SPIS TREÂCI

1. Historia Ubezpieczeƒ ...................................................................................................................................... 1

2. Historia koncernu Generali.............................................................................................................................. 5

3. Kalendarium Generali ...................................................................................................................................... 9

4. Kodeks etyczny Generali .............................................................................................................................. 11

1

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

HISTORIA UBEZPIECZE¡

Poczàtki ubezpieczeƒ si´gajà zamierzch∏ych
czasów. Ju˝ oko∏o 2500 p.n.e. istnia∏a wÊród
egipskich kamieniarzy forma wzajemnej pomocy
w pokrywaniu kosztów pogrzebu. Nieco póêniej
pojawi∏y si´ porozumienia zawierane pomi´dzy
organizatorami karawan na Bliskim Wschodzie.
Celem takich umów by∏o wspólne ponoszenie
szkód losowych powsta∏ych wskutek padni´cia,
rozszarpania przez drapie˝niki lub rabunku
wielb∏àdów. Je˝eli jeden z uczestników karawany
poniós∏ strat´, wówczas pozostali cz∏onkowie
porozumienia sk∏adali odpowiednià sum´ pieni´dzy
w celu wyrównania powsta∏ej szkody.

Podobne porozumienia istnia∏y równie˝ w czasach
staro˝ytnych. Grecy i Fenicjanie tworzyli
zrzeszenia, aby wspólnie pokrywaç szkody wynik∏e
wskutek rozbicia lub rabunku statku. W krajach
zajmujàcych si´ handlem morskim wyst´powa∏y
po˝yczki morskie (foenus nauticum)
przeznaczone na sfinansowanie wyprawy morskiej.
Mia∏y one charakter transakcji kredytowo-
handlowej, polegajàcej na tym, ˝e obowiàzek
sp∏acenia d∏ugu i odsetek od po˝yczki zale˝a∏
od pomyÊlnego zakoƒczenia wyprawy morskiej, na
którà po˝yczk´ zaciàgni´to. Je˝eli statek zatonà∏
lub zosta∏ porwany przez korsarzy,
to po˝yczkobiorca zwolniony by∏ od jej zwrotu.
W ten sposób kredytobiorca by∏ ubezpieczony
od niebezpieczeƒstw morskich przez
po˝yczkodawc´ np. bankiera.

W sektorze transportu làdowego zacz´∏y si´
rozwijaç umowy fikcyjnego kupna-sprzeda˝y.
Na jej mocy osoba, która przyjmowa∏a na siebie
ryzyko zwiàzane z podró˝à, nabywa∏a zagro˝one
przedmioty, z tym, ˝e wyp∏ata sumy kupna by∏a
odroczona. JednoczeÊnie zawierano dodatkowà
umow´, która przewidywa∏a, ˝e w razie
pomyÊlnego wyniku podró˝y umowa kupna
sprzeda˝y staje si´ niewa˝na. Op∏ata za ponoszone
ryzyko by∏a osobno ustalana i zazwyczaj op∏acana
z góry. Umowa fikcyjnego kupna-sprzeda˝y by∏a
transakcjà, w której elementy ubezpieczenia
wyst´pujà jeszcze wyraêniej ni˝ w po˝yczce
morskiej. Wyp∏ata odszkodowania stanowiàcego
tu okreÊlonà w umowie sum´, za jakà zosta∏y
nabyte utracone przedmioty, nast´powa∏a po
zajÊciu nieszcz´Êliwego wypadku, nie zaÊ z góry
jak to by∏o w po˝yczce morskiej. Natomiast op∏at´
za ryzyko kupujàcy (ubezpieczyciel) otrzymywa∏
z góry w ustalonej kwocie, a nie w postaci
zwi´kszonych odsetek z tytu∏u udzielonej po˝yczki.

W Êredniowieczu nastàpi∏ rozwój instytucji
wzajemnej pomocy na wypadek zdarzeƒ losowych.
W Anglii, a nast´pnie w krajach germaƒskich
powstawa∏y tzw. gildie (zrzeszenia) kupieckie
i rzemieÊlnicze, odgrywajàce istotnà rol´
w rozwoju rzemios∏a.

W póênym Êredniowieczu pojawi∏y si´ kasy
i bractwa czeladnicze, które organizowa∏y pomoc
wzajemnà w razie choroby, niezdolnoÊci do pracy
i Êmierci.

W XV i XVI wieku tworzy∏y si´ ze zwiàzków
ch∏opskich kasy ogniowe (Feuerkassen), których
g∏ównym celem by∏o udzielanie swoim cz∏onkom
wsparcia w naturze lub formie pieni´˝nej. Kasy
ogniowe powstawa∏y poczàtkowo dobrowolnie,
a z biegiem czasu równie˝ przymusowo na mocy
decyzji w∏adz.

W Êredniowieczu spotkaç si´ równie˝ mo˝emy
z transakcjà kupna renty do˝ywotniej, którymi
zajmowa∏y si´ klasztory lub bogate miasta. Osoba
pragnàca nabyç rent´ wp∏aca∏a okreÊlonà sum´
lub przekazywa∏a wartoÊci majàtkowe klasztorowi,
w zamian za co corocznie, a˝ do Êmierci
otrzymywa∏a pewnà kwot´ pieni´˝nà.

W okresie nowo˝ytnym nastàpi∏ znaczàcy rozwój
ubezpieczeƒ. Prymitywne ubezpieczenia
realizowane przez ró˝norodne zwiàzki wzajemnej
pomocy, przekszta∏ci∏y si´ w instytucje
odznaczajàce si´ cechami ubezpieczeƒ
wspó∏czesnych.

Powsta∏ nowy dzia∏ w matematyce - rachunek
prawdopodobieƒstwa, który zaczà∏ znajdowaç
zastosowanie w kalkulacjach ubezpieczeniowych.

Najbardziej charakterystycznà cechà ubezpieczeƒ
kapitalistycznych by∏ ich handlowy charakter
i odejÊcie od „wzajemnej pomocy” w kierunku
formy „towarowej”, zak∏ady ubezpieczeƒ zacz´∏y
si´ przekszta∏caç w przedsi´biorstwa handlowe.
Tego rodzaju przemiana zwiàzana by∏a ze
zmianami stosunków spo∏eczno-produkcyjnych
nast´pujàcych w tym okresie, kiedy wi´kszoÊç
tworzonych przez spo∏eczeƒstwo produktów
przybiera∏a postaç towarów. Na prze∏omie XVII
i XVIII stulecia zacz´li te˝ znikaç jednostkowi
ubezpieczyciele, a ich miejsce zajmowaç akcyjne
towarzystwa ubezpieczeniowe. W Niemczech,
Anglii i Francji tworzy∏y si´ publicznoprawne
zak∏ady ubezpieczeƒ z inicjatywy w∏adz
paƒstwowych w celu udzielaniu ochrony
ubezpieczeniowej przede wszystkim ludnoÊci
wiejskiej. Te publicznoprawne korporacje
ubezpieczeniowe najbardziej rozwin´∏y si´

Historia Generali i kodeks etyczny

2

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

w Niemczech w formie lokalnych zwiàzków
ogniowych, ∏àczàcych si´ stopniowo w wi´ksze
jednostki obejmujàc wi´kszy obszar kraju.
W ten sposób w 1677 roku w Hamburgu powsta∏
pierwszy publiczny zak∏ad ubezpieczeƒ budowli
od ognia. Za jego przyk∏adem zacz´to tworzyç
podobne zak∏ady zwane socjetami
(Feuersocietaet). W krajach Skandynawskich
wprowadzono przymusowe ubezpieczenia
nieruchomoÊci od ognia.

Impulsem do powstania pierwszych pot´˝nych
prywatnych zak∏adów ubezpieczeƒ w Anglii by∏
wielki po˝ar, który mia∏ miejsce w Londynie w 1666
roku. Rok póêniej za∏o˝ono Ogniowe towarzystwo
ubezpieczeƒ - The Fire Office, przekszta∏cone
nast´pnie w Phoenix Office.

Brytyjskie firmy sta∏y si´ wzorem dla podobnych
towarzystw tworzàcych si´ we Francji i Ameryce
Pó∏nocnej.

Szybki rozwój ˝eglugi morskiej i handlu mi´dzy
krajami doprowadzi∏ do wykszta∏cenia si´ niemal
wspó∏czesnych form ubezpieczeƒ morskich.
Pojawili si´ równie˝ samodzielni poÊrednicy
w zawieraniu umów ubezpieczenia, zwani
maklerami. Dzia∏ali oni g∏ównie w interesie osób
zajmujàcych si´ transportem morskim, starajàc si´,
aby umowa ubezpieczenia by∏a najkorzystniejsza.
Z drugiej strony maklerzy zapewniali
ubezpieczycielom dop∏yw nowych umów
ubezpieczenia.

Umowy ubezpieczenia zawierano z regu∏y na
gie∏dach w miastach portowych, gdzie spotykali
si´ maklerzy, przewoênicy oraz przedstawiciele firm
ubezpieczeniowych. W Londynie w XVII wieku
siedzibà jednej z gie∏d by∏a kawiarnia Edwarda
Lloyda. Od jego nazwiska pochodzi nazwa grupy
jednostkowych ubezpieczycieli, która zbiera∏a si´
w tej kawiarni, aby zawieraç transakcje
ubezpieczeniowe. Z grupy tej rozwin´∏a si´
istniejàca po dziÊ dzieƒ organizacja Lloydów.
W 1871 roku uznana zosta∏a za korporacj´
indywidualnych ubezpieczycieli. Jej cz∏onkiem
mog∏a zostaç osoba cieszàca si´ zaufaniem
w sferach ubezpieczeniowych, która wp∏aca∏a
okreÊlony depozyt gwarancyjny do kasy korporacji.
Cz∏onkowie ∏àczyli si´ w syndykaty decydujàce
o zawarciu umowy ubezpieczenia
za poÊrednictwem osoby do tego upowa˝nionej
tzw. underwritera. Stron´ ubezpieczajàcych
reprezentowa∏ makler ubezpieczeniowy.

Korporacja Lloyda odegra∏a i odgrywa znaczàca
rol´ w rozwoju ubezpieczeƒ morskich. Dzi´ki tej
organizacji wzros∏a liczba ubezpieczeƒ morskich
jak równie˝ zosta∏y ujednolicone warunki tych
ubezpieczeƒ.

Organizacja Lloydów prowadzi tak˝e po˝ytecznà
dzia∏alnoÊç informacyjnà i prewencyjnà
bezpoÊrednio zwiàzanà z ˝eglugà
i ubezpieczeniami morskimi.

Oprócz ubezpieczeƒ morskich i ogniowych
pojawiajà ubezpieczenia upraw od gradobicia oraz
byd∏a od padni´cia. Pierwsze znaczàce
towarzystwo wzajemnych ubezpieczeƒ
od gradobicia zosta∏o za∏o˝one w 1791 roku
w Brunszwiku.

W drugiej po∏owie XVII wieku zaczynajà tworzyç si´
instytucje ubezpieczeƒ byd∏a od padni´cia.
Motywem ich zak∏adania by∏y cz´sto wyst´pujàce
w tamtym okresie zarazy byd∏a dziesiàtkujàce
hodowle.

Na szczególnà uwag´ zas∏uguje rozwój
ubezpieczeƒ na ˝ycie, zapoczàtkowany ju˝
w formacjach przedkapitalistycznych. Jeszcze
w koƒcu XVII wieku d∏ugoterminowe ubezpieczenia
(zwane tak˝e kapita∏owymi) nie by∏y stosowane.
Wynika∏o to z ró˝nych przyczyn. W niektórych
krajach ubezpieczenia takie by∏y prawnie zakazane,
ponadto nie znano wtedy metod kalkulacji sk∏adek
w zale˝noÊci od wieku osoby ubezpieczonej.

W XVII-wiecznej Anglii istnia∏y jednak
stowarzyszenia wzajemnej pomocy (Friendly
Societies), gwarantujàce wyp∏at´ zasi∏ków
poÊmiertnych rodzinom cz∏onków stowarzyszenia,
jak równie˝ rent tym, którzy utracili zdolnoÊç
do zarobkowania.

Ówczesne instytucje ubezpieczeniowe broni∏y si´
przed nap∏ywem starszej grupy klientów,
przyjmujàc do ubezpieczenia tylko ludzi m∏odych
i w Êrednim wieku. Dopiero w roku 1762
towarzystwo wzajemne Equitable rozpocz´∏o
prowadzenie d∏ugoterminowych ubezpieczeƒ
na ˝ycie, w których kalkulacje sk∏adek oparte by∏y
na rachunku prawdopodobieƒstwa zgonu osób
w ró˝nym wieku. Dat´ powstania Equitable
przyjmuje si´ jako poczàtek rozwoju wiedzy
aktuarialnej.

We Francji pierwszym towarzystwem prowadzàcym
dzia∏alnoÊç w dziedzinie ubezpieczeƒ na ˝ycie by∏o
Compagnie Royale d’Assurances. Dekret z roku
1793 podczas toczàcej si´ Wielkiej Rewolucji
Francuskiej spowodowa∏ likwidacj´ wszystkich
instytucji ubezpieczeniowych, a odbudowa

Historia Generali i kodeks etyczny

3

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej nastàpi∏a dopiero
w po∏owie XIX wieku.

W innych krajach Europy jak równie˝ Ameryki
Pó∏nocnej XVII wieku ubezpieczenia na ˝ycie mia∏y
niewielkie znaczenie. Interesujàcy jest natomiast
rozwój ubezpieczeƒ rent specjalnego typu
nazywanych tontynami od nazwiska jego
twórcy - Lorenzo Tonti. Renty te zorganizowane
przez rzàd francuski za czasów Mazariniego
sprzedawane by∏y obywatelom w celu
podbudowania finansów paƒstwa. Tontyny okaza∏y
si´ bardzo atrakcyjne i szybko przenikn´∏y
do innych krajów w tym Holandii, Anglii i Niemiec.
Osoby, które chcia∏y skorzystaÊ z tontyny wp∏aca∏y
w zale˝noÊci od wieku okreÊlonà sum´ pieni´dzy,
za co otrzymywa∏y do˝ywotnià rent´. WysokoÊç
kwoty renty rokrocznie zwi´ksza∏a si´ w miar´
wymierania cz∏onków tontyny. Pozostali przy ˝yciu
cz∏onkowie tontyny otrzymywali renty w coraz
wi´kszej wysokoÊci. Tontyny stanowi∏y zatem
rodzaj paƒstwowych ubezpieczeƒ, rent ∏àczàcych
elementy ubezpieczenia z premiowaniem ludzi
˝yjàcych najd∏u˝ej.

Kolejnym bardzo istotnym z punktu widzenia historii
ubezpieczeƒ jest okres obejmujàcy drugà po∏ow´
XIX i poczàtek XX wieku. Do najwa˝niejszych cech
tego okresu mo˝na zaliczyç:
•

koncentracj´ dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej

•

rozwój reasekuracji

•

interwencjonizm paƒstwowy

•

rosnàce znaczenie lokat funduszy
ubezpieczeniowych

•

pojawienie si´ nowych rodzajów ubezpieczeƒ

•

powstanie pierwotnych form ubezpieczeƒ
spo∏ecznych.

Koncentracja dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej

Rosnàca konkurencja mi´dzy ubezpieczycielami,
uniemo˝liwiajàca dzia∏anie ma∏ych zak∏adów
ubezpieczeƒ, sta∏a si´ przyczynà koncentracji
dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej.. Ponadto istnia∏a
koniecznoÊç wzmocnienia si∏y finansowej
towarzystw ze wzgl´du na wzrost liczby i wartoÊci
ubezpieczanych ryzyk. By∏o to zwiàzane
z rozwojem gospodarczym paƒstw europejskich.

¸àczenie si´ s∏abszych finansowo towarzystw lub
przejmowanie ich przez wi´ksze odbywa∏o si´
z regu∏y w formie fuzji czyli zjednoczenia interesów,
dzi´ki czemu interesy zarówno jednej jak i drugiej
strony by∏y zabezpieczone. Koncentracja
dzia∏alnoÊci przejawia∏a si´ równie˝ w zawieraniu
ró˝nego rodzaju porozumieƒ w formie karteli,
koncernów i innych zrzeszeƒ.

Kartele zak∏adane by∏y g∏ównie w celu
ograniczenia konkurencji. Polega∏y one
na ustaleniu wspólnych zasad dzia∏ania
w zakresie warunków umowy ubezpieczenia,
taryf sk∏adek, norm prowizyjnych dla poÊredników,
itp. Kartel nie pozbawia∏ zrzeszonych w nim
zak∏adów samodzielnoÊci, lecz ogranicza∏ jedynie
swobod´ dzia∏ania.

Towarzystwa zrzeszone w koncernach nie mia∏y
natomiast samodzielnoÊci gospodarczej lecz
zawiera∏y osobowoÊç prawnà.

Koncentracja ubezpieczeƒ rozwija∏a si´ w szybkim
tempie pod koniec XIX wieku i nadal rozwija si´
w czasach wspó∏czesnych. W wyniku tego
powsta∏y pot´˝ne towarzystwa ubezpieczeƒ, które
nie ograniczajà swojej dzia∏alnoÊci wy∏àcznie
do kraju macierzystego, ale starajà si´ rozszerzyç
dzia∏alnoÊç na inne kraje. Znakomitym przyk∏adem
mo˝e byç tu powstanie szwajcarskiej grupy
kapita∏owej Zurich Financial Services, za∏o˝onej
w 1872 r. w Szwajcarii, a obecnie prowadzàcej
operacje finansowe w ponad 60 krajach Êwiata,
w tym - od 1998 r. - w Polsce.

Rozwój reasekuracji

Reasekuracja by∏a stosowana najwczeÊniej
w ubezpieczeniach morskich, ju˝ na prze∏omie XIV
i XV wieku, a jej celem by∏ podzia∏ du˝ych rodzajów
ryzyka pomi´dzy kilka zak∏adów ubezpieczeƒ.
W po∏owie XIX wieku pojawi∏y si´ ogólne umowy
reasekuracyjne, na podstawie których wiele
okreÊlonych z góry, bezpoÊrednich umów
podlega∏o reasekuracji.

Reasekuracja odegra∏a i nadal odgrywa pozytywnà
rol´ w doskonaleniu rozwoju ubezpieczeƒ.

Interwencjonizm paƒstwowy

Dalszà charakterystycznà cechà rozwoju
ubezpieczeƒ tego okresu jest wzrastajàce
zainteresowanie paƒstwa dzia∏alnoÊcià
ubezpieczeniowà i wzrost jego ingerencji w t´ sfer´
dzia∏alnoÊci. Interwencjonizm przejawia∏ si´
w coraz ÊciÊlejszej kontroli, którà paƒstwo
roztacza∏o nad organizacjà dzia∏alnoÊci
ubezpieczeniowej oraz wykonywaniem celów tej
dzia∏alnoÊci. Ca∏okszta∏t ingerencji paƒstwa w sfer´
ubezpieczeƒ okreÊla si´ jako paƒstwowà polityk´
ubezpieczeniowà. Zalicza si´ do niej prawne
regulowanie stosunków i warunków
ubezpieczeniowych, ustalanie zakresu monopolu
i obowiàzku ubezpieczenia, popieranie rozwoju
ubezpieczeƒ, organizowanie publicznych
i paƒstwowych zak∏adów ubezpieczeƒ, udzielanie

Historia Generali i kodeks etyczny

4

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

zezwoleƒ na prowadzenie dzia∏alnoÊci na terenie
danego kraju przez zagraniczne zak∏ady
ubezpieczeƒ.

Nowe rodzaje ubezpieczeƒ

Dalszà cech´ charakteryzujàcà omawiany okres
rozwoju ubezpieczeƒ stanowi∏ sta∏y wzrost liczby
ubezpieczeƒ i wartoÊci ubezpieczonego majàtku.
By∏o to konsekwencjà wzrastajàcej popularnoÊci
ubezpieczeƒ oraz konsekwencjà rozwoju
gospodarki Êwiatowej.

Obok istniejàcych ubezpieczeƒ ogniowych,
transportowych i ˝yciowych pojawiajà si´ inne
rodzaje ubezpieczeƒ zaspokajajàce aktualne
potrzeby gospodarcze i spo∏eczne. Do nich
zaliczyç mo˝na ubezpieczenia mienia gospodarstw
rolnych od kl´sk ˝ywio∏owych, ubezpieczenie
majàtku przedsi´biorstw handlowych od kradzie˝y
z w∏amaniem i rabunkiem, ubezpieczenia pojazdów
od uszkodzeƒ itp. Powstajà tak˝e nowe rodzaje
ubezpieczeƒ osobowych, rozwijajà si´ ró˝norodne
formy ubezpieczeƒ nast´pstw nieszcz´Êliwych
wypadków oraz ubezpieczenia chorobowe. Du˝à
wag´ przywiàzywano jednak do pozyskiwania
d∏ugoterminowych ubezpieczeƒ na ˝ycie, które
by∏y êród∏em tworzenia wysokich rezerw
ubezpieczeniowych i mia∏y decydujàcy wp∏yw na
rozwój dzia∏alnoÊci lokacyjnej ubezpieczycieli.
Pierwsza znana i udokumentowana polisa
ubezpieczenia na ˝ycie datowana na dzieƒ
18 czerwca 1853 roku zosta∏a spisana w Londynie,
ubezpieczonym zaÊ, na sum´ 382 funty,
6 szylingów i 8 pensów, by∏ William Gybbons.
Âwiadczenie mia∏o byç wyp∏acone w przypadku
Êmierci w ciàgu 12 miesi´cy od daty podpisania
umowy.

Po drugiej wojnie Êwiatowej nastàpi∏ dalszy rozwój
ubezpieczeƒ spo∏ecznych oraz pojawi∏y si´
ubezpieczenia typu socjalistycznego. W Zwiàzku
Radzieckim, a nast´pnie po drugiej wojnie
Êwiatowej - w paƒstwach socjalistycznych Europy
Wschodniej i innych cz´Êci Êwiata utworzony zosta∏
nowy typ ubezpieczeƒ, którego cele i za∏o˝enia
w istotny sposób ró˝ni∏y si´ od ubezpieczeƒ typu
kapitalistycznego.

Ró˝nice wynika∏y z odmiennych warunków
ustrojowych, a przede wszystkim z faktu,
˝e w paƒstwie socjalistycznym sk∏adniki majàtku
narodowego i Êrodki produkcji oraz inne dziedziny
dzia∏alnoÊci gospodarczej i finansowej zosta∏y
upaƒstwowione lub znalaz∏y si´ pod kontrolà
paƒstwa. W konsekwencji dzia∏alnoÊç
ubezpieczeniowa zosta∏a równie˝ upaƒstwowiona.
W nowych warunkach ustrojowych znik∏y prywatne

towarzystwa, a zamiast konkurujàcych ze sobà
zak∏adów pojawi∏ si´ jeden lub kilka
wspó∏pracujàcych ze sobà, wyspecjalizowanych
paƒstwowych zak∏adów ubezpieczeƒ. Ich rola mia∏a
polegaç na doskonalszej ochronie majàtku
spo∏ecznego oraz wspó∏dzia∏aniu w rozwoju
gospodarki narodowej i podnoszeniu poziomu
˝ycia zgodnie z za∏o˝eniami planów
spo∏eczno-gospodarczych. Przesz∏o
pi´Êdziesi´cioletni okres istnienia tego typu
ubezpieczeƒ dowiód∏, ˝e nie spe∏nia∏y one
wyznaczonych celów.

Wiek XX w krajach kapitalistycznych nie przyniós∏
zasadniczych zmian w systemie ubezpieczeƒ
gospodarczych, Mo˝na tylko zaobserwowaç
rozszerzenie dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej na
nowe dziedziny gospodarki np.: transport morski,
samochodowy i lotniczy. W dalszym ciàgu
notowano wzrost obrotów finansowych z tytu∏u
ró˝norodnych form mi´dzynarodowej reasekuracji,
dalszà tendencj´ do koncentracji ubezpieczeƒ oraz
ekspansj´ kapita∏ów ubezpieczeniowych z krajów
silniej rozwini´tych gospodarczo do krajów
zacofanych. G∏ównym êród∏em rosnàcych funduszy
du˝ych towarzystw by∏y nadal d∏ugoterminowe
ubezpieczenia na ˝ycie. Na uwag´ zas∏uguje fakt,
i˝ pojawienie si´ w XX wieku w krajach zachodnich
ubezpieczeƒ spo∏ecznych i stopniowe rozszerzenie
ich zakresu nie zahamowa∏o, a nawet przyspieszy∏o
rozwój ró˝norodnych form ubezpieczeƒ
osobowych. T∏umaczy si´ to tym, ˝e ubezpieczenia
spo∏eczne zapewniajà wy∏àcznie pewne minimum
socjalne, a wzrastajàca zamo˝noÊç spo∏eczeƒstw
pozwala szerszej grupie ludzi na zakup
dodatkowego ubezpieczenia. Zachodzàce na
Êwiecie gwa∏towne zmiany demograficzne
charakteryzujà si´ spadkiem przyrostu naturalnego
w krajach wysoko rozwini´tych, powoduje to z kolei
koniecznoÊç odejÊcia od systemu ubezpieczeƒ
spo∏ecznych opartego na umowie pokoleniowej.
W tym kontekÊcie indywidualne i grupowe
ubezpieczenia na ˝ycie, jako dodatkowe
zabezpieczenie emerytalne, stajà si´ coraz bardziej
koniecznoÊcià.

Historia Generali i kodeks etyczny

5

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

HISTORIA KONCERNU GENERALI

Poczàtki Koncernu

Historia Generali si´ga roku 1831, kiedy
to w TrieÊcie, wa˝nym oÊrodku morsko-handlowym
monarchii austriacko-w´gierskiej powsta∏o
towarzystwo ubezpieczeniowe Assicurazioni
Generali. Triest by∏ w tym czasie drugim po Wenecji
miastem portowym monarchii i odgrywa∏ bardzo
wa˝nà rol´ w gospodarczych i kulturalnych
stosunkach mi´dzy zachodem a Turcjà,
co by∏o mo˝liwe dzi´ki du˝emu zró˝nicowaniu
narodowoÊciowemu - w owym czasie w mieÊcie
mo˝na by∏o spotkaç Greków, Austriaków, Niemców,
W∏ochów oraz Armeƒczyków.

Jednym z promotorów przygotowujàcych za∏o˝enie
Generali by∏ Giuseppe Lazzaro Morpurgo.
Pierwszym prezesem spó∏ki zosta∏ wybrany Johann
Christoph Ritter von Zahony. By∏ on zamo˝nym
w∏aÊcicielem ziemskim, cz∏onkiem Towarzystwa
Rolnego, deputowanym na gie∏d´, cz∏onkiem izby
handlowej w TrieÊcie. Wraz z bratem prowadzi∏
w Wiedniu firm´ handlowà.

Bardzo wa˝nà rol´ dla rozwoju towarzystwa
odegra∏ jego drugi prezes Marco Besso, który
rozpoczà∏ mi´dzynarodowà ekspansj´ firmy.
Z kolei dzi´ki przezornoÊci Karla Ludwika Brucka,
g∏ównego inicjatora powstania towarzystwa,
wytworzy∏o ono nies∏ychanie wysoki jak na owe
czasy kapita∏ zak∏adowy wynoszàcy 2 miliony
guldenów. Kapita∏ w tej wysokoÊci przewy˝sza∏
kapita∏ pozosta∏ych istniejàcych wówczas firm
ubezpieczeniowych dwudziestokrotnie,
co umo˝liwia∏o towarzystwu ponoszenie wi´kszego
ryzyka ubezpieczeniowego.

Assicurazioni Generali wprowadzi∏o na poczàtku
ubezpieczenie transportu morskiego i rzecznego,
ubezpieczenie przeciwpo˝arowe, na wypadek
Êmierci oraz ubezpieczenie od gradobicia. Patent
cesarza Franciszka I z 1819 r., zapewniajàcy
wsparcie rozwoju prywatnych zak∏adów
ubezpieczeniowych, u∏atwi∏ znacznie ekspansj´
towarzystwa na teren wszystkich paƒstw monarchii
austriackiej. Ju˝ w pierwszych latach dzia∏alnoÊci
powsta∏y filie w Grazu, Wiedniu, Pradze
i Budapeszcie. W roku 1837 Assicurazioni Generali
wychodzi ze swojà dzia∏alnoÊcià poza granice
monarchii austriackiej, otwierajàc filie w Niemczech,
Polsce, na Wo∏oszczyênie i na wyspie Korfu.
Wkrótce po tym towarzystwo otworzy swoje
oddzia∏y we wszystkich wa˝nych portach Morza
Âródziemnego i Czarnego.

W roku 1876 Assicurazioni Generali prowadzi∏o
swojà dzia∏alnoÊç w Belgii, Danii, Francji, Anglii,
Holandii, Rosji, Szwecji, Hiszpanii, Turcji, Egipcie,
a nawet Ameryce Pó∏nocnej. Na wszystkich
wspomnianych terytoriach spó∏ka zlikwidowa∏a
w ciàgu w/w roku oko∏o 13 300 szkód na ogólnà
kwot´ 5 milionów 849 tysi´cy guldenów.

Powstanie i rozwój Koncernu EA Generali

W latach 80-tych ubieg∏ego stulecia wraz
z rozwojem produkcji przemys∏owej zaczà∏ ulegaç
zmianie stosunek do pracy robotników, która
przestawa∏a byç jedynie towarem. Nie istnia∏a
wówczas powszechna opieka zdrowotna, zaÊ
wypadek przy pracy oznacza∏ przewa˝nie tragedi´
dla robotnika i jego rodziny. Rozwiàzanie problemu
wypadków przy pracy w znacznym stopniu
obcià˝a∏o pracodawców, dla których jedynym
sposobem ograniczenia ryzyka w tym zakresie
by∏y grupowe ubezpieczenia od nast´pstw
nieszcz´Êliwych wypadków. W Austrii ju˝ od 1876 r.
z powodzeniem dzia∏a∏ jeden ze szwajcarskich
zak∏adów ubezpieczeniowych, który specjalizowa∏
si´ w tego rodzaju ubezpieczeniach. Pomimo to
Assicurazioni Generali podj´∏o w 1882 r. decyzj´
o za∏o˝eniu spó∏ki - córki, która mia∏aby zajmowaç
si´ tà w∏aÊnie dziedzinà dzia∏alnoÊci
ubezpieczeniowej. W ten sposób powsta∏a
w Wiedniu „Ersteösterreichische Allgemeine
Unfallversicherungsgesellschaft”, od której wywodzi
si´ póêniejsza nazwa koncernu ubezpieczeniowego
„Erste Allgemeine”. Firma rozpocz´∏a swojà
dzia∏alnoÊç zatrudniajàc cztery osoby, które
pracowa∏y w dwóch pomieszczeniach i dysponujàc
kapita∏em zak∏adowym w wysokoÊci 1 miliona
guldenów. Jej start w dziedzinie ubezpieczeƒ
od wypadków by∏ b∏yskawiczny. Po dwóch latach
wysokoÊç zebranych sk∏adek wynios∏a 30 tysi´cy
guldenów, zaÊ ju˝ w roku nast´pnym wzros∏a
do 458 tysi´cy guldenów. Wed∏ug danych
statystycznych w roku 1900 Erste Allgemeine
pobra∏a sk∏adki ubezpieczeniowe w wysokoÊci
5,2 mln koron austriackich, co stanowi∏o niemal
50% wszystkich ubezpieczeƒ od nast´pstw
nieszcz´Êliwych wypadków. Osiàgni´ty dzi´ki temu
zysk w wysokoÊci 526 tysi´cy koron austriackich
stawia∏ EA na czo∏owym miejscu poÊród firm
ubezpieczeniowych.

Rozwój Koncernu w I po∏owie XX wieku

W 1901 r. dzia∏alnoÊç Erste Allgemeine rozszerzono
o ubezpieczenie od kradzie˝y, ubezpieczenie na
wypadek burzy oraz ubezpieczenie wodociàgów.
Jeszcze przed I wojnà Êwiatowà firma prowadzi∏a
polityk´ ekspansji zak∏adajàc filie i spó∏ki-córki

Historia Generali i kodeks etyczny

w innych krajach Europy. W ten sposób powsta∏y
„La Concorde” w Pary˝u, „Anonima Infortuni” we
W∏oszech oraz “Caja” w Hiszpanii. Ostatni rok
przed wybuchem I wojny Êwiatowej przyniós∏ 17,3
mln koron austriackich zebranych sk∏adek, zaÊ
wysokoÊç rezerw spó∏ki wynosi∏a 34 mln koron
austriackich. Wybuch I wojny Êwiatowej w doÊç
dotkliwy sposób wp∏ynà∏ na kondycj´ Erste
Allgemeine. Oko∏o dwustu jej pracowników
zosta∏o powo∏anych do s∏u˝by wojskowej, przy
jednoczesnym zachowaniu wynagrodzenia.
Dodatkowo spó∏ka musia∏a udzieliç monarchii
wysokich po˝yczek wojennych (w okresie od 1914
do 1916 r. by∏y to sumy rz´du 47,4 mln koron
austriackich).

Od roku 1918 Triest, miasto z którego pochodzi
Generali zaczyna byç zarzàdzane przez W∏ochów.
W paƒstwach sukcesyjnych monarchii
austriacko-w´gierskiej tworzone by∏y oddzia∏y
i spó∏ki-córki Generali. W ten sposób struktura
towarzystwa zosta∏a dopasowana do zmienionych
uwarunkowaƒ politycznych.

Po I wojnie Êwiatowej wielkà katastrofà dla zak∏adu
ubezpieczeƒ by∏ upadek waluty austriackiej
w latach 1919-1923. Waluta ustabilizowa∏a si´
dopiero w roku 1925. Majàtek spó∏ki wynosi∏
wówczas 8 mln szylingów, w tym kapita∏ akcyjny
1 mln szylingów, a kapita∏ rezerwowy 3 mln
szylingów i kapita∏ zapasowy 1 mln szylingów.
O stopniu deprecjacji dawnej waluty austriackiej
Êwiadczyç mo˝e fakt, i˝ papiery wartoÊciowe
o pierwotnej wartoÊci 55 mln austriackich koron
zosta∏y wpisane po reformie do ksiàg
rachunkowych jako zaledwie 7,5 tysi´cy szylingów.

Dzi´ki dalekowzrocznoÊci kierownictwa Erste
Allgemeine Generali pomyÊlnie przesz∏a przez
okres wielkiego kryzysu gospodarczego na Êwiecie
(znacznie lepiej ni˝ np. zak∏ad ubezpieczeƒ
Creditanstalt). W roku 1932 zebrane sk∏adki
ubezpieczeniowe osiàgn´∏y wartoÊç 23 mln
szylingów, zaÊ lokaty kapita∏owe z rezerwami
wynosi∏y 33 mln szylingów. W latach 30-tych
EAG skutecznie w∏àczy∏a si´ do likwidacji
nast´pstw bankructwa zak∏adu ubezpieczeƒ
„Phönix”, które prowadzi∏o swojà dzia∏alnoÊç
szczególnie w rejonach przygranicznych Republiki
Czechos∏owackiej. EAG przej´∏a wówczas znacznà
cz´Êç ubezpieczeƒ „Phönix” oraz zatrudni∏a wielu
zwolnionych z tej firmy pracowników.

W trudnym okresie, trwajàcym od przy∏àczenia
Austrii do Rzeszy w roku 1938 do zakoƒczenia
II wojny Êwiatowej w roku 1945, EAG
skoncentrowa∏a si´ g∏ównie na lokalnym rynku

ubezpieczeniowym oraz na rozwoju tradycyjnych
form ubezpieczenia. Kierownictwo spó∏ki potrafi∏o
w tych trudnych czasach zachowaç humanitarne
i liberalne tradycje firmy, szczególnie poprzez
u∏atwienie emigracji swoim pracownikom
pochodzenia ˝ydowskiego oraz poprzez
zatrudnianie pracowników, zwalnianych z przyczyn
politycznych z innych firm ubezpieczeniowych.

Z koƒcem wojny zarówno Generali jak i Erste
Allgemeine straci∏o ca∏y swój majàtek na obszarach
wschodnich. W zwiàzku z uwarunkowaniami
politycznymi dzia∏alnoÊç Erste Allgemeine by∏a
ograniczona do Austrii, RFN i zachodniej cz´Êci
Berlina. W tym czasie w Austrii wspó∏praca
pomi´dzy Generali i Erste Allgemeine nakierowana
by∏a g∏ównie na bardziej intensywne zdobywanie
rynku interesów.

W roku 1977 dyrekcja Generali w Austrii zostaje
przekszta∏cona w dwie austriackie spó∏ki akcyjne:
Generali Allgemeine Lebensversicherung AG
i Generali Rückversicherung AG.

Dziesi´ç lat póêniej w Austrii wprowadzono
wspólny symbol firmy dla Generali i Erste
Allgemeine. Od tego momentu obydwa
towarzystwa publicznie wyst´powa∏y razem jako
Erste Allgemeine Generali (EA-Generali), przy czym
pierwsze wspólne kierownictwo generalne zosta∏o
powo∏ane w 1988.

Rozwój Generali w latach 90-tych.

W roku 1990 stworzono wspólnà organizacj´
sprzeda˝y dla Erste Allgemeine i Generali oraz
odpowiednio po∏àczono kierownictwa obu firm.
W tym samym roku dosz∏o do zmian strukturalnych
w towarzystwie. Zosta∏o utworzone towarzystwo
holdingowe EA-Generali AG z filiami w Niemczech,
Holandii i Szwajcarii majàcych spe∏niaç funkcje:
wspó∏zarzàdzajàcà, us∏ugowà i reasekuracyjnà.
Oprócz tego utworzono równie˝ Erste Allgemeine
Versicherung-AG w Monachium oraz Eerste
Allgemene Verz. Mij. N. V., Amsterdam-Diemen,
jako towarzystwa ubezpieczeƒ wzajemnych.

W 1991 roku dosz∏o do podzia∏u udzia∏ów
pomi´dzy Generali-Gruppe i Allianz-Gruppe.
EA-Generali AG przej´∏o 33,09% udzia∏ów
w Interunfall Versicherung AG, Wiedeƒ i odda∏o
25,16% w posiadanie Wiener Allianz
Versicherungs-AG. W zwiàzku z tym wi´kszoÊç
udzia∏ów Interunfall-Deutschland i Mönchner Leben
przesz∏o w posiadanie EA-Generali.

Historia Generali i kodeks etyczny

6

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

Do przej´cia udzia∏ów dosz∏o równie˝ na
W´grzech. EA-Generali AG przej´∏o 51% udzia∏ów
w Providencia Budapeszt i dzi´ki temu zwi´kszy∏o
swoje udzia∏y w europejskich ubezpieczeniach
podró˝y o 13%, dzi´ki czemu uzyska∏o 64%
udzia∏ów.

W tym samym czasie Allami Biztosito wystàpi∏o
z AB-Generali Budapest i przekaza∏o swoje udzia∏y
EA-Generali AG, które od tej pory dysponowa∏o
ponad 80% udzia∏ów (pozosta∏e 20% nale˝a∏o
do Generali Triest).

W roku 1993 Generali wesz∏o na rynek
czechos∏owacki poprzez nowà fili´ Erste
Allgemeine w Pradze.

Do zmian strukturalnych dosz∏o równie˝
na rynku niemieckim, gdzie EA-München
i Interunfall-Hamburg utworzy∏y wspólnie Generali-
Versicherungs-AG, Münchener Leben i Generali
Leben-Frankfurt utorzy∏y Generali Münchener
Lebensversicherung AG, natomiast EA-Rechtschutz
zmieni∏o nazw´ na Generali Rechtschutz
Versicherungs-AG. Jako czwarte ponoszàce ryzyko
wyst´powa∏o za∏o˝one w 1992 roku Generali
Krankenversicherung AG.

W 1995 roku za∏o˝ono Generali Pojistovna a.s.
w Pradze, które przej´∏o tworzenie i rozwój
dzia∏alnoÊci koncernu w Republice Czeskiej.
W tym samym czasie otwarte zosta∏y siedziby
generalne w Budapeszcie i w stolicy Czech.

W kolejnym roku rozszerzona zosta∏a niemiecka
Generali-Gruppe o towarzystwo Futura
Lebensversicherung AG, Frankfurt nad Menem,
natomiast w S∏owenii EA-Generali Gruppe zacz´∏o
tworzyç Generali SKB Zavarovalnica d.d.
w Ljubljanie. Za∏o˝ono równie˝ Generali Poistovna
a.s., w Bratys∏awie na S∏owacji oraz Bausparkasse
Lakaskassza i towarzystwo oferujàce
ubezpieczenia turystyczne Europai na W´grzech.

W 1997 roku rozwiàzano stosunki mi´dzy
EA-Generali Gruppe a Creditanstalt i podpisano
umow´ z grupà trzech banków: Bank für Tirol und
Vorarlberg AG, Bank für Kärnten und Steiermark
AG oraz Oberbank AG. Dzi´ki tej umowie Generali
Vienna-Gruppe zapewni∏a sobie wa˝ny kana∏
dystrybucji poprzez banki.

W roku 1998 zmieniona zosta∏a nazwa notowanego
na gie∏dzie holdingu EA-Generali AG na Generali
Holding Vienna AG. W skutek po∏àczenia Erste
Allgemeine Versicherungs-AG i Generali Allgemeine
Lebensversicherung AG powsta∏o Generali
Versicherung AG.

W Niemczech tamtejsze spó∏ki-córki Generali
Holding Vienna AG zosta∏y w∏àczone do nowo
utworzonego Holding Generali Lloyd AG
w Monachium.

Assicurazioni Generali S.p.A. w TrieÊcie przej´∏o
wi´kszoÊç w AMB (Aachener und Münchener
Beteiligungs- Aktiengesellschaft) i zosta∏o
w ten sposób trzecià co do wielkoÊci grupà
ubezpieczeniowà w Niemczech.

Assicurazioni Generali S.p.A. przekaza∏o piecz´
nad rozwojem firmy na rynkach Europy Ârod-
kowowschodniej Generali Holding Vienna AG.
Tej˝e spó∏ce Assicurazioni Generali S.p.A.
w TrieÊcie przekaza∏o swoje udzia∏y wi´kszoÊciowe
w Generali Asigurari S.A. w Bukareszcie. W tym
czasie koncern przygotowywa∏ si´ równie˝
do wejÊcia na rynek polski poprzez utworzenie
Generali Risk-Consulting Sp. z o.o. w Warszawie.

W 1999 roku utworzono Generali Providencia
Biztosito Rt. z w´gierskich towarzystw Generali
Budapest i Providencia. Dzi´ki tej fuzji nowo
powsta∏e towarzystwo zaj´∏o drugie miejsce na
w´gierskim rynku ubezpieczeniowym.

W tym samym roku powsta∏y obydwa polskie
towarzystwa ubezpieczeniowe: Generali
Towarzystwo Ubezpieczeƒ S.A. i Generali ˚ycie
Towarzystwo Ubezpieczeƒ S.A. i tak rozpocz´to
dzia∏alnoÊç ubezpieczeniowà w Polsce.

W roku 2000 dosz∏o do integracji centralnych
jednostek z zakresu technik ubezpieczeniowych
oraz sprzeda˝y i marketingu. W ka˝dym kraju
zwiàzkowym tworzone by∏y regionalne
kierownictwa Generali/Interunfall. Generali
i Interunfall ca∏y czas wyst´powa∏y
pod oddzielnymi markami.

Assicurazioni Generali S.p.A., Triest przej´∏o du˝à
w∏oskà grup´ ubezpieczeniowà INA-Istituto
Nazionale delle Assicurazioni.Po przej´ciu
Aachener Münchener Gruppe w 1998 roku
zarzàdzanie niemieckà Generali-Lloyd-Gruppe
przesz∏o w r´ce AMB. Akcje Interunfall zosta∏y
wycofane z gie∏dy w Wiedniu.

Walne zgromadzenie Generali Holding Vienna AG
upowa˝ni∏o zarzàd do zakupu w∏asnych akcji
do maksymalnie 5% kapita∏u akcyjnego
podstawowego.

W∏aÊcicielem 66,3% akcji Assicurazioni Generali
S.p.A., sà drobni akcjonariusze. Pozosta∏e 33,7%
nale˝y do (stan na rok 2003):
•

Mediobanca

•

Banca di Italia

•

Gruppo Unicredit

7

Historia Generali i kodeks etyczny

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

•

Capitalia

•

Gruppo Monte Paschi

•

J.P. Moragan Chase

•

Premafin

Symbol Generali

Po utworzeniu towarzystwa Assicurazioni Generali
zastanawiano si´ nad odpowiednim znakiem
firmowym. God∏em miasta Triest, gdzie powsta∏o
towarzystwo by∏ podwójny orze∏ i lilia, jednak
za∏o˝yciele firmy nie uwa˝ali za stosowne
nawiàzanie do tych symboli. Ich wybór pad∏
ostatecznie na lwa weneckiego (lwa Êw. Marka)
ze skrzyd∏ami.

Od tej pory we wszystkich oddzia∏ach Generali
u˝ywano symbolu lwa jako znaku firmowego,
chocia˝ w poszczególnych cz´Êciach Êwiata
wyglàda∏ on troch´ inaczej. Do ujednolicenia znaku
dosz∏o w latach 70-tych za sprawà senatora Cesare
Merzagora, prezesa Generali. Z oko∏o 40 do 50
ró˝nych modeli lwa wybrano propozycj´
mediolaƒskiej rodziny grafików Conte Mansi.
Wówczas narodzi∏ si´ symbol lwa, jaki mo˝emy
oglàdaç dzisiaj, chocia˝ jego tylna cz´Êç nie by∏a
jeszcze w pe∏ni udana. W pe∏ni ujednolicone logo
w aktualne formie wprowadzono we wszystkich
towarzystwach (poza W∏ochami) w roku 1987.

Lew jest od dawna symbolem w∏adzy. W ten
sposób postrzegano go ju˝ w czasach wielkich
orientalnych paƒstw: Babilonie, Persji, Egipcie,
gdzie celowo umieszczano jego wizerunek
w pa∏acach, Êwiàtyniach, a w szczególnoÊci
na bramach miejskich.

W przeciwieƒstwie do lwa orze∏ postrzegany by∏
jako w∏adca powietrza. W zwiàzku z tym, ˝e król
chcia∏ pokazaç, ˝e panuje zarówno nad ziemià jak
i nad powietrzem kaza∏ stworzyç lwa posiadajàcego
skrzyd∏a symbolizujàcego jego olbrzymià w∏adz´.

W Wenecji lew pierwotnie nie wyst´powa∏ w godle.
Jej znakiem rozpoznawczym by∏ wizerunek
Êwi´tego Teodora. Uleg∏o to zmianie po tym jak
mieszkaƒcy przywieêli do miasta koÊci Êw. Marka
z Aleksandrii. Wed∏ug biblijnej przepowiedni temu
EwangeliÊcie przyporzàdkowany by∏ lew.
Pochodzàcy z krajów orientalnych Êw. Marek zabra∏
uskrzydlonego lwa do Wenecji. Lew ten przyniós∏
miastu szcz´Êcie przy podboju Konstantynopola
w roku 1204.

Generali nazwa staje si´ programem.

Od poczàtku istnienia firmy jej za∏o˝yciele nie
chcieli stawiaç ograniczeƒ, co do dzia∏alnoÊci, którà
si´ zajmowali, dlatego te˝ wybór nazwy nie by∏
przypadkowy. „Generali” - odpowiednik s∏owa

„Allgemeine” w j´zyku w∏oskim mia∏ wskazywaç na
to, ˝e firma b´dzie zajmowa∏a si´ ca∏à istniejàcà
wówczas gamà ubezpieczeƒ. W ten sposób
Generali ró˝ni∏o si´ od innych ubezpieczycieli
nie tylko wysokim kapita∏em za∏o˝ycielskim
w wysokoÊci dwóch milionów guldenów, lecz
równie˝ zakresem dzia∏alnoÊci.

Generali w Polsce

Na ziemiach polskich koncern Generali dzia∏a∏
od 1837 roku do 1948 roku. Po pi´Êdziesi´cioletniej
przerwie Generali wróci∏o w 1999 roku na rynek
polski.

W lipcu 1999 roku Generali otrzyma∏o zezwolenie
Ministerstwa Finansów RP na prowadzenie
dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej w zakresie
ubezpieczeƒ na ˝ycie i ubezpieczeƒ majàtkowych
zak∏adajàc dwa towarzystwa ubezpieczeniowe:
-

Generali Towarzystwo Ubezpieczeƒ Spó∏ka
Akcyjna

-

Generali ˚ycie Towarzystwo Ubezpieczeƒ
Spó∏ka Akcyjna

Data wydania zezwolenia na prowadzenie
dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej dla obu spó∏ek:
5 lipca 1999 roku.

W 2002 roku do Grupy Generali Polska do∏àczy∏y
towarzystwa:
-

Zurich Towarzystwo Ubezpieczeƒ S.A.

-

Zurich Towarzystwo Ubezpieczeƒ na ˝ycie S.A.

-

Zurich Powszechne Towarzystwo Emerytalne
S.A. (od 8 maja 2003 Generali PTE S.A.)

Jedynym akcjonariuszem Generali T.U. S.A.,
Generali ˚ycie T.U. S.A., Zurich T.U. S.A.,
Zurich T.U. na ˚ycie S.A. jest Generali Holding
Vienna AG.

Akcjonariuszami Generali PTE S.A. sà:

Generali Holding Vienna AG - 3,44% g∏osów

Generali Sp. z o.o. - 10,65 % g∏osów

Generali Polska Sp. z o.o. - 85,91% g∏osów

Historia Generali i kodeks etyczny

8

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

KALENDARIUM GENERALI

Generali na Êwiecie

1831 - za∏o˝enie Assicurazioni Generali Austro -
Italiche w TrieÊcie (ówczesnym oÊrodku morskim
monarchii austrow´gierskiej). Pierwszym prezesem
spó∏ki zosta∏ wybrany Johann Christof Ritter von
Zahony. By∏o on zamo˝nym w∏aÊcicielem
ziemskim, cz∏onkiem Towarzystwa Rolnego,
deputowanym na gie∏d´, cz∏onkiem izby handlowej
w TrieÊcie

1832 - otwarcie pierwszych oddzia∏ów w Grazu,
Pradze i Budapeszcie

1837 - otwarcie pierwszych filii poza granicami
monarchii austriackiej m.in. w krajach niemieckich,
na ziemiach polskich, na Wo∏oszczyênie i na
wyspie Korfu

1876 - rozpocz´cie dzia∏alnoÊci na terenie
dzisiejszej Belgii, Danii, Francji, Anglii, Holandii,
Rosji, Szwecji, Hiszpanii, Turcji, Egipcie, a nawet
Ameryce Pó∏nocnej

1882 - za∏o˝enie spó∏ki Generali w Wiedniu
„Erste Österreichische Allgemeine
Unfallversicherungsanstalt” (póêniejszej
„Erste Allgemeine”), oferujàcej ubezpieczenia
od nast´pstw nieszcz´Êliwych wypadków. Firma
rozpocz´∏a swojà dzia∏alnoÊç dysponujàc kapita∏em
zak∏adowym w wysokoÊci 1 miliona guldenów.
Po dwóch latach wysokoÊç zebranych sk∏adek
wynios∏a 30 tysi´cy guldenów, zaÊ ju˝ w roku
nast´pnym wzros∏a do 458 tysi´cy guldenów.
Wed∏ug danych statystycznych w roku 1900
Erste Allgemeine pobra∏a sk∏adki ubezpieczeniowe,
których wysokoÊç stanowi∏a niemal 50% wszystkich
ubezpieczeƒ od nast´pstw nieszcz´Êliwych
wypadków w Austrii

1886 - wprowadzenie akcji koncernu „Erste
Allgemeine” na gie∏d´ wiedeƒskà

1901 - rozszerzenie dzia∏alnoÊci „Erste Allgemeine”
o ubezpieczenie od kradzie˝y, ubezpieczenie na
wypadek burzy oraz ubezpieczenie wodociàgów;
w wyniku polityki ekspansywnej powsta∏y filie
i spó∏ki-córki w innych krajach Europy, m.in.
„La Concorde” w Pary˝u, “Anonima Infortuni”
we W∏oszech oraz „Caja” w Hiszpanii

1987 - Erste Allgemeine funkcjonuje pod nazwà
Erste Allgemeine Generali (EA-Generali)

1989 - powstanie pierwszego po wojnie
towarzystwa Generali w krajach Europy
Ârodkowowschodniej - na W´grzech, a w kolejnych
latach równie˝ w Czechach, S∏owenii, S∏owacji,
Rumunii, Polsce i Chorwacji

1998 - zmiana nazwy notowanego na gie∏dzie
holdingu EA-Generali AG na Generali Holding
Vienna AG

1999 - przej´cie przez Assicurazioni Generali S.p.A.
w TrieÊcie wi´kszoÊci udzia∏ów w AMB (Aachner
und Münchner Beteiligungs- Aktiengesellschaft),
co sprawi∏o, ˝e Generali zosta∏o trzecià co
do wielkoÊci grupà ubezpieczeniowà w Niemczech;
Assicurazioni Generali S.p.A. przekaza∏o piecz´
nad rozwojem firm na rynkach Europy
Ârodkowowschodniej Generali Holding Vienna AG

2002 - podpisanie porozumienia z Zurich Financial
Services przez Generali Holding Vienna AG
w sprawie przej´cia towarzystw ubezpieczeniowych
w Europie Ârodkowowschodniej (tj. w Polsce,
Czechach, S∏owacji i na W´grzech).

styczeƒ 2002 - Assicurazioni Generali S.p.A.
rozszerza swojà dzia∏alnoÊç na rynku chiƒskim
w zakresie ubezpieczeƒ na ˝ycie. W porozumieniu
z lokalnym partnerem, China National Petroleum
Co. (CNPC) powo∏ano nowà spó∏k´ Generali China
Life Insurance Company, posiadajàcà kapita∏
akcyjny w wysokoÊci 25 mln USD oraz sieç 500
agentów ubezpieczeniowych.

wrzesieƒ 2002 - Generali France Holding zakupi∏o
akcje Europ Assistance Holding przejmujàc w ten
sposób pe∏nà kontrol´ nad spó∏kà, oferujàcà
klientom indywidualnym i korporacyjnym us∏ugi
„assistance” w ponad 200 krajach.

luty 2003 - Otwarcie w Bangkoku nowego biura
spó∏ki Generali Thailand.

lipiec 2003 - Assicurazioni Generali S.p.A. przej´∏o
Le Continent, spó∏k´ wchodzàcà w sk∏ad Grupy
Toro, wzmacniajàc swojà pozycj´ na rynku
ubezpieczeƒ ˝yciowych i majàtkowych we Francji.

czerwiec 2004 - Generali Group i Banca Intesa
podpisa∏y umow´ joint venture, na mocy której
powo∏ano spó∏k´ VUB Generali dss zarzàdzajàcà
funduszem emerytalnym. Powo∏anie spó∏ki by∏o
odpowiedzià na wprowadzenie na S∏owacji reformy
emerytalnej (2 filaru) oficjalnie obowiàzujàcej
od 2005 r.

czerwiec 2006 - Generali Group rozszerza swojà
dzia∏alnoÊç na rynku ukraiƒskim, poprzez przej´cie
51% udzia∏ów w spó∏kach Garant Auto i Garant
Life.

9

Historia Generali i kodeks etyczny

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

lipiec 2006 - Generali Group poprzez Generali
Holding Vienna przej´∏o 51% udzia∏ów w Orel-G
Holding AG z Bu∏garii.

grudzieƒ 2006 - Assicurazioni Generali S.p.A.
obj´∏o pe∏nà kontrol´ nad spó∏kà Toro
Assicurazioni.

lipiec 2007 - Generali Holding Vienna
podpisa∏o umow´ z Delta Group na przej´cie
wi´kszoÊciowego pakietu akcji spó∏ki Delta
Osiguranje, wiodàcego gracza na serbskim
rynku ubezpieczeniowym.

lipiec 2007 - Assicurazioni Generali S.p.A. i Grupa
PPF N.V. (dzia∏ajàca poprzez Ceska Pojistovna -
g∏ównego gracza na czeskim rynku ubezpieczeƒ
na ˝ycie i majàtkowych), og∏osi∏y zawarcie
ostatecznej umowy joint venture, której celem
jest utworzenie wiodàcej firmy ubezpieczeniowej
w regionie Europy Ârodkowo-Wschodniej.
Nowopowsta∏y joint venture grupuje wszystkie
zaanga˝owania kapita∏owe Grupy Generali i PPF
w tym regionie Europy.

wrzesieƒ 2007 - Assicurazioni Generali S.p.A.
otrzyma∏o zgod´ na rozpocz´cie dzia∏alnoÊci
w Indiach spó∏ek Future Generali India Life
Insurance Company i Future Generali India
Insurance Company, odpowiedzialnych za
sprzeda˝ ubezpieczeƒ ˝yciowych i majàtkowych.

Generali w Polsce

1837 - powstanie pierwszych oddzia∏ów Generali
na ziemiach polskich

1925 - uzyskanie prawa do dzia∏alnoÊci na ca∏ym
obszarze Polski Odrodzonej

1925-1939 - przedstawicielstwa Generali sà obecne
we wszystkich wi´kszych miastach polskich m.in.
w Warszawie, Lwowie, Krakowie, Katowicach,
Poznaniu, ¸odzi i Wilnie; wraz z austriackà spó∏kà
„Erste Allgemeine Versicherung” Generali
posiada∏o równie˝ udzia∏y w trzech polskich
spó∏kach: „Generali Port - Polonia”, „Patria” oraz
„Varsaviana”

1948 - odebranie wszystkim prywatnym, paƒst-
wowym i zagranicznym towarzystwom
ubezpieczeniowym prawa do dzia∏alnoÊci w Polsce

1998 - powrót Generali do Polski

1999.07.05 - udzielenie Generali zezwolenia
Ministerstwa Finansów na prowadzenie dzia∏alnoÊci
w zakresie ubezpieczeƒ na ˝ycie i pozosta∏ych
ubezpieczeƒ osobowych i majàtkowych; za∏o˝enie
dwóch towarzystw: Generali Towarzystwa

Ubezpieczeƒ S.A. i Generali ˚ycie Towarzystwa
Ubezpieczeƒ S.A.

kwiecieƒ 2002 - podpisanie przez Generali
Holding Vienna AG porozumienia z Zurich
Financial Services w sprawie przej´cia
towarzystw ubezpieczeniowych w Europie
Ârodkowowschodniej; do Grupy Generali Polska
do∏àczy∏y towarzystwa: Zurich TU S.A.,
Zurich TU na ˚ycie S.A. oraz Zurich PTE S.A.

listopad 2002 - nabycie przez Generali Holding
Vienna AG akcji Zurich Towarzystwa Ubezpieczeƒ
na ˚ycie S.A. i Zurich Towarzystwa Ubezpieczeƒ
S.A. oraz Zurich Powszechnego Towarzystwa
Emerytalnego S.A.

kwiecieƒ 2003 r. - Zurich Powszechne
Towarzystwo Emerytalne S.A. zmieni∏o nazw´ na
Generali Powszechne Towarzystwo Emerytalne S.A.

maj 2003 r. - Zmiana nazwy funduszu z Zurich
Otwarty Fundusz Emerytalny na Generali Otwarty
Fundusz Emerytalny.

styczeƒ 2004 - zakoƒczenie procesu po∏àczenia
Generali T.U. S.A. z Zurich T.U. S.A. i Generali ˚ycie
T.U. S.A. z Zurich T.U. na ˚ycie S.A. Od tego
momentu w sk∏ad Grupy Generali w Polsce
wchodzà:
•

Generali T.U. S.A. (towarzystwo majàtkowe)

•

Generali ˚ycie T.U. S.A. (towarzystwo ˝yciowe)

•

Generali PTE S.A. (zarzàdzajàce Generali
Otwartym Funduszem Emerytalnym)

•

Generali Finance Sp. z o.o. (spó∏ka us∏ugowa)

styczeƒ 2006 r. - Generali powo∏a∏o spó∏k´
do obs∏ugi ubezpieczeniowej dealerów
samochodowych – Generali AutoProgram Sp. z o.o.
(GAP)

gudzieƒ 2006 r. - Generali w Polsce Posiada
16 oddzia∏ów sieci sprzeda˝y Life & Pension oraz
16 oddzia∏ów sieci sprzeda˝y kompleksowej

gudzieƒ 2006 r. - W sk∏ad Grupy Generali Polska
wchodzà nast´pujàce spó∏ki: :

Generali Towarzystwo Ubezpieczeƒ S.A.

Generali ˚ycie Towarzystwo Ubezpieczeƒ S.A.

Generali Powszechne Towarzystwo Emerytalne S.A.

Generali Finance Sp z o.o.

Generali AutoProgram Sp. z o.o.

Historia Generali i kodeks etyczny

10

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

11

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y

KODEKS ETYCZNY GENERALI

I.

Cel kodeksu

Kodeks okreÊla warunki wspó∏pracy pomi´dzy
Agentami, Towarzystwem oraz Klientami. Ustalone
zasady post´powania gwarantujà dostarczenie
najwy˝szej jakoÊci us∏ug ubezpieczeniowych
naszym Klientom.

II.

Warunki ogólne

1.

Wszyscy wspó∏pracownicy firmy Generali
powinni kierowaç si´ w swoim post´powaniu
zasadà: Na pierwszym miejscu stawiamy
wKlienta i jego bezpieczeƒstwo.

2.

Wszyscy wspó∏pracownicy firmy Generali
zobowiàzani sà do sta∏ego podnoszenia
kwalifikacji, aby osiàgnàç wysoki poziom
profesjonalizmu.

III. Kontakty Agenta z Klientem

1.

Agent zobowiàzany jest do dok∏adnej
znajomoÊci oferowanych przez siebie
produktów oraz do udzielania wyczerpujàcych
informacji na temat ogólnych warunków
ubezpieczeniowych.

2.

Agent jest zobowiàzany do udzielania Klientowi
Êcis∏ych, precyzyjnych i prawdziwych
odpowiedzi na zadane pytania.

3.

Agent powinien mieç pe∏nà i aktualnà wiedz´
dotyczàcà obowiàzujàcego prawa w dziedzinie
ubezpieczeƒ.

4.

Ka˝dy Agent ma obowiàzek przedk∏adaç dobro
Klienta ponad w∏asne korzyÊci.

5.

Agent jest zobowiàzany do zachowania
w Êcis∏ej tajemnicy wszelkich informacji
uzyskanych o Kliencie i o zawartej z nim
umowie (suma ubezpieczenia, wysokoÊç sk∏ad-
ki, oÊwiadczenie, dokumenty dodatkowe itp.),
je˝eli nastàpi rozwiàzanie umowy pomi´dzy
Agentem a firmà Generali.

6. Agent nie mo˝e przekazywaç Klientowi ˝adnych

nie potwierdzonych przewidywaƒ lub nie
autoryzowanych przez Towarzystwo
prognoz dotyczàcych umowy ubezpieczenia.

7.

Agent zobowiàzany jest do przekazywania
Klientowi wszelkich informacji dotyczàcych jego
praw i obowiàzków wynikajàcych
z zawarcia umowy o ubezpieczenie.

8.

Agentowi nie wolno zrzec si´ na korzyÊç Klien-
ta nale˝nej mu prowizji, aby w ten sposób
zach´ciç do zawarcia umowy o ubezpieczenie.

9.

Agentowi nie wolno wymuszaç na Kliencie
rezygnacji z umowy lub zamiany zawartej
umowy ubezpieczeniowej na nowà umow´

10. Agent zobowiàzany jest do wykonywania

czynnoÊci poÊrednictwa osobiÊcie. Agent na
spotkanie z Klientem w∏asnor´cznie wype∏nia
wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia
i osobiÊcie dostarcza Klientowi polis´
ubezpieczeniowà oraz inne wymagane
dokumenty. Do jego obowiàzków nale˝y te˝
umawianie spotkaƒ z lekarzem, jeÊli umowa
tego wymaga.

11. Agent ma obowiàzek niesienia pomocy

w dokonywaniu mo˝liwych i niezb´dnych
zmian w umowie ubezpieczenia, a tak˝e
w za∏atwianiu niezb´dnych formalnoÊci
zwiàzanych z wyp∏atà Êwiadczenia, gdy
zachodzi taka potrzeba.

12. Agent nie ma prawa do pobierania

jakichkolwiek wi´kszych kwot od Klienta
ni˝ to wynika z deklarowanej sk∏adki lub
wyliczeƒ przy danej umowie ubezpieczenia.

13. Agent jest zobowiàzany do utrzymywania

sta∏ych kontaktów ze swoimi Klientami w celu
przedstawiania aktualnych informacji na temat
wykupionych umów, a tak˝e w celu
przedstawiania nowej oferty Towarzystwa.

14. W przypadku choroby lub urlopu Agenta,

w porozumieniu i za zgodà dyrektora oddzia∏u
wyznacza si´ innego Agenta, który na czas
nieobecnoÊci przejmie jego obowiàzki.

15. Agent zast´pujàcy innego Agenta ma

obowiàzek zapoznaç si´ dok∏adnie z rodzajem
ubezpieczenia i celem spotkania z Klientem,
którego ma odwiedziç w zast´pstwie kolegi.

IV. Kontakt pomi´dzy Agentem

a Towarzystwem.

1.

Agent jest zobowiàzany do godnego
reprezentowania firmy Generali przez w∏aÊciwe
zachowanie, wysokie umiej´tnoÊci, uprzejmy
sposób bycia i staranny ubiór. Agent
zobowiàzany jest te˝ do rzetelnej pracy na
rzecz Towarzystwa oraz przestrzegania zasad
Kodeksu Etycznego.

2.

Agent ubezpieczeniowy zobowiàzany jest
do przestrzegania prawa, w Êwietle którego

Historia Generali i kodeks etyczny

przyznana zosta∏a mu przyznane
pe∏nomocnictwa do pe∏nienia czynnoÊci
poÊrednictwa ubezpieczeniowego w imieniu/na
rzecz Towarzystwa Generali

3.

Niedopuszczalne jest krytykowanie
konkurencyjnych Towarzystw. W przypadku
zauwa˝enia nieuczciwej konkurencji agent jest
zobowiàzany do poinformowania o tym
swojego prze∏o˝onego.

4.

Agent nie mo˝e udzielaç Klientowi ˝adnych
porad finansowych wykraczajàcych poza
dziedzin´ ubezpieczeƒ.

5.

W zakresie obs∏ugi polisy (np. zmiany
w umowie ubezpieczenia) Agent jest
zobowiàzany do obs∏ugi Klienta wed∏ug
ustalonych i przekazanych mu przez
Towarzystwo procedur.

6.

Agent poÊredniczàcy przy zawarciu umowy
ubezpieczenia nie ma prawa zapewniaç Klienta
w imieniu Towarzystwa, ˝e umowa
ubezpieczeniowa na pewno zostanie zawarta.

Punkt IV.6. Nie dotyczy agentów majàcych
pe∏nomocnictwo do zawierania umów
ubezpieczenia w imieniu i na rzecz Generali.

7.

JeÊli pierwsza sk∏adka p∏acona jest przez
Klienta gotówkà, to Agent jest zobowiàzany
do wystawienia pokwitowania na odpowiednim
druku.

8.

W razie otrzymania wezwania uprawnionego
organu paƒstwowego do z∏o˝enia zeznaƒ
o okolicznoÊci zawarcia umowy, o treÊci
umowy ubezpieczenia lub o Kliencie, Agent
jest zobowiàzany natychmiast zawiadomiç
Towarzystwo.

9.

Prowadzenie dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej
wià˝e si´ z pokrywaniem przez Agenta
pewnych kosztów. Agent musi sam prowadziç
ksi´gowoÊç, rachunkowoÊç i pilnowaç
rejestrów, zeznaƒ podatkowych i wszelkich
innych rozliczeƒ wynikajàcych z prowadzenie
dzia∏alnoÊci gospodarczej. Wszelkie naruszenia
prawa wynikajàce z zaniedbania przez Agenta
mogà staç si´ powodem do rozwiàzania z nim
umowy przez Generali.

V.

Wzajemne kontakty mi´dzy
Agentami

1.

Agenci zobowiàzani sà do wzajemnej lojalnoÊci
i partnerstwa w kontaktach zawodowych.

2. Przed lub w czasie spotkania sprzeda˝owego

z nowym Klientem, Agent powinien upewniç
si´ czy Klient nie jest ju˝ obs∏ugiwany przez
innego Agenta Generali.

3. Agentowi nie wolno przejmowaç Klientów,

którzy sà ju˝ obs∏ugiwani przez innego Agenta
Generali.

4.

Agent nie mo˝e podwa˝aç ani te˝ krytykowaç
post´powania innych Agentów nawet je˝eli
zauwa˝y∏ niezgodnoÊci. W takiej sytuacji Agent
powinien przedstawiç problem swojemu
prze∏o˝onemu.

5.

Wszelkie konflikty i spory powinny byç
rozwiàzywane bez obecnoÊci Klienta.
Informacj´ o takich przypadkach powinien
otrzymaç prze∏o˝ony Agenta.

VI. Sankcje

1.

W zale˝noÊci od ci´˝aru naruszenia zasad
niniejszego Kodeksu Etycznego firma Generali
mo˝e:
a.

upomnieç Agenta;

b. ukaraç Agenta naganà;
c.

rozwiàzaç umow´ z Agentem.

2.

W zale˝noÊci od stopnia naruszenia zasad
prowadzenia dzia∏alnoÊci ubezpieczeniowej
Generali mo˝e poinformowaç o tym fakcie
wszystkie swoje oddzia∏y, inne towarzystwa
ubezpieczeniowe, a tak˝e KNF.

Historia Generali i kodeks etyczny

12

Departament Szkoleƒ Sieci Sprzeda˝y