㎏ancelaria Sejmu s. 1/10
Publikacja w Dz.U. z
MIDZYNARODOWY PAKT
1977 r. Nr 38, poz.
PRAW GOSPODARCZYCH, SPOAECZNYCH
169.
I KULTURALNYCH
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu,
zwa偶ywszy, 偶e zgodnie z zasadami og艂oszonymi w Karcie Narod贸w Zjed-
noczonych uznanie przyrodzonej godno艣ci oraz r贸wnych i niezbywalnych praw
wszystkich cz艂onk贸w wsp贸lnoty ludzkiej stanowi podstaw臋 wolno艣ci, sprawiedliwo-
艣ci i pokoju na 艣wiecie,
uznaj膮c, 偶e prawa te wynikaj膮 z przyrodzonej godno艣ci cz艂owieka,
uznaj膮c, 偶e zgodnie z Powszechn膮 Deklaracj膮 Praw Cz艂owieka idea艂 wolnej
istoty ludzkiej wyzwolonej od l臋ku i niedostatku mo偶e by膰 osi膮gni臋ty tylko w贸wczas,
kiedy zostan膮 stworzone warunki zapewniaj膮ce ka偶demu korzystanie z praw gospo-
darczych, spo艂ecznych i kulturalnych oraz z praw obywatelskich i politycznych,
zwa偶ywszy wynikaj膮cy z Karty Narod贸w Zjednoczonych obowi膮zek Pa艅stw
popierania powszechnego poszanowania i przestrzegania praw i wolno艣ci cz艂owieka,
bior膮c pod uwag臋, 偶e jednostka ludzka, maj膮ca obowi膮zki w stosunku do
innych jednostek i w stosunku do spo艂eczno艣ci, do kt贸rej nale偶y, powinna d膮偶y膰 do
popierania i przestrzegania praw uznanych w niniejszym Pakcie,
zgodzi艂y si臋 na nast臋puj膮ce artyku艂y:
CZ艢膯 I
Artyku艂 1
1. Wszystkie narody maj膮 prawo do samostanowienia. Z mocy tego prawa swobodnie
okre艣laj膮 one sw贸j status polityczny i swobodnie zapewniaj膮 sw贸j rozw贸j gospo-
darczy, spo艂eczny i kulturalny.
2. Wszystkie narody mog膮 swobodnie rozporz膮dza膰 dla swoich cel贸w swymi bo-
gactwami i zasobami naturalnymi bez uszczerbku dla jakichkolwiek zobowi膮za艅
wynikaj膮cych z mi臋dzynarodowej wsp贸艂pracy gospodarczej, opartej na zasadzie
wzajemnych korzy艣ci, oraz z prawa mi臋dzynarodowego. W 偶adnym przypadku nie
mo偶na pozbawia膰 narodu jego w艂asnych 艣rodk贸w egzystencji.
3. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu, w艂膮cznie z Pa艅stwami odpowiedzialnymi za
administracj臋 terytori贸w niesamodzielnych i terytori贸w powierniczych, b臋d膮 po-
piera艂y realizacj臋 prawa do samostanowienia i b臋d膮 szanowa艂y to prawo zgodnie z
postanowieniami Karty Narod贸w Zjednoczonych.
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 2/10
CZ艢膯 II
Artyku艂 2
1. Ka偶de z Pa艅stw Stron niniejszego Paktu zobowi膮zuje si臋 podj膮膰 odpowiednie kro-
ki indywidualnie i w ramach pomocy i wsp贸艂pracy mi臋dzynarodowej, w szczeg贸l-
no艣ci w dziedzinie gospodarki i techniki, wykorzystuj膮c maksymalnie dost臋pne
mu 艣rodki, w celu stopniowego osi膮gni臋cia pe艂nej realizacji praw uznanych w ni-
niejszym Pakcie wszelkimi odpowiednimi sposobami, w艂膮czaj膮c w to w szczeg贸l-
no艣ci podj臋cie krok贸w ustawodawczych.
2. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu zobowi膮zuj膮 si臋 zagwarantowa膰 wykonywanie
praw wymienionych w niniejszym Pakcie bez 偶adnej dyskryminacji ze wzgl臋du na
ras臋, kolor sk贸ry, p艂e膰, j臋zyk, religi臋, pogl膮dy polityczne lub inne, pochodzenie
narodowe lub spo艂eczne, sytuacj臋 maj膮tkow膮, urodzenie lub jakiekolwiek inne
okoliczno艣ci.
3. Kraje rozwijaj膮ce si臋 mog膮 okre艣li膰, uwzgl臋dniaj膮c w nale偶yty spos贸b prawa
cz艂owieka oraz w艂asn膮 gospodark臋 narodow膮, w jakim stopniu zagwarantuj膮 pra-
wa gospodarcze, uznane w niniejszym Pakcie, osobom nie maj膮cym ich obywatel-
stwa.
Artyku艂 3
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu zobowi膮zuj膮 si臋 zapewni膰 m臋偶czyznom i kobie-
tom r贸wne prawo do korzystania z wszystkich praw gospodarczych, spo艂ecznych i
kulturalnych wymienionych w niniejszym Pakcie.
Artyku艂 4
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮, 偶e korzystanie z tych praw, zapewnione
przez Pa艅stwo zgodnie z niniejszym Paktem, mo偶e by膰 poddane przez Pa艅stwo tylko
takim ograniczeniom, jakie przewiduje ustawa, i tylko w stopniu, w jakim jest to
zgodne z istot膮 tych praw, oraz wy艂膮cznie w celu popierania powszechnego dobro-
bytu w spo艂ecze艅stwie demokratycznym.
Artyku艂 5
1. 呕adne z postanowie艅 niniejszego Paktu nie mo偶e by膰 interpretowane jako przy-
znanie jakiemukolwiek Pa艅stwu, grupie lub osobie jakiegokolwiek prawa do
podj臋cia czynno艣ci lub dokonania aktu maj膮cego na celu zniweczenie praw lub
wolno艣ci uznanych w niniejszym Pakcie albo ich ograniczenie w szerszym stop-
niu, ni偶 przewiduje to niniejszy Pakt.
2. 呕adne z podstawowych praw cz艂owieka uznanych lub istniej膮cych w jakimkolwiek
kraju na podstawie ustaw, konwencji, zarz膮dze艅 lub zwyczaju nie mo偶e by膰 ogra-
niczone ani zawieszone pod pretekstem, 偶e niniejszy Pakt nie uznaje takich praw
lub 偶e uznaje je w w臋偶szym zakresie.
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 3/10
CZ艢膯 III
Artyku艂 6
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo do pracy, kt贸re obejmuje prawo
ka偶dego cz艂owieka do uzyskania mo偶liwo艣ci utrzymania si臋 poprzez prac臋 swo-
bodnie wybran膮 lub przyj臋t膮, oraz podejm膮 odpowiednie kroki w celu zapewnie-
nia tego prawa.
2. Kroki, jakie Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu powinny podj膮膰 w celu osi膮gni臋cia
pe艂nej realizacji tego prawa, b臋d膮 obejmowa艂y programy technicznego i zawodo-
wego poradnictwa i szkolenia, polityk臋 i metody zmierzaj膮ce do sta艂ego rozwoju
gospodarczego, spo艂ecznego i kulturalnego oraz do pe艂nego, produktywnego za-
trudnienia na warunkach zapewniaj膮cych jednostce korzystanie z podstawowych
wolno艣ci politycznych i gospodarczych.
Artyku艂 7
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo ka偶dego do korzystania ze sprawie-
dliwych i korzystnych warunk贸w pracy, obejmuj膮cych w szczeg贸lno艣ci:
a) wynagrodzenie zapewniaj膮ce wszystkim pracuj膮cym jako minimum:
i) godziwy zarobek i r贸wne wynagrodzenie za prac臋 o r贸wnej warto艣ci bez
jakiejkolwiek r贸偶nicy; w szczeg贸lno艣ci nale偶y zagwarantowa膰 kobie-
tom warunki pracy nie gorsze od tych, z jakich korzystaj膮 m臋偶czyzni,
oraz r贸wn膮 p艂ac臋 za r贸wn膮 prac臋;
ii) zadowalaj膮ce warunki 偶ycia dla nich samych i ich rodzin zgodnie z po-
stanowieniami niniejszego Paktu;
b) warunki pracy odpowiadaj膮ce wymaganiom bezpiecze艅stwa i higieny;
c) r贸wne dla wszystkich mo偶liwo艣ci awansu w pracy na odpowiednio wy偶sze
stanowisko w oparciu jedynie o kryteria sta偶u pracy i kwalifikacji;
d) wypoczynek, wolny czas i rozs膮dne ograniczenie czasu pracy, okresowe p艂at-
ne urlopy oraz wynagrodzenie za dni 艣wi膮teczne.
Artyku艂 8
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu zobowi膮zuj膮 si臋 zapewni膰:
a) prawo ka偶dego do tworzenia i przyst臋powania do zwi膮zk贸w zawodowych we-
d艂ug w艂asnego wyboru, w celu popierania i ochrony swych interes贸w gospo-
darczych i spo艂ecznych, jedynie pod warunkiem przestrzegania przepis贸w
statutowych danej organizacji; korzystanie z tego prawa nie mo偶e podlega膰
innym ograniczeniom ni偶 przewidziane w ustawie i konieczne w demokra-
tycznym spo艂ecze艅stwie w interesie bezpiecze艅stwa pa艅stwowego lub po-
rz膮dku publicznego albo dla ochrony praw i wolno艣ci innych os贸b;
b) prawo zwi膮zk贸w zawodowych do zak艂adania krajowych federacji lub konfe-
deracji oraz prawo tych偶e do tworzenia mi臋dzynarodowych organizacji
zwi膮zkowych lub do przyst臋powania do nich;
c) prawo zwi膮zk贸w zawodowych do swobodnego wykonywania swej dzia艂alno-
艣ci, bez ogranicze艅 innych, ni偶 przewidziane w ustawie i konieczne w demo-
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 4/10
kratycznym spo艂ecze艅stwie w interesie bezpiecze艅stwa pa艅stwowego lub po-
rz膮dku publicznego albo dla ochrony praw i wolno艣ci innych os贸b;
d) prawo do strajku pod warunkiem 偶e b臋dzie ono wykonywane zgodnie z usta-
wodawstwem danego kraju.
2. Niniejszy artyku艂 nie stanowi przeszkody w na艂o偶eniu ogranicze艅 zgodnych z
ustaw膮 na wykonywanie tych praw przez cz艂onk贸w si艂 zbrojnych, policji lub ad-
ministracji pa艅stwowej.
3. 呕adne z postanowie艅 niniejszego artyku艂u nie uprawnia Pa艅stw Stron Konwencji
Mi臋dzynarodowej Organizacji Pracy z 1948 r. dotycz膮cej wolno艣ci zwi膮zkowej i
ochrony praw zwi膮zkowych do podejmowania krok贸w ustawodawczych lub sto-
sowania prawa w spos贸b, kt贸ry narusza艂by gwarancje przewidziane w tej Kon-
wencji.
Artyku艂 9
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo ka偶dego do zabezpieczenia spo艂ecz-
nego, w艂膮czaj膮c w to ubezpieczenia spo艂eczne.
Artyku艂 10
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮, 偶e:
1. Nale偶y udzieli膰 jak najszerszej ochrony i pomocy rodzinie jako naturalnej i pod-
stawowej kom贸rce spo艂ecze艅stwa, w szczeg贸lno艣ci przy jej zak艂adaniu i w okresie
trwania odpowiedzialno艣ci rodziny za opiek臋 i wychowanie dzieci pozostaj膮cych
na jej utrzymaniu. Zwi膮zek ma艂偶e艅ski powinien by膰 zawierany przy swobodnie
wyra偶onej zgodzie przysz艂ych ma艂偶onk贸w.
2. Szczeg贸ln膮 opiek膮 nale偶y otoczy膰 matki w rozs膮dnym okresie przed i po urodze-
niu dziecka. W tym czasie pracuj膮ce matki powinny otrzymywa膰 p艂atny urlop lub
urlop z zapewnieniem odpowiednich 艣wiadcze艅 z tytu艂u zabezpieczenia spo艂ecz-
nego.
3. Nale偶y podj膮膰 specjalne kroki w celu zapewnienia ochrony i pomocy wszystkich
dzieciom i m艂odzie偶y bez jakiejkolwiek dyskryminacji ze wzgl臋du na pochodze-
nie lub inne przyczyny. Nale偶y chroni膰 dzieci i m艂odzie偶 przed wyzyskiem eko-
nomicznym i spo艂ecznym. Zatrudnianie ich przy pracy szkodliwej dla ich moral-
no艣ci lub zdrowia b膮dz niebezpiecznej dla 偶ycia lub mog膮cej przeszkodzi膰 w ich
normalnym rozwoju powinno by膰 ustawowo karalne. Pa艅stwa powinny r贸wnie偶
ustali膰 granic臋 wieku, poni偶ej kt贸rej p艂atne zatrudnianie dzieci powinno by膰 usta-
wowo zakazane i karalne.
Artyku艂 11
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo ka偶dego do odpowiedniego po-
ziomu 偶ycia dla niego samego i jego rodziny, w艂膮czaj膮c w to wy偶ywienie, odzie偶 i
mieszkanie, oraz do sta艂ego polepszania warunk贸w bytowych. Pa艅stwa Strony po-
dejm膮 odpowiednie kroki w celu zapewnienia realizacji tego prawa, uznaj膮c w
tym celu zasadnicze znaczenie wsp贸艂pracy mi臋dzynarodowej, opartej na zasadzie
dobrowolno艣ci.
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 5/10
2. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu, uznaj膮c podstawowe prawo ka偶dego do wolno-
艣ci od g艂odu, podejm膮, indywidualnie i w drodze wsp贸艂pracy mi臋dzynarodowej,
niezb臋dne kroki, w艂膮czaj膮c w to konkretne programy potrzebne w celu:
a) ulepszenia metod produkcji, konserwacji i dystrybucji 偶ywno艣ci przez pe艂ne
wykorzystanie wiedzy technicznej i naukowej, przez rozpowszechnianie wie-
dzy o zasadach 偶ywienia oraz przez rozwijanie lub reformowanie system贸w
rolnych w taki spos贸b, aby osi膮gn膮膰 najbardziej sprawny rozw贸j i wykorzy-
stanie zasob贸w naturalnych;
b) zapewnienia sprawiedliwego podzia艂u 艣wiatowych zasob贸w 偶ywno艣ci sto-
sownie do potrzeb, uwzgl臋dniaj膮c problemy kraj贸w importuj膮cych i kraj贸w
eksportuj膮cych 偶ywno艣膰.
Artyku艂 12
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo ka偶dego do korzystania z najwy偶-
szego osi膮galnego poziomu ochrony zdrowia fizycznego i psychicznego.
2. Kroki, jakie Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu powinny podj膮膰 dla osi膮gni臋cia
pe艂nego wykonania tego prawa, b臋d膮 obejmowa艂y 艣rodki konieczne do:
a) zapewnienia zmniejszenia wskaznika martwych urodze艅 i 艣miertelno艣ci nie-
mowl膮t oraz do zapewnienia zdrowego rozwoju dziecka;
b) poprawy higieny 艣rodowiska i higieny przemys艂owej we wszystkich aspek-
tach;
c) zapobiegania chorobom epidemicznym, endemicznym, zawodowym i innym
oraz ich leczenia i zwalczania;
d) stworzenia warunk贸w, kt贸re zapewni艂yby wszystkim pomoc i opiek臋 lekarsk膮
na wypadek choroby.
Artyku艂 13
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo ka偶dego do nauki. S膮 one zgodne,
偶e nauczanie powinno zmierza膰 do pe艂nego rozwoju osobowo艣ci i poczucia god-
no艣ci ludzkiej i umacnia膰 poszanowanie praw cz艂owieka i podstawowych wolno-
艣ci. S膮 one r贸wnie偶 zgodne, 偶e nauka powinna umo偶liwia膰 wszystkim efektywny
udzia艂 w wolnym spo艂ecze艅stwie, rozwija膰 zrozumienie, tolerancj臋 i przyjaz艅
mi臋dzy wszystkimi narodami i wszystkimi grupami rasowymi, etnicznymi lub re-
ligijnymi, jak r贸wnie偶 popiera膰 dzia艂alno艣膰 Organizacji Narod贸w Zjednoczonych
na rzecz utrzymania pokoju.
2. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮, 偶e w celu osi膮gni臋cia pe艂nej realizacji
tego prawa:
a) nauczanie podstawowe b臋dzie obowi膮zkowe, bezp艂atne i dost臋pne dla wszyst-
kich;
b) nauczanie 艣rednie w jego r贸偶nych formach, w艂膮czaj膮c w to 艣rednie nauczanie
techniczne i zawodowe, b臋dzie powszechnie dost臋pne dla wszystkich w wy-
niku zastosowania wszelkich odpowiednich 艣rodk贸w, w szczeg贸lno艣ci stop-
niowego wprowadzania bezp艂atnej nauki;
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 6/10
c) nauczanie wy偶sze b臋dzie w r贸wnym stopniu dost臋pne dla wszystkich na pod-
stawie kryterium zdolno艣ci, w wyniku zastosowania wszystkich odpowied-
nich 艣rodk贸w, w szczeg贸lno艣ci stopniowego wprowadzania bezp艂atnej nauki;
d) nauczanie elementarne b臋dzie popierane lub rozwijane w mo偶liwie najwi臋k-
szym stopniu dla os贸b, kt贸re nie otrzyma艂y lub nie uko艅czy艂y pe艂nego wy-
kszta艂cenia podstawowego;
e) rozw贸j systemu szk贸艂 wszystkich stopni b臋dzie aktywnie kontynuowany oraz
b臋dzie ustanowiony odpowiedni system stypendi贸w, a warunki materialne
personelu nauczaj膮cego b臋d膮 stale poprawiane.
3. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu zobowi膮zuj膮 si臋 do poszanowania wolno艣ci
rodzic贸w lub w odpowiednich przypadkach opiekun贸w prawnych, wyboru dla
swych dzieci szk贸艂 innych ni偶 szko艂y za艂o偶one przez w艂adze publiczne, ale odpo-
wiadaj膮cych minimalnym wymaganiom w zakresie nauczania, jakie mog膮 by膰
ustalone lub zatwierdzone przez Pa艅stwo, jak r贸wnie偶 zapewnienia swym dzie-
ciom wychowania religijnego i moralnego, zgodnie z w艂asnymi przekonaniami.
4. 呕adne postanowienie niniejszego artyku艂u nie b臋dzie interpretowane w spos贸b
naruszaj膮cy wolno艣膰 os贸b i instytucji do tworzenia i prowadzenia zak艂ad贸w
o艣wiatowych, z zastrze偶eniem, 偶e b臋d膮 przestrzegane zasady wymienione w ust臋-
pie 1 niniejszego artyku艂u i 偶e nauka udzielana w tych zak艂adach b臋dzie odpowia-
da膰 minimalnym wymaganiom, kt贸re mog膮 by膰 ustalone przez Pa艅stwo.
Artyku艂 14
Ka偶de z Pa艅stw Stron niniejszego Paktu, kt贸re w chwili stania si臋 Stron膮 nie by艂o w
stanie zapewni膰 na terytorium swej metropolii lub na innych terytoriach podlegaj膮-
cych jego jurysdykcji obowi膮zkowego i bezp艂atnego nauczania podstawowego, zo-
bowi膮zuje si臋 w okresie dw贸ch lat opracowa膰 i przyj膮膰 szczeg贸艂owy plan dzia艂ania w
celu stopniowego wprowadzania w 偶ycie, w ci膮gu rozs膮dnej liczby lat ustalonej w
planie, zasady obowi膮zkowej, bezp艂atnej nauki dla wszystkich.
Artyku艂 15
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 prawo ka偶dego do:
a) udzia艂u w 偶yciu kulturalnym;
b) korzystania z osi膮gni臋膰 post臋pu naukowego i jego zastosowa艅;
c) korzystania z ochrony interes贸w moralnych i materialnych, wynikaj膮cych z
wszelkiej tw贸rczo艣ci naukowej, literackiej lub artystycznej, kt贸rej jest auto-
rem.
2. Kroki, kt贸re Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu podejm膮 w celu osi膮gni臋cia pe艂nej
realizacji tego prawa, powinny obejmowa膰 艣rodki niezb臋dne do ochrony, rozwoju
i upowszechniania nauki i kultury.
3. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu zobowi膮zuj膮 si臋 do poszanowania swobody ko-
niecznej do prowadzenia bada艅 naukowych i dzia艂alno艣ci tw贸rczej.
4. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu uznaj膮 korzy艣ci, jakie wynikaj膮 z popierania i
rozwijania kontakt贸w mi臋dzynarodowych i wsp贸艂pracy w dziedzinie nauki i kul-
tury.
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 7/10
CZ艢膯 IV
Artyku艂 16
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu zobowi膮zuj膮 si臋 przedk艂ada膰, zgodnie z niniej-
sz膮 cz臋艣ci膮 Paktu, sprawozdania dotycz膮ce podj臋tych 艣rodk贸w oraz post臋pu doko-
nanego w zakresie przestrzegania praw uznanych w niniejszym Pakcie.
2. a) Wszystkie sprawozdania b臋d膮 przedk艂adane Sekretarzowi Generalnemu Organi-
zacji Narod贸w Zjednoczonych, kt贸ry przeka偶e ich kopie Radzie Gospodarczej
i Spo艂ecznej do rozpatrzenia, zgodnie z postanowieniami niniejszego Paktu;
b) Sekretarz Generalny Organizacji Narod贸w Zjednoczonych przeka偶e ponadto
organizacjom wyspecjalizowanym kopie sprawozda艅 lub odpowiednich cz臋-
艣ci sprawozda艅 Pa艅stw Stron niniejszego Paktu, kt贸re s膮 jednocze艣nie cz艂on-
kami tych organizacji wyspecjalizowanych, w zakresie, w jakim te sprawoz-
dania ich lub cz臋艣ci odnosz膮 si臋 do spraw nale偶膮cych do w艂a艣ciwo艣ci tych or-
ganizacji zgodnie z ich statutami.
Artyku艂 17
1. Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu b臋d膮 dostarcza艂y swoje sprawozdania stopniowo
zgodnie z planem, kt贸ry ustali Rada Gospodarcza i Spo艂eczna w ci膮gu roku od
wej艣cia w 偶ycie niniejszego Paktu, po konsultacji z Pa艅stwami Stronami Paktu i
zainteresowanymi organizacjami wyspecjalizowanymi.
2. Sprawozdania mog膮 wskazywa膰 na czynniki i trudno艣ci wp艂ywaj膮ce na stopie艅
realizacji zobowi膮za艅 wynikaj膮cych z niniejszego Paktu.
3. W przypadku gdy jakiekolwiek z Pa艅stw Stron niniejszego Paktu dostarczy艂o ju偶
uprzednio Organizacji Narod贸w Zjednoczonych lub jakiejkolwiek z organizacji
wyspecjalizowanych odpowiednich informacji, wystarczy wyraznie powo艂a膰 si臋
na te informacje bez potrzeby ich powtarzania.
Artyku艂 18
Zgodnie z zobowi膮zaniami wynikaj膮cymi z Karty Narod贸w Zjednoczonych w dzie-
dzinie praw cz艂owieka i podstawowych wolno艣ci Rada Gospodarcza i Spo艂eczna
mo偶e zawiera膰 porozumienia z organizacji wyspecjalizowanymi, dotycz膮ce spra-
wozda艅 sk艂adanych przez nie Radzie z post臋pu dokonanego w dziedzinie przestrze-
gania postanowie艅 niniejszego Paktu, nale偶膮cych do zakresu ich dzia艂alno艣ci. Spra-
wozdania te mog膮 zawiera膰 dane dotycz膮ce decyzji i zalece艅 przyj臋tych przez w艂a-
艣ciwe organy organizacji wyspecjalizowanych w sprawie wykonania powy偶szych
postanowie艅.
Artyku艂 19
Rada Gospodarcza i Spo艂eczna mo偶e przekaza膰 Komisji Praw Cz艂owieka, w celu
zbadania i udzielenia zalece艅 og贸lnych lub w odpowiednich przypadkach dla infor-
macji, sprawozdania dotycz膮ce praw cz艂owieka, przed艂o偶one przez Pa艅stwa, zgodnie
z postanowieniami artyku艂贸w 16 i 17, oraz sprawozdania dotycz膮ce praw cz艂owieka,
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 8/10
przed艂o偶one przez organizacje wyspecjalizowane, zgodnie z postanowieniami arty-
ku艂u 18.
Artyku艂 20
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu oraz zainteresowane organizacje wyspecjalizowa-
ne mog膮 przedstawi膰 Radzie Gospodarczej i Spo艂ecznej uwagi do ka偶dego zalecenia
og贸lnego, udzielonego zgodnie z postanowieniami artyku艂u 19, lub do wzmianki o
takim zaleceniu og贸lnym w sprawozdaniu Komisji Praw Cz艂owieka lub innym do-
kumencie wymienionym w tym sprawozdaniu.
Artyku艂 21
Rada Gospodarcza i Spo艂eczna mo偶e przedk艂ada膰 co pewien czas Zgromadzeniu
Og贸lnemu sprawozdania zawieraj膮ce zalecenia og贸lne oraz streszczenie informacji
otrzymanych od Pa艅stw Stron niniejszego Paktu i organizacji wyspecjalizowanych w
sprawie krok贸w podj臋tych oraz post臋pu uzyskanego w zakresie zapewnienia po-
wszechnego przestrzegania praw uznanych w niniejszym Pakcie.
Artyku艂 22
Rada Gospodarcza i Spo艂eczna mo偶e zwr贸ci膰 uwag臋 innych organ贸w Organizacji
Narod贸w Zjednoczonych, ich organ贸w pomocniczych i zainteresowanych organizacji
wyspecjalizowanych, zajmuj膮cych si臋 udzielaniem pomocy technicznej, na wszelkie
sprawy wynikaj膮ce ze sprawozda艅 wymienionych w tej cz臋艣ci niniejszego Paktu,
kt贸re mog艂yby by膰 pomocne tym organom w decydowaniu w zakresie ich w艂a艣ciwo-
艣ci co do celowo艣ci podj臋cia mi臋dzynarodowych 艣rodk贸w mog膮cych przyczyni膰 si臋
do skutecznego, stopniowego wprowadzania w 偶ycie niniejszego Paktu.
Artyku艂 23
Pa艅stwa Strony niniejszego Paktu s膮 zgodne, 偶e mi臋dzynarodowa dzia艂alno艣膰 w celu
realizacji praw uznanych w niniejszym Pakcie obejmuje takie metody, jak: zawiera-
nie konwencji, uchwalanie zalece艅, udzielanie pomocy technicznej oraz organizowa-
nie wsp贸lnie z zainteresowanymi rz膮dami spotka艅 regionalnych i technicznych dla
konsultacji i bada艅.
Artyku艂 24
呕adne z postanowie艅 niniejszego Paktu nie mo偶e by膰 interpretowane jako naruszaj膮-
ce postanowienia Karty Narod贸w Zjednoczonych i statut贸w organizacji wyspecjali-
zowanych, okre艣laj膮cych obowi膮zki r贸偶nych organ贸w Organizacji Narod贸w Zjedno-
czonych i organizacji wyspecjalizowanych odno艣nie do spraw, kt贸rych dotyczy ni-
niejszy Pakt.
Artyku艂 25
呕adne z postanowie艅 niniejszego Paktu nie mo偶e by膰 interpretowane jako naruszaj膮-
ce przyrodzone prawo wszystkich narod贸w do pe艂nego i swobodnego posiadania i
u偶ytkowania ich bogactw i zasob贸w naturalnych.
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 9/10
CZ艢膯 V
Artyku艂 26
1. Niniejszy Pakt jest otwarty do podpisu dla wszystkich Pa艅stw cz艂onk贸w Organiza-
cji Narod贸w Zjednoczonych lub cz艂onk贸w jakiejkolwiek organizacji wyspecjali-
zowanej, a tak偶e dla wszystkich Pa艅stw stron Statutu Mi臋dzynarodowego Trybu-
na艂u Sprawiedliwo艣ci oraz wszystkich innych Pa艅stw zaproszonych przez Zgro-
madzenie Og贸lne Narod贸w Zjednoczonych do stania si臋 Stron膮 niniejszego Paktu.
2. Niniejszy Pakt podlega ratyfikacji. Dokumenty ratyfikacyjne b臋d膮 z艂o偶one Sekre-
tarzowi Generalnemu Organizacji Narod贸w Zjednoczonych.
3. Niniejszy Pakt jest otwarty do przyst膮pienia dla wszystkich Pa艅stw, o kt贸rych
mowa w ust臋pie 1 niniejszego artyku艂u.
4. Przyst膮pienia dokonuje si臋 przez z艂o偶enie dokumentu przyst膮pienia Sekretarzowi
Generalnemu Organizacji Narod贸w Zjednoczonych.
5. Sekretarz Generalny Organizacji Narod贸w Zjednoczonych zawiadomi wszystkie
Pa艅stwa, kt贸re podpisa艂y niniejszy Pakt lub do niego przyst膮pi艂y, o z艂o偶eniu ka偶-
dego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przyst膮pienia.
Artyku艂 27
1. Niniejszy Pakt wejdzie w 偶ycie po up艂ywie trzech miesi臋cy od daty z艂o偶enia Se-
kretarzowi Generalnemu Organizacji Narod贸w Zjednoczonych trzydziestego pi膮-
tego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przyst膮pienia.
2. W stosunku do ka偶dego Pa艅stwa, kt贸re ratyfikuje niniejszy Pakt lub do niego
przyst膮pi po z艂o偶eniu trzydziestego pi膮tego dokumentu ratyfikacyjnego lub doku-
mentu przyst膮pienia, wchodzi on w 偶ycie po up艂ywie trzech miesi臋cy od daty z艂o-
偶enia przez to Pa艅stwo dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przyst膮pienia.
Artyku艂 28
Postanowienia niniejszego Paktu rozci膮gaj膮 si臋 na wszystkie cz臋艣ci Pa艅stw federal-
nych bez jakichkolwiek ogranicze艅 lub wyj膮tk贸w.
Artyku艂 29
1. Ka偶de z Pa艅stw Stron niniejszego Paktu mo偶e zaproponowa膰 poprawk臋 i zg艂osi膰
j膮 Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narod贸w Zjednoczonych. Sekretarz
Generalny przeka偶e nast臋pnie ka偶d膮 zaproponowan膮 poprawk臋 Pa艅stwom Stro-
nom niniejszego Paktu z pro艣b膮 o zawiadomienie go, czy wypowiadaj膮 si臋 za
zwo艂aniem konferencji Pa艅stw Stron w celu rozwa偶enia i przeg艂osowania propo-
zycji. Je偶eli przynajmniej jedna trzecia Pa艅stw Stron wypowie si臋 za zwo艂aniem
takiej konferencji, Sekretarz Generalny zwo艂a j膮 pod auspicjami Organizacji Na-
rod贸w Zjednoczonych. Ka偶da poprawka przyj臋ta na konferencji wi臋kszo艣ci膮 g艂o-
s贸w Pa艅stw Stron obecnych i g艂osuj膮cych zostanie przed艂o偶ona Zgromadzeniu
Og贸lnemu Organizacji Narod贸w Zjednoczonych do zatwierdzenia.
24-02-99
㎏ancelaria Sejmu s. 10/10
2. Poprawki wchodz膮 w 偶ycie po zatwierdzeniu przez Zgromadzenie Og贸lne Organi-
zacji Narod贸w Zjednoczonych i przyj臋ciu przez dwie trzecie Pa艅stw Stron niniej-
szego Paktu zgodnie z ich procedur膮 konstytucyjn膮.
3. Poprawki po wej艣ciu w 偶ycie wi膮偶膮 te Pa艅stwa Strony, kt贸re je przyj臋艂y, podczas
gdy inne Pa艅stwa Strony s膮 nadal zwi膮zane postanowieniami niniejszego Paktu
oraz poprawkami, kt贸re przyj臋艂y uprzednio.
Artyku艂 30
Niezale偶nie od notyfikacji dokonanych zgodnie z artyku艂em 26 ust臋p 5 Sekretarz
Generalny Organizacji Narod贸w Zjednoczonych zawiadomi wszystkie Pa艅stwa, o
kt贸rych mowa w ust臋pie 1 wymienionego artyku艂u, o:
a) podpisach, ratyfikacjach i przyst膮pieniach, zgodnie z artyku艂em 26,
b) dacie wej艣cia w 偶ycie niniejszego Paktu zgodnie z artyku艂em 27 i dacie wej-
艣cia w 偶ycie poprawek zgodnie z artyku艂em 29.
Artyku艂 31
1. Niniejszy Pakt, kt贸rego teksty angielski, chi艅ski, francuski, hiszpa艅ski i rosyjski s膮
jednakowo autentyczne, b臋dzie z艂o偶ony w archiwach Organizacji Narod贸w Zjed-
noczonych.
2. Sekretarz Generalny Organizacji Narod贸w Zjednoczonych przeka偶e uwierzytel-
nione kopie niniejszego Paktu wszystkim Pa艅stwom, o kt贸rych mowa w artykule
26.
Na dow贸d czego ni偶ej podpisani, nale偶ycie w tym celu upowa偶nieni przez
swoje Rz膮dy, podpisali niniejszy Pakt, otwarty do podpisu w Nowym Jorku dnia 19
grudnia 1966 roku.
24-02-99
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Mi臋dzynarodowy Pakt praw obywatelskichmiedzynarodowy pakt spraw obywatelskich i politycznych009 Miedzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i PolitycznychMi臋dzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych docx010 Miedzynarodowy Pakt Praw Gospodarczych, Spo?znych i KulturalnychMiedzynarodowy Pakt Praw Cz艂owieka do wyk艂adu z dn 18 listopada 2011 rustawa o umowach miedzynarodowych 14 00Mi臋dzynarodowy Program Bada艅 nad Zachowaniami Samob贸jczymiCo艣 mi臋dzy namiwypadniecie tarczy miedzykregowej w odcinku szyjnym kregosluMi臋dzy rodze艅stwemwi臋cej podobnych podstron