15 listopada 2012, 12:19

Autor: Jarosław Zachwieja
czytano: 7930 razy

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

Jak w sposób autentyczny pokazać na zdjęciach
nasze największe sportowe pasje? Jak przekazać
innym to, co czujemy oglądając i uprawiając
ulubioną dyscyplinę? Wielu z nas usiłuje ukazać
na zdjęciach nie tylko to, co najbardziej nas (poza
fotografią) interesuje, ale również tak, aby
oglądający zdjęcia mógł choć w przybliżeniu
doświadczyć tego, co bywa i naszym udziałem. To
trudne zadanie, jednak możliwe do wykonania. W
naszym najnowszym poradniku pokażemy, w jaki
sposób zamiast zwyczajnych zdjęć uzyskać coś
dynamicznego, co ożywia wyobraźnię, a nawet
ukazuje pewną dozę sportowej agresji,
charakteryzującą popularną dyscyplinę walki -
boks.

Główne założenia sesji

Kluczem do uchwycenia na zdjęciach rzeczywistego charakteru naszej pasji jest wydobycie z nich
esencji cech nie tylko dla niej charakterystycznych, ale przede wszystkim tych, które najbardziej nas
pociągają. Boks to dyscyplina kojarząca się z siłą, sportową złością, a nawet odrobiną agresji –
utrzymywanej w ryzach przez samych walczących. Fotograf cechy te może "wyłuskać" i pokazać na
zdjęciach.

Ogniskowa 70 mm

Ekspozycja 1/160 s, f/2.8, 640 ISO

Elementami bardzo kojarzącymi się z boksem, choć jednocześnie krytykowanymi są złość i agresja. Zadaniem
fotografa jest wychwycenie momentów, w których emocje te ujawniają się i pokazanie ich w sposób jak najbardziej
sugestywny. (Fot. Marta Szczepaniak)

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

1 z 15

2015-08-15 20:40

Taki, a nie inny wybór ogólnej tematyki sesji sprawia, że fotograf musi odpowiednio wcześniej
przemyśleć formułę sesji. Praktyka pokazuje, że wykonanie zdjęć bez planu po prostu by się nie
powiodło. W naszym przypadku zdjęcia miały przedstawiać trening zawodników w jednym z
krakowskich klubów bokserskich. Odpowiednia formuła materiału fotograficznego może wzmocnić lub
osłabić siłę przekazu kadrów, a także zwiększyć lub zmniejszyć autentyczność tego, co będzie widać na
zdjęciach. Jest to więc kwestia niezwykle istotna – zwykły trening może na zdjęciach wyglądać jak
walka na śmierć i życie, ale również jak piknik połączony ze spotkaniem znajomych, tak więc nie należy
tego problemu lekceważyć.

Istotne jest to, że często na zdjęciach dokumentujących nasze pasje zmuszeni jesteśmy pokazać coś
nieco innego niż w rzeczywistości. I tak w omawianym przypadku spokojny trening staje się walką, a
wysiłek malujący się na twarzach ćwiczących przejawem agresji. I to nawet nie, dlatego że chcemy
"podkręcić" klimat sesji, lecz aby naprawdę pokazać naszą pasję, musimy spróbować dotrzeć do tego,
co tkwi w osobie, która tę pasję pielęgnuje. A są to często rzeczy mocno ukryte.

Fotografowanie trenujących i walczących pięściarzy tylko na pozór jest banalnym zadaniem. Oprócz problemów czysto
fotograficznych, takich jak oświetlenie, kompozycja itd. podczas sesji pojawią się także rozmaite wyzwania praktyczne,
np. jak wykonać dobre zdjęcie i jednocześnie nie wpakować się któremuś z walczących pod nogi czy też w zasięg
ciosu. W uniknięciu bezpośredniego kontaktu z rozpędzoną rękawicą bardzo pomaga teleobiektyw, lecz nie zawsze
można go użyć. (Fot. Jarosław Zachwieja)

Realizując sesję, której tematem jest sportowa pasja, możemy przygotować zdjęcia stanowiące formę
"parareportażu" – wyglądające, jak kadry wyjęte z fotoreportażu, jednak nie będące nim, bo nie
opowiadają żadnej konkretnej historii. Tematem ma być sama dyscyplina, lecz już niekoniecznie
portretowani ludzie. Dodatkową zaletą takiego rozwiązania jest efekt psychologiczny, jaki zdjęcia
reportażowe wywołują na oglądających – odbiorca spodziewa się, że temat poruszany przez fotografa
może nieść ze sobą duży ładunek emocjonalny i odpowiednio nastraja się do jego odbioru. Fotografia
często bywa areną swoistej gry pomiędzy fotografem i widzem. Takie właśnie założenie możemy
przyjąć: pokazać rzeczywiste sportowe emocje występujące w umiarkowanym natężeniu, lecz w taki
sposób, aby w oczach odbiorcy uległy one intensyfikacji.

Ogniskowa 78 mm

Ekspozycja 1/125 s, f/2.8, 640 ISO

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

2 z 15

2015-08-15 20:40

Boks jest sportem walki, sportem kontaktowym i pomimo usilnych prób pięściarzy, nawet podczas treningów emocje
potrafią dojść do głosu. Zadaniem fotografa jest uchwycenie tych chwil i pokazanie ich w odpowiedni sposób. (Fot.
Marta Szczepaniak)

Tak nakreślone zadanie angażuje fotografa praktycznie na każdym etapie. Musi on dobierać wszystkie
elementy zdjęć – konceptualne, kompozycyjne, techniczne, obróbkę, sposób prezentacji itd. – ściśle
pod kątem tematu i tego, co chce pokazać. Inaczej się nie uda.

[kn_advert]

Otoczenie – ważny element dla klimatu zdjęć

Miejsce sesji niekoniecznie musi być przykładem standardowej bokserskiej infrastruktury treningowej.
Może to być choćby - jak w naszym przypadku - sala zorganizowana w starym magazynie, odznaczająca
się niesłychanie nastrojowym wyglądem. Z punktu widzenia tematyki sesji stanowi ona prawdziwy
skarb – odrapane ściany z widocznymi gdzieniegdzie na nich plamami i grzybem, widoczne pod sufitem
stalowe belki konstrukcyjne, stare lampy i wentylatory oraz ogromne okna tworzyły klimat, którego nie
powstydziłby się niejeden plan filmowy. Wszystko to idealnie pasuje do tego, co mieliśmy za zadanie
pokazać.

Ogniskowa 35 mm

1/100 s, f/2.8, 640 ISO

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

3 z 15

2015-08-15 20:40

Sala stanowiąca miejsce treningów może znakomicie wpłynąć na nastrój zdjęć. (Fot. Marta Szczepaniak)

Miejsce dobre pod względem klimatu i z punktu widzenia ćwiczących nie musi być idealne pod
względem oświetleniowym – i zazwyczaj nie jest. Tak właśnie było w naszym przypadku. Wprawdzie
wspomniane już duże, dość zabrudzone okna wpuszczały do środka zaadaptowanego magazynu
dostatecznie dużo

światła

, lecz rozkładało się ono dość nierównomiernie. Przy samym oknie było ono

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

4 z 15

2015-08-15 20:40

bardzo intensywne i kontrastowe, a w głębi sali znacznie słabło i rozpraszało się. Kluczowym
problemem fotograficznym było znalezienie sobie odpowiedniego punktu widzenia oraz fotografowanie
ćwiczących i walczących pięściarzy, gdy znajdowali się oni mniej więcej w połowie głębokości
pomieszczenia. Ci zaś, ponieważ nie mogli być przez nas w żaden sposób kontrolowani, podczas
treningu przemieszczali się wszędzie. Kluczowe było więc odpowiednie wyczucie momentu i
wspomaganie trybem seryjnym, który w przypadku używanego przez nas aparatu wynosił naprawdę
dużo, bo do 11 klatek na sekundę.

W trakcie sesji przydatne mogą się okazać też rozmaite rekwizyty bokserskie – rękawice, worki, gruszki
treningowe, kaski itd. Zdjęcia je przedstawiające mogą pełnić rolę przebitek naszego parareportażu, ale
również ważnego uzupełnienia zdjęć przedstawiających samych walczących. Innymi słowy - wzbogacić
nastrój ujęć.

Perspektywa i punkt widzenia

Niezwykle ważnymi elementami związanymi z kompozycją zdjęć są perspektywa i punkt widzenia. Jest
tak nie tylko ze względów kompozycyjnych i formalnych, ale też treściowych. Umieszczenie aparatu w
odpowiednim miejscu może podkreślić i wzmocnić temat zdjęcia, pokierować uwagą oglądającego,
zwiększyć dynamikę, ukształtować w odpowiedni sposób relację pomiędzy bohaterem zdjęcia a jego
otoczeniem i na wiele innych sposobów przyczynić się do zwiększenia wartości zdjęcia. Sposoby
wykorzystania tego elementu kompozycyjnego omówimy poniżej na kilku przykładach. Są one też
widoczne na publikowanych w obrębie tego artykułu i w galerii fotografiach.

Ogniskowa 35 mm

Ekspozycja 1/60 s, f/2.8, 640 ISO

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

5 z 15

2015-08-15 20:40

Fotografowanie walczących, a nawet trenujących zawodników z dołu i z góry daje w efekcie zdjęcia o wzmocnionej
dynamice. Bardzo efektowne, a przy tym niosące spory ładunek emocjonalny. (Fot. Marta Szczepaniak)

Jednym z najprostszych, a przy tym bardzo skutecznych sposobów wykorzystania punktu widzenia
aparatu do kierowania nastrojem sceny jest fotografowanie zza pleców jednego z walczących. W takim
ujęciu widać twarz jego przeciwnika skupioną na rywalu. Wyraz oczu i malująca się na twarzy "bojowa

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

6 z 15

2015-08-15 20:40

koncentracja" sprawiają, że wykonanie udanego zdjęcia jest wówczas niezmiernie proste.

Klasyczne ujęcie przedstawiające obydwu walczących z boku doskonale sprawdzi się, gdy fotografia
przedstawia moment zadawania ciosu lub ułamek sekundy wcześniej. Oglądający zdjęcie ma w takiej
sytuacji poczucie uczestnictwa w walce i emocje towarzyszące pięściarzom stają się też jego udziałem.

Bokserów trenujących z przyrządami znakomicie fotografuje się pod pewnym kątem z góry lub z dołu

obiektywem szerokokątnym

. Owocuje to niesłychanie dynamicznymi kadrami o dużym ładunku

emocjonalnym. Gdy na twarzach pięściarzy maluje się zawziętość i koncentracja, zdjęcia będą niemalże
kipiały gotową do wyzwolenia w każdej chwili energią.

W praktyce uzyskanie tego typu perspektywy wymaga często dość radykalnej zmiany punktu widzenia – chleb
powszedni każdego doświadczonego i niepozbawionego kreatywności fotografa. (Fot. Jarosław Zachwieja)

Opisywane techniki fotograficzne należą do dość zróżnicowanych i dlatego wymagają użycia różnorodnej
optyki. Przedstawienia użytego podczas sesji sprzętu dokonamy na następnej stronie tego artykułu.

Realizacja zdjęć

Tak jak już wspomnieliśmy, sesja zdjęciowa wymagała od nas uważnego doboru sprzętu. Po krótkim
zastanowieniu i przyjrzeniu się lokalizacji, w której przyszło nam fotografować, postanowiliśmy nie
używać oświetlenia błyskowego. Częściowo miała na to wpływ konieczność wykonywania zdjęć w trybie
seryjnym, po części zaś pomysł wykorzystania kontrastowego oświetlenia naturalnego do określonych
celów, o których piszemy w dalszej części tego tekstu. Aparatem użytym do realizacji zdjęć była
lustrzanka małoobrazkowa, a optyką wybraną do tego zadania przez Autorkę zdjęć były

obiektyw

stałoogniskowy

35 mm f/2 oraz znany i lubiany telezoom 70-200 mm f/2.8, wspomagane sporadycznie

standardowym

obiektywem zmiennoogniskowym

24-70 mm f/2.8. Zdjęcia z planu wykonane zostały –

tradycyjnie już – aparatem reporterskim z

obiektywem

17-55 mm f/2.8.

Istotne detale i oświetlenie sceny

Warunki oświetleniowe panujące w sali gimnastycznej, w której realizowaliśmy sesję były dobre dla
trenujących, lecz niekoniecznie dla fotografującej. Kiedy jednak oswoiliśmy się już z oświetleniem i
przekonaliśmy, że używany sprzęt znakomicie radzi sobie z tonalnością sceny nawet przy nieco (choć
nie za bardzo) podwyższonej

czułości

ISO, panujące na miejscu warunki otworzyły przed nami ciekawe

możliwości.

Ogniskowa 35 mm

1/100 s, f/2.8, 640 ISO

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

7 z 15

2015-08-15 20:40

Gdy rozpoczęła się sesja, bokserzy byli już dobrze rozgrzani trwającym od pewnego czasu treningiem. W połączeniu z
kontrastowym oświetleniem sprawiło to, że na zdjęciach wspaniale zarysowana została wyraźna muskulatura pięściarzy
i pot na ich ciele – detale kojarzące się znakomicie z walką i agresją. (Fot. Marta Szczepaniak)

Kontrastowe oświetlenie sceny - zarówno na zdjęciach barwnych, jak i czarno-białych - pozwala
podkreślić ważne dla tematyki zdjęć detale, takie jak wyraz twarzy walczących, sportową złość widoczną
w ich spojrzeniu, ostre rysy twarzy i napięte mięśnie, a także co bardziej chropowate szczegóły
otoczenia. Wszystko to bardzo dobrze wpływa na klimat zdjęć, czyniąc go bardziej "ostrym", a same
fotografie wizualnie agresywnymi. Efekt taki będzie znacznie trudniejszy (jeśli nie wręcz niemożliwy) do
osiągnięcia, jeżeli oświetlenie sceny będzie wyrównane, a

światło

bardziej rozproszone.

Dynamiczne kadrowanie

W przypadku sesji, której tematem jest boks na zdjęciach musi pojawić się element dynamiki. Przede
wszystkim stanowi ona naturalny element tej dyscypliny sportu – boks jest kontaktowy, szybki i
widowiskowy, zatem tak też powinno się go pokazywać. Ponadto dynamiczne ujęcia znakomicie
wzmacniają wszystkie uwidocznione na zdjęciach skrajne emocje, w tym również te, które nas
interesują.

Ogniskowa 70 mm

Ekspozycja 1/50 s, f/2.8, 640 ISO

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

8 z 15

2015-08-15 20:40

Kontrolowane poruszenia obrazu to jeden z zabiegów zwiększających dynamikę kadru i wprowadzających do zdjęcia
wrażenie niepokoju, złości i gniewu. Korzystając z niego należy uważać, aby aparat miał prawidłowo ustawiony focus –
zdjęcie nie może być jednocześnie poruszone i rozmyte. (Fot. Marta Szczepaniak)

Jak zwiększyć dynamikę ujęć w sportach walki? Techniki są proste i skuteczne. Oprócz wspomnianego
już na poprzedniej stronie fotografowania z szerokiego kąta – czemu towarzyszy też efektowne, lekkie
zniekształcenie tła – i stosowania nietypowej perspektywy, fotograf powinien starać się też uchwycić
odpowiednie momenty: chwile zadawania ciosów, uniki, bloki, odskoki, doskoki i zwarcia.

Innym sposobem na zwiększenie dynamiki zdjęć jest stosowanie nieco dłuższych niż sugerowałaby
sytuacja czasów naświetlania. Pozwala to uchwycić bardzo szybko przemieszczające się kończyny
zawodników (głównie pięści) w postaci lekko rozmytej.

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

9 z 15

2015-08-15 20:40

Stosunkowo niewielkie rozmiary sali gimnastycznej sprawią, że fotograf będzie miał dość ułatwione zadanie – przy
bardziej dynamicznych sparingach ćwiczy wówczas na raz tylko jedna para pięściarzy. Niemniej jednak zawsze trzeba
kontrolować, co się dzieje w tle, tak aby inni ludzie i wyposażenie tego miejsca stanowiły urozmaicenie scenerii, a nie
element komiczny czy odwracający uwagę. (Fot. Jarosław Zachwieja)

Dynamika i naturalność to właśnie te elementy, które sprawiają, że pomimo wszelkich trudności
fotograf musi je wykonywać "na żywo" – bez ustawiania bokserów oraz bez możliwości poproszenia ich
o to, aby na chwilę "zamrozili" cios. Wszelkie próby wykonania tego typu zdjęć okażą się dawać bardzo
nienaturalnie wyglądające efekty. Znacznie bardziej użyteczne są klasyczne techniki reporterskie:
aparat w ciągłym ruchu, krążenie wokół ćwiczących, stałe kontrolowanie punktu ostrości i tego, co się
dzieje w tle.

[kn_advert]

Kontrolowany nieporządek w kadrze

Ostatnim, ważnym elementem kompozycyjnym zdjęć mających w zamierzeniu przedstawiać sportową
złość jest – paradoksalnie – łamanie pewnych elementarnych zasad dotyczących porządku w kadrze.
Umyślne przekrzywianie aparatu o kilka stopni w lewo lub w prawo, ciasne i czasem nie do końca
precyzyjne kadrowanie, zakrzywianie perspektywy poprzez opuszczanie aparatu – wszystko to w
przypadku tego typu sesji nie jest objawem niedbałości fotografa, lecz celowym działaniem
zwiększającym dynamikę ujęć oraz czyniącym kadry bardziej drażniącymi zmysły estetyczne
oglądających.

Ogniskowa 35 mm

Ekspozycja 1/100 s, f/2.8, 640 ISO

Część z wykonanych podczas sesji zdjęć odznacza się charakterystycznymi cechami, które w przypadku wielu
rodzajów fotografii mogłyby zostać uznane za objawy łamania podstawowych reguł kompozycyjnych, jednak w tym
konkretnym przypadku stosowane są rozmyślnie jako element zwiększający dynamikę scen. (Fot. Marta Szczepaniak)

Sposób fotograficznego myślenia, który doprowadzi do powstania udanych kadrów oparty jest na kilku
prostych zasadach. Pierwsza z nich dotyczy obecności w kadrze linii krzywych, które użyte rozmyślnie
wprowadzają do zdjęć element dysonansu i zwiększają ich dynamikę – jest to bardzo stara zasada
stosowana od wielu setek lat jeszcze przez malarzy i innych twórców sztuk wizualnych. Druga odnosi
się do ciasnego kadrowania, niekiedy doprowadzającego do wycięcia ze sceny dolnych części nóg
zawodników. W tym przypadku celem jest dążenie do uniknięcia tzw. horror vacui – negatywnego
oddziaływania na kompozycję obrazu dużych, pustych przestrzeni, jakie pojawiłyby się przy szerszym
kadrowaniu. Ponadto warto sobie zdać sprawę z tego, że praktycznie wszystkie zdjęcia, których
tematyką są silne emocje, będą w naturalny sposób koncentrować się na człowieku i jego twarzy. To z
kolei wymaga, aby ta ostatnia zajmowała ważne miejsce w kadrze.

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

10 z 15

2015-08-15 20:40

Postprodukcja i selekcja

Wykonane podczas treningu zdjęcia nie będą miały tak dużej siły wyrazu i nie pokażą interesujących
nas emocji w takim stopniu, jak byśmy tego chcieli, jeżeli nie zostaną odpowiednio przygotowane do
prezentacji. Wszystkie fotografie należy zapisać w formacie

RAW

, co umożliwi ich bezpieczną i bardzo

szczegółową postprodukcję. Również nisko ustawiona w trakcie sesji

czułość

ISO (w przypadku

używanego aparatu trudno było mówić o jakichkolwiek różnicach w czystości obrazu i jego rozpiętości
tonalnej do wartości tego parametru wynoszącej 1600 ISO włącznie) pozwoli dokonać swobodnej
korekty tonalnej i barwnej.

Agresywna tonalność i kolorystyka

Zasadniczy temat sesji – czyli boks jako pasja – wymaga bardzo zdecydowanej oprawy wizualnej. Z
tego powodu, jak już pisaliśmy na poprzedniej stronie, korzystne jest kontrastowe oświetlenie całej
sceny. W postprodukcji fotograf może ten efekt jeszcze nieco wzmocnić. Agresywnej tematyce zdjęć
powinna towarzyszyć równie agresywna forma przekazu.

Ogniskowa 75 mm

Ekspozycja 1/125 s, f/2.8, 640 ISO

Zintensyfikowana tonalność sceny i jej silna kolorystyka w połączeniu z wyrazem twarzy boksera krótką chwilę po
zakończonej serii treningowej tworzy kombinację bardzo silnie oddziałującą na wyobraźnię widza. (Fot. Marta
Szczepaniak)

Zasadniczo prezentowany temat nadaje się do pokazania zarówno w czerni i bieli, jak i w wersji
kolorowej. W obydwu przypadkach oczywiście środki wyrazu są nieco inne. W przypadku klasycznej
postaci czarno-białej kluczowymi elementami są kontrast i agresywna tonalność zdjęć – zwłaszcza tych,
w których sąsiadują ze sobą skrajnie odmienne naświetlone obszary. W przypadku zdjęć barwnych
należy dołączyć do tego również edycję kolorystyczną. Sprzyjają temu silne, zdecydowane barwny
ważnych dla tematyki zdjęć rekwizytów: rękawic bokserskich, kasków, przyrządów treningowych, a
czasem też ubrań. Wszystko to w połączeniu z wyraźnie wzmocnionymi odcieniami skóry ćwiczących
daje bardzo dobre efekty.

Efekty i zabiegi wizualne

Warto także stosować rozmaite zabiegi o charakterze efektowym. Ich zadaniem jest podkreślenie formy
fotografii bądź skoncentrowanie uwagi oglądającego na określonych elementach zdjęcia.

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

11 z 15

2015-08-15 20:40

Ogniskowa 32 mm

Ekspozycja 1/60 s, f/2.8, 640 ISO

Widoczna na zdjęciu ciemna winieta pomaga skoncentrować uwagę oglądającego na centralnej części kadru – dwóch
walczących ze sobą mężczyznach. (Fot. Marta Szczepaniak)

Pierwsze z wymienionych powyżej zadań spełnia chociażby efekt ziarna dodawany do fotografii czarno-
białych. Zdjęcia wykonane w takich warunkach jak podczas tej sesji nowoczesnym aparatem odznaczają
się praktycznie brakiem jakichkolwiek szumów i zakłóceń. Jednak w przypadku kadrów czarno-białych,
a zwłaszcza mających imitować sportową fotografię reportażową, klasyczne ziarno typowe dla starych
filmów wysokoczułych jest bardzo pożądane i sprawia świetne wrażenie. Warto je dodać za pomocą
programu graficznego.

Z kolei koncentracji uwagi oglądającego na centralnej części kadru i "domknięciu" zdjęcia służy
pojawiająca się również w niektórych (zarówno barwnych, jak i czarno-białych) kadrach ciemna winieta.
Jest to również element estetyczny zaczerpnięty z fotografii tradycyjnej, który w pewnych sytuacjach
bardzo przydaje się do podkreślenia centralnej kompozycji zdjęć. Jego obecność w części z
prezentowanych fotografii jest tak zauważalna, że możemy mówić tak naprawdę o czterech
propozycjach stylistycznych: barwnej i czarno-białej z winietą oraz bez niej.

[kn_advert]

Początek i koniec jak w reportażu

Jak wspomnieliśmy na samym początku tego artykułu, wybraną przez nas formą realizacji
prezentowanego tematu był parareportaż – czyli zdjęcia wykonane tak, jakby miały być częścią
fotoreportażu. Oczywiście gdyby miały być one w pełni fotoreportażem, odznaczałyby się układem
narracyjnym, miały wstęp, rozwinięcie i zakończenie składające się na pewną historię oraz odznaczałyby
się wizualną spójnością. Tak nie jest, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, aby w materiał ten wpleść coś
nieco spokojniejszego, podsumowującego wszystkie zdjęcia. Coś, co w klasycznym reportażu doskonale
nadawałoby się na jego zakończenie.

Ogniskowa 135 mm

Ekspozycja 1/60 s, f/2.8, 640 ISO

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

12 z 15

2015-08-15 20:40

Złość i agresja wyczerpują i podobnie wyczerpujący jest trening sportowca. Zdjęcie wykonane tuż po zakończeniu
ćwiczeń doskonale to ilustruje i stanowi kadr zamykający całą kolekcję. (Fot. Marta Szczepaniak)

Oczywiście fotografia tego rodzaju nie musiałaby się znaleźć na końcu serii. Równie dobrze temat ten
mogłoby otwierać statyczne ujęcie przedstawiające przyrząd treningowy ze znajdującymi się gdzieś w
tle bokserami, zlokalizowanymi już w obszarze nieostrości (takie zdjęcia też zresztą powstały podczas
tej sesji) albo ze zbliżeniem bokserskich rękawic wiszących na stojaku. Coś podobnego sprawdziłoby się
również w charakterze uspokajającego przerywnika – zdjęcia pozwalającego oglądającemu nieco
zwolnić i dać mu czas na refleksję. Niezależnie od tego, jak dynamiczna jest sesja i o jak silnych
emocjach opowiadają zdjęcia, taki moment uspokojenia też może być potrzebny.

Zakończenie

To już wszystko, co mamy do powiedzenia Wam na temat fotografowania sportowych pasji. Przed
zakończeniem lektury zapraszamy Was jeszcze do zapoznania się z pięcioma krótkimi poradami dla
osób zainteresowanych wykonywaniem tego rodzaju zdjęć oraz do obejrzenia galerii na następnej
stronie.

Pięć wskazówek dla fotografującego własne sportowe pasje:

1. Skup się na twarzy modela, ale nie przesadzaj ze zbliżeniami. Nośnikiem
wszystkich towarzyszących danej dyscyplinie sportu uczuć i emocji u człowieka jest - jak w
wielu innych przypadkach - twarz. Pamiętaj o tym, ale bierz też pod uwagę otoczenie
modela. Staraj się, aby pasowało ono do tematyki sesji i ją podkreślało.

2. Staraj się przynajmniej w części zdjęć (jeśli tworzą one serie) umieszczać w
kadrze zarówno sportowca, jak i obiekt jego zainteresowania. Uwaga sportowca
bardzo rzadko bywa ukierunkowana "w powietrze" i prawie zawsze ma swój obiekt. Może
być co najwyżej skierowana do wewnątrz - ale to też da się pokazać na zdjęciu.

3. Jeżeli w scenie stanowiącej ogólną tematykę sesji pojawia się jakiś przedmiot
stanowiący symbol lub uosobienie danej dyscypliny, również go pokaż.
W omawianym rodzaju fotografii symbole mogą pełnić bardzo ważną rolę. Odwołuj się
jednak do bardzo czytelnych rekwizytów, nawet jeżeli ryzykujesz, że Twoje zdjęcia zaczną
być kojarzone z popularnymi kampaniami społecznymi. Niezrozumienie ze strony odbiorcy
byłoby jeszcze gorsze niż posądzenie o sztampowość.

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

13 z 15

2015-08-15 20:40

4. Stosuj zdecydowane oświetlenie i rozwiązania edycyjne. Strona wizualna fotografii
powinna pasować do jej tematu. Zdjęcie, którego tematem jest dynamiczna dyscyplina
sportu, a które będzie charakteryzować się łagodnym oświetleniem i kolorystyką w
najlepszym przypadku zmieni charakter na znacznie bardziej refleksyjny, a w najgorszym
okaże się nieudane.

5. Nie wahaj się zagrać kontrowersyjnie w aspekcie formalnym zdjęcia. Tematyka,
którą się zajmujesz może być kontrowersyjna. Jeżeli nietypowymi rozwiązaniami posłużysz
się z głową i celowo, to istnieje bardzo niewielkie ryzyko, że efekt będzie niezgodny z
przewidywaniami.

Galeria zdjęć

Poniżej prezentujemy jeszcze kilkanaście najciekawszych fotografii, spośród których dokonaliśmy
wyboru kadrów, jakie mieliście okazję obejrzeć na poprzednich stronach tego artykułu. Wykonane one
zostały aparatem małoobrazkowym z obiektywami 35 mm f/2, 70-200 mm f/2.8 oraz 24-70 mm
f/2.8. Dokładne informacje na temat parametrów ekspozycji znajdziecie przy każdym ze zdjęć.
Kliknięcie miniatury powoduje otwarcie w nowym oknie wersji ośmiokrotnie większej.

1/160 s, 75 mm, f/2.8, 640 ISO

1/160 s, 75 mm, f/2.8, 640 ISO

1/160 s, 78 mm, f/2.8, 640 ISO

1/160 s, 200 mm, f/2.8, 640 ISO

1/100 s, 35 mm, f/2.8, 640 ISO

1/50 s, 35 mm, f/2.2, 640 ISO

1/100 s, 35 mm, f/2.5, 640 ISO

1/60 s, 35 mm, f/2.2, 640 ISO

1/60 s, 78 mm, f/2.8, 640 ISO

Autorką zdjęć zamieszczonych w tym artykule jest Marta Szczepaniak.

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

14 z 15

2015-08-15 20:40

Dziękujemy trenerowi i członkom Krakowskiemu Klubowi Bokserskiemu (

boxing.org.pl

) za

pomoc w realizacji materiału zdjęciowego na potrzeby tego artykułu.

[kn_advert]

www.swiatobrazu.pl

Poradnik: Fotografujemy nasze sportowe pasje

http://www.swiatobrazu.pl/poradnik-fotografujemy-nasze-sportowe-pas...

15 z 15

2015-08-15 20:40