Taktyka na starcie w 3 krokach

2010 paź 30 przez: admin, kategoria: Porady, Regaty tagi:Regaty, start, taktyka regatowa

Jak twierdzą niektórzy – dobry start to połowa

sukcesu w regatach. Ja posunę się nawet do twierdzenia, że są wyścigi, w których start to 3/4 i

więcej sukcesu, jak i takie, gdzie od samego startu zależy stosunkowo niewiele. Tak czy

inaczej na starcie lepiej nie zostawać z tyłu. Ale jak to zrobić? Aby dobrze wystartować

należy spełnić kilka warunków:

Po pierwsze – startujemy punktualnie

Warunkiem punktualności jest pomiar czasu. Jako narzędzie wystarczy cokolwiek – nawet

wskazówkowy, nakręcany zegarek z sekundnikiem. Typowa procedura startowa to sygnały

podawane na 5, 4, 1 minuty przed startem oraz start. Załogant „zegarkowy” może łatwo

sprawdzić, czy dobrze złapał sygnał i czy stoper wskazuje prawidłowo oraz ewentualnie

zastosować

odpowiednie

poprawki.

Dla początkujących samo uchwycenie momentu podania sygnału może być problemem. Na

polu startowym dużo się dzieje, pływa wiele jachtów, co chwila trzeba komuś ustępować,

kręcą się motorówki obsługi i zabezpieczenia etc. Na łodziach z rollerem polecam zwinięcie

foka na moment łapania sygnału, bez rollera warto stanąć w dryf, lub powoli płynąć na

wybranych żaglach, by ich łopot nie zagłuszał cichego czasami dźwięku. Na profesjonalnie

przeprowadzanych regatach dokładna godzina pierwszego sygnału startowego jest podawana

na odprawie sterników. Można wtedy wzmóc czujność w określonym momencie. Gdy seria

wyścigów puszczana jest „z wody” – wtedy musimy uważnie obserwować ruch na statku

komisji. Z reguły sędzia podający sygnały „czai się” przez dłuższą chwilę przy maszcie

sygnałowym.

Gdy już mamy uchwycony czas – nie odpływajmy zbyt daleko od linii wiatr może osłabnąć i

nie zdążymy z powrotem. Możemy robić krótkie halsy, możemy kręcić kółka, możemy też

dryfować – jednak niezbyt długo, by nie stracić wysokości.

Szczerze mówiąc nigdy nie nauczyłem się startować na zasadzie „x czasu odpływam od linii

pełnym, y czasu wracam ostrym”. Wolę być nieco poniżej linii startu, lub wręcz na niej. Ta

bliskość linii pozwala wyeliminować grubsze błędy typu – jest start a my mamy 200m do

statku.

Po drugie – startujemy na pełnej prędkości

Jacht przed startem powinien cały czas płynąć – im jacht cięższy a wiatr słabszy – tym każda

utrata prędkości groźniejsza. Dlatego też przed samym sygnałem startu nie powinniśmy już

robić żadnych większych manewrów – typu ostrzenie z półwiatru czy wybieranie żagli w

dryfie. Jacht ostatnie kilkanaście sekund powinien stabilnie żeglować już takim kursem jakim

będziemy startować. Z łatwością wyprzedzimy wtedy kolegów, którzy dopiero w ostatniej

chwili rozpędzają jacht. Pewnym wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy korzystniejszy

jest lewy hals a my tuż przed startem musimy żeglować prawym ze względu na prawo drogi.

Jednak wtedy poprawnie i szybko wykonany zwrot przez sztag nie popsuje naszej pozycji

startowej.

Po trzecie – startujemy z korzystnego miejsca

Decydują o tym zasadniczo 2 czynniki:

 ustawienie linii startu względem wiatru. W warunkach regat amatorskich

(obsługiwanych przez nie mniej amatorską komisję) często jeden z końców linii stoi

wyraźnie wyżej na wiatr od drugiego. Warto to wykorzystać, bo przy identycznym

starcie mamy „na dzień dobry” ładnych kilkadziesiąt metrów przewagi nad

konkurentami startującymi z mniej faworyzowanego końca. Ustawienie linii startu

sprawdzamy np. przez stanięcie dokładnie w osi wiatru na linii startu – wtedy

wyraźnie widzimy, który koniec stoi wyżej na wiatr. Drugi sposób to porównanie

ostrego bajdewindu na prawym i lewym halsie z przebiegiem linii startu. Jeśli prawy

hals wiezie nas wzdłuż linii lub lekko powyżej a lewy prawie prostopadle – wybór jest

oczywisty. Aby jednak decydować się na start lewym halsem z lewego końca linia

musi stać bardzo niesymetrycznie względem wiatru, gdy asymetria jest niewielka –

bezpieczniej jest wystartować z lewego końca, jednak prawym halsem.

 tłok – nie tylko my jesteśmy „mądrzy”. Wielu żeglarzy dochodzi do podobnych

wniosków w analizie sytuacji na linii startu. Dlatego wyraźnie faworyzowany koniec

linii jest często zatłoczony (że nie wspomnę o grupie, co to niezależnie od warunków

startuje „prawym przy statku”). Wyjścia z sytuacji są dwa. Albo uznajemy, że świetnie

żeglujemy w tłoku i poradzimy sobie z całym tłumem przeciwników (chociaż nec

Hercules contra plures), albo omijamy mogącą się utworzyć tratwę i startujemy

przecinając linię nieco dalej od statku. Zwykle staram się wybierać to drugie

rozwiązanie.

Jak ocenić czy start się udał? Warto ocenić sytuację w 2 minuty po starcie. Jak był O.K., to

nasza pozycja również jest w porządku.