1. Odczytujemy rzędne terenu i wszystkie punkty charakterystyczne z planu
warstwicowego.
a. rzędne terenu na początku i końcu planowanej trasy,
b. warstwice na przecięciu z osią trasy z planu warstwicowego,
c. rzędne terenu w punktach początku i końca łuku kołowego,
d. rzędne terenu w miejscach przecięcia cieków z osią trasy.
2. Ustalenie przebiegu niwelety:
a. łącząc punkty początku i końca trasy,
b. mo\
liwie najbli\
ej terenu istniejącego,
c. z zachowaniem minimalnych odległości między załomami niwelety  tab. 3,
d. planując załomy wklęsłe w obrębie łuków poziomych,
e. uwzględniając poło\
enie niwelety nad mostami i przepustami,
f. stosując pochylenia nie mniejsze ni\
0,5 % (0,3 %)
g. stosując pochylenia nie większe ni\
określone w wytycznych  tab. 1, 2.
h. ewentualnym wyniesieniu korpusu drogi ponad poziom wód gruntowych,
i. wyniesieniu krawędzi korony drogi ponad teren na wysokość:
i. minimum 0,8-1,0 m w gruntach wysadzinowych lub wątpliwych,
ii. minimum 0,6-0,8 m w gruntach niewysadzinowych
1
Tab. 1.
Prędkość projektowa [km/h]
100 80 70 60 50 40
Największe dopuszczalne pochylenia niwelety [%]
5,0 6,0 7,0 8,0 9,0 10,0
Tab. 2
Pochylenie podłu\
ne [%]
10 9 8 7 6 d" 4
Długość odcinka [m]
200 500 700 800 1000 2000
Tab. 3.
Prędkość projektowa [km/h]
100 80 70 60 < 60
Najmniejsza zalecana odległość
400 350 300 250 Nie określa się
między załamaniami niwelety [m]
3. Korygujemy wartości pochyleń z dokładnością do 0,1% [0,001] i wysokości z
dokładnością do 0,01m
a. ustalamy wartość poszczególnych pochyleń na załomach trasy:
H1 - H
A
= iA1 �! iĆA1
zaokrąaokrie
LA1
H - H1
2
Ć
= i12 �! i12
zaokrąaokrie
L12
H3 - H2
= i23 �! iĆ23
zaokrąaokrie
L23
H - H3
B
= i3B �! iĆ3B
zaokrąaokrie
L3B
b. korygujemy wartości rzędnych niwelety (zało\
enie o niezmiennych rzędnych
punktów początku i końca trasy A i B oraz długości projektowanego odcinka L):
$
1 = H + iĆA1 �" LA1
A
$
= H1 - iĆ12 �" L12
2
Aby powy\
szy warunek niezmienności trzeba zmodyfikować dodatkowo odległość:
Przyjmując:
L2B = L - (LA1 + L12 )
L2B = X + X �! X + X = L - (LA1 + L12 )
23 3B 23 3B
Z wykorzystaniem zale\
ności:
$
3 = $
3 �! $
2 + iĆ23 �" X = H + iĆ3B �" X
23 B 3B
Konstruujemy układ równań liniowych:
(LA1 )
ńł
23 3B
�łX + X = L - + L12 �! Ć , X
Ć
{X }
�ł
23 3B
�ł + iĆ23 �" X = H + iĆ3B �" X
ół$
2 23 B 3B
Dalej przyjmując wcześniej wyznaczone zmienne wyznaczamy:
Ć Ć
$
3 = H2 + i23 �" X albo H + i3B �" X
23 B 3B
2
4. Projektowanie łuków pionowych (wyokrąglenia załomów niwelety)
Długość łuku pionowego:
L = R �"�
Styczna do łuku:
L (R �"�)
T = =
2 2
Odległość łuku od stycznej:
x2
y =
2R
Odległość łuku od wierzchołka:
2
T
f =
2R
Zasada ustalania kąta załomu niwelety:
3
Zasada ustalania rzędnych w punktach pośrednich:
i
�
x2
H = H + x �" i -
B A
2R
5. Zasady doboru odpowiednich wartości promieni wyokrąglenia
a. odpowiednich wartościach promieni łuków w przekroju podłu\
nym, (na
podstawie vp dobiera się rmin ,a dalej r e" rmin)  tab. 4
Tab.4.
Prędkość projektowa [km/h]
100 80 70 60 50 40
Najmniejsze
13000 10000 8000 6000 4000 2500
Droga zalecane
jednojezdniowa
Promienie Najmniejsze
10000 4500 3000 2500 1500 800
łuków dopuszczalne
wypukłych
Najmniejsze
10000 4500 3000 2500 - -
[m]
Droga zalecane
dwujezdniowa
Najmniejsze
7000 3500 2200 1500 - -
dopuszczalne
Promienie
Najmniejsze zalecane
5000 3000 2500 2000 1500 1000
łuków
wklęsłych
Najmniejsze dopuszczalne
3000 2000 1800 1500 1000 800
[m]
4
6. Sposoby planowania przebiegu niwelety
5