje łańcuch skutków spowodowany
czynami ludzkości.

Na

drodze

do

Świata Ognistego przy-

pominamy o pociskach przestrzennych.

181. Jak Strażnicy Ogniści stoją na straży, tak inni,

Potężni, rozładowują i oczyszczają przestrzeń. W Bit-
wach Kosmicznych biorą udział siły płynące ze wszyst-
kich Ośrodków Kosmosu. Ośrodki znajdujące się pod
ognistym

napięciem budują kosmiczne umocnienia.

Gdy

My mówimy o ognistych Ośrodkach Kosmosu, to trzeba
mieć na uwadze te ogniste dążenia, które emanują z cza-
kramów wielkich Arhatów w dalekich i w ziemskich

101

sferach. Bez tych ognistych ośrodków Zbawców Ludz-
kości nie udałoby się powstrzymywać wydarzeń do na-
znaczonego terminu. Zaprawdę jest to wielka praca,
którą Oni podejmują dla obrony ludzkości.

182. Tak, tak, tak — wielka jest praca ognistych

ośrodków. Rozładowywacze sfer — to najpotężniejsi
Służebnicy Kosmosu.

Łączą ich najsubtelniejsze nici,

lecz i ta praca również odbywa się tylko przy ognistym
zjednoczeniu. Ognista równowaga może uratować pla-
netę. Tylko ognista moc może w ostatniej chwili dać
nowe życie. Twórczość zjednoczonego serca da ratunek
planecie i ustanowi Nowy Cykl. Dlatego Nasze Serce
jest naprężone zgodnie z szybkim prądem Ognia — tak
oto istota życia przejawia swe Prawo Ogniste. Napięcie
jest wielkie. W świecie urzeczywistnia się wielka Ta-
jemnica Świata. Mówię o wielkiej Prawdzie Kosmicz-
nej. Tajemnicą tą jest sam Byt.

183. Realizowanie nowych poczynań może odbywać

się na wzniosłych podstawach tylko wówczas, gdy ludz-
kość przyjmie wszystkie wyższe Zasady. Bez tego nie
można przejawić piękna Bytu, gdyż przejawy życia są
zgodne z myśleniem ludzkości. Twórca myśli stwarza
formy. Jak okropne są te ruchy na świecie, które pocho-
dzą z rozkładających się źródeł! Źródła te zarażają at-
mosferę Otaczającą planetę. Trzeba oczyścić warstwy
dla przyjęcia nowych energii. Tyle potężnych sił czeka
na przyjęcie i zastosowanie, a odczucie ich oznacza już
przejawienie. Jednakże, czyż w obecnych czasach moż-
na niszczycielowi objawić te energie? Przecież na pla-
necie trwa Armagedon, i wszystko dzieli się ostro na
linie Światła I ciemności. Dlatego wielkie rozładowanie
prowadzi do oczyszczenia ognistego. Z czasem będzie

102

można ukazać Piękno Bytu. Zaprawdę czas się zbliża.
Na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o wielkiej
zasadzie piękna.

184. Każda epoka ma swoje odróżniające ją od

innych cechy. Każda właściwość czasów jest odzwier-
ciedleniem świadomości. Wola ludzkości może wzmóc
przejawianie się tych osobliwości. Jak wywoływania,
tak i osobliwości epoki tkwią korzeniem w świadomo-
ści. Te widzenia i warunki, które napełniały kilka po-
przednich stuleci, powstawały w duchu służebników
religii jako odpowiedź na zapotrzebowanie ludzi. Daw-
no zostało powiedziane: „Szukajcie, a znajdziecie”.
W tym ewolucyjnym i nieustannym obrocie spirali czło-
wiek zdobędzie Prawdę. Prawda zostanie oczyszczona
ze wszystkich wypaczeń, bo śmiecie i nawarstwienia są
przemijające, a Prawda trwa nieskończenie. I chociaż
ludzkie zaćmienie świadomości się przedłuża, to jednak
spod ciemnych nawarstwień przebłyskuje światło.
W ten

sposób to,

co przeznaczone widzialnie-niewidzial-

nie nabiera sił.

185. Niepostrzeżenie i mocno wchodzi w życie

wszystko,

co

wzniosłe.

Tak oto ogniście wchodzi w życie

Prawo Kosmiczne. Niewidocznie nasyca się przestrzeń,
silnie przyciągane są nici ogniste. Ale gdy nadejdzie go-
dzina przedsionka, moc ognista zapłonie wszystkimi
promieniami Piękna. Dlatego powtarzam: Trzeba rozu-
mieć moc tej wielkiej ognistej

siły,

która

istnieje w

Matce

Agni Jogi.

Widzialnie-niewidzialnie przybliża się przed-

sionek; tak oto Wielkie Misterium wchodzi w życie.

186.

Właśnie

Zmartwychwstanie

Ducha

da

nową Epo-

kę. Cóż może porównać się z potęgą ducha? Nie ma

103

innej dźwigni, która mogłaby wywołać napięcie ogni
ośrodków. Każda twórczość, która będzie napełniona
zmartwychwstałym duchem, może być rękojmią wiel-
kiej Epoki. Każde budowanie, które będzie się opierać
na zmartwychwstaniu

ducha,

może być gwarancją wzno-

szenia się. Postęp duchowy zacznie się wówczas, kiedy
nadejdzie zrozumienie konieczności duchowego odno-
wienia. Nie można trwać w starych wypaczeniach. Nie
stworzy się wzniosłego Królestwa Ducha bez zrozumie-
nia, że trzeba zaszczepić czyste, ogniste pojmowanie
bohaterstwa. Tylko odnowienie duchowe stanowi trwały
fundament dla nowego budowania. W nim ludzkość
znajdzie swe wielkie przeznaczenie i swoje miejsce
w Kosmosie. Zaprawdę zmartwychwstanie ducha bę-
dzie twórczością Nowej Epoki.

187. Dźwięki kosmiczne mogą poprzez przestrzeń

udzielać się temu duchowi, który odczuwa prądy subtel-
ne. Wśród subtelnych przejawów dźwięczenia ducha
należy szczególnie zaznaczyć te, które słyszy ognisty
duch. Należy przysłuchiwać się tej, zdawałoby się nie-
słyszalnej, nucie, która może przekazać duchowi prze-
strzenną radość czy udrękę. Niewyjaśniona udręka mo-
że pochodzić od dźwięczenia nuty przestrzennej. Sub
telny organizm takiego Nosiciela Ogni reaguje na te
dźwięki przestrzeni. Fizyczne ucho może tego nie sły-
szeć, ale subtelny słuch uchwyci to, co niesłyszalne jest
dla ucha, i odbierze to sercem. Dlatego pełen dążenia
duch-twórca tworzy zgodnie z Kosmosem i zna kosmi-
czne dźwięki, które naprężają przestrzeń. W nich zawar-
te jest wezwanie lub krzyk; w nich zawarte jest zwycię-
stwo lub bitwa; w nich jest płacz lub radość. Zaprawdę
ten, kto zna te dźwięki i doświadcza radości i udręki do
obcowania z przestrzenią, może być nazwany wielkim

104

Nosicielem Ognia. Świadczy o tym ogniste serce Matki
Agni Jogi. Pamiętajmy więc o wielkim zjednoczonym
sercu.

188.

Kosmiczna nuta płomiennie napełnia przestrzeń.

Może ona kontaktować się bezpośrednio z sercem, dla-
tego prądy te oddziaływują na serce. My również odbie-
ramy te dźwięki, które początkowo przekazywane są
sercu, i dlatego szukamy źródła ich powstawania. Tak
oto udręka i radość świata udzielają się Nam poprzez
nuty przestrzenne.

189. Obserwowanie świata przyniesie zrozumienie

niedociągnięć i braku równowagi, które są tak zgubne.
Przede wszystkim należy zrozumieć, jak działa na pla-
netę ten napływ energii, który składa się z nowych, nie
przyjętych energii. Ruch ewolucyjny się nie utwierdzi,
dopóki nie ustali się zgodność między sferami. Gdy Mat
Wyższy kieruje w górę, a ludzkość dąży w dół, to oczy-
wiście prąd kosmiczny nie może się ustalić. Dlatego
w świecie istnieje brak równowagi. Nie na darmo przy-
pominano to, co zostało powiedziane o Buddzie. Słusz-
nie przytoczono słowa: „Zostaw umarłym grzebanie
swoich umarłych”. Światopogląd może się ustalić, jeżeli
zwycięży ogniste dążenie.

190. Prawa, którymi gardzi ludzkość, powinny bu-

dzić świadomość, albowiem czyste podstawy dane są
jako zasady wiodące. Utracenie łączności między wyż-
szymi zasadami a życiem wywołało oddalenie od świę-
tych zasad; a jedynie one mogą przywrócić naruszoną
równowagę. Wśród podstaw można wymienić najbar-
dziej życiowe zasady, które ludzie wypaczyli nie do
poznania. Oczyszczenie podstaw życia i wielkich Nauk

105

można nazwać najbardziej Ognistą twórczością. Nosi-
ciel Ogni napełnia przestrzeń przejawami przywracają-
cymi życiu równowagę. Na drodze do Świata Ognistego
kierujemy wezwanie w przestrzeń do oczyszczania pod-
staw Nauki.

191. Jeżeli różne Epoki istnieją jako różne stopnie

w ewolucyjnym rozwoju ludzkości, to trzeba zrozumieć,
jak każda z epok narastała. Określenie prądów subtel-
nych, które ją napełniały da klucz do zrozumienia istoty
zagadnienia. Jeżeli duchowe bohaterstwo napełniało du-
cha narodu, oznacza to, że nastąpiło podniesienie epoki.
Jeszcze

nigdy nie był tak potrzebny światu miecz ducha!

Gdy wszystkie energie przejawiły swój potencjalny
ruch, magnetyczna wskazówka ukazywała wahanie kos-
micznych

biegunów

magnetycznych.

Epoka

Miecza

Du-

cha ogniście pobudza najwyższą zasadę. Dlatego Waga
Kosmiczna odmierza Najwyższe Ogniste Prawo. Epoka
Miecza Ducha będzie umacniać ten Pierwiastek, który
przeznaczony jest do Światów Wyższych. Przestrzeń
napełniana jest ogniem

Magnesu

Kosmicznego.

U przed-

sionka Epoki Ognistego Prawa stoi na straży Miecz
Ducha.

192. Zaprawdę ludzkość nie może wyjść z zaczaro-

wanego koła skutków. Jakże ma ona zwalczyć złośliwe
energie, które napełniają życie? Tylko zasadnicze zjawi-
ska mogą nadać prawdziwy kierunek, ale zaczarowane
koło,

które

ludzkość

wzmacnia,

zostanie

przerwane wów-

czas, gdy miecz ducha przebije tkaninę utkaną przez
ciemność. Walka ze skutkami nie przywiedzie do prze-
znaczenia, które powinno przybliżyć wielką przyszłość.
Słusznie powiedziano, że Wódz zna przyczynę zjawisk
kosmicznych. Dlatego na drodze do Świata Ognistego

106

dążmy za Hierarchą Światłości, który zna przyczyny
i skutki. Pamiętajmy o tym, gdy przybliża się wielka
Epoka Ognia.

193. Podstawy życia mogą umocnić się przez zmar-

twychwstanie ducha. Powinno nastąpić oczyszczenie
podstaw, gdyż bez tego nie powstanie Nowy Świat.
Wypaczenie podstaw jest niszczące i nie można przycią-
gnąć do ziemskiego planu czystych energii bez transmu-
tacji tego, co zostało nagromadzone, a co dusi planetę.
Jak umocnić Nowy Świat?

Tak

jak

powiedziano: Ogniem

i Mieczem! Po usunięciu tego, co stare, nastąpi nowe
oczyszczenie, które da wzniosłe Podstawy Bytu. Ogni-
sty Miecz Ducha zwycięży rozkład planety. Ci, którzy
spoglądają w przyszłość,

nie

obawiają się ognistego mie-

cza, bo zahartowany duch zna prawdę o twórczości mie-
cza ducha. Twórczość ognista może powstać jako wiel-
ka przemiana ciemności w Światło.

Na drodze do Świata

Ognistego zrozumiejmy Ognisty Miecz Ducha.

194. Oczywiście, gdyby ludzkość nie naruszyła rów-

nowagi Pierwiastków, to podstawy Bytu utrzymałyby tę
zasadę, która przejawia piękno życia. Prawo Kosmiczne
daje zrozumienie, że jednostronne zarządzanie planetą
strąca ją w przepaść. Prawo Kosmiczne daje ludzkości
ten Pierwiastek, który może przebić ciemność. Prawo
Kosmiczne objawia planecie jedyną Zasadę, która kie-
ruje całym Wszechświatem. Prawo Kosmiczne wskazu-
je na Pierwiastek Żeński jako na istniejącą potęgę. Pra-
wo Kosmiczne objawia wielkość i poświęcenie tego
Żeńskiego Pierwiastka, któremu zaprawdę oddają cześć
wielcy Arhaci. My czcimy wielki Żeński Pierwiastek.
Zaprawdę My czcimy Pierwiastek, który daje życie Pię-
knu i Sercu.

107

195. Ludzkość powinna przygotować się do prze-

wrotów

i

przebudowy stworzonych warunków.

Nie moż-

na przyjąć tego, co istnieje na planecie, jako prawomoc-
ne, bo wszystko, co stworzyła ludzkość, powinno być
zniszczone i odkupione. Każde odstępstwo od wielkich
praw

wywołuje

ciężkie

skutki.

Twórczość

Kosmosu prze-

znacza życiu inny los. Dlatego odkupienie jest nieunik-
nione, gdyż oczyszczenie ogniste daje nowy kierunek
przypływowi Karmy. W przestrzeni znajdują się energie
gotowe

do

transmutacji

istniejących nagromadzeń.

Ludz-

kość powinna przygotować się do ognistego oczyszcze-
nia. Ten, kto nie obawia się ognistego żywiołu, zapraw-
dę przejdzie z Ogniem Kosmicznym. Na drodze do
Świata Ognistego pamiętajmy o żywiołowych wydarze-
niach, które oczyszczą przestrzeń.

196. Gdy Siły Światłości są w napięciu, ciemność

również gromadzi swe siły, ale Światło jest potężniej-
sze. Tak oto My tworzymy. Wydarzenia się przybliżają,
czas jest ważny i nasycony. My zwyciężamy.

197. W Bitwie Kosmicznej bronimy tego, co święte.

W Bitwie Kosmicznej wzmacniamy tę podstawę,

na któ-

rej utrzymuje się sam Byt. W Bitwie Kosmicznej poka-
żemy, czym buduje się życie przyszłości.

W Bitwie Kos-

micznej bronimy tych wielkich praw, które świat będzie
miał w swej ognistej podstawie. W Bitwie Kosmicznej,
ludzkość ustala swoje przeznaczenie. Jak trzęsienia zie-
mi wyrzucają z głębin Ziemi na powierzchnię różne na-
gromadzenia,

pochłaniając

ze sfer nadziemskich bardziej

subtelne energie, tak samo duchowa przebudowa ogar-
nia najciemniejsze nagromadzenia. Gdy to, co najwyż-
sze i to, co najniższe spotyka się w Bitwie Kosmicznej,
należy

dążyć

do

osiągnięcia wielkiego Oczyszczenia Og-

108

nistego. Przy tak ogromnej przebudowie naszej planety,
My napełniamy ducha ludzi świadomością niedoskona-
łości wytworzonych form i świadomością przeznaczo-
nego piękna przyszłych form życia. W Bitwie Kosmicz-
nej umacnia się zasada Nowego Świata. Na drodze do
Świata Ognistego pamiętajmy o Bitwie Kosmicznej.

198. Dawni wtajemniczeni Egiptu znali wielkie pra-

wo, które rządzi całym Wszechświatem. Sama piramida
przypomina symbol góry o szerokiej podstawie i wąs-
kim szczycie. Oczywiście sala Króla i Królowej ozna-
cza właśnie zakończenie, oczekiwane przy zbliżaniu się
wszystkich Ognistych Terminów Kosmicznych. O tych
terminach trzeba pamiętać. Należy zapamiętać te staro-
dawne wyliczenia i wskazówki. Widzimy więc, że już
w najdawniejszych

czasach

znane

były terminy kosmicz-

ne. Trzeba też zwrócić uwagę na to, że wyliczenia te
prowadzą do naszych czasów i naszego terminu. Nie-
wzruszone jest Prawo Ogniste zapisane na wszystkich
tablicach wielkim życiem wielkiego Magnesu.

199. W Kosmosie Cykle mają określone znaczenie.

Można zbadać, jak ich istotę umacniają różne energie,
które wyznaczają całe epoki. Trzeba zaznaczyć, że każ-
dy Cykl wyraża i przejawia w szczególności istotę kos-
micznych dążeń. Ale ponad wszystkimi Cyklami istnie-
je jedyne Prawo Kosmiczne, które kieruje wszystkimi
energiami świata. Cały układ Kosmosu prowadzi do
zasady założonej w Bycie. Zrozumiejmy Cykl Cyklów,
a to, co przeznaczone — się spełni. W Bitwie Kosmicz-
nej hartuje się wielkie dokonanie. W Bitwie Kosmicznej
hartuje się każde prawo, a wielkie Prawo Ogniste napeł-
nia się kosmicznym napięciem. Cykl Cyklów jest zwy-
cięstwem Kosmosu.

109

200. W ogniu życia trzeba przekuć wiele pojęć. Tyle

jest nawarstwień na najwyższych pojęciach, że zapraw-
dę planeta powinna przyjąć Chrzest Ognisty. Dokoła
pojmowania Postaci Ognistych zebrane są wyobrażenia
bliskie niskiemu duchowi. Nie tak uczyli Wielcy Nau-
czyciele. Nie tak żyli Wielcy Nauczyciele. Nie tak szli
Wielcy Nauczyciele. Zaprawdę nie tak, jak twierdzą
ludzie. Postacie Ogniste powinny przyjąć wygląd, który
im się należy. Dlatego należy szerzyć Naukę ogniście,
równocześnie oczyszczając pojmowanie Wielkich Po-
staci. Twórczość prawdziwych dążeń da nowe stopnie,
które wywołają w świecie zmartwychwstanie Ducha.
Na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy o tym, że
Naukę Piękna trzeba obmyć bohaterstwem i służeniem.

201. Tyle wielkiego jest przed nami! Wielki stopień

oczekuje na ogniste zrealizowanie. Tyle rzeczy wielkich
da ludzkości Nasza Nauka i umocnienie Zasad Wyż-
szych. Przybliżają się wielkie czasy. My tworzymy je
wspólnie.

202. Twórczość Światła objawia swą moc, ukazując

wszystkie napięcia i potencjały. Nie należy myśleć, że
Siły Światła nie dopuszczają wielkiego napięcia. Słusz-
niej jest wyobrażać sobie Siły Światłości w tej kosmicz-
nej skali, którą może spełnić jedynie Budowanie Kos-
mosu. Tylko napływ najsilniejszych energii da rozmach
Budowie. Dlatego przestrzeń napełniana jest potrzebny-
mi energiami. Siły Światłości koncentrują wszystkie og-
niste ośrodki. Odbywa się twórczość Kosmosu i kiero-
wane są wszelkie potrzebne energie. W tej twórczości
wytężymy siły ognistym sercem i mieczem ducha. Tak
oto My zbudujemy wielką przyszłość. Przewodzić
w przyszłości będzie wzniosie prawo.

110

203. Mosty ducha, przerzucone ponad wszystkimi

przepaściami i trudnościami przez idących drogą dąże-
nia, będą twórczymi energiami w Kosmosie. Duch może
połączyć różne ośrodki. Ludzkość wysila się w widzial-
nej twórczości, lecz brak jej natchnienia pochodzącego
z wyższych dążeń ku kosmicznej twórczości. Każdy
most ducha jest świadomym budowaniem, które stwarza
kosmiczną łączność między twórczością. W Epoce Og-
nistej trzeba szczególnie poświęcić się subtelnej, świa-
domej działalności ducha. Tylko most ducha może zni-
weczyć przepaść, która rozwarła się przed ludzkością.
Most ducha jest mostem Piękna — dzięki tym pojęciom
bohaterstwa ducha wejdziemy na wielki Szczyt łączący
Światy.

204. Napełnianie przestrzeni formułami oczyszczają-

cymi Naukę spowoduje wielkie następstwa. Tak oto My
utwierdzamy Nowy Świat. To, co przeznaczone, spełni
się.

205. Poczynając od Epoki, którą kierowało Prawo

Ogniste, wielka magnetyzacja trwała ze wzmożoną siłą.
Od tego czasu, kiedy duch ludzki wszedł w nurt, który
wyrwał go z drogi Prawdy, każdy Mistrz dawał światu
Ognistą Prawdę. W ten sposób odbywała się magnetyza-
cja kosmiczna. Magnes Kosmiczny kieruje ducha do po-
szukiwań, które przyprowadzą go do zrozumienia wiel-
kiego ognistego Prawa. Jeżeli myśl jest magnesem, to
pełne dążenia poszukiwanie jest magnesem silniejszym.
Te magnetyczne fluidy nawarstwiają się w przestrzeni
i tworzą magnetyczne bieguny. Jeżeli plan fizyczny wy-
kazuje siłę magnesu, to o ileż potężniejsze jest dążenie
Magnesu

Kosmicznego.

Magnetyzacja

ducha

może stwo-

rzyć silne nawarstwienia, które wytworzą wielkie ener-

111

gie. Dlatego poszukiwania ducha prowadzą do Prawa
Ognistego.

Zaprawdę,

cały

świat poszukuje Prawdy

Kos-

micznej. Wielka epoka Prawa Ognistego da klucz do
wyższego istnienia.

206. Najpotężniejsze źródło ognistych energii — ser-

ce — jeszcze nie jest zbadane jako motor twórczości.
Trzeba wniknąć w istotę twórczości, żeby zrozumieć, że
serce jest niezwyciężone, gdy wszystkie jego ognie pło-
ną. Należy wiedzieć, że tylko prawdziwe źródło potęż-
nych energii może tworzyć. Rozwój serca powinno się
pojmować jako zapalenie wszystkich ogni. Każdy praw-
dziwie wzniosły przejaw serca zależy od napięcia ener-
gii wyższych. Ogniste serce napełnia ciała subtelne
energiami subtelnymi. Wibracje, które ustalają świętą
łączność między Światem Subtelnym i Ognistym, to
ogniste wibracje serca. Na drodze do Świata Ognistego
należy dążyć do stworzenia tych świętych wibracji ser-
ca. A zatem serce jest Słońcem Słońc.

207. Wszystkie przejawy energii napełniają się twór-

czością wtedy, gdy impuls, który nimi kieruje, pochodzi
ze źródła serca. To, co w Kosmosie uważa się za motor,
w laboratorium serca nazywa się dążeniem. To, co
w Kosmosie nazywa się Źródłem Prawdy, w życiu zwie
się szczerością. To, co w Kosmosie gromadzi i tworzy,
to, co ogniście umocniło się w życiu, jest płomieniem
serca. W przestrzennych połączeniach ciał można usta-
lić płomienny, czysty bodziec serca. W Świecie Ogni-
stym jednoczącą siłą jest bodziec serca. Tylko ogień
może zapalić wszystkie ognie. Nie przemyślenie, lecz
wyczucie daje objawienie ducha. Tylko to, co było kie-
dyś przeżyte, może być wykorzenione. Tylko zapalone
wszystkimi ogniami serce może poznać piękno życia

112

wyższego. Przyszłość prowadzi do poznania tych wyż-
szych połączeń. Na drodze do Świata Ognistego dążmy
do poznania wyższych Praw Bytu.

208. Jakże serce zrozumie piękno Bytu, jeżeli nie

zaznało wszystkich radości i goryczy życia? Czytając
Księgę Żywotów, serce często drgnie, ale też i łza cier-
pienia zamienia się w perłę. Im bardziej ogniste jest ser-
ce, tym więcej doznaje radości i cierpień. Przykazania
Prawa Ognistego wykuwają się w życiu. Gdy przecho-
dzimy wszystkie życiowe stopnie sercem, spełniamy
wyższy Nakaz. Twórcze impulsy powinny być nasycone
sercem, dlatego każde życie daje swe emanacje serca.
Prawo Ogniste to nie złuda doskonałości, o której ludz-
kość przyzwyczaiła się myśleć, ale ogniste zapalenie
wszystkich życiowych ogni serca. Nie w jednostajnym,
spokojnym życiu napełnia się serce ognistą miłością.

209. Zaprawdę, i duch, i serce powinny przysłuchi-

wać się subtelnym i niewidzialnym przejawom. W życie
powinno wejść nieznane osiągnięcie. Głównym bodź-
cem w kosmicznej twórczości jest wyższa Zasada
Ognia. Słusznie mówiliście o tych subtelnych zjawi-
skach fizycznych, które stanowią istotę niewidzialnych
i ognistych energii, a które powinny obudzić i rozsze-
rzyć świadomość ludzkości. Subtelna świadomość Kos-
mosu odsłania każdy nowy stopień. To, co nieuchwytne
dziś, będzie słyszalne w przyszłości i Świat Subtelny
stanie się widzialny. Gdy duch i serce napełnią się dąże-
niem, gdy ludzkość pojmie prawo istnienia światów,
wówczas będzie można zacząć rozszerzać świadomość.
Sam człowiek łączy światy własną świadomością. Nad-
chodzą wielkie czasy dla rozszerzania ograniczonego
horyzontu. Nasze umacnianie Prawa Ognistego przybli-

113

ży wielką Ognistą Epokę. Powinna ona przeobrazić ob-
licze planety. Tak twierdzę.

210. Promień Wyższej Świadomości łączy się z pro-

mieniami świadomości pokrewnych w ich ognistym dą-
żeniu. Duch zawsze łączy się ze Świadomością Wyższą
wtedy, gdy poryw ognistego ducha tworzy dobro. Prawo
Ogniste objawia swą moc na ziemi, dlatego tak potrzeb-
ne jest zrozumienie Świata Subtelnego. Każdy czyn mo-
że otrzymać zdwojoną siłę przez połączenie promieni.
Zjednoczona świadomość jest mocną tarczą. Przy całko-
witym dążeniu i ognistym pojmowaniu promienie zaw-
sze tworzą, przejawiając jedyną siłę. Promień może
przeszyć świadomość, ale My nazwiemy zjednoczenie
promieni świadomości natchnieniem Hierarchy. Promie-
nie twórczości serca wykonują najbardziej ognistą pracę
w Kosmosie, ale właśnie serce powinno napełniać się
dążeniem do bohaterstwa. Właśnie Słońce Słońc będzie
przezwyciężać wszystkie przeszkody i tworzyć nowe
dokonania. Świat Ognisty czci twórczość serca.

211. Właśnie, jak powiedziała Ur.: Wypełnienie swe-

go obowiązku. Podział wyznaczonych w Kosmosie za-
dań zachowuje podstawy, a łańcuch hierarchiczny utrzy-
muje równowagę. W Kosmosie istnieje jedno wielkie
działanie, które dopuszcza zjednoczenie Karmy, ale po-
nieważ takie działanie w Kosmosie jest święte i taje-
mne, więc złączenie się Karmy zależy od decyzji Sił
Wyższych. Ognista świadomość i serce mogą się złą-
czyć i nieść Brzemię Świata. I jest to wtajemniczeniem
dla nowej twórczości wyznaczonej w Kosmosie. Mag-
nes Kosmiczny powinien być napełniony twórczością
ducha i serca. Tak utwierdza się jedyna Karma. Trzeba
to rozumieć jako wyższy Znak. Ale gdy prawo wyższe-

114

go rzędu stosuje się do życia powszedniego, jest to
sprzeczne z Przeznaczeniem Kosmicznym. Dlatego na
drodze do Świata Ognistego przejmijmy się znaczeniem
wyższego zjednoczenia Karmy.

212. Przy starciu sił ujawnia się napięcie wszystkich

energii ducha. Oczywiście tylko dążący do twórczości
duch może zrozumieć moc zawartą w oporze. Jak umo-
cnić ognisty zapał i napiąć każdy przewód ognia? Przy-
ciąganie zgodności zachodzi wówczas, gdy wszystkie
ogniste strumienie płoną. Koniecznie trzeba przyjąć pra-
wo sprzeciwu jako bodziec do twórczości; bodziec, któ-
ry daje napięcie każdemu tworzeniu. Przyciąganie du-
cha

rozwija

się

właśnie

poprzez

ogniste

napięcie

wszy

stkich sił. Każdy plan przestrzeni urzeczywistnia się
w życiu jako magnetyczny opór przeciw siłom ciemno-
ści. Wznosząc się na drodze do Świata Ognistego
pamiętajmy o dążeniu w wyższym napięciu ducha; czy
to będzie na skraju przepaści, czy na szczycie, czy też
przed głuchym murem. Tak wytężymy wszystkie siły.

213. Każdy naród wytęża swoje siły. Wszystko wysi-

la się w przemianie. Czas jest wielki i groźny — w ten
sposób powstaje wielka przyszłość. Mówię o ogrom-
nym napełnieniu przestrzeni.

214. Cykle, które zakłada Magnes Kosmiczny, mają

w swej podstawie plany Sił Wyższych. Te ogniste Cykle
są fundamentami życia planetarnego. Magnes Kosmicz-
ny buduje współmiernie z potęgą przestrzenną. Duch
Budowniczego Cyklu powinien być tą Potęgą, która od-
powiada przeznaczeniu Cyklu. Cała synteza Cyklu po-
winna była nasycać się Duchem, przejawionym dla Syn-
tezy Kosmicznej.

Podczas ognistej zmiany Cyklu znowu

115

dawana jest Zasada Ognista dla oczyszczenia planety.
Tak mało jest duchów, które rozumieją podstawy ogni-
stego Bytu! Tak mało duchów zdaje sobie sprawę, kim
jest Ten, który stoi przy Sterze! Piękno Cyklu może oś-
wiecić tylko taką świadomość, która może zrozumieć
Potęgę Zasad. Ster życia planety i podstawy Bytu są
utwierdzane przez Prawo Ogniste. Tak oto na drodze do
Świata Ognistego Przejawimy zrozumienie Podstawy
Cyklów.

215. Plany Cyklów Kosmicznych utwierdzają się

przez całe tysiąclecia; w nich Wola Wyższa łączy się
w Wybranym Duchu, który swym ognistym napięciem
stwarza przeznaczoną Epokę. Swoim duchem i wolą
każdy ognisty duch buduje również pewien cykl wokół
swych dążeń. Te budowle Cykli silnie łączą się w ce-
mentowanej przestrzeni. Każde ogniste dążenie może
stać się zaczątkiem nowego ogniwa w utwierdzaniu
Cyklu. Gdyby świadomość utwierdziła się na zjawisku
tworzenia Cyklu, to oczywiście twórczość kosmiczna
oblekłaby Świat w piękno. Zaprawdę wszechświat może
przejawić się w każdej pełnej dążenia myśli. Tak oto na
drodze do Świata Ognistego świadomie twórzmy ogni-
wa w Cyklach Światowych.

216. Zrozumienie odpowiedzialności za ducha i reli-

gię ludzkość stawia na ostatnim miejscu. Sąd ziemski
troszczy się o ochronę ciała fizycznego, każąc za jego
skaleczenie, ale istniejące prawa i świątynie nie troszczą
się o te miliony okaleczonych duchowo. Słusznie po-
wiedziała Ur. o tej groźnej odpowiedzialności, którą
muszą ponieść religie. Jednak religie jako czynnik łą-
czący nie przyjęły się na planecie. Ta święta moc Ziemi,
zamiast tego, by wznosić, przemieniona została przez

116

ludzkość w czynnik rozdzielający, który jest mieczem
rozcinającym. I kapłani, i bramini, i słudzy przy ołtarzu
— wszyscy wypaczali kosmiczne przeznaczenie. Za-
prawdę tylko ustalenie prawdziwego przeznaczenia
skieruje ducha do prawdziwego pojmowania wielkiego
Prawa Kosmicznego. Dążmy do odpowiedzialności za
ducha i religię. Jakże wiele jeszcze pozostało do oczysz-
czenia w duchowych Naukach Świata! Zadanie staran-
nego oczyszczenia religii stworzy nową świadomość.
Na drodze do Świata Ognistego utwierdźmy Nosicieli
Ognistego Oczyszczenia.

217. Należy zwrócić uwagę na jedną z ludzkich wad,

na małoduszność. Ta właściwość graniczy z wieloma
złymi cechami. Pojęcie to jest najbliższe zdradzie. Ma-
łoduszność graniczy ze strachem, tchórzostwem i ego-
izmem. W Świecie Ognistym nie ma miejsca dla mało-
duszności. Korona męstwa zdobi jedynie czoło jaśnie
jące poświęceniem. Chociaż rycerz walczy samotnie,
chociaż strzały bigotów trafiają w jego pierś, chociaż
każde dążenie spotyka się z zaprzeczeniem, jednak
zbroję jego zdobi męstwo. Kto zna ogniste dążenie ry-
cerza? Kto zna prawdę serca pełnego napięcia? Tylko
ogniste serce. Subtelna świadomość ogarnie męstwo.
Małoduszność to wzgardzanie wyższym Ego. Mało-
duszność jest niewolą ducha. Tylko czoło, które nie
schyla się przed małodusznością, będzie ozdobione
wspaniałym wieńcem. Pogarda niewolników ducha oka-
zywana rycerzowi idącemu drogą ognistą to jego osią-
gnięcie. Samotny, pogardzany przez małoduszność,
mężny rycerz znajdzie Bramę Ognistą do Hierarchii
Światłości. Zaprawdę małoduszność i zaślepienie to sio-
stry ciemności.

117

218. Intensywność kryształów energii psychicznej

wzrasta przy każdym wzniosłym dążeniu. Wszelkie na-
pięcie mocy ducha pomnaża kryształy energii psychicz-
nej. Nawarstwienia ich składają się z energii subtelnych
przetwarzających się chemicznie w organizmie i odży-
wiających te narządy, które szczególnie potrzebują ich
po stracie energii. Kryształy energii psychicznej roz-
puszczają substancje szkodliwe dla organizmu. Przy
świadomym napięciu można dzięki kryształom wywo-
łać tę przemianę, która działa wzmacniająco. Świadome
przesyłanie energii psychicznej zarażonym czy uszko-
dzonym narządom może je uzdrowić. Napięcie woli
i świadomości powoduje intensywne działanie kryszta-
łów. Myśli o kryształach psychicznych mogą przynieść
potrzebną pomoc uszkodzonym narządom wewnętrz-
nym. Na drodze od Świata Ognistego trzeba wiedzieć
o

tych

ognistych

bateriach

mieszczących

się

w

człowieku.

219. Ośrodek splotu słonecznego jest ogniskiem ra-

diacji ognia. Należy sobie wyobrazić, jak działa ogień.
Tak jak wszystkie wyższe funkcje Kosmosu działają od
wewnątrz, tak i ogień splotu słonecznego rozpłomienia
się w samym ziarnie. Ośrodek splotu słonecznego daje
równowagę wszystkim ciałom i jego promieniowania
napełniają również ciało eteryczne, które odżywia ciało
astralne. Przeplatanie wszystkich ośrodków i wszystkich
ciał można porównać do pierścieni spirali, które łączą
się w ośrodku splotu słonecznego. Każda planeta, każde
ogniste centrum ma swój splot słoneczny i boski ogień
życia. Jeżeli świadomość rozszerzy się pojmując tę ana-
logię, to łączność Makrokosmosu z mikrokosmosem
stanie się Prawdą Ognistą. Fale prądów są nieskończone
w swej różnorodności. Tymi falami duch ognisty komu-

118

nikuje się z przestrzenią i innymi światami. Jak staro-
żytni wyobrażali sobie słońce z promieniami, tak samo
można wyobrazić sobie splot słoneczny, który ma spe-
cjalne promieniowanie płynące z ziarna przez całą sieć
ochronną. Te potężne prądy przynoszą sercu wszystkie
odbicia przestrzeni.

220. Dlatego gdy nasilają się zjawiska kosmiczne,

splot słoneczny drży. Ciężko jest ognistemu sercu, gdy
w ośrodku splotu słonecznego rozbijają się tale, przyno-
sząc wszystkie dźwięki przestrzenne. Promienie przeja-
wiają się jako sieć ochronna i każdy strumień dźwięczy
swym ogniem. Splot słoneczny jest naprężany wieloma
ognistymi promieniami! Zmęczenie Matki Agni Jogi ma
znaczenie kosmiczne. Ciemne sity kładą wszystko na
jedną szalę wagi. My zaś posyłamy promienie, które
rozbijają ich zamierzenia Ośrodek splotu słonecznego
odczuwa te wahania wagi. Kosmiczną silę należy zużyt-
kować dla Światła. Serce ogniste zna tę bitwę.

221. Choroby fizyczne bardzo osłabiają ciało etery-

czne, tylko przy ognistych ośrodkach pozostaje ono sil-
ne. To wyjaśnia, dlaczego ludzie żyjący życiem niż-
szych ośrodków tak boją się śmierci. Duch ognisty
przejawia radość odpierając ogniem ciemne zjawiska.
Duchy niższe czują swoje rozłączenie z astralem na sku-
tek uszkodzenia ciała eterycznego.

222. Przyciąganie magnetyczne aury zmienia się

w zależności od składu różnych napięć. Świadomość
rozpłomienia potęgę aury. Gdy świadomość napełnia się
wyższymi dążeniami, gdy dąży do wzniosłej twórczo-
ści, magnes aury wzrasta tysiąckrotnie. Gdy duch dąży
do Wyższego Źródła, magnes aury wzmaga swą siłę.

119

Każde wzniosłe dążenie pozostawia nawarstwienia, na-
pełniając każdy czyn. Każdy ognisty poryw daje aurze
szczególnie silne przyciąganie, które bezspornie umac-
nia podstawy wyższego działania. Przyciąganie fal mag-
netycznych oddziaływuje na duże odległości i przesyłki
ducha mogą być szczególnie przyciągane przez najbliż-
sze aury. Twórczość ducha działa za pośrednictwem
ognistych magnesów. Na drodze do Świata Ognistego
trzeba wzmacniać swoje magnetyczne przyciągania.

223. Poza przyczynami kosmicznymi obrót splotu

słonecznego może mieć wiele innych przyczyn. Przy-
czyny i funkcje obrotu ośrodka splotu słonecznego trze-
ba rozpatrywać w związku z organizmem i posyłaniem
energii na dalekie odległości. Obrót ośrodka splotu sło-
necznego nagromadza energię psychiczną. Promienio-
wanie splotu słonecznego przechodzi przez wszystkie
ośrodki, a wirując przenika je i odżywia, łącząc je jedną
energią ognistą. Obrót ośrodka splotu słonecznego może
również koordynować różne energie oraz naładować
jakiś jeden ośrodek, który szczególnie potrzebuje napeł-
nienia albo wzmocnienia. Promieniowania splotu sło-
necznego jakby dotykają zewnętrznego obwodu sieci
ochronnej. Przy przesyłaniu energii w określone miejsce
wszystkie promieniowania zbierają się jakby w stożko-
wą spiralę i wszystkie pociski lecą w przestrzeń spiral-
nie. Funkcje splotu słonecznego są tak liczne i różno-
rodne jak i jego promieniowania. Będąc także potężnym
regulatorem energii pochodzących ze wszystkich ośrod-
ków i wchłaniając kosmiczne energie ogniste, ośrodek
splotu słonecznego rozdziela je według nagromadzeń,
które są właściwe poszczególnym ośrodkom.

120

224. Pojawianie się ogni kosmicznych i podziem-

nych zauważymy badając uważnie napięcia splotu sło-
necznego. Można spostrzec dokładne zbieżności. Dro-
dze napięcia ognia podziemnego zawsze towarzyszy
czerwony płomień. W ten sposób można mieć ognisty
sejsmograf.

225. Gdybyż w aurze otaczającej człowieka można

było nieuzbrojonym okiem obserwować procesy, które
zachodzą przy różnych przemianach i funkcjach ośrod-
ków! Każda wibracja ogni wewnętrznych napełnia og-
niem otaczającą przestrzeń. Każda wibracja napełnia
przestrzeń wyładowaniami oczyszczającymi albo wyła-
dowaniami twórczych iskier. Nieprzejawione energie
przyciągane są do tych odgromników. Ogniste emanacje
ośrodków napełniają i naprężają wszystkie stykające się
sfery. Przy wysyłaniu energii ognistej duch przemienia
na swej drodze również całą przestrzeń. Zwróćmy uwa-
gę na wielkie laboratorium ducha, które wytwarza ener-
gie subtelne. Tylko subtelne osiągnięcia mogą przenik-
nąć w Świat Subtelny. Wszystkie osiągnięcia w tych
subtelnych granicach pozwolą osiągnąć Świat Ognisty.

226. Czasy tak pełne są napięcia! Magnes Kosmicz-

ny zmienia i przedstawia w innym świetle ludzkie czy-
ny. Zapowiadam Nową Epokę. Terminy się zbliżają
i napływają wydarzenia.

227. Świadomość zawiera w sobie wszystkie ślady

minionych żywotów, odbicia każdego przejawu, jak
i każdą myśl i dążenie do przejawienia szerokich hory-
zontów.

Świadomość żywi się Kielichem i

sercem,

a każ-

da nagromadzona energia odkłada się w świadomości,
nierozerwalnie złączonej z duchem. Przecież po oddzie-

121

leniu się od ciała duch zachowuje całokształt wyższych
i niższych energii. Nauczyciel mądrze prowadzi wska-
zując na potrzebę transmutacji w życiu. W nieśmiertel-
ności ducha są założone wszystkie życiowe energie.
Jakie osady, takie będą przyszłe kryształy. Myśl, serce
i twórczość oraz inne przejawy gromadzą tę energię.
Cały ognisty potencjał ducha składa się z emanacji ener-
gii życiowej. Dlatego mówiąc o duchu i świadomości,
trzeba je przyjąć jako kryształ wszystkich wyższych
przejawów. W starożytności wiedziano o krystaliczności
ducha i duch zjawiał się jako ogień lub płomień przy
wszystkich wyższych przejawach. Dlatego tak ważne
jest zrozumienie prawdziwego znaczenia ognistej prze-
miany. Duch i materia wysubtelniają się w jedynym
porywie do osiągnięcia wyższej ognistej świadomości.

228. Boski ogień przejawia swe iskry we wszystkim,

co istnieje. Ukryte potencjały tych iskier, chociaż niewi-
dzialne, powinny być przyjęte jako podstawa wszelkich
przejawów. Tę iskrę trzeba przyjąć jako ogniwo w każ-
dym z ośrodków organizmu. Biorąc tę prawdę za pod-
stawę, można sobie wyobrazić, jak ośrodki łączą się
funkcjami. Każda Iskra Boska wdycha i wydycha ogień,
który służy jako łącznik. Wszystkie siły potencjału du-
cha wytężają się w stałej wymianie. Potencjał każdego
ośrodka jest ogniwem nieśmiertelności. Dlatego stoso-
wanie ćwiczeń fizycznych jest błędem. Nie z zewnątrz,
ale od wewnątrz może rozpalić się iskra Ognia Boskie-
go. Oczywiście iskra może się rozpalić pod kierownic-
twem Promienia Nauczyciela, ale duch powinien się
przygotować przez samodzielne poszukiwania. Nauka
Zoroastra o Ogniu Boskim, Miłości i Pięknie przekazała
światu Prawo Wyższe.

122

229. Ogień Boski kieruje każde zjawisko kosmiczne

do twórczości. Każdy wysoki potencjał jest nasycany
Ogniem Boskim. Każda iskra życia zawiera Go w sobie.
Zastosujmy do wszystkich przejawów życiowych zna-
czenie Ognia Boskiego. W każdym ośrodku życia prze-
jawia się ten Ogień. Czyny ludzkie, oczywiście, zawie-
rają w sobie te Iskry Boskie. Jeżeli traktować ludzkie
ognie jako twórcze ośrodki, można zauważyć, że ciała
połączone ogniem mają odpowiedniki na różnych pla-
nach. Słusznie myślicie, że istotę rozmieszcza się na
planach utwierdzonych przez energie subtelne. Dlatego
gdy mówimy o Świecie Ognistym, należy umieć sobie
wyobrazić, jak ciała się łączą wirem Ognia. Jedyny
Ogień Boski łączy wszystkie energie.

230. Prawa kosmicznej Równowagi rządzą planetą.

Do praw kosmicznych można włączyć Prawo Karmy,
bo Prawo Równowagi zawiera w sobie wszystkie inne
przejawy życia. Równowaga jest twórczym przejawem
każdego działania. Jak światłocień tworzy I napełnia
czyny, tak Prawo Równowagi umacnia się odpowiednio
Hu rozwoju woli. Wagi kosmiczne odważają odpowied-
nio do narastania narodowej Karmy. Wagi Karmy czło-
wieka odmierzają swą miarę wolnej woli. Dlatego tak
ważne jest umocnienie dążenia do doskonałości, gdyż
skierowane w przestrzeń pragnienie może zawsze przy-
ciągnąć to, co pożądane i jakość pragnienia określi rów-
nowagę. Pragnijmy więc tych energii, które mogą się
spełnić i być „zastosowane w życiu. Równowaga może
się ustalić tylko wtedy, gdy wolna wola wybierze drogę
Dobra Powszechnego.

231. Kosmiczne Prawa Równowagi można zastoso-

wać do wszystkich terminów na planecie. Decyzje prze-

123

strzenne są przyciągane do przeznaczonych terminów
i mogą przejawiać się we wszystkich zjawiskach życia.
Równowaga napełnia się przestrzennymi decyzjami.
Dlatego przeznaczone terminy powinny być starannie
obliczone. Można popatrzeć na mapę świata w różnych
epokach i dostrzec, że Wagi Kosmiczne przejawiały
wielką Równowagę. Nakaz Kosmiczny działał jak Rów-
nowaga Kosmiczna. Terminy przybliżają się według
spirali Nakazów Kosmicznych. Po groźnych epokach
następowały twórcze, a po okresach niszczenia — kon-
struktywne. Według spirali twórczości można dostrzec
zbliżające

się przemiany kosmiczne.

Na drodze do Świa

ta Ognistego zrozumiejmy zmianę utwierdzoną przez
terminy Równowagi Kosmicznej.

232. Terminy się zbliżają. Następuje zmiana w głębi-

nach planety, w samym sercu narodów, w głębi życia.
Cykl wprowadza zmianę oraz pojawiają się nowe idee.
Tak oto My wspólnie tworzymy Nową Epokę.

233. Pojawianie się różnych zjawisk zależy od rów-

nowagi, na której buduje się życie. Na przykład duch,
który pragnie jakichś dóbr zewnętrznych, może je przy-
ciągnąć swoją wolą, zależnie od swych dążeń; i Prawo
Równowagi może spełnić pragnienie, ale za to może
pozbawić ducha jakiegoś innego osiągnięcia. Prawo
Równowagi ostrzega przed każdym niewłaściwym prze-
jawem. Świat cierpi od tych przejawów niezrównowa-
żenia. Duch człowieka oddalił pragnienia sprzyjające
równowadze, a każdy czyn człowieka wzmaga silę nisz-
czenia. Na drodze do Świata Ognistego trzeba pamiętać
o tych prawach, które składają się na Równowagę
Kosmiczną.

124

234. Prawa Równowagi rządzą również życiem

wewnętrznym, które napełnia każde istnienie. Każdy
duch przyciąga swoje twory. Ale w najwyższych pra-
wach Równowaga objawia się w życiowych przeja-
wach. Dlatego życie, które prowadzi do świętego Miste-
rium zakończenia, napełnione jest najbardziej ognistymi
przeżyciami.

235. Osiągnięcia Ducha powinny umocnić się na zie-

mi jako rękojmia życiowego rozwoju.

Osiągnięcia ducha

mogą przeobrazić życie Kosmosu. Osiągnięcia ducha
mogą odkryć nowe drogi do skarbów przestrzennych.
Każdy duch powinien jednak znaleźć w sobie impuls,
wskazujący drogę duchowej przemiany. W Bitwie Kos-
micznej, w twórczości, w poszukiwaniu osiągnięć,
w pięknie, w dążeniu — duch znajdzie bodziec prze-
obrażający życie. Ale biada tym, którzy pełni są prze-
czenia i niezrównoważenia, bo Wagi Kosmiczne chwie-
ją

się

i

przebudowie

Świata

towarzyszy

niezwykłe na

pięcie, które nie znosi niezrównoważenia i niszczycieli.
Na drodze do Świata Ognistego dążmy do utwierdzenia
Równowagi.

236. Wzmaga się ruch przebudowy świata. W prze-

strzeni gromadzą się nowe energie, umacniają się nowe
zasady. Tak tworzy się Nowa Epoka.

237. Wola dążąca do zjednoczenia z Wolą Wyższą

nabywa moc magnesu. Wśród twórczych poczynań na-
leży podkreślić każdy przejaw woli. Ten potężny mag-
nes może zawczasu dać wskazanie i umocnić życie,
a także przyciągnąć wszystkie potrzebne energie. Iskra
Boska przy dążeniu woli może rozpalić się w płomień.
Zjednoczenie Woli Wyższej z ludzką daje połączenie

125

żywiołów. Tymi energiami napełnia się twórczość.
Współpraca z energiami kosmicznymi przejawia się
w odpowiednim połączeniu przestrzennym. Pełna dąże-
nia wola tworzy nowe kosmiczne połączenia. Na drodze
do Świata Ognistego opierajmy się na połączeniu woli
z wyższą przejawioną energią.

238. Dopóki ludzkość nie nauczy się rządzić swymi

energiami, nie nauczy się panować nad swoimi właści-
wościami, przekształcając swoje negatywne cechy, do-
póty każda kosmiczna energia będzie niebezpieczna.
Widzimy, jak ludzkość rządzi danymi jej energiami!
Każda siła odkrywająca nowe możliwości dla Dobra
Powszechnego otwiera kosmiczny przewód dla innych
odkryć. Ale każde nowe odkrycie upodabnia się do in-
nych, uprzednio danych ludzkości. Nie łącząc się
z Magnesem Kosmicznym, ludzkość idzie przeciwko
niemu. Nawet w najlepszym wypadku twórcze poczyna-
ła wywodzą się z egoizmu. Ponieważ Magnes Kosmicz-
ny gromadzi obecnie swoje części, tenże Magnes odpo-
wiada ruchowi kosmicznemu,

a przez to części Magnesu

zbliżają się do spełnienia wielkiego zadania. Na drodze
do Świata Ognistego pamiętajmy o prawie Magnesu
Kosmicznego.

239. Tylko świadomość nasycona Magnesem Kos-

micznym może ogarnąć ogrom horyzontu zmiany. Gdy
radość przyszłości gości w sercu, wówczas każda prze-
szkoda staje się tylko stopniem do wznoszenia się. Dla-
tego tak ważne jest rozwijanie w sercu dążenia do two-
rzenia przyszłości.

Szybkość

potoku zmiany nie przeraża

ducha zahartowanego w walce. Gdy stare i zużyte ener-
gie zastępowane są nowymi, serca ogniste znają znacze-
nie wielkich

czasów.

Zmiana energii napełnia przestrzeń.

126

Na drodze do Świata Ognistego zrozumiejmy prawo
zmiany energii i tworzenia nowych, wielkich dróg.

240. Równowaga świata opiera się na podstawie

Bytu. Jakże potężnie rozwija się życie, gdy to, co
wzniosie, utrzymuje się w świadomości. Każda wznio-
sła myśl będzie rękojmią dążenia ducha. W nieskończo-
nym łańcuchu czynów i myśli można wyrażać wszyst-
kie nowe kierunki ewolucji. Przestrzeń przejawia swoje
napięcia odpowiadające czynom i myślom, które pow-
stały na ziemi. Ludzkość tym bardziej odpowiedzialna
jest za wszystko, co stworzyła, ponieważ Świat Subtel-
ny zatrzymuje się w rozwoju, tak jak i cały łańcuch
ewolucji Ziemi. Dlatego myśl o duchowości powinna
wypełniać życie jako prawdziwe pojmowanie podstaw
Bytu. Równowaga świata nie może ustalić się bez pra-
widłowego pojmowania Pierwiastków. Każde ogniste
słowo serca dążące do oczyszczenia Nauki duchowej
jest bodźcem ognistym, który wywoła zwrot w świado-
mości. Dlatego uświadommy sobie potęgę Równowagi
jako bodźca Bytu, Pierwiastków i Piękna.

241. Koniecznie należy wzmacniać duchowo Pier-

wiastek Żeński, bo Sztandar wielkiej Równowagi Świa-
ta ma wznieść kobieta. Nadszedł czas, gdy kobieta po-
winna odzyskać odebrane jej prawa,

które oddała dobro

wolnie. Ileż wspaniałych kronik napełnia przestrzeń
osiągnięciami Pierwiastka Żeńskiego! Jak Nauczyciel
tworzy poprzez uczniów, tak kobieta tworzy poprzez
Pierwiastek Męski. Dlatego kobieta ogniście podnosi
mężczyznę. Zwyrodnienie istnieje dlatego, że duch nie
może się podnieść bez prawdziwej rycerskości.

127

242. Na Szalach Kosmicznych ważą się losy kraju.

Kraje Idące z Magnesem Kosmicznym staną przed
światłem Przyszłości, ale te, które są przeciwne wszyst-
kim światłym poczynaniom, odczują cały ciężar Karmy.
Przecież bitwa Światła z ciemnością napełnia całą prze-
strzeń. Ileż zjawisk waży się na Szalach Kosmicznych!
Każda chwila przynosi nową falę kosmiczną i Szale
Kosmiczne co chwila podlegają nowym wahaniom.
Z przestrzeni dźwięczą nowe warunki prowadzące do
Świata Ognistego. W kosmicznym napięciu wytwarzają
się nowe ogniste warunki. Na drodze do Świata Ogni-
stego przyjmijmy prawo Magnesu Kosmicznego w każ-
dym działaniu i w każdym dążeniu.

243.

Niezrównoważenie tak się powiększyło, że czas,

by ludzkość wniknęła w istotę rzeczy. Cała ocena życia
i jego dźwigni tak jest wypaczona, że człowiek obecnie
żyje w tym, co stworzył. Prawdziwych dźwigni nikt nie
zna, poczynając od podstaw Bytu, aż do dźwigni życia
w stworzonym przez ludzi świecie. Prawdziwy świat tak
się różni od wytworzonego, jak Światło od ciemności.
Przestrzeń potrzebuje połączenia wielkich podstaw.
Świat nie odrodzi się bez ustalenia Równowagi i usunię-
cia przyczyny niezrównoważenia. I przy tym ustalaniu
chwieją się Wagi Kosmiczne. Świat Ognisty opiera się
na tym wielkim prawie.

244. Wolna wola kieruje łączeniem okoliczności

tworzących łańcuch czynów. Ważne jest utworzenie prą-
du pełnego napięcia działania i świadomego kierunku,
ponieważ w tym połączeniu wewnętrznych impulsów
z zewnętrznymi energiami ześrodkowane są te działa-
nia, które tworzą się jako Karma. Poprzez świadome,
pełne napięcia dążenie woli można przyciągnąć energie

128

kosmiczne, które są konieczne dla tworzenia dobra.
Dlatego świadomość zjednoczona z Wolą Wyższą stano-
wi potężną silę, która może stawiać opór wszelkim
wysiłkom ciemności. Rozeznanie dobra i zła jest
już gwarancją stania przed prawdziwą drogą. Przeobra-
żenie duchowe odbywa się w dążeniu do transmutacji
i w zjednoczeniu woli ze Światłem. Na drodze do Świa-
ta Ognistego dążmy do połączenia naszej woli ze Świa-
tłem Wyższym.

245. Prawa kosmiczne wykazują potencjalną moc,

która najlepiej może pokierować życiem. Trudności pla-
nety w koordynacji praw kosmicznych wynikają nie tyle
z niemożności stosowania praw kosmicznych, ile z po-
wodu oddzielenia się od Światów Wyższych. W całej
budowie Kosmosu istnieje ognista celowość. Dlatego
nie można twierdzić, że prawa kosmiczne są nie do
przyjęcia. O jedności w Kosmosie dawno już powie-
dziano. We wszystkich dawnych Naukach duchowych
wskazuje się na tę magnetyczną jedność. Ileż prze-
strzennych zapisów przynoszących święte umocnienie
Jedności nie zostało utrwalonych! Ileż jest przestrzen-
nych kronik wskazujących na wytworzony rozdział! Tak
jak przez tysiąclecia trzeba nadal powtarzać na planecie
o wiecznej Jedności, tak trzeba mówić o zgubnych skut-
kach rozdziału ze Światami Wyższymi.

246. Zgodność między światami powstaje przez usta-

lenie solidnych podstaw. Naruszenie zgodności wywo-
łuje skutki w każdym kierunku. Ludzkość uznała prze-
wagę świata widzialnego i odsunęła od siebie Światy
Niewidzialne. Przebywając w świecie zewnętrznym,
człowiek odrzucił dążenia wewnętrzne, które pobudzają
ducha do poszukiwań. Każdy czyn człowieka pogłębia

129

podział światów. Podział przenika wszystkie podstawy
i oddziałuje wzajemnie, gdyż zaprzeczenia są potwier-
dzeniem siły niszczenia. Światy Niewidzialne mają po-
tężne energie. Jak osiągnąć panowanie Królestwa Ognia
Boskiego? Jak przywrócić Prawo Bytu? Jak obudzić
świadome dążenie do zjednoczenia? Świat przeżywa
wstrząsy z powodu naruszenia podstaw, które wymagają
ich przywrócenia i zjednoczenia. Na drodze do Świata
Ognistego przyjmijmy Prawo Zgodności Świata.

247. Życie można zrównoważyć tylko bohaterstwem

duchowym. Jedynie wzrost duchowy może skierować
do osiągnięć i do Dobra Powszechnego. Gdy ludzkość
pochłonięta jest pragnieniami i tym, co sama stworzyła,
jakże może przyciągnąć ze Świata Subtelnego energie
i jak

pogodzić

je

z ludzkimi czynami i dążeniami! Poryw

do osiągnięcia nie spowoduje nagromadzenia energii,
jeżeli nie będzie działać wola umacniająca poczynania
Dobra. Słusznie powiedziano o krzywym zwierciadle.
Ludzkość przetwarza każde wielkie poczynanie w swo-
im krzywym zwierciadle. Oczyszczenie świadomości
i Nauki duchowej jest największym zadaniem naszych
czasów. Na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy
o konieczności zrównoważenia życiowych poczynań.

248. Prawo zgodności powinno przyłączyć ducha do

ognistego poznawania. Twórczość ducha otwiera wszy-
stkie możliwości obcowania ze Światem Subtelnym.
Przezwyciężenie zgęszczonej myśli da napięcie, które
będzie odpowiadać formule Świata Subtelnego. Tak jak
duch może wysubtelnić zgęszczoną formę myślową,
podobnie może on zgęścić formy subtelne. Każde poję-
cie będzie dźwięczeć odpowiednio do tych wysubtel-
nień lub zgęszczeń. Duch może kierować swymi wysub-

130

telnionymi dążeniami. Trzeba najpierw przyzwyczajać
się do wysubtelniania swych uczuć, żeby wysubtelnić
ducha niezbędnym dążeniem do Świata Piękna. W ten
sposób względne pojęcie standardu zostanie zastąpione
prawdziwym pojęciem Piękna.

Oczywiście wysubtelnie-

nie uczuć powinno być wprowadzone w życie.

249.

Przenikanie w głębiny przestrzenne odkrywa no-

we formy. Zgęszczoną formą myślową można stworzyć
wiele form możliwych do przyjęcia w naszym życiu.
Każda

forma

myślowa

wymaga

uduchowienia

przez

ludz-

kiego ducha. Stykanie się z różnymi pojęciami Świata
Subtelnego

dostarczy możliwości dla uduchowienia tych

form.

Każde dążenie do wysubtelniania uczuć da ogniste

przejawy

piękna.

Należy

przyjąć

prawo

ognistego

dążenia

do wysubtelnienia i zgęszczenia form myśli. Twórczość
na planie ziemskim i nadziemskim może połączyć się
w tych dążeniach.

Rozszerzenie horyzontu i granic twór-

czości

będzie

rękojmią

nowych

form i nowych stopni.

Na

drodze

do

Świata

Ognistego

wykażmy

ogniste dążenie do

wysubtelnienia uczuć i zgęszczenia form myślowych.

250. Świadomy stosunek do kronik przestrzennych

będzie stanowił pomost do energii wyższych. Zharmoni-
zowanie różnych wibracji udoskonali fizyczne kontakty
między myślokształtami i energiami, które pomogą za-
gęszczać

formy

myślowe.

Istota

kontaktów ustali się jako

zgodność między Światami Subtelnym i Ziemskim. Wy-
subtelnienie form zależy od dążenia do piękna, dlatego
też każde bardziej subtelne wyobrażenie o formie przy-
bliży

piękno.

Toteż mają rację ci,

którzy twierdzą,

że dro-

ga do Świata Ognistego prowadzi przez serce i piękno.
Kosmiczna twórczość wysubtelnia się dzięki pojmowa-
niu duchowemu.

131

251. Nowy Świat budowany jest ognistymi sposoba-

mi. Powstające energie przejawiają się i gromadzą pod
specjalnymi promieniami kierującymi tymi królestwa-
mi, które będą twórczo pracować. Twórcy planety ogni-
ście kierują te energie i, oczywiście, mają moc wysub-
telnienia i zagęszczania.

252. Zaprawdę, świadomość faktu, że duch w swym

ziarnie zawiera tę cechę Światła, która może zapalić się
w dążeniu, może służyć jako wieczny motor wznoszenia
się. Każdy duch powinien czuć tę jedność ze Światłem,
które ogniście istnieje w ziarnie. Jakże nie dążyć do tej
siły, która może obudzić w duchu najlepsze impulsy!
Każdy duch przejawia swe możliwości przyłączając się
do Źródła Ognistego. Tylko rozłączenie ze Światłem
sprowadza ducha z ognistej drogi. Gdy obudzi się wyż-
sze pojęcie, duch skieruje się ku ognistemu poszukiwa-
niu. Ogień przestrzenny wzywa człowieka do osiągania
energii wyższych. Na drodze do Świata Ognistego ser-
cem poznajemy potęgę ziarna ducha.

253. Istotę człowieka można przemienić poprzez

wywoływanie najlepszych wibracji. Tylko pamiętając
o tym człowiek

osiągnie

wyższą

zgodność.

Obecnie ludz-

kość stale ulega wibracjom niższych sfer, dlatego ży-
ciem kieruje niższy Manas. Dotyk Promienia sfer wyż-
szych wywoła wibrację, która obudzi świadomość. Od
czuwanie Iskry Ognia Boskiego w ziarnie ducha założy
podstawy dla nowej ludzkości. Właśnie to, co nie udało
się religii, trzeba włożyć w duchową twórczość i każdy
pozytywny przejaw zastosować do prawa przyciągania,
gdyż uświadomienie sobie Światła w sercu skieruje ku
Światłu, a ciemność pozostanie w ciemności. Zapamię-
tajmy to na drodze do Świata Ognistego.

132

254. Wola walczącego ducha może skierować całe

wojsko ku dobru. Wola walczącego ducha może kiero-
wać całym wojującym światem.

Wola walczącego ducha

jest w stanie tworzyć nowe przewody dla realizowania
twórczości, dlatego każdy mur może runąć pod naporem
woli walczącej. Walczący duch, otwierający ognisty ho-
ryzont, jest duchem utwierdzającym Potęgę Wyższą.
Walczący duch może napełnić każde zjawisko idące
zgodnie z Magnesem Kosmicznym. Ileż napięć może
przemóc duch walczący! Wola walcząca stwarza nowe
możliwości. Niech więc wszyscy dążący do Światła zro-
zumieją znaczenie kierującej Woli Walczącej, gdyż idą-
cy za Wolą Walczącą — dążą za Ogniem. Zrozumiejcie
więc ognistych wykonawców Naszej Woli.

255. Zewnętrzne przejawy dążenia do Nauki Dobra

nie posuną naprzód świadomości, nie uwznioślą myśli,
nie rozszerzą horyzontów. Tylko zagłębianie się w samą
istotę życia ducha da potrzebną siłę do podniesienia się
do Postaci Wyższej. Każde dążenie w głąb przyniesie
nowe objawy przenikania ducha w światło piękna. Siły
ducha napełniają się Ogniem Kosmicznym. Świado-
mość może przybliżyć do siebie Światy Subtelny i Og-
nisty. Znaczenie dążenia w Światy polega na poznawa-
niu głębin ducha i serca. Na drodze do Świata Ogni
stego uświadommy sobie dążenie do odrodzenia ducha
i świadomości.

256. Milczenie świadomości równa się skostnieniu.

Ludzie w tym stanie przypominają manekiny. Takie du-
chowe manekiny przyczyniają się do zguby planety.
Spotyka się je na wszystkich drogach. Sądząc z pozoru
można stwierdzić jak gdyby życie, ale otacza ich nie
życie, lecz śmierć i rozkład. Któż może przypuszczać,

133

że taka skostniałość da planecie potrzebną równowagę!
Zaprawdę duchowe manekiny wywołują kataklizmy
i katastrofy. Skostnienie zaraża atmosferę tak samo, jak
najgroźniejsza epidemia. Dlatego tak trzeba oczyszczać
przestrzeń i każdą zasadę życia. Tylko oczyszczenie mo-
że uratować planetę. Ognisty Nosiciel Miecza Ducha
rzadko bywa zrozumiany.

Ale „Lew Pustyni”, Duch Sło-

neczny, idzie ścieżką wielkiego Światła i My idziemy
wraz z nim.

257. Zasadę życia opracowano na podstawie wyż-

szych Zasad i przyjmuje się ją w życiu zgodnie z tym,
co przeznaczone przez Byt. Stosowanie wyższych
Zasad jest podstawą życia, gdyż każda wyższa Zasada
jest jak oddech i ruch życia. Zasada życia jest przestrze-
nią i silą całego życia. Każda zastosowana zasada może
dać osiągnięcie wyznaczone przez piękno. Dlatego trze-
ba oswoić się ze stosowaniem wyższych Zasad. Roz-
dzielanie Zasad nie zapewnia równowagi. Zasada twór-
czości przyniesie planecie przeznaczoną wielkość, ale
wybór jest w rękach ludzkości. Światło lub ciemność,
twórczość lub zniszczenie — o tym decyduje sama
ludzkość. Na drodze do Świata Ognistego dążmy do
Ognia i do zasady Piękna.

258. Oczyszczenie przestrzeni rozciąga się na wszy-

stkie poczynania. Nadszedł czas, w którym muszą ujaw-
nić się siły idące czy to ze Światłem, czy to z ciemno-
ścią. Pokusa Księcia Ciemności polega właśnie na tym,
że proponuje on pokój, ale My mówimy: czas ostatni!
Tylko przyśpieszone oczyszczenie da możliwość urato-
wania planety, oczywiście nie przez kilka lat, ani eonów.
Ognisty wybuch uratuje planetę. Ognisty wybuch musi
przejawić się w każdym zjawisku. Jedynie oczyszczenie

134

przestrzeni, jedynie oczyszczenie świadomości, jedynie
oczyszczenie

Nauk

duchowych

wywoła

oczyszczone

wy-

buchy ducha. Oczywiście ciemność się zagęszcza, ale
gdy napięcie sił ciemnych osiągnie swą granicę, wów-
czas Siły Światłości przejawią swą moc. Trzeba przygo-
towywać się do przyjęcia wielkiego napięcia. Światło
zwycięża ciemność.

259. Przebudzenie ziarna ducha, które wywołane jest

przez ognisty zapał, może się przejawiać rozmaicie. Na-
pełniona świadomość może wywoływać przebłyski na-
gromadzeń Kielicha. Ogniste serce budzi dążenie swym
napięciem.

Głębia

przejawionych

ogni

budzi

ziarno

du-

cha, zakładając nowe potencjały. Dlatego trzeba studio-
wać wibracje i stosować je w życiu, bo każdy przejaw
może służyć jako łączność ducha z Ogniem przestrzen-
nym. Należy przyzwyczajać się do odczuwania ziarna
ducha wytężając siły ducha i utwierdzając się w wyż-
szych poszukiwaniach.

260.

Należy obserwować splot okoliczności. Jak gdy-

by subtelnymi prądami otoczony jest potrzebny splot,
gdy potrzeba prowadzi do tego prądu, który zawiera
najlepszą siłę magnetyczną. Trzeba umieć realizować
każde poczynanie. Według danego ziarna można okre-
ślić skutek. Gdyby człowiek przyjmował wielkie ziarno
zadania w jego potencjale, to świat byłby wielkim od-
zwierciedleniem Woli Wyższej. Dlatego można powie-
dzieć, że Wola Wyższa planuje możliwości, ale czło-
wiek je realizuje i w ten sposób giną najlepsze poczyna
nia. Istnieje tylko jedna jedyna droga postępu; gdy duch
pojmuje w całej mocy utwierdzone ziarno zadania. Za-
miast tego ludzie kroją po swojemu i pozostają żałosne
resztki. Trzeba więc przejawić dążenie we wszystkich

135

ognistych poczynaniach i zrozumieć, jak przyjąć ziarno
dane przez Namiestnika. Przecież wznosząc się do Naj-
wyższego, będziemy w Nim przebywać. Na drodze do
Świata Ognistego poznajemy Siły Wyższe.

261. Przy twórczości należy pamiętać o wielkiej

współzależności. Ci, którzy przyłączyli się do Źródła
Światła, powinni zrozumieć, że płonięcie ducha to pięk-
no i tarcza w służeniu Dobru. Tylko ci, którzy przynoszą
piękno, znają całą wielkość Służenia.

Należy więc zwró

cić uwagę na tych, którzy szkalują Naukę. Można zna-
leźć więcej znieważających Naukę wśród tych, którzy
weszli na Drogę, iż wśród jawnych wrogów. Słusznie
mówiliście o niezrozumieniu, które uderza w Tarczę. To
niegodne postępowanie. Któż stanie się znawcą, jeżeli
Nauka pozostaje tylko abstrakcją? Można zauważyć, że
każde smutne następstwo wynika z zaniedbania pojmo-
wała Żywej Etyki. Istnieje ogniste serce, które wie, jak
służyć zgodnie z Nauką. Objawiam Moją Wolę wprowa-
dzenia Żywej Etyki oczyszczenia Nauki. Bez tego nie
ma dojścia do Świata Ognistego. Największe zadanie to
tworzenie nowej, subtelnej świadomości. Moja Wola
przekazuje Tarze Moje Przykazania.

262. Przemiana myślenia powinna utwierdzić się

jako podstawa lepszej Epoki. Myślenie to jest gwarancją
postępu, rękojmią nowej twórczości i potężnej przyszło-
ści. Przeobrażenie życia odbywa się dzięki zmianie my-
ślenia. Przy każdym przejawie można zauważyć, jak
myślenie rozwija się lub inwoluuje. Oprócz pełnego
dążenia myślenia działa impuls zapalania myśli. Dlate-
go prawo dążenia daje zgodność, która zbliża światy,
napełniając je twórczym ogniem. Już samo zdanie sobie
sprawy z kierunku własnego myślenia pomaga rozwojo-

136

wi świadomości. Na drodze do Świata Ognistego myśl-
my o lepszej przyszłości.

263. Budowanie przyszłości ukaże potrzebę zwrotu

świadomości. Przemiana myślenia przyniesie swoje
owoce. Budowanie przyszłości odbywa się przez napeł-
nianie przestrzeni. Czasy są wielkie i groźne.

264. W tych czasach zbrukania świata istnieje jedyna

droga — zmiany myślenia. Właśnie należy budzić świa-
domość. Właśnie gdy duch może już oglądać się wstecz,
wiedząc, że dzień wczorajszy wraz ze swym myśleniem
już minął, wówczas odbywa się przemiana rozpoznawa-
nia. Minione czasy mogą wskazać duchowi przemijanie
i przetwarzanie wszystkich energii. Ale biada tym, któ-
rzy pragną spotkać przyszłość oglądając się wstecz!
Albowiem obładowany resztkami dnia wczorajszego
duch jest ogromnie obciążony. Z takim ładunkiem nie
wejdzie na Górę, nie przejdzie przez Bramę Światła, nie
przyłączy się do jasnej Przyszłości. Jeżeli Ojcowie Koś-
cioła nawołują do przeszłości,

to Słudzy Światłości wzy-

wają

do

przyszłości.

Obudzenie

świadomości,

oczysz-

czenie Nauki i wzywanie do przyszłości przyniesie
wielką zmianę myślenia. Na drodze do Świata Ogniste-
go Moja Ręka Prowadząca zmienia energie.

265. Wibracje mogą wywoływać w sercu wiele sub-

telnych uczuć. Gdyby człowiek zrozumiał, jak korzystać
z wibracji dla wywołania z głębi serca uczuć subtel-
nych, to mógłby zapobiec wielu złym czynom. Nauka
powinna zająć się badaniem sposobów wywoływania
tych wibracji. Dźwięk i barwa oraz zapach mogą oczy-
wiście stanowić syntezę dla wyższych odczuć. Gdy nis-
kie metody ducha zamieniają się na subtelne, wówczas

137

duch zaczyna subtelnie odbierać. Stykanie się z bardziej
subtelnymi energiami wysubtelnia cały sposób życia.
Kiedy przestrzeń zadźwięczy energiami subtelnymi,
trzeba będzie wiedzieć, jak je zastosować w życiu. Dla-
tego można powiedzieć, że stykanie się z brutalnymi
przestępcami jest poszukiwaniem nowych sposobów do
duchowej przemiany. Trzeba znaleźć nowe sposoby
wibracji. Na drodze do Świata Ognistego pomyślmy, jak
oczyścić ducha ludzkości!

266. Ludzkość nadaje znaczenie tylko tym pojęciom,

które mieszczą się w przeciętnej świadomości, bo ta
odpowiednio obleka w swoją świadomość każdą formę.
Dlaczego nie przyjęły się Pojęcia Wyższe? Dlaczego
tyle wypaczeń? Dlaczego tyle pomniejszania? Dlatego,
że ludzkie poszukiwania i dążenia skierowane są w dół.
Zadaniem Nowego Świata jest obudzenie świadomości
i przywrócenie światu przeznaczonej Postaci Piękna.
Twórczość ducha powinna dążyć wzwyż. Właśnie nie
ściągać Wyższe w dół, ale podnosić. Dlatego pierwszym
warunkiem jest tworzenie Obrazu Bożego po Bożemu.
Gdy świadomość ludzka przestanie wyobrażać sobie
Boskość po ludzku, wówczas osiągnięcia ducha staną
się ogniste.

267. Siły ciemne rozstawiają swoje sidła tam, gdzie

czują chwiejność, ale każdy plan sił ciemnych można
z łatwością zniszczyć uwolniwszy się od niesprzeciwia-
jących się złu. Ciemni będą dążyć drogami Światła, ale
gdzie jest otwarty dostęp do Światła, tam ciemność nie
dociera. Subtelne ogniste warstwy niedostępne są dla
ciemnych. Dlatego też częściowe objawienia nie są
osiągnięciami. Siły Światłości dążące do wszechświato-
wej twórczości muszą ogniście uzbrajać się przeciwko

138

siłom ciemnym, które starają się przeniknąć do twierdzy
z formułką „przez Pana twego”. Na drodze do Świata
Ognistego należy mówić o tych niebezpieczeństwach,
bo wiele jest prób przeniknięcia do twierdzy Światła.
Pamiętajmy więc o różnych maskach, pod którymi
ukrywają się skrobiący.

268. Rzadko rozumie się Fohat jako wszędzie istnie-

jący Ogień. Również mało kto rozumie Laboratorium
Wszechświata. Wielki Wdech i Wydech Kosmosu nale-
ży stosować do wszystkich przejawów.

Ludzie nie zasta-

nawiają się nad łącznością między siłami wysyłanymi
i zwracanymi do skarbnicy Kosmosu. Rola ludzkości
nie polega tylko na braniu, ale na tym, żeby nasyciwszy
się oddać siły, łącząc się z Ogniem Przestrzeni. Przy-
jąwszy ten kontakt za Prawdę, można wykryć, dlaczego
właśnie taka jest różnica między dawaniem i oddawa-
niem. Brakiem równowagi w tej zasadzie jest to, co na
Wagach Kosmicznych wyobraża karmę ludzkości. Igno-
ranci się dziwią, że Świat Subtelny bywa chaotyczny,
ale trzeba pomyśleć, że iskry fohatyczne pozostają nie-
zapłodnione i tyle sił pozostaje nie zastosowanych albo
wypaczonych. Na drodze do Świata Ognistego należy
pogłębić zrozumienie chaosu świadomości ludzkości.

269. To, co najwyższe, dąży do Zasady Ognistej,

a świadomość niższa tworzy Obraz Wyższy na swoje
podobieństwo. Pojemność małej świadomości odpowia-
da wytworzonej Postaci, i to dlatego tyle jest wypaczeń!
Jak

można

małą

świadomość

napełnić Pojęciem

Wszech-

ogarniającym, gdy wszechogarnięcie prowadzi ducha do
nieprzytomności. Twierdzę, że ciężkie jest ludzkie my-
ślenie! Przestrzenny horyzont dostępny jest temu, kto
zna Wszechogarniające Zasady,

bo duch królewski może

139

połączyć się z Zasadą Wyższą,

tak

jak Makrokosmos jest

połączony z mikrokosmosem. Mały duch nie może zjed-
noczyć się z Zasadą Ognistą. Potęga ognista otwiera og-
romne Ognisko przed tym,

kto odczuwa puls Świata Og

nistego.

Ten

życiodajny

Pierwiastek

buduje życie w opar-

ciu o Fohat. Zapamiętajmy, że tylko mała świadomość
zaprzecza, a duch ognisty ogarnia wszystko. Na drodze
do Świata Ognistego pamiętajmy o Wielkiej Zasadzie.

270. Ogień przestrzenny zawiera w sobie iskry foha-

tyczne, które przyciągane są przez wszystkie życiowe
przejawy w Kosmosie. Iskry te odżywiają każde życie i,
zależnie od potencjału istoty, iskry mnożą się w przycią-
ganiu pełnym dążenia. Rozrzedzenie ich łączy się z za-
tłoczeniem przestrzeni, dlatego można zauważyć, gdzie
jest twórczość dla dobra, a gdzie zniszczenie. Można
napełniać ubytki w przestrzeni myślą o energiach ogni-
stych oraz dążeniami ducha. Na drodze do Świata Ogni-
stego utwierdźmy myśl o pełnej dążenia myśli Ognia.

271. Twierdzi się, że z każdego żywego organizmu

w Przyrodzie można wycisnąć krew. Świat jest tak potę-
żny w swym potencjale, że należy przejąć się sensem tej
wielkiej formuły. Przyzwyczajony do fizycznych okre-
śleń człowiek stosuje wszystkie formuły fizycznie, dla-
tego należy przezwyciężyć to wypaczenie oraz powró-
cić do świadomego używania pojęć wyższych. Nie krew
można wycisnąć z kamienia, ale iskrę fohatyczną, która
żyje i uduchawia każdy twór Przyrody. I w duchowym
świecie — to samo prawo. W miarę wzrastania świado-
mej współpracy z Magnesem Kosmicznym duch napeł-
nia się ognistym magnetyzmem, który odpowiada isk-
rom fohatycznym. To, co pochodzi z fizycznego psychi
zmu, nie ma nic wspólnego z duchowym magnety-

140

zmem. Właśnie wysokie doświadczenia Agni Jogi dają
ten duchowy magnetyzm. Wpływ magnetyzmu jest tak
potężny, że myśl Agni Jogina, przyciągając z przestrzeni
iskry fohatyczne, wykonuje Wolę Posyłającego. Na dro-
dze do Świata Ognistego przyciąganie ducha jest wielką
twórczością.

272. Ludzie nie zastanawiają się nad czynami demo-

ralizującymi i ich skutkami. Jak usunąć straszliwe ema-
nacje, jeżeli jest powiedziane, że zaraza rozszerza się
właśnie przez emanacje? Oznacza to, że dla każdego de-
moralizującego czynu trzeba znaleźć odtrutkę. Należy
odnaleźć energie ogniste, zdolne do odparcia trujących
emanacji.

Dążenie

do

Postaci

Wyższej

daje

duchowi rów-

nowagę. Oczyszczenie pojęć, dążenie do wyższego po-
szukiwania stanowi odtrutkę przeciw rozkładowi myśle-
nia.

Tak

oto

każdy

ciemny

rozkład powinien być usunięty

przez poszukiwanie dobra. Ognie przestrzenne mogą
rozłożyć fluidy ciemności. Na drodze do Świata Ogni-
stego dążmy do oczyszczenia Przestrzeni.

273. Fohat przenika wszystkie zjawiska, które napeł-

niają życie. Właśnie przejawy duchowe przyciągają isk-
ry Fohatu, gdyż Ogień Kosmiczny nasyca identyczne
objawy. Dotknięcie do prąciu Magnesu Kosmicznego
przyciąga

iskry

fohatyczne

i

ci

ogniści pomocnicy

wzma-

cniają sieć obronną. Tak jak działa sieć ochronna dokoła
ciała, tak samo działa i sieć fohatyczna. Łączność mię-
dzy siecią ochronną i fohatyczną stanowią ogniste spira-
le,

które pochodzą z głębi ośrodków.

Sieć fohatyczna jest

właśnie tym magnetycznym ciałem, które duch przy sil-
nym dążeniu i napięciu splata dokoła zjawisk, które pra-
gnie ochronić.

Tak

cementuje

się

przestrzeń

i każdy

pełen

napięcia czyn, który dąży z Magnesem Kosmicznym.

141

274. Płomienne serce może umacniać wszelkie prze-

jawy, gdyż magnes serca przyciąga iskry fohatyczne.
Serce tworzące w imię Prawa Kosmicznego posiada po-
tężną siłę, gromadzi bowiem iskry fohatyczne i przy-
obleka nimi te zjawiska, które są w twórczym napięciu.
Magnes połączonego serca tworzy na wszystkich pla-
nach. Dlatego Nasze Serce tworzy tak ogniście. Istnieje
serce, które może ogarnąć każdy stopień Ognia. Tylko
takie serce może być umocnione przez Prawo Kosmicz-
ne. Serce, które poznało Prawo Kosmiczne, zawiera
w sobie wszystkie Ognie.

275. Gdy utwierdzi się w świadomości fakt, że tylko

przy równowadze można rozwinąć dowolną szybkość,
to ludzkość przyzwyczai się do myśli o przeniesieniu
wszystkich wielkości,

gdyż każde budowanie rozwija się

przy zachowaniu równowagi. Każda świadomość może
osiągnąć to planowe budowanie przez usilne poszuki-
wanie sposobów upiększenia skarbu życia? Przy równo-
wadze szybkość twórczo wzrasta i fokus może wysyłać
swoje promieniowanie dla odpowiedniej twórczości.
Przy

kosmicznej

przebudowie

należy

przyjąć

równowagę

jako zasadę podstawową. Potęga wzrostu budowy kszta-
łtuje się zgodnie z proporcją ustalającą równowagę. Na
drodze do Świata Ognistego dążmy do równowagi.

276. Z iskier fohatycznych ciągną się różne nici i ka-

nały przekazów, którymi energie subtelne mogą dążyć
w przestrzeń. Iskry fohatyczne zastosowane przez ogni-
stą świadomość przyjmują i gromadzą, gdyż nasycone
są ognistymi emanacjami ducha i serca. Prądy te mogą
oprzeć się wszystkim przestrzennym siłom, ponieważ
naprężane są wolą ognistą.

Powiedziano: „Wszyscy, któ-

rzy za miecz chwytają, od miecza zginą”. Nie od miecza

142

ducha, ale od niszczącego miecza, którym jest złośliwe
dążenie egoizmu. Właśnie iskry fohatyczne mogą sta-
wiać opór temu mieczowi. Gdzie jest zwykły fizyczny
miecz, tam jest zguba. Ale wzniosły i nietykalny jest
miecz ducha, bo w nim są Siły Niebieskie.

277. Gdy wrogie siły przejawiają nacisk, należy być

przewidującym.

Słudzy

Światłości

winni uświadomić so-

bie, że nie tylko z obozu wrogów płynie zdrada, ale że
groźba zdrady i niszczenia tkwi także w przemilczaniu
i ospałości. Przywódczyni pod Gwiazdą Macierzy Świa-
ta słusznie powiedziała, że wódz ceni prawdę, bo na
polu bitwy trzeba wiedzieć, jakie miecze są wyostrzone.
Tylko egoizm popycha ducha do ukrywania prawdy.
Żołnierz pozbawiony poczucia odpowiedzialności może
zniszczyć każde piękne poczynanie. Ujawnianie, a nie
ukrywanie, jest pierwszym obowiązkiem służebnika
Światłości.

Gdy

prawda

jest

ukryta,

sługa

ciemności dzia-

ła przez służebnika Światłości. A czyż takie Przykazanie
dano służebnikom Światła? Czy tak nakazuje Hierarchia
Światłości? Czy tak zaplanowano, żeby siły Hierarchii
Światła musiały tracić ogniste strumienie pomocy po to,
by służebnik Światłości nie spowodował zdrady swoim
brakiem odpowiedzialności, egoizmem i nieprawdą?
Niech pamięta o tym ten, kto powoduje uderzenia
w Tarczę Hierarchii Światłości.

278. Twierdzić, że świat nadal będzie trwał w po-

myślności, jest równe twierdzeniu, że można kontynu-
ować istnienie bez przeobrażenia duchowego. Tylko
mrok rozkładu może twierdzić, że nie ma rozkładu, ale
Siły Światłości, stojące na straży ewolucji, głoszą nie-
bezpieczeństwo zniszczenia. Kierunek dążenia świata
ujawnia swoją Karmę we wszystkich wydarzeniach. Na

143

drodze do Świata Ognistego należy napełniać świado-
mość ognistym pojmowaniem oczyszczenia przez du-
chowe przeobrażenie.

279. Nie ma zła równego przestępstwu małoduszno-

ści. W niej czai się zdrada. W niej ukryta jest fałszywa
przyjaźń. W niej utajona jest zgubna połowiczność. Jej
władcą jest Szatan. Jej potencjałem jest egoizm. Jej czy-
ny to budowanie jedną ręką, a burzenie drugą. W niej,
przy pozorach dążenia, jest egoizm. Jej królestwem jest
egoizm. Jej umocnienie się jest egoizmem. Jej przejawy
to kompromis, a każdy odruch ku dobru to tylko utwier-
dzenie siebie i przyczyna zniszczenia. Rękojmią mało-
duszności jest fundament egoizmu.

280. Świadomość dążąca do duchowego przeobraże-

nia może zwyciężyć każdą wolę prowadzącą do walki
przeciwko

duchowi.

Ciemne siły

i

negujący ignoranci nie

przyłączą się do przemiany. Należy łączyć się z tymi
prądami, które dążą z Magnesem Kosmicznym, tyle bo-
wiem jest zniszczenia dokoła źródeł, które zagarniają
ducha w swoje wiry. Spirala wiru wciąga w głąb, ale
spirala duchowego wznoszenia się kieruje wzwyż. Nale-
ży więc świadomie odnosić się do tego, co się dzieje, bo
wiele znaczącego ma miejsce wokół przeobrażenia du-
chowego. Na drodze do Świata Ognistego dążmy po
spirali ducha i serca.

281. Serce Świata może przejawić swe formy w każ-

dym zespoleniu energii. Każde nowe połączenie istnie-
jących form z nową energią jest wyrazem Serca Świata.
Twórczość Kosmiczną można określić jako działanie
Serca Świata. To pojęcie można oczywiście zastosować
do wszelkich przejawów Kosmosu, w których magnes

144

nasila wszystkie przyciągania. Potęga gromadząca od-
powiednie energie działa świadomie. Ognie przestrzen-
ne podlegają prawu przyciągania Serca Świata. Świat
tych przyciągań jest subtelny i każda fala przyciągania
prowadzi nowe połączenia energii dążących do zjedno-
czenia. Dlatego Serce Świata tworzy szybkie połącze-
nia. Ileż ognistych przyciągań jest w Kosmosie!

282. Serce Świata zawiera wszystkie właściwości

energii kosmicznych. Każda siła przyciągania działa
według prawa Serca Świata. Każda forma i połączenie
działań tworzą według wzniosłego ognistego nakazu
Serca Świata. Połączenia ogniste posiadają moc jedno-
czenia, która gromadzi energie kosmiczne. Zaprawdę
wszystkie ludzkie czyny mogą być napełniane Sercem
Świata. Ale dla dokonania takiego wzniosłego czynu
trzeba czuć puls Świata Ognistego. W tej twórczości
ognistej może przeobrażać się świadomość ludzkości.
Na drodze do Świata Ognistego dążmy do twórczości
zgodnie z Sercem Świata.

283. Każde połączenie kosmiczne wywołuje następ-

ne, stając się jak gdyby jądrem odnowienia. Z tego
ruchu wyrasta spirala i Serce Świata przyciąga wszyst-
kie spirale twórczości. A zatem spirala odnosi się do sfe-
ry działalności człowieka, do grupowej karmy, do two-
rzenia państw, do powstawania epok, do przyciągania
cząstek atomów i do całej twórczości w Kosmosie. Dla-
tego każdy zalążek w Kosmosie ma ruch spiralny, który
wywołuje

napięcie

przylegających

sfer.

Strumienie

Ognia

Kosmicznego rozdzielane są przez Serce Świata. Świat
Ognisty składa się z tych ognistych spirali.

284. Twórczość również dąży po spirali i każde

życiowe przyciąganie czy odpychanie stwarza swoją

145

spiralę. Dlatego spirale Pierwiastków Męskiego i Żeń-
skiego dążą w tak różnych kierunkach. Pierwiastek Mę-
ski dąży do zaboru i nie liczy się z sercem człowieka.
Dla swych osiągnięć buduje mosty, stąpając po sercach
i głowach. Nie mózg jest najważniejszy, gdyż Pierwia-
stek Żeński w swoim potencjale zawiera te same ognie,
ale jego potrzebą jest wyzwolenie serca. Gdy Pierwia-
stek Żeński przyzwyczai się żyć i rozwijać swój poten-
cjał, i przekształcać swoje uczucia stałego oddawania,
wówczas wyprzedzi we wszystkim Pierwiastek Męski.

285. Świat pokryty jest wrzodami ludzkich wad i ich

skutków. Niezliczone są ludzkie choroby ducha, które
zakażają planetę. Jednym z takich wrzodów jest kłam-
stwo. Gdy świat upada, to mydlane bańki nie obronią.
Kiedy trzeba działać w obronie tak wielkich idei jak
Sztandar Mistrzów, to nie godzi się upodabniać do żoł-
nierzy z papierową tarczą. Trzeba oddać ciemnym spra-
wiedliwość za ich szybkie działania i przewidywanie,
gdyż każdy dzień można porównać z Dniem Wieczno-
ści. Dlatego w dniach burzenia i przebudowy świata tak
ważne jest umacnianie zasady prawdziwej twórczości.
Każda

skaza

wypaczenia

uderza

w Tarczę.

Właśnie mało-

duszność i egoizm

to

bracia

wypaczeń.

Nieprawda wcho-

dzi w nawyk i egoizm ściąga zgubne skutki. Dlatego
też, gdy świat się rozpada, należy pomyśleć o tym, jak
zniszczyć wypaczenia.

286. Serce Świata utwierdza Byt. Każdy świat, każdy

atom ma swoje serce i siła przyciągania odpowiada
przeznaczeniu każdego z nich. Centrum planety może
być uważane za odbicie Serca Świata. Każdy promień
płynący z Serca Świata łączy inne światy; tak oto życie
napełnia się promieniami pochodzącymi z Serca Świata.

146

Te ogniste energie przeplatają się wzajemnie, naładowu-
jąc się w procesie twórczości. Prawo ognistych spirali
umacniane jest przez Serce Świata. Na drodze do Świa-
ta Ognistego utwierdzajmy się w pojmowaniu Ogniste-
go Serca Świata.

287. Podobieństwo między sercem i Słońcem przeja-

wia się też w męstwie, gdy serce nie ma obaw, gdy po-
święcenie Agni Jogina unosi ducha w różne sfery nad
ziemią i pod ziemią, gdy duch nieustannie tworzy
wszystkimi ogniami serca, gdy uczucia rezonują na
wszystkie zjawiska kosmiczne. Duch zaprawdę zna Ser-
ce Świata i wie, jak nietykalna jest tarcza Hierarchii.
Słońcu podobne serce Agni Jogina zna pełny kielich
świata, który powoduje przypływ wielkiego Promienia,
gdyż zjednoczenie światów jest dla Agni Jogina jego
wyższą twórczością. Tak oto każda sfera Ognia jest
twórczością pełnego dążenia Agni Jogina. Wstrząsy Ma-
krokosmosu wywołują w mikrokosmosie te same wibra-
cje. Równowaga ustala się wtedy, gdy energie ogniste
łączą się w przestrzeni. O ile pochodzące z jednego og-
niska pociski energii niszczących lecą w różnych kie-
runkach, o tyle słońcu podobne serca Agni Jogina
wchłania wszystkie energie kosmiczne, koncentrując je
w przestrzeni. Na drodze do Świata Ognistego pamiętaj-
my o słońcu podobnym sercu Agni Jogina.

288. Dlatego każdy ośrodek Ur. odczuwa katastrofy.

Serce wciąga wszystkie energie, jakby w lej przestrzen-
ny, czując każdą wibrację. Dlatego podobne słońcu ser-
ce pomaga w oczyszczaniu przestrzeni. Serce śpieszy na
spotkanie każdej energii ognistej. Taka szybkość możli-
wa jest tylko przy ognistej samodzielnej aktywności,
którą osiąga się jedynie na wyższym stopniu ognistej

147

przemiany. Dlatego tak ostro odczuwana jest każda kos-
miczna

wibracja.

Gdy

mówimy

o

trzęsieniu ziemi,

nie na-

leży zawsze oczekiwać zewnętrznych przejawów. Trze-
ba przede wszystkim mieć na uwadze te wahania, które
zachodzą w głębinach. Toteż bóle, które ośrodki odczu-
wają tak głęboko, odnoszą się do głębin Ziemi. Słońcu
podobne serce odczuwa wszystkie ogniste przejawy.

289. Siła ducha i woli może tworzyć kosmicznie

wówczas, gdy potencjał jest podobny słońcu, ponieważ
do oddziaływania na inną aurę konieczne jest, żeby źró-
dło było pełne energii wyższych. Dlatego wszystkie
doświadczenia w tym kierunku powinny być uwarunko-
wane wyższą, subtelną energią. Każde źródło natężające
z wyższą energią swoje prądy woli utwierdza oddziały-
wania kosmiczne. Lecz każdy duch, który natęża swe
prądy dla napełnienia nimi innej aury, powinien szcze-
gólnie ostrożnie utwierdzać przesyłki, gdyż nie ma bar-
dziej subtelnego procesu nad przesyłki ogniste. Dlatego
też przy leczeniu chorób takimi przesyłkami można
korzystać tylko z wyższych energii i z czystych fluidów.
Źródła te można rozwinąć, jeżeli rozwój duchowy został
osiągnięty przez transmutację ośrodków. Pojęcie ducho-
wych przesyłek powinno wejść w życie jako wyższy
przejaw. Na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy
o tym ognistym warunku.

290. Serce Świata pobudza wszystkie energie do

twórczości, która rządzi Wszechświatem. Kosmiczne
dążenie daje napięcie każdej energii Ognia Przestrzen-
nego. Ale zarówno łączenie wszystkich twórczych sił
kosmicznych, jak i zarządzanie nimi należy do Serca
Świata. Połączenie światów zależy również od tej głów-
nej Zasady, która zapala każde życie. Przyczyną wszyst-

148

kich praprzyczyn jest Serce Świata. Każda pochodnia
życia zapala się od Serca Świata. Świadomość, która
otrzymuje ognistą wibrację Promienia Kosmicznego,
odczuwa wibrację Serca Świata.

291. Gdyby nauka zajęła się badaniem atomów ogni-

stych, które są dawcami życia każdego zjawiska, to mo-
głaby

ustalić

wiele

zasadniczych

przyczyn.

Lecz

wszelkie

badania wymagają podkreślenia najważniejszego zjawi-
ska, gdyż intensywne badania powinny doprowadzić
właśnie do atomu ognistego. Badając tylko zewnętrzne
ślady różnych wpływów, nie można dojść do ognistych
rozstrzygnięć. Wiele zostało powiedziane o ognistej bu-
dowie świata, dlatego badania wibracji subtelnych prą-
dów i energii powinny ustalić wzajemne oddziaływania.
Spirala,

która

łączy

atom ognisty z Wszechświatem,

win-

na być badana we wszystkich potężnych przejawach.

Na drodze do Świata Ognistego utwierdźmy się

w pojmowaniu

wzajemnych wpływów ognistych w Kos-

mosie.

292. Należy badać wzajemne oddziaływania ciał na

siebie, ponieważ tak jak stan ciała fizycznego oddziałuje
na stan ciała astralnego, tak ciało astralne wpływa na fi-
zyczne. Stan chorobowy organizmu odbija się na astra-
lu, a duchowe niedomagania ciała astralnego odbijają
się na ciele fizycznym. Wszystkie duchowe przeżycia
wpływają zarówno na ciało astralne, jak i fizyczne.
Należy bardzo wnikliwie poznawać te zależności. Lecz
przeżycia na planie duchowym nie od razu odbijają się
zwykłym zdrowym ciele. Gdy ciało subtelne gromadzi
dokoła siebie zatrute fluidy, które zarażają ciało astral-
ne, to oczywiście następuje zarażenie zdrowego ciała
fizycznego. Zakażone ciało astralne oddziałuje wzajem-

149

nie. Ciało astralne przyjmuje z łatwością fluidy ciała fi-
zycznego, dlatego każde zakłócenie równowagi odbija
się na ciele subtelnym. Toteż bardzo jest ważne, by
lekarz znał duchowy

stan

chorego.

Przy chorobach i wal-

ce z nimi należy uwzględniać zgodność ciał i nieroze-
rwalną ich łączność. Taką subtelną umiejętność należy
wyrobić w sobie na drodze do Świata Ognistego.

293. Gdy szaleją podziemne i nadziemne ognie, trze-

ba być bardzo ostrożnym. Centrum Ziemi jest w napię-
ciu, ponieważ przyciąganie różnych warstw wzajemnie
na siebie oddziałuje. Ognie przestrzenne powodują na-
pięcie twórczych ośrodków. Przypływy krwi mogą po-
twierdzić stan kosmicznego napięcia. Dlatego tak bar-
dzo należy dbać o ośrodki. Ognie przestrzenne szaleją.

294. Przyczyn chorób należy doszukiwać się w łącz-

ności światów fizycznego i astralnego. Ciało odzwier-
ciedla wszelkie skutki procesów zachodzących we
wszystkich warstwach i głębinach Kosmosu. Zdawałoby
się, że jest zrozumiałe, iż taki nierozerwalny związek
istnieje między Makrokosmosem i mikrokosmosem, ale
poza oświeconymi świadomościami nikt tego pojęcia
nie bierze pod uwagę i badania naukowe nie posuwają
się dalej. Gdybyż znano wpływ ciśnienia atmosferycz-
nego na organizm! Należy więc dążyć do poznania łącz-
ności, której potęga napełnia każdą komórkę życia swo-
im Ogniem. Należy badać łączność między ciałami
i wzajemne oddziaływanie prądów, bo nie można
dokładnie określić stanu organizmu i jego choroby, jeśli
nie ustaliło się zgodności ognistej. Subtelne zbadanie
stanu duchowego i fizycznego umożliwi odnalezienie
fluidów rozkładu.

150

295. Badanie ośrodków i oddziaływania ogni prze-

strzennych otworzy ludzkości dostęp do Kosmosu Ogni-
stego. Naturalnie serce wykaże najwięcej zgodności
i związków. Ból serca odzwierciedla zjawiska kosmicz-
ne i ten ognisty stan należy uważnie obserwować, gdyż
jest on odbiciem wpływu ciała subtelnego. Serce fizycz-
ne nie może zanotować tego ognistego stanu. Tak na
przykład chory na serce nie może zauważyć tej zależno-
ści; a tak zwana nerwica serca to stan subtelny serca,
który współdźwięczy z Kosmosem. Dlatego należy bar-
dzo uważnie obserwować serce w związku z przejawa-
mi kosmicznymi.

296. Wyzwolony duch dąży zawsze w sfery wyższe,

a duch przywiązany do ziemi pozostanie na długo przy-
kuty do niższych warstw Świata Astralnego. Łączność
między ciałem fizycznym i astralnym niełatwo się roz-
rywa przy świadomości ziemskiej. Rozdzielanie ciał bo-
leśnie odbija się na tych duchach, które ulegają ziem-
skiemu

przyciąganiu.

Przy

wznoszeniu

się

ducha wyzwo

lenie następuje w momencie odrywania się od ziemi.
Kosmiczne prawo przyciągania odpowiada takiemu dą-
żeniu, które przejawia energia świadomości. Wyobraź-
my sobie sferę napełnioną gazami niskich żądz. Taka
sfera przyciąga duchy, które nie uwolniły się od ziem-
skich pożądań. Duch dążący do Świata Ognistego prze-
jawia swoje przyciąganie gromadząc energie ogniste.
Na drodze do Świata Ognistego napełnianie świadomo-
ści Światem Wyższym wytwarza spiralę, która pocią-
gnie ducha w Sfery Wyższe.

297. Łączność między ośrodkami fizycznymi i as-

tralnymi ulega intensywnej przemianie jeszcze za życia.
Funkcje na obu planach są jednakowe, różnica polega

151

tylko na aktywności, którą ośrodki przejawiają na każ-
dym z planów. Przemienione ośrodki naprężają ośrodki
ciała subtelnego. Ale w tym samym czasie, gdy ośrodki
na planie ziemskim pracują w ognistym napięciu, ośrod-
ki astralne mają możliwość posyłania ciała subtelnego
w Świat Ognisty. Odczuwanie bólów przejawia się na
planie astralnym i mentalnym, lecz tylko na początku
doskonalenia się. Potem każdy ośrodek, zachowując
łączność z ciałem fizycznym, może funkcjonować dzia-
łając w innych sferach. Dochodzi do rozdziału ciał,
uwalniając ciało subtelne od bólów. Fizyczne zaś bóle
odpowiadają twórczemu napięciu ośrodków astralnych.
Tak oto światy działają we wzajemnym napięciu. Na
drodze do Świata Ognistego utwierdźcie się w ognistej
przemianie.

298. Na progu Świata Subtelnego decydującą rolę

odgrywa dążenie. Dążenie w Sfery Wyższe daje ducho-
wi siłę oderwania się od ziemi. Nauczyć każdą żywą
istotę dążenia to wielkie zadanie. Przy budowaniu życia
odrywanie się i przyciąganie do wszystkich życiowych
przejawów powinno jednakowo rozwijać się w sercu,
gdyż taka równowaga duchowa obudzi wiele świętych
dążeń. Okno otwarte na Świat Ognisty i dążenie serca
do wypełnienia życiowych praw kierują ducha do szero-
kiej twórczości. Świadomy stosunek ziemskiej istoty do
przemijającego świata i ogniste zrozumienie Nieskoń-
czoności otwierają świat istnienia wyższego. Wyzwolo-
ny duch zna oderwanie się od ziemi i radość tworzenia
Piękna. Na drodze do Świata Ognistego duch ognisty
dąży do wiecznej twórczości.

299. Wymiana energii może odbywać się siłą woli

człowieka. Świadczą o tym obserwacje organizmu. Dla

152

osiągnięcia ich należy uwzględniać stan i zharmonizo-
wanie ośrodków. Trzeba przede wszystkim badać napię-
cie ośrodków, bo napięcie ich to potężny akumulator.
Wymiana energii powinna powodować ujawnienie każ-
dego dążenia. Energie ogniste odpowiadają przewrotom
kosmicznym. Każda Epoka ma swe własne znaki współ-
dźwięczenia

między

Makrokosmosem

i

mikrokosmosem.

Oczywiście subtelne pojmowanie energii odbija się na
świadomości i na całym organizmie. Ta wymiana ener-
gii opiera się na ognistej świadomości, będącej ogni-
wem i magnesem. Pierwszym warunkiem przyjęcia
i wzrostu jest myśl ognista.

Serce wie, kiedy Ogień Kos-

miczny, przyciągany do ognistej wymiany energii dążą-
cych do organizmu, naładowuje ośrodki; i duch może
tworzyć wraz z Kosmosem.

Wolna wola służy jako mag-

nes przyciągający Serce Kosmiczne do Ognia ośrodków.
Ten łączący magnes jest siłą twórczości Agni Jogina. Na
drodze do Świata Ognistego szczególnie umacniamy tę
łączącą moc.

300. Wymiana energii rozszerza się na wszystkie

funkcje organizmu. Ten regulator napełnia i rozdziela
energie kosmiczne. Odczucia podczas trzęsień ziemi to
nie tylko oddźwięk na Ogień Kosmiczny, lecz także wy-
miana energii.

Twórczość ognistych ośrodków ustala po-

tężną współpracę.

Dlatego uczucie ucisku, udręka, a tak-

że

nieobecność

wskazują

na wymianę twórczych energii.

Przestrzeń napełniona jest obecnie różnorodnymi prze-
jawami twórczości. Trudno sobie wyobrazić, jak ognista
myśl Agni Jogina przenika warstwy przestrzenne. Za-
prawdę serce ogniste tworzy najognistszymi sposobami.
Tak napełnione serce tworzy ogniste budowanie.

153

301. Rozprowadzanie energii w organizmie przynosi

równowagę, jeżeli się wie, jak świadomie rozmieszczać
przypływy sił. Prądy mogą wywoływać napięcie tego
czy innego ośrodka przez napływ energii dążących og-
nistym wirem do tego ośrodka, który potrzebuje napeł-
nienia. Oddychanie służy jako regulator, przy umiejęt-
ności subtelnego obchodzenia się z fluidami Prany.
Regulację w organizmie należy uważać za jeden z głów-
nych

warunków

równowagi.

Przy wymianie energii usta-

la się potrzebna regulacja fluidów i wibracji.

302. Światu potrzebna jest przebudowa. Niezbędne

jest oczyszczenie. Ogień ducha i serca ustali nową zasa-
dę. Budujmy więc. Cud jest u drzwi.

303. Duch i Materia połączone są w przestrzeni. Łą-

cząc się rozpoczynają istnienie we własnej sferze. W tej
jedności tworzą się formy życia i przechodzą kręgi dos-
konalenia. Połączywszy się z materią, duch może wy-
zwolić się tylko poprzez doskonalenie się, ponieważ od
chwili zrozumienia wyzwolenia zaczyna się odrywanie.
W Laboratorium Kosmicznym te dwie zasady — łącze-
nie i wyzwolenie — są podstawą twórczości. Tylko żar-
liwe dążenie ducha prowadzi do wyzwolenia, które od-
działuje na świadomość i

serce.

Dążenie ducha gromadzi

najsubtelniejsze wibracje. Wyzwolony duch zna kosmi-
czną wibrację ognistą. Trzeba szukać przejawów ducha
i materii w każdym utwierdzeniu życia. Na drodze do
Świata Ognistego dążmy do wyzwolenia z materii.

304. Gdy mówimy o Duchu i Materii, to powinniśmy

mieć na uwadze wyższe znaczenie Materii. Ale mówiąc
o wyzwoleniu Ducha, mówimy o tych objawach, które
mogą być nazwane materialnymi, życiowymi przejawa-

154

mi. Należy rozumieć, że mówiąc o połączeniach w roz-
maitych formach mamy na myśli upadek ducha. Duch
bowiem, przejawiając się w materii, powinien dążyć do
wyższych funkcji razem z materią. Materia dąży do
twórczości,

dając formy i życie. Duch szczególnie powi-

nien wiedzieć, jak święte jest to przebywanie w materii.
Kosmiczne pojęcie Pierwiastka Żeńskiego jako Materii
jest tak wzniosłe i tak dalekie od powszechnego pojmo-
wania

prawdy!

Jedynie

czysta

i

wzniosła

świadomość do-

ceni to porównanie. Trudno oddzielić Ducha od Materii.

305. Świat Subtelny jest tak oddzielony od świado-

mości człowieka, że tylko wzmożona przemiana może
odkryć drogę do wysubtelnienia i zjednoczenia Świa-
tów. Nastąpiło skostnienie świadomości i człowiek tak
oddalił się od Świata Subtelnego, że napięcie energii
subtelnych stało się dla niego niedostępne. Jedynie
współpraca ciał na różnych planach przyniesie potrzeb-
ną przemianę. Słusznie powiedzieliście, że tylko cud
uratuje świat. Ziemskie dążenie nie odpowiada temu
przeobrażeniu.

Twórczość Nowej Epoki wymaga ducho

wego pojmowania. Bieg wydarzeń na Planie Subtelnym
nie jest zgodny z biegiem wydarzeń na planie ziemskim.
Zaprawdę dążąca wola płynąca z ognistego serca wy-
wołuje falę karmiczną, która wytwarza wir zagarniający
odpowiednie energie. Fale te są podstawą twórczości
w procesie przebudowy kosmicznej. Są one również
tymi energiami, które podtrzymują planetę. Świat może
budować swą przyszłość tylko w oparciu o te energie.
A zatem na drodze do Świata Ognistego zrozumiejmy
potęgę wielkiej twórczości.

306. Świadomość dążąca do Światów Wyższych mo-

że czerpać ze skarbnicy Kosmosu. Ci, którzy twierdzą,

155

że człowiek jest ograniczony w swoim przejawianiu się,
zamykają tym wszelkie możliwości. Świadomość ogni-
sta ustala sposoby tworzenia ewolucji Kosmosu. Przy-
ciąganie energii z Przestrzeni jest podstawą twórczości,
gdyż kroniki przestrzenne i energie mogą naładowywać
się wzajemnie poprzez świadome przyciąganie. Czło-
wiek jest źródłem wiedzy i silnie przetwarza siły kos-
miczne. Symbol transmutatora powinien żyć w sercu.
Na drodze do Świata Ognistego dążmy do przyciągania
i przetwarzania energii przestrzennych.

307. Świadomość określa stan ducha przy przejściu

do Świata Subtelnego.

Duch, który wyłączył z życia naj-

subtelniejsze dążenia, nie może zharmonizować swych
wibracji i pozostaje w granicach ziemskich. Nie tylko
przebywanie w warunkach ziemskich jest dla ducha
ciężkie, lecz właśnie walka między fizycznymi emana-
cjami a przebłyskami wyższego magnesu czyni przeby-
wanie ducha w niższych warstwach tak ciężkim. Silne
odczuwanie przez człowieka położenia bez wyjścia do-
starcza wielu męczących przeżyć.

Właśnie

położenie bez

wyjścia jest udziałem tego, kto pozbawia się subtelnego
dążenia.

Na

ziemskim

planie

człowiek

może

odkupić swą

Karmę, ale w Świecie Subtelnym jest uzależniony od
swego dążenia. Przestrzeń zapełniona jest tymi, którzy
nie odkupili swej Karmy na ziemskim planie. Tak więc
napełniony duch nie zna tych mąk ognistych. Wysubtel-
nienie ducha jest kluczem do bram Świata Ognistego.

308. Energie ogniste, przyjmowane przez któryś

z ośrodków, często mogą wywołać wzmożoną działal-
ność jego energii. Częściowe działanie energii pozwala
na również częściowe przejawienie się ośrodka. Napię-
cia te prowadzą do częściowych przejawów, które wpro-

156

wadzają w błąd słabo orientujące się świadomości. Słu-
sznie powiedziała Ur., że zjawiska wywoływane napię-
ciem jednego tylko ośrodka prowadzą do psychizmu.
Przecież każde otwarcie, napełnienie czy też podrażnie-
nie ośrodków gwałtownie kieruje do nich ognistą ener-
gię. Tylko zgodność między organizmem fizycznym
a duchowym przejrzeniem daje nieunikniony skutek
w postaci otwarcia ośrodków o wyższym napięciu. Czę-
ściowe naładowanie przynosi częściowe osiągnięcie,
które może okazać się bardzo niebezpieczne. Na drodze
do Świata Ognistego dążmy do poznania wyższego na-
ładowania ognistą energią.

309. Wiele już mówiło się o psychizmie, jednak to

nieszczęście ludzkości jest niedostatecznie rozumiane.
Psychizm przytępia każde dążenie, a wówczas wyższe
osiągnięcie

staje się niedostępne.

Sfera działalności czło-

wieka owładniętego psychizmem wytwarza dokoła nie-
go zaczarowany krąg, w którym znajdują miejsce wszel-
kie

energie zatrzymujące wzrost ducha.

Psychizm zawie

ra najniższe energie, a ognie ośrodków gasną od tych
nawarstwień. Z psychizmem nieuchronnie związany jest
rozstrój systemu nerwowego. Oprócz tego oderwanie
się od życiowego działania zamyka drogę doskonalenia
się. Twórczość tępieje i ustala się stan pasywny, czynią-
cy człowieka narzędziem różnych napływających sił.
Z powodu osłabienia woli słabnie kontrola, a przez to
wzmaga się przyciągnie różnych niższych istot. Ten, kto
pragnie przybliżyć się do Świata Ognistego, powinien
walczyć z tymi siłami zła.

310. Na Wagach Kosmicznych waży się wszystko,

co zostało nagromadzone przez kraje. Przewaga sił
zniszczenia jest niewątpliwa, ale transmutacja ducha

157

oraz oczyszczenie przestrzeni i ludzkości skierują ku
nowemu przeznaczeniu. W procesie przebudowy plane-
ty wszystkie wartości duchowe i materialne zostaną
przewartościowane. Każdy ośrodek wraz ze swą karmą
będzie poddany nowemu napięciu. Ludzkość przechodzi
ogniste oczyszczenie. Nowe idee pojawią się na hory-
zoncie

planety.

Czyściec

ognisty

poruszy wszystkie krań-

ce świata. Na Wagach Kosmicznych widnieje miecz
i ognista transmutacja dla dobra Wszechświata. Świat
Ognisty przybliża się dla dobra planety.

311. Każda wielka przebudowa przyciąga z prze-

strzeni wielkie energie. Sieci budowania zarzucane są
daleko poza granice sfer ziemskich. Ale wraz z mobili-
zacją Sił Światłych wysilają się również siły ciemne.
Tak jak jedna substancja reaguje na zetknięcie, tak samo
i druga reaguje na każdą zmianę. Przy przeobrażeniu
kosmicznym przestrzeń reaguje na każdą wibrację. Wy-
darzenia gromadzą się jak substancja w czasie reakcji
chemicznej. Ogień przestrzenny zaczyna zbierać nowe
siły, a podziemny ogień chce się przebić. Również i siły
ducha rozprzestrzeniają się, przyciągając swoje dążenia
w zależności od nagromadzeń. Wielka przemiana przy-
bliża się, a Świat Ognisty czeka na umocnienie.

312. Ludzkość niedostatecznie rozumie nierozerwal-

ność Karmy. Tymczasem to prawo kosmiczne stosuje
się do każdego przejawu. Człowiek nie jest tylko jed-
nostkową monadą odbywającą swą drogę ewolucyjną,
ale jest częścią Monady Kosmosu. Wszystkie monady
zrodzone z jednej Monady Kosmosu ponoszą odpowie-
dzialność za istnienie całego Wszechświata. Więź mię-
dzy człowiekiem i zjawiskami Wszechświata wzajemnie
się uzupełnia i dlatego tak ważne jest uświadomienie

158

sobie, że pojedynczy sprawca zła zatrzymuje cały po-
stęp. Bieg wydarzeń wskazuje, jak bardzo historia się
powtarza. U podstaw tego leży przejawianie się tych
samych monad. Oczywiście Karma wielkiej twórczości
ujawnia nierozerwalny związek księcia ciemności z lu-
dzkością. Upadek ważnych zasad nieuchronnie odbija
się na ludzkości. Ale zmartwychwstanie ducha może
wskrzesić każde życie, w tym i upadłego Anioła. Na
drodze do Świata Ognistego należy pomyśleć o nieroze-
rwalności dróg monad z Kosmosem.

313. Dla uzyskania powodzenia w działaniu należy

koniecznie przejąć się istotą sprawy. Gdy czyn dąży do
wielkiego celu, każdy krok musi odpowiadać przezna-
czeniu.

Nie wolno mieszać wielkiego z małym. Nie wol-

no mieszać zdrady z przeznaczeniem wyższym, a po-
budkę niską z celem wyższym; takie poplątanie nie
uchronnie wywoła reakcję. Każde wyższe przeznacze-
nie potrzebuje ognistego nasycenia i niesprzeciwiania
się przeznaczeniom przestrzennym. Oprócz wyższej
czujności niezbędne jest świadome rozpoznawanie sił
Światła i ciemności. Tylko nieugiętość i świadoma nie-
ustraszoność przynoszą zwycięstwo.

314. Stan planety jest tak katastrofalny, że tylko naj-

bardziej wzmożone oddziaływanie powstrzyma narody
przed zezwierzęceniem. Ci, którzy przyjęli Straż Ogni-
stą nad wydarzeniami kosmicznymi, mogą jedynie
w niewypowiedzianym napięciu podtrzymywać to od-
działywanie. Stojąc na straży ludzkości trzeba walczyć
z niedoskonałością, małodusznością i strachem. Karma
ludzkości składa się z mozaiki najstraszliwszych przeja-
wów odkupienia. Jedynie Straż Ognista Hierarchii ura-

159

tuje ludzkość. Na drodze do Świata Ognistego zgro-
madźmy wszystkie najlepsze miecze ducha.

315. Świadomość oświecona pojmowaniem bezspor-

nej konieczności bohaterstwa może spotkać Nowy
Świat. Taka świadomość przyjmie dążenie do walki
z ciemnością i będzie umiała stawić opór potworom pie-
kła. Wiele życiowych spraw można porównać z okrop-
nościami piekła. Sfera otaczająca ludzkość jest napeł-
niona

skutkami

czynów

Karmy

tejże ludzkości. Przyjęcie

bohaterstwa do serca otworzy do niego wszystkie drogi.
Bitwa ognista napełnia wszystkie sfery. Twórczość szy-
bko gromadzi nowe energie. Na drodze do Świata Ogni-
stego napełnijmy ducha świadomością bohaterstwa.

316. Istota dążenia zależy od potencjału ducha.

Dążenie do połączenia z Kosmosem kieruje ducha do
pojmowania jedności w całym Wszechświecie. Świado-
mość, że duch jest twórcą wszystkiego, co istnieje i no-
sicielem tego, co stworzył, zmusi człowieka do zrozu-
mienia więzów karmicznych.

Wszystkie istniejące pra

wa Twórczości Kosmicznej wskazują na tę nierozerwal-
ną jedność. Jakże inaczej można objaśnić wydarzenia na
świecie!

Nosiciele Światła czuwają nad tą jednością. Żywiony

jednością Ognia Kosmicznego duch równa się iskrze
fonetycznej. Na drodze do Świata Ognistego dążmy od-
rodzoną świadomością do połączenia z Kosmosem.

317. Trzeba się także zastanowić nad cechą dobroci,

gdyż pojęcie to jest tak nadużywane, że za dobroć przyj-
muje się każdy przejaw słabości i nierozsądku. Słusznie
powiedziano, że trzeba bronić Prawdy i walczyć ze
złem. Dobroć to nasycenie czynu sprawiedliwością

160

i sercem.

Przy wyższej sprawiedliwości świadomość og-

nista wykazuje przyciąganie do tworzenia lepszej kar-
my. Przyciąganie serca zawsze napełnia się energiami
ognistymi. Dobroć powinna być zrozumiana we wszyst-
kich miarach wyższych. Dążmy do udoskonalenia poję-
cia dobroci.

318. Obecne położenie świata odpowiada skutkom

nagromadzonym przez ludzkość. Tę zgodność mogą po-
twierdzić cykle, które nadchodzą. Będzie się w nich od-
bijać każde odkupienie Karmy i każdy nowy cykl przy-
niesie nowy stopień. Mówiąc o cyklach, miejmy na
uwadze przemianę zgodności kosmicznej. Rozpatrujmy
odkupienie jako budowanie ogniste. Trzy czynniki okre-
ślą te cykle: przemiana starych nagromadzeń, oczysz-
czenie przestrzeni i napełnianie wielkiej przyszłości.
Przemiana już się rozpoczęła. Tak jak z dna mórz pod-
noszą się potwory, tak z głębin motłochu ludzkiego pod-
noszą się wszystkie śmiecie. W Tyglu Wszechświata
wiele zostanie przetopione dla pożytecznej twórczości.
Wysiłki na rzecz przemiany przyciągną każde karmicz-
ne działanie. Stan planety tworzy nieuniknioną Karmę,
utkaną z ludzkich czynów. Na drodze do Świata Ogni-
stego należy pamiętać,

że oczyszczenie przestrzeni przy-

niesie wielką przyszłość.

319. Czyn zależny jest od napięcia sfery, w której

duch przebywa. Jak napięcie dążenia ustala silę czynu,
tak sprzeciw napełnia ten czyn świadomością. Plany
wymiarów zakładają możliwość straty energii. Gdzie
świat fizyczny wymaga wysiłków, tam Świat Subtelny
nie tylko ich nie potrzebuje, lecz umożliwia łatwe poru-
szanie się. Świat materialny dysponuje siłą, która prze-
zwycięża wszystkie opory. W Świecie Subtelnym nato-

161

miast główną dźwignią jest nagromadzenie duchowego
dążenia. W Świecie Subtelnym tylko duchowość może
przezwyciężyć sprzeciw.

Niesłusznie się uważa,

że Świat

Ognisty jest tylko odbiciem świata ziemskiego. Jeżeli
warstwy Świata Subtelnego są odbiciem ziemskich, to
w Świecie Ognistym są warstwy ochraniające ewolucyj-
ny wzrost sfer ziemskich. W tych warstwach zarysowują
się wszystkie prądy ewolucji. Są one nie tylko Skarbni-
cą kronik przestrzeni, ale i Laboratorium Kosmicznym.
Takie warstwy zajmują najwyższe sfery. Postęp czło-
wieka zależy od przyciągania do tych sfer.

320.

W świadomości zawarta jest i potęga, i cała broń

zwycięstwa. Pełna dążenia świadomość może poruszać
masy, ale musi przejść przez wszystkie przeszkody; tyl-
ko ogniste drogi prowadzą do Nas. Dlatego na drodze
do Świata Ognistego tak ważne jest zrozumienie celu
i osiągnięcie go. Przyciąganie ducha do celu tworzy naj-
krótszą drogę i może odkryć każdą możliwość osiągnię-
cia.

Twórczość

ducha prowadzi do przeznaczonego ogni-

stego

bohaterstwa.

Przyjmijmy

każde

przykazanie wiel

kiej Hierarchii Dobra. Na drodze do Świata Ognistego
zapamiętajmy, że bohaterstwo jest kamieniem węgiel-
nym, na którym zbudowana jest wielka przyszłość.

321. Wśród energii niszczących należy podkreślić

wibrację strachu. Gdyby można było pokazać przejawy
powstałe w wyniku strachu, to widok ten przeraziłyby
ludzkość. Strach przypomina przerażającą gehennę,
stwarzającą na planie ziemskim takie nagromadzenia,
które odcinają drogę do sfer wyższych. Ponadto strach
przyciąga ciemne siły i daje im impuls do ciemnych
działań. Nawet najprostsze przykłady życiowe przeko-
nują, że strach niszczy to, co przeznaczone. Działanie

162

strachu niszczy mnóstwo możliwości na planie subtel-
nym. Strach jest tamą hamującą każde poczynanie. Wła-
śnie potęga doskonałości daje oczyszczenie ze strachu.
Na drodze do Świata Ognistego należy wykorzenić
strach, gdyż jego skutki są niszczycielskie.

322. Stać przed Panem — to znaczy zrozumieć Po-

stać Prowadzącą. Stać przed Panem — to znaczy oddać
siebie Panu. Stać przed Panem — to znaczy zwrócić
wzrok ku Najwyższemu. Stać przed Panem — to znaczy
oddać serce Panu. Stać przed Panem — to znaczy słu-
żyć Hierarchii Dobra. Stać przed Panem — to znaczy
wykazać zrozumienie Służenia Światłu w przestrzeni.
Posyłając myśli dobra już wytwarzamy kanały, którymi
mogą przepływać energie Dobra. Gdy odbywa się wiel-
ka przebudowa świata, powinniśmy skierować nasze
wysiłki na pomoc twórczości Światła. Tak tworzą się
nowe mosty. Na drodze do Świata Ognistego stańmy
przed Panem Światłości.

323. Sposób życia tak się oddalił od Magnesu Kos-

micznego, że wszystko, co ludzie stworzyli, przybiera
potworne formy. Rozwój sił podążył korytem skierowa-
nym

ku zniszczeniu.

Wcielają

się

miliony

ciemnych dusz,

są to dusze, które utraciły łączność z duchem. Przez
wiele stuleci mnóstwo dusz dążyło nie do życia ducho-
wego, lecz do wegetacji, kierując się w życiu tylko żą-
dzami. Karma świata jest odbiciem każdego czynu. Tyl-
ko wewnętrzne poznanie może uratować ludzkość. Na
leży rozbudzić najlepsze energie, gdyż Sprawiedliwość
Kosmiczna przejawia się tam, gdzie jest przyciąganie.
Nikt nie ucieknie przed Karmą, nikt nie przemieni ener-
gii bez wysiłku woli. Na drodze do Świata Ognistego
dążmy do poznania niezmienności Prawa Karmy.

163

324. Przeobrażenie świata wywołuje zawsze napięcie

wszystkich energii Kosmosu i duchowe możliwości na-
pełniają się impulsami nowych dróg. Odrodzenie plane-
ty nieuchronnie wywołuje twórcze dążenia na wszyst-
kich planach. Stykanie się z prądami przestrzeni jest
bardzo bolesne i intensywne, gdyż wszystkie warstwy
przesiąknięte są gazami powstałymi z rozkładających
się czynów ludzkości. Nie dziwcie się, gdy odczuwacie
ten przestrzenny ciężar. Przeobrażenie świata rozbudziło
wszystkie energie. I transmutacja wywołuje swoje skut-
ki. Na drodze do Świata Ognistego konieczne jest zro-
zumienie bitwy przestrzennej.

Bądźmy więc pewni zwy-

cięstwa Świata Ognistego.

325. Słońcu podobne serce Hierarchy oświeca istnie-

jący, pełen napięcia stan rzeczy jako skutek przebudowy
kosmicznej. Zamglona świadomość ludzkości nie zna
przyczyn zachodzącego rozkładu. Mówi się o gniewie
Bożym, o strachu przed nieszczęściami, które się wyda-
rzają, lecz nie mówi się o Ręce Odpłacającej za to, co
stworzyła ludzkość. Nie zemstę, lecz to, co zasłużone,
przynosi

Sprawiedliwość

Kosmiczna.

Szaleje ogień prze

strzenny napełniony działaniami Światła i ciemności.
Waga Kosmiczna zna Sprawiedliwość Wyższą. Nakaz
Kosmiczny się przybliża. Słońcu podobne serce Hierar-
chy dąży do twórczości zgodnie z Nakazem Ognistym.

326. Wypaczając prawa kosmiczne, ludzkość wywo-

łuje następstwa, które odbijają się na wszystkich wyda-
rzeniach. Oto mijają stulecia od czasu, gdy ludzkość
zapomniała o doskonaleniu się. Duch, którym napełnio-
ne są masy dąży do stworzenia położenia bez wyjścia.
Wir, w który ludzkość posiała swe żądze, spowodował
rozdział, naruszając prawa kosmiczne. Cechy ludzkie

164

przyciągają te duchy, które wcielają się nie mając żad-
nych duchowych dążeń.

Takie zagęszczenie warstw nad-

ziemskich wytwarza zgęszczoną i naprężoną sferę. War-
stwy nadziemskie tak przepełnione są żądzami, że siła
przebijających

je

promieni musi być potrojona. Ustalając

nowe możliwości, twórczość promieni jest w szczegól-
nym napięciu.

Na drodze do Świata Ognistego umocni-

jmy świadomość konieczności oczyszczania przestrzeni.

327. Świat wstrząsa się w napięciu. Gromadzą się

wydarzenia. Na wszystkich planach energie Światłości
zespalają wszystkie dążenia, by stworzyć lepszą przy-
szłość i powstrzymać świat od zniszczenia. Siły ciemno-
ści przenikają pod różnymi maskami Światła, starając
się zburzyć to, co Światło stworzyło, i wszędzie, gdzie
to możliwe, zniszczyć podstawy budowania. W tej groź-
nej Epoce Armagedonu szczególnie konieczne jest uś-
wiadomienie sobie sił, kierujących działaniami każdego
dnia, każdego wydarzenia, każdego zjawiska, gdyż nad-
szedł czas wyboru i nie ma połowiczności na drodze do
Świata Ognistego.

328. Stan planów nadziemskich przyśpiesza wyda-

rzenia. Warstwy nadziemskie jak gdyby się przesuwają,
gdyż dążenie do ziemi budzi wiele śpiących duchów.
Przed

wielkimi

wydarzeniami

warstwy

nadziemskie zaw-

sze się budzą; zaczyna się jak gdyby próba dla duchów,
które mogą wybrać swoją drogę. Świadomości kierowa-
ne niskimi impulsami mogą dążyć tylko do niższych
warstw. Lecz tak samo jak i na planie ziemskim, stoją
tam na straży służebnicy Światłości i ostatni Zew może
wezwać duchy do wyboru. Te wołania rozlegają się na
wszystkich planetach. Na drodze do Świata Ognistego
przypominamy o Ostatnim Wezwaniu.

165

329. Świat przeżywa najbardziej naprężony czas

i warstwy otaczające planetę napełnione są energiami,
dążącymi do transmutacji warstw nadziemskich. Stan
planety jest tak poważny, że każde nadziemskie zamie-
rzenie napręża się w twórczych wysiłkach, gdyż trzeba
stworzyć mocną przeciwwagę ciemności. Duchy znaj-
dujące się na planie ziemskim, które nie wiedzą nic
o odbywającej się ognistej przemianie, mogą w Wielkiej
Bitwie zostać oparzone, gdyż potężna walka wymaga
przynależności do żywiołu ognia. Szybkość wyboru za-
pewnia duchowi miejsce w Bitwie Kosmicznej i w Kos-
micznym Zwycięstwie. Poznanie dróg do Światła jest
zadaniem Świata Ognistego.

330. Fanatyzm prowadzi do silnych przejawów okru-

cieństwa. Nie ma podobnego mu zjawiska w Kosmosie,
które okazałoby się tak niszczące jak fanatyzm. Uczucie
to niszczy serce, unicestwia wszystkie wzniosłe uczucia.
Przestępstw

niszczycieli nie można porównywać

ze stra-

sznymi bluźnierstwami fanatyków. Oni przyczyniają się
do rozkładu wyższej Nauki duchowej, ponieważ Karma
tych bezbożników ukrytych pod maską wiary wywołuje
najstraszliwsze

zniszczenie. Warunki życia pokazują, jak

ta

Karma tworzy.

Fanatyzm

wywołuje

potoki

krwi. Budo-

wanie

Nowego

Świata

wymaga

odrodzenia świadomości.

331. Wibracje, które napełniają świat, odpowiadają

właściwościom niższych przejawów. Udoskonalenie wi-
bracji planety może dokonać się tylko wysiłkiem ludz-
kości. Ośrodkiem wszelkich przejawów jest ludzkość,
która odzwierciedla wszystkie warstwy. Wibracje tak są
dysharmonijne, że trudno nawiązać łączność ze Świata-
mi Wyższymi. Wibracje sprzyjające niezgodzie są naj-
niższej jakości. Dlatego warstwy niższe przepuszczają

166

niskie wibracje, podczas gdy wyższe promieniowania
nie dochodzą do

ziemi.

Napełniony tym wszystkim świat

czeka na wielką Epokę Duchowego Przeobrażenia. Na-
pełnienie przestrzeni wibracjami wspomagającymi wy-
wołanie wyższych promieniowań jest zadaniem na dro-
dze do Świata Ognistego.

332.

Człowiek jest magnesem o bardzo różnorodnych

właściwościach. Najłatwiej można dostrzec wpływ wy-
wierany na człowieka przez Siły Wyższe i ciemnych
gnębicieli. Gdy ośrodki i świadomość rozwijają się zgo-
dnie, siła magnesu staje się nietykalna, gdyż magnetyzm
ten odpowiada Sile Wyższej. Lecz duch napełniony nis-
kimi prądami nie ma zdolności przyciągania. Prądy
magnetyczne kierowane są tylko siłami, które je przy-
ciągają. Utraciwszy przyciąganie, nie można odpowie-
dzieć na wyższe wibracje. Człowiek jest magnesem —
zapamiętajmy to na drodze do Świata Ognistego.

333.

Jakże oczekiwać pomyślnych skutków, gdy ziar-

na zasiewane dla twórczości zawierają potencjał rozkła-
du? Właśnie proces zasiewania ziaren stanowi podsta-
wę, na której opiera się główny fundament. Kamienie,
z których składa się fundament, muszą być użyte
z uwzględnieniem najdokładniejszego planu całej budo-
wy; szczelina w nich może zburzyć cały gmach. Proces
zasiewania ziarna należy rozpatrywać jako potencjał
wszystkich następstw. Tak właśnie rolnik troszczy się
o ziarno. Biada rolnikowi, który musi wstydzić się swo-
jego pola! Ziarna zasiewane zbyt głęboko mogą spóźnić
się na żniwo. Ziemię, w której ziarna zasiane są za głę-
boko, opanowują chwasty, zduszając zasiew. Proces za-
siewania ziaren jest najważniejszy. Twórczość potencja-
łu przejawia się w niewidzialnych skutkach dla tego, kto

167

głupi i ślepy, a pole przedstawia straszny obraz skutków
dla tego, kto nie zważa na Głos Sprawiedliwości. Biada
oraczowi, który nie obliczył zasiewu ziaren. Jedynie
wielkie przystoi wielkiemu. Jedynie światło wyda świa-
tło. Na drodze do Świata Ognistego trzeba pamiętać
o wielkim znaczeniu procesu zasiewania ziaren.

334. Najstraszliwszym nieszczęściem ludzkości jest

jej ograniczony światopogląd. Lepsi ludzie sądzą, że ho-
ryzonty ich myślenia stanowią najważniejszy klucz do
uratowania świata, jednak granice ich światopoglądu nie
wychodzą poza świat fizyczny. Przedstawiciele Kościo-
łów proponują ludziom zbawienie ducha, ale nie wycho-
dzą poza świat fizyczny. Wodzowie kierują myślenie
swoich narodów do przebudowy, ale nie prowadzą po-
nad niższe sfery. Można wymienić wszystkie stopnie lu-
dzkiego wodzostwa, i strach ogarnie na widok tego śle-
pego zaułka, w którym ludzkość się znalazła. Zaprawdę
tylko przebudowa świata i przeobrażenie świadomości
mogą obudzić energie, niezbędne dla podtrzymania pla-
nety. Musimy ciągle powtarzać o konieczności oczysz-
czenia świadomości, nadeszła bowiem ostatnia godzina
dla oczyszczenia tego, co ludzkość stworzyła. Przyjmij-
my do serca Przykazanie Ogniste, aby pomagać przebu-
dowie Świata.

335. Świadomość ludzkości tak jest wypaczona, że

dla budowania należy używać takich kamieni, które
zawierają chociażby iskierkę dążenia. W Laboratorium
Przyrody z całej masy różnych materii wybiera się tylko
jedną substancję, odrzucając niepotrzebne resztki. Ta
przeróbka przypomina laboratoryjną pracę nad budową
człowieka. Oczywiście biorąc pod uwagę okropności
stworzone przez człowieka, czyż można oczekiwać, że

168

zostanie przyjęty kierunek Magnesu Kosmicznego?
Gdyby uczynić jawnym to pozornie harmonijne istnie-
nie, każdego ducha przeraziłby upadek zasad. Niena-
wiść zakorzeniła się w świadomości i powinno się ją
wykorzenić. Nie możemy wymienić ani jednej religii,
która chwaląc Boga nie wygłaszałaby bluźnierstw. Wy-
paczenie Nauk duchowych spowodowało przeżywane
przez ludzkość okropności. Nauki duchowe sprowadzo-
ne

są do poziomu człowieka, a świątynie ludzkości prze-

stały być Świątyniami Boga. Ludzkość nie przyjmuje
słów Nauczycieli, bo Naukę Światła zatracono w ciem-
nocie ludzkiego pojmowania. Tylko serce zharmonizo-
wane w walce i znające złożoność życia może pojąć
całą ciemnotę ludzkości. Można powiedzieć, że prze-
obrażenie świadomości uratuje świat.

336. Równowaga świata została zakłócona do ostat-

nich granic. Duchowe dążenie nie godzi się z materią
i zamiast jedności panuje straszliwy rozdźwięk i roz-
kład. Wszystkie nie zastosowane energie pozostają
w ziemskich warstwach i zamiast tego, by być użyte,
pędzą w chaotycznym wirze. Duchowe poszukiwania
również krążą w tym bezwładnym wirze, gdyż izolowa-
nie się ludzkości niszczy przewody do Sfer Wyższych.
Bez uczestnictwa wszystkich przestrzennych i ludzkich
emanacji nie utrzyma się równowagi. Na drodze do
Świata Ognistego podstawą równowagi jest ugruntowa-
nie początków świetlanej Epoki Świata.

337. Ludzka nietolerancja wobec wszystkiego, co

wyższe zmieniła ludzi w wyrodków. Na wszystkie poję-
cia i zasady człowiek nałożył swe piętno.

Wszelkie wyż-

sze idee obrzucił bluźnierstwami. Nie świat jest okrutny,
lecz człowiek. Nie świat przejawia niesprawiedliwość,

169

lecz człowiek, bo jego wybór drogi odosobnienia i ego-
izmu sprowadził groźny los. Nietolerancja wobec wszy-
stkiego, co wyższe i świetlane, to nieszczęście ludzko-
ści. Oczyszczenie świadomości jest wielkim zadaniem
na drodze do Świata Ognistego.

338. O, gdybyż ludzie zrozumieli potęgę magnesu

założonego w sercu! Ze wszystkich ognistych energii
jest to energia najaktywniejsza. Dla magnesu serca nie
ma przeszkód, bo słońcu podobne serce wie, jak realizo-
wać wielki czyn. Słońcu podobne serce wypełnia Naka-
zy Kosmiczne i zachowuje Przykazania przez tysiącle-
cia.

Gdybyż ludzie zrozumieli, że przed potężnym og

niem serca padają wszelkie przegrody! Tak działa mag-
nes serca i nie ma mocy równej temu Słońcu Słońc.
Zapamiętajmy to na drodze do Świata Ognistego.

339. Stworzenie czystej atmosfery równa się stwo-

rzeniu przewodu dla przyjęcia energii ognistych. Każdy
przejaw życia jest napełniony trucizną wytworzoną
przez środowisko ludzkie. Zatrucie to jest podobne do
okropnego rozsadnika chorób. Często ludzie dziwią się,
dlaczego jest tyle trudności, dlaczego tyle niepowodze-
nia i nieszczęść. Nie pojmują, że rozkład na planie
duchowym jest silniejszy od fizycznego. Świat fizyczny
ma swoje widzialne symptomy, ale zaraza na planie
duchowym jest tak silna, że często widać, jak dojrzewa-
ją przejawy istniejącego zła. Dlatego zdrajcy i twórcy
zła, i ci, którzy podburzają innych, najbardziej zakłócają
Równowagę Kosmiczną. Toteż na drodze do Świata
Ognistego rozwijajmy w sobie umiejętność rozpozna-
wania twarzy i dążmy do ustanowienia Równowagi.

340. Świadomość ludzkości jest tak napełniona ku-

rzem pospolitości, że koniecznie trzeba przebić ten mur.

170

Sam zapał świadomości jest bezsilny wobec tego strasz-
nego kurzu, który zaciemnia ludzką świadomość, gdyż
prędzej może podnieść się upadła świadomość niż ta,
która chowa się pod maską różnych człekokształtnych.
Beznadziejna jest świadomość napełniona zarozumiało-
ścią i mniemaniem o swym wielkim znaczeniu w świa-
towym budowaniu, podczas gdy w rzeczywistości nisz-
czy ona twórczość Dobra. Na drodze do Świata
Ognistego trzeba wiedzieć o takiej świadomości.

341. Nawet słaba wyobraźnia powinna uzmysłowić

człowiekowi, jak wstrząsany jest świat, w jakim napię-
ciu są wszystkie sfery przygotowujące się do walk prze-
strzennych i ziemskich. Nawet ograniczona świadomość
może przejąć się myślą o tej przebudowie, do której
przygotowuje się cały świat. Nawet ci, którzy nie chcą
zrozumieć, dokąd prowadzą skutki stworzone przez
ludzką działalność, powinni uświadomić sobie tę nie-
uniknioną Karmę, która wszystkie drogi kieruje do wiel-
kiej Przebudowy. Można się tylko dziwić, że ludzkość
żyje świadomością miraży. Jasnopojmowanie winno
stać się dążeniem na drodze do Świata Ognistego.

342. Wola Kosmiczna kieruje świadomości do zrozu-

mienia niezbędnej równowagi zarówno na duchowym,
jak i na ziemskim planie. Bez tej równowagi różne sfery
nie mogą się połączyć. Duchowy plan jest tak obcy dla
większości ludzi! Ludzkość nie przenika poza granice
najniższych sfer, a rezultatem tego jest niższy psychizm.
To,

do

czego

człowiek

obecnie

dąży,

staje się jego biczem

i władcą. Ludzkość popadła w zależność od swych żądz.
Wola Kosmiczna nawołuje do przeobrażenie świadomo-
ści. Na drodze do Świata Ognistego dążmy do zrozu-
mienia równowagi.

171

343. Ziemska atmosfera i sfery nadziemskie wzajem-

nie się naładowują. Ziemskie warstwy napełniają się
emanacjami pochodzącymi z czynów, myśli i przywar
ludzkości. Nie trzeba się dziwić jakości wzajemnego
oddziaływania, skoro prądy mieszają się a skład atmos-
fery jest odbiciem tego, co zachodzi na ziemi. Równo-
waga świata może nastąpić tylko wówczas, gdy ludz-
kość będzie przejawiać wyższe emanacje, ponieważ
wszystkie otaczające planetę sfery są zarażone emana-
cjami ziemskich czynów. Tylko oczyszczające promie-
niowanie wytwarza gazy, które rozrzedzają zgęszczone
warstwy; tak oto każde porządne oczyszczenie stwarza
przewody. Na drodze do Świata Ognistego wielkim
zadaniem jest oczyszczenie przestrzeni.

344. Wiele rodzajów energii trzeba poznać, żeby zro-

zumieć, z jakich składników składa się atmosfera plane-
ty. Zbadanie jej chemizmu pomoże odkryć nawarstwie-
nia otaczające Ziemię.

Jeżeli

mówi się o ziemskich wy

ziewach, to znacznie ważniejsze są opary pochodzące
z duchowych działań! Przyjdzie czas, kiedy będzie się
dokonywać pomiarów atmosfery zebrań. Można będzie
określać warstwy napełniające różne pomieszczenia.
Ponieważ ziemskie warstwy przyciągają istoty nadziem-
skie, to można będzie określać skład atmosfery w du-
żym promieniu. Badanie ludzkich emanacji odkryje nie-
ogarnione horyzonty. Na drodze do Świata Ognistego
należy zrozumieć znaczenie składu atmosfery.

345. Napięcie wyższych energii ducha jest jednym

z najsilniejszych twórczych przewodów. Napięcie du-
chowe styka się z najsubtelniejszymi energiami w głębi
wszechistnienia. Nie można bezkarnie bagatelizować
takiej potężnej twórczości, bo tylko w głębi wszechist-

172

nienia można zetknąć się z energiami dążącymi wzwyż.
Stykanie się z głębiami odkrywa cechy, które rządzą
wszystkimi twórczymi pierwiastkami. Ludzkość straciła
swoją ognistą zdolność odbiorczą, ponieważ przylgnęła
do zewnętrznych przejawów przestrzeni. Gdy wysiłek
ducha przyprowadzi ludzkość do zrozumienia głębin
twórczości, można będzie ustalić zasadę Świata Ogni-
stego w pięknie i w najsubtelniejszej twórczości. To
dążenie należy rozwijać na drodze do Świata Ognistego.

346. Rozwój duchowy nieuchronnie powinien otwo-

rzyć człowiekowi oczy na straszne błędy wywodzące
się ze źródła zła. Niedopuszczalne są rozważania o sil-
niejszym czy słabszym Pierwiastku, bo takie rozważa-
nia prowadzą do niewspółmierności. Równowaga Kos-
miczna nie jest utrzymywana w oparciu o silniejszy
bądź słabszy Pierwiastek. Taki ludzki podział doprowa-
dził Wagę Kosmiczną do istniejącego stanu. Tylko od-
kupienie przez ludzkość naruszonego prawa wywoła
nową twórczość; ludzkość bowiem można dzielić zgod-
nie z założonym potencjałem. Człowiek często nie rozu-
mie nawet tego, co powoduje zachwianie równowagi na
ziemi. Prawa Kosmiczne należy rozpatrywać jako pro-
roczy Nakaz. Dlatego ludzkość musi nauczyć się podpo-
rządkowywać to, co małe, wielkiemu. W przebudowie
świata najważniejszą troską będzie ustalenie praw kos-
micznych nie w ziemskim, ale właśnie w Kosmicznym
Nakazie. Na drodze do Świata Ognistego tylko równo-
waga otwiera Bramę.

347. W przyszłej przebudowie świata do sfer wyż-

szych nie będą dopuszczani ci, którzy nie rozumieją
równowagi.

Przez długie wcielenia będą zmuszeni uczyć

się, jak stworzyć kosmiczną równowagę. Upadały pań-

173

stwa, upadały narody i były rujnowane kraje, gdyż od-
rzucono najważniejsze zagadnienie równowagi.

Należy

więc bardzo podkreślić znaczenie Pierwiastka Żeńskie-
go nie tylko w skali rodzinnej, ale i państwowej. Jeżeli
planeta się utrzyma, to przyszłe kraje rozkwitną właśnie
dzięki równowadze. Dopuścimy nawet przewagę Pier-
wiastka Żeńskiego, gdyż walka będzie zawzięta. Wła-
śnie kobiety winny wchodzić w skład Rady Ministrów.
Kobieta dająca życie narodowi musi mieć też prawo
rozporządzania jego losem. Kobiety muszą mieć prawo
głosu. Gdyby kobieta była traktowana tak jak jest naka-
zane, to świat byłby inaczej napełniony. Tylko umocnie-
nie Prawa Życia może przywrócić człowieczeństwo.

348. Ludzkość tak daleko odeszła od prawdziwego

poglądu na świat, że wszystko, co istnieje, wydaje się
ułudą. Czy ludzie chcą znać przyczyny zła niszczące
twórczość? Zamknięcie oczu na istniejące zło i na jego
twórcę strąci człowieka jeszcze niżej. To, że istnieje
pierwiastek zła jako przeciwieństwo Światła, jest od
dawna znane. Tak jak dobro, tak i ciemność, występuje
we wszystkich przejawach i postaciach. Oczywiście
ludzkość woli nieprzejawione zło. Skoro ciemność jest
tak pociągająca dla małej świadomości wyobrażającej
sobie, że nie będzie zmuszona do ognistego odkupywa-
nia swych czynów, to i czynienie zła staje się tak ponęt-
ne! Świadomość ludzkości jest pozbawiona współmier-
ności! Dlatego jedynie oczyszczona świadomość może
przyjąć Światło i jego antytezę — ciemność.

349. Horyzont obejmujący tylko ograniczone pojęcia

zawsze

oddziela

człowieka od Wyższych Zasad Wszech-

świata. Jedność Kosmosu może kierować ducha do ob-
serwowania Ognia. Świadomość zwrócona do kontem-

174

plowania Zasady Jedności może zrozumieć łańcuch,
który łączy wszystkie wyższe napięcia. Można powie-
dzieć, że rozkład jest przyczyną tych przejawów, które
rozłączają wszystkie ogniste zasady, gdyż przy całej
rozmaitości zjawisk kosmicznych w podstawie wszyst-
kich konstrukcji stoi Ognista Jedność. A zatem dla
wprowadzenia piękna i Zasad Wyższych trzeba ogniście
pojąć wielkość Jedności.

350. Planeta biegnie po kręgu, który prowadzi

wszystko do zakończenia. Nadchodzi czas, gdy każdy
pierwiastek powinien przejawić cały swój potencjał. Te
kręgi traktuje się w historii jako upadek lub rozkwit.
Trzeba przyjąć te rytmy jako tryumf Światła lub ciem-
ności. Nadszedł czas, gdy planeta zbliża się do takiego
właśnie kręgu zakończenia i tylko najbardziej intensyw-
ne napięcie potencjału da zwycięstwo. Krąg zakończe-
nia budzi wszystkie energie, gdyż w końcowej bitwie
będą brać udział wszystkie siły Światła i ciemności, od
najwyższego do odpadków. Wrażliwe duchy wiedzą,
dlaczego przejawia się jednocześnie tyle Wyższego oraz
tyle karygodnego i skostniałego. W walce przed krę-
giem zakończenia będą współzawodniczyć wszystkie
przestrzenne ziemskie i nadziemskie Siły. Na drodze do
Świata Ognistego współpracownicy powinni pamiętać
o Nakazie Kosmosu.

351.

Krąg

Zakończenia

jest

Nakazem Wyższym. Krąg

Zakończenia objawia swój Rozkaz i dla Prawa Ogniste-
go. Krąg ten jest najwyższą twórczością Magnesu Kos-
micznego.

Dlatego wszystkie Nakazy i wydarzenia spro-

wadzają się do obecnego czasu. W Świetlanym Nakazie
także i potęga księcia tego Świata wytęża wszystkie
swoje siły. Dlatego Prawo Kosmiczne wchodzi w życie.

175

Uświadomienie sobie kręgu zakończenia odkrywa wiele
rodzajów twórczości, które napełniają świat Światłem
i ciemnością.

352. Świat przeżywa te stadia, które znamionowały

wszystkie decydujące chwile w historii ludzkości. Okre-
sy zniszczenia poprzedzają budowanie. Twórczość ut-
wierdzając się wywołuje do życia wszystkie energie. Ta
Epoka, w którą ludzkość wstąpiła, nieuchronnie ujawni
wszystkie potencjały sił, gdyż epoka ta jest decydująca
i następuje zwrot w historii. Stan planety nie jest przy-
padkowy i każde napięcie świadczy o tym potoku, który
zagarnia wszystkie sfery. Jeżeli walka jest nieubłagana,
to i zwycięstwo będzie absolutne. Wszystkie bowiem
siły i sfery uczestniczą w tej Bitwie Kosmicznej. Na
drodze do Świata Ognistego należy przyjąć Miecz
Światłości dla budowania Nowej Epoki.

353. Fale, które ogarniają narody, pochodzą z karmy

narodowej. W Budowaniu Kosmicznym każda epoka
pozostawia swoje fale w przestrzeni. Gdy następuje ter-
min przyciągania magnetycznego, wszystkie fale zaczy-
nają działać, skutkiem czego karma jest nieunikniona.
Gdy w starych Pismach było powiedziane: „Wszystko
od Ojca Niebieskiego”, to w ten właśnie sposób uczono
prawa karmy. Wszystko tworzy się według tych fal, któ-
re odchodzą w przestrzeń i zachowują wieczną łączność
z planetą. Łączność między światem nadziemskim
i ziemskim uwarunkowana jest tymi falami. Kroniki
przestrzeni dokonują swego historycznego odkupienia.
Świadomość, że wszystko przechodzi w fale przestrzen-
ne może rozbudzić lepsze dążenia. Na drodze do Świata
Ognistego dążmy do ulepszenia karmy narodu.

176

354. Napięcie magnetyczne jest bardzo ogniste. Każ-

da energia przejawia się bardzo silnie. Należy patrzeć na
zachodzące wydarzenia jak na przejawianie się wszyst-
kich potencjałów. Ogromne napięcie panuje w świecie,
gdyż epoka odrodzenia ducha kieruje wszystkie energie
do wyższej przemiany. Dlatego Światło i ciemność tak
groźnie przejawiają swoje potencjały. Czasy są wspania-
łe, gdyż wszystkie wydarzenia są oznaką nastąpienia
wielkiej

przebudowy.

Napełniona

przestrzeń

tworzy

na-

kaz Magnesu Kosmicznego. Świat Ognisty otwiera się
przed ognistymi świadomościami.

355. Ciała przemieniają się, każde zgodnie ze swą

istotą. Tak jak ciało fizyczne przemienia się i jak wy-
subtelnia krew w przeciągu ewolucji, podobnie i ciało
subtelne przemienia swoją istotę. Szczególnie godna
podkreślenia jest łączność między tymi procesami, gdyż
w procesie transmutacji ciał osiągana jest współzależ-
ność, która tak ogniście współpracuje z przestrzenią.
Jeżeli na początku procesu transmutacji ciało fizyczne
napręża ośrodki ciała subtelnego, to po napełnieniu oś-
rodków ogniem, ciało subtelne ma władzę nad fizycz-
nym. Ten ognisty proces przelewa energię psychiczną
z ciała w ciało. Moc ciała subtelnego stanowi panaceum
na planie fizycznym. Bezpośrednie uczucie transmutacji
różni się na planach fizycznym i subtelnym, gdyż uczu-
cia zależą od napięcia sfer. Oczyszczanie materii i du-
cha także zachodzi dzięki energiom ognistym i ośrod-
kom napiętym w przestrzennym odkupieniu. Świat
Ognisty dostępny jest świadomości znającej łączność z
Ogniem przestrzennym.

356. Gdy wydarzenia dążą do przebudowy, ośrodki

ziemskie i nadziemskie wykazują odpowiednie napięcia.

177

Nie ma takiego przejawu na planecie, który nie wysilał-
by się w ogniu twórczości lub w sile niszczenia. Bojow-
nicy Dobra mają przewagę w Twórczości Kosmicznej
i każdy przejaw Światła wykazuje swą wyższość. Nie
zważając nawet na widzialny tryumf ciemności, twór-
czość kosmiczna napełnia się ognistą sprawiedliwością.
Dlatego spirale twórczości Ognia Przestrzennego dopro-
wadzą wydarzenia do ich ognistego tryumfu. A zatem
na drodze do Świata Ognistego pamiętajmy, że Świat
Subtelny wykazuje zgodność z ziemskim.

357. Można zauważyć, jak śpieszą wydarzenia, jak

nagromadzają się chmury, jak wszystkie ośrodki planety
dążą w ukierunkowanym napięciu. Nawet ograniczone
umysły mogą się zorientować, że mapa świata się zmie-
nia. Zaprawdę do wielkich wydarzeń czasu zostało nie-
wiele. Przebudowa świata odbywa się we wszystkich
krajach i istniejący pozorny dobrobyt jest tylko mira-
żem, gdyż każda energia znajduje się w stanie transmu-
tacji. Nietrudno zauważyć, jak chwieje się Waga Kosmi-
czna. Na drodze do Świata Ognistego dążmy do na
pełniania się Magnesem Kosmicznym.

358. Gdybyż to ludzie zrozumieli, na jakich podsta-

wach można zbudować lepszy świat. Gdybyż to ludzie
zastanowili się nad pojęciami, które napełniają życie.
Ileż wyższych pobudek przebudziłoby się w świadomo-
ści, ileż śpiących energii mogłoby działać, gdyby ludz-
kość przyjęła Przykazanie Służenia, tak jak wskazują
wszystkie Siły Wyższe. Wszystkie ogniste cechy Służe-
nia oparte są na oddaniu. Właśnie ta cecha jest podstawą
twórczości. Na drodze do Świata Ognistego należy roz-
wijać oddanie.

178

359. Każdy wzniosły poryw wzmacnia ciało subtel-

ne. Zawiera ono w sobie wszystkie duchowe ośrodki
i świadome żywienie go może stworzyć wielkie możli-
wości. Istota ciała subtelnego zależy od duchowych na-
syceń. Ciało fizyczne może mieć wielki pożytek z takie-
go odżywiania. Każdy poryw ducha wzmacnia ośrodki
ciała subtelnego i przeciwnie, każdy ośrodek ciała fizy-
cznego, który napełnia się niższymi energiami, niszczy
ośrodki ogniste. Ciało subtelne potrzebuje duchowego
odżywiania. Stała łączność między ciałami może ustalić
świadomą wymianę energii. Na drodze do Świata Ogni-
stego

zrozumiejmy

aktualność łączności między ciałami.

360. Twórczość ludzka potrzebuje prawdziwych pod-

staw.

Obecna twórczość wskazuje na to,

że światu zagra-

ża zniszczenie. Każda Przemiana Kosmiczna wymaga
wyższych

podstaw,

gdyż

twórcza

spirala

umacnia

się przy

wznoszeniu się w górę.

Tylko ludzkie zasady znajdują

się w stanie

głębokiego

rozkładu.

Wszystkie

procesy kos-

miczne wykazują przemianę wzwyż, ale wola ludzkości
znajduje się w ślepym zaułku, gdyż krąg egoizmu zbiera
to, co zasiał.

Dlatego ludzkość nie przetwarza ognia kos-

micznego i zamiast ewolucji otrzymujemy inwolucję.

361. Transmutacja w całym Planie Kosmicznym jest

nieunikniona. Tylko ognista przebudowa da nowe twór-
cze energie. Magnes Kosmiczny tworzy i napręża wszy-
stko, co istnieje, bo zbliżają się terminy, które zmuszą
wszystkich do uczestnictwa w Bitwie Kosmicznej. Prze-
strzeń potrzebuje rozładowania. Waga Kosmiczna się
chwieje i w całej przestrzeni rozbrzmiewa wezwanie do
ostatniego wysiłku. Twierdzę, że przemiana energii da
nowe stopnie ewolucji. Dlatego trzeba dążyć sercem
i duchem do Świata Ognistego.

179

362. Można sobie wyobrazić, jak chwieje się Waga

Kosmiczna, jeżeli położy się na jedną szalę wszystkie
historyczne

wydarzenia,

które poprzedziły czasy obecne.

I jeżeli ogarnie się świat przyszły, to można zauważyć,
jak rozrasta się bitwa. Można się przekonać, że rozsze-
rzają ognie przestrzenne i obserwować,

jak Siły Niebie

skie

uzbrajają

się

w

zbroję ognistą,

i jak siły siły ziem-

skie zagęszczają każde zjawisko przestrzenne. Trzeba
o

tym myśleć, gdyż Przebudowa Ognista powinna zastać

świadomość rozumiejącą to,

co

zachodzi.

Ogniste chwia-

nie się Wagi wytwarza wiry, które zagrażają chwiejnym,
ale podnoszą do Światów Wyższych tych, którzy dążą
ogniście. Wśród wahań Wagi Kosmicznej ludzkość nie
może wybrać drogi pośredniej, gdyż zarówno Światło,
jak i ciemność ubiegają się o zwycięstwo. Na drodze do
Świata Ognistego pamiętajmy o Wadze Kosmicznej.

363. Gdyby świadomość ludzkości mogła porównać

Wieczne z przemijającym, to pojawiłyby się przebłyski
pojmowania Kosmosu, gdyż wszystkie wartości ludzko-
ści opierają się na wiecznych podstawach. Ale ludzkość
tak jest przejęta szacunkiem do tego, co przemija, że
zapomniała o Wiecznym. Tymczasem jest jasne, że for-
ma się zmienia, ginie i zostaje zastąpiona przez nową.
Przemijanie jest tak oczywiste; każde przemijanie wska-
zuje na życie wieczne. Duch jest twórcą każdej formy,
ale ludzkość to odrzuca. Gdy zostanie zrozumiane, że
duch jest wieczny, wówczas nieskończoność i nieśmier-
telność wejdą w życie. Trzeba kierować ducha narodów
do rozumienia wyższych Zasad. Ludzkość pochłonięta
jest skutkami, ale zapomniała, że źródłem i początkiem
wszystkiego jest twórczość. Gdy duch będzie czczony
jako święty Ogień, wówczas utrwali się proces wzno-
szenia się.

180

364. Jeżeli zastanowimy się, co właściwie zagłusza

wyższe pojęcia, to niechybnie dojdziemy do wniosku,
że to taka świadomość, która wszystko zrównuje z niż-
szymi przejawami. Zrównanie wszystkiego z niższym
jest robotą ciemnych i ludzkość poddaje się właśnie tym
wpływom. Każdy instynktownie ucieka się do tego nisz-
czycielskiego czynu. Dlatego stan świadomości jest naj-
lepszym wskaźnikiem wszystkich epok i wszystkich
ludzkich ukierunkowań. Dokąd doprowadzi takie błędne
postępowanie, gdy się straci łączność ze Światem Ogni-
stym? Właśnie oczyszczenie świadomości da dostęp
energiom wyższym. Na drodze do Świata Ognistego
trzeba walczyć z ciemnymi świadomościami.

365. Właśnie przerwanie kontaktów z energiami

wyższymi odłączyło ludzkość od Kosmosu. Jak można
istnieć w Kosmosie nie rozumiejąc ewolucji światowej?
Świadomy stosunek do ewolucji światowej bezpośred-
nio obejmuje pojmowanie Hierarchii jako życiotwórczej
Zasady. Psychizm i mediumizm oddalają człowieka od
Sfer Wyższych, gdyż ciało subtelne tak napełnia się niż-
szymi emanacjami, że cala istota się zmienia. Najtrud-
niejsze jest oczyszczenie świadomości. Człowiek nie
odróżnia ognistego stanu duchowości od psychizmu.
Powinniśmy przezwyciężyć okropności psychizmu.
Szeregi tych, którzy przejawiają psychizm, dopełniają
się sługami ciemności. Na drodze do Świata Ognistego
należy walczyć z psychizmem.

366. Tak jak świadomość może być gwarancją roz-

kwitu, tak może okazać się rozkładem. Myśl ogranicze-
nia jest przewodem wszystkich ciemnych przejawów.
Dlatego myśl może rozwinąć się w pełne napięcia
poczynania, albo może zniszczyć każdy zaczątek. Ogra-

181

niczone myślenie burzy wszystkie możliwości, gdyż
twórczość opiera się na wzroście świadomości. Czyż
można dążyć do Ideału Wyższego bez rozszerzenia
świadomości? Istotę Wyższą można pojąć tylko ognistą
i nieustraszoną świadomością, gdyż jej siła jest nieogra-
niczona. Na drodze do Świata Ognistego trzeba wytężyć
wszystkie siły dla rozszerzenia świadomości.

367. Ludzka świadomość pogarsza położenie plane-

ty. Siły ducha zużywane są na niszczenie. Małoduszny
strach, bardziej niż inne stany, niezgodny z prawdziwą
świadomością, prowadzi ludzkość do granicy zguby.
Siły ducha mogłyby wyprowadzić ludzkość ze ślepego
zaułka, gdyby oczyściła ona swe myślenie. Każda wiel-
ka zasada jest pierwiastkiem podnoszącym ducha. Szu-
kanie wyższych zasad jest najważniejszym zadaniem.
Istota świata umacnia się dzięki zasadom ognistym.
Dlatego dążenie do Wyższego jest sprawą najpilniejszą.
Ludzkość musi zastanowić się, jak zmienić swe postę-
powanie. Karma odkupienia się przybliża. Każde dąże-
nie należy skierować do Źródła Światłości. Na drodze
do Świata Ognistego bohaterstwo przejawiajmy w zro-
zumieniu wielkiego w działaniu.

368. Gdy w duchu jasno płonie pojmowanie podstaw

Bytu, to i otchłań przestaje wydawać się niemożliwa do
przejścia. Gdy w sercu płonie świadomość bohaterstwa,
dzień przyszły wydaje się bliskim. Horyzont myślenia
obejmujący cały układ świata zrozumie przemijanie
i pozorność Maji. Przestrzeń napełnia twórczość Ognia
i przyszłe konstrukcje. Wiedza o przemijaniu da uczucie
oderwania się od ziemi i skieruje ducha ku planom, na
których człowiek przebywa w swej ognistej istocie. Na
drodze do Świata Ognistego dążmy do energii prze-

182

strzennych, które pomogą duchowi przekroczyć prze-
paść niepojmowania.

369. Właśnie przepaść niezrozumienia jest tą drogą,

po której ludzkość idzie. Współczesne myślenie ograni-
cza badania psychiczne. O ileż dalej i głębiej można
pójść, wiedząc o rozdziale i łączności trzech ciał. Jeżeli
bowiem ciało fizyczne jest już uformowane, to ciało
astralne jest prawie uformowane, a najsubtelniejsze cia-
ło mentalne jest ukształtowane tylko u wybranych. Ci,
którzy są wtajemniczeni

w

wyższe,

ogniste energie i zna-

ją ognistą transmutację ośrodków, mogą mówić o ogni-
stych przejawach. Wszystkie inne przejawy należy dzie-
lić

według

dwóch

kategorii.

Pierwsza:

gdy duch nie może

przekroczyć przepaści, gdyż ciało mentalne nie jest
jeszcze na tyle ukształtowane, by duch mógł przejawiać
się poza granicami niższych warstw. Druga kategoria:
gdy jeden ośrodek przejawia się częściowo. Należy przy
tym pamiętać, że Świat Ognisty nie dostępny jest du-
chowi, dopóki wyższe ośrodki nie zaczną się przemie-
niać. Ponad wszystkim stoi duch, który zapalił swe du-
chowe ognie, gdyż jego ciało mentalne odpowiednio
tworzy. Na drodze do Świata Ognistego trzeba subtelnie
orientować się w zjawiskach psychicznych.

370. Rozwijanie świadomości jest tak samo trudne,

jak poruszenie góry. Stare i skostniałe świadomości są
najmniej ruchliwe. Odnosi się to do tych wszystkich,
którzy idą oglądając się wstecz, a nie patrzą w przy-
szłość. Twierdzę, że wobec skostniałych świadomości
trzeba stosować silne środki, tak jak i wobec tych, któ-
rzy nie wyrośli ponad wiek dziecięcy, bo potrzebna jest
współmierność przy ocenie wydarzeń. Skostniałość i za-
cofanie mogą zniszczyć największe możliwości. Dlate-

183

go najważniejsze jest to, by tworząc pamiętać, że groźne
czasy wymagają ognistych środków. Na drodze do
Świata Ognistego starajmy się zrozumieć wagę i potęgę
podniesienia Miecza Ognistego.

371. Stopnie świadomości na przestrzeni ostatnich

stuleci stawiają człowieka w martwym punkcie. Ileż
bram otworzono przed wzrokiem ludzkości! Ileż drogo-
wskazów postawiono dokoła, ileż zakończeń umożli-
wiono!

Uchylenie zasłony powinno było wzmóc dążenie

ducha do prawdziwego ognistego osiągnięcia. A czego
jesteśmy świadkami przy tym obfitym dawaniu, gdy
świat drży z powodu bitwy Armagedonu? Trudna twór-
czość może zamienić się w święto ducha, które przygo-
towuje światu świetlaną przyszłość.

Ale

Ręki wyciągnię-

tej nie wolno odtrącać ludzkim niepojmowaniem drogi
Światła. Na drodze do Świata Ognistego należy zrozu-
mieć niezbędność niezwłocznego dążenia do Światła.

372. Jak mało zastanawiają się ludzie nad podstawa-

mi stanowiącymi filary twórczości; a jest to przecież
paląca sprawa! U podstaw twórczości zakłada się najso-
lidniejsze,

najtrwalsze

zasady.

Ze

wszystkich filarów naj-

bardziej ognisty jest magnes serca. Wyłączenie go ozna-
cza, iż budowanie zostało pozbawione duszy, gdyż mag
nes serca ogarnia wszystkie nasycenia kosmiczne. Mag-
nes serca jest syntezą wszystkich subtelnych energii.
Magnes serca składa się z tysiącletnich nagromadzeń;
w nich wyraża się karma i przyciąganie. Jak słońce jest
nie do zastąpienia, podobnie nie do zastąpienia jest ser-
ce, które jest potężnym twórcą. Na drodze do Świata
Ognistego należy szczególnie pamiętać o tym, że ogni-
sty magnes serca jest podstawą twórczości.

184

373. Karma tworzy swe skutki w całym świecie.

Świadomy stosunek do światowej przebudowy może
założyć fundament Nowego Świata. Układ współczesny
tak odchylił się od Magnesu Kosmicznego, że naprawdę
wszystkie Siły Światłości gromadzą się na pomoc ludz-
kości. Na każdym planie trwa wytężona twórczość.
Czyż w czasie Armagedonu można wyobrazić sobie ja-
kikolwiek dobrobyt w tych krajach świata, które podle-
gają przebudowie? Twórczość duchowych Sił wyprowa-
dzi ludzkość ze ślepego zaułka.

Czas przemiany przy

niesie światu wyższe energie. Na drodze do Świata Og-
nistego dołóżmy wszystkich sił do nowego budowania.

374. Świadomość większości ludzi nie wnika w głąb

twórczości kosmicznej. Nie zastanawiając się nad sen-
sem zasad, ludzie odłączają się od Świata Ognistego.
Wszystkie twórcze zdolności dla przejawiania się po-
trzebują tego kosmicznego przyłączenia, gdyż ustala
ono utraconą przez ludzkość współmierność. Człowiek,
który wyznaczony jest przez Kosmos dla współtworze-
nia i twórczości, sam zrezygnował z tego przywileju.
Spełniwszy krąg działań, człowiek nie przyjął zasad
kosmicznych i z tego powodu stworzony przez niego
świat różni się od Świata Ognistego. Wszystko przeła-
muje się w świadomości niezgodnie z prawami Kosmo-
su. Na drodze do Świata Ognistego należy zrozumieć
konieczność przyłączenia się praw kosmicznych.

375. Przyciąganie magnesu serca działa potężnie na

odległość. Prądy te budzą oddźwięk zgodny z siłą prze-
syłki. Oczywiście trzeba odpowiednio oddźwięczeć na
wysłaną nić. Twórczość serca jest nieograniczona i nie-
zmierna w swej potędze. Dążenie do obudzenia energii
dotyczy najbardziej aktualnej zasady rozwoju twórczo-

185

ści. Rozwój tej dźwigni wymaga ognistej świadomości.
Należy zrozumieć, jak palącą sprawą jest rozwój serca.
Na drodze do Świata Ognistego utwierdźmy się w poj-
mowaniu dźwigni ognistego serca.

376. Wytworzone przez ludzkość warstwy emanacji

otaczające planetę coraz bardziej się zagęszczają. Życie
istniejące na Ziemi utrudnia wyładowania nie tylko
duchowe, ale i fizyczne. Zgodność między światami
przestrzeni zależy w dużym stopniu od napełnienia tych
warstw! W przestrzeni kosmicznej każde zjawisko wy-
wołuje cały łańcuch skutków. Atmosfera Ziemi przed-
stawia

j

akby

skorupę

upstrzoną

ciemnymi plamami. Wie-

dząc, jak światy potrzebują zasilania wyższymi ener
giami, można sobie wyobrazić skutki izolacji! Ci, któ-
rzy wiecznie stoją na straży, kierują promienie światła,
wytężając wszystkie siły. Na drodze do Świata Ogniste-
go rozumiejmy ten wysiłek, którym Siły Światłości ra-
tują planetę.

377. Bitwa kosmiczna, która wytwarza napięcie

w przestrzeni, ogarnia cały Kosmos. W niej rozstrzyga
się wiele spraw, które spowodują zmiany w historii
i ustalą nowe zasady. W tych ognistych bitwach każda
energia się przemienia. Zmiany będą gwałtowne, ale
nieustraszona świadomość zna radość ducha. Tylko od-
waga może zwrócić ducha ku nowej przyszłości. Tylko
wiedza o Bitwie Kosmicznej da zrozumienie tego, co
zachodzi, gdyż karma napręża wszystkie wydarzenia.
Ognista nieustraszoność odkryje zasłonę jutrzejszego
dnia i ustali przyczynę wytwarzającą napięcie w prze-
strzeni. Poszukiwanie tej przyczyny odkryje skutek.
Świat Ognisty stanie się dostępny ludzkości. Całym ser-
cem zwróćmy się do Świata Ognistego.

186

378. Bitwa nakazuje rozpoznawanie dróg wiodących

do Światła i ciemności. Przy kosmicznym napięciu
wszystkich sił rozeznanie to jest niezbędne, gdyż prze-
strzeń napełniona jest ognistymi strzałami. Każdą świa-
domość powinno napełniać utwierdzenie ognistej Bitwy.
Wobec takiego ognistego nasilenia lecących strzał ludz-
kość musi niezwłocznie przyjąć ten zbawienny kieru-
nek, który wskazały jej Siły Światłości. Na pomoc pla-
necie posyłane są prądy ogniste; trzeba je przyjąć
duchem i sercem. Na drodze do Świata Ognistego
szczególnie ważne jest zrozumienie potęgi zsyłanej dla
uratowania ludzkości.

379. Na drodze do Służenia należy zapamiętać, że

niezbędna jest prawdziwość, gdyż ona jest pierwszym
warunkiem twórczości. Przekręcanie faktów wypacza
twórczość. Tylko zaślepienie w sobie popycha ducha do
wypaczeń. Zwierciadło karmiczne odbija je i duch, któ-
ry dał karmicznie złe objaśnienie, przynosi uszczerbek
całej twórczości. Dlaczego ludzkość tak spowiła planetę
emanacjami fałszu? Wypaczenie prawdy, wypaczenie
nauki duchowej, a także zasad prowadzi do zniszczenia.
W tym położeniu bez wyjścia przebywa duch człowie-
ka, który żyje egoizmem. Zmuszony będzie zmiatać pył,
a przy zaśmieconej twórczości wyzierają szczeliny.
Zaprawdę wrzody duchowe przeszkadzają we wznosze-
niu się budowy. Należy subtelnie odróżniać tolerancję
i ruchliwość od właściwości, które tak chaotycznie prze-
jawiają się w zetknięciu z ludźmi kierującymi się tam,
gdzie ani sumienie, ani uczciwość, ani prawda nie wzy-
wa ducha. Pierwszym warunkiem ognistego służenia na
drodze do Świata Ognistego jest uczciwość. Zapamię-
tajmy to.

187

380. Nagromadzenia wokół planety stanowią bardzo

zgęszczoną masę. Gdyby ją zbadano, odkrytoby wiele
pożytecznych zjawisk. Właśnie atmosfera ma taki skład,
który przyciąga do Ziemi odpowiednie energie. Analiza
tego składu pod względem energii subtelnych pozwoli-
łaby zauważyć, że każdy skład zawiera ludzkie emana-
cje pochodzące z działalności psychicznej człowieka.
Aura planety gromadzi wszystkie energie pochodzące
z codziennych przejawów

życia

ludzkości.

Dlatego oczy-

szczenie przestrzeni jest najważniejszym zadaniem na
drodze do Świata Ognistego.

381. Czyż można osiągnąć ogniste wtajemniczenie

bez udziału w walce? Czyż można w ogóle przejść ży-
cie bez udziału w walce? Tylko ludzie o niskim pozio-
mie świadomości mogą przypuszczać, że wyższe osią-
gnięcie przychodzi bez wysiłku. Przejść życie i osiągnąć
— znaczy przejść nad brzegiem przepaści, znaczy
przejść przez cierpienia i wysiłki. Tak jak Laboratorium
Kosmiczne przemienia energie serca, tak ludzkie dusze
przechodzą czyściec na Ziemi. Bez ognistego przyłącze-
nia się do Ognia Kosmicznego serce nie pozna wtajem-
niczenia w Świat Wyższy. Na drodze do Świata Ogni-
stego należy pamiętać o czyśćcu życia.

382. Świat pogrąża się w skutkach wywołanych

ludzkimi czynami. Czyż można dziwić się temu, co się
dzieje na planecie? Gazy wytworzone przez duchowy
ucisk ludzkich działań tamują przestrzeń i spowijają
planetę mrokiem. Dążenia ludzkie odpowiadają temu,
co się dzieje. Warstwy ziemskie i nadziemskie napełnio-
ne są zjawiskami wytworzonymi przez przestępstwa
i zbrodnie ludzkości. Warstwy zarażają się wzajemnie.
Jest to oczywiście działanie karmiczne. Na drodze do

188

Świata Ognistego należy przedsięwziąć środki dla prze-
jawiania nowych karmicznych skutków.

383. Kosmiczne energie ogniście gromadzą się wo-

kół planety i, przebijając warstwę atmosfery ziemskiej,
wzmagają prądy. Stan ludzkości zależy od tych prądów,
które oddziaływują fizycznie i duchowo. Epidemie fizy-
czne i duchowe zależą od tych nawarstwień i można
obserwować, jak przepływają różne wydarzenia. Każda
epoka ma swoje zapowiedziane znaki, które są nagro-
madzeniami

czynów

ludzkości.

Nawarstwienia

te,

odczu-

wane z przestrzeni, przemieniają się na powrót w czyny.
W ten sposób prawo wiecznej przemiany wchodzi w ży-
cie. Na drodze do Świata Ognistego rozumiejmy prawo
wiecznej, ognistej transmutacji.

384. Zachwyt ducha to ogniście tworząca energia.

Zachwyt ducha napełnia każdy przejaw najlepszymi
dążeniami. W rozwoju serca należy szczególnie uważ-
nie rozpoznać te twórcze energie, które napełniają du-
cha najsubtelniejszymi emanacjami. Przy wznoszeniu
się bardzo ważną rzeczą jest wysubtelnianie wszystkich
uczuć. Twórczość powstaje z zachwytu oraz z dążenia
ducha i serca. U podstawy każdego wzniosłego uczucia
jest przyciąganie energii ognistych z przestrzeni. Jakże
ważne jest budzenie ognistych dążeń! Na drodze do
Świata Ognistego dążmy do poznania radości płynącej
ze Służenia Wielkiej Hierarchii Światłości.

385. Wola dążąca do twórczości razem z Magnesem

Kosmicznym może tworzyć wiele wzniosłego, gdyż
wola kierowana świadomie tworzy intensywnie. Dlate-
go też wybór dróg i znajomość kierunku mogą napeł-
niać ducha ognistym dążeniem. Ludzkość nie uznaje

189

prawa świadomie kierowanej woli, dlatego tyle jest błę-
dów. Można powiedzieć, że każdy ludzki czyn powstaje
bez prawdziwego rozumienia sposobu jego zastosowa-
nia. W ten sposób życiu człowieka brak jest celowości.
Na drodze do Świata Ognistego należy pamiętać o pra-
wie świadomie kierowanej woli.

386. Warunki życia uzależniają ducha od połączenia

z prądami kosmicznymi. W tym kierunku należy rozwi-
jać świadomość. Gdy ludzkość wytęży swe siły w świa-
domej pracy, to wszystkie energie będą jej dostępne.
Przecież sama ludzkość tworzy zaczarowany krąg i po-
łożenie bez wyjścia też jest jej dziełem. Tylko świado-
my stosunek do energii kosmicznych może dać prze-
błysk

zrozumienia.

Odłączenie

się od Sił Wyższych do

prowadziło do tych wydarzeń, które wzmocniły swój
bieg. Na drodze do Świata Ognistego odnośmy się świa-
domie do energii kosmicznych.

387. Najokropniejszym biczem ludzkości jest samo-

niszczenie w imię własnego egoizmu. Człowiek twier-
dzący, że służąc swemu Ideałowi, niszczy wszystkie in-
ne, niezgodne z tą drogą, jest niszczycielem podstaw
ewolucji. Kosmos wymaga przejawienia wszystkiego,
co istnieje. I na duchowym planie nie może nastąpić
zrównanie.

U

podstaw

wszystkich

wyższych nauk ducho

wych jest to samo Źródło i nie wolno niszczyć tego, co
służy za pokarm duchowy. Ten, kto żąda zrównania
wszystkich podstaw, wszystkich nauk duchowych, obra-
ca każdą wielką podstawę w proch. Mała jest różnica
między bezbożnikiem a fanatykiem. Na drodze do
Świata Ognistego pamiętajmy, kto niszczy podstawy
twórczości.

190

388. Obserwuje się, że podczas upadku epoki nastę-

puje rozłam wewnętrznej struktury. Gdy upadek ducho-
wy ogarnie świadomość narodu, to oznaki te są szcze-
gólnie jaskrawe.

Patrząc na mapę świata,

można z łat

wością przekonać się, że rozkład poprzedza rozkwit,
który może nastąpić tylko dzięki odnowieniu duchowe-
mu. Poszukiwania prawdziwego rozkwitu wiodą do
odnowienia ducha i zasad, a wówczas może rozwinąć
się nowa twórczość. Nie nastąpi ona bez prawdziwego
odnowienia duchowego. Służenie Światłości powinno
dodać męstwa duchowego i przejawienia ognistej twór-
czości.

389. Najbliższym określeniem dla subtelnego połą-

czenia energii jest zharmonizowana aura. W takim połą-
czeniu można znaleźć wszystkie twórcze energie, gdyż
zharmonizowana aura zawiera wszelkie subtelne skład-
niki. Łączy ona zjednoczoną świadomość i zjednoczone
serce. W każdym napięciu zharmonizowania można
przejść bez uszczerbku dzięki szczególnemu prądowi,
wtedy gdy siły biegunów są jednakowe. To samo prawo
stosuje się do przesyłek, gdyż posyłający i przyjmujący
winni oddźwięczeć na jedną wibrację. Dlatego czynnik
serca jest tak ważny. I jeżeli można oddziaływać myślo-
wo na odległość, to potęga serca jest niezrównana, gdyż
serce może rozbudzać wszystkie śpiące energie wspo-
mnień i nagromadzeń przeszłości. Tę moc serca należy
rozumieć jako przejawienie się Świata Ognistego.

390. Karma zawsze ujawnia się w znakach. Nadcho-

dzący rok przyniesie swoją zapłatę. Karma świata i ru-
chy narodowe ukażą skutki światowych wydarzeń. Siły
Światłości przenikają we wszystkie światowe ruchy. Na
Wadze Kosmicznej ważą się poświęcenie i ujawniona

191

niegodziwość. W całej przebudowie można obserwować
kosmiczne wahania, które ukażą potęgę Światła w osta-
tecznej Bitwie. My nasycamy przestrzeń. Zbliża się
nowy stopień nasycania twórczości. Zwyciężymy napię-
ciem wszystkich sił.

391. Odbiorowi energii subtelnych zawsze towarzy-

szy wysubtelnienie organizmu. Należy przy tym pamię-
tać, że pomocna jest przede wszystkim świadomość,
gdyż energie subtelne mogą być przyjmowane tylko
przez wysubtelniony

organizm.

O tej zasadzie trzeba sta-

nowczo pamiętać, gdyż zazwyczaj następuje pomiesza-
nie pojęć. To niezrozumienie i pomieszanie prowadzi do
niebezpiecznych błędów. Przy oczyszczaniu świadomo-
ści należy te objawy szczególnie rozróżniać, ponieważ
ludzie zawsze są skłonni do zachwycania się psychi-
zmem, zamiast wyższymi ognistymi pojęciami. Duch
wpadający w tę skrajność może być otoczony przez flu-
idy psychiczne tak, że nawet wtedy, gdy pragnie oto-
czyć się innymi, wyższymi energiami, to mu się to nie
udaje. I w tym przypadku wskazujemy na świadomość
jako na zbawienny środek. Na drodze do Świata Ogni-
stego można twierdzić, że ognista świadomość stanowi
klucz do rozpoznawania.

392. Świadomy stosunek do siły swoich promienio-

wań może spowodować zwiększone nasycenie. Duch
dążący do świadomego stosowania emanacji powinien
wytężyć siłę serca, bo to słońcu podobne źródło może
otworzyć wszystkie drogi. Świadome wzmacnianie
emanacji znajdzie zastosowanie, gdy wszystkie wyższe
ogniste energie serca będą zapalone. Na drodze do
Świata Ognistego ustalmy świadomy stosunek do pro-
mieniowań serca.

192

393. Promieniowania serca mają ogniste właściwo-

ści; potężnie napełniają one całą Przestrzeń. Gdyby
ludzie nauczyli się umacniać twórczość tymi ognistymi
energiami, to wiele rzeczy ustaliłoby się zgodnie z Mag-
nesem Kosmicznym. Promieniowania serca mają twór-
czą moc i nic nie może się równać z ognistymi emana-
cjami serca, bo nawet przestrzenne energie podporząd
kowane są potężnej działalności promieniowania serca.
Na drodze do Świata Ognistego należy zrozumieć tę
pochodnię nad pochodniami.

394. Właściwością ognistej świadomości jest wyczu-

wanie napięcia świata. Serce ogniste odczuwa ukryte
wrzody świata. Wibracje napełniające przestrzeń są nie-
dostrzegalne dla tych świadomości, które znalazły się
ślepej uliczce światowych ruchów. Tylko serce świado-
mie przyjmujące te wrzody można nazwać współpraco-
wnikiem Magnesu Kosmicznego.

Świadomość oddzielo-

na od Bitwy Kosmicznej nie zbliży się do Świata Ogni
stego, gdyż zasadnicze rozpoznawanie jest niezbędne,
kiedy świat drży w bitwie Sił Światła z ciemnością.

395. Szczególną cechą subtelnego ducha jest uzna-

wanie zalet i godności człowieka. Im szersza i subtel-
niejsza jest świadomość, tym więcej okazuje wdzięcz-
ności, natomiast ograniczona świadomość pozbawia
wszystkich zalet. Serce nie może być wielkie bez tej
ognistej właściwości. Właśnie ogniste serce umie ocenić
dar serca dającego i szczodrego. Napełnienie serca ogni-
stymi cechami odbywa się wśród zmagań. Wielkim
uszczerbkiem dla ducha jest przewaga istoty fizycznej
nad ognistą. Serce ogniste umie wyrazić uznanie za
twórczość ognistą, gdyż na tej podstawie można budo-
wać mocne filary. I wodzowie, i królowie umacniali się

193

dzięki tej ognistej właściwości. Brak tej ognistej cechy
wywołał wiele zniszczenia w budowie ognistej. Na dro-
dze do Świata Ognistego trzeba pamiętać o tej ognistej
właściwości.

396. Twierdzę, że należy przejawiać ognistą właści-

wość uznawania zalet, bo bez tego nie stworzy się no-
wej budowy. Trzeba to dobrze zapamiętać; musi to być
zachowane na całej linii Hierarchii. Karma ciężko płaci
za każdy objaw niewdzięczności i nawet Siły Światłości
pozostawiają ducha samemu sobie, gdy zasady te są
przez niego deptane. Aż do najwyższych stopni prawo
to jest jednakowe, gdyż cecha ta powinna być osiągnięta
ogniem wewnętrznym i duch powinien ją rozwinąć sam.
My nie wtrącamy się do świadomości, gdy widzimy
brak tej ognistej podstawy.

397. Niezliczone są przyczyny chorób i nauka po-

winna je poznać. Należy mieć na uwadze budowę życia
planetarnego. Rozpatrując choroby, należy badać prądy
duchowe i fizyczne. Środowisko również oddziałuje,
ponieważ aura grupowa wywiera silny wpływ na subtel-
ny organizm. Często słyszymy, że lepsi ludzie odchodzą
do Świata Subtelnego i podczas epidemii choroby nie-
raz zabierają wiele subtelnych duchów. Trzeba zbadać
to zjawisko, gdyż nie zawsze przyczyną choroby bywa
niedostateczna ilość

energii

psychicznej.

Bakterie ducho

wej zarazy, napełniając przestrzeń, obciążają właśnie
subtelny organizm, który rozporządza dużym zapasem
energii psychicznej. Można zauważyć, jak w krytycz-
nych momentach choroba rozwiązuje nagromadzony
dramat życia i często trzeci duch przyjmuje na siebie
wytworzony ciężar, który dobrowolnie i z wysiłkiem
znosi. Lekarze powinni bardzo uważnie zbadać okolicz-

194

ności poprzedzające i towarzyszące choroby, gdyż w ten
sposób mogą znaleźć klucz do wielu chorób.

398. Podobnie i pożar, który na wysokościach zagra-

żał Matce Agni Jogi, był syntetycznym rozładowaniem
ognia przestrzennego. Oprócz ognistej transmutacji, po-
żar ten jak gdyby przemienił całą otaczającą atmosferę.
Ten okultystyczny i fizyczny pożar odkupił wszystkie
zjawiska, które nagromadziły się w przestrzeni. Subtel-
ny organizm pełni wiele funkcji. Funkcje ognistego du-
cha są bardzo różnorodne. Agni Jogin rozładowuje prze-
strzeń i wchłania wszystkie emanacje. Jest on potężnym
wojownikiem walczącym z ciemnością, jest tą potęgą,
którą stara się zniszczyć ciemna zgraja.

399. Podniesienie i upadek energii psychicznej uwa-

runkowane jest różnymi przyczynami. Należy zrozu-
mieć najważniejszą z różnic: właśnie jakość ducha nosi-
ciela energii psychicznej. W ognistym duchu zapas
energii psychicznej nie zanika nigdy, nawet przy naj-
większym upadku. Duch ziemski napełnia się jednak
tylko najniższymi energiami, które łatwo pochłaniają
małe zapasy energii psychicznej, gdyż ten wyższy ogień
wytwarza się przez naładowanie wyższych ośrodków
wyższymi

dążeniami

i

uczuciami.

Energia

psychiczna jak

gdyby krystalizuje się przy spadku,

ale ognisty duch mo-

że te kryształy rozpalić napięciem serca. Zachwyt ducha
może ujawnić potencjał zapasu energii psychicznej.
Dlatego duch ognisty nie może wyczerpać swego zapa-
su energii psychicznej. Zapas ten może spłonąć przy
pożarze ośrodków. Może być pochłaniany przez wydat-
kowanie w walkach i przy posyłaniu na duże odległości,
ale ten święty kryształ nie może zniknąć, a działanie tyl-
ko zmienia jego rytm i właściwości, a także napięcie.

195

400. Zapas energii psychicznej jest niewyczerpalny

i przy duchowym dążeniu siła jego się pomnaża. Przy
duchowym dążeniu energia ta jest twórczym impulsem
do gromadzenia nowych zapasów. Właściwości tej ogni-
stej energii są różnorodne, a potencjał jej przewyższa
każdą energię, ponieważ życie zawarte w niej może
przemienić wszystkie inne energie. Energia psychiczna
w swym działaniu może pokonać każdy opór, jeżeli jest
świadomie skierowana. Źródło zanika tylko wówczas,
gdy

nie

jest podtrzymywane świadomym dążeniem. Przy

osiągnięciu duchowym, przy ognistym nasyceniu, to
święte ogniste źródło życia wywołuje napięcie wszyst-
kich życiowych funkcji.

401. Przy wielkim napięciu kryształ energii psychi-

cznej może jakby przygasać. Ten stan przejściowy nie
jest jednak gaśnięciem, gdyż przy ognistości ducha na-
pięcie pochodzi z zewnątrz. Potencjał kryształu wytwo-
rzony jest bowiem przez ogień, który zapala się od
samego ziarna ducha. Energia psychiczna kształtuje cia-
ło subtelne.

Gdy energia psychiczna naładowuje energię,

to każda energia odpowiednio naładowuje ciało subtel-
ne. Jasnosłyszenie przy ognistości zależy od stanu ener-
gii psychicznej. Oczywiście należy mieć na uwadze
każdą stratę energii psychicznej, gdyż trzeba pamiętać,
że to samo źródło energii psychicznej działa na odle-
głość i na wszystkich planach. Należy więc umocnić to
ogniste źródło, które zawiera dynamikę Ognia.

402. Sposoby nagromadzenia energii psychicznej są

bardzo różnorodne. Myśl wzniosła czy radość dążenia,
porywy ducha i każde wewnętrzne napełnienie się mocą
mogą pomnożyć przejawy energii psychicznej. Właśnie
to święte źródło może dopełniać się od wewnątrz. Przy

196

wielkich wstrząsach czy ciężkich chorobach kryształ
energii psychicznej może napełnić się nową mocą,
tymi energiami, które żywią się wyższymi ośrodkami
i wzniosłymi uczuciami. Dlatego wiara dążąca do Źró-
dła Światłości zaprawdę czyni cuda.

403. Przy zapalaniu się ośrodków można obserwo-

wać różne nasycenia energią psychiczną. Przemiana
ognista jakby pochłaniała kryształy energii psychicznej,
które kondensują się w tej ognistej transmutacji. Praca
ośrodków pochłania wszystkie energie, a po przeróbce
kryształy kondensują się, wchłaniając nowe składniki,
które dodatkowo nasycają te kryształy. Te nasycenia
przejawiają się w różnych funkcjach ośrodków. Energia
psychiczna różni się także jakością, a wysubtelnienie jej
nasyca wyższe przejawy życiowych funkcji ujawniają-
cych się na różnych stopniach rozwoju jako rozmaite
cechy. Tak jak twórczy Ogień rozlany jest we Wszech-
świecie,

tak energia psychiczna wysubtelniając się, prze-

chodzi swoje stopnie. Źródło twórczości zależy od po-
tencjału siły energii psychicznej. Rozwój sił ducha jest
właśnie potencjałem energii psychicznej.

404. Energia psychiczna przejawia się również

w innych formach i może udzielać się za pośrednictwem
prądu magnetycznego. Oczywiście takie przekazywanie
jej może zachodzić tylko przy zharmonizowaniu prądów
i aur, bywa jednak i tak, że energia psychiczna jest
pochłaniana z zewnątrz. Pochłanianie zachodzi przy
wampiryzacji, aż do świadomego zniszczenia. Również
myśli, które napełniają atmosferę, mogą albo gromadzić
energię psychiczną, albo ją niszczyć. Ogień przestrzen-
ny zawiera kryształy energii psychicznej. Często aura
miejsca, gdzie przejawiono bądź rozdrażnienie, bądź

197

twórczość, napełniona jest odpowiednimi kryształami.
Jakość energii odpowiednio napełnia przestrzeń.

405. Energia psychiczna wywołuje napięcie ośrod-

ków przy ich transmutacji. Stan napięcia w jednym oś-
rodku zmniejsza dopływ energii psychicznej do innych
ośrodków, stąd odczuwanie niezrównoważenia. Ale po
każdej zmianie dopływ energii psychicznej potężnieje.
A po transmutacji energia psychiczna nabywa szczegól-
nej jakości. Zetknięcie się z Ogniami Kosmicznymi sil-
nie na nie oddziałuje i poddaje ją większemu napięciu.
Pozwala to duchowi świadomie korzystać z energii psy-
chicznej przy jej wysyłaniu. Napięcie ośrodków jest
więc wielką przemianą energii psychicznej.

406. Nasycenie ośrodków wyższym Ogniem powo-

duje napięcie energii psychicznej. Gdy ogień ośrodków
mocno płonie, energia psychiczna również znajduje się
w stanie wyższego napięcia. Zrównanie tych sił ogni-
stych po transmutacji zapala na nowo ośrodki. Proces
naładowywania energią psychiczną odbywa się zgodnie
z transmutacja. Ośrodki gromadzą w sobie kryształy
energii psychicznej, które podtrzymują siłę przemiany.
Agni Jogin ma potężne zapasy energii, która działa zgo-
dnie z ogniem przestrzennym. Skarb energii psychicznej
może stanowić potężne panaceum. Świadomość, która
pomaga kierować ducha do przemiany ośrodków, prze-
jawia działalność ognistą.

407. Nie zawsze można od razu uświadomić sobie,

dokąd skierowany jest prąd energii psychicznej. Nie
można od razu rozstrzygnąć, gdy prądy płyną w róż-
nych kierunkach i wywierają jednakowy wpływ, albo-
wiem z tego samego źródła odbywa się wydatkowanie

198

energii psychicznej na twórcze działania. Wypływanie
energii psychicznej odbija się na sercu i na całym orga-
nizmie, dlatego trudno od razu określić kierunek, w któ-
rym energia psychiczna się gromadzi. Udręka serca
może mieć wiele przyczyn, ale nie można udręki serca
przypisywać tylko wydatkowaniu energii na ciężary ży-
cia, gdyż przyczyna może być zupełnie inna. Gdy stru-
mień energii psychicznej kieruje się w przestrzeń, nie-
uchronnie odczuwa się udrękę serca. Należy dobrze
orientować się w tych cudownych zjawiskach i nie my-
lić ich z przeszkodami.

408. Ogień ducha wywołuje szczególne napięcie dą-

żącej energii psychicznej. Napięcie woli pomnaża zapas
i siły energii psychicznej. W życiu można przekonać się,
że pełna napięcia energia psychiczna przeciwstawia się
i pokonuje różne przeszkody. Prądy energii psychicznej
mogą tak namagnetyzować otaczającą atmosferę, że do-
koła tworzy się jakby ognisty potok, który rozbija wszy-
stkie napływające złośliwe energie. Świadome napięcie
psychicznej energii nieustraszoności jest wielkim pance-
rzem. Świadome stosowanie tych nagromadzeń energii
psychicznej wywołuje ognistą ścianę ochraniającą ut-
wierdzony stan. Twórczość energii psychicznej jest nie-
skończona.

409. Świadomość może uruchamiać dźwignie nie-

zbędne dla wzmocnienia energii psychicznej. Do tego
potrzebne

jest

bardzo

subtelne

rozeznanie,

ponieważ sub-

telna świadomość zużyje siły na twórczy wysiłek, nato-
miast prostacka świadomość i duch niszczyciela wytęży
je na ciemne podstępy. Energia psychiczna w ludzkich
rękach jest straszliwym narzędziem.

199

410. Przy zaćmieniach kosmicznych siły ciemne dą-

żą do wzmocnienia swych działań, gdyż wtedy zostaje
naruszona równowaga i ciemne istoty korzystając z tego
szczególnie przejawiają swą siłę. Zaćmienia kosmiczne
wywołują szczególne napięcie wydarzeń, gdyż pomaga-
ją one przejawieniu się sił. Bitwa wzmaga się i wyda-
rzenia są przyśpieszone; ciemność zgęszcza się, ale
Światło zwycięża i silniej płonie nowa Gwiazda.

411. Stan ludzkości, pozbawionej zapasu energii psy-

chicznej, wyraźnie przejawia się w wydarzeniach, które
wywołują Siły Światła i siły ciemności. Wszystkie prą-
dy, które tak widocznie przejawiają się w różnych kie-
runkach, pokazują w jak małym stopniu źródło energii
psychicznej napełnia narody. Przecież duchowe zamie-
ranie i zanik energii psychicznej oraz zniszczenie dążeń
wyższych dowodzą tego stanu, w którym przebywa
ludzkość. Dążenie do wyższych osiągnięć uskrzydla du-
cha i gromadzi zapas energii psychicznej. Podobieństwo
energii psychicznej do ognia wymaga stosowania, dlate-
go ogniste dążenie tak silnie ją gromadzi.

412. Oczywiście nie można budować na małodusz-

ności, gdyż ona wszędzie wnosi rozkład. Wytężona
twórczość potrzebuje wyższego, duchowego wzmocnie-
nia — albo pełne napięcia zwycięstwo, albo niegodna
małoduszność.

Gdyby

można

było

oświecić ludzki umysł

i przekonać, jak zgubne są półśrodki i kompromisy,
budowanie życia odbywałoby się inaczej. Ale ludzkość
choruje na te straszne wrzody, a My musimy tracić za-
pasy krwawego potu na naprawę. W tak wielkim napię-
ciu pracuje Hierarchia Światłości. Krwawy pot rzeczy-
wiście pokrywa Nasze czoła.

200

413. Zarówno porywy ducha jak i nagłe nieszczęścia

mogą jednakowo wzmóc przypływ energii psychicznej.
Jest to zrozumiałe przy porywach ducha, lecz i przy nie-
szczęściu można dostrzec wiele subtelnych przejawów.
Gdy człowiek jest czymś zmieszany, to energia psychi-
czna nie może się skoncentrować i rozpocząć działania.
Lecz przy, odwadze ducha może ona wybuchnąć jak
potężny płomień, tworząc jakby obronę przed zbliżają-
cym się złem. Należy ćwiczyć się w tych koncentra-
cjach energii psychicznej, gdyż wytężona wola może
zgromadzić jej zapas. Tchórzliwość może oczywiście
jedynie zgasić taki zapas. Dlatego gromadźcie w sobie
zapas energii psychicznej i rozwijajcie odwagę, bo
w tym źródle zawarte jest wiele mocy!

414. Serce wywołuje szczególne napięcie energii

psychicznej i każde przeżycie serca odbija się na jej
zapasie. Gdy wyczerpuje się zapas energii psychicznej,
można mówić o chemicznej śmierci. Można też mówić
o zmartwychwstaniu, gdy energia psychiczna zaczyna
się uzupełniać. Subtelnie badając odbiór, można by zna-
leźć sposób wywołania napięcia energii psychicznej.
W tym celu trzeba jednak znać stan duchowy. Jedynie
ognisty bodziec może naładowywać ognisty zbiornik
energii psychicznej.

Należy gromadzić energię psychicz-

ną, gdyż jest to potężny czynnik w walce z chorobami.
Oczyszczona świadomość wysyła siły ducha, które są
motorami przestrzeni. W sercu można znaleźć dźwignie
do ognistego zmartwychwstania energii psychicznej.

415. Duch, który za życia poznał moc pełnej napięcia

energii psychicznej, może liczyć na tę siłę i przy przej-
ściu w Świat Subtelny. Nasze ciało subtelne żywi się
tymi nasyceniami i fluidy energii psychicznej kształtują

201

ciało subtelne. Przy transmutacji ośrodków, działanie
energii psychicznej jest szczególnie wzmożone, gdyż
zbierają one te silne fluidy w celu wzmocnienia ciała
subtelnego.

Gdy

energia

psychiczna

nagromadzi się dzię-

ki wzniosłym uczuciom, to przemiana ciała subtelnego
odpowiednio nasyca ciało subtelne energiami ognisty-
mi. Trzeba wytężyć siły w pełnym dążenia rozumieniu
potęgi energii psychicznej. Działanie energii ognistej
aktywizuje wszystkie kolejne przejawy życia.

416. Energia psychiczna przenika we wszystkie tkan-

ki,

ustalając równowagę w całym organizmie.

W stanach

chorobowych odpływa ona od danego ośrodka, a wtedy
praca gruczołów słabnie. Energia psychiczna dąży wów-
czas do tych ośrodków, które mogą podtrzymać równo-
wagę. Gruczoły są bardzo zależne od energii psychicz-
nej. Nabrzmiewanie gruczołów oznacza odpływ energii
psychicznej. Im słabszy jej przypływ, tym większe na-
brzmiewanie gruczołów, gdyż fizyczny rozwój odbywa
się bez kontroli. Dlatego też wszystkie naroślą, włącznie
z rakiem, można uważać za następstwa odpływu energii
psychicznej. Równowaga duchowa może być pomocą
w uleczeniu wielu chorób. Im dłużej trwa odpływ ener-
gii psychicznej, tym złośliwsze będą choroby.

417. Ustalanie równowagi przez narastanie energii

psychicznej

można osiągać różnymi sposobami,

ale pod-

stawowym będzie duchowość. Można obserwować, jak
pod naciskiem wrogich sił poryw duchowy gromadzi
energię psychiczną i koncentracja ognistych przejawów
się wzmaga. Ale bywa również taki nacisk, wobec któ-
rego cały zapas energii psychicznej jak gdyby się wy-
czerpuje. Zazwyczaj zjawisko to jest związane z nie-
możnością podniesienia ognistego miecza oczyszczenia.

202

Wśród zjawisk kosmicznego narastania energii psychi-
cznej trzeba odróżniać narastanie od wewnątrz, a szcze-
gólnie to, które odbywa się dzięki aktywności ośrod-
ków. Stan ognistych ośrodków jest odpowiednikiem tej
potęgi w Kosmosie, która kondensuje prane. W ten spo-
sób Makrokosmos i mikrokosmos wyrażają się w ogni-
stym działaniu. Przy ognistej transmutacji właściwości
ośrodków upodobniają się do najsubtelniejszych zja-
wisk w Kosmosie. Serce przy nagromadzeniu energii
upodabnia się do słońca.

418. Prądy przestrzenne poddają się wpływowi ener-

gii psychicznej. Można wywoływać napięcie lub rozła-
dowywać prądy zgodnie z dążeniem woli. Prądy prze-
strzenne są subtelnymi przewodnikami naszej energii
psychicznej. Można przeprowadzać różne doświadcze-
nia z silnymi przesyłkami energii psychicznej. Tak jak
pełna napięcia energia psychiczna tworzy nietykalne
prądy w przestrzeni, tak osłabiona energia może te prze-
strzenne nici przerywać. Duch i serce są silnymi źródła-
mi kondensującymi energię psychiczną.

419. Wzajemne napięcie prądów zachodzi przy sil-

nym impulsie, kiedy energia psychiczna skierowana jest
w przestrzeń. Gdy duch w napięciu posyła energię psy-
chiczną i całkowicie kieruje siły do jednego celu, wów-
czas prądy przestrzeni odpowiadają napięciu energii
psychicznej i powstaje zgodność wzajemnego napięcia.
Zgodność prądów wykazują te przewody, które mogą
izolować przesyłki energii psychicznej, dlatego My
mówimy, że duch może grać na prądach przestrzeni.
Każde ogniste napełnienie ośrodków jest takim potęż-
nym rezonatorem przestrzeni. Prądy poddają się temu
potężnemu

napięciu.

Zharmonizowana,

zjednoczona aura

203

może czynić cuda. Zaprawdę duch gra na prądach prze-
strzeni.

420. Duch gra na prądach przestrzeni w różnych

warunkach. Napełnienie przestrzeni energią psychiczną
przy przesyłkach na odległość napręża prądy przestrzen-
ne. Przy rozrzedzeniu przestrzeni prądy również są
naprężone przez energię psychiczną. Świadome odno-
szenie się do przejawów energii psychicznej odkryje
wiele cudownych zjawisk, gdyż można będzie ustalić
napięcie energii psychicznej i prądów przestrzennych.
Twórczość myślowa napełnia się tym napięciem zgod-
nie z warunkami kosmicznymi i stanem duchowym.
Potęga energii psychicznej jest nieograniczona w swych
przejawach.

421.

Serce zarządza energią psychiczną.

Kryształ mo-

że pomnażać swą siłę, która napełnia się energią ogni-
stą. Przy dążeniu do gromadzenia energii psychicznej
należy subtelnie rozróżniać, jakie impulsy wywołują
twórczość. Od jakości impulsu zależy napięcie energii
psychicznej. Nieustraszoność i ogniste dążenie do boha-
terstwa tworzą kryształy energii psychicznej. Kryształy
są trudno rozpuszczalne, ponieważ złożone są z najbar-
dziej ognistych substancji. Dlatego przejawy ośrodków
ognistych mogą być odkryte tylko duchowi znającemu
nieustraszoność i siłę ognistego dążenia do bohaterstwa.

422. Prądy harmonijne tworzą w przestrzeni kanały,

które pozwalają przesyłkom na dotarcie do miejsca
przeznaczenia. Tymi kanałami można posyłać energię
psychiczną, a prądy będą odpowiednio dążyć. Ognie
przestrzenne mogą łączyć się z przesyłkami ducha.
Zharmonizowane prądy potężnie tworzą. Energia psy-

204

chiczna napełnia każdą twórczość. Można powiedzieć,
że napiąć energię psychiczną w ognistym porywie to
umocnić każdą twórczość. W sercu tkwią potężne dźwi-
gnie twórczości i od tego słońca słońc zależą przejawy
twórczości.

423. Ognisty cud nierzadko utajony jest w sercu, ale

może się przejawić tylko przy stałym dążeniu do jego
przejawienia. Silnie świeci czysty Ogień, gdy istnieje
radość z powodu cudu. Nie należy przypuszczać, że
można go osiągnąć tylko chwilową pamięcią. Czysty,
wolny od popiołu Ogień może jaśnieć tylko wtedy, gdy
wszystko jest pełne dążenia.

424. Jeżeli ktoś zapyta: „Co najbardziej przeszkadza

wszystkim dobrym poczynaniom?”, powiedzcie: „Brak
przyjaźni”. Ani twórcze osiągnięcie, ani współpraca
i oczywiście wspólnota nie są możliwe bez przyjaźni.
Można zaobserwować, jak przyjaźń dziesięciokrotnie
ułatwia pracę. Zdawałoby się więc, że nie może być nic
prostszego przy pełnej dążenia pracy, jak tylko życzyć
dobra i powodzenia bliźniemu!

Radość jest rezultatem pracy. Radość to wielka

pomoc.

425. Oto śpieszy uczeń, niosąc kielich pełen możli-

wości. Jeżeli potknie się, naruszając prawo zaufania
i prawo przyjaźni, cóż stanie się z możliwościami?

426. Tylko w jedności jest siła. Z dawien dawna

ludzie o tym wiedzieli i zawsze przeciw temu grzeszyli.
Potrzebna jest jedność przy spełnianiu trudnych czynów.

Gdyby ludzkość chciała, mogłaby zjednoczonym

dążeniem czynić cuda. Ale drobne oddzielne wysiłki są

205

zbyt słabe, aby uratować planetę. Znów trzeba mówić
o niezbędności zjednoczenia.

427. Zwycięstwo w duchu decyduje o rezultacie.

Dlatego tak ważne jest znalezienie właściwego podej-
ścia. Można zaoszczędzić wiele sił i czasu oraz uniknąć
tak zwanego nieszczęścia.

428. Wielcy ogniści święci — duchowi bohaterzy to

ozdoba i radość planety. Ludzkość powinna okazać
wdzięczność tym pomocnikom.

429. Ludzkość winna wnikliwie badać myślenie.

Należy w szkołach wprowadzić naukę myślenia nie jako
oderwaną psychologię, ale jako praktyczne podstawy
pamięci, uwagi i skupienia.

Oczywiście oprócz wymienionych czterech dziedzin

nauki myślenia, wiele cech wymaga rozwijania, jak:
dokładność, bystrość, zdolność do syntezy, oryginalność
i inne.

Należy

też

leczyć

zapalczywość. Gdyby część wy-

siłków traconych w szkołach na sport poświęcono my-
śleniu, to wkrótce osiągniętoby zdumiewające wyniki.

Trzeba, żeby w szkołach poznawano życie i maksy-

my wielkich świętych i bohaterów.

Jak ciemność jest brakiem światła, tak ignorancja jest

brakiem wiedzy.

430. O konieczność koncentracji mówiłem często.

Wobec problemów koncentracja staje się konieczną
cechą współpracowników. Koncentrację trzeba przeja-
wiać we wszystkich małych sprawach.

Koncentracja w starożytności uważana była za zjawi-

sko pierwszorzędnej wagi. Wszystkie Nauki powtarzają
o koncentracji, uważając ją za konieczną cechę.

206

431. Tak mało zdajemy sobie sprawę z wielkości

Kosmosu. W najlepszym przypadku ludzie mówią o cie-
ple słońca. Ale system słoneczny we Wszechświecie jest
jak atom w słońcu!

432. Kosmiczny wpływ ciągle się zwiększa, ale

przystosowanie Ziemi się pogarsza. Można zauważyć,
że uczeni już zaczynają uznawać wpływ prądów
kosmicznych. Nie jest to wcale dziwne, skoro prądy tak
się nasilają! Świecenie nieba a także tęcza ma wielkie
znaczenie dla otoczenia. Oczywiście mówię o zjawi-
skach nie poddających się mierzeniu istniejącymi obec-
nie aparatami.

Szumi ogień podziemny, lecz uczeni bardzo mało

uwagi poświęcają tej ważnej okoliczności. Prawidłowe
badania muszą być dokładniejsze od mechanicznego
zapisu przejawu siły.

433. Zbliżają się nowe, nieoczekiwane i groźne wy-

darzenia światowe. Należy szczególnie podkreślić, że
w

nadchodzącej

epoce

będą niespodziewane wydarzenia.

Jeżeli się porówna świat z lat dwudziestych z obec-

nym i zastosuje tę progresję do przyszłości, to będzie
można spostrzec, że trudno ludziom poznać przyszłość
świata.

434.

Nowy Świat istnieje w nowych warunkach i wy-

maga nowych działań. Nie można wejść w Nowy Świat
ze starymi metodami, dlatego tak nawołuję do przeobra-
żenia świadomości.

Nowy Świat jednego napełnia przerażeniem, a dru-

giego straszy pracą. Komu na wspomnienie o Nowym
Świecie drgnie serce — takiego szukajcie.

207

435. Szczególnie trudno ludziom pojąć ognistą natu-

rę rzeczy. Każdy kamień pełen jest ognia. Każde drzewo
nasycone jest ogniem. Każda skała jest jak słup płomie-
ni. Któż temu uwierzy? Dopóki ludzie nie uświadomią
sobie ognistej zasady natury, nie zbliżą się do pewnych
energii. Wielkie jest znaczenie zrozumienia lub chociaż-
by dopuszczenia myśli o Ogniu. Można mówić o Ogniu
jako o źródle światła i ciepła, ale takie pojmowanie
będzie tylko pomniejszało wielkość Ognia. Z promie-
niowaniem każdego przedmiotu związane są światy, ale
niewielu przekonywało się o tym świeceniu. Przebywa-
nie w ciemności przeszkadza pojmowaniu Światła.

436. Wiele jest nieporozumień wokół pojęcia ogni-

stości działań. Ludzie przypuszczają, że ognistość wyra-
ża się w gwałtownych krzykach i ruchach, ale w istocie
rzeczy Ogień wyraża się zupełnie w inny sposób. Pa-
miętacie, jak wyrażenie pragnienia i spełnienie go nie
było odpowiednie do gruboskórnego ludzkiego pojmo-
wania. Najkrzykliwsze i najbardziej łzawe pragnienie
nie spełniało się, lecz cicha myśl otrzymywała spełnie-
nie. Świat Ognisty daleki jest od ziemskich żądań.
Żywioł ognia jest tak subtelny, że jest zgodny z energią
myśli.

A słowo może już przeszkadzać dostępowi Ognia.

Dlatego starodawne zaklęcia opierały się na rytmie i do-
piero później wypaczyły się w okrzyki i zawodzenia.
Przecież nakazana jest modlitwa serca. Prędzej można
przyłączyć się do wyższego Ognia w milczeniu aniżeli
słownymi żądaniami. A zatem na wszystkich przeja-
wach życia można się uczyć przybliżania się do wyższe-
go Ognia.

437. Intuicja i tak zwane wyczucie należą do Świata

Ognistego. Ludzie nie pytają, dlaczego niektóre osoby

208

obdarzone są wyczuciem. Na aparacie odnotowującym
ognistość można obserwować również dar intuicji. Tak-
że ruchy wahadełka oznaczają czuciowiedzę, inaczej
mówiąc — ognistość. Nieraz mówimy o tym samym
pod różnymi nazwami. Niełatwo zaszczepić w świado-
mości, że tak daleka ognistość bliska jest całemu życiu.

438. Jasnowidzący nie mogą widzieć na rozkaz.

Uczeń

rozumie,

że warunków wyższego odbioru nie mo-

żna wymóc w sposób prostacki. Tylko wtedy powstaje
stopień rozwoju wyższego, gdy uczeń zaczyna cenić
każdą nadziemską strunę. Wlatując w Nadziemskie, nie
porzuca on jednak ziemi. Takie pojmowanie nazywa się
właściwym ogniskiem. Płomień jego wznosi się prosto,
bez odchyleń. Niewielu może unieść taki ciężar ducho-
wy. Jak lecieć nie odrywając się od ziemi? Czy oznacza
to, że trzeba podnosić ze sobą całą Ziemię? Jak zrozu-
mieć coś tak niemożliwego? Gdy się zrozumie ognistą
zasadę wszystkiego, co istnieje, wówczas nie ma ani
ziemskiego, ani duchowego ciężaru. Pomnażając myśli
o Świecie Ognistym można dźwigać ciężary, należy tyl-
ko pamiętać o prawie współmierności.

439. Któż jest tym, który gotów jest wzlecieć? Tylko

człowiek, który nie poniżył swej ognistej godności. Nie-
wielu jest Dźwigających Ziemię. Ludzie już zdążyli
zapomnieć o Gigantach dźwigających Ziemię. Jakimi
słowami i obrazami można przypomnieć o naturze rze-
czy? Nie przestaniemy o tym mówić.

440. Świat Ognisty przejawia się w energii psychicz-

nej. W ten sposób ludzie prędzej zrozumieją. Każdy ro-
zumie, że istnieje w nim coś, co nie ma nazwy w ludz-
kich językach. Siłę lub energię zaakceptuje się prędzej

209

niż ognistą iskrę. Ludzkość przeciwstawia się Ogniowi.
Ogień pożera, ale nie tworzy — tak myślą ludzie. Dlate-
go najpierw powiedzcie im o energii psychicznej,

a tyl-

ko rozwiniętej świadomości mówcie o Ogniu. Łatwiej
powiedzieć, że piżmo, fosfor czy bursztyn bliższe są
energii psychicznej niż Ogniowi. A więc pierwszy waru-
nek we wszystkim — nie utrudniać.

441. Świat Ognisty łatwo wejdzie do świadomości

człowieka, który miał do czynienia z minerałami, gdyż
bywał

on często otoczony iskrami wykrzesanymi z twar-

dych ciał. Uświadomi on sobie, że tym łatwiej jest
wyobrazić sobie Ogień Przestrzenny.

442. Zbyt mało bada się wszelakie sekrecje, czyli

wydzieliny gruczołów wewnętrznych. Mogą one przy-
pomnieć o energii psychicznej! Już mówiłem o nadzwy-
czajnej zawartości śliny. Przecież może ona dać takie
same informacje jak zdjęcia emanacji. Wystarczy tylko
wykonać analizę śliny człowieka w jego różnych sta-
nach psychicznych, żeby zobaczyć zachodzące w niej
zmiany. Czasem również w jej składzie spostrzeże się
coś nieokreślonego, coś właściwego dla energii psy-
chicznej. W poszczególnych przypadkach można będzie
wyciągnąć wnioski. Bardzo pożyteczna jest współpraca
ze spostrzegawczym lekarzem!

443. Trzeba koniecznie mówić o spostrzegawczości.

Rzadko się ją stosuje, ale tylko jej zaostrzenie będzie
pomocne do rozróżniania iskier Świata Ognistego. Nie
wstydźcie się w różnych słowach przypominać przyja-
ciołom o spostrzegawczości.

444. Pomyślcie o tym, że zdrajcę karma nie minie.

Nie zemsta, ale sprawiedliwość jest nieuchronna. Trzeba

210

wiedzieć, że karma krąży i uderza nieoczekiwanie.
Należy nieustannie być rycerzem. W Moich żywotach
rzadko bywałem zabity; ratowała Mnie bystrość. Zacho-
wujcie więc Mnie w sercu jako talizman. Stropienie się
nie nadaje się do Świata Ognistego.

445. Wszystko powstaje w Świecie Ognistym, nastę-

pnie schodzi do ciała subtelnego. W ten sposób to, co
tworzone jest na ziemi, jest tylko cieniem Świata Ogni-
stego. Należy pamiętać o tej kolejności twórczości.
Ludzie powinni wiedzieć, że wiele z tego, co stworzone
zostało w Świecie Ognistym, jeszcze nie wcieliło się
w formy ziemskie. Ignoranci sądzą według ziemskiej
oczywistości, lecz mądrzy uśmiechają się do prawdzi-
wej rzeczywistości. Taka kolejność twórczości jest pro-
sta, ale mało zrozumiała dla ignorantów. Jednakże na-
wet oni wiedzą, że dla otrzymania posągu wlewa się
ogniście roztopioną masę do kruchej formy.

446. Wiele z tego, co nie doszło jeszcze do ziemskie-

go stwardnienia, w Świecie Ognistym jest już zakończo-
ne. Dlatego jasnowidzący wiedzą o tym, co powinno ist-
nieć, chociaż jest ono jeszcze niewidzialne dla krótko
wzrocznego oka. To powoduje, że wiele ciemnych żużli
tworzy się dokoła ważnych zjawisk. Ludzie niekiedy
rozumieją, że szczególne dobro jest jakby prześladowa-
ne przez szczególne zło. Proces odlewania metali może
przypominać o przetwarzaniu ognistych decyzji w ziem-
skie formy.

447. Świat Ognisty jest przyciągany jakby spiralnie

przez zachodzące na ziemi wydarzenia. Niewielu jednak
zrozumie, dlaczego nieunikniony jest pewien upływ
czasu między ognistymi decyzjami a ziemskim przetwo-

211

rzeniem. Oczywiście najważniejsze to ognisty pierwo-
wzór.

448. Jeżeli psychiatra zbierze przypadki niezwykłych

chorób, to niewątpliwie spostrzeże dotknięcia Świata
Ognistego. Jeżeli specjalista neurolog zgromadzi takty
niewyjaśnionych objawów,

może

przyczynić

się

do bada-

nia energii psychicznej. Nawet aparat naszego fizjologa
w Kalkucie może dać wzmianki o tejże energii. Nazwy
są różne, ale sens jest jeden. Ludzie nie lubią trzymać
się istniejących nazw i przez to komplikują badania.

449. Zastanawianie się nad istotnymi przyczynami

będzie

dotykaniem Świata Ognistego.

Należy usilnie sta-

rać się o dostrzeganie przyczyn zjawisk kosmicznych.
Czyż nie uczestniczy w nich duch ludzki? Szczególnie
trzeba obserwować zachowanie się ludzi, którym okaza-
na była pomoc. Ci, którzy odtrącili Saint Germaina,
mieli ciężki los. Odtrącona pomoc zamienia się w nie-
pomierny ciężar — takie jest prawo.

450. Ludzie pytają o przyczyny zarażenia się, o wła-

ściwości krwi i nasienia, ale zupełnie zapominają, że
u podstaw tych zjawisk leży energia psychiczna. Ona
chroni przed zarażeniem. Ona znajduje się w sekre-
cjach. Nie warto zważać na mechaniczne zestawienia
informacji, jeżeli nie weźmie się pod uwagę udziału
energii psychicznej. Pewną odporność ludzie nazywają
przypływem wiary, ale stan ekstazy nie darmo nazywa
się blaskiem Świata Ognistego. Takie światło chroni
człowieka przed zarazą. Oczyszcza ono sekrecje i stano-
wi tarczę. Dlatego ten stan radości i zachwytu jest naj-
lepszą profilaktyką. Kto zna zachwyt ducha, ten już
oczyścił siebie z wielu niebezpieczeństw. Nawet zwykli

212

lekarze wiedzą, jak zmienny jest stan krwi i hormonów.
Niewielu jednak łączy to ze stanem duchowym.

451. Nie należy sugerować się statystyką, gdyż moż-

na się pomylić. Jeszcze do niedawna obliczano pojem-
ność umysłu według rozmiarów czaszki. Wszędzie za-
pomina się o energii psychicznej.

452. Nie można myśleć o Świecie Ognistym nie ba-

dając zachowania człowieka w chwilach tak zwanego
nieszczęścia. Duch przygotowany powie: „Będziemy
walczyć” i uzbroi się w ognistą zbroję. Duch nędzny
popadnie w przygnębienie i dopuści do zarazy. Nie
sądźcie, że nie trzeba mówić o tej prostej prawdzie, któ-
ra potrzebna jest większości ludzi.

453. Często ludzie nie rozumieją, jak bardzo potrzeb-

na jest wyobraźnia. Jak bez niej można wyobrazić sobie
istnienie Obrazów Ognistych? Wszystko poczęte jest
w Ogniu a zastyga w ciele. Trzeba umieć wyobrazić so-
bie drogę od świata cielesnego do ognistego poczęcia.
Tylko takie odważne wyobrażenie uczyni Ogień niepa-
rzącym.

454. Ognista wyobraźnia doprowadzi do uproszcze-

nia samego sensu naszego ziemskiego życia. To samo
było, gdy Ogień zaczynał zgęszczać przejawione formy.
Umiejcie również zrozumieć napomknienie o odwrot-
nym położeniu.

Ogniste w cielesnym i cielesne w ognistym.

455. Niektórych niewidzialnych obrazów oko nie

może zobaczyć. Należy zrozumieć, że istnieje wiele
gradacji postaci.

213

456. Łączność hierarchiczna jest jednym z przeja-

wów Świata Ognistego.

Znaczenie takiej łączności mogą

zrozumieć jedynie ogniste serca; tylko one odczują po-
rządek świata. Chaos nie przestaje czyhać na tę łącz-
ność. Oprócz chaosu, siły zła również próbują wtargnąć,
by zerwać nici łączności. Należy przyjmować takie bit-
wy jako nieuniknione. Tylko rozumienie walki może
dać prawdziwe męstwo. Zwycięstwo można osiągnąć
wtedy, gdy się wie, co należy uratować. Łączność hie-
rarchiczna jest największym zwycięstwem. Należy nie
tylko się jej podporządkować, ale również pokochać ją
jako jedyną Tarczę.

457. Zdrada jest przede wszystkim naruszeniem Hie-

rarchii. Jest niedopuszczalna, bo równa się otwarciu
bram dla ciemności.

Gdy w każdej książce wspominamy

o zdradzie, oznacza to, że tego potwora trzeba poznać
ze wszystkich stron. Zdrada może przejawić się w cza-
sie Zewu i Oświecenia, na Nowej Drodze i wśród Ognia
i Nieskończoności. Może ona uderzyć w Hierarchię,
ubliżyć Sercu, a nawet walczyć ze Światem Ognistym.

Gad zdrady pełza po wszystkich drogach i wszędzie

można go zwyciężyć.

458. Potrzebne są wszelkie dobre zjednoczenia. To

nie jedność, jeśli utrzymuje się ona na jednej zbutwiałej
nici. Jeżeli świerszcz może zakłócić nastrój, to znaczy,
że dążenie było niewielkie.

Wśród ognistej bitwy wyma-

gana jest jedność niewzruszona; tylko tak tworzy się
niezwyciężony monolit. Takie monolity są potrzebne.

459. W starożytnych Naukach duchowych wspomi-

nano o Świecie Ognistym znacznie częściej niż obecnie.
Ludzie mają wyobrażenie o Ogniu nie jako o wyższym

214

żywiole, ale jako o najzwyklejszej okoliczności. Nauka
i najnowsze odkrycia mogą powiadomić o ognistej potę-
dze. Zupełnie obojętne jest, jakimi drogami powróci po-
znanie Świata Ognistego. Ale w ewolucji powinno zja-
wić się ono jako podstawa dalszego postępu.

460. Nie należy mówić o czymś zupełnie oderwanym

od poprzedniego. Spiralne pierścienie powinny się pra-
wie stykać; bez tego spirala nie będzie silna. Dlatego to,
co nowe, wkładajcie prawie niedostrzegalnie. Nic nie
szkodzi, jeżeli ktoś powie: „To wszystko stare!”; w ten
sposób nowe będzie łatwiej przyjęte.

Często

powołujecie

się na ognistą podstawę wszystkich odkryć. Choć ludzie
nazwą wszystko innymi nazwami, ale istota pozostanie
ta sama. Ileż nieszczęść powoduje upieranie się przy
nazwach! Dlatego nigdy nie upierajcie się przy nazwie.

461. Można sobie wyobrazić człowieka, który dzięki

nauce zetknął się z obecnością substancji ognistej, ale
nie ma pojęcia, jak zastosować ją w życiu. Jakże nie-
szczęśliwy będzie taki ślepiec. Słyszy on głosy nad-
ziemskie, ale przestrzeń jest dla niego pusta. Niczym
ślepiec nie zrozumie, że znajduje się w środku przepeł-
nionego amfiteatru. Ślepiec przyjmie szept tłumu za
plusk morza. Nikt nie przekona go, że się myli. Ludzie
uważają za wystarczające mechaniczne poznawanie, ale
ono nie doprowadzi ich do przeobrażenia życia.

462. Mają słuszność ci, którzy próbują przedstawić

rzeczywistość za pomocą świecących punktów. Rozbu-
dzają oni świadomość o napełnieniu przestrzeni.

463. Umysł nie lubi ognia, bo zawsze współzawodni-

czy z sercem. Nie lubi on mądrości, gdyż obawia się
Nieskończoności. Umysł stara się ograniczyć siebie pra-

215

wami, gdyż nie ma nadziei na wzloty. Można więc znaj-
dować i pierwiastek ziemski, i loty w Świat Ognisty.

464. Każdy uroczysty nastrój już przyłącza do

Ognia. Któż może was zwyciężyć? Każdy, kto występu-
je przeciw Nam, jest bezsilny. Ale My lubimy walkę.
W przeciwnym razie przemieniłaby się ona w męczar-
nię. Niech ktoś znajdzie cierpliwość większą od Naszej!
Ciemność przecież jest niecierpliwa i dlatego się koń-
czy. Trud jest we wszystkim i walka jest potwierdze-
niem trudu. Walka jest męstwem, dlatego My tak się
o nią troszczymy.

465. Widzenia może mieć ten, kto je uważa za możli-

we i czyje serce je wytrzymuje. Ogniste widzenia moż-
na wytrzymać tylko bardzo rzadko. Nawet widok ciał
subtelnych wywołuje przerażenie. Ludzie nie powinni
uskarżać się na brak subtelnych widzeń. Nawet począ-
tek przybliżenia już napełnia lękiem. Ale żadna z dob-
rych istot nie będzie straszyć; odwrotnie — ochrania nas
ona przed złymi istotami. Świat cielesny nie przyzwy-
czaił się do ognistego odbioru.

466. Już odbywają się różne posiedzenia dla pozna-

nia Świata Subtelnego. Ale uczestnicy zazwyczaj boją
się i to obniża przejawy. Strach jest gasicielem ognia.
Pora przyzwyczaić się do istnienia Świata Nadziemskie-
go. Przecież strach szerzy się w całej aurze i oddziałuje
daleko. Jeden lękający się już obezwładnia wszystkich
obecnych. Męstwo powinno być naturalne. Wszelkie
sugestie męstwa są mało skuteczne. Pamiętajmy o tym,
gdyż odwaga przychodzi wraz z szerokim poznaniem.
Gdy osiągnie się taki stopień, odwaga nigdy człowieka
nie opuści.

216

467. Można obserwować przykłady strasznego opę-

tania. Trzeba, żeby lekarze rozumieli taki bydlęcy stan
i umieli przerwać zarazę. Słusznie izoluje się opętanych
podobnie jak trędowatych. Niektóre stopnie opętania
mogą być nieuleczalne. Mózg i serce wyrodnieje na
skutek podwójnego ciśnienia, ale nieugięty, uczciwy,
poznający duch nie zna opętania.

468. Znowu nastąpią wstrząsy Ziemi. Dlaczego? —

Niech ludzie się zastanowią. Stara bajka mówi: „Roz-
gniewał się król niesprawiedliwie i zapadło się najlep-
sze jego miasto. Ale nie pomyślał król o przyczynie
i znowu niesprawiedliwie zapłonął gniewem. I piorun
zniszczył najlepsze żniwo. Ale i wtedy król nie opamię-
tał się i zapalił się tak, iż dżuma skosiła jego naród.
Wówczas zajaśniał cudowny znak z napisem: Zabójca.
I niesprawiedliwy król padł bez ducha, osądzony”. Oto
co wiedzieli starożytni o skutkach niesprawiedliwości.

469. Na próżno ludzie uważają, że granice światów

ponadmaterialnych są odległe. Nikt nie uświadamia so-
bie dokładnej granicy ze Światem Subtelnym; jest ona
nieuchwytna dla świadomości. Podobnie jest między
Światem Subtelnym a Ognistym. Ale granice te są nie-
zmiernie bliskie.

470. Ignoranci będą dopatrywać się bałwochwalstwa

ognia, a sami otaczają świątynie ogniami. Przecież czy-
nią tak dlatego, żeby to, co najświętsze, otoczyć tym, co
najczystsze. Światło i Moc Wyższa przyciągają ludzką
świadomość. Nie bałwochwalstwo ognia, lecz poznanie
właściwości twórczego, czystego żywiołu. Rzeźbiarz
ochrania marmur i glinę, ale ich nie czci.

217

471. Kiedyś ziemia rozwierała się i pochłaniała

zdrajców. Któż może wyobrazić sobie zdziesięciokrot-
niony los obecnych zdrajców?! Najmniej rozumieją to
oni sami. Zły los! Zjawisko rozwija się i gniew pod-
ziemny ryczy.

472. Czy zacny człowiek może spotkać na drodze

żmiję albo skorpiona, albo tarantulę? Oczywiście, może.
Im dłuższa droga, tym więcej spotkań. Różnica polega
tylko na tym, że małoduszny może być ukąszony, ale
mężny pozostanie nietknięty. Nie sądźmy więc, że siły
ciemne nie rozpoznają najlepszych zwiastunów. Przypo-
mnijmy różne przykłady.

473. Zjawiska mogą być albo subtelne, albo też połą-

czone ze światem materialnym. Nierzadko ciemne istoty
wzmacniają się obecnością cielesnych stworzeń, które
je przyciągają. Mogą więc zjawiać się jakieś błąkające
się psy czy koty, myszy lub dokuczliwe owady. Ciemne
istoty wzmacniają swoją substancję dzięki zwierzętom.
Nauka nieraz wskazywała na uczestnictwo świata zwie-
rzęcego w zjawiskach subtelnych i niższych. Niekiedy
bez udziału zwierząt nie mogą się one przejawić. Dla
mężnego ducha takie przejawy są niczym; niech sobie
pełzają tarantule. Dla nauki natomiast bardzo ważna jest
wiedza o powiązaniach zwierząt ze Światem Subtel-
nym. Nie radzę trzymać zwierząt w sypialniach. Niektó-
rzy ludzie czują, że ten warunek w życiu jest rozsądny,
inni przeciwnie, dążą jak gdyby do przyciągnięcia nie-
widzialnych gości.

474. Powiemy wszystkim zdrajcom: Zdemaskowali-

ście się sami. Losem zdrajców jest demaskowanie się.
Nie do zniesienia jest jarzmo zdrajców. Skąd tylu nie-

218

szczęśliwych? Są to przebrani zdrajcy, złodzieje i zabój-
cy. Zwykle w ich workach znajdą się stare długi. Zdraj-
cy nie rozumieją, że je spłacają. W oczywisty sposób
uiszczają oni jednak zapłatę.

475.

Świat

Ognisty wstrząsa się z powodu zdrady.

Ta-

kie

natarcie

chaosu

wstrętne

jest

wszystkiemu,

co

istnieje.

476. Często używa się pojęć, ale bez ich zrozumie-

nia. Płomienny wzrok bardzo słusznie przypomina ogni-
stą energię posyłaną w spojrzeniu. Także słusznie się
mówi o gorącym uścisku dłoni, przypominając o tej
samej energii napełniającej wszystkie emanacje. Ludzie
jednak nie przypisują siły wzroku Ogniowi i myślą
o blasku oczu albo o mięśniach ręki. W ten sposób
zapominają o podanych niegdyś określeniach. Wiele
właściwych pojęć zapomniano i wypaczono. Ludzie
mówią, nie przypisując znaczenia bardzo potrzebnym
i słusznym nazwom.

477. Świat się wstrząsa. Znów niespokojne są pod-

wodne głębiny. Tego jednak nie bierze się pod uwagę.
Przybliżają się terminy dla wielu podwodnych skał, ale
o takich zjawiskach się nie myśli. Gdyby ludzie umieli
myśleć o żywiołach i Światach Nadziemskich, to ich
myślenie łatwiej zwróciłoby się do podstaw. Dlaczego
tylko niewielu umie myśleć o rzeczach podstawowych?

478. Zziębnięty na mrozie człowiek wnosi ze sobą

zimno. Matki ostrzegają dzieci: „Nie podchodź do zim-
nego”. Ogrzany słońcem niesie ze sobą ciepło. Przy nim
można się ogrzać. Czyż nie jest podobnie z tym, który
ma płomienne serce połączone ze Światem Ognistym?
Do gorącego serca dąży się, żeby się ogrzać, a ucieka
się od zimna martwoty — tak jest w całym życiu. Prosta

219

i bliska jest obecność Świata Wyższego, ale ziemskie
świadomości kamiennymi głazami oddalają eteryczne
zapłonięcie.

479. Uczcie dzieci chwytać prądy życiowego ciepła.

Pomagajcie dzieciom uśmiechać się radośnie do praw-
dziwego życia. Powstrzymujcie od wielbienia złud. Nie
potrzeba zmyślań, gdy świat odsłania swą cudowną bu-
dowę. Całą przestrzeń napełniają promienie przepięk-
nych światów.

480. Jedni ludzie dążą do poznania, inni obawiają się

Światła. Czy nie należy szukać przyczyny na granicy
ognia?

481. Nic nie powraca, lecz wszystko dąży nieskoń-

czenie. Szczęście jest w nieskończoności. Każde ograni-
czenie znieważa wyższą twórczość. Ograniczenie jest
więzieniem, a lot w Nieskończoność stwarza łabędzie
skrzydła. Nie na darmo powstała nazwa — Łabędź.

482. Księżyc sprzyja tylko pewnym zjawiskom, dla

innych jest niekorzystny. Ponad jego odbitymi promie-
niami można lepiej poznawać promieniowanie Świata
Ognistego. Powiedzcie miłośnikom księżyca o niskich
właściwościach jego promieni.

483. Każdy może sobie wyobrazić, jak trudno zna-

leźć przyczynę uszkodzenia skomplikowanego aparatu:
gdzieś coś się skrzywiło i praca nie daje wyników. Nikt
nie zauważył, kiedy zaistniało małe zaniedbanie. Jednak
ono zaistniało i trzeba nie tylko zatrzymać pracę, ale
i rozebrać cały aparat. Podobnie w Świecie Ognistym:
gdy przeciwstawi się mu najmniejsze cielesne pożąda-
nie — wszystkie stosunki zostaną naruszone. Ale nie

220

zasmucajcie maluczkich, gdyż będą się oni bać takiego
żywiołu. Ogień lubi męstwo i szybkość. Jednak mężny
bohater nie będzie poniżać się cielesnymi myślami.
Szybkość pomoże przemknąć ponad mrocznymi przepa-
ściami. Wiele jest mroku, wiele przepaści, wielu mrocz-
nych zdrajców. Niech Światło świeci ponad ciemnością!

484. Tarczy przypisuje się moc, ale moc jest nie

w niej,

lecz

w

kierującej

ręce.

Ogień widziany jest okiem,

lecz rozumiany — sercem.

485. Cieszymy się ze zwycięstwa. Ludzie nie spo-

strzegą go jeszcze przez jakiś czas, ale ono już istnieje.
Poczekajcie, niecierpliwi, nie oko, lecz serce rozpoznaje
zwycięstwo. Gdy plan ognisty już wciela się w Świecie
Subtelnym, serca twórców mogą się radować. Śpiący
nie czują, gdy wynoszeni są z domu, ale przestrzeń już
śpiewa.

486. Dlaczego nalegam, żeby codziennie prowadzić

notatki? Dlatego, aby nie naruszać rytmu. Kto zrozu-
miał wartość stałości, ten jest już blisko Bramy Ogni-
stej. Należy przyzwyczajać się do stałości we wszyst-
kim. Da ona niestrudzoność i niewzruszoność.

487. Ludzie lubią mówić o cudzie, ale boją się każ-

dego zbliżenia do Świata Subtelnego. My dzielimy ludzi
na trzy kategorie: materialistów, tych, którzy dopuszcza-
ją istnienie Świata Subtelnego, oraz tych, którzy pogłę-
biają wiedzę o Świecie Ognistym. Rozróżniajcie spoty-
kanych według tych granic.

488. Oto zbliża się wspaniały rok. Ale wielu nie uch-

wyci znaczenia tego, co się dzieje. Nawet ci, którzy sły-
szeli, będą pragnąć, by wydarzenia następowały zgodnie

221

z ich wyobrażeniem. Zwykle każdy chce po swojemu,
ale wy na to, co się dzieje, patrzcie bez uprzedzeń. Spo-
strzegajcie uczciwie, wiedząc że nadszedł wielki termin.
Gołębie przyniosą wam nie tylko oliwną gałązkę, ale też
liście dębu i lauru; również Nasze ofiary nie są przypad-
kowe, ale są jak kroki przyszłości. Niezmienne są termi-
ny wielkiej wiedzy. Umiejcie pokochać twórcze zmaga-
nia. Umiejcie przyłożyć ucho do ziemi zapalić serca jak
w wielkim oczekiwaniu. Niech ignoranci życzą zła, ale
terminy tkają tkaninę świata. Uczcie się rozpoznawać.
Uczcie się lecieć do tego, co jest przeznaczone. Wiele
jest szat i zasłon, ale sens jest jeden. Nadchodzi rok
zapowiedziany.

489. Ludzie się dziwią; Po co takie małe zwycięstwa

nad żywiołami, jak unoszenie się w powietrze, chodze-
nie po ogniu, siedzenie na wodzie czy też przebywanie
pod ziemią? W takich ćwiczeniach dyscypliny pokazany
jest tylko symbol przezwyciężenia. Jednakże Świata
Ognistego nie da się osiągnąć wypróbowywaniem pięt
czy ćwiczeniem oddechu. Piękny Świat można osiągnąć
tylko sercem. Nie potępiajmy tych, którzy skazują się na
surową dyscyplinę, ale śpieszmy drogą zachwytu i unie-
sienia serca.

490. Życzę mądrym, by przeżyli ten rok na ziemi

surowo i w napięciu, ale radośnie. Stwierdzam, że doko-
nuje się potężny obrót energii, a zatem można będzie
obudzić nawet śpiących. Nie jawnie przychodzi Król
Chwały, ale mądrzy słyszą Jego kroki. Pozostawcie
umarłym grzebanie swoich umarłych i cieszcie się z uk-
ładu

życia.

Powiedzcie przyjaciołom;

Obserwujcie, bacz-

nie obserwujcie.

222

491. Niektórzy przewidujący ludzie mówią o bliskim

końcu świata. Opisują go tak, jak nauczono ich w szkole
podstawowej. Ludzie ci nie są winni, że głowy ich były
od dzieciństwa napełniane potwornymi wyobrażeniami.
Jednakże przeczuwają oni koniec czegoś. Duch ich,
chociaż mgliście, jednak przeczuwa jakieś zmiany. Na-
zywają ich fałszywymi prorokami, lecz jest to niespra-
wiedliwe, gdyż wprawdzie na swój sposób, ale czują oni
koniec przestarzałego świata. Nie mogą tylko rozróżnić
oznak zewnętrznych. Oczywiście bliski jest czas, gdy
niepotrzebna łuska zacznie spadać i, ku naszej radości,
Świat Światłości zacznie się rodzić. Najważniejsze pro-
cesy mogą dokonywać się widzialnie-niewidzialnie.

492. Gdy dane są przestrogi, wówczas łatwiej roz-

różniać wydarzenia. Już coś nowego się rodzi, lecz tłu-
my zajęte są rozrywkami. Już bliski jest wybuch, lecz
tłumy dążą na igrzyska. Dawni prorocy wiedzieli o wie-
lu zmianach, które obecnie jasne są dla historyków, jed-
nakże współcześni umieli tylko kamienować przewidu-
jących. Czyż nie jest tak i teraz?

493. Trudno jest myśleć o Świecie Ognistym temu,

komu brak jest lotności umysłu. Jeżeli ktoś nie jest by-
stry, to nie ogarnie wszystkich iskier. Należy przemyśleć
ognistą łączność z każdym zjawiskiem życia. Za mało
bada się wpływ elektryczności na system nerwowy.
Każdy człowiek może badać na sobie oddziaływanie
prądu elektrycznego na jakość pulsu. Elektryczność
przestrzenna i skondensowane magnetyzowanie różnie
działają. Jakość pulsu wykaże znaczne napięcie. W ogó-
le nie należy odrzucać żadnych obserwacji nad sobą.
Ludzie tracą spostrzegawczość, a poznanie siebie jest
pouczające.

223

494. Wyobraźcie sobie następujące zadanie: Długość

ludzkiego życia zwiększa się, liczba urodzin wzrasta
w dwójnasób,

a choroby zanikają. Wyliczcie, jaki będzie

stan Ziemi po stu latach i po tysiącu. Zrozumiecie wte-
dy, dlaczego coś nie może być przezwyciężone. Ponadto
zrozumiecie, dlaczego życie ducha jest stawiane na cze-
le przyszłości. Zjawienie się nowej miary istnienia może
uratować Ziemię. Ale obecne pojmowanie jest szczegól-
nie dalekie od Prawdy. Ostatni rok odkrył niesłychane
wyrwy w świadomości ludzi.

495. Modlitwa jest wyrazem najlepszej myśli. Wszy-

stkie religie zalecają modlenie się do Najwyższego
w najlepszych słowach. Słusznie zaleca się łączność
z Najwyższym przez najwznioślejsze myśli. My zawsze
wskazujemy na wielki pożytek wzniosłego myślenia.
Komu należy posyłać myśli, jak nie Najwyższemu?
Radzę nie zaniedbywać czasu, gdy można pomówić
o dążeniu do Światła. Nie prośba, nie rozdrażniony
upór, ale pełna dążenia wymiana serc pomnaża wielką
Łaskę. Ludzie powinni uczyć się myśleć, to znaczy
uczyć się, jak przystoi myśleć o Najwyższym — ktoś
jasno, ktoś mgliście, ale wszyscy po tej samej Drodze
Ognistej.

496. Nauczyciel, który prowadzi, nie będzie osądzał

sąsiada i przez to nie utrudni drogi prowadzonych. Każ-
dy nauczyciel cieszy się, gdy jego uczniowie śpieszą
naprzód i znajdują radość w zbliżaniu się myślą ku Naj-
wyższemu. Nie należy przymuszać, gdy istnieje zapał.
Najważniejsze jest działanie serca. Bardzo strzeżcie ser-
deczności. Cecha ta wypływa z wielu cierpień, a Ogień
serca — to święty Ogień.

224

497. Cierpienie czyni ignorantów zaciętymi, ale ci,

którzy poznają wielkie przykłady, pojmują gorycz jako
słodycz. Tak oto wiedza jest drogą ognistą. Czyż nie jest
natchniona wiedza o tym, jak bliska jest droga do Świa-
ta Ognistego?

498. Czyż można mieć fałszywe myśli? Gdy nadej-

dzie dzień fotografowania aur, wielu będzie starało pod-
stawić zamiast zwykłych myśli coś wymyślnego i pięk-
nego. Przecież ludzie potrafią wylewać udane łzy. Mali
krętacze będą próbować ukryć swoją istotę, ale film
będzie obiektywny. Wyjdzie z tego wspaniałe doświad-
czenie. Nieszczera myśl tylko pogorszy zdjęcie, jak
gdyby zbryzga je ciemnymi drobinkami. W ten sposób
nowy wybieg się nie uda. Szczera, właściwa człowieko-
wi myśl daje jasne promienie. A potrzebne święte dąże-
nia będą miały wyraźne barwy. Już wkrótce nastąpi po-
stęp w fotografowaniu aury. Trudno będzie jednak sko
ordynować biegunowość fotografa z fotografowanym
człowiekiem. Trzeba będzie wielu prób. Również po-
trzebny jest specjalny aparat, jak gdyby ozonujący, dla
oczyszczenia otaczającej atmosfery.

499. Duchowość jest wrodzoną, zasłużoną cechą. Na

średnich stopniach można ją rozwijać, ale to przeobra-
żenie należy zaczynać od urodzenia. Należy dać czystą
atmosferę, nie zaciemniać wyobraźni szpetnymi obraza-
mi życia, nauczyć cieszyć się ze wzniosłego piękna,
usuwać luksus, jak i wszelki brud. Człowiek uducho-
wiony to nie świętoszek ani kłamca czy tchórz. Poznaje
on pracę jako niezbędny sposób doskonalenia się, a mo-
dlitwa jego serca jest ogniście piękna.

500. Najgorzej jest pojmować pokorę jako marność.

Pokora to Służenie z godnością. Czyż marnością jest

225

trzymanie straży przy powierzonej bramie? Nie jest
marnością decyzja najlepszego wykonania pracy. Nie
może okazać się marnością stanie przed Światem Ogni-
stym. Ale prawdziwe Służenie przejawia się w pracy,
cierpliwości i doskonaleniu się.

Te cechy należą do tego,

kto dąży po Drodze Ognistej.

501. Wiecie już, że przedmioty można przesuwać

myślą lub energią psychiczną. Ignoranci spytają: Dla-
czego nie wszystkim i nie zawsze uległa jest ognista
energia myśli? Nawet do takiego nonsensu może docho-
dzić ignorancja. Dziecko prosi dorosłego o pomoc tam,
gdzie jego siły nie są wystarczające, ale ignoranci nie
krępują się stawiać podobnie niemądrych pytań. Prze-
cież w Świecie Subtelnym myśl nadaje ruch wszystkie-
mu, ale świat materialny tylko z rzadka dopuszcza ist-
nienie cech subtelnych. Prawa takich przypuszczeń są
skomplikowane i nie zawsze pozwalają wtargnąć do
Świata Subtelnego. Aparat, który potwierdza fizyczny
wpływ myśli, może być tylko bardzo prymitywny, gdyż
sens korzystania z energii ognistej tkwi nie w sferze
woli, ale w sferze serca. Serce nie dopuszcza zła, lecz
wola może ściągnąć nieszczęście. Gdy świat zrozumie
wartość życia serca, wówczas ciało przeobrazi się
i przybliży do praw Świata Subtelnego.

502. Trzeba zrozumieć jak bardzo skamieniała ludz-

ka świadomość. Dlatego nie dawajcie pokarmu, którego
taka świadomość nie może przyswoić. Wraz z trudnymi
rzeczami dajcie i łatwe, inaczej ludzie nie będą słuchali.
Listy Nauczyciela są różnorodne, gdyż skierowane były
do różnych świadomości. To nie sprzeczność, ale po
prostu najlepsze drogi. Uczcie się więc obchodzić ze
świadomościami jak z ogniem.

226

503. Zwróćcie uwagę na dzieci, kiedy powtarzają

usłyszane słowa, a kiedy wymawiają swoje własne. We-
dług tej oznaki można rozróżnić dziedzictwa wcieleń.
Z łatwością można zauważyć odziedziczony charakter
oraz wartościowe cechy szczególne. Już z pierwszych
wyrażeń dziecka spostrzega się jego wewnętrzną świa-
domość.

Nie przypadkowo zwróciło ono uwagę na te lub

inne przedmioty. Wielce znaczące są również nieoczeki-
wane

słowa

wypowiedziane

w

wieku

niemowlęcym. Mó-

wiliśmy już o tym, ale teraz rozpatrujemy to od strony
energii ognistej. Można zauważyć, że dzieciństwie jest
dużo elektryczności w ciele, jak gdyby ta sama ilość co
i u dorosłych. Oznacza to, że elementy ciała ognistego
wcielone są w pełni. Ziarno ducha jest już założone.

Matki, pamiętajcie, że dzieci spostrzegają i pojmują

znacznie więcej niż przypuszczacie. Jednak wiele obja-
wów zostaje przeoczonych, na przykład: częste świece-
nie ciała dziecka, również gesty, a także przejawy gnie-
wu czy spokoju. Niesłusznie się myśli, że aura dzieci
jest bez wyrazu. Można w niej dostrzec niemało przy-
niesionego ładunku.

504. Używanie pewnych lekarstw równa się zatruwa-

niu. Należy przejrzeć składniki lekarstw. Obok trucizn,
zapomniano o takich lekach jak na przykład wartościo-
wy balsam, który znacie. Nie należy odrzucać leków ży-
ciodajnych, pomimo opozycji przeciwników.

505. Srebrna nić to symbol jaśniejącej łączności

i zaufania. Wyobrażenie o łączności można doprowa-
dzić do takiej jasności, że nić stanie się jak gdyby
odczuwalna. Obraz Oblicza Opiekuna nie opuści was,
tak jak i nić łączności. Ale wola jest wolna i może ona
zerwać struny dowolnej harfy. Już mówiłem, jak żało-

227

śnie dźwięczą zerwane na zawsze struny. Zaiste nawet
w zaczadzeniu najokropniejszego opętania słychać jęki
zerwanych strun. Wśród chaosu właśnie najbardziej
wstrząsające są jęki takich utraconych nici. Choroby
powstają z podobnych karygodnych czynów. Zdrajcy
rwą najświętsze nici. Dlatego też zdrada jest najcięż-
szym przestępstwem przeciwko Światu Ognistemu. Cóż
może być bardziej hańbiącego?

506. Ludzie przeoczają to, że pragnienia napełniają

przestrzeń. Czyż można przerwać promień? Czyż moż-
na przeciąć błyskawicę? Oko człowieka może czasami
przeniknąć kamienny mur — tak potężny jest promień
podległy człowiekowi. Ale czy można pojąć moc pro-
mieni przestrzennych? Dlatego ludzie powinni zrozu-
mieć odpowiedzialność za swe czyny.

507. Pewien król posłał swe wojsko na bój i na

wzgórzu oczekiwał wyników bitwy. Spostrzegł pędzą-
cych jeźdźców i zawołał: „Zwycięstwo, wrogowie ucie-
kają!” Ale bliscy odpowiedzieli: „Niestety, to nasze roz-
bite wojsko”. Król uśmiechnął się: „Moi żołnierze mieli
włócznie, a u tych nie ma ani włóczni, ani sztandarów”.
Ale doradcy szepnęli: „Oni już porzucili swoją broń”.
Tak oto pobity król długo wyobrażał sobie, że jest zwy-
cięzcą. Bywa też, że zwycięzca dłuższy czas myśli, że
jest zwyciężony. Terminy posiewu i żniwa są różne. Tyl-
ko ogniste serce przeczuwa i dla niego oczywistość nie
istnieje. Świat Ognisty to rzeczywistość.

508. Dlaczego energię ognistą nazywać psychiczną?

Tylko dla lepszego zrozumienia przez większość ludzi.
Na energię psychiczną jeszcze się zgodzą, ale pojęcie
Ognia jest dla nich nie do przyjęcia. Nie straszcie tych,

228

którzy się boją. Niech wchodzą przez swe własne drzwi.
Nawarstwienie nazw nie przeszkadza istocie poznawa-
nia. Ludzie boją się tego, co w ich dzieciństwie pokaza-
no im jako groźne. Ale wielka energia nie może mieć
tylko jednej cechy.

509. Kto nie może ogarnąć obserwowanego przed-

miotu ze wszystkich stron, ten nie jest badaczem.

510. Tylko nieprzeparte dążenie pozwala poznać nie-

wyczerpaną Naukę.

511. Ciemnym wydaje się, że wszystko ma swój kres

— na tym polega ich ciemnota.

512. Czy nie sądzicie, że wyładowania, które słyszy-

cie jako krople zraszające, również pochodzą z energii
ognistej? Gdy przyzwyczaicie się wszędzie zauważać
obecność energii ognistej, wówczas wszystko w życiu
się przeobrazi.

513. Nieskończoność i uświadomienie sobie stałej

obecności Sity Wyższej daje pocieszenie.

514. Ognistość można zwiększyć pośrednio lub bez-

pośrednio. Sposób pośredni polega na rytmie ruchów,
śpiewu,

zawodzenia,

ale prostsze i bardziej naturalne jest

ognisko serca. Wszystkie sposoby pośrednie mogą się
odbić na organizmie. Nawet masaż, choć pomaga jedne-
mu narządowi, narusza równowagę innych. Podobnie
brak równowagi dostrzega się przy naciąganiu skóry dla
czasowego zmniejszenia zmarszczek. Tym prędzej da-
dzą one znać o sobie. Równowagę należy podtrzymy-
wać naturalnymi sposobami. Ognistość jest pożyteczna,
gdy nie jest wyciskana za pomocą mięśni, ale odżywia-

229

na sercem. Równowaga między sercem a mięśniami jest
zadaniem przyszłej rasy.

515. Człowiek mało myśli o dziedziczeniu i przetwa-

rzaniu.

Kołacze

się rozum pomiędzy skrajnościami i dro-

ga rozumienia dobra jest odsunięta. Używanie energii
ognistej pozostawione jest fakirom i wywołuje tylko
pustą ciekawość.

516. Można polecić bardzo pożyteczne ćwiczenie —

pomilczeć i skierować myśli na Najwyższe. Rozlewa się
cudowne ciepło. Przecież nie ogień pożerający jest
potrzebny, ale wyższe, twórcze Ciepło. Mądry ogrodnik
nie spali ulubionego kwiatka.

517. Czyż nie ognisty wzrok zmusza ludzi do odwró-

cenia się, a nawet do drgnięcia? Drżenie bliskie jest
ogniowi. Może być też ogień ciała gorącego i zimnego.
Przy wysokiej temperaturze mogą kostnieć kończyny;
taki ich stan odpowiada wielkiej ciepłocie serca.

518. Milczenie niekiedy napełnione jest wyładowa-

niami i światłami, ale może też być milczenie tak głębo-
kie, że nic się nie poruszy. Które z nich jest większe?

519. Spośród komentarzy o piramidach zauważcie

jeden, który mówi o trzech światach. Szczyt — to Świat
Ognisty, gdzie wszystko jest jednością, środkowe po-
mieszczenie — to Świat Subtelny, gdzie jestestwa są
rozdzielone, oraz dół — świat cielesny. Podział ten się-
ga głębi — w ten sposób podział stopni między świata-
mi oznaczony jest symbolem piramidy. Taki symbol jest
charakterystyczny. Świat cielesny tak rozdziela jeste-
stwa, że nawet trudno jest wyobrazić sobie ich połącze-
nie na ognistym szczycie. Ale piramidę budowano dla

230

wierzchołka. Fundament jej był kładziony tylko po to,
by zakończyć wszystkie ściany harmonijnym zwieńcze-
niem. Niech każdy pomyśli: Ile razy punkt szczytu po-
mieści się w podstawie? Ognisty punkt musi opanować
nieujarzmione, pierwotne kamienie na ziemskiej po-
wierzchni. Trzeba włożyć wiele słusznej troski, żeby
ochronić ogniste zakończenie. Należy pamiętać o szczy-
cie. Nie trzeba się smucić, że już w Świecie Subtelnym
jestestwa są rozdzielone. Można podzielić krawędź pira-
midy na cztery części, na pięć, na siedem, osiem i na
wiele innych podziałów, ale trzy zasadnicze Światy
pozostaną podstawą. Można wyobrazić sobie ponad
piramidą widzialną taką samą niewidzialną, w nieskoń-
czenie rozszerzonym pojmowaniu. Ale to już jest ponad
ziemskim językiem.

520. Ludzie często uskarżają się na monotonność ich

życia zewnętrznego. Ale każde życie zewnętrzne składa
się z bogactw wewnętrznych. Życie zewnętrzne stanowi
setną część życia wewnętrznego. Toteż prawdziwe jest
życie wewnętrzne.

521.

Gdy

mówię:

„Strzeżcie zdrowia”,

nie kieruję was

do lekarza, ale proszę: „Nie trwóżcie się”. My wcale nie
rozwijamy chorobliwego przeczulenia. Chcemy zacho-
wać wasze zdrowie. Nikt nie powie, że nie należy strzec
zdrowia. Powóz powinien toczyć się po przeznaczonej
drodze do pięknego celu. Odbierzcie wszystko, co kar-
miczne, a cel okaże się naprawdę piękny. Ale jak ludzie
tworzą większą karmę: życiem wewnętrznym czy zew-
nętrznym?

522. Życie wewnętrzne wpływa na karmę sto razy

silniej. Spójrzcie na jakiekolwiek przestępstwo, jest ono

231

tylko małą częścią wewnętrznego przygotowania. Jakże
długo trwało to przygotowanie! Ileż świadomości ota-
czających ludzi uległo zatruciu takimi pełzającymi przy-
gotowaniami i ileż najlepszych możliwości odrzucono
— o tym błędzie się nie myśli. I w tym przypadku dale-
ka od świadomości jest energia ognista, która może
przerwać pełznący rozkład. Tak łatwo przerwać rozkład
zastosowanym w porę przypalaniem.

523. Spór o alopatię i homeopatię należy również

sprowadzić do syntezy. Mądry lekarz wie, gdzie poży-
tecznie jest zastosować tę czy inną metodę. Nawet ocu-
krzona woda może być stosowana z pożytkiem. Nie
zapominajmy, że promienie przestrzenne są bardzo alo-
patyczne. Nie ucieknie się przed dawkami wymierzony-
mi przez Naturę. Laboratorium ludzkiego organizmu
jest również bardzo alopatyczne. Dlatego w takich spo-
rach zachowajmy się pojednawczo.

524. Spróbujcie kogoś zapytać, jak odczuwa w sobie

przejawy energii ognistej. Możliwe, że wymieni on
przede wszystkim palenie w żołądku. Ludzie tak mało
uwagi zwracają na wspaniałe przejawy organizmu.
Przede wszystkim zwracajcie uwagę na skutki swych
własnych nadużyć. Jak objaśnić, gdzie jest granica roz-
sądku? Człowiek boi się rozsądku, żeby go nie zdema-
skował.

525. Zapytano Nauczyciela: Co jest ukryte za Ogni-

stą Zasłoną? Gdy zaś wymówił słowo Aum — nikt nie
odczuł całego znaczenia Najwyższej Mocy. Zapytano:
Czy może ta Nadognista Siła przejawiać się w tym, co
istnieje na ziemi? Powiedziano: Może. Ludzie znowu
speszyli się: Jeżeli ta Siła jest poza żywiołami, to jak ją

232

ogarnąć? Nauczyciel powiedział: Nie ma ziemskich
słów dla wyrażenia Najwyższych Blasków, ale oznaki
ich niekiedy można zauważyć. Nauczmy się spostrze-
gawczości.

526. Gdy istnieje silna łączność, Nauczyciel wskaże,

jak uczniowie mogą uniknąć niebezpieczeństwa. Należy
ją pojmować życiowo, nie tylko od święta, ale i podczas
wszystkich prac. Właśnie taka stałość jest dla wielu nie-
dostępna. Święty Ogień powinien płonąć zawsze.

527. Każdy spotykał ludzi, którzy zdecydowanie od-

rzucają istnienie Świata Subtelnego.

Jako dowód podają,

że go nigdy nie widzieli. Ale tak samo wielu ludzi nie
widziało

mieszkańców

nie

odkrytych

części naszego glo-

bu, tym niemniej tam już toczyło się wspaniałe życie.
Dlatego głupie są drwiny z badaczy.

Jeżeli

nawet

nie ma-

ją oni naukowych obliczeń, to serce ich zna właściwy
kierunek. Na zew serca zapalają się Ognie Oświecenia.

528. W Świecie Subtelnym tylko czasami jaśnieją

światła Świata Ognistego. Mieszkańcy Świata Subtelne-
go czczą takie zjawiska jako zbawienne, święte skróty
drogi. Nawet wśród najrzadszych zjawisk Świat Subtel-
ny pojmuje wyższy stopień. Na ziemi więcej jest zet-
knięć ze Światem Subtelnym; nawet zdarzają się blaski
Świata Ognistego. Dlaczego więc mieszkańcy Ziemi tak
pełni są negacji?

529. Chmury pędzą, ale statek dobija do przystani.

Marynarz nie powinien myśleć o wodnej głębinie pod
dnem statku. Dokoła są takie same głębiny i nie należy
się ich obawiać.

530. Słusznie zaleca się współpracownikom, by wy-

bierali poszczególne tematy z ksiąg Nauki. W ten spo-

233

sób spełniają dwie prace: przeczytają uważniej książki
i pomyślą o tym, co należy do tematu. Z czasem można
zebrać niedrogie oddzielne wydania. Nauka Żywej Ety-
ki potrzebna jest różnym warstwom ludzi. Można połą-
czyć proste twierdzenia, a następnie opracować te, które
wymagają pogłębionej wiedzy. Z każdym dniem lu-
dziom potrzebne jest większe dążenie do pojmowania
duchowego życia. Zamęt świata wymaga nowych dróg.

531. Po cóż ludzie tu się męczą? Dlaczego nie

zmniejszają się cierpienia? Dlaczego nienawiść tak opa-
nowuje serca? Zapomniano o tarczy ducha. W przypo-
minaniu o Świecie Ognistym, gdzie spalają się wstrętne
garby, nie ma nic nadnaturalnego. Ludzie uważają, że
potrzebna jest czystość ciała, ale po obmyciu wodą ko-
nieczne jest oczyszczenie ogniste. Ludzie rozumieją, że
woda odnosi się do subtelnego, wstępnego przygotowa-
nia. Dalej jednak potrzebny jest ogień.

532. Choć zagaśnie ogień ziemski, to Ogień Prze-

strzeni nie zgaśnie. Czyż nie jest to wieczny, żywiołowy
przewodnik? Nieprzypadkowo palone są pochodnie
nawet na dziennych procesjach.

533. Należy zwrócić uwagę na długowieczność,

zmianę charakteru, niewielką ilość elektryczności, nowe
postacie chorób i wszystko to, co zauważy spostrzegaw-
czy umysł. Nauka duchowa napomyka o wielu zmia-
nach, a i w życiu można widzieć rzeczy niezwykłe.
Choć nie dopuszcza się myśli o chemizmie ciał niebie-
skich, jednakże on istnieje i tworzy okresy życia.

534. Zauważcie znaczący objaw: gdy człowiek za-

czyna dostrzegać dokoła siebie życie duchowe, na pew-
no nazwą go okultystą. Tymczasem prościej byłoby

234

uważać siebie za widzącego. Raczej okultystami są ci,
którzy pozostają w ciemności, w ukryciu. Należy oczy-
szczać istotę pojęć. W przeciwnym wypadku wiele osób
wpadnie w przepaść zarozumiałości i szaleństwa. Mów-
cie wszędzie, że nauki duchowe są naturalnym życiem.
Ignoranci je negują, bo są ślepi. Widzący wiele przecier-
pieli, gdyż ślepi nie znoszą mowy o Świetle. Dlatego
nie rozwścieczajcie niewiedzących. Tyle się teraz dzieje,
że tylko ślepiec nie zwraca uwagi na ogniste znaki.

535. Zdolność dziecka, o której mówiliście, jest bez-

pośrednim dowodem na to, co zostało powiedziane up-
rzednio.

Gdy dziecko używa czystej energii psychicznej,

to odbiera to, czego inni nie słyszą. Ale gdy działa wola
rozsądku, prąd energii podstawowej się przerywa. Po-
wiedziano:

„Bądźcie prości duchem”,

co znaczy: Pozwa-

lajcie działać czystej energii.

Nie

przeszkadzajcie

jej prą-

dowi,

zrozumcie,

że

przymus rozsądku tylko was zubaża.

Uczony wie, którą książkę należy wziąć z półki, nie
dzięki rozsądkowi,

ale czuciowiedzy. Ludzie mają słusz-

ność, gdy postępują pod wpływem tej niezastąpionej
czuciowiedzy.

536. Dla zmniejszenia się objawów cukrzycy zażywa

się sodę. Pożyteczny jest pokarm roślinny, szczególnie
pomarańcze. Piżmo nie jest lekarstwem dla diabetyków,
ale jest pożyteczne dla przywrócenia równowagi. Po-
czątki cukrzycy można leczyć sugestią, jeżeli wpływ
jest dostatecznie silny. Oczywiście mleko z sodą jest
zawsze wskazane. Szkodliwa jest kawa i herbata, jak
również sprzyjający rozwojowi choroby alkohol stoso-
wany do wewnątrz. Choroba jest często dziedziczna,
dlatego nie da się jej przewidzieć.

235

Nie można również ufać wszystkim postaciom piżma

pochodzącym od różnych zwierząt. Tylko baran piżmo-
wy żywi się pożytecznym pokarmem.

537. Niech ciemni nie ręczą za swoje zwycięstwo.

Niech się nie chełpią podbojem. Już podniesiony jest
topór i drzewo nie oprze się ręce sprawiedliwości.

538. Ludzie myślą, że bez obawy można zmieniać

Mistrza, a zapominają o terminach trzyletnich i siedmio-
letnich, które tkają łączność. Czytaliście już o hanieb-
nym końcu odstępców. Tak oto Świat Ognisty strzeże
praw sprawiedliwości.

539. Pomyślcie o zamęcie ogarniającym ducha zdraj-

ców. Jest to najokropniejsze, najmroczniejsze pogrąże-
nie się w ciemność, jest to najniebezpieczniejsze przery-
wanie ognistej łączności. Słońce i księżyc jak gdyby są
dla zdrajców te same, ale oni rozbiliby słońce w swym
szaleństwie.

Psychiatrzy

powinni

badać

szaleństwo

zdraj-

ców.

Można śledzić paroksyzmy zmieniające się w prze-

rażenie. Z jednej strony są oni jak gdyby zwykłymi
ludźmi, lecz z drugiej nie należą już do planety i duch
ich zna taką drogę!

540. Zdrada wykorzystuje zaufanie strony przeciw-

nej. Im większa zdrada, tym większe było zaufanie. Jak
młot i kowadło dają silną iskrę, tak twórcze zaufanie na-
biera ognistej siły z powodu zdrady. Bardzo stara to his-
toria o wzajemności przeciwnych pierwiastków. Wśród
wydarzeń o szczególnym znaczeniu zachodzą potworne
zdrady.

541. Prawdziwym mechanikiem jest ten, kto nie krę-

ci kół cudzej maszyny. Urodzony mechanik z zamiłowa-

236

niem stara się ulepszać każdy aparat, z którym pracuje.
Oddanie Światu Ognistemu polega na bacznym obser-
wowaniu wszystkich jego przejawów. Można przejść
obok najbardziej znamiennych zjawisk, nie zwracając
na nie uwagi. Przestrzeń łączy się z każdym ludzkim
organizmem, ale czy wielu zwraca uwagę na te wpły-
wy? Jeżeli wrażliwy organizm reaguje na odlegle trzę-
sienie ziemi, wybuchy wulkanów oraz na zmiany
atmosferyczne, to również przeczuwa wielkie wydarze-
nia. Już dawno powiedziano, że najlepsi ludzie staną się
szczególnie wrażliwi, podczas gdy śmiecie Kali Jugi
oniemieją i ogłuchną wobec wielkich wydarzeń.

542. Ludzi bardzo dziwi to, że rodzi się wiele dzieci

pamiętających swą przeszłość. Właśnie obecnie rodzi
się wielu takich pośredników ze Światem Subtelnym.
Pamiętają oni pobyt między poszczególnymi ziemskimi
żywotami, ale nikt nie potrafi się o to zapytać. Nie w
tym rzecz, że dzieci te pamiętają o zakopanych pienią-
dzach, ale mogą one opowiedzieć o ważnych dozna-
niach. W ten sposób następuje zbliżenie dwóch światów
i ta okoliczność poprzedza wielkie wydarzenia. Wielu
długo jeszcze nie zrozumie,

jak

wszystko

zmienia się do-

okoła.

Pamiętacie

starą bajkę o królu,

którego prowadzo-

no na stracenie, ale był on od tego tak odległy, że w dro-
dze troszczył się o kamień, który wypadł mu z korony.

543. Podstawę wielkich wydarzeń stanowi zmiana

promieni przestrzennych, zbliżenie światów i odnowie-
nie świadomości,

która wywoła nowy stosunek do życia.

Już wiele się dzieje.

544. Czyż nie jest charakterystyczne to, że radio nie

zaczaruje żmij? Takich dowodów na małych przykła-

237

dach jest bardzo dużo. U podstaw tkwi ta sama energia
psychiczna. Wszędzie można zaobserwować podobne
przejawy.

545. Rzeczywiście przeważnie ludzie chorzy i tak

zwani

nienormalni

przejawiają łączność ze światem nad-

ziemskim

— jest to wielki zarzut wobec ludzkości. Prze-

cież właśnie ludzie zdrowi powinni odczuwać bliskość
Świata Subtelnego. Ale pomieszały się pojęcia chorych
i zdrowych. Ludzie pokryli się skorupą rozsądku, który
wytworzył przesądy. Za takim płotem nie widać Świata
Subtelnego. Tak zwani ludzie nienormalni zwykle wolni
są od przesądów i dzięki temu nie tracą łączności ze
Światem Subtelnym. Ileż razy ludzie właśnie w choro-
bach zaglądali w przeszłość i przyszłość, widzieli swoje
żywoty i odzyskiwali zapomniane

zdolności.

Należy wy-

tyczyć nową granicę między prawdziwym zdrowiem
a otępieniem. Nie pomagają nowe odkrycia. Ludzie mu-
szą przeżyć takie wstrząsy, żeby i bez gorączki mogli
zachować pamięć przeszłości i tego, co przeznaczone.

546. Przy wyjątkowych niebezpieczeństwach rozbły-

skuje

jasnowidzenie.

Znaczy to,

że może coś wstrząsnąć

osadami świadomości. Podobnie bywa i przy padaczce,
gdy według słów ulegających jej osób, odkrywa się im
niebo. Znaczy to, że w ziemskich warunkach możliwe
jest jasnowidzenie. Oczywiście jest ono nagłe, tak szyb-
kie, że nie da się wymierzyć ziemskim czasem. Ale w
takiej nagłej bezczasowości wyraża się cecha Świata
Subtelnego. Przecież i sny są bezczasowe, a obejmują
mnóstwo wydarzeń. Na różnych przykładach przypomi-
namy to, co każdy już niegdyś wiedział.

547. Ludzie pytają: Dlaczego dopuszcza się tak wiele

zła? Ileż zarozumiałości jest w takich wypowiedziach!

238

Któż może wiedzieć o tym, ileż ciemności spalono i ile
okazano pomocy? I wy posyłacie wiele dobrych myśli
i w ten sposób pomagacie. Można zapalić wiele ogni nie
wiedząc gdzie i jak. Tak właśnie jak listy adresowane do
ślepca pomagają komuś widzącemu. Należy posyłać
strzały ognistej sprawiedliwości. Świat Ognisty opiera
się na sprawiedliwości.

548. Słyszę pytanie: Dlaczego tak wiele mówi się

o zdradzie? Właśnie dlatego, że dużo jest zdrad. Gdy
kobra wpełznie do domu, dużo się o niej mówi. Przed
trzęsieniem ziemi żmije wypełzają na powierzchnię.
Teraz jest dużo takich żmij.

549. Doświadczeni telegrafiści mogą bezgłośnie roz-

mawiać ledwie zauważalnymi dotknięciami. Podobnie
w Świecie Subtelnym głos nie jest potrzebny, gdyż za-
stąpiony jest przez bystrą myśl, ale dźwięk nie opuszcza
Świata Subtelnego. Cóż może być piękniejszego od mu-
zyki sfer? Ludzie zabraniają rozmawiania podczas mu-
zyki. Mają słuszność — dźwięk jest tak subtelny, że gło-
śniejsze rozmowy mogą tworzyć rozdrażniające dyso
nanse. Świat Subtelny pięknie dźwięczy w sferach wyż-
szych. Gdy tak ciężko jest na ziemi, myśl może wznosić
się do Światów Nadziemskich.

550. Można obserwować, że zjawiają się całe grupy

ludzi kiedyś ze sobą związanych. Można również za-
uważyć, że przy wcielaniu się powstaje ogólne zaintere-
sowanie poprzednią twórczością danej osoby. Można
zakreślić jak gdyby spiralę pojawienia się i ukrycia
twórczości.

Należy obserwować podobne drogi, gdyż ta-

ka uwaga przybliża do pojmowania Świata Subtelnego.
Na uwagę zasługuje również zjawianie się całych grup,

239

gdyż spotykają się nie tylko przyjaciele, lecz i wrogo-
wie. Oto spostrzegacie przyjaciela, który zachowuje swą
dawną życzliwość. Widzicie również ludzi nieżyczli-
wych, którzy chociaż nie szkodzą wam osobiście, jed-
nak przeszkadzają waszym bliskim. Cały ten skompli-
kowany splot jasno mówi o silnych związkach, które
muszą zostać rozwiązane w wielu żywotach.

551.

Ktoś

nie

rozumie,

co

zmusza

do

mówienia

o

Świe-

cie Subtelnym, a następnie do przestrzegania przed nim.
Nie

ma tu sprzeczności.

Wyższe sfery

Świata Subtelnego

zasługują na uwagę i szacunek, ale niższe sfery mogą
być szkodliwe.

Ludzie

czystego

serca nie podlegają zara-

zie opętania, ale serca stęchłe mogą przyciągać przera-
żające istoty. Również nie ma sprzeczności w pojmowa-
niu

Świata

Subtelnego,

gdy

mówi

się

o

Świecie

Ognistym.

Szczyty Świata Subtelnego prawie stykają się ze Świa-
tem Ognistym. Podobnie jak pewne szczegóły świata
fizycznego bliskie są Subtelnemu.

Zrozumiejmy więc łą-

czność światów jako stopnie Nieskończoności.

552. Zauważcie, że obecnie więcej mówi się o za-

światach niż dawniej. Nie sądźcie zbyt surowo wielu
bardzo osobliwych przejawów. Wobec bazaru życia lu-
dzie wstydzą się ukazać siebie jako myślących. Prądy
przestrzenne jednak działają niewidzialnie. Obecnie jest
stała, pełna dążenia, jasna troska, o czym dawniej nie
myślano. Obok szaleństwa widzimy wzruszające poszu-
kiwania. Domyślacie się, jaki kraj mam na myśli. Moż-
na oczekiwać cudownego kiełkowania.

553. Wiele razy mówiono o konieczności wyzbycia

się wszelkiego strachu — on paraliżuje. Szczególnie
należy uwolnić się od lęku przed Światem Subtelnym

240

i Ognistym. Lęk przed światami nadziemskimi jest naj-
szkodliwszy. Trzeba go przemienić w radość. Tylko nie-
wielu zrozumie tę radość. Nawet jeżeli ludzie słownie
się zgodzą, to jednak wewnętrzne drżenie będzie ozię-
biać ciepło zachwytu. Właśnie ciepło i światło niezbęd-
ne jest dla łatwego wejście do subtelnego ogrodu. Nad
subtelnym ogrodem świeci Niebo Ogniste w całej swej
krasie. Również nieustraszenie należy spotykać nowych
sąsiadów. Świetlane męstwo ratuje od nieprzyjemnych
istot. Na ziemskim planie ludzie łudzą się nadzieją, że
uda się im ukryć strach, ale tam się tego nie ukryje.

554. Ludzie nazywają rozpacz mrokiem. Takie okre-

ślenie

jest

dokładne,

gdyż rozpacz przytłumia promienio-

wanie i przygaszą Ogień Serca. Taki stan jest nie tylko
szkodliwy, ale i niegodny człowieka, gdyż staje się on
niższy

od

zwierzęcia.

Pogardzajcie stanem rozpaczy. Ko-

rzystają

z

niego

tylko

okropne

istoty.

Za

nim

pełznie prze-

rażenie.

Co

się wówczas dzieje z przepięknym ogrodem?

555. Należy badać siły psychiczne w różnych sta-

nach. Niekiedy pożyteczny jest zupełny odpoczynek, ale
często potrzebny jest wysiłek, żeby osiągnąć przejawie-
nie.

Nie

darmo w klasztorach nakazywano klęczenie. Już

w zamierzchłych czasach znano również wartość mil-
czenia. Należy szeroko pojmować, że świat fizyczny ma
służyć Subtelnemu.

556. Jeżeli po przeczytaniu notatek o Świecie Ogni-

stym zapamięta się chociażby dwa słowa: Świat Ognisty
— to będzie dobrze. Może też powstać niebezpieczny
kierunek myśli, gdy ktoś powie: „Jeżeli Świat Ognisty
istnieje”. W takim jeżeli zawarte jest wielkie zwątpienie.
Żadne dobre słowa nie zadośćuczynią takiego zabójcze-

241

go zwątpienia. Wątpiący wędrowiec będzie musiał wie-
le przejść, zanim zobaczy Niebo Ogniste. Wielu ludzi
tak mówi o Świecie Ognistym,

a nawet tacy,

którzy uwa-

żają siebie za wtajemniczonych. Nieważne jest wstrzą-
sanie palcami lub krążenie w korowodzie, gdy ozięble
serce milczy. Tak niewielu chce przygotować się do da-
lekiej drogi.

557. Wiecie, że trzeba mówić prosto, ale ludzie ocze-

kują najprostszego. Można otrzymać takie pytania, na
które nawet wstyd jest odpowiadać. Ale każda matka
przezwycięża rozdrażnienie i znajduje miłe słowo dla
dziecka.

558. Umiejętność zniżania świadomości jest już mi-

łosierdziem.

Obmywanie

rany

nie

zawsze jest przyjemne.

Jeszcze bardziej przykro widzieć zdradę, ale i taką ohy-
dę można przezwyciężyć. Tak potrzebne jest zwycię-
stwo na drodze. Zwycięstwo w duchu jest już postępem.

559. Czyż po to poznaje się Naukę, by drżeć przed

każdym cieniem? Czasem trzeba zapytać siebie: Co
z Nauki zastosowałem w życiu? Pożytecznie jest dać
przyjaciołom taki temat. Niech pomyślą i napiszą. Stare
myślenie oczyszcza się dzięki takiemu zapisywaniu.
Jest to jak gdyby przysięga złożona samemu sobie.

560. Nauczyciel, który nie przezwyciężył nietoleran-

cji, nie może budować przyszłości. Nauka jest dana dla
przyszłości. Bez doskonalenia się nie można rozwijać
się duchowo. Można zainteresować świadomość słucha-
czy, ale bardziej potrzebne jest obudzenie dążenia. Nau-
czyciel nie zabrania czytania różnych książek. Każdy lę-
kliwy nauczyciel będzie ograniczać,

ale przywódca wzy

wa do wszechstronnego poznawania. Nie powstrzymuje

242

on

od dobra przejawiającego się pod wszelkimi posta-

ciami.

Ta

szczodrość

ducha

jest

niezbędna.

Kto

nie

chce

nawet wysłuchać, ten już się

czegoś

obawia.

Ognisty wa-

runek wymaga szerokiej bramy i najszybszych skrzydeł.

561. Czujny pies dąży z daleka po śladzie gospoda-

rza. I w człowieku istnieje ta ognista czujność, choć sta-
ra się zagłuszyć ją rozsądkiem. Tymczasem wiele osób
przyznaje się, że czują niekiedy niewyjaśnione zapachy.
Możliwe, że Świat Subtelny posyła te wonie, ale rzadko
są one odczuwane. Ludzie prędzej zgodzą się, że istnie-
je zwierzęce czucie, niż dopuszczą istnienie aromatów
nadziemskich.

562.

Słuszne były pogłoski

o

lampartach-odmieńcach.

Nauka już zwracała uwagę na niewątpliwy fakt łączno-
ści człowieka ze zwierzętami. Można zauważyć, że los
takich

zwierząt

odzwierciedla

się

w

określonych

ludziach.

Zamiast bajek o wiedźmach, należy obserwować wilko-
łaki, których jest niemało. Zaprawdę świat jest cudow-
ny! Dziś człowiek nie podlega oparzeniu i żyje, naza-
jutrz jest pogrzebany, lecz żywy; następnie przychodzi
dziewczynka i opowiada o swym poprzednim życiu —
tak oto życie się rozszerza.

563. Cześć umacnia się przez oburzenie — ten pra-

stary sposób wspólny jest wszystkim narodom.

564. Czy najlepszy mieszkaniec Świata Subtelnego

może podnieść się do Świata Ognistego? Może. Jego
przemiana będzie przepiękna. Dzięki oczyszczeniu ciało
subtelne zaczyna świecić, ogień rozpala się i wreszcie
powłoka spada jak lekka warstwa popiołu. Ognista isto-
ta nie może pozostawać w poprzedniej warstwie i pod-
nosi się do Świata Ognistego. To, co w Świecie Subtel-

243

nym było nieznośnym blaskiem, w Świecie Ognistym
jest bardzo słabym

— taka jest drabina. Trzeba przyzwy-

czajać się do wyobrażania sobie wielu warstw Świata
Subtelnego. Od czerwonego płomienia do najpiękniej-
szych blasków tęczy; jak falujące morze mienią się sfe-
ry i tkają wszelkie możliwe połączenia. Ale dla ciemno-
ści, dla niższych przepaści jasność jest jak dalekie
błyskawice. Ten, kto pragnie światła, niech nie obawia
się być ognistym. Spalenie na Ziemi to symbol wspania-
łego przeobrażenia.

565. Siła myśli jest niewątpliwa. Myśl tworzy.

W każdej księdze należy

przypomnieć,

dlaczego nie każ-

da myśl działa. Wyrazista myśl swą siłą równa się bły-
skawicy. Jednak każde rozdwojenie jest niszczące i nie
daje pożądanego rezultatu. Przeciwnie, każde rozdwoje-
nie rodzi poczwary,

natrętne potwory,

które stają się noc-

nymi koszmarami. Różne myśli tworzą różnych miesz-
kańców przestrzeni, dokuczliwych jak owady! Często
ludzie odpędzają od głowy niewidzialną muchę. Często
czują pajęczynę. Czyż nie trzeba przypominać o takich
skutkach myślenia?

566. Sprzeczne są opinie na temat długości przeby-

wania w Świecie Subtelnym. Wymieniano długie termi-
ny, ale widzieliśmy też bardzo krótkie. Jak to pogodzić?
Wszechświat jest tak różnorodny, że wszystko jest moż-
liwe. Mieszkańcy Świata Subtelnego dzielą się na kilka
rodzajów. Jedni starają się przedłużyć swój pobyt, pra-
gnąc przynieść największy pożytek — są to wielcy pra-
cownicy. Inni też starają się zostać jak najdłużej, żeby
nie poddać się ziemskim próbom. Trzeci rodzaj — z mi-
łości do Świata Subtelnego. Czwarty rodzaj stara się jak
najprędzej wrócić do ziemskich doświadczeń. To praw-

244

da, że dzieci wcielają się szybko, ale i wśród nich moż-
na zaobserwować różne zadania. Wzruszające jest, gdy
się widzi dzieci pragnące czynić lepiej i nie obawiające
się

poprzednich

warunków.

Należy

im

szczególnie poma-

gać; przecież takie dążenia przypominają nędzarza, pra-
gnącego zostać bogaczem, który na pewno utraci kiedyś
ziemskie skarby. Ale największym szczęściem w Świe-
cie Subtelnym jest zachowanie czystości i jasności my-
ślenia. Trzeba wiedzieć, czego się chce.

567.

Nic

nie pomoże ludziom,

jeżeli nie myślą o przy-

szłości. Codziennie można pięknie pomyśleć o lepszym
życiu poza granicami Ziemi. Im piękniejsze wyobraże-
nie, tym lepsze tworzą się możliwości tam, gdzie królu-
je myśl.

568. Widzieliście zabawkę, w której jest wiele kul

wyciętych jedna w drugiej. Chińczycy chcieli przez to
przypomnieć ukryte światy. Trudno człowiekowi zrozu-
mieć nadziemskie, niewyobrażalne sfery.

Kto jednak wi-

dział barwy Świata Subtelnego i słyszał jego dźwięki,
ten rozumie, że dla takiego świata najlepsze jest okre-
ślenie: Najsubtelniejszy.

569. Santana — potok życia, wiele przemienia i wie-

le przeznacza, pozostawiając jednak miejsce dla wolnej
woli. Promienie ciał niebieskich określają wiele, ale sil-
ny związek ze Światem Wyższym i w tym przypadku
ma wielkie znaczenie. Należy zrozumieć, że we wszyst-
kich wierzeniach nauka o Opiekunach ma wielkie zna-
czenie. Ludzie powinni zrozumieć, że dana jest im moż-
liwość

przejścia

przez

bitwę

i

wszystkie

wąwozy

z po

mocą Opiekunów Wyższych, ale nie należy odrzucać
Pomocnej Ręki. Trzeba pokochać Opiekuna całym ser-

245

cem. Nie ziemskimi sposobami On pomaga, dlatego na-
leży z subtelnym wyczuciem uświadomić sobie ognistą
nić. Jeżeli ma się otwarte oczy, to w całym życiu można
dostrzegać cudowną obronę. A więc sama Santana nie
jest silniejsza od przejawów Światów Wyższych.

570. Który bumerang jest silniejszy? Gdy dotknie on

samego Mistrza,

wówczas straszliwy jest powrót tej bro-

ni. Dlatego pojęcie Guru tak mocno jest chronione. Gdy
zła strzała dotyka Guru, to powracając rani śmiertelnie.
Nie jest to kara, lecz sąd nad sobą samym. Dlatego
bądźmy ostrożni z wyższymi pojęciami, bo w nich doty-
kamy Ognia.

571.

Jedynym przeznaczeniem czarnej loży jest szko-

dzenie Naszym sprawom i rozkład planety. Do czarnej
loży

wciąga

się

zwykle właśnie obietnicami długiego ży-

cia, gdyż wielki jest strach przed śmiercią, a także

obiet-

nicami

bogactw

i całkowitej władzy.

Obecnie szczegól-

nie

rozwija

się

pragnienie

długiego

życia.

Ludzie

nie my

ślą o życiu Światów Nadziemskich, tak są przywiązani
do ziemi. Wśród czarnych sugestii pleni się namiętność
i interesowność, z których wypływa najgorsza zdrada.

572. Uczony zmarł nie z powodu trucizny, ale od za-

klęcia. Myśli, przywiązane do określonego przedmiotu,
długo żyją.

Wiemy,

że

w

starożytności

specjalnymi zaklę-

ciami długo nawarstwiano myśli na przedmiocie, przy
czym

zaklinający nie wypuszczał z rąk przedmiotu i sam

osobiście kładł go w zamkniętym miejscu. Nadzwyczaj-
ny jest eksperyment zaklinania na długie okresy czasu.

573. Nauka Dobra powinna być przyjacielem wszel-

kiego Dobra we wszystkich jego przejawach. Zdawało-
by się, że prawda ta jest prosta, ale niegodziwość stale

246

usiłuje ją wypaczać.

Nauczyciel Dobra smuci się,

widząc

jak pracownicy Dobra wypaczają i wyłączają się wza-
jemnie. Jaką szkodę wyrządza Dobru to, że jeden niesie
ładunek dobra i nie może wycierpieć, podczas gdy drugi
usiłuje unieść brzemię podwójne. Jeżeli zaś ktoś ośmieli
się pomyśleć o ciężarze potrójnym, to nie znajdzie wie-
lu pomocników. Przez miliony lat ludzkość nie nauczyła
się cieszyć z Dobra, polubić go jako coś najbardziej po-
żytecznego. Nauka powinna wykazać wszystkim twór-
com Dobra wiele sympatii, w przeciwnym razie będzie
to nie nauka Dobra, lecz nauka egoizmu.

574. Bitwa ognista — takie określenie można zna-

leźć w wielu wierzeniach. Jest ono słuszne: miłość, mę-
stwo, poświęcenie, oddanie i wszystkie najlepsze cechy
związane są z Ogniem. Z drugiej strony gniew, rozdraż-
nienie, złość, wyszydzanie, zawiść i ignorancja również
wywołują Ogień. Chociaż jest on jaskrawoczerwony
i ciemny, jednakże jest to Ogień. Tak więc bitwa Dobra
ze złem jest bitwą Ogni. W takich starciach można wi-
dzieć, jak różnorodne są Ognie wywołane różnymi
uczuciami i namiętnościami. Niech ludzie przyjmą po-
dział na uczucia i namiętności. Wielu ludzi w żaden
sposób nie może sobie wyobrazić różnicy, ale kolor ogni
może lepiej pokazać każdy przejaw.

575.

Należy

mówić

o ciemnych lożach,

bo

jest

ich bar-

dzo dużo. Często najlepsi ludzie nie dopuszczają myśli,
że taka nikczemność może istnieć. Ale można zauważyć
potworne przestępstwa.

Obserwuje się,

jak ciemni wci-

skają się w różne środowiska ludzi pod postacią najbar-
dziej godnych szacunku sług dobra powszechnego.

576. Czyste serca ujrzą Wyższe. Należy tylko pamię-

tać, że czystość przyjętych pojęć zależy od wolnej woli.

247

Ludzie rozpoczynają czyste życie zarówno w domu, jak
i w sercu zgodnie ze swym postanowieniem. Kierownik
nie może zmusić do oczyszczenia serca, jeżeli brak pra-
gnienia. Najlepsze jest oczyszczenie Ogniem.

577. Często zdarza się, że ludzie długo nie wiedzą

o tym, co dzieje się w domu sąsiada. Tym bardziej nie
wiadomo, co dzieje się w innym kraju. Nic więc dziw-
nego, że to, co zachodzi na innym planie, jest nieznane.
Tak ukryte są przyczyny i skutki. Świat fizyczny do-
strzega tylko przejściową Maję. Tym bardziej trzeba
zachować nadzieję na przyszłość. Wskazania Nasze
dotyczą prawdziwych skutków.

578. Pewien rycerz był pod opieką poważanego pu-

stelnika. Po zwycięstwie rycerz przyszedł do niego
i podziękował mu za dwa cudowne ocalenia. Pustelnik
jednak powiedział: „Niewdzięczniku, byłeś uratowany
nie dwa, ale dwanaście razy. Nie uznałeś najważniej-
szych przypadków uratowania”. Zazwyczaj ludzie do-
strzegają mniej, a nie więcej.

579. Żywa Etyka jest mostem do wszystkich świa-

tów. Tylko stosując ją w życiu można przejść nietknię-
tym. Nic nie porazi ognistej zbroi. Można się nie trwo-
żyć zaroślami metafizyki, gdy duch zna drogę żywej
myśli. Tylko miara dobra wywoła Światły Ogień. Z taką
pochodnią można jasno wstąpić na wielki most. Jedynie
na daleką drogę dana jest Żywa Etyka. Należy ją poko-
chać jako pomoc w wędrówce.

580. Wiecie, że od widocznego zranienia gorsza jest

kontuzja od pocisku czy wybuchu, bo jest ona zwykle
przyczyną utraty przez człowieka równowagi na zaw-
sze. To samo zachodzi też przy wstrząsie spowodowa-

248

nym niewidzialnymi siłami. Lekarz może zaobserwo-
wać jednakowe symptomy zarówno w wyniku kontuzji,
jak i niewidzialnych wstrząsów. Mówi się nawet o szu-
mie myśli, czy porywach ciepłego lub chłodnego wia-
tru. Słuszne jest twierdzenie, że myśl może szumieć lub
wytwarzać wiatr. I takie działanie jest ogniste, ale ludzie
rzadko zauważają takie zjawiska.

581. Ludzie często mówią o sprzecznościach i do

nich zaliczają wiele niezrozumiałych wydarzeń. Zoba-
czą podróżnego w ciepłym odzieniu podczas gorącego
dnia i śmieją się ze sprzeczności, a nie pomyślą o zim-
nie w nocy. Sprzeczności zwykle pochodzą z ograniczo-
nego myślenia. Mnóstwo nieszczęść było spowodowa-
nych przez niechęć do myślenia. Nie sprzeczności, lecz
puste wspominanie nieprzemyślanych stów komplikuje
życie.

582. Wajraga — to święty płomień oderwania się od

rzeczy materialnych. Wstrzemięźliwość w myślach jest
trudniejsza od wstrzemięźliwości w czynach. W działa-
niu nawet mięśnie mogą pomagać powstrzymywaniu
się, ale myślowe ośrodki są tak subtelne, że człowiek,
który nie osiągnął sztuki myślenia, nie umie nadążyć za
odruchami tych ośrodków. Mówi się, że Świat Subtelny
daleki jest od materialnego, tymczasem każdy proces
myślowy jest już procesem Świata Subtelnego. Zależnie
od subtelności myślenia można sobie wyobrazić powło-
kę Świata Subtelnego. Ciało subtelne jest również waż-
kie, ale według najsubtelniejszych miar. Uczeni mogą
dopomóc w ujawnieniu Świata Subtelnego. We wszyst-
kich dziedzinach można zauważyć, że myśl pomnaża
i inne energie; w ten sposób nawiązuje się współpracę.

249

583. Któż zdecyduje się powiedzieć, że istnieje pust-

ka? Ale w niewiedzy tak często powtarza się to słowo,
że ludzie przyzwyczaili się do niego od dzieciństwa.
Trudno usunąć z języka bezsensowne słowa, lecz oczy-
szczenie jest konieczne, inaczej zaśmieca się świado-
mość.

584. Umiejętność oczyszczania świadomości od

zbędnych pojęć oznacza już przygotowanie do dalekiej
drogi. Tylko ktoś tak wyzwolony może myśleć o nowej
świadomości. Radość się rodzi, gdy jaśnieje Wajraga.

585. Powiedziano: „Ignorancja to piekło”. Nieliczni

ludzie to rozumieją. Tymczasem pożerający ogień pow-
staje wskutek ignorancji.

Można przemienić zło w dobro

i dzięki temu zmienić właściwości ognia.

Cudownym

darem człowieka jest to, że może on zmienić właściwo-
ści żywiołu. Ale jak ludzkość przystąpi do takiej czyn-
ności, jeżeli w ogóle nie myśli o żywiołach? Nauka Ży-
wej Etyki wskaże kierunek, w którym powinien dążyć
ludzki rozum. Nie naruszajmy wolności woli, niech każ-
dy podąża swym rytmem; niech po swojemu czuje wiel-
kie wibracje, ale nich je czuje i śpieszy naprzód.

586. Złe serce nigdy nie przybliża się do Świata

Ognistego. Zwęglone serca są jak sczerniałe drzwiczki
od pieca. Złość oparzy życie dążące do zguby innych.
Tym potrzebniejsza jest broń Światła, które stoi na stra-
ży bez złości, lecz w zbroi sprawiedliwości.

587. O sercu dobrze jest mówić, gdyż stosowne jest

wspominać o tym, co najpotrzebniejsze. Gdzie serce,
tam i Ogień. Podróżny nie wyjdzie bez krzesiwa, nie
zapomni, że w nocy będzie mu ono potrzebne. Bez ser-
ca następuje noc ducha. Straszne są nie przeszkody, lecz

250

kamienny brak serca. Bez serca nie ma ani człowieka,
ani zwierzęcia, ani rośliny, ani nawet kamienia. Oznacza
to, że brak serca występuje nie w świecie przejawio-
nym, lecz w chaosie.

588. Niepokój to odmęt nieszczęścia. Ogarnięty nie-

pokojem

podobny

jest

do

człowieka

w

palącym

się domu.

Fale płomieni prawie parzą go, a on pełen jest pragnie-
nia, żeby tylko wyskoczyć z domu. Urwane myśli mio-
tają się i rozdrażniają. Ten chaos rodzi strach i paraliżuje
wolę. Należy unikać niepokoju. Lecz spokój nie jest ani
nieczułością, ani też bezczynnością.

589.

Bardzo niebezpieczne są przygotowania do sztu-

cznego ponadzmysłowego odczuwania. Ludzkość upo-
dabnia się do pyszałków. Cenne są tylko naturalne osią-
gnięcia. Ponadto wszystkie sztuczne przygotowania
w brudnych rękach doprowadzą tylko do potwornych
przejawów. Gdzie brudne myślenie, tam będą brudne
i obrazy. We wszystkim najważniejsza jest jakość!

590. Często nierozsądek zapuszcza głęboko korze-

nie. Z małej widzialności powstaje wielka niewidzial-
ność. Ludzie nie myślą o pięknie i dlatego otaczają się
brzydotą. Przede wszystkim — myślenie.

591. Wiecie już, jak bardzo należy powtarzać, ale

samo powtarzanie wymaga artyzmu. To prawie to samo,
choć niezupełnie, co dywan na schodach. Przerywać
powtarzania nie można, musi ono być jak bruk z jedna-
kowych kamieni. I ci, którym powtarzało się bez końca,
będą spacerować spokojnie po bruku, gdzie każdy
kamień został troskliwie ułożony.

592.

Ludzie

zbyt często używają słów nadając im nie-

właściwe

znaczenie.

Mówią

o

nadprzyrodzonym, zamiast

251

o niezwykłym. Nadprzyrodzone nie istnieje w żadnym
świecie. Z powodu niewiedzy coś może się wydawać
niezwykłym, ale nawet to określenie jest względne. Nie-
zwykłe może być tylko dla obecnego stanu. W ten spo-
sób można znacznie oczyścić słownik. Już mówiliśmy
o tym,

ale przy przekładach na inne języki widzicie

sami, jak potrzebne są odcienie wyrażeń. Ludzie nie
lubią wynajdywać odpowiednich określeń, a różne stare
narzecza dowodzą, że niełatwo jest ożywiać słownik
należytymi wyrazami. Szczególnie trudno znaleźć wyra-
zy dla pojęć Ognia ziemskiego i niebieskiego. Widzial-
nych i niewidzialnych Ogni jest tak wiele, że niezbędne
są bardzo subtelne określenia.

593. W fabrykach materiałów wybuchowych nie pali

się, nosi się miękkie obuwie, unika się metalowych
przedmiotów, a nawet nie mówi się głośno i nie oddy-
cha się zwykłym sposobem. Tam, gdzie ciału zagraża
niebezpieczeństwo, ludzie gotowi są wyrzec się przy-
zwyczajeń, ale nie przychodzi im do głowy, że myślą
można wywoływać daleko bardziej niebezpieczny, nie-
widzialny wybuch, i to nie do naprawienia. Przerażenie
pomaga ludziom odgradzać się od cielesnych niebezpie-
czeństw, ale życie przestrzenne dla nich nie istnieje.
Mogą bluźnić przeciwko Wielkim Siłom i szydzić, jeże-
li natychmiast nie dostrzegają własnej zguby. Utrata
współmierności przestrzennej w Nieskończoności poże-
ra najlepsze możliwości. Już najwyższy czas, by połą-
czyć cielesne z subtelnym, a nawet z ognistym. Należy
zacząć wytrwale i jasno myśleć o połączeniu światów.

594. Odkryto nawet promienie czyniące przedmioty

niewidzialnymi. Czyż takie odkrycie nie przypomina
o niewidzialnym Świecie Subtelnym? Najmniejsze od-

252

krycie można przedłużyć w nieskończoność. Przekona-
cie się, że takie odkrycie może zmienić całe ziemskie
życie. Nawet fundamenty państw mogą się zachwiać
z powodu tego odkrycia. Królestwa maszyn mogą się
zatrzymać z powodu niewidzialnego promienia. Ktoś
obawia się takich możliwości, ale inni obejmą je potęż-
ną czuciowiedzą. Ogień serca silniejszy jest od takich
promieni.

595. Soda jest pożyteczna, a znaczenie jej jest bliskie

ogniowi. Pola sodowe nazywano popiołem Wielkiego
Pożaru. W starożytności ludzie znali właściwości sody.
Powierzchnia Ziemi pokryta jest sodą dla szerokiego
użytku. Również olejek Artemisji — piołunu — silnie
wzmacnia system nerwowy. Nie niszczy on, lecz ogni-
ście oczyszcza ze szkodliwych osadów.

596. Nie tylko w Świątyniach dodawano waleriany

do wina, ale wiele greckich win zawierało tę domieszkę.
Piżmo, waleriana i soda mogą się łączyć.

597. Wszędzie można zauważyć, jak ludzie dzielą po

swojemu to samo pojęcie. Energia psychiczna — subtel-
na, ognista, boska, Aum. Tak nazywają tę samą podsta-
wę, przypuszczając, że używają najlepszych określeń.
Zdwoiwszy uwagę widzimy, że takie podziały nie są
pożyteczne. Czas już zacząć łączyć. Należy dobrze zro-
zumieć sens ziemskiego życia. Trzeba go uprościć. Na-
leży ponad wszystkimi troskami pamiętać, że droga jest
długa; trzeba zaopatrzyć się w cierpliwość i myśleć
o wszystkim, co jest pożyteczne w drodze. Trzeba tę ko-
nieczność umieć uczynić dla siebie radosną. Bez tej ce-
chy serce będzie się niepokoić i słabnąć. Należy rów-
nież zrozumieć, że męstwo jest nierozerwalne z rado

253

ścią. Przecież nawet najtrudniejsze bohaterstwo nie mo-
że powodować przygnębienia. Niewolnik może praco-
wać w przygnębieniu, ale duch ognisty przetwarza
wszystko w świetlaną radość. Z radości płynie ciepło.
Przypomnijcie, że radość, ciepło i ogień przebywają w
sercu.

Często

przypominajcie o takich mieszkańcach ser-

ca. Przecież ludzie wspominają serce i każdy lubi cie-
pło, nazywając je serdecznością. Dlatego umiejcie po-
wiedzieć wszystkim o tym, co jest najbardziej korzystne
i radosne. Stukajcie do ognistych drzwi duszy ludzkiej.

598. Pouczające są obserwacje, jak ciemni próbują

rzucać się na wszystko, aby wyrządzić szkodę, i w zło-
ści odkrywają swoje słabe strony. Zło jest złym doradcą.

599. Czy pamiętacie nadzwyczajny przypadek

z chłopczykiem, który mając zawiązane oczy dokony-
wał zadziwiających rzeczy? Rozwiązanie jest proste.
Był niewidomy od urodzenia. Ludzie nie cenili jego
zdolności, gdy dowiadywali się o jego ślepocie, jak gdy-
by jego zdolności utraciły z tego powodu znaczenie.
Często można zauważyć, że ludzie zwracają uwagę na
najbardziej nieistotne okoliczności, nie dostrzegając rze-
czy ważnych. Niektóre zdolności niewidomych zasługu-
ją na uwagę i podziw. Taki stan nazywa się niekiedy
wzrokiem ognistym.

600. Pewien pustelnik chciał rozwijać umiejętność

milczenia, ale nie dowierzając samemu sobie bardzo
mocno zawiązywał sobie usta. Pewnego razu zobaczył
dziecko stojące na skraju urwiska, ale nie zdążył zerwać
skomplikowanego zawiązania, żeby przestrzec je przed
niebezpieczeństwem. Gdy uwolnił usta, potok już uniósł
dziecko. Nie w wymyślnych więzach leży osiągnięcie!

254

Osiągamy wówczas, gdy mogąc uczynić coś negatyw-
nego — nie czynimy tego. Kto nie czyni dlatego, że nie
może, ten niczego nie osiągnął. Tak bywa zarówno
w fizycznym, jak i w duchowym życiu. Trzeba nie tylko
nie czynić sromotnych postępków, ale i zdawać sobie
również sprawę, dlaczego niedopuszczalne są takie czy-
ny. Myśl powinna pracować. W każdej twórczości po-
trzebna jest siła myśli. Ewolucja bez myśli jest niemoż-
liwa. Jeżeli w bliskich Światach Subtelnym i Ognistym
wszystko porusza się dzięki myśli, to nietrudno wyobra-
zić sobie przejmowanie myśli. Kręgi spirali tworzą całe
cykle myśli w Nieskończoności. Myśl przeobraża się na
najbłahszym ziemskim przedmiocie. Czyż nie to samo
zachodzi na większą skalę w przestrzeni? Myśl to ogień.
Myśl wzbudza twórczy wir i wybuch. Myśl to światło
i blask. Należy szanować Myśl Ognistą.

601. Sztuczne, nie oświecone ogniem serca wylicze-

nia przynoszą światu nieszczęście i zamęt. Ludzie tracą
sens życia. Nie tylko sobie, ale i przyszłym pokoleniom
pozostawią zadymione dziedzictwo i zatruty oddech.
Trzeba zwrócić się do myśli jako do czynnika tworzące-
go. Każdy posiada dostateczną ilość myśli, oby tylko od
dzieciństwa przypominano mu o skarbie danym i prze-
znaczonym.

602. Każdy dzień, który się przetrwało w jedności,

jest już ofiarowaniem skarbu. Nietrudno jest nawiązać
współpracę, łatwo jest nie wzburzać przestrzeni. Tak oto
można codziennie napełniać sanktuarium.

603. Myśl niekiedy porównywana jest z oceanem —

porównanie zbliżone do prawdy. Każdy człowiek ma
trzy zasadnicze myślowe prądy. Pierwszy — pochodzą-
cy z ciała, związany z odruchami mięśniowymi i wido-

255

czny w życiu zewnętrznym. Drugi prąd dotyczy już ser-
ca i pomaga w ulepszaniu i postępie uczuć subtelnych.
Na koniec w głębi świadomości rodzi się bohaterstwo
poświęcenia — tam bliski jest Świat Ognisty. Każdy
człowiek może dotknąć wszystkich światów; nawet
w swojej codzienności może dokonać wyboru myślenia.
Dotyczy to tak biednych, jak i bogatych, wysokich
i niskich, nawet nie trzeba być bardzo uczonym, żeby
przysłuchiwać się głosowi serca. Zaprawdę myśl jest
oceanem ze wszystkimi prądami.

604. Ludzie pytają: Dlaczego tak rzadkie są zjawiska

ogniste? Odpowiemy: Dlatego, że serce świata fizycz-
nego nie wytrzymuje wirów ognistych. Spytajcie tych
nielicznych, którzy doznali tych zjawisk. Powiedzą, że
byli prawie martwi po takich ognistych Odwiedzinach.
Rozwijając właściwe myśli można przyuczać się do
możliwości takiego Obcowania. Lecz ciału daleko jest
do ognistego widzenia. Tylko bardzo nieliczne serca je
wytrzymują.

605. Choć górskie kryształy powstały z jednego

ognia, to jednak są różne. Zastanawiające są takie ogni-
ste ukształtowania. Posiadanie ich będzie już dobrym
przypomnieniem świetlanego Świata, dokąd każdy
może dążyć.

606.

Ziemski ogień szybciej pochłania spękane, pełne

szczelin drewno niż mocny pień. Podobnie jest z przy-
bliżeniem Świata Ognistego. Gdy uprzedzam o szkodli-
wości wszelkich szczelin, przewiduję potrzebę ochrony
ludzkości przed nierozwagą. Szczeliny jak gdyby przy-
ciągają i pochłaniają niższy płomień. Należy unikać
wszelkiej zarazy, a ból serca ucichnie. Myśl pokrywają-

256

ca wszystko jest leczniczym pierwiastkiem. Zapytajcie
lekarza, o ile dłuższy jest przebieg choroby u człowieka,
który chce chorować. I tak nawet osobiste pragnienie
pokazuje potęgę myśli.

607. Wyobrazić sobie Świat Ognisty jest i trudno,

i łatwo. Nie ma przerwy między światami. Świat Subtel-
ny jest w takim stosunku do Ognistego, jak cielesny do
subtelnego. Oprócz zjawisk widzialnych mogą być
przybliżenia niewidzialne. W ziemskim świecie niekie-
dy tylko puls serca zaznacza obecność istoty subtelnej.
Oko rzadko dostrzega jak gdyby jakieś świecenie, ale
zazwyczaj przypisuje się je przypadkowi. U rzadko spo-
tykanych uduchowionych ludzi można widzieć jak gdy-
by świetlany diadem nad głową. Takie zjawisko jest bar-
dzo rzadkie i oznacza kryształ duchowości. Aura jakby
zwija się w pierścień. Tak oto starodawna idea korony,
jako znaku odróżniającego, miała głębokie znaczenie.
Nie trzeba się dziwić, że wzniosłe zjawiska mogą się
ukazywać w najtrudniejszych chwilach. Praw Świata
Ognistego nie sposób wyrazić.

608. Ośrodki dają świecenia w kształcie pierścieni.

Mogą one zajaśnieć nagle, gdy duch śle pomoc na duże
odległości. Wielkie są takie napięcia. Nie mięśnie, nie
nerwy są w napięciu — to dźwięczą struny serca. Taka
struna może być nawet słyszalna. Lecz dla człowieka
nie myślącego o Światach Wyższych napięcie to jest
straszliwe. Doświadczone myślenie przyjmie spokojnie
nawet takie zjawisko korony i będzie obserwować je
jako bardzo niezwykłe, ale znaczące. Nieczęsto zdarza
się takie napięcie.

609. Astrologia jest wielką nauką, ale musi kierować

się siłą myśli. Myśl może mieć wielkie znaczenie

257

w astrologii. Przecież myśl tworzy; myśl jest chemicz-
na; myśl wpływa nawet na karmę. Z jakimi potężnymi
prawami zmaga się myśl.

610. Szczególnie zwraca się uwagę na karłów. Jak

specjalna rasa zjawiają się oni wszędzie. Można obser-
wować nie tylko ich cielesne osobliwości, ale i osobliwą
psychikę. Nikt nie orientuje się w przyczynach zjawia-
nia się tych małych istot. Tym bardziej, że wraz z nimi
w tych samych warunkach i rodzinach zjawiają się
ludzie wysokiego wzrostu. Zauważono już, że bywają
nieoczekiwane materializacje maleńkich istot. Nawet
niezręcznie upiększony wypadek z życia Paracelsusa
przypomina, jak próbował zachować takie małe istoty.
Oczywiście jego doświadczenie było nieudane. Ale
obecnie znane są przypadki maleńkich kończyn. Trzeba
spojrzeć na nie od strony naukowej. Rozwiązanie wska-
zuje na właściwości ektoplazmy — stąd biorą się ol-
brzymy lub karły. O olbrzymach już zapomniano. Nie-
wielu zachwyca się nimi, a i osiągają wzrost niewiele
ponad dwa metry. Materializacja olbrzymów jest rzad-
ka. Małe istoty natomiast przejawiają pewne podobień-
stwo i swoistość. Karły południowych Indii i Afryki
oraz karły eskimoskie bardzo przypominają europej-
skich współbraci. Kiedy uczeni zaczną pilnie studiować
ektoplazmę, znajdą jej specjalne właściwości. I w sto-
sunku do Świata Ognistego badania te będą wielkim
osiągnięciem.

611. Oczy mogą być doskonałą oznaką Świata Ogni-

stego. Całkiem słuszne jest pytanie: Dlaczego z całego
ludzkiego organizmu pozostaje tylko podobieństwo
oczu? To bardzo proste, bo ośrodki oczu są przewodem
energii ognistej. Sama budowa oczu jest najsubtelniej-

258

szą konstrukcją cielesnego świata. Zachowują one wła-
ściwości Świata Wyższego. Gdy wyobrażone jest jedno
oko, nie jest to tylko symbol, ale oznacza to, że ktoś
widział właśnie takie zjawisko.

612. Ektoplazma ma znaczenie i przy budowie ras.

Ma ona związek z promieniami dalekich światów.
Oczywiście może być wysokiej lub niskiej jakości.
Zależy ona także od płomienia serca. U ludzi limfatycz-
nych można zauważyć niskie właściwości ektoplazmy;
wówczas możliwe jest występowanie takich dziwnych
karłowatych kształtów. Media nierzadko są limfatyczne.

613. Limfatyczność może sprzyjać czarnej magii.

Wszelkimi sposobami należy się od niej odgradzać. Nie
myślcie, że czarnej magii jest mało; zagnieździła się ona
zarówno wśród ludu, jak i w kołach rządzących. Niech
nauka zajmie się bardzo głęboko takimi próbami rozkła-
du.

614. Wielka jest uzdrawiająca siła sugestii, ale moż-

na ją jeszcze wzmocnić przez dodanie wibracji ognia
przestrzennego do ognia wewnętrznego. Mamy tu na
myśli siłę magnesu i elektryczność. Różne postacie
paraliżu można wyleczyć przez takie potrójne oddziały-
wanie. Oczywiście umieszczony nad głową chorego
magnes powinien mieć znaczną siłę. Elektryzacja po-
winna być podwójna: zarówno cielesna, jak i poprzez
wibracje powietrzne. Można przekonać się, że przy
zastosowaniu sugestii o takiej mocy nawet zastarzały
paraliż może ulec poprawie. Należy niezwłocznie stu-
diować sugestię. Trzeba zrozumieć, że krótkotrwałe
sugestie dają mało pożytku, wymagana jest długotrwała
sugestia. Nawet sugerujący powinien czasowo mieszkać

259

koło chorego, żeby zharmonizować aury. Tymczasem
ten warunek harmonizacji zupełnie nie jest zachowywa-
ny. Przyprowadza się obcego człowieka, otoczonego
być może szkodliwymi dążeniami, i daje się pół godzi-
ny dla pokazania cudownie działającej siły. Każdy
rozumny człowiek powinien pojąć, że przy takim przy-
padkowym podejściu do sprawy niczego oprócz szkody
się nie osiągnie. Stosowanie siły ognistej wymaga zasta-
nowienia i wnikliwości.

615. Nawet debilizm na podłożu nerwowym może

być wyleczony takim potrójnym oddziaływaniem. Suge-
stia powinna być jednak bardzo uspokajająca, podczas
gdy przy paraliżu winna być rozkazująca. Wiele przy-
padków spokojnego obłędu można wyleczyć. Iluż nie-
szczęśliwych męczy się w zamknięciu!

616. Spokojny obłęd jest to jak gdyby miejscowy

paraliż. Trzeba przyjaźnie dotknąć umysłu i serca.
Rzadko zdarza się serdeczne podejście. Chorego albo
się inni boją, albo nim pogardzają. Ale choroba mogła
się rozwinąć nie z winy chorego, mogła go ogłuszyć
nieprzyjacielska strzała. Wiele jest takich przypadków,
gdy nie człowiek jest winien, lecz trująca strzała, która
go drasnęła. Można wyleczyć wielu umysłowo chorych,
jak gdyby kontuzjowanych.

617. Lepiej, gdy powietrze zawiera więcej prze-

strzennej elektryczności, bez niej ogień podziemny jest
zbyt niezrównoważony. Wiele jest złości w przestrzeni,
dlatego tak proszę strzec zdrowia.

618. Psychiczny leczniczy wpływ należy stosować

nie tylko z przemyśleniem, ale i zdecydowanie do koń-
ca. Półśrodki, jak we wszystkim, są niebezpieczne.

260

Można trochę odkryć ośrodki, ale niedopuszczalne są
wszelkie wpływy na nie, które zamiast wyleczenia przy-
noszą rozdrażnienie i nową zarazę. Użycie wzmocnio-
nej sugestii wymaga zgody chorego. Każdy sprzeciw
jest niebezpieczny, bo może ostatecznie nadwerężyć
siły. Widzicie, że brak doświadczenia również jest nie-
pożądany; potrzebne jest gorące pragnienie i współpraca
woli. Nie tylko przy leczniczych sugestiach, ale i we
wszystkich przejawach życia potrzebne są te same
warunki — jakże bez nich można myśleć o Świecie
Ognistym? Świat Subtelny można osiągnąć i w na wpół
świadomym stanie, ale do Świata Ognistego można
zbliżyć się tylko z jasną świadomością.

261

262

Nikt nie powie, że myśl o Świecie Ognistym jest

niszczycielska, anarchiczna i przecząca. Dążenie do
Światów Wyższych nie przyniesie szkody, lecz wytwo-
rzy się współmierność i pragnienie doskonalenia się. Po
przeczytaniu „Znaków Świata Ognistego” niczego się
nie odrzuci i nie sprofanuje. Przeciwnie, myśliciel
nauczy się i zdobędzie radość ponad ziemskie życie.

Powrócimy jeszcze do Świata Ognistego, gdy

będziemy mówić o wyższych energiach. Do tego dnia
niech przyjaciele nauczą się kochać Świat Ognisty,
Świat Światła, Świat Przepiękny!

263