„Kanon” estetyki jako
autonomicznej dyscypliny
badawczej
Estetyka jako dyskurs o sztuce i pięknie
Typy dyskursów o sztuce w
zależności od stopnia ogólności
●
krytyka sztuki
●
historia sztuki
●
teoria sztuki (poszczególnych dziedzin sztuk)
●
estetyka jako filozofia sztuki
Przedmiot estetyki:
sytuacja estetyczna
●
dzieło sztuki
●
proces twórczy artysty
●
przeżycie estetyczne (oraz sądy
wartościujące i oceny)
●
wartości i kategorie estetyczne
Dzieło sztuki a piękno
●
idea piękna ← → przedmiot piękny (budzący
upodobanie)
●
estetyka idealistyczna ← → dzieła sztuki
●
estetyka obiektywistyczna ← → subiektywistyczna
●
absolutyzm estetyczny ← → relatywizm estetyczny
●
stanowisko pośrednie pomiędzy radykalnie
idealistycznym i obiektywistycznym a radykalnie
subiektywistycznym i relatywistycznym: piękno jako
realizujące się i istniejące w dziele sztuki
Dzieło sztuki (2)
●
historyczność sztuki i pluralizm wartości estetycznych
●
przedmiot estetyki: dzieło sztuki jako nośnik wartości
estetycznych
●
dzieło sztuki ← → przedmiot natury
●
wytwór artystyczny ← → arcydzieło
●
dzieło jako wytwór izolowany ← → w kontekście
kulturowym (teorie wewnętrzne ← → zewnętrzne)
●
dzieło sztuki badane w estetyce w aspekcie wartości
estetycznych (w aspekcie „zmysłowym” - „wyglądu”)
Proces twórczy artysty
●
identyfikacja dzieła z twórcą ← → oderwanie dzieła od
artysty
●
dzieło jako wyraz psychiki twórcy: psychologizm
estetyczny
●
ekspresja emocji, stanów psychiki twórcy,
dzieło jako przekaz tego, co w gotowej postaci
jest już w artyście
●
obiektywizm: skupienie na samym dziele, artysta nie jest
istotny
Proces twórczy artysty (2)
●
twórczość jako ekspresja osobowości (styl, autografia,
sygnatura, osobowość, emocje) ← → jako sprawność
„techniczna” i/lub intelektualna, wytwarzanie wg. reguł
(materiał, narzędzia, procedury)
●
realna osobowość twórcy ← → podmiot twórczy,
autokreacja artysty w dziele
●
estetyka twórczości, estetyka procesu twórczego
Proces twórczy artysty (3)
typy (idealne) procesów twórczych:
●
typ intuicyjny
– ścisłe połączenie fazy przeżyciowej i
realizacyjnej, udział świadomości przedrefleksyjnej, szybki
proces realizacji, kreacja bez motywacji dyskursywnej i bez
udziału pełnej świadomości
●
typ refleksyjny
– oddzielenie faz, przeżyciowa poprzedza
realizacyjną, udział pełnej świadomości, długi proces twórczy,
najpierw koncepcja, potem realizacja przy silnej samokontroli;
●
typ behawioralny
– oddzielenie faz, realizacyjna w pewnym
stopniu poprzedza przeżyciową, udział obu typów
świadomości, metoda prób i błędów: brak wstępnej koncepcji,
dzieło konkretyzuje się w kolejnych posunięciach i aktach
samooceny
Przeżycie estetyczne
●
procesy odbiorcze jako przedmiot estetyki
●
przeżycie (doświadczenie) estetyczne: ujęcie dzieła w
aspekcie jego wartości estetycznej przez podmiot estetyczny
(zaangażowanie czynników emocjonalno-intelektualnych,
uwarunkowanie „a priori estetycznym” - zdolność reagowania,
czyli wrażliwość estetyczna, wiedza o sztuce, znajomość
kategorii estetycznych, doświadczenie zyskane w kontakcie z
dziełami sztuki itp.) i w efekcie wytworzenie przedmiotu
estetycznego
●
specyfika przeżycia estetycznego jako takiego (modele
aprioryczne) ← → empiryczne badania zróżnicowanych
kulturowo reakcji na sztukę
●
specyfika przeżycia estetycznego ← → możliwość redukcji
do innych przeżyć bądź ich konglomeratu
Przeżycie estetyczne (2)
●
kontemplacja estetyczna (bierność, poddanie się dziełu)
← → aktywność estetyczna (współtworzenie w odbiorze
– konkretyzacja estetyczna i przedmiot estetyczny)
●
ekspresja odbiorcy ← → dominacja dzieła
●
estetyka recepcji
– zróżnicowane stopnie radykalności
Wartość estetyczna
●
„wartość estetyczna to szczególna własność
przysługująca niektórym przedmiotom przynależnym do
świata człowieka” (M. Gołaszewska); wielość
szczegółowych definicji – wielość teorii estetycznych
●
wartościowanie (przypisanie określonej wartości
przedmiotowi estetycznemu) → ocena (ustosunkowanie
się, sąd (dez)aprobujący przedmiot ze względu na
przypisaną mu wartość)
Wartość estetyczna (2)
●
wartość w dziele sztuki ← → wartość w odbiorze
●
obiektywizm ← → subiektywizm
●
absolutyzm ← → relatywizm
●
relacjonizm (W. Tatarkiewicz): między dziełem a
odbiorem
●
autonomiczność ← → heteronomiczność
●
immanentna teoria wartości ← → transcendentna
(związek z innymi przedmiotami w kontekście
kulturowym)
●
(wartość estetyczna ← → wartość artystyczna)
Wartość estetyczna (3)
●
piękno jako nadrzędna (a nawet jedyna) wartość
estetyczna ← → jako jedna z wielu wartości
●
pluralizm ← → monizm estetyczny
●
próby klasyfikacji i hierarchizacji, różne kryteria podziału
(w. „łagodne” i „ostre” - M. Wallis)
●
kategoria estetyczna: pojęcie opisujące i
charakteryzujące daną wartość estetyczną
●
piękno, brzydota, tragizm, wzniosłość, komizm,
malowniczność, groteskowość, wdzięk, wspaniałość,
dramatyczność, dowcip, ironia, szlachetność, ładność...
Sytuacja estetyczna
●
sytuacja estetyczna
– zespolenie wszystkich
przedmiotów badań estetyki: procesu twórczego →
dzieła → przeżycia estetycznego → wartości estetycznej
●
model sytuacji estetycznej: artysta
– dzieło – odbiorca (A
– D – O)
●
sytuacja estetyczna jako swoista komunikacja wartości
estetycznej, jej przekaz przez artystę, poprzez dzieło, do
odbiorcy (odkrywanie, kreowanie, wydobywanie,
aktualizacja, współkreacja)
Postawa estetyczna
i prezentyzm estetyki
●
postawa estetyczna (nastawienie estetyczne):
nastawienie na recepcję aspektów/wartości estetycznych
przedmiotu, wyłączenie uwagi dla innych aspektów
(tulipan Kanta)
●
estetyka a historia sztuki: historia sztuki jako
rekonstrukcja wartości artystycznych i estetycznych, jakie
dzieło posiadało w swojej epoce ← → estetyka
rozpatruje dzieło i jego wartości estetyczne w aspekcie
współczesności (prezentyzm)
Sytuacja estetyczna a różne
sposoby podejścia do sztuki
●
A
– D – O (artysta - dzieło - odbiorca)
●
akcentowanie poszczególnych elementów lub relacji →
różne typy teorii/koncepcji sztuki
●
koncepcje wewnętrzne, liczy się przedmiot (D) ← →
koncepcje zewnętrzne, liczy się relacja przedmiot - człowiek
(A-D) (D-O)
●
wewnętrzne: forma, treść, ekspresja, pluralizm
●
zewnętrzne: genetyczne (A-D) i funkcjonalistyczne (D-O)
Lektury do wykładu
●
M. Gołaszewska, Zarys estetyki, Warszawa 1986
●
Roz. I. Estetyka jako nauka, s. 10-75
●
Roz. III.3. Typologia osobowości twórczych, s. 176-
189
●
Roz. V. Odbiorca, s. 285-336
●
Roz. VI. Wartość estetyczna, s. 337-387
●
W. Tatarkiewicz,
Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1975
●
Rozdz. 1, 7, 8, 11 (sztuka, forma, twórczość,
przeżycie estetyczne), s. 21-61; 257-311, 361-392