Materiały bitumiczne
I
materiały
przeciwwilgociowe –
stosowane są do
ochrony budowli przed
działaniem
wody
pochodzącej z gruntów,
z opadów oraz wody
pochodzącej
ze
skraplania się wody z
powietrzem. Z uwagi na
różnorodność potrzeb
wynikających
z
konstrukcji i na
przeznaczenie budowli,
warunków eksploatacji
istnieje szeroka gama
materiałów
izolacyjnych. Można je
podzielić na grupy:
materiały konsystencji
gęstych past, mas,
kitów, cieczy, materiały
rolowe, papy na różnego
rodzaju nośnikach i folie
z tworzyw sztucznych i
metalowych materiały
sypkie w postaci
proszków
hydrofobowych
( otrzymywane na bazie
mineralnych)
Materiał bitumiczne
służące do wyrobu
materiałów
izolacyjnych,
przeciwwilgociowych
podzielić można na:
asfalty naturalne, asfalty
ponaftowe, smoły i paki
Właściwości asfaltu
konsystencja – stała,
półstała, ciekła o dużej
lekkości, barwa -
ciemnobrązowa,
topliwość – przy
podwyższonej temp.
zmiany stanu skupienia
zachodzą bez widocznej
granicy nie wydzielają
zapachu w stanie
nieorganicznym. Pod
względem chemicznym
asfalty
stanowią
mieszaninę
węglowodorów i ich
pochodnych.
Charakterystycznym jest
dla asfaltów ich skład
grupowy, wg. którego
można podzielić je na
podstawie
ich
rozpuszczalności w
rozpuszczalnikach
organicznych. Jest to
klasyfikacja
(Marcuusona): składniki
olejowe – lekkie oleje
mineralne g <1 g/cm2
jest to mieszanka
nasyconych
i
nienasyconych
węglowodorów
zawierających również
związki
cykliczne.
Składniki te nadają
asfaltom miękkość i
zdolność do upłynnienia
się.
Żywice asfaltowe –
twarde masy o gęstości
cząsteczkowej poniżej
1000, mięknący w temp.
100C. Rozpuszczalne w
czystej
benzynie
charakteryzuje
je
wysoka ciągliwość i
wysoka temp. topnienia.
Zwiększają ciągliwość i
plastyczność asfaltu.
Kwasy asfaltogenowe i
ich bezwodnie - mają
charakter kwaśny, są
rozpuszczalne
w
alkoholu i benzynie, pod
względem struktury
fizyko – chemicznej
asfalty
stanowią
koloidalne roztwory
asfaltenu
z
absorbowaniem częściej
olejów i żywic.
Składniki te wpływają
na
właściwości
techniczne asfaltu. Na te
właściwości
mają
wpływ także składniki
mineralne takie jak:
glina, piasek, wapienie.
W
budownictwie
wykorzystuje się asfalty
naturalne wydobywane
ze złóż zalegających w
skorupie ziemskiej oraz
asfalt
sztuczny
(
ponaftowy)
stanowiący pozostałości
po destylacji ropy
naftowej.
Asfalty charakteryzują
się
następującymi
właściwościami:
Temperatura
mięknienia, penetracją,
temperaturą łamliwości
ciągliwością, lepkością
dynamiczną
Asfalty naturalne –
występują także w
skałach wapiennych i
piaskowcach
przesyconych asfaltem.
Asfalty przed użyciem
poddaje
się
oczyszczeniu przez
ogrzanie, w czasie
którego usuwa się z nich
wodę i grubsze
zanieczyszczenia.
Asfalty
naturalne
posiadają wysoką temp.
zmiękczenia ( 106 –
200C).
Najtwardsze asfalty
wykazują penetrację 0 –
30, a ciągliwość 0 –2
cm Z uwagi na dużą
twardość i kruchość
asfalty naturalne nie są
wykorzystywane
samodzielnie, ale służą
do
ulepszenia
właściwości
zbyt
ciekłych
asfaltów
ponaftowych i nadają im
wyższą temp. oraz
obniżają penetrację.
Asfalty ponaftowe –
mogą
być
wykorzystywane bez
dodatkowej obróbki
jako asfalty miękkie o
wysokiej penetracji, ale
często poddaje się je
procesom
polepszającym
ich
właściwości. Ulepszone
asfalty ponaftowe ( tzn.
dmuchane, utlenione) są
otrzymywane przez tzw.
proces
dmuchania.
Polega
on
na
wydmuchiwaniu pod
ciśnieniem
do
rozgrzanego asfaltu
powietrza lub pary
wodnej. W wyniku
przedmuchiwania
następuje utlenienie