bliżej przedszkola 12.111 grudzień 2010
40
prograMy
WyChoWaNIa prZeDSZkolNego
Nauczyciele przedszkoli otrzymali nową podstawę
programową wychowania przedszkolnego,
a wraz z nią zobowiązanie do pracy z nowymi
programami wychowania przedszkolnego.
Jaki program wybrać, aby dziecko opuszczające
przedszkole było szczęśliwe, bogate w doświadczenia
i gotowe do ekspansji w nowym środowisku szkoły?
Agnieszka Czeglik
Zarządzanie przedszkolem
P
odstawa programowa wyznacza ramy edukacji przed-
szkolnej, gdyż zgodnie z zawartymi w niej zaleceniami
zostały opracowane nowe programy wychowania
przedszkolnego i podręczniki metodyczne dla nauczycie-
li przedszkola. Ustawa z dnia 19 marca 2009 r. o zmianie
ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych in-
nych ustaw wprowadziła zmiany w zasadach dopuszcza-
nia do użytku szkolnego programów nauczania (art. 22a).
Program wychowania przedszkolnego dopuszcza do użyt-
ku w danym przedszkolu lub oddziale przedszkolnym
w szkole podstawowej odpowiednio dyrektor przedszkola
lub dyrektor szkoły podstawowej, na wniosek nauczycie-
la lub nauczycieli. W przypadku innej formy wychowania
przedszkolnego program wychowania przedszkolnego do-
puszcza odpowiednio dyrektor przedszkola lub dyrektor
szkoły podstawowej, który zatrudnia nauczyciela prowa-
dzącego zajęcia w innej formie wychowania przedszkolne-
go, na wniosek tego nauczyciela. Nauczyciel może zapro-
ponować program wychowania przedszkolnego, opraco-
wany samodzielnie lub we współpracy z innymi nauczy-
cielami. Nauczyciel może również zaproponować program
opracowany przez innego autora (autorów) lub program
opracowany przez innego autora (autorów) wraz z doko-
nanymi zmianami. Zaproponowany przez nauczyciela lub
nauczycieli program wychowania przedszkolnego powi-
nien być dostosowany do potrzeb i możliwości dzieci, dla
których jest przeznaczony (patrz ramka na stronie obok).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerw-
ca 2009 r. w sprawie dopuszczania do użytku w szkole pro-
gramów wychowania przedszkolnego i programów naucza-
nia oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręczników
(Dz.U. Nr 89, poz. 730), mówi: Przed dopuszczeniem programu
wychowania przedszkolnego do użytku w danym przedszkolu dyrek-
tor przedszkola może zasięgnąć opinii nauczyciela mianowanego lub
dyplomowanego, posiadającego wykształcenie wyższe i kwalifikacje
wymagane do pracy w przedszkolu, bądź konsultanta lub doradcy
metodycznego.
Do najpopularniejszych programów wychowania przed-
szkolnego należą:
program „Dobry start przedszkolaka”
Moniki rościszewskiej-Woźniak
Nowatorskie rozwiązania tego programu są szczególnie
przydatne dla organizatorów małych form wychowania
przedszkolnego, a tym samym bardzo pomocne w tworze-
niu możliwości wyrównywania szans edukacyjnych dzieci
i wspomagania innowacyjnych rozwiązań wśród nauczy-
cieli. Będzie więc użyteczny na wsi, a także wszędzie tam,
gdzie z różnych powodów przedszkoli nie ma.
W programie uwzględnia się cztery przenikające się dziedzi-
ny rozwoju i uczenia się dzieci: wiedzę, umiejętności, dyspo-
zycje i uczucia. W większości programów kładzie się nacisk
na wiedzę i umiejętności, a program „Dobry start przed-
szkolaka” za niezwykle ważne uważa również rozwijanie
przez dzieci dyspozycji (skłonności) i uczuć, dzięki czemu
będą potrafiły satysfakcjonująco poradzić sobie z wyzwa-
niami edukacyjnymi w dalszych latach. Konstrukcja progra-
mu dostosowana jest do specyficznych warunków, w jakich
działają małe grupy przedszkolne. Charakteryzuje je mniej-
przewodnik nauczyciela
bliżej przedszkola 12.111 grudzień 2010
41
R
E
K
L
A
M
A
PROGRAM WyCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO:
1) stanowi opis sposobu realizacji celów kształcenia i zadań usta-
lonych w podstawie programowej wychowania przedszkolnego,
określonej w rozporządzeniu MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w spra-
wie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz
wychowania przedszkolnego w poszczególnych typach szkół (Dz.
U. z 2009 r., nr 4, poz. 17), lub zadań, które mogą być realizowane
w ramach zajęć dodatkowych, określonych w przepisach w sprawie
ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych
szkół;
2) zawiera:
a) szczegółowe cele kształcenia i wychowania;
b) treści zgodne z treściami nauczania zawartymi w podstawie
programowej wychowania przedszkolnego;
c) sposoby osiągania celów kształcenia i wychowania, z uwzględ-
nieniem możliwości indywidualizacji pracy w zależności od
potrzeb i możliwości dzieci;
d) metody przeprowadzania analizy gotowości dziecka do pod-
jęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna);
3) jest poprawny pod względem merytorycznym i dydaktycznym.
sza liczebność grup, łączenie dzieci w grupy różnowiekowe,
aktywna obecność rodziców. Pozwala to na dopasowanie
realizowanego programu do indywidualnych potrzeb edu-
kacyjnych dzieci i społeczności lokalnej. Program zawiera
również komentarze i wskazówki praktyczne dla nauczycie-
la, ułatwiające realizację przyjętych celów wychowawczych
i edukacyjnych oraz umożliwiające elastyczny dobór treści
zajęć i rodzajów aktywności do potrzeb dzieci.
Program ten podzielony jest na pięć części:
Część I przedstawia ogólną charakterystykę programu
„Dobry start przedszkolaka” – założenia i cele oraz
strukturę.
Część II omawia konkretne zagadnienia dotyczące re-
alizacji programu – porządek dnia, zadania i rolę osób
zaangażowanych w pracę grupy przedszkolnej.
Część III poświęcona jest zagadnieniom rozwoju spo-
łeczno-emocjonalnego przedszkolaków.
Część IV wymienia szczegółowo treści edukacyjne
w różnych zakresach edukacji oraz umiejętności roz-
wijane przez dzieci.
Część V to załączniki: formularze i karty obserwacji,
formularz oceny dojrzałości przedszkolnej dziecka
oraz propozycje układu dnia i tygodnia.
Program oparto na trzech podstawowych założeniach:
1. Aby dziecko mogło się rozwijać, jego aktualne potrze-
by edukacyjne muszą być zaspokojone w optymalnym
stopniu.
2. Rozwój
dzieci odbywa się wielotorowo i w sposób dy-
namiczny.
3.
Dzieci rozwijają się poprzez interakcje w szerokim
kontekście społecznym.
bliżej przedszkola 12.111 grudzień 2010
42
Zarządzanie przedszkolem
Przy planowaniu pracy według tego programu nauczyciel
będzie mógł uwzględniać pięć zakresów edukacji dziecka:
społeczno-emocjonalny, przyrodniczy, językowy, myśle-
nie matematyczne, rozwój fizyczny oraz twórczy. Zakresy
edukacji przenikają się, a realizacja zaplanowanych zajęć
będzie się odbywać w atmosferze i w środowisku sprzyja-
jącym rozwojowi wszystkich przedstawionych celów edu-
kacji dzieci.
program „Zanim będę uczniem”
elżbiety Tokarskiej i Jolanty kopały
Program został oceniony jako bardzo dobrze przygotowa-
ny pakiet programowy, metodyczny i organizacyjny wraz
z narzędziami diagnostycznymi, który może być realizo-
wany w systemie powszechnego wychowania przedszkol-
nego. Proponowany program zawiera szczegółowy zakres
wiadomości i umiejętności, jakimi powinno dysponować
dziecko kończące przedszkole, i został ujęty w 15 obsza-
rach, wyodrębnionych w obowiązującej Podstawie progra-
mowej wychowania przedszkolnego. Zawarte w nich treści
skierowane są do wszystkich dzieci objętych wychowa-
niem przedszkolnym, bez zróżnicowania wiekowego.
W ramach wyodrębnionych w programie obszarów eduka-
cyjnych przedstawione są etapy dochodzenia do określo-
nych umiejętności, które powinno posiadać dziecko rozpo-
czynające naukę w szkole. Każdy obszar edukacyjny zawiera
sposoby realizacji treści. Są to propozycje, które można wy-
korzystać w pracy z całą grupą lub z mniejszymi zespołami
dzieci. Rolą nauczyciela jest takie organizowanie zajęć, aby
pobudzały one dziecięcą aktywność i sprzyjały rozwijaniu
różnych umiejętności. Dlatego bardzo ważne jest dobieranie
do postawionych sobie celów, atrakcyjnych i różnorodnych
sposobów ich realizacji.
Program przewiduje stopniowe opanowanie przez dziecko
określonych umiejętności, począwszy od najprostszych (pod-
stawowych), a kończąc na tych, które powinno reprezento-
wać w chwili pójścia do szkoły. Czas osiągania poszczegól-
nych sprawności jest różny u każdego dziecka i zależy od jego
możliwości rozwojowych.
Program może być realizowany w grupach zróżnicowanych
wiekowo, a także w oddziałach integracyjnych, pod warun-
kiem otoczenia dzieci z dysfunkcjami opieką specjalistyczną
i prowadzenia pracy indywidualnej z dzieckiem lub pracy
w małych grupach. Program wskazuje nauczycielowi kieru-
nek działań, zapewniający osiągnięcie przez dzieci pełnego
rozwoju fizycznego i intelektualnego. Zawiera szczegółowe
treści wychowania i nauczania, uwzględniające możliwości
wychowanków na wszystkich etapach edukacyjnych.
Wskazuje, jakie sposoby realizacji jego treści w danym ob-
szarze będą nauczycielowi pomagać w świadomym oddzia-
ływaniu na wychowanków. Przykłady zajęć zostały opra-
cowane z myślą o nauczycielach, którzy pracują w grupach
mieszanych pod względem wieku lub o zróżnicowanym
poziomie umiejętności. Działania skierowane do dzieci star-
szych/o większych umiejętnościach wyróżnione są gwiazd-
ką. Są to propozycje, które obrazują specyfikę organizowa-
nia zajęć w grupach łączonych. Dodatkowo każdy obszar
zawiera krótki wykaz literatury dziecięcej, którą można wy-
korzystać, realizując związane z nim cele.
W dalszej części program zawiera przykłady zabaw i ćwi-
czeń wspierających dziecko w osiąganiu określonych wia-
domości i umiejętności.
Proponowana w programie diagnoza jest prosta i czytel-
na nawet dla nauczyciela młodego, rozpoczynającego pra-
cę. Obejmuje podstawowe kompetencje dziecka, mające
bezpośredni wpływ na przyszłe powodzenie w szkole.
Zawiera przykłady pomocy do przeprowadzenia diagno-
zy. Opiera się na obserwacji zachowań, sposobu wykonania
proponowanych zadań. Należy przy tym zwrócić uwagę na
osobne wyodrębnienie działu, jakim jest propozycja działań
podejmowanych z dziećmi zdolnymi, i znajdujące się w nim
przykłady ćwiczeń oraz przykład budowania planu pracy
indywidualnej.
Reasumując – założeniem programu jest organizowanie
pobytu w przedszkolu w taki sposób, aby dziecko sponta-
nicznie podejmowało zabawy w czasie wolnym, jak również
chętnie uczestniczyło w zabawach dydaktycznych kierowa-
nych przez nauczyciela.
program „odkryjmy Montessori raz jeszcze...”
renaty Czekalskiej, aleksandry gaj, Barbary lauby,
Joanny Matczak, anny piecusiak, Joanny Sosnowskiej
Program jest przykładem kreatywnej aktualizacji pedago-
gicznego podejścia montessoriańskiego do edukacji przed-
szkolnej z jednoczesnym wdrażaniem go w nowych realiach
społecznych, organizacyjnych i programowych. Odbiorcami
programu mogą być zarówno wychowawcy przedszkoli
montessoriańskich, jak i nauczyciele wykorzystujący w swo-
jej pracy elementy tej metody, osoby przygotowujące się do
roli nauczyciela, a także wszyscy poszukujący.
Niniejszy Program wychowania przedszkolnego został opra-
cowany na podstawie teoretycznych założeń pedagogiki
Marii Montessori. Autorkami publikacji są nauczycielki
Przedszkola Miejskiego nr 106 w Łodzi, które podjęły się
opracowania programu ze względu na własne potrzeby
związane z codzienną pracą w grupach montessoriańskich.
Zamierzeniem zespołu redakcyjnego było dostosowanie tre-
ści pedagogiki Marii Montessori do współczesnych warun-
ków i wymogów wychowania przedszkolnego oraz integra-
cja treści stricte montessoriańskich z innymi.
Punktem wyjścia do skonstruowania niniejszego progra-
mu były wytyczne zawarte w Podstawie programowej wycho-
wania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych
w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przed-
szkolnego. Autorki uwzględniły wszystkie punkty zawarte
w poszczególnych obszarach Podstawy programowej za-
twierdzonej przez MEN w dniu 23 grudnia 2008 r.
Program ten uwzględnia następujące obszary tematyczne:
bezpieczeństwo, adaptacja, integracja;
ćwiczenia praktycznego dnia;
kształcenie zmysłów;
edukacja matematyczna;
edukacja językowa;
wychowanie religijne;
wychowanie dla kultury życia;
wychowanie przez sztukę.
bliżej przedszkola 12.111 grudzień 2010
4
blizejprzedszkola.pl
Poszczególne treści zestawiono w tabelach zawierających
następujące kolumny:
treści programowe (wynikające z podstawy programo-
wej);
zadania do realizacji;
umiejętności dziecka będące wynikiem podjętych zadań.
Podczas realizacji treści zawartych w programie rola nauczy-
ciela ogranicza się do „podążania za dzieckiem” oraz do mą-
drego przebywania przy nim, co stanowi jedno z głównych
założeń koncepcji pedagogicznej Marii Montessori: „Dziecku
trzeba pomóc tam, gdzie zaistnieje taka potrzeba. Nadmiar
pomocy przeszkadza dziecku”.
Zaprezentowane treści ujęto w układzie koncentrycznym.
Analizując układy koncentryczne przyporządkowane do
poszczególnych działów programu, można zauważyć,
w jaki sposób przenikają się treści z różnych działów. Stąd
też łatwość stosowania treści programowych w praktyce.
Można z niego czerpać określone zagadnienia wybiórczo,
a podjęte przez dzieci czynności i tak obejmą swym zakre-
sem kilka działów. Każdemu z działów przyporządkowany
jest inny kolor i tę kolorystykę konsekwentnie zachowujemy,
analizując kolejne treści.
Ponadto program zawiera propozycje scenariuszy zabaw
z dziećmi oraz arkusze do diagnozy przedszkolnej w formie
Montessoriańskiej karty diagnozowania rozwoju dziecka pięcio-
i sześcioletniego. Z uwagi na potrzebę diagnozy poziomu roz-
woju dzieci w młodszym wieku przedszkolnym zamiesz-
czono również arkusze diagnozy przedszkolnej dla dziecka
trzy- i czteroletniego.
program „ku dziecku”
Barbary Bilewicz-kuźni i Teresy parczewskiej
Ideą przewodnią programu „Ku dziecku” jest skoncentro-
wanie się na indywidualnym rozwoju dziecka. Treści zawar-
te w tym programie zachęcają nauczyciela do pracy opar-
tej na działaniu, indywidualizacji i różnicowaniu, zarówno
sposobów pracy, jak i efektów końcowych, we wszystkich
obszarach: społecznym, emocjonalnym, poznawczym i fi-
zycznym.
Program akcentuje wspieranie rozwoju dziecka, umożliwia-
nie zaspokajania jego aktualnych potrzeb, dostosowywanie
zadań do rozpoznanego poziomu rozwojowego. Zgodnie
z intencją programu i jego podstawą teoretyczną, jaką jest
teoria konstruktywizmu oraz koncepcja inteligencji wielo-
rakich Howarda Gardnera, dzieci podejmując zadania, kie-
rują się osobistymi motywami i potrzebami, mają swobodę
w wyborze zadań (rodzaju, czasu trwania, partnera) oraz
rozumieją użyteczność celu działania. W programie „Ku
dziecku” pojęcie inteligencji wielorakich zostało zastąpione
pojęciami zdolności i zainteresowania. Jest to celowe zamie-
rzenie, którego istotą jest budowanie w opinii nauczycieli,
rodziców i osób z szerszego kręgu oddziaływań, pozytyw-
nej, ale szerszej konotacji pojęcia „inteligencja”, czego isto-
tą jest spojrzenie na dziecko przez pryzmat jego zdolności,
a nie jego braków lub uchybień w postępowaniu.
Ideą przewodnią programu jest dostrzeganie wszystkiego,
co dziecko już osiągnęło, patrzenie wielopłaszczyznowe,
interpretowanie rozwoju dziecka z uwzględnieniem jego
skokowego charakteru oraz szanowanie indywidualności
dziecka. Program opiera się na założeniu, iż nie wszystkie
dzieci mają takie same zainteresowania i zdolności, jak rów-
nież nie wszyscy nauczyciele uczą w ten sam sposób, a wy-
korzystując współczesne osiągnięcia psychopedagogiczne,
należy uwzględniać dostrzegalne w praktyce edukacyjnej
różnice indywidualne między dziećmi już na pierwszym
szczeblu, czyli w edukacji przedszkolnej.
Program jest przeznaczony do pracy z dziećmi będącymi na
różnej ścieżce rozwoju, dziećmi o specjalnych potrzebach
edukacyjnych, dziećmi prawidłowo i harmonijnie rozwi-
jającymi się oraz dziećmi o szczególnych lub ponadprze-
ciętnych wymaganiach edukacyjnych i wychowawczych.
Podstawową metodą badawczą, pozwalającą nauczycielowi
przeprowadzać diagnozę edukacyjną, jest obserwacja, a po-
mocnym narzędziem badawczym jest umieszczony w pro-
gramie Kwestionariusz zdolności i osiągnięć dziecka. Do progra-
mu dołączono również inne narzędzia badawcze konstruk-
cji własnej, zawarte w aneksie, które pomogą nauczycielowi
w bardziej wnikliwej diagnozie zdolności, zainteresowań
i osiągnięć dziecka, np. skala kompetencji emocjonalnej,
skala uzdolnień twórczych czy skala kompetencji matema-
tycznych. Podano również przykłady narzędzi standaryzo-
wanych wraz z pomocniczą bibliografią.
Fotografie umieszczone w programie są efektem obserwa-
cji i doświadczeń autorek zdobytych podczas wyjazdów
szkoleniowo-edukacyjnych do różnych placówek przed-
szkolnych w Anglii i we Włoszech. Zamierzeniem autorek
było stworzenie programu, który pozostawiałby nauczycie-
lowi i dzieciom dużą autonomię oraz byłby środkiem wie-
lopłaszczyznowej stymulacji aktywności. Mam nadzieję, że
program będzie inspiracją do takich twórczych działań.
program „od przedszkolaka do pierwszaka”
Iwony Brody
Program precyzuje organizację procesu wychowawczo-dy-
daktycznego. Autorka zwraca w nim uwagę na celowość
działań nauczyciela i dziecka. Program jest uporządkowa-
nym zbiorem celów ogólnych, czyli tych adresowanych do
Programy opisane
w artykule kupisz
w sklepie BlizejEdukacji.pl
sprawdź na stronie 110
R E K L A M A
bliżej przedszkola 12.111 grudzień 2010
44
nauczyciela, określających jego zamysł, zamiar, strategie
pracy, i celów operacyjnych, zwanych też szczegółowymi,
określających konkretne osiągnięcia, umiejętności dzieci.
Program zawiera także wiadomości, treści, które dziecko
opanuje i zdobędzie w wyniku planowanych działań wy-
chowawczo-dydaktycznych.
Cele operacyjne wynikają z celów ogólnych. Taki układ tre-
ści w znacznym stopniu ułatwia opracowywanie narzędzi
badawczych, niezbędnych do diagnozowania osiągnięć
wychowanków. Niniejszy program jest uszczegółowie-
niem podstawy programowej, ukierunkowany jest na wie-
lostronny rozwój dziecka, zgodnie z jego wiekiem i możli-
wościami rozwojowymi.
Treści programowe ujęto w bloki tematyczne wynikające
z obszarów podstawy programowej. Cytowanie ich przed
każdym blokiem tematycznym służy ułatwieniu korzy-
stania z programu. Tworząc program, kierowano się za-
sadami: przejrzystości, łatwości korzystania, konkretności
i spójności, jednocześnie dając możliwość realizacji działań
zgodnie z możliwościami dziecka. Umożliwia to jego pro-
sta konstrukcja, podział na trzy grupy wiekowe. Dla każdej
z grup ujęte są te same bloki tematyczne (bloki odnoszą się
do obszarów podstawy programowej), a cele w nich uło-
żone są zgodnie z zasadą stopniowania trudności. Każdy
blok to zbiór celów ogólnych i szczegółowych, dający na-
uczycielowi poczucie uporządkowania i orientację co do
możliwości dziecka w danym okresie rozwoju. Jednak nie
ogranicza go w korzystaniu z programu zgodnie z możli-
wościami przedszkolaka.
Dodatkowo wstęp ,,Jestem przedszkolakiem – zostanę pierw-
szakiem. Koncepcja wychowawczo-dydaktyczno-opiekuń-
cza. Materiał edukacyjny” zawiera cytaty z dzieł znanych pe-
dagogów, psychologów, lekarzy, pisarzy – uznanych autory-
tetów w dziedzinie edukacji. Cytaty znanych twórców, często
pojawiające się w tym programie, są źródłem mądrości god-
nej naśladowania. Przybliżą nauczycielowi wartość, sedno
działań z dzieckiem. Mają się stać cenną wskazówką, skłonić
do refleksji. Zakres treści programu pozwoli nauczycielowi
opracowywać plany pracy wychowawczo-dydaktyczno-
opiekuńcze oraz w taki sposób prowadzić działania z wy-
chowankami, aby osiągali oni umiejętności dające możli-
wość dobrego startu w szkole.
Optymalna praca z niniejszym programem winna być do-
brze zaplanowana nie tylko w okresowym, np. miesięcz-
nym, planie pracy nauczyciela, ale również dobrze roz-
planowana w tygodniu oraz w rytmie całego dnia pobytu
dziecka w przedszkolu. W każdym bowiem momencie dnia
można dobierać adekwatne do sytuacji metody i formy
pracy z wychowankiem, służące wielostronnemu rozwojo-
wi. W programie znajdziemy również treści rozszerzające,
które ułatwiają indywidualne podejście do dzieci szybciej
rozwijających się, zdolnych, dostosowują działania do ich
większych potrzeb i możliwości, oraz propozycje narzędzi
do badania diagnostycznego dzieci pięcio-, sześcioletnich.
Niniejszy program ułatwia organizowanie zajęć w grupach
różnowiekowych. Pomocny jest układ treści z podziałem
na trzy przedziały wiekowe i dodatkowo treści rozszerza-
jące, a w nich cele (przewidywane umiejętności dzieci) uło-
żone zgodnie z zasadą stopniowania trudności.
program „Nasze przedszkole”
Małgorzaty kwaśniewskiej i Wiesławy Żaba-Żabińskiej
Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej, wspomaga-
jący rozwój aktywności dzieci przeznaczony jest do instytu-
cjonalnie zorganizowanej pracy pedagogicznej z małymi
dziećmi.
Jego autorska koncepcja dostosowana jest do założeń pod-
stawy programowej wychowania przedszkolnego dla
przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach pod-
stawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego.
Zaproponowany w programie układ ma charakter autorski.
I tak, z ogólnie rozumianej aktywności wyodrębniono na-
stępujące jej przejawy: społeczną, językową, poznawczą,
artystyczną, ruchową, zdrowotną, w ramach których wy-
szczególnione zostały dodatkowe kategorie (przedstawio-
ne w schemacie kolumnowym, tj. aktywność, zakres treści
edukacyjnych i numer obszaru edukacyjnego z podstawy
programowej).
Układ treści programowych skoncentrowanych wokół form
aktywności dzieci podyktował specyfikę ujęcia szczegóło-
wych celów edukacji, pogrupowanych według wcześniej
przyjętego porządku. Po zaprezentowaniu treści z zakresu
danego obszaru aktywności znajdziemy wykaz postulowa-
nych efektów działalności edukacyjnej przedszkola, ujęty
w postaci listy kompetencji nabytych przez wychowanków.
Dokonano także przyporządkowania celów dotyczących
wspomagania określonego rodzaju aktywności dziecięcej
celom nadrzędnym wytyczonym w Podstawie programowej.
Program „Nasze przedszkole”, pomimo sztywności struktu-
ry, zakłada pełną elastyczność w toku wykorzystywania go
w pracy pedagogicznej, co w rzeczywistości oznacza dosto-
sowanie stawianych zadań (najlepiej o charakterze otwartym)
do potrzeb zespołu dziecięcego i poszczególnych jednostek,
dowolność w interpretacji treści, wykraczanie ponad – i tak już
rozbudowany – zakres materiału edukacyjnego.
Zgodnie z zaleceniami ministerialnymi dotyczącymi za-
chowania właściwych proporcji gospodarowania czasem
przeznaczonym na: swobodne zabawy, pobyt na świeżym
powietrzu, zajęcia dydaktyczne, czynności samoobsługowe,
porządkowe, opiekuńcze, autorki przedstawiają w anek-
sach przykładowe ramowe rozkłady dnia dla młodszych i
starszych dzieci. Dodatkowo w programie zaproponowane
zostały: rozkład materiału wychowawczo-dydaktycznego
na wrzesień i przykładowe całodzienne scenariusze zajęć
z dziećmi pięcioletnimi. Osobny rozdział zajmują ,,Zasady,
metody i narzędzia diagnozowania rozwoju dziecka”,
a w nim przykładowy arkusz obserwacyjny zamieszczony
w aneksie, oraz ,,Zasady, formy i przykłady organizowania
współpracy przedszkola z rodzicami”, w którym znajdzie-
my przykładowe scenariusze spotkań nauczyciela z rodzica-
mi, a także z dziećmi pięcio-, sześcioletnimi. Uwieńczeniem
programu są zatem ciekawe aneksy i bogaty zbiór propono-
wanej dla nauczycieli literatury fachowej.
Dzięki tak różnorodnym programom wychowania przed-
szkolnego możliwe jest, aby dziecko kończyło edukację
przedszkolną szczęśliwe, bogate w doświadczenia, gotowe
do ekspansji w nowym środowisku szkoły, podsumujmy
Zarządzanie przedszkolem
bliżej przedszkola 12.111 grudzień 2010
45
Jesteś prenumeratorem
miesięcznika
BlIżEJ PrZEDSZKOlA?
Potrzebujesz gotowych
scenariuszy zajęć
dla dzieci?
Zamów dwa
ekskluzywne
segregatory
z propozycjami
440 zabaw
i zajęć
dla dzieci!
Nasze scenariusze zajęć
pomagają realizować
podstawę programową!
W prezencie otrzymasz
płytę CD z kartami pracy!
ZAMóWIENIA:
Aneta Machał
specjalista ds. produktu
a.machal@blizejprzedszkola.pl
tel. 12 631 04 10
R
E
K
L
A
M
A
zatem ich różnorodność, a tym samym wyjątkowość:
o
„Dobry start przedszkolaka”
– jego nowatorskie rozwiązania mogą być szczegól-
nie pomocne dla organizatorów małych form wychowania przedszkolnego, a tym
samym bardzo przydatne w tworzeniu możliwości wyrównywania szans eduka-
cyjnych dzieci i wspomagania innowacyjnych rozwiązań wśród nauczycieli.
o
„Zanim będę uczniem”
– bardzo dobrze przygotowany pakiet programowy, me-
todyczny i organizacyjny wraz z narzędziami diagnostycznymi, który może być
realizowany w systemie powszechnego wychowania przedszkolnego. Znakomicie
skonstruowano program, wykazując w nim nowe rozwiązania treściowe.
o
„Odkryjmy Montessori raz jeszcze...”
– jest przykładem kreatywnej aktualizacji
pedagogicznego podejścia montessoriańskiego do edukacji przedszkolnej z jedno-
czesnym wdrażaniem go w nowych realiach społecznych, organizacyjnych i pro-
gramowych. Uznanie wzbudza integralna koncepcja wielostronnego wychowania
i wspomagania rozwoju dziecka w wieku przedszkolnym.
o
„Ku dziecku”
– treści zawarte w tym programie zachęcają nauczyciela do pracy
opartej na działaniu, indywidualizacji i różnicowaniu, zarówno sposobów pracy,
jak i efektów końcowych, we wszystkich obszarach. W programie pojęcie inteli-
gencji wielorakich zostało zastąpione pojęciami zdolności i zainteresowania
o
„Od przedszkolaka do pierwszaka”
– program jest uporządkowanym zbiorem
celów ogólnych. Bardzo ważne jest uwzględnienie przez autorki – w rozwiąza-
niach programowo-metodycznych – dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyj-
nymi. Program jest ukierunkowany na wielostronny rozwój dziecka. Dodatkowo
każdy blok tematyczny zawiera cytaty z dzieł znanych pedagogów, psycholo-
gów, lekarzy i pisarzy.
o
„Nasze przedszkole”
– program, pomimo sztywności struktury, zakłada pełną
elastyczność w toku wykorzystywania go w pracy pedagogicznej, co w rzeczywi-
stości oznacza dostosowanie stawianych zadań (najlepiej o charakterze otwartym)
do potrzeb zespołu dziecięcego i poszczególnych jednostek, dowolność w inter-
pretacji treści, wykraczanie ponad – i tak już rozbudowany – zakresu materiału
edukacyjnego.
Co zatem łączy powyższe programy? Na pewno najważniejsze wymaganie Ministerstwa
Edukacji Narodowej, a mianowicie zgodność z podstawą programową wychowania
przedszkolnego, określoną w rozporządzeniu MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie
podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz wychowania przedszkolnego
w poszczególnych typach szkół. Wszystkie opisane programy są poprawne pod wzglę-
dem merytorycznym i dydaktycznym. W myśl nowych przepisów są dokumentem bar-
dziej praktycznym niż teoretycznym. Akcentują wspieranie rozwoju dziecka, umożliwiają
zaspokajanie jego aktualnych potrzeb oraz dostosowują zadania do rozpoznanego pozio-
mu rozwojowego.
Bibliografia:
Bilewicz-Kuźnia B., Parczewska T., Ku dziecku, wyd. Nowa Era, 2010.
Broda I., Od przedszkolaka do pierwszaka, wyd. WSiP, 2010.
Czekalska R., Gaj A., Lauba B., Matczak J., Piecusiak A., Sosnowska J., Odkryjmy Montessori raz jeszcze…, wyd.
Impuls, 2008.
Kwaśniewska M., Żaba-Żabińska W., Nasze przedszkole, wyd. MAC Edukacja, 2009.
Rościszewska-Woźniak M., Dobry
start przedszkolaka, Wyd. Akade-
mickie Żak, 2010.
Tokarska E. i Kopała J., Zanim będę
uczniem, wyd. Edukacja Polska,
2009.
www.men.gov.pl zakładka Aktu-
alności > Archiwum > Programy
nagrodzone i wyróżnione w dru-
giej edycji Konkursu „Konkurs
na najlepsze programy wycho-
wania przedszkolnego”
Agnieszka Czeglik – nauczyciel dyplomowany z 18-letnim sta-
żem pracy. Dyrektor Przedszkola Publicznego nr 18 w Szczecinie,
nauczyciel akademicki w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych
w Szczecinie.
W pracy zawodowej szczególną uwagę zwraca na sferę wychowaw-
czą dzieci w działalności przedszkola. W kontaktach z dziećmi stara
się traktować je w sposób partnerski, pełen szacunku, a jednocześnie
nie pozbawiony humoru.
Za miesiąc:
Program wychowawczy przedszkola – przykłady,
propozycje, praktyczne rozwiązania.