Tymczasowa Rada Stanu Królestwa

Polskiego

– pierwszy organ władzy

polskiej ustanowiony na ziemiach

Królestwa Polskiego przez wojskowych

generał-gubernatorów Niemiec

i Austrii podczas I wojny światowej.

Rada Regencyjna Królestwa Polskiego

– kolegialny organ mający oficjalnie

sprawować władzę zwierzchnią nad

Królestwem Polskim, zaakceptowany przez

Cesarstwo Niemieckie i Austro-Węgry,

okupantów Królestwa.

7 października

1918 r.

ogłoszenie

niepodległości
Polski
przez
Radę Regencyjną

z 6 na 7 listopada 1918 r. – powstanie w Lublinie

Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej

z Ignacym Daszyńskim na czele.

płk. Edward Śmigły-Rydz

minister wojny

Stanisław Thugutt
minister spraw
wewnętrznych

11 listopada 1918
r.

przekazanie przez

Radę Regencyjną

władzy wojskowej

(będącej częścią

zwierzchniej władzy

państwowej)

Józefowi

Piłsudskiemu.

Piłsudski zostaje

Naczelnym Dowódcą

Wojsk Polskich

14 listopada 1918 r.

– rozwiązanie się Rady

Regencyjnej
i przekazanie zwierzchniej władzy państwowej w
ręce Józefa Piłsudskiego. Piłsudski zostaje
głową państwa

15 listopada 1918 r.

Zmiana nazwy państwa polskiego z

Królestwo Polskie na Republika Polska.

17 listopada 1918 r.

Józef Piłsudski

mianuje

Jędrzeja

Moraczewskiego

prezydentem

ministrów

Tymczasowego Rządu

Ludowego Republiki

Polskiej.

19 listopada 1918 r.

wojska niemieckie zakończyły wycofywanie
się z Królestwa Polskiego

Krzyż

Niepodległości

Z Mieczami