GALERIA TOLERANCJI
GALERIA TOLERANCJI
Krokodylica i Nietoperz robią zamieszanie
Jeff Sapp
Ta opowieść o tolerancji mo\
e pomóc dzieciom w wieku
przedszkolnym i wczesnoszkolnym zrozumieć konsekwencje
przezywania innych.
Dawno, dawno temu, wszystkie zwierzęta w buszu postanowiły udać
się na wędrówkę. Czerwony kangur, zawsze najbardziej towarzyski,
wszystko zaaran\
ował. - To będzie świetna okazja, by się lepiej poznać -
zachęcał Czerwony Kangur. Będziemy mogli rozmawiać o naszych
rodzinach, o tym co lubimy jeść, gdzie lubimy \
yć i po prostu dobrze się
bawić. Czerwony Kangur miał jednak wiele problemów z zebraniem
wszystkich w jednym miejscu, gdy\
niektóre zwierzęta lubiły dzień, a inne
noc. W końcu postanowiły spotkać się o zmierzchu, w porze między Dniem
a Nocą.
Rozpoczęło się niewinnie. Wszyscy byli dla siebie mili i świetnie się
dogadywali podczas przerw na przekąskę. Koala prze\
uwał sałatkę z liści
eukaliptusa, a Mrówkojad skupił się na kanapce z termitami. I wtedy się
TO wydarzyło.
Diabeł Tasmański zaoferował, \
e przyniesie potrawkę. Kiedy
Krokodylica poprosiła Nietoperza o podanie potrawki, Nietoperz jej nie
usłyszał. Krokodylica pomyślała, \
e Nietoperz specjalnie ją ignoruje, nawet
po tym, jak Nietoperz przeprosił ją i powiedział, \
e naprawdę nie słyszał jej
prośby.
- Jakoś trudno mi w to uwierzyć, mruknęła pod nosem Krokodylica, jednak
wystarczająco głośno, by usłyszał to, z uwagi na swoje du\
e uszy,
Nietoperz. Inni te\
usłyszeli.
Nietoperz odparował - Ja przynajmniej zjadam moje jedzenie zanim zdą\
y
zgnić. Krokodylica była wściekła. Długo ju\
walczyła z plotką, \
e krokodyle
czekają a\
ich jedzenie zgnije zanim je zjedzą, a i Nietoperz wiedział, \
e
to nieprawda. - Wcale tak nie jest, wiesz o tym!, wrzasnęła w odpowiedzi
Krokodylica.
1
Projekt jest dofinansowywany ze środków Wspólnoty Europejskiej i Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej
www.galeriatolerancji.org.pl
 GALERIA TOLERANCJI
GALERIA TOLERANCJI
Mysz i wombat wzięli stronę Nietoperza, bo te\
mieli du\
e uszy.
Zanucili piosenkę z dzieciństwa wycelowaną w krokodyle: Zgniłe jedzenie,
zgniłe jedzenie, czym wykarmisz swoje potomstwo?
Wtedy wszyscy zaczęli wrzeszczeć. Walania została przezwana
 wielką stopą przez Kolczatkę, która w obronie nazwała ją  kundlem .
Na to Dingo usłyszał, \
e ktoś mówi o jego psim oddechu i zaczął wyć,
\
e wcale nie jest psem. W rezultacie Dingo wepchnął Emu do jeziora
myśląc, \
e to ona powiedziała. I trwało to bez końca. Wszyscy obrzucali się
wyzwiskami, a Czerwony Kangur nie wiedział co ma robić.
I tak o zmierzchu, w dalekiej krainie, Dzień i Noc posmutniały.
Patrząc na tę awanturę z góry, Sol, słońce, była nieziemsko
niezadowolona. By nie patrzeć na okropne zachowanie zwierząt, schowała
się za chmurą.
Wtedy Perun, pan błyskawic, zstąpił z nieba i zaczął ciskać piorunami.
Za ka\
dym razem, kiedy zwierzęta się kłóciły, syczał i trzeszczał dopóki
nie przestały. Rzucił nawet na ziemię jedną ze swych ognistych włóczni
by przykuć ich uwagę. To sprawiło, \
e czmychnęły w bezpieczne miejsce,
gdzie w samotności mogły pomyśleć o wszystkich tych niemiłych rzeczach,
które powiedziały swoim przyjaciołom.
Kiedy więc słyszysz grzmiącego Peruna rzucającego na ziemię ogniste
włócznie wiedz, \
e gdzieś ktoś kogoś obrzuca wyzwiskami.
Ta historia została zaczerpnięta z bezpłatnego programu nauczania
Teaching Tolerance, Nosoro\
ce i maliny, Opowieści o tolerancji dla
młodszych klas.
Tekst pochodzi ze strony: www.tolerance.org
2
Projekt jest dofinansowywany ze środków Wspólnoty Europejskiej i Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej
www.galeriatolerancji.org.pl