1

Rdest ostrogorzki

Pieprz wodny, żabiniec, mokrzec
Polygonum hydropiper L. — Rdest ostrogorzki (rodz. Polygonaceae)

Roślina jednoroczna, o ostrym gorzkim smaku, występująca w gęstych skupieniach w
mokrych rowach, nad brzegami wód, w wilgotnych lasach i zaroślach. Kwiaty — w postaci
zielonkaworóżowego zwisającego kłosa. Łodyga prosta, czerwonawa. Rdest ostrogorzki jest
często mylony z rdestem plamistym, który ma różowe, prosto wzniesione kwiaty, ciemne
plamy na liściach i nie ma gorzkiego smaku.

2

Ziele rdestu zbiera się w lipcu i sierpniu, ścinając zielone, ulistnione pędy z kwiatami, w
połowie wysokości rośliny. Po oczyszczeniu z bocznych łodyg i żółtych liści surowiec suszyċ
należy w warunkach naturalnych w cieniu lub w podwyższonej temperaturze (ok. 30 ).
Suszone ziele nadaje się do użytku tylko przez rok.

Właściwości lecznicze

Surowcem jest ziele (Herba Polygoni hydropiperis).

Skład chemiczny i działanie.

Ziele zawiera związki flawonoidowe (hyperozyd, kwercytryna, rutozyd, kemferol), garbniki,
kwasy — mrówkowy, octowy, walerianowy, cukry i inne. Działa przeciwkrwotocznie
(podobnie do sporyszu, lecz znacznie słabiej) i ściągające.

Zastosowanie.

Polecany w krwawieniach macicznych, żylakach odbytu (po porozumieniu z lekarzem), w
biegunce.

Uwaga! Nie wolno stosowaċ rdestu ostrogorzkiego przy współistniejącym zapaleniu nerek i
zapaleniu błon śluzowych przewodu pokarmowego.

Postacie leku

Odwar.

Łyżkę ziela zalaċ w naczyniu szklanką wody o temperaturze pokojowej i ogrzewaċ przez pół
godziny nie dopuszczając do wrzenia, następnie przecedziċ. Piċ 2—3 razy dziennie po ċwierċ
szklanki odwaru.