Nieawersywne (funkcjonalne, edukacyjne)
podejście oparte jest na takiej strategii
rozwiązywania problemu, która jest:



nieawersywna i łagodna



zapobiegająca



normalna



funkcjonalna



edukacyjna



zindywidualizowana



zespołowa



roztropna

Cele zachowań nietypowych



zdobycie uwagi



uniknięcie czegoś



zdobycie czegoś



samoregulacja



zabawa

KROK 1

ZDEFINIUJ PROBLEM



Precyzyjne określenia zachowania
stanowiącego problem,



Używanie wyłącznie kategorii
obserwacyjnych bez terminów
ogólnikowych i teoretycznych,



Opisywanie tylko tych zachowań które
obserwujemy.

TRZY KATEGORIE ZACHOWAŃ
NIETYPOWYCH



Zagrażające zdrowiu ucznia lub osób
z nim przebywających,



Zakłócające - krzywdzące innych,
zakłócające uczenie się lub
funkcjonowanie rodziny,



Dziwaczne – nieakceptowane w
środowisku, czasem jednak mało
szkodliwe.

KROK 2 ZBIERZ INFORMACJE

Poszukujemy odpowiedzi na następujące

pytania



Kto jest obecny gdy zachowanie się
pojawia?



Co się dzieje gdy pojawia się problem?



Kiedy zachowanie problemowe się
pojawia?



Gdzie dane zachowanie ma miejsce?

STWÓRZ HIPOTEZĘ



Zastanowienie się jaki cel ma
analizowane przez nas zachowanie i
jaka potrzebę zaspokaja,



Określenie funkcji konkretnego
zachowania,



Znalezienie innego, mniej
szkodliwego sposobu na realizowanie
przez ucznia danej potrzeby.

UŁÓŻ PLAN
DZIAŁANIA

Dobry plan powinien składać się
z następujących części:

A.

Zapobieganie poprzez zmiany w
środowisku

B.

Uczenie

C.

Reagowanie

D.

Długofalowe i pośrednie oddziaływania

A. Zapobieganie poprzez zmiany
w środowisku powoduje



zmniejszenie częstotliwości występowania
zachowania niepokojącego i nie utrwalanie
go



oszczędzenie kłopotu otoczeniu oraz
osobie
z upośledzeniem umysłowym



efektywną edukację umiejętności
alternatywnych

B. Uczenie

W tej części postępowania powinniśmy:



zaplanować, jakiej nowej umiejętności
będziemy uczyć dziecko



pokazać uczniowi, że dzięki nowej umiejętności
szybciej zostanie osiągnięty pożądany cel, niż
wówczas, gdy realizować będzie stare
zachowania.



dokonać zmiany naszych dotychczasowych
reakcji na nietypowe zachowanie, kiedy ma ono
znaczenie komunikacyjne, samoregulacyjne czy
też zabawowe.

C. Reagowanie

Sposoby reagowania na zachowania

niepożądane:



reakcja oparta na schemacie
„ignorowanie – przeniesienie –
nagroda”



chwilowa izolacja

D. Długofalowe i pośrednie
oddziaływania

Do najważniejszych celów długofalowych i

pośrednich oddziaływań należy:



Zapewnienie uczniowi normalnych
warunków życia i edukacji, aby wszystkie
jego potrzeby psychiczne były zaspokojone



Terapia zaburzeń mających istotny wpływ
na zachowanie (np. terapia nadwrażliwości
sensorycznej)

ZASTOSUJ PLAN

Przez pewien okres wszystkie osoby

pracujące

z dzieckiem powinny realizować ustalony

plan

ZWERYFIKUJ PLAN
DZIAŁANIA

Po upływie określonego czasu musimy:
Rozpatrzyć

•

czy udało się nam zrealizować wszystkie

części planu działania

Zastanowić się

•

które elementy okazały się niemożliwe

do zrealizowania?

•

czy postawiona przez nas hipoteza

dotycząca celów była słuszna?

•

czy dzięki nowym umiejętnościom, zmianom

w środowisku założony cel został osiągnięty?

•

czy potrzeba ucznia jest już zrealizowana

w alternatywny sposób?

Po przeprowadzeniu analizy odpowiedzi
na powyższe pytania należy wprowadzić
ewentualne zmiany w odpowiednich
częściach planu.

A jeśli nie nastąpiły żadne zmiany w
zachowaniu ucznia, należy rozpocząć
wszystko od kroku pierwszego.