Przesadzanie starych drzew

Miejsce wykonywania prac remontowo-
budowlanych

Egzemplarze zdrowe i cenne, o znacznej
wartości biologicznej i plastycznej

Drzewa na terenach słabo zadrzewionych

Wykorzystanie dorodnych roślin w nowych
miejscach.
Kryteria doboru drzew do przesadzania

Rodzaj systemu korzeniowego : łatwiej znoszą przesadzanie
rośliny o płytkim systemie korzeniowym,

Zdolność systemu korzeniowego do regeneracji w nowych
miejscach. ( maleje wraz z wiekiem )
- W starszym wieku nie przesadza się : wierzb, topoli, większości
drzew iglastych.Dobrze znoszą przesadzanie; cisy, żywotniki,
świerki, daglezje.
- Trudno przesadza się kasztanowce, brzozy, orzechy.
- Przesadzanie znoszą: lipy, klony, jesiony, platany, cisy,
żywotniki.
Cechy gatunków wybieranych do przesadzania:

Stan zdrowotny- bez znaczących uszkodzeń

Wartość plastyczna

Wiek  im starsze, tym trudniej się przyjmuje.

Rozmiary drzewa : łatwiej drzewao średnicy pnia do 25 cm.

Masa drzewa :
M= ś r�h &; M- masa bryły ,
r- promień bryły,w przybliżeniu równy obwodowi pnia na wys. 30 cm.
h- wysokość bryły( ok. � średnicy bryły dla drzew szybko
korzeniących się,
&- gęstość ziemi ( ziemia luz
na  ok. 1200kg / mł, gleba gliniasta 
2400kg/ mł,Masa samego drzewa  25 % masy bryły korzeniowej,

Możliwości pielęgnacji w następnych latach,

Uwarunkowania ekonomiczne  koszty robocizny, transportu, sprzęt
specjalistyczny.
Pora przesadzania

W okresie niewielkiej aktywności drzewa: zimą ,u drzew
odpornych na przemarzanie,

Wczesną wiosną, gdy drzewa najszybciej się regenerują

Zawsze w dni chłodne, pochmurne i bezwietrzne.
Technika przesadzania

Z bryłą korzeniową bez wcześniejszego przygotowania bryły
korzeniowej:
- przycięcie korzeni,
- wykopanie rośliny bezpośrednio przed posadzeniem.

Zabieg wykonujemy ręcznie lub mechanicznie.Powinien być
wykonany w czasie jak najkrótszym.

Sposób stosowany dla drzew o średnicy pnia do 15 cm.

Bryła wymaga zabezpieczenia ( owinięcie i osznurowanie).
Korona wymaga redukcji w celu zrównoważenia utraty korzeni.

Bryły korzeniowej nie należy przysypywać zbyt wysoko.
Szczególnie buki, dęby, jesiony, kasztanowce, topole.
Zrównoważenie masy pędów na
skutek utraty objętości korzeni.
Przesadzanie z przygotowaniem bryły korzeniowej

Przygotowanie bryły korzeniowej trwa 1 lub 2 sezony wegetacyjne.

Wyznaczenie średnicy bryły korzeniowej- obwód pnia drzewa na
wysokości 30 cm.

Usunięcie wierzchniej warstwy ziemi aż do pierwszych korzeni.

Wykopanie rowka szerokości 25 cm i głębokości odpowiadającej
wysokości bryły . Usunięcie korzeni na całej szerokości rowka.
Powierzchnia cięcia jak najmniejsza, gładka, wykonana ostrym
narzędziem.

Wyłożenie zewnętrznej ściany rowka materiałem izolacyjnym ( folia
grubości 0,1 mm).

Zasypanie rowka żyzną ziemią lub kompostem torfowym.

Wyściółkowanie bryły w celu zabezpieczenia przed przesychaniem.
Stabilizacja drzewa za pomocą odciągów.

Zabezpieczenie bryły korzeniowej na czas transportu  osznurowanie.

Przygotowanie dołu, zaprawienie urodzajną ziemią, zabezpieczenie
roślin po posadzeniu.
Przygotowanie drzewa
Przygotowanie rowka
Przesadzanie z odkrytymi korzeniami  znaczne ograniczenie
masy drzewa . Wadą jest przesuszenie korzeni i całej rośliny.

Stosowane w przypadku młodych drzew i drzew rosnących na
lekkiej glebie.

Wykopanie jak największego systemu korzeniowego.

Okrycie korzeni przed wysychaniem.

Sadzenie jak najszybciej po wykopaniu.
Pielęgnacja po posadzeniu

Regularne podlewanie.

Ściółkowanie wokół drzewa.

Okrycie części nadziemnej przed nadmiernym parowaniem 
owinięcie miękkimi tkaninami- pień i grube konary.

Stabilizacja drzewa za pomocą odciągów.

Kontrola stanu zdrowotnego drzewa.
Pielegnacja drzew i krzewów

Podlewanie  rzadziej ale dłużej, dla nisko korzeniących się
15-20cm, głęboko korzeniące się do 35 cm.

Szczególnie istotne podlewanie jest konieczne podczas
kwitnienia i zawiązywania owoców.

Obfite podlewanie roślin zimozielonych jesienią.

Sposoby podlewania: ręczne, węże pocące się.

Nawożenie: wiosną,

Dawki nawozów : 4-8 kg na 1 m kw. dla grup krzewów, 40-
60 dkg na 1 cm średnicy pnia mierzonej na wysokości
1,2m, lub 10-20 dkg. Na 1 m kw, powierzchni
Nawożenie- uzupełnienie niedoboru składników
pokarmowych.

Termin : wiosną,przed rozpoczęciem wegetacji na glebach
lekkich można rozłożyć na 2 części. 1) wczesną wiosną 2)
w czerwcu. Nie nawozimy latem, aby nie przedłużać okresu
wegetacji.

Rodzaje nawozów: 1) dla wyrównania braków  nawozy
pojedyńcze, 2) w celu podniesienia zasobności gleby:
wieloskałdnikowe: Azofoska, Fructus

Dawki nawozów :
- 4-8 dkg na 1 m� dla grup krzewów,
- 40-60 dkg na 1 cm średnicy pnia mierzonej na wysokości
1,2m, lub 10-20 dkg. na 1 m kw� powierzchni
Technika nawożenia zależy od rodzaju gleby i sposobu jej
pokrycia.
Technika :

powierzchniowe- posypowo- rozsypanie z wymieszaniem z
wierzchnią warstwą gleby,

wgłębne- wprowadzenie nawozu do otworów w glebie,
( otwory o średnicy 5 cm. i głębokości 30 cm co 50-60 cm)
- iniekcja do gleby roztworu nawozu pod ciśnieniem na
głębokość 15-25 cm. Za pomocą lancy  stężenie 2 %

Dolistne  nie wolno wykonywać w warunkach
intensywnego nasłonecznienia.
- Zalety  dobre wykorzystanie nawozu
- Wady  trudności techniczne, dostępność,spływanie
nawozu po liściach.
Ochrona podczas inwestycji

Wszelkie prace wokół drzewa powinny być prowadzone poza
strefą korzeni, czyli poza zasięgiem korony powiększonym o 1
m.

Minimalną granicą, poza którą nie powinno się wykonywać
żadnych prac ziemnych jest odległość od osi pnia drzewa
równa dwukrotnemu obwodowi pnia, mierzonemu na wys.
130 cm nad ziemią. W przypadku drzew o obwodzie poniżej
50 cm odległość ta powinna mieć co najmniej 1 m.

Jeśli nastąpi uszkodzenie korzeni wskazane jest
zabezpieczenie ich przed mikroorganizmami glebowymi,
tak aby nie doszło do zakażenia. Mikroorganizmy mogą
doprowadzić do groz
nych chorób drzewa, poprzez
stopniowe zamieranie korzeni, a następnie obumieranie
całego drzewa. Aby rany na korzeniach były jak
najmniejsze i szybko się zabliz
niły, należy za pomocą
ostrego narzędzia przyciąć korzenie równo ze ścianą
wykopu i zasmarować odpowiednim preparatem do
zabezpieczania ran.

W przypadku gdy prace prowadzone są od kwietnia do
paz
dziernika, konieczne jest zabezpieczenie korzeni przed
wyschnięciem, gdyż nie posiadają one tkanki okrywowej, która
chroniłaby je przed utratą wody. Jako zabezpieczenia stosuje się
takie materiały jak: wilgotny torf, tkanina jutowa lub maty
słomiane; którymi okłada się ścianę wykopu i od czasu do czasu
polewa wodą.

Zimą korzenie narażone są na działanie niskich temperatur,
dlatego należy je chronić stosując grubą słomianą matę.

W trakcie budowy drzewa narażone są także na inne
niebezpieczeństwa, m.in. wpływ ciężkiego sprzętu budowlanego.
Może on uszkadzać korzenie znajdujące się bezpośrednio pod
powierzchnią gruntu. Aby temu zapobiec zaleca się układanie
tymczasowych nawierzchni z płyt lub kilkunasto centymetrowej
warstwy żwirowo  piaskowej ugniecionej wałem.
Zabezpieczanie części nadziemnej

Owijanie pnia

Ochrona deskami,
Niedopuszczalne przysypywanie
drzew