OZNACZENIA NA PLANIE SYTUACYJNO-WYSOKOŚCIOWYM

Zbieracze wykre

śla się grubą (0,75 mm) linią niebieską. Oznacza. się je

ma

łymi niebieskimi literami, przy czym zbieracz główny każdego działu drenarskiego

otrzymuje liter

ę "a", następne od góry kolejno wpadające zbieracze boczne litery "b",

"c", itd. Nazwy zbieraczy opisywa

ć należy nad linią zbieracza równolegle do niej. Za

zbieracz g

łówny należy uważać ten zbieracz, który odwadnia większą powierzchnię

ni

ż inne zbieracze, lub którego średnica jest większa od średnicy innych zbieraczy.

S

ączki wykreśla się cienkimi (0, 25 mm) liniami niebieskimi. Oznaczamy je

liczbami arabskimi wypisanymi na pocz

ątku linii sączków w kolorze niebieskim.

Numeracj

ę sączków zaznaczyć należy od sączka wpadającego do górnego czoła

zbieracza g

łównego "a", i idąc od góry w dół po jego trasie, według kolejności

wpadania a

ż do wlotu zbieracza "b". Dalszy ciąg numeracji prowadzimy od górnego

ko

ńca zbieracza "b" przesuwając się w dół według kolejności wpadania sączków aż

do wlotu zbieracza "c". Nast

ępnie dalszą numerację pro-wadzimy od góry zbieracza

"c" itd. Dla ka

żdego działu obowiązuje odrębna numeracja sączków, począwszy od

numeru pierwszego.

Rz

ędne dna zbieraczy i ich głębokości podaje się w każdym punkcie

zmiany spadku trasy, przy wlocie zbieraczy bocznych do zbieracza g

łównego (dla

obydwu zbieraczy) oraz w górnym ko

ńcu zbieraczy Opisuje się kolorem czerwonym,

prostopadle (w niektórych przypadkach równolegle) do linii zbieracza. Przekrój, do
którego rz

ędna się odnosi zaznaczyć należy krótką cienką kreską w kolorze

czerwonym.

Średnice zbieraczy podaje się w cm. Wypisuje się je kolorem niebieskim pod

lini

ą zbieracza. Miejsce zmiany średnicy oznacza się niebieskim krzyżykiem.

Rozstawy s

ączków podawać należy na krańcach danego układu sączków

i w jego

środku. Jeżeli w danym układzie sączków rozstawa się zmienia , należy

poda

ć stykające się z sobą rozstawy. Oznaczenie rozstawy wykonuje się w kolorze

niebieskim.

Wyloty zbieraczy oznacza si

ę dwiema grubymi załamanymi kreskami

w kolorze czerwonym. Opis wylotu - równie

ż w kolorze czerwonym powinien

zawiera

ć numer działu drenarskiego (wskaźnik przy literze "W"), rzędną wylotu, jego

g

łębokość i rzędną dna odbiornika.

Studzienki oznacza si

ę czerwonymi, pojedynczymi kółkami o średnicy 3 mm.

W opisie nale

ży podać: typ studzienki, rodzaj materiału, średnicę, rzędną dna

studzienki, rz

ędne i głębokości przyłączonych do niej zbieraczy.

Spadek zbieraczy wypisuje si

ę w promilach w kolorze czerwonym, nad linią

zbieracza (mniej wi

ęcej w środku odcinka o danym spadku). Dla każdego odcinka

musi by

ć wypisany spadek, nawet gdyby jego wielkość była taka sama jak odcinka

poprzedniego.
Ubezpieczenie drenów przez ocementowanie styków nale

ży oznaczać dwiema

cienkimi liniami czerwonymi, równoleg

łymi do rurociągu.

Ubezpieczenie przez papowanie styków lub obsypanie ich

żużlem, żwirem, sieczką

itp. oznacza

ć należy jedną cienką linią kreskowaną, równoległą do rurociągu

(w kolorze czerwonym).

Linie wododzia

łowe wykreśla się w kolorze czerwonym linią punktową

(kropka-kreska). Linie wododzia

łowe powinny ściśle i całkowicie odgraniczać

powierzchni

ę z których woda spływa do danego wylotu, powinny więc stanowić linię

zamkni

ętą, biegnącą albo równolegle do sączków, (w odległości 0,5 rozstawy) albo

prostopadle lub sko

śnie (w odległości 0,2 rozstawy).

Numery dzia

łów opisywać należy w kolorze niebieskim w miarę możliwości

w

środku powierzchni objętej wododziałem. Przed liczbą określającą dział należy

pisa

ć skrót słowa "dział" (np. Dz.1, Dz. 2 itd.). Numerację działów prowadzić należy

wed

ług kolejności wylotów idąc głównym odbiornikiem od dołu ku górze, a następnie

kolejnymi odbiornikami II rz

ędu, również od dołu ku górze.

Sondy (odkrywki) glebowe oznacza si

ę zielonymi kółkami średnicy 6 mm -

lini

ą grubą, z wpisaniem w kółku kolorem czerwonym liczby określającej numer

sondy.

Rowy nowe wykre

śla się grubą czerwoną linią z przerwą na hektometrze.

Rowy istniej

ące są wykreślane w kolorze czarnym W przypadku ich renowacji nanosi

si

ę w osi rowu linię kreskową z przerwą na hektometrze. Hektometrarz zaczyna się

(hm O+OO) od miejsca gdzie niweleta projektowana wychodzi na dno istniej

ące lub

od osi odbiornika. Hektometry oznacza si

ę grubym czerwonym kółkiem (o średnicy

2 mm). Na ka

żdym hektometrze, na załamaniach spadków, przy wlotach cieków

bocznych oraz przy ka

żdej budowli należy podać (kolorem czerwonym) rzędną dna

projektowanego. Spadek dna wypisujemy pod lini

ą rowu (na każdym odcinku

pomi

ędzy załamaniami tego spadku). Miejsce zmiany spadku zaznaczać należy na

osi cienk

ą, krótką kreską prostopadłą do osi. Nazwy rowów określa się kolejno

du

żymi literami alfabetu, z tym że przed nazwą należy podać słowo "Rów" (wszystko

w kolorze czerwonym).