manley shrimp mahi

luty 2007

Przedwzmacniacz/koñcówka mocy

HI-END

Piêæ wejœæ liniowych, wyjœcie

nieregulowane oraz dwa wyjœcia regulowa-

ne. Gniazda RCA s¹ oddalone od siebie,

przez co ³atwo operuje siê kablami.

SHRIMP

Fronty w kolorze navy-blue, ga³ki w stylu lat retro, sam kszta³t obudów – doœæ, aby stworzyæ charakterystyczny styl.
Ka¿de urz¹dzenie Manleya zapada w pamiêæ. Testowany wzmacniacz sk³ada siê z sekcji – przedwzmacniacza oraz dwóch
monofonicznych koñcówek mocy. “Koñcówka mocy” – to brzmi dumnie, a jeszcze bardziej, kiedy mówi siê “Monoblok”,
sugeruj¹c potêgê, moc i godziwe rozmiary. Jednak Mahi zosta³ zaprojektowany w inny sposób. Gabaryty s¹ tak niewielkie,
¿e nawet wiêkszoœæ kobiet uzna te klocuszki za s³odkie. Przedwzmacniacz jest z kolei pe³nowymiarowy, a nawet przystosowany
do zamocowania w racku studyjnym.

Przedwzmacniacz ma wygl¹d okreœlony

przez grê kolorami i kszta³tami. Jakby przedar³
siê do nas wprost z piêknych lat 50. Równie¿
z powodu braku pilota. EveAnna Manley, obecna
w³aœcicielka i duch sprawczy tej firmy twierdzi,
¿e nie da siê zbudowaæ zdalnego sterowania,
które nie wp³ywa³oby na dŸwiêk, szczególnie jeœ-
li jest to urz¹dzenie lampowe. Co za audiofilskie
wyczucie i bezkompromisowe podejœcie u p³ci
piêknej! Ju¿ tylko dlatego trzeba mieæ dla Man-
leya szacunek. Ale kolejnym brakiem, którego
nie da siê zbyt ³atwo wyt³umaczyæ, jest nieobec-
noœæ wyjœcia s³uchawkowego. Wejœæ liniowych,
opartych na z³oconych gniazdach RCA jest piêæ,
plus nieregulowane wyjœcie do nagrywania i dwie
pary wyjœæ regulowanych dla koñcówek mocy.
Wejœcia, a wiêc i preampu dla gramofonu, nie
stwierdzono.

Wewn¹trz mamy popis techniki lampowej.

Poœrodku, ustawiona pionowo, znajduje siê g³ów-
na p³ytka z uk³adem. Sygna³ trafia tutaj grubymi
plecionkami ze srebrzonej miedzi, owiniêtymi
foli¹ aluminiow¹, które z drugiej strony przyluto-
wane s¹ do p³ytki z gniazdami wejœciowymi. We-
jœcia wybierane s¹ mechanicznym prze³¹cznikiem
umieszczonym tu¿ obok, jego oœ przed³u¿ono do
przedniej œcianki. Pierwszym stopniem wzmac-
niaj¹cym zajmuj¹ siê podwójne triody 12AT7EH
(ECC81), dziewiêcionó¿kowe, miniaturowe lam-
py, nosz¹ce logo amerykañskiej firmy Electro-
Harmonics (ale produkowane w rosyjskiej firmie
Sovtek). Dalej krótkimi kabelkami sygna³ p³ynie
do piêknego potencjometru firmy Noble, za któ-
rym znajduje siê potencjometr zrównowa¿enia
kana³ów tej samej firmy. Sygna³ wraca do znako-

Z kobiet¹ bez zdalnego sterowania

Manley

SHRIMP/MAHI

Lampy u¿yte w Shrimpie pochodz¹
ze wspó³czesnej produkcji Electro-
Harmonics – na wejœciu – oraz
z dawnej (NOS) General Electric –
na wyjœciu. Obok nich kondensatory
Mundorfa, sprzêgaj¹ce lampy
z wyjœciem.

mitych lamp typu NOS firmy General Electric –
du¿ych, podwójnych triod 7044, o wysokim
wzmocnieniu. Za lampami umieszczono konden-
satory sprzêgaj¹ce je ze œwiatem zewnêtrznym –
s¹ to drogie polipropylenowe MultiCapy Mun-
dorfa. Kondensatory tej samej firmy, choæ mniej-
sze, wystêpuj¹ zreszt¹ w innych miejscach uk³a-
du, w sprzê¿eniach miêdzystopniowych.

Zasilacz opiera siê na ekranowanym transfor-

matorze typu 2C z bankiem kondensatorów
elektrolitycznych amerykañskiej firmy Cornell
Dubilier, na których znajduje siê jednak logo
Manleya – najwyraŸniej wspó³praca obydwu firm
idzie co najmniej dobrze, poniewa¿ na takie eks-
trawagancje, jak w³asne logo na elemencie, mo¿-
na sobie pozwoliæ dopiero przy pewnym pozio-
mie zamówieñ. Czêœæ oporników, w tym kato-
dowe, pozyskano z firmy Dale. Wszystko wygl¹-
da solidnie i profesjonalnie. Od lamp najbardziej
odstrasza widmo ich zawodnoœci, Manley dok³a-
da wiêc wszystkich si³, aby ten stereotyp przy-
najmniej podwa¿yæ.

Prawie ca³y uk³ad Shrimpa

zmontowano na pionowej p³ytce.

Jedynie potencjometry z kondensato-

rami sprzêgaj¹cymi otrzyma³y osobn¹,

przykrêcon¹ do przedniej œcianki

dodatkow¹ p³ytkê.

Przedwzmacniacz/koñcówka mocy

HI-END

luty 2007

MAHI

Gniazda
g³oœnikowe WBT
i z³ocone
gniazdo
RCA
- obydwa
umieszczono
na górnej
œciance.

Wzmacniacz mocy Mahi ma postaæ monoblo-

ku (dla stereo potrzebne s¹ wiêc dwa). Wpraw-
dzie powiela ogólny schemat z lampami na
wierzchu, ustawionymi przed transformatorami
– sieciowym i wyjœciowym – jednak kszta³t obu-
dowy, wraz z umieszczonymi w rogach okr¹g³y-
mi, wykonanymi z litego aluminium pilarami-nó¿-
kami-kolcami, jednoznacznie wskazuje na Man-
leya. Transformatory s¹ maleñkie i wygl¹daj¹ jak
niewielkie d³awiki. Gdybym wczeœniej nie s³ucha³
Stingraya i innych wzmacniaczy tej firmy, gdzie
równie¿ transformatory by³y niewielkie, a co naj-
wyraŸniej nie stanowi³o problemu, zacz¹³bym siê
powa¿nie martwiæ. Transformator g³oœnikowy
posiada dodatkowo tylko jeden odczep (na
5 omów), wiêc mo¿na go nawin¹æ bardzo œcis-
³ym zwojem, bez wybrzuszeñ. Miêdzy transfor-
matorami umieszczono kondensatory filtruj¹ce –
spor¹ bateriê – na których, podobnie jak
w przedwzmacniaczu, znajduje siê logo Manleya.
Nad wzmocnieniem pracuj¹ cztery lampy
EL84M, tak¿e z manleyowym logo, pochodz¹ce
z firmy Reflector (s¹ to NOS-y 6P14P-ER, wojs-
kowe lampy ze starych zapasów, znacznie lepsze
od wspó³czesnej produkcji kontynuowanej pod
mark¹ Sovtek). I jeœli ktoœ siê krzywi, poniewa¿
w krêgach lampomaniaków EL84 nie jest uwa¿a-
na za “arystokratkê”, to spieszê donieœæ, ¿e nie-
s³usznie; nawet bardzo drogie japoñskie kon-
strukcje s¹ na niej oparte. Sterowaniem zajmuje
siê amerykañska podwójna trioda o sporej mocy
– 6414W (amerykañska, wojskowa wersja lampy
12BH7A ze zwiêkszonym maksymalnym pr¹dem
wyjœciowym), a jako spliter fazy pracuje lampa
ECC81 (12AT7), taka sama jak w przedwzmac-
niaczu, jednak tym razem jest to NOS jugos³o-
wiañskiej firmy Ei. Przy przedniej œciance
umieszczono dwa prze³¹czniki hebelkowe. Jed-
nym mo¿emy zmieniaæ tryb pracy koñcówki: do
dyspozycji mamy tryb triodowy (dodatkowe siat-
ki s¹ wówczas pod³¹czone do masy), w którym
mamy otrzymaæ 20 W (prawdê ujawni Radek
w “Laboratorium”) oraz klasyczny, ultralinearny,
maj¹cy zapewniæ 40 W. Drugim prze³¹cznikiem

Z przodu cztery

lampy EL84M,

przed nimi

podwójna trioda

6414 i na samym

przodzie

ECC81.

Wszystkie u¿yte w Mahi lampy to
drogie NOS-y, lampy pochodz¹ce
ze starych zapasów – Reflectora,
General Electric i Ei.

nie wtórne. Jedyne, do czego mo¿na siê przycze-
piæ, to sposób pod³¹czenia transformatora g³oœ-
nikowego do solidnych gniazd g³oœnikowych
WBT – s¹ to niklowane “oczka”, zakrêcane nie-
z³ocon¹ nakrêtk¹. Tak¿e kabel ekranowany, taki
sam jak w przedwzmacniaczu, biegn¹cy z ty³u
urz¹dzenia, od z³oconego gniazda RCA do same-
go przodu, jest doœæ d³ugi.

Wy³¹cznik sieciowy znajduje siê z ty³u urz¹-

dzenia. Chc¹c wiêc “odpaliæ” dzielony wzmac-
niacz Manleya oparty o Shrimpa i monobloki Ma-
hi, trzeba pstrykn¹æ a¿ trzema. O ile¿ prostsze
by³oby ¿ycie, gdyby by³y one wyposa¿one w coœ
w rodzaju “triggera”, zdalnie odpalaj¹cego (na-
piêciem 12 V) koñcówki przy przekrêceniu ga³ki
wy³¹cznika sieciowego Shrimpa z ‘off’ na ‘on’…

zmieniamy g³êbokoœæ pêtli sprzê¿enia
zwrotnego: 3-6-10 dB.

Metalowa, sztywna siatka okry-

waj¹ca przedwzmacniacz Shrimp,
s³u¿y tak¿e jako dolna œcianka Mahi.
Po jej zdjêciu ukazuje siê du¿a p³ytka
wype³niaj¹ca niemal ca³¹ przestrzeñ.
W sprzê¿eniu miêdzystopniowym
zastosowano kondensatory polipro-
pylenowe PPT z logo Manleya,
a oporniki bocznikuj¹ce kondensato-
ry katodowe to znakomite Dale’y.
Podobnie jak w przedwzmacniaczu,
du¿¹ uwagê przy³o¿ono do prowa-
dzenia masy – jej œcie¿ka zosta³a pogrubio-
na przylutowan¹ srebrzank¹. Wydaje siê, ¿e
sekcja napiêciowa otrzyma³a w³asne uzwoje-

Ca³y uk³ad Mahi
zmontowano na p³ytce
drukowanej.

listopad 2006

HI-END

Przedwzmacniacz/koñcówka mocy

L A B O R A T O R I U M

Monofoniczna koñcówka mocy Manley Mahi to urz¹dzenie niezwyk³e

ze wzglêdu na ró¿norodnoœæ dostêpnych trybów pracy, które mo¿emy
³atwo zmieniaæ za pomoc¹ prze³¹czników hebelkowych umieszczonych tu¿
przy lampach. Wzmacniacz by³ wiêc bardzo wdziêcznym obiektem do po-
miarów, pozwalaj¹cym przeœledziæ ró¿nice parametrów miêdzy poszcze-
gólnymi konfiguracjami. Przypomnê, ¿e mamy dwa g³ówne tryby pracy,
trioda (Triode) i ultralinear (UL), niezale¿nie od nich pozostaj¹ do wyboru
trzy ró¿ne wartoœci sprzê¿eñ zwrotnych, standard (Std), minimum (Min)
i maksimum (Max).

Zacznijmy tradycyjnie od mocy wyjœciowej, dla ka¿dego obci¹¿enia

(wzmacniacz ma pojedynczy odczep transformatorów, jak informuj¹ mate-
ria³y producenta, skalibrowany do 5 omów), w tabelce umieszczono trzy
wyniki. Pierwszy dotyczy trybu Triode, drugi UL (obydwa przy zniekszta³-
ceniach 1%), trzeci ponownie trybu Triode, ale dla progu THD+N=5%.
Przy 8 omach urz¹dzenie oferuje 13W jako trioda, rosn¹ce do 25W w kon-
figuracji ultralinear, a podniesienie dopuszczalnych zniekszta³ceñ do 5%
daje przy w trybie triode wzrost mocy a¿ do 33W – oczywiœcie w trybie UL
by³aby ona jeszcze wy¿sza.

Moc znamionowa (1% THD+N, 1kHz) [W]
Obciążenie [

Ω

] Wysterowanie (K −kanały)

1 KANAŁ

13*/25**/33***

16*/19**/40***

Czułość (dla maks. mocy, Triode, STD) [V]

0,23

Stosunek sygnał/szum (filtr A−ważony,
w odniesieniu do 1W, Triode, STD) [dB]

Dynamika (Triode, STD) [dB]

Zniekształcenia THD+N
(1W, 8

Ω

, 1kHz, Triode, STD) [%]

0,1

Współczynnik tłumienia
(w odniesieniu do 4

Ω,

Triode, STD)

* - Tryb Triode, ** - Tryb UL
*** - Tryb Triode THD+N=5%

Rys. 3. Moc

Rys. 2. Zniekształcenia harmoniczne

Rys. 1. Pasmo przenoszenia

Rys. 3. Moc

Dla 4 omów moc roœnie do 16W w pierwszym wariancie, ale co cieka-

we, tryb UL przynosi zaledwie 19W (najwyraŸniej wzmacniacz niezbyt dob-
rze czuje siê przy tym obci¹¿eniu), dopiero 5% próg zniekszta³ceñ pozwala
cieszyæ siê blisk¹ deklaracjom producenta moc¹ 40W.

W ka¿dym przypadku przejœcie ze standardowego na minimalny poziom

sprzê¿enia skutkowa³o spadkiem mocy o ok. 10%, zaœ maksymalne sprzê-
¿enie procentowa³o wzrostem mocy o ok. 1-2W wzglêdem pozycji wy-
jœciowej.

Czu³oœæ koñcówki to znakomite 230mV (trioda, standardowy poziom

sprzê¿enia zwrotnego), poziom szumów jest jak na konstrukcjê lampow¹
równie¿ bardzo dobry, S/N wynosi 85dB, dziêki czemu dynamice uda³o siê
wspi¹æ na pu³ap 98dB (a moc Manleya jest przecie¿ niewielka).

Transformatory wyjœciowe robi¹ swoje, zwiêkszaj¹c impedancjê wy-

jœcia, nie ma wiêc szans na dobry wspó³czynnik t³umienia, uda³o siê uzyskaæ
zaledwie 7.

Dalsza czêœæ pomiarów jest równie¿ bardziej rozbudowana ni¿ zwykle,

zacznijmy od podstawowego pasma przenoszenia, które obrazuje rys.1a.
Zarówno na 8, jak i na 4 omach widoczne s¹ spadki sygna³u na basie poni¿ej
100kHz, dla 8 omów 10Hz przypada na -1.2dB, a dla 4 omów na -1.6dB.
W zakresie góry wyraŸne “ciêcie” rozpoczyna siê od 30Hz, jednak punkty -
3dB przypadaj¹ odpowiednio na 82kHz i 78kHz - bior¹c pod uwagê lampo-
w¹ konstrukcjê z transformatorem na wyjœciu, to œwietny rezultat.

Pomiar na rys.1b ukazuje pasmo przenoszenia przy ró¿nych ustawie-

niach pêtli sprzê¿enia zwrotnego. Podstawow¹ charakterystykê oznaczon¹
kolorem czerwonym i opisan¹ jako 8ohm-Std znamy ju¿ z wykresu rys.1a
(tryb triodowy). Przy minimalnym sprzê¿eniu (8ohm-min, kolor czarny)
pasmo jest zdecydowanie wê¿sze (-3dB przy 10Hz oraz 53kHz), z kolei
g³êbokie sprzê¿enie (8ohm-max, kolor niebieski) procentuje znacznie lep-
szym przetwarzaniem basu (10Hz przy -0.5dB), natomiast góra pasma
w porównaniu do pomiaru wyjœciowego nawet nieco wczeœniej opada,
choæ -3dB wci¹¿ pojawia siê przy ok. 81kHz. Mo¿e to mieæ zwi¹zek z ogra-
niczeniem wynikaj¹cym z konstrukcji transformatora wyjœciowego.

Rozk³ad zniekszta³ceñ z rys.2 pokazuje bardzo silne harmoniczne ni¿-

szych rzêdów - druga, trzecia i czwarta le¿¹ przy -52dB, -54dB oraz -63dB.
Przy -78dB i -79dB mamy pi¹t¹ i szóst¹, a siódma oraz dziewi¹ta (-88dB) s¹
ostatnimi ze szpilek przekraczaj¹cych -90dB. Ponad niskim widmem szu-
mów doœæ wyraŸnie widaæ kolejne harmoniczne, a¿ do szesnastej w³¹cznie.

Rys.3a to pierwszy z dwóch wykresów moc vs. THD+N, kolorem

czerwonym i niebieskim oznaczono typowe charakterystyki dla
8 i 4 omów, wykonano je w trybie Triode przy standardowym poziomie
sprzê¿enia zwrotnego. Widaæ przewagê obci¹¿enia 8 omowego, zniekszta³-
cenia s¹ ni¿sze niemal w ca³ym zakresie (nie licz¹c najwy¿szych mocy),
minimum dla 8 omów przypada na 0.1% przy 1.2W, dla 4 omów jest to
0.21% przy niskiej mocy 0.3W.

Trzecia charakterystyka umo¿liwia porównanie zniekszta³ceñ trybów

triodowego oraz ultralinearnego, kolorem czarnym naniesiono pomiar przy
8 omach w ustawieniu UL. Przewaga triody utrzymuje siê do mocy 2.5W
powy¿ej której zniekszta³cenia rosn¹, a przewagê zyskuje UL, w szerszym
zakresie praktycznych mocy to w³aœnie ten tryb jest bardziej polecany.

Porównanie wp³ywu g³êbokoœci sprzê¿enia zwrotnego na poziom znie-

kszta³ceñ umo¿liwia rys.3b. Wszystkie charakterystyki wykonano w trybie
triodowym, na obci¹¿eniu 8 omów, oznaczenia Min, Std, Max odpowiadaj¹
po³o¿eniu prze³¹cznika do regulacji FD. Zwiêkszanie sprzê¿enia powoduje
spadek THD+N, w ca³ym zakresie mocy najkorzystniejszy przebieg ma
wiêc charakterystyka 8ohm-Max, a najwy¿sze THD+N towarzysz¹ pomia-
rowi 8ohm-Min. Ró¿nice poziomu zniekszta³ceñ s¹ praktycznie takie same
w ca³ym zakresie mocy.

KINO DOMOWE

paŸdziernik 2004

KINO DOMOWE

paŸdziernik 2006

Przedwzmacniacz/koñcówka mocy

O D S £ U C H

40 watów z lampy to nie w kij dmucha³, a ¿e nie s¹ to informacje prze-

sadzone (a nawet jeœli, to niewiele), udowodni³ ods³uch wymagaj¹cej pod
tym wzglêdem, znakomicie nagranej p³yty Noviki Tricks of Life (Kayax/EMI
79277, CD). Elementy wokó³ s³uchacza, wdrukowane w rozpoczynaj¹cy
album utwór by³y rozmieszczone w sugestywny, doœæ bliski i “solidny” spo-
sób. By³y, jak by to powiedzieæ, treœciwe, nie rozrzedzone. Informacje z osi
ods³uchu by³y z kolei przyjemne, ³adne, pozbawione ostroœci. I te dwa ele-
menty – g³adkie prowadzenie planów na wprost, poœrodku sceny, oraz
wyraziste, dynamiczne po obydwu stronach – definiowa³y brzmienie syste-
mu w dziedzinie przestrzeni. Wokale bêd¹ podawane w sugestywny, plas-
tyczny sposób, ale bez ostrych krawêdzi, maj¹c nieco zaokr¹glony atak
i ciep³¹ barwê. Dlatego wokal Noviki, który czasami ma nieco mocniejsz¹
górê (w tym przypadku chodzi o sybilanty), zosta³ przez Manleya oddany
bez rozjaœnienia, jedwabiœcie. Z kolei, kiedy w 1:35 w utworze Movie Girl
z jednej strony uderzaj¹ dŸwiêczne cymba³ki, w ka¿dym razie wysoko usta-
wione dŸwiêki, to zostaj¹ oddane w natychmiastowy, dynamiczny sposób.
Taki charakter prezentowania wokalu i towarzysz¹cych mu instrumentów
powoduje, ¿e dŸwiêk bêdzie i ekscytuj¹cy, i lekko zdystansowany (w filozo-
fii nazywa siê to “coincidentia oppositorum”).

Jak siê mo¿na by³o spodziewaæ, bas nie ma takiej kontroli jak tranzysto-

rowce, z drugiej strony zakres ten jest co najmniej tak dobry jak w testo-
wanym niedawno Unison Research S6, opartym o znacznie mocniejsze lam-
py EL34. S³aboœæ definicji na samym dole nie przeszkadza monoblokom
oddawaæ sporej iloœci energii i bardzo dobrze pilnowaæ rytmu i wybrzmieñ
w zakresie œredniego i wy¿szego basu. Nawet energetyczne i znakomicie,
nisko nagrane dŸwiêki z p³yty Noviki zosta³y przez wzmacniacz swobodnie
oddane do du¿ych, 4-omowych kolumn. Piêkna by³a ich barwa, jak w dob-
rej lampie – gêsta, ci¹g³a i wyrazista. Ale bas nie zdominuje nagrañ, nawet
tak wymagaj¹cych pod wzglêdem utrzymania równowagi, jak z p³yty z viol¹
da gamba w roli g³ównej: The Galaxy Recordings The Spirit of Gambo (Stoc-
kfish, SFR 357.4042.2, SACD/CD), gdzie brzmienie tego instrumentu by³o
otwarte, bez przeci¹¿enia. Tak¿e towarzysz¹cy jej klawesyn by³ dŸwiêczny,
mocny i dok³adny.

Ciekaw by³em, jak Mahi zachowaj¹ siê z muzyk¹, w której du¿a czêœæ

instrumentów nagrana jest w osi ods³uchu, jeden za drugim. Przes³ucha³em
wiêc p³ytê Jima Halla Concierto (CTI/Epic/Mobile Fidelity, UDSACD 2012,
SACD/CD), gdzie du¿a czêœæ You’d Be So Nice To Come Home To jest w³aœ-
nie tak zrealizowana, niemal mono, z gitar¹ na pierwszym planie, ustawio-
nym dalej kontrabasem i perkusj¹ z ty³u. Potwierdzona zosta³a teza o lek-
kim zaokr¹gleniu dŸwiêku na samym œrodku – blachy by³y nieco cieplejsze,
bardziej “z³ote” ni¿ “srebrne”. Niezwykle dobrze oddane zosta³y natomiast
ró¿nice barwowe pomiêdzy tymi trzema instrumentami, ró¿nice podtrzy-
muj¹ce ich dobr¹ separacjê. Pierwszy plan zosta³ nieco przybli¿ony, jednak
ka¿dy z nich istnia³ w nieco wiêkszej przestrzeni ni¿ przedtem. Same w so-
bie nie by³y du¿e, jednak wraz z “halo”, które w urz¹dzeniach lampowych
najczêœciej wystêpuje wraz z dŸwiêkiem podstawowym, da³o to wra¿enie
wiêkszego dŸwiêku – jako ca³oœci. Co wa¿ne, zachowany zosta³ rytm nagra-
nia – bo Manley nigdy nie zwalnia rytmu, nie zaciera go, nawet jeœli central-
ny obraz jest nieco bardziej zrelaksowany.

Mahi zosta³y wyposa¿one w dwa prze³¹czniki, którymi mo¿na stworzyæ

dwanaœcie ró¿nych kombinacji trybu pracy lamp wyjœciowych i g³êbokoœci
sprzê¿enia zwrotnego. Wprawdzie dla audiofila tryb triodowy jest najbar-
dziej poci¹gaj¹cy, jednak z mojego doœwiadczenia z Mahi wynika, ¿e z kla-
sycznymi kolumnami, o przeciêtnej sprawnoœci, znacznie lepszy by³ tryb
ultralinearny. W triodowym bas jest, jak dla mnie, nieco zbyt ma³o zwarty,
os³abia siê te¿ precyzja œrodka. Jedynie góra wydaje siê lepiej ró¿nicowana,
z wiêksz¹ iloœci¹ warstw, jednak, moim zdaniem, nie równowa¿y to zalet
klasycznego trybu. Z kolei, jeœli chodzi o sprzê¿enie zwrotne, to prefero-
wa³em najni¿sz¹ wartoœæ (3 dB), poniewa¿ im wy¿ej, tym gorsza, mniej
dŸwiêczna by³a góra. Powy¿sza relacja zosta³a dotyczy wiêc ustawienia:
tryb – ‘ultralinear’, SZ – ‘min.’ Tryb ‘triode’, ze sprzê¿eniem 6 dB okaza³ siê
natomiast bardzo dobry przy kolumnach o wysokiej sprawnoœci i ³agodnych
wahaniach impedancji. Wojciech Pacu³a

Za projekt

Shrimpa odpowie-

dzialny jest g³ówny

in¿ynier firmy –

Baltazar R.

Hernandez, zaœ za

Mahi sama

EveAnna.

SHRIMP/MAHI

Cena [z³]

9000/12 000 (para)

Dystrybutor

MOJE AUDIO

www.mojeaudio.pl

Wykonanie i komponenty
Znakomite obudowy i komponenty. Ró¿ne tryby pra-
cy koñcówki. Przedwzmacniacz bez wyjœcia s³uchaw-
kowego, phono i zdalnego sterowania.

Laboratorium (MAHI)
Niskie szumy, du¿o harmonicznych. Dobra moc
w trybie UL, ale i trioda niewiele ustêpuje.

Brzmienie
Miêsiste, dŸwiêczne i plastyczne. Dobra dynamika
i pe³ny bas.

luty 2007

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Greenland Shrimp
Greenland Shrimp
Manley Stingray
Manley Lissa Kawaler do wziecia(1)
Rewicz, Tomasz i inni Isolation and characterization of 8 microsatellite loci for the ‘‘killer shri

więcej podobnych podstron