Ta lektura

, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na

stronie

wolnelektury.pl

.

Utwór opracowany został w ramach projektu

Wolne Lektury

przez

fundację Nowoczesna Polska

.

KAZIMIERZ PRZERWA-TETMAJER

Próżno w swej duszy…

Próżno w swej duszy przepastne otchłanie
Rzucasz źrenicę, jak ołów¹: nie spadnie

Dusza

Głębiej, niż może, i zawsze coś na dnie
Niedojrzanego dla niej pozostanie.

Choćby poznała nawet rusztowanie,
Na którym cegła twych myśli się kładnie²,
By wznieść gmach czynów życia; choć odgadnie
Nawet fundament, na którym gmach stanie:

Tajemnica

To w tajemnicy pozostanie wiecznej
Szczyt wieży gmachu i kamień węgielny³,
Bo, aby zbadać duszy swej głębinę,

Musiałbyś poznać skutek ostateczny,
I znać najpierwszą wszechistnień przyczynę,
A tych nie dojrzy nigdy wzrok śmiertelny.

¹o ów — ołowianymi ciężarkami obciążano sondy, używane na statkach do sprawdzania głębokości.
²

dn e — dziś popr.: kładzie.

³

e w e ny — w tradycyjnej architekturze drewnianej: kamień, na którym opiera się węgieł

(bądź: węgło), czyli narożnik ściany; przen.: pierwszy kamień, uroczyście kładziony podczas budowy.

Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że
możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest do-
datkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te
dodatkowe materiały udostępnione są na licencji

Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych

Samych Warunkach . PL

.

Źródło:

http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/prozno-w-swej-duszy

Tekst opracowany na podstawie: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Wybór poezji, nakł. Gebethnera i wolffa,
Warszawa-Kraków 

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cy-
owa wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paweł Kozioł, Marta Niedziałkowska, Weronika Trzeciak.