87

9/2002

Mimo upływu lat i olbrzy−miej
konkurencji, Bose nadal stara

się być na topie. Dlatego
tradycyjna oferta głośników

została wsparta kompletnymi
rozwiązaniami systemowymi,

w których znajduje się również
centralna jednostka sterująca.

Twierdzenie, że takie rozwiąza−

nia są dziś bardzo popularne,
nie podlega dyskusji. Jest jednak

zasadnicza różnica pomiędzy Bose
a niskobudżetowymi kompletami

DVD−amplituner /głośniki. Za Bose
idzie marka i sława producenta

− specjalisty od wyjątkowych i wy−

rafinowanych rozwiązań typu “life−
style”. Wobec tego firma nawet nie

stara się docierać do bardzo szero−
kiego kręgu odbiorców, oferując od

razu urządzenia z wysokiej półki za
relatywnie wysoką cenę.

Lifestyle 28

to jedno z nowych

opracowań Bose, w ramach którego
zdecydowano się, między innymi, na

zmianę kształtu jednostki centralnej.
Flagowym zestawem do kina domowe−
go jest wciąż

Lifestyle 50 Digital

, zawie−

rającą systemową konsolę sterująca
Personal, która potrafi zastąpić bardzo
zaawansowany uniwersalny pilot.

Numery 28 i 35 określają dwa nowe
modele, główna różnica pomiędzy nimi
polega na innej konstrukcji głośników

satelitarnych. W głośnikach

Lifestyle 35

zastosowano technologię Jewel Cube,
w której najważniejszą rolę odgrywają

neodymowe magnesy pozwalające
na daleko posuniętą miniaturyzację.

W zestawie

28

nie ma już tak dobrze,

obudowy są nieco większe.

BOSEBOSEBOSEBOSEBOSE

Lifes Lifes Lifes Lifes Lifes

tttttyle 28yle 28yle 28yle 28yle 28

KINO DOMOWE

− Bose Lifestyle 28

87

9/2002

Amerykański producent był jedną z pierwszych firm promujących ideę tzw. zestawów satelitarnych,

czyli maleńkich kolumienek wspieranych (dawniej pasywnym) subwooferem. Dzisiaj, w obrębie

domowego kina dla mas, takie rozwiązanie jest standardowe, tyle że dwa głośniki zastąpił komplet

składający się z pięciu, a moduł basowy stał się aktywny.

88

9/2002

Z

ZZ

ZZ

wielkiego opakowania wyjmuje−

my kilka mniejszych, w których
oprócz urządzeń i głośników znaj−
duje się sporo akcesoriów o prze−

znaczeniu trudnym do zweryfikowania
w pierwszej chwili. Instrukcja obsługi
jest jednak bardzo cienka i wydruko−
wana rozstrzelonym drukiem, stąd
wniosek, że jednak podłączenia
skomplikowane być nie mogą.

Lifestyle 28 dostępny jest w kolorze

białym i czarnym, ale wybór dotyczy
jedynie głośników, bowiem
sterownik zawsze pozo−
staje w czarno−srebrnych
barwach. Kształty obu−
dowy są bardzo nowo−
czesne, zakrzywienia
oraz połączenia kolorów
tworzą ciekawy efekt. W żad−
nym elemencie chassis nie zdecydowa−
no się na użycie metalu, plastikowe ele−
menty są nieco zaskakującym rozwiąza−
niem na tym pułapie cenowym. Po włą−
czeniu do sieci właściwie nie wiadomo
co dalej, dopiero pod podnoszoną płytką
znajduje się kilka przycisków funkcyj−
nych, także włącznik sieciowy. Również
w tym miejscu ulokowano kieszeń na
płytę. Przy okazji kieszeni wypada wy−
jaśnić, że czytnik Bose nie zawiera ma−
gazynku na 5 płyt, a taką informację
udało się znaleźć w materiałach opiso−
wych. Ani klapka, ani kieszeń na płytę
nie wyglądają zbyt masywnie, nie znając
zestawu, trudno przypuszczać, że ca−
łość kosztuje niemalże 18 000 zł. Zasi−
lacz jest osobnym elementem, potężna
plastikowa puszka mieści transformator
wraz z pojemnością filtrującą, urządze−
nie otrzymuje już stałe napięcie (nietypo−
we 33V). Prawą stronę czołowej obłości
zajmuje matrycowy, zielony wyświetlacz.
Urządzenie odczytuje DVD, CD, CD−R/
RW i MP−3, ale nie radzi sobie z VCD.

KONCEPCJA

Firmie Bose z pewnością chodzi o

utrzymanie statusu ekskluzywności,
istotne jest jednak zachowanie pros−
toty obsługi urządzeń. Doświadcze−
nia z firmami specjalizującymi się w
AV są bardzo różne. Pomimo dekla−
racji i zauważalnych dążeń do upra−
szczania funkcji, współczesne ampli−
tunery AV i odtwarzacze DVD nie na−
leżą do urządzeń tak przyjaznych jak
odkurzacz czy lodówka. Tymczasem
włączenie płyty z filmem powinno być
czynnością zrozumiałą i oczywistą
dla wszystkich domowników. Recep−
ta Bose zdaje się pochodzić od pro−
duktów profesjonalnych, ten dział jest
przecież drugą częścią działalnoś−
ci firmy. Wśród estradowych kolumn
i wzmacniaczy wszystko powinno po
prostu działać po podłączeniu właści−
wych wtyczek, dopiero ewentualne
zmiany wymagają sięgnięcia po in−
strukcję i zbadania możliwości konfi−
guracji. Ta sama zasada obowiązuje
w

Lifestyle. Skomplikowane funkcje,

możliwości i ustawienia są dostępne
po wejściu do menu, ale użytkownik
otrzymuje wstępnie wyregulowany
zestaw. Niektóre opcje zostały wręcz
wyrzucone, i biorąc pod rozwagę ce−
nę zestawu, gotów jestem uwierzyć,
że uczyniono to, by nie drażnić użyt−
kownika, a nie dla zaoszczędzenia
paru dolarów na mikroprocesorach.

Płytę

wkładamy dopiero po

uniesieniu plastikowej klapki. Pod drugą

częścią panelu znajduje się matrycowy wyświetlacz.

Wypada zastanowić się, jaki jest po−

dział ról w zestawie. Czy aktywny sub−
woofer i DVD−amplituner są właściwymi
określeniami dla spotykanych tutaj ele−
mentów? Informacje o obecności deko−
derów DD i DTS znajdujemy na module
basowym, podejrzewałem więc, że ko−
munikacja pomiędzy czytnikiem a sub−
wooferem odbywa się drogą cyfrową
i właśnie tam znajdują się stosowne pro−
cesory. Tymczasem 8−pinowe kable, za−
kończone po stronie subwoofera stan−
dardowym RJ−45, przekazują analogowe
sygnały 5.1. Wygląda więc na to, że de−
kodery DD i DTS są jednak w sterowni−
ku. Urządzenia centralnego nie można,
jednak nazwać amplitunerem, ponieważ
z całą pewnością nie posiada wzmacnia−
czy, wszystkie sześć końcówek mocy
umieszczono w potwornie wielkim i cięż−
kim pudle subwoofera.

Tylko część tylnego panelu sterowni−

ka przeznaczono na gniazda. Zestaw
konektorów wygląda niepozornie, a na−
wet biednie, jednak im lepiej zapozna−
wałem się z jego możliwościami, tym
moje zdumienie było większe. Wspo−
mniane 8−pinowe gniazda audio są dwa,
drugie okazuje się potrzebne do urucho−

mienia niezależnej strefy. Czterem kla−
sycznym wejściom audio towarzyszą
cztery elektryczne wejścia cyfrowe.
Wśród kompletów audio brakuje jednak
typowego wyjścia mogącego tworzyć
pętlę dla rekordera, pomimo że dwa wej−
ścia opisane są TAPE i VCR. Użytkowni−
kowi musi wystarczyć jedno wyjście L/P,
do którego dodano cyfrowe wyjście op−
tyczne. Wyjściu światłowodowemu towa−
rzyszy wejście w tym samym standar−
dzie, w fabrycznym ustawieniu nie jest
ono skojarzone z żadnym z wejść analo−
gowych. Wyjścia wizyjne wydają się
zwyczajne: jedno kompozytowe i jedno
S−Video. W komplecie z urządzeniem
znajduje się jednak tajemnicza przej−
ściówka z S−Video/ kompozyt na kom−
ponent. To nie pomyłka, przestawienie
standardu wyjściowego w menu powo−
duje, że za pomocą pracujących wspól−
nie S−Video i kompozyt przekazywane
są sygnały Pr, Pb, Y.

Wyposażenie obejmuje jeszcze jed−

ną przejściówkę, z grzebienia SCART na
audio (L/P), kompozyt i S−Video. Moduł
jest na tyle sprytny, że przepuszcza syg−
nały wizyjne w jedną stronę, a audio
w drugą. Bez sensu? Pozornie, bo jeśli
do konsoli podłączymy tuner satelitarny,
to nie potrzebujemy jego dźwięku na
głośnikach TV, ponieważ wyższą jakość
otrzymamy przez wzmacniacz Bose.
Z kolei przy odbiorze programów TV (bez−
pośrednio, przy użyciu tunera TV) nie
jest potrzebny sygnał wideo w sterowni−
ku (nie ma drugiego monitora), za to bar−
dzo przydałby się audio, by “wyciągnąć”
zeń więcej niż potrafi TV. I to właśnie
gwarantuje sprytna przejściówka, jedyny
wybór użytkownika to deklaracja, czy
będzie używał standardu kompozyt, czy
S−Video.

Zewnętrzny emiter IR pozwala na

sterowanie ukrytymi urządzeniami. Jeże−
li magnetowid czy tuner satelitarny znaj−
dą się w miejscu, gdzie nie dociera
podczerwień z pilota, to należy ulokować
przy nich emiter i podłączyć go do spe−
cjalnego gniazda na tylnym panelu Bo−
se. Wówczas sygnał z pilota będzie od−
bierany przez czujnik konsoli, a później
emitowany w stronę ukrytych urządzeń.

Mniej jasne jest działanie detektora
włącz /wyłącz dla telewizora. Niewielki
owalny przedmiot należy przykleić na
zabudowie kineskopu i połączyć z Bose.
Wówczas użytkownik będzie wiedział,
kiedy TV jest włączony, a kiedy wyłączo−
ny (prawdopodobnie detektor wykrywa
fale elektromagnetyczne emitowane
przez kineskop), niestety pomimo prze−
studiowania aż dwóch instrukcji syste−
mowych i wykonania wielu prób, nie uda−
ło mi się ustalić, co z tego wynika. In−
strukcja twierdzi mimochodem, że włą−
czenie konsoli automatycznie uruchomi
TV. Ale w jaki sposób? Przecież ów kos−
miczny owal nie jest nadajnikiem IR,
zresztą znajduje się za czujnikiem pod−
czerwieni. To może należy wykorzystać
emiter? O tym jednak instrukcja milczy.
Z pewnością jednak detektor mógłby
włączać automatycznie konsolę po uru−
chomieniu TV. Jednak tego zadania rów−
nież nie wykonuje.

KINO DOMOWE

− Bose Lifestyle 28

KONFIGURACJA

89

9/2002

STROJENIE SYSTEMU

Wraz z zestawem dostarczane są

dwie płyty zawierające procedurę kalib−
racji. Pierwsza wyjaśnia podstawowe za−
sady instalacji zestawu 5.1 oraz najważ−
niejsze zależności różnych lokalizacji ko−
lumn. Takie podejście jest o tyle istotne,
że każdy, kto decyduje się na zestaw
lifestyle (niekoniecznie Bose), prawdo−
podobnie nie ma dostatecznie dużo
miejsca, by symetrycznie zawiesić lub
ustawić wszystkie głośniki. Tutaj z po−
mocą przychodzi druga płyta, na której
znajduje się zaawansowana procedura
strojenia wszystkich źródeł dźwięku

Li−

festyle 28, nazywana przez firmę Adap−
tiQ. Zadaniem słuchacza jest umiesz−
czenie na głowie urządzenia przypomi−
nającego słuchawki. Uszy są jednak od−
kryte, a tuż nad nimi znajdują się mikro−
fony współpracujące z konsolą (obowią−
zuje zwyczajne, sygnałowe podłącze−
nie). Instrukcja prowadzi nas krok po
kroku: ponieważ w typowym pokoju
dziennym jest z reguły więcej miejsc od−
słuchowych niż to, które wytypował właś−
ciciel, system każe wybrać pięć pozycji,
które zajmowane będą podczas ogląda−
nia filmu lub słuchania muzyki. Dla każ−
dej z nich przeprowadzane jest automa−
tyczne testowanie natężenia, później po−
miary są analizowane, a w rezultacie
użytkownik otrzymuje wynik kompromi−
su, czyli wersję najbardziej optymalną
dla każdej z pozycji.

Set−up zawiera znakomitą grafikę, re−

akcja na komendy z pilota jest bardzo
szybka i pewna, ustawianie poszczegól−
nych opcji przebiega więc dość szybko.
Początkowo wydawało się, że firma Bo−
se poszła w stronę dokładnej kalibracji
dla każdego wejścia, oddzielne plansze
otrzymujemy bowiem dla poszczegól−
nych źródeł. Jakkolwiek funkcje, które tu
spotykamy, są różne (np. tuner różni się
od VCR), to jednak niezależność jest po−
zorna. Niektóre opcje zmienione w dzia−
le jednego z urządzeń, np. telewizora,
natychmiast aplikowane są do pozosta−
łych wejść. Może ma to małe znaczenie
w zakresie kontrastu wyświetlacza, jed−
nak stanowi dość poważny problem w
wypadku poziomu wysterowania po−
szczególnych kanałów. W tym miejscu
należy wyjaśnić, że pomimo automatycz−
nej kalibracji AdaptiQ, menu daje dostęp
do zmiany sygnału na głośniku central−
nym i niskotonowym. I to właśnie ta re−
gulacja, wykonana np. w dziale TV, od−
noszona jest dla wszystkich źródeł.
Zmiany możliwe są również w zakresie
niskich i wysokich tonów, samodzielnej

equalizacji i kompresji dynamiki. Regula−
cja poziomów wejściowych jest już oczy−
wiście niezależna dla każdego z dołą−
czonych komponentów. Możemy ją rów−
nież przeprowadzać na sygnale cyfro−
wym, co należy uznać za bardzo przy−
datne. Regułą jest, że producenci ogra−
niczają się w tym zakresie do podłączeń
analogowych, zapominając, że coraz
więcej popularnych produktów (jak choć−
by magnetowidy VHS) dysponuje cyfro−
wymi sygnałami.

Każdy z segmentów źródłowych za−

wiera panel z ustawieniami systemowy−
mi, które rzeczywiście są niezależne dla
każdego z urządzeń. Z set−upu systemo−
wego dowiadujemy się o takich możli−
wościach, jak niezależne użycie sygna−
łów cyfrowych (obraz z VCR, dźwięk cyf−
rowy z DVD), konwersji bitsream na
PCM (wynika z tego, że również dla
DTS) czy zwiększenie poziomu czerni,
przydatne przy oglądaniu większości fil−
mów z DVD. Również w dziale “systemo−
wym” decydujemy o aktywacji zewnęt−
rznego emitera do schowanych urzą−
dzeń. Opcje obrazu wybieramy również
z tablicy dla DVD, na której znajdujemy
standardowe, lecz tylko podstawowe op−
cje ze zmianą aspektu i blokadą rodzi−
cielską na czele.

Wybór formatu wizyjnego nie jest już

tak uniwersalny, ponieważ konieczna
jest deklaracja PAL lub NTSC, brak po−
pularnego “auto” jest pewną niedogod−
nością. Pozostaje również określenie
standardu przekazu sygnału pomiędzy
opcją S−Video + kompozyt a komponent
(wspomniana szatańska przejściówka).

Z systemowej strony określamy także

funkcjonowanie drugiej strefy oraz spo−
sób sterowania pilotem innych urządzeń.

Każdemu wejściu analogowemu towarzyszy koaksjalne

wejście cyfrowe. Specjalne 8−pinowe złącza pozwalają na podłączenie dwóch

systemów głośnikowych, głównego, 6−kanałowego i stereofonicznego

w drugiej strefie.

Wejście sygnału audio odbywa

się RJ−45, a wyjście na głośniki

za pośrednictwem standardo−

wych RCA.

ZDALNE STEROWANIE

W dość niepozornej, kompaktowej

formie zawarto najbardziej skomplikowa−
ne operacje, wszystko dzięki eliminacji
zbędnych funkcji (dostępnych z menu
urządzenia) i właściwemu rozłożeniu kla−
wiszy. Na przykład tylko dwa nastawie−
nia odpowiadają tu za dźwięk wielokana−
łowy: zmiana natężenia kolumn efekto−
wych (tej opcji brakuje w systemowym
menu) oraz klawisz “2−3−5” decydujący,
ile głośników jest w danej chwili urucho−
mionych. Pilot nie steruje urządzeniami
innych marek, tę funkcję przejmuje kon−
sola. W menu wybieramy odpowiedni
kod, określając markę, później po prze−
kazaniu komend z pilota urządzenie wy−
syła odpowiednie polecenie za pomocą
zewnętrznego emitera (jak sądzę, bo w
instrukcji w ogóle nie znalazłem informa−
cji, co robić dalej po ustawieniu w menu
odpowiednich kodów).

DRUGA STREFA

W przypadku systemu Bose dwupo−

kojowa instalacja zapewniająca nieza−
leżne słuchanie różnych źródeł jest łat−
wa do zrealizowania, ponieważ firma
stosuje aktywne systemy głośnikowe.
Z jednostki centralnej prowadzimy więc
sygnały audio oraz sterowanie, wszyst−
ko za pomocą 8−pinowego gniazda.
Kabel zakończony jest nie RJ−45, jak to
było w pierwszej strefie, ale dwoma
zwyczajnymi RCA i specjalnym prze−
wodem sterującym. Set−up pozwala na
dwa tryby obsługi drugiej strefy: zasila−
nie stałym sygnałem (wówczas ko−
nieczne jest zastosowanie wzmacnia−
cza

SA−1 i zwykłych pasywnych ko−

lumn) lub przebiegiem regulowanym
przez konsolę. W tym drugim przypad−
ku producent zaleca użycie aktywnych,

stereofonicznych zespołów głośni−
kowych

Acoustimass 5P lub 20P.

Niestety, z instrukcji nie dowiaduje−
my się, jak działa zdalne sterownie
− po co nam druga strefa, kiedy
musimy iść do pierwszej, by
zmienić stację tunera czy źródło?
Zawarty w kablu przewód steru−
jący każe jednak podejrzewać,
że w Acoustimass 5P i 20P uloko−
wane są czujniki podczerwieni.
Najlepiej jest oczywiście dokupić
do drugiej strefy dodatkowego
pilota, od biedy można jednak
poradzić sobie jednym. Rząd
mikroprzełączników w pobliżu
baterii wymaga odpowiedniego
zestawienia, by sterownik wyda−
wał właściwe komendy dla pierw−
szej i drugiej strefy.

90

9/2002

SYSTEM GŁOŚNIKOWY

Kolumny

Lifestyle 28 dostępne są w

kolorze czarnym lub białym. Subwoofer
pokryty jest winylową folią, natomiast
biel głośników satelitarnych wygląda na
naturalną cechę tworzywa, z którego wy−
konano obudowy. Jasny mat jest bardzo
czysty i efektowny, trzeba jedynie uwa−
żać, by satelitek zbytnio nie pobrudzić.
Głośniczki Bose w wyższych mutacjach
systemu Acoustimass składają się z
dwóch identycznych przetworników, któ−
re można obracać wokół osi aż o 180
stopni. Zmiana osi promieniowania jest
kolejnym elementem pomagającym za−
pewnić dobre rozpraszanie dźwięków.
Przewód podłączany jest po wciśnięciu
niewielkiego przycisku z tyłu, ukazują się
otwory, które nie zaakceptują grubych
kabli, ale te cieńsze (dostarczone wraz z
zestawem) mają szansę trzymać na−
prawdę mocno. Każdy z satelitów może
zostać zawieszony na ścianie lub usta−
wiony na podstawce, akcesoria temu
służące nie znajdują się jednak w wypo−
sażeniu zestawu.

Subwoofer jest urządzeniem masyw−

nym, zdaje się, że główny wpływ miało
umieszczenie właśnie tutaj wzmacniaczy
wszystkich kanałów. Przeprowadzenie
sygnałów ze sterownika do woofera od−
bywa się za pomocą specjalnego prze−

Pod maskownicą z przodu

subwoofera znajdują się dwa

15,5−centymetrowe głośniki

niskotonowe. Nad nimi zlokalizowa−

ny prostokątny wylot bass−reflex.

KINO DOMOWE

− Bose Lifestyle 28

WYKONANIE i KOMPONENTY:

Solidny subwoofer,

ciekawe głośniki satelitarne. Jednostka
centralna ładna, ale w całości z plastiku,
przeciętna mechanika i wyświetlacz.

OCENA:

dobra

FUNKCJONALNOŚĆ:

Brak 6.1 i 7.1 Przyda się za

to arsenał wejść i wyjść oraz rozszerzenie
nagłośnienia na drugą strefę. Konieczność
kalibracji subwoofera w zależności od rodzaju
rejestracji (CD lub DVD). Brak akcesoriów do
instalacji satelitów.

OCENA:

dobra

BRZMIENIE:

Bardzo wysoka przestrzenność,

niezłe zrównoważenie, choć zdecydowanie brak
najniższego basu. Za to masa wyższego basu w
trybie stereo wymaga obniżenia poziomu.

OCENA (kino/stereo):

dobra

+

/

dostateczna

+

DOBRA

OCENA KOŃCOWA:

LIFESTYLE 28

Cena

[zł]

17800,−

Dystrybutor:

DSV

Automatyczna kalibracja, ja−

ką posługuje się system Bose,

zapewnia dobrą przestrzenność

i plastyczność dźwięku. Z racji cech
systemu konieczne jest wyraźne roz−
różnienie dźwiękowych charakterów do
rejestracji DVD i zwyczajnych płyt CD.
Zacznijmy od DVD. Barwa brzmienia
jest tu zdecydowanie ciepła, choć trud−
no nie zauważyć ekspresyjnych akcen−
tów towarzyszących niektórym szcze−
gółom. Sam trzon rejestracji jest zwyk−
le zbudowany ze średnich częstot−
liwości o przeciętnym ciężarze i wypeł−
nieniu. System gubi analityczność przy
większych poziomach głośności, zda−
rza się to częściej przy muzyce niż
podczas oglądania filmu. Za to właściwe
proporcje poszczególnych pól dźwię−
kowych można uznać za znakomite.
Ekspozycja informacji z kanału central−
nego jest dobitna, dialogi rysowane są
wyraźnie, poza tym tworzące je dźwię−
ki rozchodzą się nieco od kanału cent−
ralnego w kierunku głośników bocz−
nych. Dzięki temu powstaje bardzo po−
zytywne wrażenie masywności roz−
miarów pierwszego planu. Tymczasem
“efekty” grają spokojnie i umiarkowa−
nie, tylko w koniecznych fragmentach
integrują swoje wysiłki z resztą, dając
spójny obraz dźwiękowy z przodu i z
tyłu.

Bas jest wysoki, ale bardzo dyna−

miczny. Najwidoczniej postawiono na
jego kontrolę, bowiem odchyłki od pro−
wadzonych akcji zdarzają się rzadko.
Brakuje jednak monumentalnych ude−
rzeń w kluczowych scenach filmowych
(przy muzyce z płyt 5.1 praktycznie nie
ma to znaczenia). Subwoofer sięga w
stronę średnich częstotliwości. Naro−
dziło się więc podejrzenie, że ustawie−
nie nie będzie tak dowolne jak w przy−
padku subwooferów grających samym
basem. Rzeczywiście, wpływ lokaliza−
cji jest dość znaczny. Generalnie lep−
sze efekty brzmieniowe udaje się uzys−
kać przy ustawieniu subwoofera bliżej
głównych miejsc odsłuchowych (pamię−
tajmy, że zestaw sam kalibruje pola
dźwiękowe).

wodu 8−pin/ RJ−45. Wyjścia na głośniki
są zrealizowane w nietypowy sposób, bo
na RCA, takie rozwiązanie pozwala jed−
nak na szybsze i pewniejsze podłącze−
nie (odpowiednie kable znajdują się na
wyposażeniu zestawu).

W pobliżu gniazda audio na RJ−45

ulokowano również cztery mikroprze−
łączniki, których przeznaczenie obie in−
strukcje obsługi zgodnie przemilczają.
Cały panelik z gniazdami i włącznikiem
sieciowym jest wpuszczony w plastikową
osłonę tak, że niewidoczne pociągnięcie
przewodów do tego miejsca nie powinno
być problemem.

Wzmacniacze znajdują się w tylnej

części urządzenia, zamknięte w bardzo
solidnej puszce składającej się z odle−
wanej części aluminiowej (pełniącej rów−
nież rolę radiatora) i stalowej (od strony
wewnętrznej, plastikowej obudowy głoś−
ników). Przetworniki niskotonowe (czy
raczej nisko−średniotonowe) umieszczo−
no z przodu urządzenia. Zdjęcie metalo−
wej siatki odsłania dodatkowe przepie−
rzenia ochronne z plastiku. Pod nimi
znajdują się dwa 15,5−cm przetworniki.
Ich membrany wykonane są z celulozy,
piankowe zawieszenie jest bardzo sze−
rokie, co sugeruje przystosowanie do
pracy przy dużych amplitudach. Prosto−
kątny wylot otworu bass−reflex ulokowa−
no nad przetwornikami.

Istotny jest również fakt, że pod−

czas sześciokanałowych odsłuchów
zestaw jest dobrze zbalansowany, nie
wyrywa się ani bas, ani góra. Podkreś−
lić należy jeszcze jeden walor funkcjo−
nalny − dobra jakość zostaje zachowa−
na przy kompresji dynamiki. To praw−
dziwa rzadkość, zazwyczaj mamy do
czynienia z oczywistą degradacją.

Po włączeniu płyty CD napotykamy

na poważny problem. Subwoofer odzy−
wa się o kilka decybeli głośniej, nie ma
mowy, by pozostawić go na tym pozio−
mie. Kalibracje dla poszczególnych źró−
deł pozwalały przypuszczać, że głoś−
ność modułu basowego można nieza−
leżnie wyregulować. Nic z tego, jak pa−
miętamy, jest to kalibracja systemowa,
obowiązująca dla wszystkich źródeł.
Pozostaje więc opuszczanie i podno−
szenie poziomu basu po każdorazo−
wym przełączaniu DVD/CD. Po regula−
cji −6/−7 niskie tony zachowują się już
porządnie, a jakość dźwięku bardzo
przypomina efekty uzyskane w kinie.
Szczególnie dobra jest przestrzen−
ność, i to przy wszystkich trzech try−
bach głośnikowych (2−3−5).

Jednak walory brzmieniowe w ste−

reo nie są na takim poziomie, aby w
relacji do bardzo wysokiej ceny można
było postawić wysokie noty.

DANE TECHNICZNE:

Wejścia analogowe audio

4x RCA,

Wyjścia analogowe audio

1x RCA

Wejścia cyfrowe

4x koaks, 1x opt.

Wyjścia cyfrowe

1x koaks, 1x opt.

Wyjścia wideo

1x kompozyt, 1x S−Video

z zamianą na 1x kompozyt

Wyjścia systemowe

główne, druga strefa

Zakres działania pilota [m]

20

JEDNOSTKA CENTRALNA

Wykończenie

kolor aluminium

Wymiary (SxWxG)[cm]

40,1x8,9 x27,9

Masa [kg]

3,7

SATELITY

Wykończenie

czarne lub białe

Wymiary (SxWxG)[cm]

7,8x15,7 x10,2

Masa [kg]

1,1

MODUŁ BASOWY

Wykończenie

czarne lub białe

Wymiary (SxWxG)[cm]

20,3x40,6 x62,2

Masa [kg]

16,3