background image

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu... 

Probacja 3

4, 2009 

113 

Wiesława Liszke 

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnie-

niu z zakładu karnego przez kuratora s

ą

dowego 

1. Zagadnienia wst

ę

pne 

Europejska  polityka  penitencjarna  i  standardy  okre

ś

lone  w  Europejskich 

Regułach Wi

ę

ziennych zmierzaj

ą

 do redukcji ró

Ŝ

nic mi

ę

dzy 

Ŝ

yciem wi

ę

zien-

nym  a 

Ŝ

yciem  na  wolno

ś

ci  oraz  ku  upodmiotowieniu  wi

ęź

nia  (reg.  65). 

Wskazuj

ą

  tak

Ŝ

e  na  konieczno

ść

  prospołecznych  oddziaływa

ń

  wobec  osób 

pozbawionych wolno

ś

ci we współczesnych zakładach karnych (reg. 67–69).  

Zgodnie z Kodeksem karnym wykonawczym w Polsce wykonanie kary po-

zbawienia wolno

ś

ci ma na celu wzbudzenie w skazanym woli współdziałania 

w kształtowaniu jego społecznie po

Ŝą

danych postaw, w szczególno

ś

ci odpo-

wiedzialno

ś

ci oraz potrzeby przestrzegania porz

ą

dku prawnego i tym samym 

powstrzymywania si

ę

 od powrotu do przest

ę

pstwa (art. 67 § 1 k.k.w.). Zreali-

zowanie tak okre

ś

lonych celów kary pozbawienia wolno

ś

ci stanowi powa

Ŝ

ne 

wyzwanie  wychowawcze,  zarówno  dla  skazanego,  jak  równie

Ŝ

  dla  społe-

cze

ń

stwa.  Praca  resocjalizacyjna  z  osobami  pozbawionymi  wolno

ś

ci,  ich 

rehabilitacj

ą

  i  readaptacj

ą

  powinna  by

ć

  zapocz

ą

tkowana  w  czasie  odbywa-

nia kary, najwcze

ś

niej jak to mo

Ŝ

liwe.  

Słu

Ŝ

bie  wi

ę

ziennej  ustawodawca  powierzył  wykonywanie  okre

ś

lonych 

prawem zada

ń

 zwi

ą

zanych z realizacj

ą

 celów wykonania kary. Dla osi

ą

gni

ę

-

cia  tych  celów  prowadzone  s

ą

  wobec  pozbawionych  wolno

ś

ci  zindywiduali-

zowane  oddziaływania,  w  ramach  okre

ś

lonych  w  ustawie  systemów  wyko-

nania kary, w ró

Ŝ

nych rodzajach i typach zakładów karnych. W oddziaływa-

niach  na  skazanych  uwzgl

ę

dnia  si

ę

  przede  wszystkim  prac

ę

  i  zdobywanie 

kwalifikacji  zawodowych,  nauczanie,  zaj

ę

cia  kulturalno-o

ś

wiatowe  i  sporto-

we, podtrzymywanie kontaktów z rodzin

ą

 oraz stosowanie 

ś

rodków terapeu-

tycznych (art. 67 § 1 i 2 k.k.w.). 

Prowadzeniem  oddziaływa

ń

  penitencjarnych  wobec  pozbawionych  wol-

no

ś

ci  w  zakładzie  karnym  koordynuje  dział  penitencjarny.  Wychowawca 

natomiast  prowadzi  oddziaływania  penitencjarne  w  powierzonej  mu  grupie 
wychowawczej (§ 3 pkt. 2 i 3 rozporz

ą

dzenia Ministra Sprawiedliwo

ś

ci z dnia 

14 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływa

ń

 peniten-

cjarnych w zakładach karnych i aresztach 

ś

ledczych

1

).  

                                       

1

 Dz. U. Nr 151, poz. 1469. 

background image

W. Liszke 

Probacja 3

4, 2009 

 

114

W  Kodeksie  karnym  wykonawczym  wyra

ź

nie  podkre

ś

lono  znaczenie 

ko

ń

cowej  fazy  odbywania  kary  pozbawienia  wolno

ś

ci. Wraz  ze  zbli

Ŝ

aj

ą

cym 

si

ę

  terminem  zwolnienia  z  zakładu  karnego  osoby  pozbawionej  wolno

ś

ci 

słu

Ŝ

ba  wi

ę

zienna  podejmuje  wobec  niej  zintensyfikowane  działania  pomo-

cowe zwi

ą

zane z ułatwieniem readaptacji społecznej.  

Ustawodawca  umo

Ŝ

liwił  tak

Ŝ

e  podj

ę

cie  szczególnych  oddziaływa

ń

  wobec 

skazanego,  co  do  którego  zakłada  si

ę

Ŝ

e  oczekuj

ą

ce  go  warunki 

Ŝ

ycia  po 

opuszczaniu  zakładu karnego mog

ą

 utrudnia

ć

 jego 

Ŝ

ycie na wolno

ś

ci. Maj

ą

na  wzgl

ę

dzie, 

Ŝ

e  nie  wszystkie  problemy  skazany  b

ę

dzie  mógł  rozwi

ą

za

ć

 

sam,  czy  nawet  przy  pomocy  słu

Ŝ

by  wi

ę

ziennej,  ustawodawca  przyznał  mu 

mo

Ŝ

liwo

ść

  uzyskania,  za  jego  zgod

ą

,  wsparcia  w  postaci  przygotowania  do 

opuszczenia zakładu karnego i 

Ŝ

ycia na wolno

ś

ci ze strony kuratora s

ą

dowe-

go oraz przedstawicieli stowarzysze

ń

, fundacji, organizacji i instytucji, których 

celem  działania  jest  pomoc  skazanym  w  readaptacji,  ko

ś

ciołów  i  innych 

zwi

ą

zków wyznaniowych oraz osób godnych zaufania (art. 164 § 1 i 2 k.k.w.).  

2. Cele i podstawy prawne przygotowania skazanego do 

Ŝ

ycia 

na wolno

ś

ci 

Cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osi

ą

gn

ąć

 w stosunku 

do skazanego, obejmuj

ą

 rehabilitacj

ę

 i społeczn

ą

 readaptacj

ę

 osoby pozba-

wionej  wolno

ś

ci.  Według  G.  Szczygieł,  pomoc  w  readaptacji  społecznej  ro-

zumie

ć

 nale

Ŝ

y jako „oferowan

ą

 przez administracj

ę

 zakładu karnego, kurato-

rów s

ą

dowych i inne podmioty 

ś

wiadcz

ą

ce pomoc skazanym w powrocie do 

społecze

ń

stwa, pomoc w procesie uczenia si

ę

 skazanych pełnienia ról spo-

łecznych oraz umiej

ę

tno

ś

ci korzystania ze swoich praw i zaspakajania swo-

ich potrzeb przy respektowaniu praw innych”

2

.  

Zdaniem T. Szymanowskiego, termin „społeczna readaptacja” „charakte-

ryzuje  si

ę

  nie  tylko  powstrzymaniem  si

ę

  od  popełniania  przest

ę

pstw,  ale 

tak

Ŝ

e  wła

ś

ciwym  funkcjonowaniem  w  społeczno

ś

ci  (w 

ś

rodowisku  rodzin-

nym, pracy, s

ą

siedztwie czy te

Ŝ

 grupie rówie

ś

niczej), czyli przestrzeganiem 

nie  tylko  norm  prawnych,  ale  równie

Ŝ

  społecznych  i  podstawowych  norm 

etycznych”

3

.  T.  Szymanowski  podkre

ś

la, 

Ŝ

e  w  samym  skazanym,  w  jego 

przekonaniach,  powinny dokona

ć

 si

ę

  pozytywne  zmiany  prowadz

ą

ce  go  do 

wła

ś

ciwego pełnienia ról społecznych na wolno

ś

ci. 

W celu ułatwienia społecznej readaptacji, a w szczególno

ś

ci przeciwdzia-

łania  powrotowi  do  przest

ę

pstwa,  skazanym  oraz  ich  rodzinom  powinno 

                                       

2

 G.  B.  S z c z y g i e ł,  Społeczna  readaptacja  skazanych  w  polskim  systemie  penitencjarnym, 

Białystok 2002, s. 12. 

3

 T. S z y m a n o w s k i, (w:) T. S z y m a n o w s k i, Z. 

Ś

w i d a, Komentarz do Kodeksu karnego 

wykonawczego, Warszawa 1998. 

background image

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu... 

Probacja 3

4, 2009 

115 

udziela

ć

  si

ę

 niezb

ę

dnej pomocy,  zwłaszcza  materialnej, medycznej,  w  zna-

lezieniu pracy i zakwaterowania oraz porad prawnych. Pomocy tej udzielaj

ą

 

wła

ś

ciwe  organy  administracji  rz

ą

dowej  i  samorz

ą

du  terytorialnego  oraz 

kuratorzy  s

ą

dowi.  Pomocy  tej  mog

ą

  równie

Ŝ

  udziela

ć

  podmioty,  o  których 

mowa w art. 38 § 1 k.k.w., tj. przedstawiciele stowarzysze

ń

, fundacji, organi-

zacji  i  instytucji,  których  celem  działania  jest  niesienie  pomocy  skazanym, 
ko

ś

cioły i zwi

ą

zki wyznaniowe oraz osoby godne zaufania. 

Okres  do  6  miesi

ę

cy  przed  przewidywanym  warunkowym  zwolnieniem 

lub  przed  wykonaniem  kary  stanowi  w  miar

ę

  potrzeby  czas  niezb

ę

dny  na 

przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu, zwłaszcza dla nawi

ą

zania 

kontaktu z kuratorem s

ą

dowym. Okres ten ustala, za zgod

ą

 skazanego, ko-

misja penitencjarna (art. 164 § 1 k.k.w.). Okres przygotowania skazanego do 

Ŝ

ycia  po  zwolnieniu,  mo

Ŝ

e  równie

Ŝ

  wyznaczy

ć

  s

ą

d  penitencjarny  w  posta-

nowieniu o udzieleniu lub odmowie warunkowego zwolnienia, je

Ŝ

eli uzna to 

za niezb

ę

dne (art. 164 § 2 k.k.w.). W okresie przygotowania skazanego do 

Ŝ

ycia  po  zwolnieniu,  skazany  powinien  w  miar

ę

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  odbywa

ć

  kar

ę

 

w zakładzie  karnym  poło

Ŝ

onym  najbli

Ŝ

ej  przyszłego  miejsca  zamieszkania 

(art. 165 § 1 k.k.w.).  

Dyrektor  zakładu  karnego  mo

Ŝ

e  udzieli

ć

  skazanemu,  którego  postawa 

w czasie odbywania kary uzasadnia przypuszczenie, 

Ŝ

e b

ę

dzie przestrzegał 

porz

ą

dku prawnego – zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego, ł

ą

cznie 

na czas do 14 dni. Celem udzielenia tego zezwolenia jest umo

Ŝ

liwienie ska-

zanemu  osobistego  podj

ę

cia  stara

ń

  o  uzyskanie  po  zwolnieniu  z  zakładu 

karnego mo

Ŝ

liwo

ś

ci zamieszkania i pracy (art. 165 § 2 k.k.w.). 

Je

Ŝ

eli wobec skazanego zostanie wydana decyzja komisji penitencjarnej 

lub  wydane  postanowienie  s

ą

du  w  przedmiocie  przygotowania  skazanego 

do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu przez kuratora s

ą

dowego, czynno

ś

ci zwi

ą

zane z re-

alizacj

ą

  zadania  mo

Ŝ

e  wykona

ć

  kurator  zawodowy  lub  kurator  społeczny. 

W praktyce na ogół zadania pomocowe wobec pozbawionych wolno

ś

ci reali-

zuj

ą

  kuratorzy  zawodowi,  aczkolwiek  zdarza  si

ę

Ŝ

e  bardzo  dobrze  radz

ą

 

sobie  w  wykonaniu  tych  zada

ń

  równie

Ŝ

  do

ś

wiadczeni  kuratorzy  społeczni 

współpracuj

ą

cy z kuratorem zawodowym. Kurator s

ą

dowy lub podmioty wy-

mienione w art. 38 § 1 k.k.w., a wi

ę

c stowarzyszenia, fundacje, organizacje 

oraz  instytucje,  jak  równie

Ŝ

  ko

ś

cioły  i inne  zwi

ą

zki  wyznaniowe  oraz  osoby 

godne zaufania, które b

ę

d

ą

 realizowa

ć

 powierzone zadanie, ustalaj

ą

 ze ska-

zanym zakres niezb

ę

dnej pomocy w społecznej readaptacji oraz sposób jej 

udzielenia (art. 165 § 3 k.k.w.). 

Z praktyki wiadomo, 

Ŝ

e nie wszyscy skazani po izolacji wi

ę

ziennej wyma-

gaj

ą

 szczególnego trybu przygotowania ich do 

Ŝ

ycia na wolno

ś

ci. S

ą

 skaza-

ni, którzy wykazuj

ą

 wysoki poziom samodzielno

ś

ci, maj

ą

 ugruntowan

ą

 sytu-

acj

ę

  osobist

ą

  oraz  zapewniony  powrót  do  domu.  Zastosowanie  tego  trybu 

w zasadzie powinno dotyczy

ć

 tylko tych skazanych, którzy nie poradz

ą

 sobie 

background image

W. Liszke 

Probacja 3

4, 2009 

 

116

sami z czekaj

ą

cymi na wolno

ś

ci problemami, ale równocze

ś

nie godz

ą

 si

ę

 na 

wzi

ę

cie odpowiedzialno

ś

ci za swoj

ą

 przyszło

ść

3.  Metodyka  wykonywania  zada

ń

  wynikaj

ą

cych  z  art.  164 

k.k.w. i art. 165 § 3 k.k.w. przez kuratora s

ą

dowego 

Sposób wykonywania zada

ń

 wynikaj

ą

cych z art. 164 k.k.w. i art. 165 § 3 

k.k.w.  reguluje  w  pewnym  zakresie  §  13  rozporz

ą

dzenia  Ministra  Sprawie-

dliwo

ś

ci  z  dnia  12  czerwca  2003  r.  w  sprawie  szczegółowego  sposobu  wy-

konywania  uprawnie

ń

  i  obowi

ą

zków  kuratorów  s

ą

dowych

4

,  wydanego  na 

podstawie art. 12 ustawy o kuratorach s

ą

dowych

5

.  

Kurator  dla  dorosłych  po  otrzymaniu  decyzji  komisji  penitencjarnej  lub 

orzeczenia s

ą

du penitencjarnego: 

–  sporz

ą

dza we współdziałaniu ze skazanym oraz w oparciu o analiz

ę

 akt 

penitencjarnych  i  akt  sprawy  karnej  oraz  rozpoznanie  sytuacji  rodzinnej 

ś

rodowiskowej skazanego – program wolno

ś

ciowy; 

–  przygotowuje 

ś

rodowisko rodzinne i społeczne do powrotu skazanego; 

–  współorganizuje  pomoc  postpenitencjarn

ą

  poprzez  rozpoznanie  potrzeb 

skazanego i jego rodziny oraz kształtowanie umiej

ę

tno

ś

ci samodzielnego 

rozwi

ą

zywania trudno

ś

ci 

Ŝ

yciowych, współdziałaj

ą

c ze skazanym i słu

Ŝ

b

ą

 

penitencjarn

ą

  zakładów  karnych,  a  ponadto  organami  administracji  rz

ą

-

dowej i samorz

ą

du terytorialnego oraz podmiotami, o których mowa w art. 

38 § 1 k.k.w.; 

–  współdziała ze stowarzyszeniami, fundacjami, organizacjami, instytucjami 

i innymi podmiotami, których celem działania jest pomoc w społecznej re-
adaptacji skazanych. 
Cytowane rozporz

ą

dzenie reguluje zakres zada

ń

, które kurator powinien 

wykona

ć

,  ale  równie

Ŝ

  techniki  pracy  kuratora  (kurator:  sporz

ą

dza  program 

wolno

ś

ciowy,  analizuje  akta,  rozpoznaje  sytuacj

ę

  rodzinn

ą

  i 

ś

rodowiskow

ą

współorganizuje pomoc, kształtuje samodzielno

ść

 w skazanym, współdziała 

ze skazanym i przedstawicielami instytucji). 

Analiza  uregulowa

ń

  pozwala  sformułowa

ć

  cztery  fazy  realizacji  zada

ń

 

zwi

ą

zanych z przygotowaniem skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu z zakładu 

karnego: 
–  faz

ę

 zbierania informacji o skazanym i jego 

ś

rodowisku rodzinnym w celu 

rozpoznania  jego  trudno

ś

ci,  z  którymi  mo

Ŝ

e  sobie  nie  poradzi

ć

  sam  po 

opuszczeniu zakładu karnego; 

                                       

4

 Rozporz

ą

dzenie Ministra Sprawiedliwo

ś

ci z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowe-

go sposobu wykonywania obowi

ą

zków kuratorów s

ą

dowych (Dz. U. Nr 112, poz. 1064). 

5

 Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach s

ą

dowych (Dz. U. Nr 98, poz. 1071). 

background image

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu... 

Probacja 3

4, 2009 

117 

–  faz

ę

  opracowania  programu  wolno

ś

ciowego,  ułatwiaj

ą

cego  skazanemu 

pokonywanie trudno

ś

ci;  

–  faz

ę

 realizacji zaplanowanych w programie zada

ń

–  faz

ę

 dokonania oceny efektów podj

ę

tych działa

ń

 i zako

ń

czenia realizacji 

programu. 
W  fazie  rozpoznawczej,  podczas  rozmowy  kuratora  ze  skazanym,  on 

sam powinien wskaza

ć

 kuratorowi swoje problemy zwi

ą

zane z powrotem do 

wolno

ś

ci,  których  nie  b

ę

dzie  w  stanie  pokona

ć

  oraz  okre

ś

li

ć

,  jakie  s

ą

  jego 

oczekiwania pomocowe. 

Kurator s

ą

dowy niezale

Ŝ

nie od przeprowadzonej rozmowy ze skazanym, 

zapoznaje si

ę

 z aktami penitencjarnymi a tak

Ŝ

e w miar

ę

 mo

Ŝ

liwo

ś

ci i potrze-

by z aktami sprawy karnej, rozpoznaje sytuacj

ę

 

Ŝ

yciow

ą

 skazanego, analizu-

je  uzyskane informacje  i na  ich  podstawie  zakłada  hipotetyczne  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

rozwi

ą

zania  problemów  i  udzielenia  pomocy  skazanemu.  Wskazanym  jest 

skonsultowanie zało

Ŝ

e

ń

 z wychowawc

ą

.  

W  razie  braku  w  aktach  penitencjarnych  aktualnych  informacji  odno

ś

nie 

sytuacji rodzinnej i 

ś

rodowiskowej skazanego, kurator lub na wniosek kurato-

ra dyrektor zakładu karnego mo

Ŝ

e wyst

ą

pi

ć

 o dokonanie ustale

ń

 w trybie art. 

14 k.k.w. w drodze wywiadu 

ś

rodowiskowego przeprowadzonego przez wła-

ś

ciwego kuratora s

ą

dowego w miejscu zamieszkania lub pobytu skazanego. 

Praktyka pokazuje, 

Ŝ

e zazwyczaj kurator s

ą

dowy przygotowuj

ą

cy i realizuj

ą

-

cy  program  wolno

ś

ciowy  nie  jest  tym  kuratorem,  który  b

ę

dzie  wła

ś

ciwym 

miejscowo  do  kontynuowania  oddziaływa

ń

  wobec  skazanego  na  wolno

ś

ci. 

Dlatego  te

Ŝ

  w  czasie  realizacji  programu  wyst

ę

puje  konieczno

ść

  korespon-

dencyjnej  i  telefonicznej  współpracy  obu  kuratorów  s

ą

dowych.  Po  zebraniu 

informacji przez kuratora, w porozumieniu ze skazanym, kurator opracowuje 
na pi

ś

mie program wolno

ś

ciowy.  

Na  podstawie  osobistego  zawodowego  do

ś

wiadczenia  oraz  kontroli  akt 

spraw wykonywanych przez kuratorów mog

ę

 wskaza

ć

Ŝ

e programy wolno-

ś

ciowe najcz

ęś

ciej dotycz

ą

 podejmowania działa

ń

 pomocowych z obszarów 

rozwi

ą

zywania  problemów  mieszkaniowych,  socjalno-bytowych,  problemów 

osobistych  i  rodzinnych,  problemów  zdrowotnych  i  problemów  prawnych 
osób pozbawionych wolno

ś

ci. Zakres 

ś

wiadczonej pomocy w wielu przypad-

kach mo

Ŝ

e  by

ć

  wielow

ą

tkowy  i  dotyka

ć

 kilku  problemów,  które  b

ę

d

ą

  si

ę

  ze 

sob

ą

 ł

ą

czy

ć

, a zatem wymaga

ć

 stopniowania pokonywania trudno

ś

ci.  

W programie wolno

ś

ciowym kurator powinien okre

ś

li

ć

 zdiagnozowane pro-

blemy  skazanego  i  zaproponowa

ć

  sposoby  ich  rozwi

ą

zania.  Program  powi-

nien  precyzyjnie  okre

ś

la

ć

  zaplanowane  zadania  do  wykonania  i  wskazywa

ć

 

podmioty,  które  poszczególne  czynno

ś

ci  b

ę

d

ą

  realizowa

ć

.  W  razie  potrzeby 

zabezpieczenia 

ś

rodków  finansowych  niezb

ę

dnych  na  realizacj

ę

  programu, 

kurator powinien wraz z programem wolno

ś

ciowym przygotowa

ć

 plan 

ś

rodków 

finansowych,  które  mog

ą

 by

ć

  przyznane  z  celowego  funduszu  pomocy  post-

background image

W. Liszke 

Probacja 3

4, 2009 

 

118

penitencjarnej  (w  czasie  odbywania  kary  przez  dyrektora  zakładu  karnego, 
a po opuszczeniu zakładu karnego przez prezesa s

ą

du rejonowego).  

Plan finansowania realizacji programu w ramach funduszu pomocy post-

penitencjarnej w szczególno

ś

ci dotyczy

ć

 powinien: 

–  pokrycia kosztów czasowego zakwaterowania skazanego; 
–  sfinansowania poradnictwa prawnego lub innego specjalistycznego; 
–  finansowania  kursów  i  szkole

ń

  podnosz

ą

cych  kwalifikacje  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

skazanego; 

–  pokrycia kosztów  leczenia,  rehabilitacji  zdrowotnej,  pomocy  terapeutycz-

nej, uzyskania orzecze

ń

 lekarskich; 

–  pokrycia kosztów zakupu odzie

Ŝ

y i niezb

ę

dnych sprz

ę

tów domowych; 

–  zakupu bonów 

Ŝ

ywno

ś

ciowych i 

ś

rodków higieny osobistej; 

–  uzyskania dowodu osobistego i innych dokumentów; 
–  dofinansowania  zobowi

ą

za

ń

  czynszowych  (§  2  rozporz

ą

dzenia  Ministra 

Sprawiedliwo

ś

ci z dnia 22 kwietnia 2005 r. w sprawie Funduszu Pomocy 

Postpenitencjarnej)

6

Opracowuj

ą

c program, kurator tak

Ŝ

e powinien zaplanowa

ć

 cz

ę

stotliwo

ść

 

spotka

ń

  ze  skazanym  oraz  zasady  przekazywania  informacji  z  przebiegu 

realizacji  programu. W  praktyce  realizowanie  programu  wolno

ś

ciowego  wy-

maga  do

ść

  cz

ę

stych  rozmów  ze  skazanym,  podczas  których  kurator  musi 

wykaza

ć

 si

ę

 umiej

ę

tno

ś

ci

ą

 technik prowadzenia rozmowy, efektywnego słu-

chania i zrozumienia problemów swego rozmówcy. 

Realizacja  okre

ś

lonej  w  programie  wolno

ś

ciowym  pomocy  zazwyczaj 

przekracza mo

Ŝ

liwo

ś

ci kuratora s

ą

dowego, przygotowuj

ą

cego skazanego do 

wolno

ś

ci. Zgodnie z art. 41 k.k.w., niezb

ę

dnej pomocy skazanym opuszcza-

j

ą

cym zakłady karne udzielaj

ą

 wła

ś

ciwe organy administracji rz

ą

dowej i sa-

morz

ą

du terytorialnego oraz organizacje pozarz

ą

dowe, jak równie

Ŝ

 ko

ś

cioły 

i zwi

ą

zki  wyznaniowe  okre

ś

lone  w  art.  38  k.k.w.  Tak  wi

ę

c,  kurator  s

ą

dowy 

jest  tylko  projektodawc

ą

  i  organizatorem  programu  wolno

ś

ciowego,  który 

w rzeczywisto

ś

ci  b

ę

dzie  realizowany  przy  współdziałaniu  ze  skazanym, 

słu

Ŝ

b

ą

  penitencjarn

ą

  zakładu  karnego  oraz  z  organami  i  organizacjami 

wskazanymi w art. 41 i art. 38 k.k.w. Rol

ą

 kuratora jest tak

Ŝ

e koordynowanie 

realizacj

ą

  programu  i  bie

Ŝą

ce  omawianie  ze  skazanym  wyników  podejmo-

wanych  działa

ń

  przez  podmioty  uczestnicz

ą

ce  w  jego  realizacji.  Prowadze-

nie  rozmów  ze  skazanym  powinno u

ś

wiadomi

ć

  skazanemu mo

Ŝ

liwo

ś

ci  roz-

wi

ą

zania problemu, obudzi

ć

 w nim wiar

ę

 jako czynnik przetrwania trudnych 

chwil,  a tak

Ŝ

e  powinno  stanowi

ć

  element  motywuj

ą

cy  skazanego  do  odpo-

wiedzialno

ś

ci za dokonywanie własnych wyborów. 

Nale

Ŝ

y  wyra

ź

nie  podkre

ś

li

ć

Ŝ

e  jednym  z  celów  programu  jest  kształto-

wanie  w  skazanym  umiej

ę

tno

ś

ci  samodzielnego  rozwi

ą

zywania  trudno

ś

ci 

                                       

6

 Dz. U. Nr 69, poz. 618. 

background image

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu... 

Probacja 3

4, 2009 

119 

Ŝ

yciowych.  A  zatem  kurator  w  okresie  realizacji  programu,  nie  powinien 

w skazanym  utrwala

ć

  tzw.  „komfortu  izolacji”  i  wyr

ę

cza

ć

  skazanego  w  po-

dejmowaniu  działa

ń

,  które  mo

Ŝ

e  wykona

ć

  sam  skazany.  Kurator  powinien 

udziela

ć

  skazanemu  wsparcia,  zach

ę

ca

ć

  do  aktywno

ś

ci  i  samodzielnego 

działania, np. poprzez udzielanie poradnictwa, informowanie, pomoc w sfor-
mułowaniu  i  napisaniu  pisma  do  wła

ś

ciwej  do  udzielenia  pomocy  instytucji 

czy  napisaniu  listu  do  bliskiej  osoby  lub  w  uzasadnionych  sytuacjach  wnio-
sku  do  s

ą

du  penitencjarnego  o  zastosowanie  dozoru  wzgl

ę

dem  skazanego 

po odbyciu kary w trybie art. 167 § 1 k.k.w. 

Udzielanie  skazanemu  informacji  powinno  ł

ą

czy

ć

  si

ę

  z  precyzyjnym 

wskazaniem instytucji lub osoby, która b

ę

dzie wła

ś

ciwa do zainteresowania 

problemem skazanego i udzieleniem pomocy jakiej oczekuje (nale

Ŝ

y poda

ć

 

adres i numer telefonu kontaktowego). 

Kurator s

ą

dowy przy realizacji programu wolno

ś

ciowego nie mo

Ŝ

e przej-

mowa

ć

  obowi

ą

zków  ci

ąŜą

cych  na  pracownikach  słu

Ŝ

by  wi

ę

ziennej  (wycho-

wawcy,  psychologu  czy  członkach  komisji  penitencjarnej),  a  jedynie  z  tymi 
podmiotami współdziała

ć

. Kurator nie mo

Ŝ

e by

ć

 równie

Ŝ

 mediatorem w kon-

fliktach  mi

ę

dzy  skazanym  a  słu

Ŝ

b

ą

  wi

ę

zienn

ą

.  Nieodzownym  zatem  jest 

zapoznanie  si

ę

  przez  kuratora  s

ą

dowego  z  regulaminem  organizacyjno-

porz

ą

dkowym wykonywania kary pozbawienia wolno

ś

ci oraz z obowi

ą

zkami 

słu

Ŝ

by wi

ę

ziennej w zakresie zasad post

ę

powania w okresie przygotowania 

skazanego do zwolnienia (oddział 12 rozdziału X k.k.w.). 

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu z zakładu karnego jest 

procesem, który trwa w okre

ś

lonym czasie. Kurator s

ą

dowy, skazany i słu

Ŝ

-

ba  wi

ę

zienna  powinny  wpływa

ć

  na  jego  pozytywny  przebieg  poprzez  rze-

czywiste  współdziałanie  i  wzajemne  uzupełnianie  si

ę

  w  realizacji  zaplano-

wanych  zada

ń

,  zmierzaj

ą

cych  do  efektywnego  osi

ą

gni

ę

cia  celów  przygoto-

wania skazanego do 

Ŝ

ycia na wolno

ś

ci.  

Idealnym  rozwi

ą

zaniem  byłoby  wypracowanie  uniwersalnego  systemu  po-

mocy  pozbawionym  wolno

ś

ci,  który  rozpoczynałby  si

ę

  w  zakładzie  karnym, 

a kontynuowany był na wolno

ś

ci. Wówczas proces integracji wi

ęź

nia ze społe-

cze

ń

stwem  byłby  procesem  ci

ą

głym.  Warunkiem  do  wypracowania  takiego 

systemu  jest  efektywne  współdziałanie  słu

Ŝ

by  wi

ę

ziennej  z  kuratorsk

ą

  słu

Ŝ

b

ą

 

s

ą

dow

ą

, z systemem pomocy społecznej oraz z organizacjami pozarz

ą

dowymi. 

4.  Dokumentacja  z  realizacji  czynno

ś

ci  kuratora  s

ą

dowego, 

zwi

ą

zanych  z  przygotowaniem  skazanego  do 

Ŝ

ycia  po  zwol-

nieniu z zakładu karnego 

Do  zespołu  kuratorskiej  słu

Ŝ

by  s

ą

dowej  s

ą

du  rejonowego  wła

ś

ciwego 

według miejsca usytuowania zakładu karnego, w którym aktualnie przebywa 

background image

W. Liszke 

Probacja 3

4, 2009 

 

120

skazany,  wpływa  decyzja  komisji  penitencjarnej  lub  postanowienie  s

ą

du 

penitencjarnego  w  przedmiocie  wyznaczenia  okresu  niezb

ę

dnego  do  przy-

gotowania skazanego do zwolnienia  przez  kuratora  s

ą

dowego. Wpływaj

ą

cy 

dokument rejestrowany jest w kontrolce „Ps” i cho

ć

 przepisy tego nie regulu-

j

ą

,  wskazanym  jest  zało

Ŝ

enie  obwoluty,  w  której  b

ę

d

ą

  gromadzone  doku-

menty z przebiegu wykonania zadania oddzielnie dla ka

Ŝ

dego skazanego. 

Kierownik  zespołu  kuratorskiego  przydziela  wykonanie  zadania  wła

ś

ci-

wemu kuratorowi zawodowemu lub społecznemu, w zale

Ŝ

no

ś

ci od podziału 

obowi

ą

zków  i  zada

ń

  wykonywanych  w  zespole  (§  63  pkt  1  Regulaminu 

urz

ę

dowania s

ą

dów powszechnych). 

Kurator przygotowuj

ą

cy skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu z zakładu kar-

nego w obwolucie sprawy o symbolu „Ps” i kolejnym nadanym numerze b

ę

-

dzie gromadził dokumenty, w szczególno

ś

ci: 

–  pismo  przewodnie,  decyzj

ę

  komisji  penitencjarnej,  postanowienie  s

ą

du 

penitencjarnego, 

–  opracowany program wolno

ś

ciowy, 

–  plan udzielenia pomocy ze 

ś

rodków funduszu pomocy postpenitencjarnej, 

–  kopie przekazania programu wolno

ś

ciowego, planu udzielenia pomocy ze 

ś

rodków  funduszu  pomocy  postpenitencjarnej  wła

ś

ciwym  podmiotom, 

które b

ę

d

ą

 realizowały program,  

–  kopie pism wysyłanych do podmiotów, z którymi kurator b

ę

dzie współpra-

cował w celu rozwi

ą

zania problemu i zrealizowania programu, 

–  informacje  wpływaj

ą

ce  od  podmiotów  współdziałaj

ą

cych  w  rozwi

ą

zaniu 

problemów i udzielaj

ą

cych pomoc skazanemu, 

–  notatki  z  przeprowadzonych  rozmów  na  terenie  zakładu karnego i  doko-

nanych ustale

ń

 telefonicznych, 

–  kopie wyst

ą

pie

ń

 o przeprowadzenie wywiadu 

ś

rodowiskowego lub doko-

nanie innych ustale

ń

 i wpływaj

ą

ce do kuratora odpowiedzi, 

–  ko

ń

cow

ą

 ocen

ę

 przebiegu i wyników realizacji programu wolno

ś

ciowego. 

Przepisy  prawne  nie  reguluj

ą

,  jak  nale

Ŝ

y  post

ę

powa

ć

  z  dokumentacj

ą

 

w przypadkach nagłych, na przykład zwi

ą

zanych  z przetransportowaniem ska-

zanego  do  innego  zakładu  karnego  oraz  po  zako

ń

czeniu  wykonania  zadania. 

Wzgl

ę

dy racjonalne przemawiaj

ą

 jednak za tym, aby dokumentacja zgroma-

dzona  w  obwolucie,  a  dotycz

ą

ca  ju

Ŝ

  podj

ę

tych  i  wykonanych  czynno

ś

ci 

przez kuratora i inne osoby zaanga

Ŝ

owane w pomoc skazanemu, była prze-

kazywana według „drogi za skazanym”, a wi

ę

c: 

–  je

Ŝ

eli  skazany  zostanie  przetransportowany  do  innego  zakładu  karnego 

poza  terenem  działania  kuratora,  dokumentacja  powinna  by

ć

  przesłana 

do  wła

ś

ciwego  zespołu  kuratorskiej  słu

Ŝ

by  s

ą

dowej  w  celu  kontynuowa-

nia rozpocz

ę

tych działa

ń

–  je

Ŝ

eli  skazany  opu

ś

ci  zakład  karny  na  skutek  warunkowego  zwolnienia, 

dokumentacja powinna by

ć

 przesłana do wła

ś

ciwego zespołu kuratorskiej 

background image

Przygotowanie skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu... 

Probacja 3

4, 2009 

121 

słu

Ŝ

by  s

ą

dowej  i  przekazana  kuratorowi,  któremu  b

ę

dzie  powierzone 

sprawowanie dozoru; 

–  je

Ŝ

eli skazany opu

ś

ci zakład karny na koniec kary i zostanie zastosowany 

wobec  niego  dozór  na  podstawie  art.  167  §  1  k.k.w.,  dokumentacja  po-
winna by

ć

 przesłana do wła

ś

ciwego zespołu kuratorskiej słu

Ŝ

by s

ą

dowej 

i przekazana kuratorowi zawodowemu wykonuj

ą

cemu ten

Ŝ

e dozór; 

–  je

Ŝ

eli skazany opu

ś

ci zakład karny na koniec kary i kurator przygotowuj

ą

-

cy skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu z zakładu karnego opracował plan 

pomocy  finansowej  ze 

ś

rodków  funduszu  postpenitencjarnego,  plan  ten 

powinien  by

ć

  przekazany  wła

ś

ciwemu  zespołowi  kuratorskiej  słu

Ŝ

by  s

ą

-

dowej, w którym plan pod wzgl

ę

dem finansowym zostanie zrealizowany; 

–  je

Ŝ

eli  nie  wyst

ą

pi 

Ŝ

adna  z  opisanych  sytuacji  i  skazany  opu

ś

ci  zakład 

karny  po  odbyciu kary  w  cało

ś

ci,  dokumentacja  (analogicznie  jak  teczka 

dozoru) powinna by

ć

 przekazana wła

ś

ciwemu s

ą

dowi w celu zał

ą

czenia do 

akt sprawy karnej, w której skazany odbywał kar

ę

 pozbawienia wolno

ś

ci. 

Sugeruj

ą

c  wskazane  rozwi

ą

zania  dotycz

ą

ce  gromadzenia  i  przekazywa-

nia  dokumentacji  po  wykonaniu  zadania  przez  kuratora  przygotowuj

ą

cego 

skazanego  do 

Ŝ

ycia  po  zwolnieniu  z  zakładu  karnego,  brałam  pod  uwag

ę

 

wyeliminowanie  konieczno

ś

ci  powielania  wykonanych  wcze

ś

niej  czynno

ś

ci 

przez innych kuratorów s

ą

dowych, którym zadania zostan

ą

 zlecone w przy-

szło

ś

ci, w tym kuratora sprawuj

ą

cego dozór lub 

ś

wiadcz

ą

cego pomoc z fun-

duszu postpenitencjarnego. 

Racjonalnym jest, aby dokumentacja zwi

ą

zana z przygotowaniem skaza-

nego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu z zakładu karnego ostatecznie została zał

ą

czo-

na do akt sprawy karnej i archiwizowana ł

ą

cznie ze spraw

ą

, w której skaza-

ny odbywał kar

ę

 pozbawienia wolno

ś

ci.  

5. Uwagi ko

ń

cowe 

Wła

ś

ciwe  przygotowanie  skazanego  do  zwolnienia  z  zakładu  karnego, 

mo

Ŝ

e mie

ć

 istotny wpływ na efekty wykonania kary. Mo

Ŝ

e je zwi

ę

ksza

ć

 lub 

przeciwnie  –  mo

Ŝ

e  je  niekiedy  wr

ę

cz  unicestwia

ć

.  Dlatego  wszystkie  pod-

mioty,  którym  powierza  si

ę

  realizacj

ę

  zada

ń

  zwi

ą

zanych  z  pomoc

ą

  w  spo-

łecznej readaptacji osób zwolnionych z zakładów karnych, powinny by

ć

 na-

stawione  na  rzeczywiste  wspieranie  skazanych,  a 

ś

wiadczona  pomoc  po-

winna by

ć

 u

Ŝ

yteczna dla osoby opuszczaj

ą

cej zakład karny. Pomocowo

ść

 to 

szereg  działa

ń

,  które  musz

ą

  by

ć

  dostosowane  do  potrzeb  klienta,  w  tym 

przypadku osoby opuszczaj

ą

cej zakład karny i oczekuj

ą

cej pomocy. W 

Ŝ

ad-

nym razie nie mo

Ŝ

e pomocy cechowa

ć

 sformalizowane podej

ś

cie do wyko-

nywania  czynno

ś

ci  wynikaj

ą

cych  z  zakresu  obowi

ą

zków  (pracowniczych, 

regulaminów  czy  uregulowa

ń

  statutowych),  bowiem  b

ę

dzie  ono  działaniem 

pozorowanym i zaprzeczeniem pomocowo

ś

ci.  

background image

W. Liszke 

Probacja 3

4, 2009 

 

122

W  praktyce  kuratorskiej  przy  realizacji  zada

ń

  zwi

ą

zanych  z  przygotowa-

niem skazanego do 

Ŝ

ycia po zwolnieniu z zakładu karnego kuratorzy s

ą

dowi 

maj

ą

 wiele dobrych pomysłów i ch

ę

ci, ale tak

Ŝ

e w

ą

tpliwo

ś

ci co do sposobu 

post

ę

powania  i  dokumentowania  przebiegu  realizacji  programu  wolno

ś

cio-

wego.  Kuratorzy  s

ą

dowi  sami  wypracowuj

ą

  standardy  post

ę

powania,  które 

mog

ą

  si

ę

  ró

Ŝ

ni

ć

  w  poszczególnych  okr

ę

gach  s

ą

dowych.  Jako  autorka  

przedstawiłam Czytelnikom schemat  działania kuratorów  s

ą

dowych  w  okr

ę

-

gu  S

ą

du  Okr

ę

gowego  w  Łodzi. 

ś

ywi

ę

  nadziej

ę

Ŝ

e  na  forum  nowego  kwar-

talnika  „Probacja”  wypowiedz

ą

  si

ę

  na  powy

Ŝ

szy  temat  kuratorzy  s

ą

dowi 

z innych  okr

ę

gów  s

ą

dowych,  a  ró

Ŝ

norodne  i  twórcze  podej

ś

cie  do  proble-

mów wpłynie na podniesienie jako

ś

ci naszej pracy w słu

Ŝ

bie kuratorskiej. 

W zał

ą

czeniu godzi si

ę

 przedstawi

ć

 schemat post

ę

powania przy realizacji 

art. 164 i art. 165 § 3 k.k.w. 

 

decyzja komisji penitencjarnej lub postanowienie s

ą

du penitencjarnego 

 

jej wpływ do zespołu kuratorskiej słu

Ŝ

by s

ą

dowej 

według wła

ś

ciwo

ś

ci miejsca usytuowania zakładu karnego,  

w którym skazany odbywa kar

ę

 pozbawienia wolno

ś

ci 

 

rozmowa kuratora z wychowawc

ą

 i ze skazanym,  

zapoznanie si

ę

 z problemami do rozwi

ą

zania i oczekiwaniami skazanego 

 

zebranie przez kuratora wszechstronnych informacji  

o skazanym (akta spraw, dokumentacja ZK, wywiad 

ś

rodowiskowy) 

 

opracowanie programu wolno

ś

ciowego, w miar

ę

 potrzeby tak

Ŝ

e planu sfinansowania programu 

z funduszu pomocy postpenitencjarnej 

 

przekazanie opracowanego na pi

ś

mie programu: 

1. administracji zakładu karnego i skazanemu, 

2. w razie potrzeby zespołowi kuratorskiemu wła

ś

ciwemu dla miejsca zamierzonego pobytu skaza-

nego po zwolnieniu z zakładu karnego  

 

realizacja programu (przy współudziale skazanego)  

                                                            

 

kontakty z podmiotami okre

ś

lonymi 

w art. 38 k.k.w., instytucjami rz

ą

dowymi i samorz

ą

du terytorial-

nego a w miar

ę

 potrzeby tak

Ŝ

z kuratorem wła

ś

ciwym dla miejsca zamierzonego pobytu 

skazanego 

kontakty ze słu

Ŝ

b

ą

 wi

ę

zienn

ą

,  

placówkami słu

Ŝ

by zdrowia, rodzi-

n

ą

, pracodawc

ą

, placówkami o

ś

wia-

towymi 

 

Ryc. 1. Realizacja art. 164 i art. 165 k.k.w. przez kuratora s

ą

dowego.