Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

w Suwałkach

Instytut Politechniczny

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Temat ćwiczenia:

Badania makroskopowe według PN-EN ISO 14688

Numer ćwiczenia: 2

Laboratorium z przedmiotu:

Mechanika gruntów

Studia niestacjonarne

Kod: BS5093

Suwałki 2013

1

1. WPROWADZENIE - DEFINICJE

Grunt – zespół cząstek mineralnych niekiedy z substancją organiczną w postaci osadu, który
może być rozdrobniony przez delikatne rozcieranie w ręce i który zawiera wodę i powietrze (a
niekiedy jeszcze inne gazy)

Frakcja – część gruntu, która może być wyróżniona na podstawie określonego wymiaru
ziaren.

Oznaczanie gruntu – określanie nazwy gruntu i opis na podstawie uziarnienia, rodzaju
materiału, właściwości składników mineralnych lub organicznych oraz plastyczności.

Grunty podstawowe.
Wymiar ziarna jest podstawowym kryterium oznaczania gruntów mineralnych, gdy
wykorzystuje się frakcje do oceny mechanicznego zachowania gruntu. Gruntami
podstawowymi są grunty o jednolitym uziarnieniu, czyli składające się z cząstek tylko jednej
frakcji.


Tablica 1. Frakcje, wymiary cząstek [1]

2

Tablica 2. Porównanie frakcji według ISO i PN [3]

2. CEL

Ć

WICZENIA LABORATORYJNEGO

Celem ćwiczenia laboratoryjnego jest opanowanie umiejętności pozwalających na

oznaczanie gruntu z dokładnością wystarczającą do jego ogólnej lub wstępnej charakterystyki
oraz zapoznanie się z nowym nazewnictwem.


Badanie przeprowadza się dla gruntów sypkich piaszczystych w celu oceny ich
wodoprzepuszczalności, przy wykorzystaniu w drogownictwie, robotach fundamentowych
lub budownictwie wodnym.

3

3. METODYKA BADA

Ń

WEDŁUG PN-EN ISO 14688-1 I PN-EN ISO 14688-2

3.1. Oznaczanie składu

Większość gruntów jest gruntami złożonymi i składają się one z frakcji głównej i frakcji
drugorzędnych. Są one opisywane:
- frakcje główna - rzeczownikiem jako nazwa główna,
- frakcja drugorzędna – co najmniej jednym przymiotnikiem.

Terminy dotyczące frakcji głównej należy pisać z dużej litery, symbole frakcji drugorzędnych
należy pisać małymi literami. Grunty stanowiące przewarstwienia można pisać małymi
pokreślonymi literami, następującymi po frakcji głównej.

4

3.1.1. Oznaczanie frakcji głównej (pkt 4.3.2 PN-EN ISO 14688-1 [1])

3.1.2. Oznaczanie frakcji drugorzędnych (pkt 4.3.3 PN-EN ISO 14688-1 [1])

5

3.2. Oznaczanie barwy gruntu (pkt 5.5 PN-EN ISO 14688-1 [1])

3.3. Oznaczanie wytrzymałości w stanie suchym gruntu (pkt 5.6 PN-EN ISO 14688-1 [1])

3.4. Oznaczanie dylatacji (pkt 5.7 PN-EN ISO 14688-1 [1])

3.5. Oznaczanie plastyczności (pkt 5.8 PN-EN ISO 14688-1 [1])

6

3.6. Oznaczanie zawartości piasku, pyłu i iłu (pkt 5.9 PN-EN ISO 14688-1 [1])

3.7. Oznaczanie spoistości (pkt 4.4 PN-EN ISO 14688-1 [1])

3.8. Oznaczanie zawartości węglanów (pkt 5.10 PN-EN ISO 14688-1 [1])

7

3.9. Oznaczanie konsystencji (pkt 5.14 PN-EN ISO 14688-1 [1])

Tablica 3. Kryteria makroskopowego rozpoznawania gruntów spoistych [3]

4. WYMAGANIA BHP

- należy zachować ostrożność w posługiwaniu się kwasem HCl; kwas solny może wytwarzać
gazy trujące gdy bada się nim grunty skażone chemicznie;
- należy pozostawić porządek na stanowisku badawczym.

5. SPRAWOZDANIA STUDENCKIE

5.1. Sprawozdanie powinno zawierać podstawowe pojecia i definicje dotyczące metod badań
gruntów według nowych norm.
5.2. Należy zaplanować i wypisać kolejne czynności, które doprowadzą do prawidłowego
rozpoznania i zbadania gruntu.
5.3. Zestawienie wyników badań należy zamieścić w tablicy 4.
5.4. Wnioski – należy porównać oznaczanie badanych gruntów z oznaczeniami według PN-
81/B-04481.

8

Tablica 3. Zestawienie badań próbek gruntów pobranych w terenie

9

6. Literatura

[1] PN-EN ISO 14688-1. Badania geotechniczne. Oznaczanie i klasyfikowanie gruntów.

Część 1: Oznaczanie i opis.

[2] PN-EN ISO 14688-2. Badania geotechniczne. Oznaczanie i klasyfikowanie gruntów.

Część 2: Zasady klasyfikowania.

[3] Nowa klasyfikacja gruntów według PN-EN ISO. Geoinzynieria, drogi, mosty i tunele.

04/2006.

Zał

ą

czniki

10

11

12