Fronda - Archiwum - Nr 04-05 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:7.0pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.0pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:8.5pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:11.5pt "Arial", sans-serif; } .font4 { font:9.0pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; JESTEM MIĘCZAKIEM l KAŻDĄ ŚMIERĆ ODCZUWAM Z BÓLEM MONOLOG GENERAŁA JULIO CANESSY ROBERTA WYGŁOSZONY 15 KWIETNIA W SANTIAGO PRZED JANEM WRÓBLEM l RAFAŁEM SMOCZYŃSKIM Salvador Allende został wybrany prezydentem w roku 1970 uzyskując 36,2% głosów. To mało, żeby móc przeprowadzić tak radykalny w swoich założeniach i tak obcy mentalności Chilijczyków program reform. To była rewolucja z importu, którą Chilijczycy zaakceptowali jedynie względną większością, l to była główna przyczyna późniejszej porażki Salvadora Allende. Rząd Jedności Ludowej popełnił wiele błędów, które zaczęły się uwidaczniać z niesamowitą szybkością. Jeszcze nigdy rewolucja nie działała tak szybko. Jeśli chodzi o stronę ekonomiczną, pierwszą rzeczą, jaką zrobił Allende gdy objął władzę, było podniesienie płac, co miało bardzo pozytywny oddźwięk wśród ludzi, wśród najbardziej potrzebujących. To zaktywizowało gospodarkę i sprawiło, że zaniedbane sektory zaczęły żywiej funkcjonować. Lecz od pierwszej połowy 1971 roku wszystko zaczynało przeradzać się powoli w klęskę - Allende zamroził ceny, ale jednocześnie, wraz z wydatkami rządu, zaczęła rosnąć inflacja. W wyniku tego prawie nie opłacało się już sprzedawać czegokolwiek, a nawet produkować. Sektor produkcyjny odczuwał trudności i błyskawicznie się kurczył. Skoro nie było produkcji, zaczęto wszystko importować, ale dolary, jakie Chile posiadało, szybko się skończyły i w rezultacie gospodarka się zatrzymała. Po raz pierwszy za naszego pokolenia pojawiły się w Chile kolejki oraz czarny rynek, na którym mogli zaopatrzyć się oczywiście tylko ludzie najlepiej sytuowani. W czasach Rządu Jedności Ludowej komuniści organizowali grupy uderzeniowe. Grupy te faktycznie przejmowały siłą fundusze, majątki ziemskie, tereny i fabryki. Poszkodowani, pozbawieni swojej własności, szukali sprawiedliwości w sądach. Te nakazywały, żeby im zwrócić dobra, ale Ludowcy nie respektowali tych wyroków, bo uważali, że chilijski wymiar sprawiedliwości jest burżuazyjny i że powinien zostać zastąpiony przez sądownictwo ludowe. To ostatnie przypominało ludziom tak naprawdę rozstrzeliwania dokonywane przez komunistów na Kubie. W rezultacie pojawiło się sporo grup przemocy jak choćby MIR. Obok niej powstawały inne, dużo bardziej brutalne, jak na przykład la VOP-Vanguarda Obrera Popular (Ludowa Awangarda Robotnicza-red.), która zamordowała na ulicy ex-ministra w rządzie prezydenta Freira, don Edmundo Perez Sujoy. Formowano różne fronty rewolucyjne: fronty rewolucyjnych urzędników, fronty rewolucyjnych robotników, fronty rewolucyjnych studentów. W każdej fabryce, w każdym przedsiębiorstwie organizowano pośród osób-sympatyków (i praktycznie zmuszano pozostałych do uczestnictwa) Komitety Jedności Ludowej. Utowrzone też zostały tzw. kordony przemysłowe, które były enklawami bojówkarzy miejskich. Doszło do głębokiej polaryzacji w chilijskim społeczeństwie. Chrześcijańska Demokracja, w swej zasadniczej większości, łączyła się stopniowo z prawicą i dzięki temu powstała grupa ponad 60% ludności wobec 30% Chilijczyków, którzy popierali rozwiązania marksistowskie. Rząd Jedności Ludowej działał przeciwko tradycyjnym wartościom chilijskiego społeczeństwa; przykład - bohaterowie narodowi. Nikt już nie mówił o Bernardzie O'Higginsie, Jose Miguelu Carreras, Ignacio Carrera Pinto, Artura Prat. Pojawili się nowi bohaterowie, jak na przyład Che Guevara, którego przedstawiano chilijskiemu społeczeństwu jako symbol. Faktycznie zaczęto niszczyć aparat demokratyczny. Tym jednak, co najbardziej dotknęło chilijskie społeczeństwo, była destrukcja prawa własności, co zaczęło się wraz z reformą agrarną, według której miały powstać, na wzór ZSRR, kołchozy. Ekipa Allende próbowała, choć ostatecznie nie odważyła się, odstąpić Sowietom bazy na Południowym Przylądku. Zważywszy na tamtejszą obecność Chile oraz w Cieśninie Króla na Antarktydzie, można powiedzieć, że kontrolujemy jedną z najważniejszych dróg morskich świata. Dlatego posiadanie tutaj bazy byłoby to ZSRR niezmiernie ważne. Z tych wszystkich powodów Chile było poważnie zagrożone w swym narodowym bezpieczeństwie. Było osłabione, a nasi sąsiedzi, którzy nieraz wcześniej nas atakowali, mogli i tym razem skorzystać z okazji zamiesznia. Było zagrożone zatem bezpieczeństwo narodowe i to być może była jedna z głównych przyczyn, dla której siły zbrojne powiedziały prezydentowi Allende Stop! Pytacie, dlaczego nie ogłosiliśmy wyborów zaraz po 11 września. Tak może pytać tylko osoba, która nie ma pojęcia o tym, jaka wtedy panowała sytuacja w Chile. Kraj w konwulsjach, podzielony, z ludźmi manifestującymi codziennie na ulicach, uzbrojonymi w pałki, kije etc., ludźmi, którzy mówili, że przejmą władzę wszelkimi środkami, a stanowili nie więcej niż 15-20 procent społeczeństwa. Było to całkiem prawdopodobne, bo jeśli na przykład na uniwersytecie jest 10 komunistów, to przejmą tam władzę, bo są zjednoczeni, zdecydowani, fanatyczni, a reszta nie chce stawać do konfrontacji. Po pierwsze, należało przede wszystkim uspokoić sytuację w kraju, spowodować, żeby zaczął funkcjonować sektor produkcyjny (co było bardzo trudne), stworzyć nową koncepcję gospodarki rynkowej w odróżnieniu od koncepcji poprzedniej ekipy, według której państwo trzymało wszystko w ręku. Wreszcie w 1980 roku poddano projekt konstytucji referendum, l odtąd nasz kraj wkracza w normalny system wyborczy. Tak więc ostatecznie były wybory, co prawda po ponad 16 latach, ale jednak były... We wszystkich krajach świata, kiedy chodzi o wyjaśnienie zbrodni, policjanci, jeśli zatrzymują domniemanych winnych, poddają ich w taki czy inny sposób presji, po prostu po to, żeby zeznawali. Na całym świecie policja jest w jakimś sensie brutalna. Czyż nie? Problem przemocy jest ważny, jest decydujący. Przemoc zaczęto odczuwać w Chile pod koniec lat 60. W listopadzie 1967 roku Partia Socjalistyczna, kiedy dostrzegła te niepokoje, zawłaszczyła sobie ideę przemocy! Na kongresie PS Chile w 1967 roku ustalono potrzebę podjęcia walki zbrojnej, bo jest to jedyny sposób zdobycia władzy. Mówiono więc, że głosowanie i wybory, którymi tak się pan przejmuje, to nie jest demokracja, mówiono o kretynizmie wyborczym. 26 FRONDA WIOSNA / LATO 1995 FRONDA WIOSNA / LATO 1995 27 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();