Sposoby regulacji ciśnienia skraplania w układach chłodniczych. Oszczędzanie energii. - Klimatyzacja

http://www.klimatyzacja.pl/index.php?akt_cms=1221&cms=48[2010-10-03 18:55:11]

promocje

klimatyzacja

aparatura kontrolno -
pomiarowa

chłodnice
chłodnictwo w
transporcie

elementy
rozprężające

filtry, osuszacze
czynnika
chłodniczego
komory chłodnicze i

zamrażalnicze
kontenery chłodnicze
materiały
termoizolacyjne

meble chłodnicze i

zamrażalnicze

monobloki
chłodnicze

odolejacze,
separatory

oleje sprężarkowe
płyty warstwowe
tunele mrożące

układy i aparatura
regulacyjno -
pomiarowa

urządzenia

rozmrażające
wieże chłodnicze
wymienniki ciepła
wymienniki płytowe
zasobniki chłodu

zawory

zespoły sprężarkowe
pozostałe akcesoria

projektowanie,
badania, doradztwo

chłodniczych
montaż instalacji

chłodniczych

parowniki i
skraplacze

Sposoby regulacji ciśnienia skraplania w układach

chłodniczych. Oszczędzanie energii.

Utrzymanie ciśnienia skraplania na odpowiednim poziomie jest bardzo ważna rzeczą.

Stabilizacja ciśnienia skraplania pozwala na prawidłowe działanie zaworu rozprężnego i

tym samym całego układu chłodniczego.

Należy pamiętać, że zbyt wysokie ciśnienie skraplania powoduje zmniejszenie wydajności

chłodniczej przy określonej temperaturze odparowania. Ze wzrostem temperatury

skraplania wzrasta również zużycie energii elektrycznej i zmniejsza się współczynnik

wydajności chłodniczej.

Ogólnie wiadomo, że im niższe ciśnienie skraplania, tym wydajność chłodnicza układu jest większa. Jednak zbyt

niskie ciśnienie skraplania nie jest również zjawiskiem pożądanym. Jeżeli ciśnienie skraplania jest niskie, to

różnica ciśnień na zaworze rozprężnym również zmniejsza się, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia

strumienia masy czynnika chłodniczego wtryskiwanego przez zawór do parownika. Optymalne warunki jego

zasilania występują wtedy, gdy wydajność chłodnicza urządzenia oraz wydajność zaworu rozprężnego są sobie
równe.

Optymalne temperatury skraplania dla pracy układu chłodniczego leżą w zakresie 30 ÷ 40

C (w niektórych

przypadkach 25 ÷ 45

C). Dlatego w praktyce zaleca się następujące temperatury skraplania w zależności od

temperatury parowania:
• dla układów klimatyzacyjnych (temp. parowania ok. -5

C) zalecany zakres temperatur skraplania to 40 ÷

• dla układów chłodniczych (temp. parowania ok. -10

C) zalecany zakres temperatur skraplania to 35 ÷ 45

• dla układów mrożniczych (temp. parowania ok. -25

C) zalecany zakres temperatur skraplania to 30 ÷ 40

Skraplacze chłodzone powietrzem

Najczęściej stosowanym sposobem regulacji ciśnienia skraplania w skraplaczach powietrznych jest zmiana

natężenia przepływu powietrza. Najprostszym i najtańszym sposobem jest regulacja skokowa. Polega ona na

załączaniu lub wyłączaniu kolejnych wentylatorów skraplacza. W przypadku jednego wentylatora regulacja jest

dość ograniczona. Wentylator jest włączony lub wyłączony, co daje tylko dwa stopnie regulacji. Dość często

silniki wentylatorów posiadają jednak dwie prędkości obrotowe. Daje to już w tym przypadku trzy stopnie

regulacji: wyłączony, włączony z mniejszą prędkością obrotową i włączony z maksymalną prędkością obrotową.

Ogólnie można stwierdzić, że im więcej wentylatorów ma skraplacz, tym wahania ciśnienia skraplania są
mniejsze.
Zdecydowanie lepszym sposobem regulacji ciśnienia skraplania jest płynna regulacja obrotów wentylatorów

skraplacza. Zaletą tej regulacji jest przede wszystkim: stałe ciśnienie skraplania, zmniejszenie zużycia energii

księgarnia on- line

hasło

Sposoby regulacji ciśnienia skraplania w układach chłodniczych. Oszczędzanie energii. - Klimatyzacja

http://www.klimatyzacja.pl/index.php?akt_cms=1221&cms=48[2010-10-03 18:55:11]

pompy cyrkulacyjne
do czynników
chłodniczych
pozostałe akcesoria
do instalacji
chłodniczych
produkcja urządzeń

chłodniczych
sprężarki chłodnicze

książki
prasa branżowa
spotkania branżowe

przez sprężarkę i wentylatory, obniżenie średniego poziomu hałasu, mniejsze obciążenia silnika oraz łożysk

sprężarki. Ze względu na cenę unika się regulacji poprzez stosowanie silników z przełączanymi biegunami,

przetwornic częstotliwości oraz regulowanych transformatorów. Najczęściej używana jest elektroniczna regulacja

napięciem osiągana za pomocą triaka. Ze zmianą doprowadzanego napięcia zmienia się liczba obrotów
wentylatora skraplacza. Ten sposób regulacji zalecany jest przede wszystkim w przypadku

skraplaczy

jednowentylatorowych.
W skraplaczach wyposażonych w wentylatory odśrodkowe przepływ powietrza reguluje się najczęściej przez

odpowiednie ustawienie przepustnic dławiących. Wadą tego typu regulacji jest ciągła praca wentylatorów oraz

duża bezwładność.

Innym sposobem regulacji ciśnienia skraplania jest spiętrzenie ciekłego czynnika chłodniczego w skraplaczu. W

ten sposób zmniejsza się aktywną powierzchnię wymiany ciepła. Taką regulację uzyskuje się np. za pomocą

regulatora ciśnienia skraplania typu KVR w połączeniu z regulatorem różnicy ciśnienia NRD. Wadą tego systemu

jest m. in. wymagana większa ilość czynnika chłodniczego i większy zbiornik. Dlatego ten rodzaj regulacji jest
coraz rzadziej stosowany.
W skraplaczach chłodzonych powietrzem istnieje jeszcze możliwość regulacji ciśnienia skraplania poprzez

utrzymanie stałej temperatury dopływającego powietrza. W tym przypadku skraplacz jest wyposażony w komorę

mieszania, kanał przyłączeniowy dla powietrza zewnętrznego i wewnętrznego oraz układ przepustnic (żaluzji)

regulujących dopływ powietrza zewnętrznego i wewnętrznego w odpowiednich proporcjach. Jeżeli np. ciśnienie

skraplania się obniży, wówczas mechanizm nastawczy uchyli bardziej przepustnicę recyrkulacji, dzięki czemu

część ciepłego powietrza zostanie skierowana powtórnie na skraplacz.

Skraplacze chłodzone wodą

Podstawowym sposobem regulacji ciśnienia skraplania w skraplaczach chłodzonych wodą jest utrzymanie

strumienia przepływu wody chłodzącej na odpowiednim poziomie. Na dopływie wody chłodzącej skraplacz

instaluje się zawór dławiący. Sterowany jest on temperaturą lub ciśnieniem skraplanego czynnika chłodniczego.

Dzięki temu możemy utrzymywać ciśnienie skraplania na stałym poziomie. Jednym z tego typu zaworów jest

regulator ciśnienia skraplania typ WVFX. Z jednej strony zawór ten podłączony jest do układu chłodniczego.

Ciśnienie panujące w skraplaczu lub zbiorniku czynnika chłodniczego musi pokonać z drugiej strony siłę wstępnie

ściśniętej (napiętej) sprężyny regulacyjnej. Jeżeli ciśnienie skraplania jest wyższe od siły napiętej sprężyny to

element mieszkowy tego regulatora ulega ściśnięciu, przenosząc swój ruch przez popychacz na grzybek zaworu,

co powoduje otwarcie lub zwiększenie przepływu wody. Ciśnienie skraplania reguluje się przez odpowiednią

nastawę napięcia wstępnego sprężyny regulacyjnej. Dzięki temu zawór ten przepuszcza zawsze taką ilość wody

chłodzącej, jaka jest aktualnie wymagana. Przy wzroście temperatury skraplania zawór ten zwiększa jej

przepływ, natomiast przy spadku temperatury skraplania zmniejsza przepływ wody przez skraplacz. W przypadku

wyłączenia sprężarki przepływająca przez skraplacz woda powoduje jego przechłodzenie i tym samym spadek

ciśnienia w skraplaczu. W konsekwencji powoduje to całkowite zamknięcie automatycznego zaworu wodnego.

Innym sposobem regulacji ciśnienia skraplania w skraplaczach chłodzonych wodą jest zastosowanie zaworu

trójdrogowego za skraplaczem. Dostarczona woda do chłodzenia skraplacza zostaje rozdzielona na dwa

strumienie. Część wody przepływa przez skraplacz, natomiast pozostały strumień wody chłodzącej przepływa

przez tzw. bocznik z pominięciem skraplacza. Dzięki odpowiedniej regulacji zaworu trójdrożnego do skraplacza

dopływa zawsze taka ilość wody, która jest aktualnie potrzebna do utrzymania założonej temperatury skraplania.

W skraplaczach chłodzonych wodą można również regulować strumień wody chłodzącej skraplacz, stosując

pompę elektroniczną. Pompa elektroniczna pozwala na zmienny przepływ w zależności od odpowiedniego

sygnału wejściowego, którym może być np. temperatura wody wypływającej ze skraplacza, jak również ciśnienie
lub temperatura skraplania.
Innym sposobem regulacji ciśnienia skraplania jest utrzymywanie stałej temperatury wody chłodzącej. W tym

przypadku strumień przepływającej wody jest stały. Zmieniając natomiast temperaturę wody chłodzącej, możemy

wpływać na ciśnienie skraplania. Najczęściej uzyskuje się to poprzez zastosowanie zespołu mieszającego

(pompa + zawór trójdrogowy). Regulatory tego typu mogą być sterowane ciśnieniem skraplania, temperaturą

skraplania lub temperaturą wody opuszczającej skraplacz.

Pompa o stałym przepływie zasila bezpośrednio skraplacz w wodę o odpowiedniej temperaturze. Zainstalowany

przed pompą zawór trójdrogowy w zależności od zmian ciśnienia (temperatury) skraplania zawraca odpowiednią

ilość wody opuszczającej skraplacz. Poprzez podwyższenie temperatury wody na zasilaniu skraplacza, wzrasta

nam ciśnienie skraplania. Dopuszczając natomiast więcej wody chłodnej, a mniej opuszczającej skraplacz,

uzyskujemy niższą temperaturę wody na wejściu do skraplacza.

Autor:
Przemysław Flagmański

Źródło: instalator.pl

data dodania: 20.05.2008, 08:49:20