1. Będę Cię wielbił,

mój Panie, póki

mnie na

świecie stanie; Boś

mnie w przygodzie

ratował i

śmiechów ludzkich

uchował.

2. Panie, wołałem

ku Tobie, a Tyś

mnie wsparł w mej

chorobie; Dodałeś

mi Swej pomocy,

żem wiecznej nie

ujrzał nocy.

3. Użyłeś zwykłej

litości, płacz

obróciłeś w

radości; Wór ze

mnie zdjąłeś

żałobny, a

płaszcz włożyłeś

ozdobny.

4. Przeto Cię

wesoła wszędzie

lutnia ma

uwielbiać będzie.

Twa chwała, o

wieczny Panie, w

mych ustach już

nie ustanie.