Garść informacji w sprawie UFO

z kręgu wtajemniczonych

W roku 1985 poznałam dwóch ludzi, którzy utrzymywali, że posiadają pochodzącą z kół

rządowych wiedzę na temat pozaziemskiej cywilizacji z podwójnego układu gwiezdnego Dzeta
Sieci (Zeta Reticulum) położonego w odległości 35,7 lat świetlnych od Ziemi. Jeden z nich był
emerytem osiadłym w Waszyngtonie, zaś drugi nadal pracował dla rządu na południowym
wschodzie. Obaj twierdzili, że pracowali w tajnym zespole będącym kontynuacją MJ-12 (Majestic
Twelve) z czasów administracji Trumana. Twierdzili także, że wiedzą o innych obcych istotach,
określanych się mianem „szaraków” lub „małych ludzików”, które nie cieszyły się ich zaufaniem.
Inne obce formy życia, które jeszcze bardziej zaciemniały ich zdaniem sytuację, to biologiczne
androidy charakteryzujące się zróżnicowanym wyglądem – od form insektoidalnych do
humanoidalnych – który ich twórcy nadawali im stosownie do zadań, które miały wykonać. Obaj
dostarczali mi od czasu do czasu na przestrzeni minionych lat informacji, które mogłam sprawdzić
jedynie zestawiając je z wypowiedziami innych wojskowych. Chcąc uczynić zadość ich prośbie o
nie podawanie ich nazwisk, uzyskane od nich informacje włożyłam w usta jednej osoby, którą będę
nazywała umownie Shermanem.

Sherman potwierdza, że grupę MJ-12 utworzono w roku 1947 na mocy dyrektywy Harry'ego S.

Trumana. Twierdzi, że jednym z zadań MJ-12 zapisanym w jej statucie jest badanie zjawiska UFO,
nadzorowanie akcji przejmowania rozbitych latających spodków oraz ciał obcych istot, kopiowanie
pozaziemskich technologii oraz badanie pojmanych istot, które określa się mianem „pozaziemskich
jednostek biologicznych” (Extraterrestrial Biological Entity; w skrócie EBE). Grupę MJ-12
stworzono również po to, aby, jak twierdzi, utrzymywać społeczeństwo w nieświadomości
obecności obcych istot i nie dopuścić do paniki oraz przeciekania w czasie Zimnej Wojny
zaawansowanych technologii pozaziemskiego pochodzenia za Żelazną Kurtynę. W latach
dziewięćdziesiątych MJ-12 zmieniło według Shermana swoją nazwę kodową na rozpoczynającą się
od symbolu „E2”

1

.

Zapytałam Shermana, czy widział na własne oczy coś, co było wytworem technologii nie będącej

dziełem człowieka.

– Trzymałem w rękach komunikator EBE-ów, który zwany jest Żółtą Księgą, prawdopodobnie

dlatego, że ukazujące się na niej słowa wyglądają, jak gdyby były utworzone z żółtego światła.
Księga ta nie ma żadnych stron. Jest to prostokąt o wymiarach 38 na 48 centymetrów. Gdyby ktoś
widział ją leżącą na stole, myślałby, że to płaski kawałek plastyku o szarawym, metalicznym
połysku. Kiedy jednak weźmie się ją w ręce, z miejsca pojawiają się na niej żółte słowa. Czytający
przesuwa oczami po ukazujących się słowach, które pojawiają się dopóty, dopóki trzymający ją
czyta. Kiedy doczyta się stronę do końca, na tej samej powierzchni ukazuje się następna, potem
następna i tak dalej. Nie mam pojęcia, jak to działa.

2

Kiedy księgę odwróci się na drugą stronę, pojawiają się trójwymiarowe, holograficzne obrazy,

które zdają się unosić w powietrzu. Podobno można kontrolować wyświetlaną sekwencję, jeśli wie
się, pod jakim kątem pochylać księgę. Powiedziano mi, że EBE-y wiedzą, jak chwytać czas i
wyświetlać go w postaci trójwymiarowych obrazów [podkreślenie moje – LMH]. Istnieją
instrukcje mówiące, jak ją trzymać i czytać oraz jak oglądać obrazy. Niestety, nie miałem żadnej z
nich, przeto w ciągu jednej godziny: w czasie której miałem ją w rękach, dowiedziałem się tylko
kilku rzeczy. Żółta Księga opisywała historię Ziemi, włącznie z Chrystusem, który został według
niej przysłany tu przez EBE-ów, aby nauczać ludzi miłości i nieagresywnych zachowań, lecz ludzie
zabili go. Żółta Księga pokazywała nawet, jak różne rzeczy są budowane, od fundamentów
wyłaniających się z ziemi, po kolumny, a następnie gotowy, ukończony budynek.

– W jaki sposób EBE-y komunikują się w języku angielskim lub innych ziemskich

językach?

– Nie wiem. Nie mam pojęcia, w jaki sposób odbywa się tłumaczenie. Kiedy czytałem Żółtą

Księgę, wszystko było po angielsku. Być może przechwytuje ona fale mózgowe lub coś innego i
przetwarza wszystko interaktywnie na język jej użytkownika.

– Podniesienie Żółtej Księgi uaktywnia ją?
– Tak.
– Kiedy odwróci się ją na drugą stronę, ukazują się podobne do holograficznych projekcje,

które wiszą, jakby w powietrzu, i dotyczą tego, o czym się czytało na poprzedniej stronie, czy
tak?

– Nie, kiedy się ją odwróci, należy trzymać ją za bok i pochylać pod różnymi kątami. Lekkie

przesunięcie sprawia, że pojawiają się różne obrazy.

– Czy obrazy są związane z tym, co się w danym momencie czyta?
– Niekoniecznie. Trzeba mieć instrukcje. Nie wiedziałem, pod jakim kątem ją trzymać. Bawiłem

się nią i widziałem różne obrazy, nie zawsze związane tematycznie z tym, co czytałem. Gdyby
pozwolono mi teraz jeszcze raz ją poczytać... wiem, że istnieje początkowy wzór i że odpowiednio
się posuwając można wyświetlać obrazy dotyczące tego, o czym się czyta.

– Czy właśnie wtedy widziałeś Chrystusa?
– Tak.
– Czy obrazom towarzyszył dźwięk?
– Nie, nie było żadnego dźwięku. Wiele lat później, po tym jak widziałem Żółtą Księgę, ktoś

powiedział mi, że są dźwięki związane z obrazami, ale ja ich wtedy nie słyszałem. Być może
robiłem coś nie tak, jak należy, nie poruszałem nią właściwie.

– Czy widziałeś Chrystusa, jak przemawia na Górze Oliwnej? A może w chwili

ukrzyżowania? Albo w jeszcze innych okolicznościach?

– Obraz, który widziałem, dotyczył chwili już po ukrzyżowaniu Chrystusa, kiedy umarł i

wstępował do nieba. To było piękne. Miał rodzaj poświaty wokół głowy. Ten obraz był ruchomy.

– Widziałeś zatem Chrystusa wznoszącego się w świetlistej aureoli?
– Tak. Byli tam też ludzie na ziemi, oni również się poruszali. To coś podobnego do tego, co

pamiętam z dzieciństwa, takiego koła, do którego wstawiało się zdjęcia, pstrykało i widać było
różne obrazy [chodzi o aparat do oglądania zdjęć stroboskopowych], w tym przypadku jednak
widać było wymiary i ruch. Obrazy poruszały się tylko w granicach zdjęcia, na które się patrzyło.
To naprawdę trudno wytłumaczyć. Widziałem Chrystusa, a potem poruszyłem księgą i jego
wizerunek zniknął, i na jego miejscu pojawiły się inne obrazy. Były tam ogromne słupy wyłaniające
się z ziemi, jak podczas trzęsienia ziemi. Potem pokazała się Ziemia i pojazd kosmiczny.

– Czy to był srebrzysty dysk?
– Tak, typowy latający spodek. Widać też było inny obiekt, w kształcie cygara, unoszący się w

przestrzeni kosmicznej statek-matkę. Obracasz księgę i widzisz coś w rodzaju wielkiej cieplarni
wewnątrz zamkniętej hali sportowej, pola pszenicy i rośliny.

– W jaki sposób MJ-12 zdobyła Żółtą Księgę?
– EBE-y dały ją nam 25 kwietnia 1964 roku, kiedy wylądowały w White

Sands [poligon doświadczalny w Nowym Meksyku] w ramach wcześniej
uzgodnionej wizyty, gdzie przebywały przez pewien czas. Dzień wcześniej
Lonnie Zamora widział pojazd i obce istoty w pobliżu Socorro. Było to
skutkiem nieporozumienia, błędu w koordynacji. EBE-y wylądowały
dwanaście godzin za wcześnie i za daleko na zachód. Po wyjaśnieniu tego
nieporozumienia wróciły nazajutrz o 6 rano i wylądowały we właściwym
miejscu. Nawiasem mówiąc, Zamora precyzyjnie odtworzył widniejący na
ich statku symbol [rysunek obok].

– Kiedy ty i twój zespół jesteście w bezpośrednim kontakcie z EBE-ami, twarz w twarz, jak

to wygląda?

– To spotkanie w roku 1964 odbyło się w Red Canyon, jakieś 30 kilometrów na wschód od

rejonu Trinity [chodzi o miejsce pierwszej próby z bombą atomową przeprowadzonej w roku 1945]
położonego na północnym skraju White Sands. Mieliśmy również specjalny hangar ustawiony w
bazie sił powietrznych Holloman na wypadek przecieku. Mieli odpowiednio przygotowany plan
działania mający na celu przyciągnięcie uwagi ludzi na bazę Hollman i tym samym odciągnięcie jej
od rzeczywistego miejsca lądowania, które położone było dalej na północ. Po wylądowaniu jednego
z jajokształtnych statków EBE-ów okazało się, że mają one urządzenia podobne do różdżek. Jedną z
nich otrzymał nasz dowódca. Kiedy do niej mówił, inna różdżka wydawała dźwięki w języku EBE-
ów. Kiedy EBE mówił do swojej różdżki, z tej, którą trzymał komendant, wydobywały się słowa w
języku angielskim, tak jak z głośnika.

– Sherman, to, co mówisz, wygląda jak pręt komunikacyjny przedstawiony na szkicu, który

opublikowali Allan Sandler i Robert Emenegger. Sporządzono go na podstawie fotografii i
filmu nakręconego podczas spotkania z obcymi istotami, które miało miejsce w pobliżu bazy
sił powietrznych Holloman. Czy EBE-y mają duże, dziobowate nosy, tak jak to przedstawia
ten szkic?

– W żadnym wypadku. EBE-y należą do jednego z gatunków, które uległy katastrofie w roku

1947. Mają od 1,4 do 1,5 metra wzrostu, szarą skórę, cztery długie, wysmukłe palce, płaską twarz,
bardzo mały nos, małe otwory zamiast uszu i szczelinę zamiast ust. Mają wielkie oczy z czarną
powieką skrywającą „kocie oczy”. Oczy te mają złotą tęczówkę otaczającą ciemną, pionową źrenicę
w kształcie szczeliny. Noszą obcisłe, szarobiałe kombinezony.

– Czy to znaczy, że szkic przedstawiający istotę o wielkim nosie jest tworem fantazji?
– Nie, widziałem ten film ze spotkania w Red Canyon i była na nim wysoka, podobna do

człowieka, obca istota, która stała za EBE-ami. Wyglądało na to, że ma duży nos. Nosiła coś w
rodzaju zbroi, która przypominała stroje egipskie, a na głowie miała wysoki hełm. Istota ta ani razu
nie odezwała się, niemniej była jednym z uczestników tego spotkania. Właśnie ona była podobna do
istoty ze szkicu.

– Jaki jest związek EBE-ów z tym facetem z wielkim nosem?
– Nie wiem. Przypominał mi żołnierza lub strażnika.
– Czy można dopatrywać się tu jakichś związków z Egiptem i Sumerem?
– Myślę, że tak. Pamiętam, że czytałem, iż EBE-y spędziły prawie dwadzieścia lat również

wśród Majów, którzy budowali piramidy podobne od sumeryjskich ziguratów. Raport mówił, że
Majowie czcili EBE-y. Często zastanawiałem się, czy rytuał składania ofiar z ludzi, kobiet i
żołnierzy, był zainspirowany przez EBE-y.

– Chodzi ci o „pożywienie dla bogów”?
– Tak. Nie wiem, czy EBE-y składały im regularne wizyty w ciągu tych dwudziestu lat, czy też

mieszkały przez dwadzieścia lat na terenie Jukatanu i Gwatemali. Nie ulega wątpliwości, że EBE-y
miały pewien wpływ na Majów.

3

Co ciekawe, dzieci Majów i Mongołów rodzą się czasami z

niebieskim znamionami w dolnej części kręgosłupa. Mówiono mi, że EBE-y prowadziły genetyczne
eksperymenty w Bhutanie, Tybecie i Nepalu, po czym przeniosły część zmienionych przez siebie
ludzi do regionu, który nazywamy dziś Ameryką Środkową.

– Czy jest zatem prawdą, że EBE-y, a także być może inne istoty pozaziemskie, dokonały

manipulacji na DNA rozwijających się naczelnych w celu stworzenia Homo sapiens, jak to
podają sprawozdania, które pokazano mi w bazie sił powietrznych Kirtland w roku 1983?

– Tak, ale to trudny temat. Mogę powiedzieć tylko to, co powiedział EBE Pierwszy: „To my was

stworzyliśmy i my was tu umieściliśmy, zaś wy musicie to przeżyć”. I obserwują, jak dorastamy. Są
tutaj co najmniej od czasu dinozaurów. Według pewnego raportu, który czytałem, EBE-y
zgromadziły przedstawicieli wszystkich gatunków dinozaurów i umieściły ich w ogromnym
planetarnym ogrodzie zoologicznym lub na różnych planetach. Było to sześćdziesiąt osiem
milionów lat temu.

– Jeśli EBE-y zgromadziły wszystkie gatunki dinozaurów i dbają o to, aby one nie wyginęły,

to może wiesz, co spowodowało niemal całkowitą zagładę życia na Ziemi w tym okresie jej
dziejów?

4

– Czytałem w Żółtej Księdze, że EBE-y wiedziały już wtedy, że w Ziemię uderzy bardzo duża

asteroida. Podają, że ocaliły przedstawicieli wszystkich gatunków, jakie żyły na Ziemi, nie tylko
dinozaury, ale również mrówki, muchy, węże, ryby etc. EBE-y mówią, że zabrały przedstawicieli
wszystkich gatunków, aby je ocalić, zanim jeszcze uderzyła asteroida.

– Ta historia jest niemal jak opowieść o Arce Noego?
– Zgadza się. Przypuszczam, że już od tamtych czasów eksperymentują z różnymi formami

ziemskiego życia.

– Czy jest jakiś związek między buddyzmem i filozofią EBE-ów na temat kosmosu?
– Oczywiście. Jeśli sięgnie się wstecz i przestudiuje starożytne zwoje tybetańskie spisane w

najwcześniejszym sanskrycie, zauważy się, że to pismo EBE-ów. Ich oryginalne przekazy. Któregoś
razu znalazłem się w zespole, który udał się do pewnego regionu Bhutanu, aby sprawdzić, czy
zwoje EBE-ów są bezpieczne. Zwoje, na których pisały EBE-y, są niezniszczalne, natomiast te, na
którym pisali mnisi, są bardzo kruche i rozpadają się. Mnisi zdają sobie sprawę z tej różnicy.
Niektóre zwoje nigdy nie ulegną zniszczeniu.

– Jaki był główny cel przybycia tu EBE-ów?
– Nie znam całej historii, ale mówiono mi, że EBE-y przybyły tu z Dzeta Sieci 1 i 2, podwójnego

układu gwiezdnego położonego w odległości 36 lat świetlnych od nas.

Jak podaje grudniowy numer magazynu Astronomy (Astronomia) z roku 1974:

„Dwie gwiazdy tworzące system Dzeta Sieci są niemal identyczne z naszym słońcem. Tak jak

ono każda z nich należy do klasy G2. Jest to jedyny znany podwójny układ gwiazd typu
słonecznego znacznie od siebie oddalonych. Dzeta 1 jest położona w odległości około 550
miliardów kilometrów od Dzety 2, czyli prawie sto razy dalej niż Pluton od Słońca. Oba słońca
potrzebują prawdopodobnie 100.000 lat na okrążenie wspólnego środka ciężkości. Ten podwójny
system gwiazd leży w odległości 37,5 lat świetlnych od nas i znajduje się w gwiazdozbiorze
Sieci (Reticulum). Sieć jest widoczna z południowej półkuli. Zarówno Dzeta 1, jak i Dzeta 2 są
głównymi kandydatkami do poszukiwań życia poza Ziemią. Zgodnie z obecnymi teoriami obie
gwiazdy mają świtę w postaci planet, tak jak to ma miejsce w naszym układzie planetarnym”.

W czasie badania słynnego już dziś przypadku Betty i Barneya Hillów, którzy zostali wzięci z

drogi w rejonie White Mountains w stanie New Hampshire we wrześniu 1961 roku przez szare
istoty ubrane w czarne obcisłe stroje, poddana hipnozie Betty narysowała gwiezdną mapę, którą jej
te istoty wówczas pokazały. Wiele lat później amerykańska astronom-amator Marjorie Fish zaczęła
porównywać szkic wykonany przez Betty Hill z układami gwiazd znajdujących się w bliskim
sąsiedztwie Ziemi i odkryła, że widniejące na nim gwiazdy przypominają układ Dzety 1 i 2
gwiazdozbioru Sieci. Betty Hill powiedziała, że z tych dwóch gwiazd prowadziły regularne trasy
handlowe i że nasze słońce stanowiło punkt docelowy jednej z nich.

5

Sherman miał również informacje dotyczące działań EBE-ów w naszym układzie planetarnym

poza Ziemią.

– EBE Pierwszy, którego uratowaliśmy z katastrofy w pobliżu Roswell, przekazał nam wiele

informacji na temat naszego systemu słonecznego i wszechświata. Powiedział, że posiadają potężną
stację na Saturnie i prawdopodobnie jeszcze jedną na jego księżycu Tytanie. Twierdzi, że na Marsie
istniało kiedyś życie i że wiele ras obcych istot wykorzystuje Księżyc jako bazę wypadową do
badania Ziemi. Wyjawił, że na początku XX wieku jeden z ich pojemników z antymaterią
stosowanych w układach napędowych ich statków dostał się przypadkowo do naszej atmosfery w
pobliżu rzeki Tunguska w środkowej Syberii w Rosji i eksplodował z siłą kilku megaton TNT
powalając na ziemię drzewa w promieniu kilku kilometrów.

Bez względu na to, czy był to statek EBE-ów, czy nie, tunguska kula ognista jest faktem

historycznym. Około godziny 7.40 rano 30 czerwca 1908 roku pięćset tysięcy akrów (2025 km

2

)

sosnowego lasu zostało powalonych na ziemię w rejonie rzeki Podkamiennaja Tunguska w
Środkowej Syberii w Rosji pod wpływem eksplozji o sile tysiąca bomb atomowych zrzuconych na
Hiroszimę, która nastąpiła na wysokości 6,5 kilometra nad ziemią. Ustalenie miejsca epicentrum
było łatwe dzięki tysiącom wypalonych drzew leżących pokotem na obszarze dziesiątków tysięcy
hektarów. W środku nie było jednak żadnego krateru, a jedynie bagnisty teren. Naoczni
świadkowie, którzy obserwowali to zdarzenie z odległości 800 kilometrów podają, że była to
ognista kula, która rozświetliła horyzont, po czym zatrzęsła się ziemia i powiał gorący wiatr, który
był tak silny, że zwalał ludzi z nóg i trząsł domami. Ponieważ nie zidentyfikowany obiekt
wyparował w atmosferze, rozproszone gazy wywołały nienormalne, jasnopomarańczowe
zabarwienie wieczornego nieba na Syberii i w Europie. W zwalonym lesie przez kilkadziesiąt lat po
katastrofie nic nie rosło.

Jak podał wrześniowy numer magazynu Discover z 1996 roku:

„Badacze odkryli w drzewach w rejonie katastrofy malutkie cząsteczki o pozaziemskich

cechach”.

Naukowcy wydłubali próbki z rdzeni drzew znajdujących się w pobliżu epicentrum i odkryli, że:

„Znaczna liczba cząsteczek (żywicy) zawierała niezwykle wysoki poziom takich

pierwiastków, jak miedź, złoto i nikiel. Ponieważ wiele z nich posiada stosunkowo dużą liczbę
protonów (określanych przez fizyków jako cząstki Z), badacze ochrzcili zawierające je cząstki
mianem 'cząstek wysokozetowych'. W okresie wystąpienia kuli ognistej było dziesięć razy więcej
cząstek wysokozetowych niż przed i po katastrofie, co doprowadziło włoskich uczonych do
wysunięcia przypuszczenia, że są one pozaziemskiego pochodzenia”.

Zapytałam Shermana, czy EBE-y przebywają na Ziemi w swoich podziemnych bazach przez cały

czas, czy też w chwilach ich nieobecności odpowiednie prace na naszej planecie wykonują za nie
odpowiednio zaprogramowane roboty i androidy.

– W jednym z naszych raportów przeczytałem, że obce istoty drążyły

tunele pod ziemią, co wywołało niepokój, że mogą one stać się powodem
trzęsień ziemi, jednak EBE-y oświadczyły: „Wiemy, gdzie można drążyć
tunele. Wiemy na temat tej planety znacznie więcej od was, więc nie
martwcie się tym, gdzie kopiemy, ponieważ wiemy, że to, co robimy, nie
powoduje trzęsień ziemi”. Mają również mnóstwo robotów. W czasie II
wojny światowej przeprowadzili tysiące lotów zwiadowczych nad Europą
i Dalekim Wschodem. „Foo Fightery” [nie zidentyfikowane obiekty
obserwowane w czasie II wojny światowej przez pilotów obu walczących
stron] były ich dziełem. Stworzyli także biologicznego androida mającego
od 0,9 do 1,2 m wzrostu do pracy tutaj, który często mylony jest z samymi
EBE-ami [rysunek obok].

– A co z katastrofami, w których znajdowano również ciała, jak ta, z

której ocalono tego EBE-a?

– Z wielu ich pojazdów załogowych, które uległy katastrofom, udało się

nam odnaleźć co najmniej trzy. Latające dyski, które znajdowały się w
Strefie 51 w Nevadzie, były wypożyczonymi nam przez EBE-ów w pełni

sprawnymi pojazdami lub odnalezionymi przez nas wrakami. Lataliśmy na niektórych z nich z ich
pomocą, ale nie rozumiemy zasady działania wszystkich przyrządów znajdujących się na ich
pokładzie.

– To brzmi, jakby nasz rząd zawarł z EBE-ami jakieś porozumienie.

– Wszystko, co EBE-y robią na Ziemi, jest sankcjonowane, formalnie lub nieformalnie, przez

nasz rząd. Nie upoważniliśmy ich jednak do czynienia szkód lub zabijania ludzi. Nie sądzę, aby
EBE-y zabiły kogokolwiek rozmyślnie, niemniej nie ma co do tego całkowitej pewności.

– A co z okaleczeniami zwierząt?
– Okaleczenia zwierząt rzeczywiście miały miejsce i były dziełem obcych istot. Pozwalamy im

na prowadzenie eksperymentów na zwierzętach. Nie tylko na bydle. Nie wiem, czy ci wiadomo, ale
w Arktyce i na Alasce znaleziono dużą liczbę łosi amerykańskich oraz karibu pozbawionych w
tajemniczy sposób życia. Sądzimy, że był to skutek ich eksperymentów, lecz nie potrafimy ustalić,
co się naprawdę stało. Chcieli prowadzić eksperymenty. Lepiej że prowadzą je na zwierzętach niż
na ludziach. Co ciekawe, żeby jeszcze bardziej zagmatwać sytuację i stworzyć zasłonę dla
okaleczeń zwierząt, nasz rząd wdrożył wojskowy program, którego celem jest testowanie na
zwierzętach pewnych leków. Posłużyło to jako zasłona dymna dla działań EBE-ów, których
następstwem są okaleczenia zwierząt.

– Czy EBE-y osobiście pobierają tkanki z ciał zwierząt?
– W rezultacie nawiązania głębszego kontaktu z EBE-ami usłyszeliśmy od nich: „Musicie

zrozumieć, że w wysoko rozwiniętych cywilizacjach tego rodzaju prace wykonują roboty i
androidy”. Wtedy zrozumieliśmy, że androidy EBE-ów mogą być wszystkim! Androidom można
nadać dowolny kształt, stosownie do wykonywanej pracy. EBE-y kontrolują ogromną część
operacji dotyczących Ziemi, z kolei my nie jesteśmy w stanie kontrolować wszystkiego, co robią
oni. EBE-y to zwolennicy ochrony środowiska. Nieprzejednani! Nasz Sierra Club [wpływowa
amerykańska grupa zwolenników ochrony środowiska] to przy nich skauci. Bardzo niepokoją ich
nasze próby z bronią jądrową i materiałami rozszczepialnymi, które zanieczyszczają nie tylko
Ziemię, ale i otaczający nas wszechświat.

– Czy chcesz przez to powiedzieć, że nasze bomby atomowe miały wpływ na inne formy

życia a nawet wymiary?

– Zgadza się. To jedna ze spraw, co do której EBE-y były bardzo stanowcze, żądając

zaprzestania napowietrznych prób z bronią jądrową. Czytałem o pewnym zdarzeniu, do którego
doszło na poligonie atomowym w Nevadzie. To była napowietrzna próba. Ustawiono zapalnik
czasowy i wszyscy udali się w bezpieczne miejsce. W próbie tej uczestniczyły także specjalne
oddziały. W pewnym momencie nadleciało UFO i wylądowało obok dwudziestokilotonowej
bomby. Wysunięci do przodu obserwatorzy nie mogli uwierzyć własnym oczom, widząc przez
przyrządy optyczne, jak wyszły z niego obce istoty i położyły się pod wieżą z bombą. Nasi ludzie
nie wiedzieli, czy mogą zatrzymać detonator, w związku z czym bezwiednie przyglądali się całemu
zajściu.

– Czy bomba wybuchła, czy też została w jakiś sposób zneutralizowana?
– Wybuchła, tak jak zostało zaplanowane, w następstwie czego ich pojazd został mocno

uszkodzony, niemniej wytrzymał wybuch znacznie lepiej, niż sądzono. Snuto wiele przypuszczeń
na temat tego, co stało się z istotami. Jedni twierdzili, że wyparowały, jako że przebywały w
epicentrum wybuchu, inni zaś utrzymywali, że widzieli, jak odlatują, wręcz wystrzeliwują w górę,
być może w kierunku innego, czekającego na nich na niebie, statku.

– Jeśli obce istoty, które nazywasz EBE-ami, niepokoją się próbami z bronią jądrową i to

one dokonały eony temu manipulacji na DNA naczelnych, i „wyprodukowały” Homo sapiens,
kto w takim razie zainspirował Einsteina do wystąpienia z jego E = mc

2

, które może

doprowadzić do zagłady nas i całej Ziemi?

– Nie wiem. Powiedziano mi, że są cykle czasu. EBE-y wiedzą, co stało się w przeszłości, i

wiedzą, co stanie się w przyszłości, ponieważ rozumieją, że spirala czasu stale się kręci i że tego
samego typu wydarzenia powtarzają się w określonych miejscach zwojów tej spirali. Chcą zapobiec
katastrofom, które nas czekają. Właśnie dlatego starają się na nas wpłynąć i przekonać nas,
żebyśmy się zmienili. Wiedzą, co nas czeka i że jest to coś, czego wolelibyśmy uniknąć. Nie chcą,
abyśmy kontynuowali swój marsz ku zagładzie. Nie wtrącają się bezpośrednio, starają się jedynie
przekonać nas, abyśmy zmienili swoje postępowanie i tym samym swój los.

– Skoro zrobili nas, umieścili tu, i musimy przeżyć to, dlaczego nadal jesteśmy na

destruktywnej spirali?

– To, co wydarzyło się poprzednio, nie spodobało się im. Nie chcą, aby ponownie doszło do

takiej samej katastrofy, jak na przykład ta, która miała miejsce, kiedy w Jukatan uderzyła asteroida,
następstwem czego było wyginięcie dinozaurów. Tym razem ludzie będą dominującym gatunkiem
na Ziemi, który zostanie zmieciony z jej powierzchni przez uderzenie wielkiej asteroidy. EBE-y
zdają sobie sprawę z tego, że nasze społeczeństwo jest znacznie bardziej złożone od ich
społeczności za sprawą istnienia wśród nas wielu ras. Utrzymanie ich cywilizacji na właściwej
ścieżce jest łatwiejsze, ponieważ składa się ona z jednej rasy, podczas gdy nasza z wielu.
Zorientowali się, że popełnili błąd, i teraz starają się skierować nas na właściwą drogę, aby nie
dopuścić do skażenia przez nas Ziemi i wszechświata.

– Czy EBE-y są według ciebie jedynymi istotami, które prowadziły na Ziemi genetyczne

eksperymenty?

– Wiem tylko, że to one zaczęły eksperyment, lecz nie mogły utrzymać z dala od naszej planety

innych kosmicznych wędrowców. Rozeszła się wieść, że ta planeta to dziwne miejsce i że
prowadzone na niej eksperymenty nie przebiegają tak, jak chciałyby EBE-y. Część problemów
EBE-ów wynika zapewne stąd, że są jeszcze „źli faceci”, którzy również prowadzą eksperymenty,
które mogą nam zaszkodzić, co wprowadza zamęt, kiedy pojawia się pytanie, kto z nich nam
pomaga, a kto nie.

– W swoich relacjach z wzięć ludzie opisują istoty, które wyglądają jak „modlące się

modliszki”. Kim one są?

– Z tego, co słyszałem, mogą to być bardzo zaawansowane androidy, które są zdolne do

prowadzenia długoterminowych prac, trwających nawet tysiące lat. Nie jestem jednak pewien, dla
kogo pracują.

– Czy są one związane z EBE-ami?
– Owszem, były przynajmniej w jednym przypadku, do którego doszło w roku 1980 w bazie

lotniczej Bentwaters w Anglii. Jest tu jednak wiele niejasności. Przedtem łączyłem „modlące się
modliszki” z szarakami. Mógł to być typ robota, którego stworzyły EBE-y i który różnił się od
„modlących się modliszek”. Widziałem jednak zdjęcia i nagranie wideo z lądowania w bazie
Bentwaters, na których widać przerażającą istotę, która przypominała stojącego na tylnych
odnóżach owada z dwoma innymi odnóżami skierowanymi do przodu. Dołączony raport opisywał
wielkie jak u owadów oczy i chwytne odnóża.

– Czy te zdjęcia były kolorowe?
– Było ciemno. Istotę otaczała aura, w świetle której widać było wyrostki w okolicach szczęk,

które przywodziły na myśl kły lub coś w tym rodzaju.

– Skoro to było na zdjęciach, to co było na nagraniu wideo?
– Były to dwie sekwencje, które nakręcono drugiej i trzeciej nocy. Sekwencja nakręcona drugiej

nocy ukazywała statek w całej jego okazałości.

– Co widziałeś?
– Typowy spodek z czterema podporami wystającymi z dna, które spoczywały na gruncie.
– Czy wyglądały jak wysięgniki podnośnika?
– Tak, miały otwory. Z boku wystawała opuszczona rampa skierowana w stronę kamerzysty,

który do niej podchodził. Kamerzysta zogniskował obiektyw kamery na czymś, co wyglądało jak
rampa i wystawało z dysku. Wyglądała na przezroczystą, ponieważ można było przez nią patrzeć.

– Czy wyjaśniono, dlaczego rampa jest przezroczysta?
– Nie.
– Czy na powierzchni dysku, który widziałeś na wideo, były jakieś symbole?
– Tak, na jednym segmencie były symbole. Sekwencja, na której było widać na powierzchni

dysku wypukłe symbole, trwała aż piętnaście minut.

– Czy widziałeś coś, co przypominało greckie litery?
– Nie. Znam ten alfabet. Te symbole przypominały bardziej hieroglify, które widuje się na

ścianach jaskiń. Miały bardziej charakter obrazkowy, przynajmniej takie odniosłem wrażenie.

– I to wszystko wiązało się z istotą podobną do „modlącej się modliszki”?
– Nie. Jedno z ujęć pokazywało normalnego EBE-a stojącego u podnóża statku obok komendanta

bazy.

– Pułkownika Gordona Williamsa?
– Tak. Wyglądało to jak portret. Facet stoi obok EBE-a szczerząc zęby do kamery.
– Czy pułkownik Gordon był również na zdjęciu?
– Tak.
– Czy EBE miał na sobie srebrzysty strój?
– Ubrany był w metalizowany, lśniący stój.
– Czy czytałeś kiedykolwiek o tym, co wydarzyło się w Bentwaters?
– W roku 1988 byłem na piwie z majorem, który powiedział mi, że w Bentwaters udzieliliśmy

pomocy. Statek obcych istot miał uszkodzenie i wymagał naprawy. Mieliśmy tam mechaników z sił
powietrznych, którzy próbowali razem z EBE-ami ustalić, co się stało, i w końcu coś tam
zmajstrowali.

– Czy słyszałeś kiedykolwiek o pobycie w Bentwaters podróżników w czasie?
– To znaczy, poza tymi EBE-ami?
– Chodzi mi raczej o inne istoty, chyba że EBE-y są podróżnikami w czasie z przyszłości?
– Wydaje mi się, że EBE-y potrafią podróżować w czasie w dowolnym kierunku. Myślę, że

właśnie dlatego znają przyszłość, to, co się stanie. Sądzę nawet, że wiedzą, jak manipulować liniami
czasu, aby zmienić bieg wydarzeń.

– Co wiesz o wysokich blondynach, podobnych do ludzi obcych istot mierzących około 1,8

metra wzrostu?

– To, że mają blond lub bardzo jasne włosy. U kobiet są one dłuższe. Są bardzo szczupli. Ich nos

i oczy są podobne do ludzkich, przy czym mają niewidzialne drugie powieki, które służą im
prawdopodobnie do filtrowania światła lub do czegoś innego. To wszystko jest jednak bardzo
mylące, ponieważ EBE-y stworzyły humanoidy wyglądające dokładnie tak jak ludzie, będące
wierną kopią człowieka o skandynawskiej aparycji i ostrych rysach twarzy. To samo zrobili „źli
faceci”.

– Kim są „źli faceci”?
– To szaraki.
– Dlaczego są złe?
– Bo kłamią i przysparzają nam problemów.
– Masz na myśli wzięcia ludzi i okaleczenia zwierząt?
– Wiesz, rząd nigdy oficjalnie nie przyznał, że obce istoty kogokolwiek wzięły.
– Ale my wiemy, że nieludzie biorą ludzi.
– Tak [śmieje się], sądzę, że można przytoczyć dużo faktów na poparcie tego twierdzenia, tyle że

nigdy nie trafiłem na jakiekolwiek oficjalne pismo, w którym MJ-12 potwierdzałoby to. Wszystko,
co czytałem zarówno w Czerwonej, jak i Żółtej Księdze mówiło o współpracy EBE-ów z ludźmi.
Jest tam mowa o EBE-ach i ani słowa o szarakach. Jedynie z Żółta Księga wspomina o szarakach i
to tylko w kontekście innych ras, na które EBE-y natknęły się w czasie eksploracji kosmosu, oraz
tego, jak je postrzegają.

– Co to jest Czerwona Księga?
– Czerwona Księga jest naszym dziełem i traktuje o EBE-ach. Powstała na podstawie

materiałów, które sami zgromadziliśmy na ich temat.

– Jaka jest różnica między EBE-ami i szarakami?

– Szaraki wyglądają podobnie, lecz noszą inne stroje, z innymi insygniami i w innych kolorach.

Nie pamiętam dokładnie jakich. Szaraki posiadają prymitywne zdolności telepatyczne w
porównaniu z EBE-ami i są bardziej bezwzględne. Nie są tak współczujące jak EBE-y. Nawiasem
mówiąc, nie przypominam sobie, aby EBE-y kiedykolwiek wyjaśniły nam, co one takiego robią,
czego nie powinny.

– W Instrukcji Szkoleniowej SOM1-01 Majestic-12 pozaziemskie jednostki biologiczne są

podzielone na dwie grupy: EBE-I i EBE-II. Mówi się, że te z grupy EBE-II są mniejsze. Czy to
androidy, czy też odrębna grupa?

– Sądzę, że EBE-I i EBE-II są ze sobą związane. Te z grupy EBE-II są albo androidami EBE-ów,

albo związane z szarakami, albo z jednymi i drugimi. Badanie tych typów nigdy nie należało do
moich zadań.

– Jaki jest w końcu związek między EBE-ami i szarakami?
– Kiedyś byli wrogami. Uważa się, że obecnie łączą ich stosunki pokojowe, lecz EBE-y nie mają

kontroli nad szarakami. Szaraki robią swoje, a EBE-y swoje.

– Czy istnieje jakaś hierarchia wśród tych ras obcych istot?
– O ile nam wiadomo, nie ma żadnej współpracy między tymi rasami. Wydaje mi się, że około

6.000 lat temu EBE-y toczyły wojnę z Blondynami o prawo do jakiejś planety. Nie wiem, czy to
było w układzie Dzety Sieci, czy gdzieś w pobliżu, czy też gdzie indziej.

– Zatem EBE-y i ludziopodobni Blondyni produkują androidy, które wykonują dla nich

prace na różnych planetach?

– Tak to rozumiem. Spotykamy androidy różnego typu i kształtu, na przykład o wyglądzie

owadów lub humanoidalnych Ludzi w Czerni. Wszystkie mają wszczepiony rozwinięty mózg, który
może działać samodzielnie lub pod zdalną kontrolą.

6

Aby było zabawniej, czasami można odnieść

wrażenie, że niektóre z tych stworzonych dzięki inżynierii genetycznej organizmów cechuje wyższa
inteligencja od ich twórców.

– Czy Wielka Stopa [Bigfoot] należy do którejś z tych grup?
– Nie wiem.
– Tak więc są EBE-y, szaraki i ludziopodobni Blondyni. Czy to główne grupy, jakie znasz?
– Tak.
– Więc niżej w hierarchii od EBE-ów stoją Wielkonosi, badacze typu EBE-owskiego,

Ludzie w Czerni, Reptoidy [istoty gadopodobne] i mali szarzy robotnicy?

– Tak. Czasami wydaje mi się, że EBE-y stworzyły lub współpracują z małymi blond

humanoidami, co w rzeczy samej wprowadza zamęt w całym tym obrazie.

– A gadopodobne humanoidy?
– Androidy mogą mieć gadzi wygląd. Obie grupy – EBE-y i ludziopodobni Blondyni – potrafią

produkować roboty i androidy, które mogą mieć dowolny kształt w zależności od woli ich twórców.
Obie grupy wiedzą też, jak mieszać i zestawiać ze sobą genomy w DNA. Pamiętaj, że wyprzedzają
nas pod względem rozwoju o miliony lat.

– A genetyczne eksperymenty EBE-ów w Tybecie? Czy łączy je coś z Dalaj Lamą?

7

Chodzi

mi o reinkarnację poprzez różne formy życia w różnych cyklach. Czy ta koncepcja ma coś
wspólnego z tym, co EBE-y oświadczyły rzekomo pewnemu kapitanowi lotnictwa w roku 1949,
stwierdzając, że powrót dusz jest mechanizmem funkcjonującym w całym wszechświecie.

– Zgadza się. Jest tylko tyle dusz, ile bierze udział w ciągłej ich wędrówce i powrotach.
– Poprzez ciała różnych form życia, które są dla nich pojemnikami?
– Dokładnie tak.
– My jesteśmy bazującą na węglu formą życia ziemskiego. Zastanawiam się, czy istnieją

inne humanoidalne formy życia, których podstawą jest inny pierwiastek?

– Nie wiem.

– A co się dzieje, jeśli jest więcej pojemników [ciał] niż dusz?
– Nie wiem. Dusze są ze sobą w jakiś sposób połączone. Myślę, że EBE-y powiedziały nam o

tym, ponieważ istnieją już tak długo, że zdążyły dowiedzieć się, iż w całym wszechświecie jest
ograniczona liczba dusz, które muszą się odradzać.

– Jeśli we wszechświecie istnieje skończona liczba dusz i EBE-y o tym wiedzą, czy nie

oznacza to, że nie wszystkie ciała na naszej planecie, których liczba rośnie wykładniczo, są
wyposażone w dusze?

– To ciekawe spostrzeżenie i warte zastanowienia.
– Jeśli nie wszystkie ciała-pojemniki posiadają dusze, czy EBE-y i ludzio-podobni Blondyni

nie inwestują w jakiś sposób w dusze? Chodzi mi o to, czy dusze nie są swego rodzaju monetą
tej rzeczywistości, że się tak wyrażę?

– Sądzę, że to możliwe. Przyznaję, że nigdy nie przyszło mi to do głowy.
– Niektórzy badacze wzięć, tacy jak psycholog z Wyoming dr Leo Sprinkle i psychiatra z

Uniwersytetu Harvarda dr John Mack, natknęli się w swoich badaniach na coś, co zdaje się
stanowić kontynuację obecności pewnych EBE-ów lub szaraków w życiu kilku ludzi na
przestrzeni ich kolejnych żyć, ponieważ ta sama obca istota pojawia się w sesjach regresji
dotyczących ich kolejnych narodzin i śmierci.

– Nie wiem. Wiem natomiast, że kiedy cielesny pojemnik zamiera, dusza zachowuje, zatrzymuje

pewne myśli, wspomnienia i inne rzeczy z życia, które właśnie zakończyła.

– Jaką rolę odegrał według ciebie w tym wszystkim Chrystus, jeśli EBE-y mają

rzeczywiście jakiś związek z jego narodzinami na naszej planecie i są w jakiś sposób
zaangażowanie w odradzanie dusz?

– Myślę, że jest to coś, co leży poza ludzką zdolnością pojmowania. Być może nie bylibyśmy w

stanie tego zrozumieć lub uporać się z tym, gdyby EBE-y powiedziały nam to wprost.

– Czego jeszcze dowiedziałeś się o duszach i ich pojemnikach?
– W Żółtej Księdze jest mowa, że EBE-y martwią się o ludzkie dusze. Boją się, że jeśli nadal

będziemy kroczyli dotychczasową drogą, zniszczymy ciała-pojemniki, i że może to również
doprowadzić do zniszczenia naszych dusz.

– Nasze cielesne pojemniki mogą zniszczyć nasze dusze?
– Tak.
– W jaki sposób?
– Nie wiem. Wiem, że pojemnikami są ludzkie ciała. I dlatego martwią się tym, co robimy,

wojnami itp. Boją się, że pojemniki zniszczą dusze.

Jeden z członków MJ-12, który również czytał Żółtą Księgę, przytoczył mi swego czasu pewną

analogię. Powiedział, że jeśli wleje się coś do pojemnika, a następne go opróżni, zawsze coś w nim
zostanie, jakiś osad. Kiedy więc dusza przechodzi do różnych pojemników, wchłania znajdujące się
w nich osady, których drobiny pozostają w niej na zawsze. To ciągły, nie mający końca proces.
Zapytałam go, czy w wyniku tak dużej liczby wcieleń dusza w jakiś sposób się zużywa. „Nie, nie” –
odrzekł. – „Ona nigdy się nie zużywa. Istota Najwyższa zapewnia jej niezniszczalność”.

Czytając ten fragment, zaprzyjaźniony ze mną badacz i zarazem prawnik Michael Pili z

Shutesbury w stanie Massachusetts dodał od siebie:

„Pogląd, że dusza „przechwytuje osady” może tłumaczyć, dlaczego zachowujemy pamięć

dawnych żyć. Może również tłumaczyć, dlaczego po spędzeniu tysięcy lat w różnych ciałach i po
przeżyciu wielu nieszczęsnych żywotów, próbując odpracować karmę z jednej lub więcej złych
inkarnacji, niektórzy nadal odczuwają kuszący urok „ciemnej strony”. Siedem grzechów
głównych niczym sępy chwyta cię, zanim zdołasz zorientować się, że już cię ma”.

Kontynuując naszą rozmowę zapytałam Shermana, czy istnieje Szatan?

– Istnieje siła zła. Nawet EBE-y mówią o niej. Jest Istota Najwyższa i jest również zło. Istota Zła.

EBE-y boją się jej. Boją się jej tak samo, jak my Diabła. Diabła lub Szatana. To to samo.

– Gdzie jest Diabeł?
– Nie wiem. Tym, co mnie najbardziej martwi, jest jednak to, że boją się go EBE-y, ci, którzy

potrafią wszystko kontrolować! Zwiedzili cały wszechświat i robili, co tylko można, i jeśli wierzą w
tę samą Istotę Najwyższą, którą zwiemy Bogiem, i jednocześnie twierdzą, że istnieje Istota Zła, to
znaczy, że Diabeł istnieje naprawdę.

– Czy Diabeł jest równoważny i zarazem przeciwieństwem pozytywnego Boga? Czyżby było

dwóch Bogów?

– Nie wiem. To temat na długie dysputy. Jest jeszcze jedna rzecz, która mnie zastanawia. EBE-y

twierdzą, że wszystko, co dzieje się w naszym przedziale czasu, już miało kiedyś miejsce.

– Wszystko, co dzieje się w naszym przedziale czasu, miało już kiedyś miejsce?
– Tak. Przypuszczam, że jesteśmy w środku ogromnego koła, które wiruje bez końca. Rozumiem

to tak, że kiedyś powstała Ziemia i że za jakieś pięć miliardów lat Słońce rozszerzy się i wchłonie
ją, i wszystko cofnie się do początku, do wielkiego wybuchu, i wszystko zacznie się od nowa.

– Czy Żółta Księga mówiąc o Istocie Najwyższej, która stworzyła wszechświat, wspomina

również o równoległych wymiarach, równoległych liniach czasu lub czymś w tym rodzaju?

– Nie, ani słowem. Obcy mówią o ogromie wszechświata, w którym jest mnóstwo form życia.

Jest tam mowa o Istocie Najwyższej tworzącej dusze i pojemniki, w których je umieszcza. Dla
EBE-ów to podstawowe prawdy.

– Skoro ty wiesz to wszystko, czy wie o tym również prezydent?
– Nie. Najistotniejsze informacje dotyczące zasadniczych problemów mogą być trzymane w

tajemnicy nawet przed prezydentem. Traktuje się go na zasadzie „need-to-know” [„dowiesz się,
jeśli zajdzie potrzeba”]. Prawda bywa czasami ukryta między wierszami.

– Masz, jakieś informacje o katastrofach, które zdarzą się do roku 2000?
– Nie, nie mamy żadnych informacji dotyczących katastrof, które miałyby wystąpić na Ziemi w

okresie kilku najbliższych lat, ale przygotowujemy się do szybkiego powrotu naszych przyjaciół
EBE-ów na Ziemię.

– Czy wiecie, kiedy to nastąpi?
– Spodziewamy się, że przybędą w roku 1997 na spotkanie z MJ-12. Nie wiem, czy będzie to

publicznie ogłoszone, czy nie.

– Czy macie jakiekolwiek pojęcie o tym, na czym zależy EBE-om po milionach lat

oddziaływania na naszą planetę?

– Wiemy tylko tyle, że nas stworzyli i obserwują, jak dorastamy, tak jak obserwuje się dorastanie

dzieci, przynajmniej tak mi to przestawiono.

– To muszą mieć ręce pełne roboty, jeśli stanowiąca powód do niepokoju ludzkość jest

rzeczywiście ich dziełem.

– Trudno powiedzieć. W tym wszystkim jest mnóstwo spraw, których nie rozumiemy.
– Skoro istnieje skończona liczba dusz i EBE-y martwią się ich niszczeniem przez nas

poprzez niszczenie naszych ciał, ich pojemników, to dlaczego Watykan obstaje przy opcji
zakazującej kontroli urodzin i aborcji? To prawie tak, jakby Kościół Katolicki promował
produkcję pojemników. Biorąc pod uwagę skończoną liczbę dusz we wszechświecie, to dość
dziwna postawa, nieprawdaż?

– To dobre pytanie, ale nie znam na nie odpowiedzi.
– Czy ktokolwiek wspominał, że EBE-y „przeglądają” dusze, tak jak my informacje w

książkach?

– Nie. Nigdy nie słyszałem o czymś takim.
– Niektórzy wzięci uważają, że nasze ciała i dusze są sprawdzane, tak jak zawartość CD-

ROM-ów, że wszystkie zawarte w nich przeżycia i wiedzę można „odtworzyć”. Jeśli tak jest,
obce istoty nie muszą w rzeczy samej tu przebywać, aby poznać i doświadczyć wszystkiego, co
się tu działo i dzieje.

– To interesująca możliwość, ale nic mi o tym nie wiadomo.
– Skoro EBE-y stworzyły nas i umieściły tutaj, musiał być po temu jakiś powód. Czyżbyśmy

byli ogrodem, w którym hoduje się pojemniki na dusze, które mają być potem z jakiegoś
powodu zabierane?

– To też dobre pytanie. Mogę ci tylko powiedzieć, że kiedy zapytałem pewnego wiekowego

członka MJ-12 o dusze i powód, dla którego EBE-y nas stworzyły, stwierdził: „Nie chciałbyś tego
wiedzieć”.

– Niektórzy wzięci twierdzą, że główny powód okaleczeń zwierząt i wzięć ludzi ma coś

wspólnego z tworzeniem hybrydowej rasy, jednak nikt nie wie, czy te hybrydy mają zastąpić
obecny model pojemnika w postaci Homo sapiens. Istnieje podejrzenie, że jakiekolwiek są
zamiary nieludzi, ma to coś wspólnego z, przeżyciem, przetrwaniem zarówno ich, jak i nas.

– To możliwe. Wiem tylko, że EBE-y dokonały manipulacji na DNA naczelnych na długo przed

stworzeniem ludzi. Musiała więc być cała seria eksperymentów, takich jak neandertalczyk lub
człowiek z Cro-Magnon. Jak wiesz, neandertalczyk wyginął. Kto wie, co czeka człowieka?

Przełomowe odkrycie opublikowane w lipcowym numerze magazynu Cell z roku 1997 mówi, że

DNA neandertalczyka nie jest pokrewne z ludzkim. Uczonym z Niemiec i USA udało się
wyekstrahować około 0,28 grama materiału z górnej części kości ramienia pierwszego
skamieniałego szkieletu neandertalczyka znalezionego w dolinie Neander w Niemczech.
Macierzyste DNA ze sproszkowanej kości, datowane na około 100.000 lat, porównano z
genetycznym materiałem pobranym od setek współczesnych ludzi na całym świecie.

Svante Paabo, ekspert w dziedzinie genetyki Uniwersytetu Monachijskiego, który kierował

trwającymi 16 lat badaniami, oświadczył:

„To pierwsza genetyczna informacja, jaką uzyskaliśmy od neandertalczyków, i, co ciekawe,

wynika z niej, że brak jakiegokolwiek związku między tymi dwiema grupami
(neandertalczykami i ludźmi z Cro-Magnon)”.

Rezultaty tych badań wskazują, że ostatnim wspólnym przodkiem obu gatunków był

najprawdopodobniej Homo erectus, który żył około 600.000 lat temu. Panuje pogląd, że przodek
współczesnego człowieka pojawił się w Afryce około 100.000 lat temu. Jeśli Sherman ma rację w
sprawie eksperymentów, jakie EBE-y prowadziły z naczelnymi na Ziemi, wyjaśniałoby to, dlaczego
pozwolono wymrzeć neandertalczykom i zachowano nowszy model, człowieka z Cro-Magnon,
czyli Homo sapiens sapiens, który wyparł neandertalczyka i ma się dobrze do dzisiaj. Którego z
naczelnych EBE-y wybrały do stworzenia człowieka z Cro-Magnon? I dlaczego? A może jesteśmy
dla EBE-ów nowszym modelem androidów zaprojektowanym do wykonywania na Ziemi
określonych prac bez świadomości tego, co robimy i dostarczamy. Możemy być również
eksperymentem łączącym biologię i duszę. Przetrwanie może być bezpośrednio związane z
rozwojem duchowym i lepszym postrzeganiem tego, co niewidzialne, nie związane z materialnymi
zdobyczami i technologiami.

Przetrwanie ludzi oraz obcych istot jest często przewijającym się tematem wzięć. Wielu wziętych

twierdzi, że bez względu na to, kim są obce istoty – pozaziemskimi jednostkami biologicznymi,
podróżnikami w czasie, mieszkańcami innych wymiarów, aniołami czy też mieszaniną tego
wszystkiego po trochu – i czego chcą, my również mamy na nie wpływ. Być może prawdą jest to,
co przekazał nam Jim Penniston, mówiąc, że istoty z Bentwaters były podróżnikami w czasie
wykonującymi misję mającą na celu zapobieżenie wyginięciu człowieka w odległej przyszłości.
Gdyby było to rzeczywiście jedną z ukrytych prawd, moglibyśmy zapewne zrozumieć i współczuć

tym z rządu, którzy muszą parać się z tak trudnymi i wprawiającymi w zakłopotanie odkryciami.

Jak długo jednak rząd, który ma kierować obywatelami i chronić ich, może ukrywać to, co wie,

przed nimi, nie rujnując swojego związku z nimi? 16 sierpnia 1958 roku major Donald Keyhoe
otrzymał ze Szwajcarii list napisany przez wybitnego psychologa Carla Gustava Junga, autora
książki Flying Saucers: A Modern Myth of Things Seen in the Sky, który wysunął w niej
przypuszczenie, że zjawisko UFO może być psychiczną projekcją wywołaną lękami ludzkości przed
nuklearną zagładą. Niedługo przed swoją śmiercią, w roku 1961, Jung zmienił jednak zdanie i
opowiedział się po stronie tych, którzy uważają UFO za rzeczywiste, fizyczne pojazdy.

W liście tym Jung napisał:

„Jeśli prawdą jest, że A.A.F. [American Air Force – amerykańskie siły powietrzne] lub rząd

powstrzymują się od ujawnienia prawdziwych faktów, to można tylko stwierdzić, że jest to
najbardziej antypsychologiczna i głupia postawa, jaką można sobie wyobrazić. Nic nie sprzyja
bardziej plotkom i panice jak ignorancja. Jest sprawą oczywistą, że społeczeństwo winno znać
prawdę, ponieważ wcześniej czy później i tak wyjdzie ona na jaw. Trudno sobie wyobrazić
większy szok od tego, jaki wynika z faktu istnienia bomby wodorowej, i jakoś nikt nie mdleje z
tego powodu”.

Być może rząd trzyma fakty dotyczące obecności obcych istot w tajemnicy ze względu na ich

bardzo zaawansowane technologie, które stara się skopiować. Tak czy inaczej, bez względu na
powody nie jest to właściwa postawa.

Przypisy:

1. W grudniu 1997 roku Jack Shulman, prezes American Computer Company z Cranford

w stanie New Jersey, oznajmił o odkryciu wewnątrz Departamentu Obrony wojskowej
organizacji finansowanej z „Czarnego Budżetu” o kodowej nazwie E2SCD
(Extraterrestrial Space Command Directorate – Dyrektoriat Kosmicznego Dowództwa
ds. Pozaziemskich).

2. Do roku 1996 Laboratorium Mediów Instytutu Technologii Massachusetts

(Massachusetts Institute of Technology Media Laboratory) pracowało nad budową
książki elektronicznej. Badania finansowało konsorcjum czterdziestu czołowych
spółek o nazwie Things That Think (Rzeczy, które myślą).

3. Cywilizacja Majów na Jukatanie, w Gwatemali i Belize zaczęła rozwijać się nagle

około roku 250 n.e.

4. Gady, w tym dinozaury, stanowiły dominującą formę życia na Ziemi w erze

mezozoicznej, czyli w okresie od 245 do 66,4 milionów lat temu. Mezozoik zakończył
się jedną z największych zagadek paleontologicznych, kiedy to jakieś katastroficzne
wydarzenie zmiotło z powierzchni Ziemi wiele form życia i spowodowało wyginięcie
dinozaurów. (Źródło: Encyclopaedia Britannica, wydanie XV, Encyclopaedia
Britannica Inc., 1993).

5. The Zeta Reticuli Incident („Zdarzenie z Dzeta Sieci”), Astronomy (Astronomia), vol.

2, nr 12, grudzień 1974. Artykuł opisujący konstrukcję wykonaną z paciorków i drutu
przez astronoma-amatora Marjorie Fish przedstawiającą trójwymiarowy model gwiazd
położonych w sąsiedztwie naszego słońca będący odwzorowaniem gwiezdnej mapy
naszkicowanej przez Betty Hill.

6. Zależność między „Starszymi” („Elders”) i małymi szarymi istotami dość dokładnie

opisała Betty (Andreasson) Luca w swoim artykule „Strażnicy i ich przesłania”
zamieszczonym w 44 (4/2000) numerze UFO.

7. Dalaj Lama jest tradycyjnym władcą i najwyższym kapłanem religii buddyjskiej w

Tybecie i Mongolii wprowadzonej do środkowego Tybetu w roku 1391. Buddyzm jest
religią i filozofią stworzoną przez Siddharthę Gautamę w Indiach między 6 i 4
wiekiem p.n.e. Po stopieniu się z Bon, rdzennie tybetańską religią, która traktowała
królów jako niebiańskich bogów, tybetański buddyzm wytworzył wiarę w
reinkarnowanych lamów, z których każdy jest odrodzeniem oryginalnego ducha
boskiego Dalaj Lamy.

Autor: Linda Moulton Howe
Magazyn UFO NR 4 (48) X-XII 2001