pokora i bunt Nieznany


Pokora i bunt jako dominujÂÄ…ce postawy czÂÅ‚owieka wobec Boga w poznanych utworach



M I T O L O G I A I B I B L I A

Literatura mitologiczna prezentuje bogów greckich, którzy sÂÄ… ogromnie podobni do ludzi, majÂÄ… te same pragnienia, namiêtnoÅ“ci, rywalizujÂÄ… o wzglêdy Zeusa, zazdroszczÂÄ… sobie, snujÂÄ… intrygi, dokonujÂÄ… zemsty, kochajÂÄ… i nienawidzÂÄ…. Bogów greckich moÂżna przekupiÃÅš, moÂżna wpÂÅ‚ynÂÄ…ÃÅš na ich decyzje. Bogowie pod wzglêdem estetycznym nie przewyÂższajÂÄ… ludzi, nie ma pomiêdzy nimi wielkiej róÂżnicy - bogowie sÂÄ… tacy jak ludzie, a ludzie mogÂÄ… byÃÅš tacy jak bogowie.

Biblia w porównaniu z mitologiÂÄ… wyróÂżnia siê swoim monoteizmem. Jest przede wszystkim Å“wiêtÂÄ… ksiêgÂÄ… spoÂÅ‚eczeÃÄ…stw chrzeÅ“cijaÃÄ…skich, a takÂże w pewnej swojej czêœci - wyznawców judaizmu. Tym samym Biblia jest takÂże ŸródÂÅ‚em kultury moralnej, prezentuje wzorce postêpowania, kodeks dobra i zÂÅ‚a. CaÂÅ‚e Pismo ÅÅ‚wiête traktuje o Bogu, Narodzie Wybranym, wierze.

P O K O R A

CechÂÄ… charakterystycznÂÄ… Å“redniowiecza jest teocentryzm, który oznacza umieszczenie w centrum kultury, literatury, sztuki i filozofii Boga. Wszystkie dziedziny Âżycia znajdowaÂÅ‚y siê pod wpÂÅ‚ywem Å“wiatopoglÂÄ…du religijnego, wiêc motywy rozwijane w sztuce najczêœciej nawiÂÄ…zywaÂÅ‚y do Biblii lub dziaÂÅ‚alnoÅ“ci koÅ“cielnej. Utwory te bezpoÅ“rednio wpÂÅ‚ywaÂÅ‚y na czytelnika, przedstawiajÂÄ…c mu postacie godne naÅ“ladowania, bÂÄ…dŸ teÂż potêpienia, wskazywaÂÅ‚y konkretne wzorce i ideaÂÅ‚y.

Najwiêkszym ideaÂÅ‚em w Å“redniowieczu byÂÅ‚ Å“wiêty, a w pierwszych wiekach Å“redniowiecza najlepiej byÂÅ‚o jak byÂÅ‚ to Å“wiêty - asceta. Asceza pokazana jest w anonimowym utworze Legenda o Å“w. Aleksym, jest to przykÂÅ‚ad hagiografii. Legenda ta przedstawia Âżywot Å“wiêtego: od narodzin, przez maÂÅ‚ÂżeÃÄ…stwo ze Å“lubami czystoÅ“ci, ascezê i Å“mierÃÅš.

Bardzo popularna byÂÅ‚a filozofia Å“wiêtego Augustyna, który propagowaÂÅ‚ prymat wiary nad rozumem. Augustyn szczêœcie widziaÂÅ‚ w medytacji, w poznaniu Boga i wÂÅ‚asnej duszy.

Nieco inna jest filozofia Å“wiêtego Tomasza z Akwinu. GÂÅ‚osiÂÅ‚ harmoniê, rozumny ÂÅ‚ad Å“wiata, strukturê stworzonÂÄ… przez Boga, w której kaÂżdy element ma swoje miejsce (pojêcie drabiny bytów). NajwaÂżniejsze w tej filozofii jest przezwyciêÂżenie, przeÂÅ‚amanie dualizmu ciaÂÅ‚a i duszy.

InnÂÄ… filozofiê stworzyÂÅ‚ Å“w. Franciszek. GÂłónymi zaÂÅ‚oÂżeniami jego filozofii byÂÅ‚y miÂÅ‚oÅ“ÃÅš, radoÅ“ÃÅš i ubóstwo. MiÂÅ‚oÅ“ÃÅš jest podstawÂÄ… wiary, jest to miÂÅ‚oÅ“ÃÅš do kaÂżdej Âżywej istoty jako do brata i siostry - dlatego potêpiaÂÅ‚ umartwianie cielesne. GÂÅ‚osiÂÅ‚ radoÅ“ÃÅš z faktu istnienia, z piêkna Å“wiata, z pracy, ze zwykÂÅ‚ych obowiÂÄ…zków. ÂÅ»ycie Å“w. Franciszka i jego towarzyszy poznano na podstawie anonimowego dzieÂÅ‚a Kwiatki Å“w. Franciszka.

Z kulturÂÄ… religijnÂÄ… Å“ciÅ“le byÂÅ‚a zespolona kultura rycerska, dworska. W tych utworach motywem przewodnim nie jest gorliwa wiara, za to czêœciej mówi siê w nich o przygodach i czynach walecznych rycerzy, o turniejach, walkach. Jednak tutaj teÂż jest widoczny wszechobecny teocentryzm - Roland (PieÅ“ÃÄ… o Rolandzie) gÂÅ‚osi haÃÄ…bê dla pogan, prawo dla chrzeÅ“cijan, a umierajÂÄ…c ofiarowuje Bogu prawÂÄ… rêkawicê, chcÂÄ…c pokazaÃÅš przez to Âże jest wasalem Boga.

MiÂÅ‚oÅ“ÃÅš skierowana do Boga, jako jedynÂÄ… prawdziwÂÄ… miÂÅ‚oÅ“ÃÅš widzimy w utworze Sêpa SzarzyÃÄ…skiego O nietrwaÂÅ‚ej miÂÅ‚oÅ“ci rzeczy Å“wiata tego. Barok w budowaniu swojej wizji Boga powróciÂÅ‚ do Å“redniowiecza, nastÂÄ…piÂÅ‚ powrót do tamtych ideaÂłów, filozofii.

Bóg nie odpowiedziaÂÅ‚ dumnemu romantycznemu Konradowi (Dziady cz. IV), lecz odpowiedziaÂÅ‚ skromnemu duchownemu, który nazywa siebie prochem i niczem - ksiêdzu Piotrowi. PrzeÂżywa on Widzenie - jest to mistyczne uniesienie, w efekcie ktorego dane jest ksiêdzu ujrzeÃÅš dzieje Polski i jej przyszÂÅ‚oÅ“ÃÅš. KsiÂÄ…dz widzi historiê Polski uÂÅ‚oÂżonÂÄ… na wzór dziejów Jezusa - Polska Chrystusem narodów.

Hymn Smutno mi BoÂże (SÂÅ‚owackiego) jest monologiem skierowanym do Boga. Bóg milczy, a czÂÅ‚owiek otwiera przed nim duszê.

PodobnÂÄ… konstrukcjê ma Moja piosnka II Norwida, tutaj powtarzajÂÄ…cym siê fragmentem jest Têskno mi, Panie.

Zygmunt KrasiÃÄ…ski Nie-boska komedia Wymowa dramatu jest taka, Âże Å“wiat rozwija siê przez przelew krwi i niszczenie starych form - dlatego teÂż ludzie wszczynajÂÄ… rewolucjê - lecz bez oparcia w Bogu nie moÂże narodziÃÅš siê postêp, najwyÂżej zÂÅ‚o i kara. StÂÄ…d w zakoÃÄ…czeniu Nie-boskiej komedii o ostatecznym wyniku walki decyduje interwencja Boska.

Pozytywizm to kolejna epoka ukierunkowana na poznanie zmysÂÅ‚owe, eksperymentalne, kult wiedzy, nauki. Takie hasÂÅ‚a epoki jak ewolucjonizm czy determinizm nie zostawiajÂÄ… juÂż miejsca na rozwaÂżania religijne.

Konopnicka (Rota) jest jednÂÄ… z nielicznych twórców tego okresu, którzy przypominajÂÄ… przywiÂÄ…zanie Polaków do wiary, do Boga - kaÂżda strofa koÃÄ…czy siê sÂÅ‚owami Tak nam dopomóÂż Bóg!.

Bóg, honor i ojczyzna - te trzy wartoÅ“ci wyznaczaÂÅ‚y przez wieki Âżycie kaÂżdego Polaka.

Andrzej Szczypiorski PoczÂÄ…tek Przedstawiony jest tu portret Boga duÂżo bardziej tolerancyjnego, niÂż ludzi. Ten sam jest Bóg Âżydów, chrzeÅ“cijan - Ten, w którego wierzy siostra Weronika i Ten, w którego nie wierzy ateista Henryczek. To wÂÅ‚aÅ“nie Henryczek wiedzie z Bogiem najwiêksze spory (w wychodku) i toczy rozmowy jak bohater romantyczny, oskarÂżajÂÄ…c go o niesprawiedliwoÅ“ÃÅš. Dyskusyjna jest tu postawa siostry Weroniki, która ratuje Âżydowskie dzieci i uwaÂża za swój obowiÂÄ…zek ochrzciÃÅš je. Stosunek niektórych postaci ksztaÂÅ‚tuje siê na zasadzie pokory, inne wykazujÂÄ… stanowczy bunt w stosunku do Boga.

CzÂÅ‚owiek nie moÂże byÃÅš sam w chwili próby. Potrzebuje innych ludzi, a kiedy nie ma ich w pobliÂżu, odnajduje nagle obecnoÅ“ÃÅš Boga.

Stwórca odwracaÂÅ‚ oczy ku innym galaktykom aby nie patrzeÃÅš na to, co zgotowaÂÅ‚ nie tylko umiÂÅ‚owanemu ludowi, ale wszystkim ludziom na ziemi.

Albert Camus DÂżuma. Ojciec Pannelaux przyjmuje najpierw postawê biernÂÄ…, uwaÂża Âże dÂżuma jest karÂÄ… Boga za grzechy mieszkaÃÄ…ców. PóŸniej jego postawa zmienia siê i ojciec zaczyna walczyÃÅš z dÂżumÂÄ… - Trzeba tylko iÅ“ÃÅš naprzód w ciemnoÅ“ciach, trochê na oÅ“lep, próbowaÃÅš czyniÃÅš dobrze. Jednak zawsze odnosi siê do Boga z pokorÂÄ….

RóÂżewicz Bez, (WygaÅ“niêcie absolutu...) CzÂÅ‚owiek wspóÂÅ‚czesny straciÂÅ‚ wiarê, Bóg nie jest juÂż mu potrzebny, zapomina siê o nim. Konsekwencje odejÅ“cia od Boga: marnieje religia, sztuka, poezja, jêzyk, zdolnoÅ“ÃÅš przeÂżywania i wyraÂżania uczuÃÅš. Teksty poetyckie tracÂÄ… zdolnoÅ“ÃÅš nazywania uczuÃÅš, stanów.

MiÂÅ‚osz Piosenka o koÃÄ…cu Å“wiata - KaÂżdy ma swój prywatny koniec Å“wiata, jest to moment jego Å“mierci.

Oeconomia divina Bez Boga Å“wiat byÂÅ‚by chaosem, nie miaÂÅ‚by Âżadnych wartoÅ“ci. Ludzie grzechem prowokujÂÄ… Boga, chcÂÄ… jego uaktywnienia siê.

Wiara Podmiot akceptuje, aprobuje wszystko, co jest na Å“wiecie, poniewaÂż wszystko jest dzieÂÅ‚em Boga. PowinniÅ“my zaakceptowaÃÅš nie tylko to co jest nam wygodne, ale takÂże to co sprawia nam ból, poniewaÂż to teÂż jest konieczne, cierpienie nadaje sens Âżyciu.

Nadzieja Akceptacja Å“wiata jest bramÂÄ… wstêpu do nadzieji, ogród gdzie wejÅ“ÃÅš nie moÂżna, ale jest na pewno.

Herbert PrzesÂÅ‚anie pana Cogito WiêkszoÅ“ÃÅš haseÂÅ‚ gÂÅ‚oszonych przez pana Cogito kojarzy siê z ideami gÂÅ‚oszonymi przez róÂżne religie: nie bÂÄ…dŸ obojêtny, okazuj sprzeciw przeciwko czyjeÅ“ krzywdzie, nie popadaj w zarozumiaÂÅ‚oÅ“ÃÅš, strzeÂż siê oschÂÅ‚oÅ“ci serca. Podmiot zaleca stosowanie siê do podanych przez siebie zasad, zastrzegajÂÄ…c jednak, Âże za to moÂżna byÃÅš ukaranym niezrozumieniem, banicjÂÄ…, Å“mierciÂÄ….

X. Twardowski. TwórczoÅ“ÃÅš ksiêdza Jana Twardowskiego naleÂży do poezji o tematyce religijnej propagujÂÄ…cej model wiary franciszkaÃÄ…skiej, radosnej, bliskiej czÂÅ‚owiekowi. Poeta przyjmuje dogmaty wiary bez surowoÅ“ci nakazów i zakazów, bez lêku, gÂÅ‚oszÂÄ…c Âże ma ona byÃÅš pomocÂÄ… i oparciem czÂÅ‚owieka.

Bóg u ksiêdza Twardowskiego to Bóg z ludzkÂÄ… twarzÂÄ…, BoÂże, po stokroÃÅš Å“wiêty, mocny i... uÅ“miechniêty (Suplikacje) przyjaciel, rozumiejÂÄ…cy i kochajÂÄ…cy czÂÅ‚owieka, bliski mu, opiekun, nie sêdzia.

Wiara - to radoÅ“ÃÅš Âżycia i uÅ“miech, ŸródÂÅ‚o szczêœcia i umiejêtnoÅ“ÃÅš kochania Å“wiata z prostotÂÄ… i szczeroÅ“ciÂÄ…, zwierzê swój sekret, Âże ja, ksiÂÄ…dz, wierzê Panu Bogu jak dziecko (WyjaÅ“nienie), WierzyÃÅš, to znaczy nawet siê nie pytaÃÅš, jak dÂÅ‚ugo mamy iÅ“ÃÅš po ciemku (Jakby go nie byÂÅ‚o).

Znany jest ksiÂÄ…dz Twardowski z dowcipnych aforyzmów (rysowaÂÅ‚em diabÂÅ‚a bez rogów - bo samiczka - DzieciÃÄ…stwo wiary) i licznych sentencji (spieszmy siê kochaÃÅš ludzi tak szybko odchodzÂÄ…; nigdy nie wiadomo, mówiÂÄ…c o miÂÅ‚oÅ“ci, czy pierwsza jest ostatniÂÄ…, czy ostatnia pierwszÂÄ… - ÅÅ‚pieszmy siê), zaÅ“ ostrze jego krytyki nigdy nie têpi ludzkich bÂłêdów, lecz raczej traktowanie religii i Boga z faÂÅ‚szywÂÄ… poboÂżnoÅ“ciÂÄ…, dostosowywanie jej do wÂÅ‚asnych potrzeb - nie posypujcie cukrem religii, nie wycierajcie jej gumÂÄ… (Nie).

ÅÅ‚ciÅ“le z ideologiÂÄ… chrzeÅ“cijaÃÄ…skÂÄ… zwiÂÄ…zana jest poezja Karola WojtyÂÅ‚y (papieÂża Jana PawÂÅ‚a II), gÂÅ‚ownie sÂÄ… to teksty wielbiÂÄ…ce Boga, wysÂÅ‚awiajÂÄ…ce Jego chwaÂłê.

Uwielbiam ciê, siano wonne, któreÅ“ tuliÂÅ‚o w sobie Dziecinê bosÂÄ… (...)

Uwielbiam ciê, drzewo surowe, boÅ“ kryÂÅ‚o Jego barki w krwawych okiÅ“ciach

Wojciech BÂÄ…k (1907-61) Droga krzyÂżowa to wÂÅ‚asna interpretacja poety Mêki PaÃÄ…skiej. Podmiot mówi o sobie jako o jednym z oskarÂżycieli Chrystusa - To ja byÂÅ‚em Twym sêdziÂÄ…! To ja w tÂÅ‚umie staÂÅ‚em i woÂÅ‚aÂÅ‚em "UkrzyÂżuj!". BÂÄ…k, przy opisie Mêki, nawiÂÄ…zuje do nauki KoÅ“cioÂÅ‚a:

Grób zawaliÂÅ‚em skaÂÅ‚ÂÄ…. PostawiÂÅ‚em straÂż,

ByÅ“ nie mógÂÅ‚ powstaÃÅš wiêcej z kamiennego grobu -

A ty wciÂÄ…Âż zmartwychwstajesz - i wysoki trwasz -

A ja Ciê znów krzyÂżujê. I Ty wstajesz znowu.

(...) Ty, któryÅ“ byÂÅ‚ i jest, i bêdziesz.

B U N T

Stosunek czÂÅ‚owieka do Boga zaleÂży od wyznawanej religii. W renesansie, poprzez reformacje, nastÂÄ…piÂÅ‚o odejÅ“cie od teocentrycznej wizji Å“wiata, dokonaÂÅ‚ siê rozÂÅ‚am KoÅ“cioÂÅ‚a na kilka religii. Marcin Luter byÂÅ‚ twórcÂÄ… nowego podejÅ“cia do Biblii - gÂÅ‚osiÂÅ‚ , Âże moÂżna jÂÄ… interpretowaÃÅš indywidualnie. Kalwin natomiast wierzyli, Âże los czÂÅ‚owieka jest okreÅ“lony juÂż od czasu jego urodzin, czÂÅ‚owiekowi jest przeznaczone piekÂÅ‚o lub niebo. Nauka ta propaguje ideê pracy i gromadzenia dóbr. Innymi odÂÅ‚amami w KoÅ“ciele sÂÄ… anglikanie, czy teÂż arianie.

Tak rozpadÂÅ‚ siê Å“redniowieczny Å“wiatowy teocentryzm.

Jan Kochanowski w utworze O Âżywocie ludzkim zwraca siê do Boga, którego okreÅ“la mianem Wiecznej myÅ“li. Kochanowski po stracie ukochanej córki caÂÅ‚kowicie pogrÂÄ…ÂżyÂÅ‚ siê w rozpaczy. PrzestaÂÅ‚ wierzyÃÅš w miÂÅ‚oÅ“ÃÅš pÂÅ‚ynÂÄ…cÂÄ… od Boga. Teraz widzi Boga surowo karzÂÄ…cego, niedostêpnego myÅ“li ludzkiej.

Utwór Czego chcesz od nas, Panie jest manifestem renesansowego optymizmu. Postawa poety wobec Âżycia, wobec Boga zmienia siê. WiÂÄ…Âże siê to z poczuciem staÂÅ‚oÅ“ci, logicznego uporzÂÄ…dkowania i kierowania przez BoskÂÄ… opatrznoÅ“ÃÅš, wolê, wolnoÅ“ÃÅš. Boga traktuje jako przyjaciela i ŸródÂÅ‚o oparcia. Wiara jest ukojeniem bólu, pomocÂÄ… w nieszczêœciu (Treny od XI)

KoniecznoÅ“ÃÅš pogodzenia siê z wolÂÄ… Boga, Boga kierujÂÄ…cego naszym Âżyciem widzimy jeszcze w utworach O Âżywocie ludzkim, MiÂÅ‚o szaleÃÅš..., Nie porzucaj nadziejê . Jest to wizja Bóga dobrego, kochajÂÄ…cego, upersonifikowany, Deus ridens - Bóg Å“miejÂÄ…cy siê, Deus faber - Bóg artysta.

Kolejny bunt w literaturze skierowany przeciwko Bogu to Wielka Improwizaca (Dziady cz. III). Konrad nie moÂże pojÂÄ…ÃÅš niesprawiedliwoÅ“ci Boskich wyroków wobec Polski. Natchniony, owÂÅ‚adniêty "duchem" tworzenia kieruje gorÂÄ…ce sÂÅ‚owa ku Bogu. CaÂÅ‚a improwizacja to pojedynek z Bogiem. W szaleÃÄ…czym uniesieniu Konrad bliski jest bluŸnierstwu - milczenie Boga potêguje jego gniew - grozi Bogu i prawie nazywa go carem..., lecz to sÂÅ‚owo dopowiada diabeÂÅ‚. OskarÂża Boga, Âże nie jest MiÂÅ‚oÅ“ciÂÄ…, ale tylko MÂÄ…droÅ“ciÂÄ….

Hymny Kasprowicza. SÂÄ… wyrazem buntu przeciwko Bogu. Kasprowicz rozpatruje pojêcie dobra i zÂÅ‚a, i pyta: kto stworzyÂÅ‚ zÂÅ‚o? OdpowiedŸ kieruje ku Bogu:

Nic, co siê staÂÅ‚o pod sklepieniem niebiosów,

Bez Twej woli siê nie staÂÅ‚o!

Kyrie elejson!

O ŸródÂÅ‚o zdrady! Kyrie elejson!

przyczyno grzechu ! (Dies irae)

Przypomina siê manicheizm - koncepcja, wg której Dobro i ZÂÅ‚o sÂÄ… równorzêdnymi siÂÅ‚ami stwarzajÂÄ…cymi wszechÅ“wiat, istniejÂÄ… konflikcie, ale obie sÂÄ… konieczne. Lecz - jeÅ“li zÂÅ‚o jest czêœciÂÄ… Boga, to nie jest On doskonaÂÅ‚y, a jeÅ“li jest wrogÂÄ…, równorzêdnÂÄ… siÂÅ‚ÂÄ… - to Bóg nie jest najmocniejszy i wszechmogÂÄ…cy! ByÂÅ‚ to jednak pewien etap w twórczoÅ“ci poety.

Kolejna faza twórczoÅ“ci cechowana jest przez postawê franciszkaÃÄ…skÂÄ…. Z buntownika wystêpujÂÄ…cego przeciw Bogu, zacznie wyznawaÃÅš i gÂÅ‚osiÃÅš filozofiê Å“w. Franciszka. Ten etap, przynoszÂÄ…cy pogodzenie siê z Bogiem, uwielbienie piêkna przyrody, widoczny jest w Hymnie Å“w. Franciszka z AsyÂżu, O miÂÅ‚oÅ“ci wroga czy w tomie wierszy pt. Ksiêga ubogich.

ZÂÅ‚o, nazwaÂÅ‚ Kasprowicz, rezultatem sprzeniewierzenia siê czÂÅ‚owieka Bogu, cierpienie - koniecznym warunkiem zrozumienia szczêœcia.

Najlepszym dowodem tej przemiany jest wiersz Przeprosiny Boga. Utwór jest opowieÅ“ciÂÄ… o staruszkach, którzy Âżyli w zgodzie z Bogiem, grywali z nim w karty, chodzili do karczmy, aÂż pewien uczony zarzuciÂÅ‚ im, Âże pospolitujÂÄ… Boga. PrzeraÂżeni staruszkowie sÂÄ… pewni, Âże Bóg ich opuÅ“ciÂÅ‚. Lecz Bóg sam ich odnajduje i uÅ“wiadamia, Âże uczony nie miaÂÅ‚ racji. Staruszkowie przepraszajÂÄ… Go teraz za przypuszczenie, Âże On mógÂÅ‚by ich opuÅ“ciÃÅš. Poeta chciaÂÅ‚ w ten sposób wyraziÃÅš myÅ“l, Âże Bóg rozumie kaÂżdego czÂÅ‚owieka i jest mu bliski, a on powinien sam do Niego dojÅ“ÃÅš i powinien okazywaÃÅš wiarê w taki sposób, który jest szczery i prawdziwy.

LeÅ“mian. DusioÂÅ‚ek. DusioÂÅ‚ek to uosobienie zmory sennej, lêków i obaw, które opadajÂÄ… na czÂÅ‚owieka. Oto chÂÅ‚op przysnÂÄ…ÂÅ‚ sobie pod drzewkiem i napadÂÅ‚ go taki DusioÂÅ‚ek, i tak dusiÂÅ‚, aÂż coÅ“ warkÂÅ‚o w chÂÅ‚opie. Po przebudzeniu chÂÅ‚op na wzór mickiewiczowskiego Konrada i Kasprowskich hymnów wystêpuje do Boga z pretensjami. Nie doÅ“ÃÅš ci, ÂżeÅ“ potworzyÂÅ‚, mnie, szkapê i woÂÅ‚ka, jeszcze musiaÂÅ‚ takiego zmajstrowaÃÅš dusioÂÅ‚ka. Podmiot oskarÂża Boga za zÂÅ‚o i ciêÂżar psychiczny czÂÅ‚owieka, bo je potworzyÂÅ‚.

Trupiêgi. CzÂÅ‚owiek buntujÂÄ…cy siê przeciwko Bogu.

Hanna Krall ZdÂÄ…ÂżyÃÅš przed Panem Bogiem Utwór miêdzy innymi przekazuje myÅ“l, Âże to Bóg zsyÂÅ‚a chorobê, bo decyduje o Âżyciu lub Å“mierci.







Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pokora i bunt wobec Boga
UMOWA SPOLKI Nieznany
00110 9942b2b7d9e35565ed35e862c Nieznany
CISAX01GBD id 2064757 Nieznany
SGH 2200 id 2230801 Nieznany
insurekcja kosciuszkowska (2) Nieznany
Zakochani Nieznany
Fakty nieznane , bo niebyłe Nasz Dziennik, 2011 03 16

więcej podobnych podstron