Józef Wybicki

• Józef Wybicki urodził się 29.09.1747r.

w Będominie pod Kościerzyną na Kaszubach.

• Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu

Rogala. Ojciec jego Piotr był właścicielem
kilku miejscowości w powiecie kartuskim.

• Józef będąc sześcioletnim chłopcem

rozpoczął naukę pod okiem stryja Franciszka
Wybickiego, proboszcza w Skarszewach.

• W 1759r. ukończył kolegium jezuickie

w Starych Szkotach pod Gdańskiem i
zajął się praktyka sądową.

• W okresie Sejmu Czteroletniego Wybicki

występuje jako plenipotent tj.
pełnomocnik miast wielkopolskich.
Rozbiory Polski zmuszają go do
emigracji. W marcu 1795r. zjawia się w
Paryżu, gdzie otrzymuje wiadomość o
karze śmierci wydanej na niego przez
sąd pruski
w Poznaniu.

• Widok polskich mundurów i narodowych

barw oraz postawa bojowa wprawiły

Wybickiego w stan patriotycznego

uniesienia. Między 16 a 19 lipca

1979r. pisze Pieśń Legionów Polskich.

Melodię do niej zaczerpnął ze

skocznego mazurka podlaskiego.

• Zmęczony ciężką pracą i napięciem

nerwowym postanawia odpocząć

w Manieczkach. Żywot swój kończy

10 marca 1822r. w swoim domu.

Pochowano go w Brodnicy koło Śremu.

• Józef Wybicki żył 75 lat z czego 57

poświęcił na sprawy narodu i państwa.

Cieszył się ogromną popularnością

i autorytetem. Znał osobiście wielu

znaczących ludzi tamtych czasów.

• W wolnej Polsce w 1923r. jego prochy

spoczęły w sarkofagu kościoła

Św. Wojciecha na Skałce Poznańskiej.

• W 1992r. obok nich spoczęła urna

z sercem jego przyjaciela generała

Dąbrowskiego.

Oto pomnik

poświęcony
pamięci Józefa
Wybickiego.
Znajduje się
obok pałacu
w Margońskiej
Wsi.

W tej wieży pałacu

w Margońskiej Wsi
znajduje się Izba
Pamięci imienia
Józefa Wybickiego

KONIEC