Obsługa i warunki techniczne
utrzymywania środków
transportu samochodowego
Dopuszczenie środków
transportu samochodowego
do ruchu
Homologacja
Pozwolenie na użytkowanie urządzenia na
terytorium kraju wydającego pozwolenie, przyznawane
przez uprawnioną instytucję. Korzystanie ze sprzętu,
który jej nie posiada powoduje, że za uszkodzenia lub
szkody spowodowane użytkowaniem odpowiada
użytkownik.
• Obowiązkowi homologacji podlegają jedynie
urządzenia określone we właściwych przepisach
prawa.
• W Polsce obowiązkowemu przeglądowi
homologacyjnemu podlegają wszystkie pojazdy
mechaniczne importowane do Polski spoza krajów UE.
Oznakowania pojazdów (kat. M,N,O)
Pojazdy kategorii M to pojazdy silnikowe zaprojektowane i skonstruowane
głównie do przewozu osób i ich bagażu. Kategorię M dzielimy na:
•M1 - pojazdy mające nie więcej niż osiem miejsc siedzących poza
miejscem siedzącym kierowcy.
•M2 - pojazdy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 5 ton, mające
więcej niż osiem miejsc siedzących poza miejscem siedzącym kierowcy.
•M3 - pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 5 ton, mające więcej
niż osiem miejsc siedzących poza miejscem siedzącym kierowcy.
Pojazdy kategorii N to pojazdy silnikowe zaprojektowane i skonstruowane
głównie do przewozu ładunków. Kategorię N dzielimy na:
•N1 - pojazdy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 3,5 tony.
•N2 - pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony, ale
nieprzekraczającej 12 ton.
•N3 - pojazdy o masie maksymalnej przekraczającej 12 ton.
Kategoria O: przyczepy, w tym:
• O
1
: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej
nieprzekraczającej 750 kg;
• O
2
: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej
przekraczającej 750 kg, ale nieprzekraczającej 3,5 t;
• O
3
: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej
przekraczającej 3,5 t, ale nieprzekraczającej 10 t;
• O
4
: przyczepy o maksymalnej masie całkowitej
przekraczającej 10 t.
Opis techniczny dla kat. M i
N
• Dane ogólne
• Ogólne cechy konstrukcyjne pojazdu
• Masy i wymiary
• Sinik
• Układ napędowy
• Osie
• Zawieszenie
• Układ kierowniczy
• Układ hamulcowy
• Nadwozie
• Połączenia między pojazdem ciągnącym a przyczepą lub naczepą
• Wymagania specjalne dotyczące autobusów
Opis techniczny dla kat. O
• Dane ogólne
• Masy i wymiary
• Osie
• Zawieszenie
• Układ kierowniczy
• Układ hamulcowy
• Nadwozie
• Połączenia między pojazdem ciągnącym a przyczepą lub
naczepą
Badanie diagnostyczne
Diagnostyka techniczna zajmuje się oceną
stanu technicznego maszyny lub urządzenia
technicznego poprzez badanie własności procesów
roboczych i towarzyszących pracy maszyny, a
także poprzez badanie własności wytworów
maszyny.
• diagnoza może dotyczyć:
• oceny stanu technicznego
• prognozy rozwoju lub zmian stanu
• przyczyny rozwoju lub zmian stanu
• łączenie wszystkich wymienionych
System obsługowo-
naprawczy
Obsługa:
• Bieżąca
• Okresowa
• Sezonowa
• Okres Docierania
Naprawa:
• Bieżąca
• Główna
Obsługa
Bieżąca (codzienna)
Obsługa codzienna (OC)
polega na codziennym
kontrolowaniu sprawności
pojazdu oraz stanu
technicznego poszczególnych
jego zespołów i podzespołów,
ze szczególnym
uwzględnieniem urządzeń
mających wpływ na
bezpieczeństwo jazdy.
Obsługę OC wykonuje się w
miejscu stałego lub
okresowego garażowania
pojazdu przed wyjazdem i po
powrocie.
Okresowa
Do obsługi okresowej zaliczamy:
pierwszą obsługę techniczną , drugą
obsługę techniczną oraz sezonową
obsługę techniczną. Zakresy czynności
poszczególnych rodzajów obsługi
technicznej przedsiębiorstwa
transportowe ustalają na podstawie
instrukcji fabrycznych dla
poszczególnych typów pojazdów.
Czynności obsługowe podane są w
instrukcji fabrycznej. W zasadzie
obsługi okresowe powinny być
wykonywane w stacjach obsługi przez
wykwalifikowany personel, wyposażony
we właściwe narzędzia, przyrządy i
urządzenia. Dopuszczalne jest jednak
wykonywanie przez kierowców, jeżeli
są oni odpowiednio przeszkoleni i
dysponują niezbędnym wyposażeniem.
Sezonowa
Obsługi sezonowe zimowa (OZ) i
letnia (OL) mają na celu
przygotowanie pojazdu do
eksploatacji w zmienionych
warunkach atmosferycznych w
okresie letnim i zimowym. Za
okres letni uważa się czas od 1
kwietnia do 31 października, a
za okres zimowy czas od I
listopada do 31 marca. OZ
wykonuje się przed końcem
października, a OL przed
końcem marca każdego roku,
bez względu na przebieg, jaki
osiągnął pojazd w minionym
okresie. Terminy obsług OZ i OL
mogą być przesunięte, gdy
uzasadniają to warunki pracy
lub warunki atmosferyczne.
Okres docierania
Obsługa techniczna w okresie
docierania obejmuje czynności
określone w instrukcji fabrycznej lub
instrukcji zakładu naprawczego. Jeżeli
brak jest takiej instrukcji, to w okresie
docierania należy wykonywać
czynności określone dla obsługi OT-1, z
tym że pierwszą obsługę należy
wykonać po przebiegu 500 km, a
następne co 1000 km. Za okres
docierania przyjmuje się zwykle
przebieg 1000-',3000 km, zależnie od
rodzaju pojazdu. Trwałość pojazdu, tzn.
całkowity okres jego eksploatacji, w
znacznym stopniu zależy od jakości
obsługi w okresie docierania. W okresie
tym należy szczególnie dokładnie
przestrzegać wszystkich zaleceń
zawartych w instrukcji fabrycznej, a
zwłaszcza dotyczących warunków
olejenia, prędkości dopuszczalnych
oraz obciążania pojazdu.
Naprawa
Bieżąca
czynności związane z
wymianą lub naprawą
wybranych części,
podzespołów lub
zespołów,
Główna
naprawy główne
przywrócenie pojazdowi
zdolności do
wykonywania pełnego
przebiegu między
naprawczego (do
kolejnej naprawy
głównej).
Formy organizacji napraw
• Indywidualne
• Bezimienne
• Zespołowe
Naprawy indywidualne - naprawy,
czynności rozebrania i złożenia po naprawie
pojazdu (zespołu) są wykonywane na
jednym stanowisku roboczym przez grupę
pracowników posługujących się narzędziami
i urządzeniami uniwersalnymi. W wyniku
takiej organizacji części i zespoły po
naprawie wracają z powrotem do tego
samego pojazdu, z którego zostały wyjęte.
System napraw indywidualnych ma
zastosowanie jedynie w małych jednostkach
transportowych, które eksploatują pojazdy
różnych marek i typów.
Naprawy bezimienne - polegają na całkowitym
rozebraniu przyjętego do naprawy pojazdu (zespołu),
weryfikacji części oraz ich naprawie bez zachowania
ich identyfikacji. Pojazd naprawiany jest składany z
naprawionych części i zespołów, dobranych w
sposób przypadkowy. A więc formalnie pojazd
przyjęty do naprawy przestaje istnieć, jego numery
znamionowe zostają skasowane, a pojazd odbierany
po naprawie otrzymuje nowe numery znamionowe.
Zespoły i podzespoły z rozebranych pojazdów są
naprawiane na odpowiednich liniach produkcyjnych.
Naprawy bezimienne stosuje się w zakładach
naprawczych, których program produkcyjny zakłada
naprawę znacznej liczby pojazdów jednego modelu.
Naprawy zespołowe - polegają na wyjęciu z
naprawianego pojazdu zespołów zakwalifikowanych
do naprawy i włożeniu na ich miejsce zespołów
zamiennych, naprawionych (np. w drodze naprawy
bezimiennej) lub nowych. Umożliwia to znaczne
skrócenie przestoju pojazdu w zakładzie
naprawczym. Taka organizacja napraw pojazdów
jest możliwa jedynie w przypadku, gdy zakład
naprawczy dysponuje pewną liczbą zespołów i
podzespołów zapasowych, naprawianych lub
nowych. Elementem niewymiennym w pojazdach
naprawianych metodą wymiany zespołów jest rama
lub nadwozie samonośne. Pozostałe zespoły stają
się bezimienne. Numer znamionowy podwozia
(nadwozia) pojazdu pozostaje więc ten sam.
Badanie techniczne
pojazdów
• Okresowe
• Pierwsze
• Dodatkowe
Okresowe badanie techniczne pojazdu jest
przeprowadzane corocznie,
Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego,
samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej
nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o
dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t
przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej
rejestracji, następnie przed upływem 2 lat od dnia
przeprowadzenia badania, a potem corocznie. Nie dotyczy
to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki
osobowej, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie
przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9,
wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego
osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem,
pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do
nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają
corocznym badaniom technicznym.
Pierwsze badanie techniczne jest
przeprowadzane przed 3 pierwszą
rejestracją. Badaniu temu nie podlega
nowy pojazd, na którego typ zostało
wydane świadectwo homologacji lub
decyzja zwalniająca z obowiązku
homologacji, z wyjątkiem taksówki
osobowej, pojazdu uprzywilejowanego
lub pojazdu odpowiednio
przystosowanego lub wyposażonego
zgodnie z przepisami o przewozie
drogowym towarów niebezpiecznych.
Dodatkowemu badaniu technicznemu podlega
pojazd skierowany na nie przez organ kontroli
ruchu drogowego. W razie uzasadnionego
przypuszczenia, że zagraża bezpieczeństwu ruchu
lub narusza wymagania ochrony środowiska, musi
zostać dokonane badanie kontrolne. Ma to miejsce
w szczególności po groźnej kolizji. Pojazd, który
uczestniczył w wypadku drogowym, w którym
zostały uszkodzone zasadnicze elementy nośne
konstrukcji nadwozia, podwozia lub ramy albo
noszący ślady uszkodzeń, lub którego stan
techniczny wskazuje na naruszenie elementów
nośnych konstrukcji pojazdu, mogące stwarzać
zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego -
musi przejść badanie techniczne.
OKRESOWE BADANIE TECHNICZNE -
METODY BADANIA I KRYTERIA OCENY
• Identyfikacja i kontrola wyposażenia
dodatkowego pojazdu
• Ogumienie
• Światła
• Układ hamulcowy
• Układ kierowniczy
• Podwozie i zawieszenie
• Nadwozie i osprzęt
• Zagadnienia związane z ochroną
środowiska
Identyfikacja i kontrola wyposażenia
dodatkowego pojazdu
Identyfikacja i kontrola wyposażenia dodatkowego pojazdu
Przedmiot i zakres badania: identyfikacja pojazdu oraz kontrola
wyposażenia dodatkowego.
Metoda: oględziny organoleptyczne, sprawdzające poprawność
zapisów w dowodzie rejestracyjnym lub pozwoleniu czasowym
ze stanem istniejącym. Sprawdzenie posiadania wyposażenia
dodatkowego.
Kryteria oceny:
■ poprawność i czytelność numeru VIN lub nadwozia oraz
tablic rejestracyjnych,
■ poprawność zapisów w dowodzie rejestracyjnym:
pojemności silnika, masy własnej pojazdu, liczby miejsc,
dopuszczalnej ładowności, dopuszczalnej masy całkowitej,
■ certyfikacja tablic rejestracyjnych,
■ wyposażenie pojazdu w trójkąt odblaskowy i gaśnicę.
Ogumienie
Przedmiot i zakres badania: sprawdzenie stanu technicznego i ciśnienia
powietrza w oponach.
Metoda: oględziny; pojazd powinien być uniesiony za pomocą podnośnika lub
umieszczony na kanale w celu wykonania oględzin opon. Należy również
sprawdzić stan ciśnienia powietrza w oponach.
Kryteria oceny:
■ opony umieszczone na tej samej osi powinny być tej samej konstrukcji,
■ opony w pojeździe wyposażonym w dwie osie, nieprawidłowe jest wyposażenie
pojazdu w opony diagonalne z opasaniem na kolach tylnej osi w przypadku, gdy
na osi przedniej są umieszczone opony radialne. Nieprawidłowe jest również
wyposażenie kół osi tylnej w opony diagonalne w przypadku, gdy na kołach osi
przedniej znajdują się opony diagonalne z opasaniem,
■ wskaźnik graniczny zużycia opony — sprawdzeniu podlega, czy zużycie opon
nie jest większe niż dopuszczalne wskaźniki umieszczone na oponie. W
przypadku ogumienia, które nie jest wyposażone w takie wskaźniki należy
sprawdzić głębokość bieżnika, którego minimalna wartość wynosi 1,6 mm na '/4
szerokości środkowej części opony,
■ stan ogólny ogumienia — należy skontrolować czy na powierzchni opon nie są
widoczne pęknięcia naruszające ich osnowę, odkształcenia lub wystające na
zewnątrz elementy metalowe,
■ nośność opon — sprawdzeniu podlega wytrzymałość opon.
Światła - przedmiot i zakres badania
• sprawdzenie stanu technicznego, działania, rozmieszczenia, ustawienia w płaszczyznach:
poziomej i pionowej oraz światłości świateł drogowych i mijania.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł kierunkowskazów.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł hamowania „stop".
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł pozycyjnych przednich.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł pozycyjnych tylnych.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie światła oświetlającego tylną tablicę rejestracyjną.
• stan techniczny i rozmieszczenie świateł odblaskowych tylnych, innych niż trójkątne.
• stan techniczny i rozmieszczenie świateł odblaskowych bocznych.
• stan techniczny i działanie świateł awaryjnych.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł przeciwmgłowych tylnych.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł cofania.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł obrysowych.
• stan techniczny, działanie, rozmieszczenie oraz ustawienie świateł przeciwmgłowych przednich.
• stan techniczny, działanie, rozmieszczenie świateł do jazdy dziennej.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie świateł pozycyjnych bocznych.
• stan techniczny i działanie światła kierunkowego (tzw. szperacza).
• stan techniczny i działanie światła roboczego.
• stan techniczny, działanie i rozmieszczenie światła postojowego.
Przedmiot i zakres badania: sprawdzenie stanu technicznego, działania, rozmieszczenia,
ustawienia w płaszczyznach: poziomej i pionowej oraz światłości świateł drogowych i
mijania.
Metoda: oględziny i sprawdzenie działania świateł drogowych i mijania. Pomiar ustawienia
świateł za pomocą specjalnych przyrządów lub ekranu. Pomiar światłości poszczególnych,
równocześnie włączonych, par świateł.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł w pojeździe,
■ barwa świetlna — ma mieć kolor biały lub żółty selektywny,
■ działanie świata mijania i drogowych (jeśli są one wymagane),
■ działanie przełączników — po włączeniu świateł mijania powinny zapalić się kontrolki
wewnątrz pojazdu oraz oświetlenie tablicy rozdzielczej, itd.
■ granica światła i cienia świateł mijania — powinna być wyraźna,
■ strumień świateł mijania — powinien się mieścić w dopuszczalnych granicach: w lewo 5
cm na długości 10 m, w prawo 20 cm na długości 10 m,
■ strumień świateł drogowych — powinien się mieścić w dopuszczalnej granicy, w lewo i w
prawo 20 cm na 10 m,
■ ustawienie świateł mijania w płaszczyźnie pionowej — powinno się mieścić w stosunku do
wartości nominalnej w granicach: w górę 3 cm na długości 10 m, w dół 5 cm na długości 10
m,
■ ustawienie świateł drogowych w płaszczyźnie pionowej — powinno się mieścić w stosunku
do wartości nominalnej w górę i w dół 5 cm na długości 10 m,
■ światłość świateł — jedna para świateł musi osiągać co najmniej 30 kilokandeli [kcd],
suma światłości nie może przekraczać 225 kcd,
■ różnice światłości którychkolwiek par świateł — w przypadku gdy światłość przekracza 40
kilokandeli [kcd], różnice te nie mogą wynosić więcej niż 30%, w przypadku gdy nie
przekracza 40 kcd różnice te mogą wynosić 50%.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny, działanie i
rozmieszczenie świateł kierunkowskazów.
Metody: oględziny i sprawdzenie działania
kierunkowskazów.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie kierunkowskazów —
sprawdzenie, czy liczba i mieszczenie są prawidłowe,
■ barwa kierunkowskazów — barwa ma być żółta,
■ stan techniczny — sprawdzenie, czy włączenie
kierunkowskazów jest uzależnione od włączenia innych
świateł oraz czy działają w jednej fazie,
■ częstotliwość błysków — powinna się mieścić w
granicach od 60 do 120 na min.,
■ opóźnienie włączenia lub wyłączenia świateł —
opóźnienie podczas włączenia nie powinno być większe
niż 1 sekunda, opóźnienie wyłączenia nie powinno być
większe niż 1,5 sekundy.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie i rozmieszczenie świateł hamowania
„stop".
Metody: oględziny i sprawdzenie działania świateł
hamowania.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł hamowania —
sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być
czerwona,
■ stan techniczny — sprawdzenie, czy
naciśnięcie hamulca włącza światła stop,
■ natężenia światła — powinno być wyraźnie
większe niż świateł pozycyjnych.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny, działanie i rozmieszczenie
świateł pozycyjnych przednich.
Metody: oględziny i sprawdzenie
działania świateł pozycyjnych przed-nich.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł
pozycyjnych przednich — sprawdzenie,
czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być
biała lub żółta selektywna.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny, działanie i rozmieszczenie
świateł pozycyjnych tylnych.
Metody: oględziny i sprawdzenie
działania świateł pozycyjnych tylnych.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł
pozycyjnych tylnych — sprawdzenie,
czy licz-ba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być
czerwona.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny, działanie i rozmieszczenie
światła oświetlającego tylną tablicę
rejestracyjną.
Metody: oględziny i sprawdzenie
działania świateł oświetlających tylną
tablicę rejestracyjną.
Kryteria oceny:
■ widoczność — światło powinno być
wyraźnie widoczne,
■ barwa świateł — barwa powinna być
biała.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny i rozmieszczenie świateł
odblaskowych tylnych, innych niż
trójkątne.
Metody: oględziny świateł odblaskowych
tylnych, innych niż trójkątne.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł
odblaskowych tylnych, innych niż
trójkątne — sprawdzenie, czy liczba i
rozmieszczenie są prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być
czerwona.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny i
rozmieszczenie świateł odblaskowych tylnych
trójkątnych.
Metody: oględziny świateł odblaskowych tylnych
trójkątnych.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł odblaskowych
tylnych trójkątnych — sprawdzenie, czy liczba i
rozmieszczenie są prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być
czerwona,
■ kształt trójkąta — światła powinny być
trójkątem równobocznym,
■ umiejscowienie trójkąta odblaskowego —
montowany jest na przyczepach.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny i
rozmieszczenie świateł odblaskowych
bocznych.
Metody: oględziny świateł odblaskowych
bocznych.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł
odblaskowych bocznych — sprawdzenie, czy
liczba i rozmieszczenie są prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być żółta,
w tylnej części dopuszczalna jest czerwona,
■ kształt światła — nie może być w kształcie
trójkąta.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny i działanie świateł
awaryjnych.
Metody: oględziny świateł awaryjnych.
Kryteria oceny:
■ częstotliwość błysków — powinna
się mieścić w zakresie 60+120 cykli
■ działanie — powinny dać się włączyć
i wyłączyć w każdej chwili.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny, działanie i
rozmieszczenie świateł przeciwmgłowych tylnych.
Metody: oględziny i sprawdzenie działania świateł
przeciwmgłowych tylnych.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł przeciwmgłowych
tylnych — sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa powinna być czerwona,
■ stan techniczny — sprawdzenie, czy są włączane bez
świateł mijania lub przeciwmgłowych przednich oraz czy
można wyłączyć światła przeciwmgłowe tylne bez
wyłączania świateł przeciwmgłowych przednich,
■ natężenia światła — musi być wyraźnie większe niż
świateł pozycyjnych tylnych,
■ odległość umieszczenia — muszą być umieszczone w
odległości większej niż 10 cm od światła stop.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie i rozmieszczenie świateł cofania.
Metody: oględziny świateł cofania.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł cofania —
sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa musi być biała,
■ stan techniczny — sprawdzenie, czy
włączenie światła następuje tylko i wy-
łącznie na biegu tylnym,
■ natężenia światła — nie może oślepiać
innych użytkowników drogi.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie i rozmieszczenie świateł
obrysowych.
Metody: oględziny świateł obrysowych.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł cofania —
sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa musi być biała z
przodu oraz czerwona z tyłu,
■ stan techniczny — światła tego typu mogą
być umieszczone jedynie na samochodach i
przyczepach, których szerokość przekracza
1,8m.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny, działanie,
rozmieszczenie oraz ustawienie świateł przeciwmgłowych
przednich.
Metody: oględziny i sprawdzenie działania świateł
przeciwmgłowych przednich.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł przeciwmgłowych tylnych
— sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa musi być biała lub żółta
selektywna,
■ stan techniczny — światła powinny się włączać przy
włączonych światłach pozycyjnych,
■ natężenie światła — nie może oślepiać innych
użytkowników drogi
■ strumień świateł przeciwmgłowych przednich — powinien
się mieścić w płaszczyźnie pionowej w stosunku do wartości
nominalnej w górę i w dół 5 cm na długości 10 m.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie, rozmieszczenie świateł do jazdy
dziennej.
Metody: oględziny i sprawdzenie działania
świateł jazdy dziennej.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł do jazdy
dziennej — sprawdzenie, czy liczba i
rozmieszczenie są prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa musi być biała,
■ stan techniczny — światła muszą być
podłączone w sposób zgodny z przepisami
oraz muszą być wyposażone w odpowiednią
powierzchnię świetlną.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie i rozmieszczenie świateł pozycyjnych
bocznych.
Metody: oględziny świateł pozycyjnych bocznych.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł cofania —
sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł.— barwa musi być żółta
samochodowa, w tylnej części może być czerwona,
■ miejsce montażu — światło może być
zamontowane w samochodach przekraczających
długość 6 m;
dopuszczalnym wyjątkiem są przyczepy i ciągnik
siodłowy.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny i działanie światła
kierunkowego (tzw. szperacza).
Metody: oględziny światła
kierunkowego.
Kryteria oceny:
■ przeznaczenie — światło może być
zamontowane na samochodach
uprzywilejowanych.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny i działanie światła
roboczego.
Metody: oględziny światła roboczego.
Kryteria oceny:
■ przeznaczenie — światło może być
zamontowane na ciągnikach
rolniczych.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie i rozmieszczenie światła
postojowego.
Metody: oględziny światła postojowego.
Kryteria oceny:
■ liczba i rozmieszczenie świateł postojowych
— sprawdzenie, czy liczba i rozmieszczenie są
prawidłowe,
■ barwa świateł — barwa z przodu musi być
biała, z tylu czerwona,
■ przeznaczenie — światło powinno być
zamontowane w samochodach nie-
przekraczających 6 m długości i 2 m
szerokości.
Układ hamulcowy - przedmiot i
zakres badania
•konstrukcja układu hamulcowego.
•mocowanie pedału hamulca nożnego.
•stan techniczny pedału hamulca oraz kontrola skoku elementu uruchamiającego hamulce.
•układ wspomagania lub sprężarki.
•sprawdzenie działania wskaźnika lub miernika ostrzegającego o zbyt niskim ciśnieniu.
• sprawdzenie zaworu sterującego hamulca postojowego.
•hamulec postojowy i jego zapadki oraz dźwignia sterująca.
•kontrola zaworów hamulcowych.
•złącza przewodów hamulcowych przyczepy.
•sprawdzenie zbiornika powietrza.
•sprawdzenie podzespołów serwomechanizmu oraz w systemach hydraulicznych — pompy hamulcowej.
•kontrola sztywnych przewodów hamulcowych.
•kontrola elastycznych przewodów hamulcowych.
•kontrola okładzin szczęk hamulcowych.
•kontrola bębnów i tarcz hamulcowych.
•linki hamulcowe, pręty i połączenia dźwigowe.
•urządzenie uruchamiające hamulce.
•regulator siły hamowania.
•automatyczny regulator szczęk.
•zwalniacz.
•skuteczność i sprawność roboczego układu hamulcowego.
•skuteczność i sprawność awaryjnego układu hamulcowego.
•skuteczność i sprawność postojowego układu hamulcowego.
•skuteczność układu hamowania zwalniacza, hamulca silnikowego.
Przedmiot i zakres badania: konstrukcja
układu hamulcowego.
Metody: oględziny układu hamulcowego.
Kryteria oceny:
■ konstrukcja — sprawdzenie zgodności z
wymaganiami,
■ zmiany konstrukcyjne — kontrola
wystąpienia niedozwolonych zmian
konstrukcyjnych jakiejkolwiek części
układu,
■ szczelność układu — kontrola
szczelności układu, przede wszystkim na
po-łączeniach.
Przedmiot i zakres badania:
mocowanie pedału hamulca nożnego.
Metody: oględziny pedału hamulca
nożnego.
Kryteria oceny:
■ piasta — sprawdzenie stopnia
zużycia piasty,
■ luzy i opory — kontrola nadmiernego
luzu i oporu.
Przedmiot i zakres badania: stan
techniczny pedału hamulca oraz kontrola
skoku elementu uruchamiającego
hamulce.
Metody: oględziny pedału hamulca.
Kryteria oceny:
■ skok jałowy — kontrola nadmiernego
lub zbyt małego skoku jałowego,
■ powierzchnia antypoślizgowa —
sprawdzenie stanu powierzchni
antypoślizgowej pedału hamulca,
■ działanie pedału hamulca — musi on
być "prawidłowo" zwalniany.
Przedmiot i zakres badania: układ
wspomagania lub sprężarki.
Metody: oględziny układu wspomagania lub
sprężarki.
Kryteria oceny:
■ wzrost ciśnienia — sprawdzenie czasu
wzrostu ciśnienia w układzie, zapewniającego
prawidłowe hamowanie,
■ wartość ciśnienia/podciśnienia — kontrola
ciśnienia/podciśnienia przy przynajmniej
dwukrotnym uruchomieniu hamulców,
■ urządzenie wspomagające — sprawdzenie
poprawności działania urządzenia
wspomagającego.
Przedmiot i zakres badania:
sprawdzenie działania wskaźnika lub
miernika ostrzegającego o zbyt niskim
ciśnieniu.
Metody: oględziny wskaźnika lub
miernika.
Kryteria oceny:
■ działanie miernika lub wskaźnika —
kontrola, czy działa prawidłowo.
Przedmiot i zakres badania:
sprawdzenie zaworu sterującego
hamulca postojowego.
Metody: oględziny zaworu.
Kryteria oceny:
■ zużycie zaworu — sprawdzenie
powierzchni zaworu oraz stopnia jego
zużycia,
■ działanie zaworu — kontrola
działania zaworu sterującego, trzpienia
blokującego lub zaworu, sprawdzenie
nieszczelności.
Przedmiot i zakres badania: hamulec
postojowy i jego zapadki oraz dźwignia
sterująca.
Metody: oględziny elementów.
Kryteria oceny:
■ zapadka hamulca — sprawdzenie
poprawności działania zapadki,
■ dźwignia lub mechanizm —
sprawdzenie zużycia łożysk dźwigni lub
mechanizmu oraz regulacje dźwigni.
Przedmiot i zakres badania: kontrola
zaworów hamulcowych.
Metody: oględziny zaworów.
Kryteria oceny:
■ stan zaworów — sprawdzenie
wypływów powietrza, poziomu oleju w
sprężarce, zamocowania zaworów,
działania zaworu bezpieczeństwa,
■ wartości ciśnienia — kontrola
ciśnienia hamowania.
Przedmiot i zakres badania: złącza
przewodów hamulcowych przyczepy.
Metody: oględziny złącz przewodów.
Kryteria oceny:
■ złącza przewodów — sprawdzenie
szczelności przewodów, zaworu złącza,
zamocowania,
■ rozłączenie połączenia — przy
rozłączeniu połączenia hamulec
przyczepy powinien prawidłowo
zadziałać.
Przedmiot i zakres badania:
sprawdzenie zbiornika powietrza.
Metody: oględziny zbiornika.
Kryteria oceny:
■ zawór odwadniający — sprawdzenie
działania zaworu odwadniającego,
■ stan zbiornika — kontrola
szczelności, zamocowania, ogólnego
stanu technicznego.
Przedmiot i zakres badania: sprawdzenie
podzespołów serwomechanizmu oraz w
systemach hydraulicznych — pompy
hamulcowej.
Metody: oględziny elementów.
Kryteria oceny:
■ zespól serwomechanizmu — sprawdzenie
poprawności działania,
■ pompa hamulcowa — kontrola szczelności,
poprawności działania pompy,
■ płyn hamulcowy — sprawdzenie poziomu i
rodzaju płynu hamulcowego, a także położenia
zbiorniczka
■ lampka kontrolna — sprawdzenie działania
lampki kontrolnej poziomu płynu hamulcowego.
Przedmiot i zakres badania: kontrola
sztywnych przewodów hamulcowych.
Metody: oględziny przewodów.
Kryteria oceny:
■ stan przewodów — sprawdzenie
szczelności, stopnia skorodowania,
prze-mieszczenia oraz pęknięć.
Przedmiot i zakres badania: kontrola
elastycznych przewodów
hamulcowych.
Metody: oględziny przewodów.
Kryteria oceny:
■ stan przewodów — sprawdzenie
szczelności, pęknięć, porowatości,
wybrzuszeń, spęcznień,
■ długość i skręcenia przewodów —
sprawdzenie długości oraz
poprawności ich poprowadzenia.
Przedmiot i zakres badania: kontrola
okładzin szczęk hamulcowych.
Metody: oględziny okładzin.
Kryteria oceny:
■ okładziny szczęk — sprawdzenie
zużycia oraz zanieczyszczeń okładzin.
Przedmiot i zakres badania: kontrola
bębnów i tarcz hamulcowych.
Metody: oględziny bębnów i tarcz.
Kryteria oceny:
■ bębny i tarcze — sprawdzenie
stopnia zużycia, zanieczyszczeń oraz
uszkodzeń.
Przedmiot i zakres badania: linki
hamulcowe, pręty i połączenia dźwigowe.
Metody: oględziny elementów.
Kryteria oceny:
■ stan linek — sprawdzenie stanu i
działania linek, stopnia skorodowania
prowadnicy,
■ połączenia — kontrola połączeń linek
lub prętów,
■ ruch elementów układu — sprawdzenie
swobody ruchów elementów układu.
Przedmiot i zakres badania: urządzenie
uruchamiające hamulce.
Metody: oględziny urządzenia.
Kryteria oceny:
■ stan urządzenia — kontrola
szczelności, pęknięć, zamocowania,
stopnia skorodowania,
■ skok tłoka siłownika lub membrany
— sprawdzenie wielkości skoku,
■ osłona przeciwpyłowa —
sprawdzenie zużycia osłony.
Przedmiot i zakres badania: regulator
siły hamowania.
Metody: oględziny regulatora.
Kryteria oceny:
■ podłączenie regulatora — kontrola
poprawności podłączenia,
■ regulacja regulatora — sprawdzenie
poprawności wyregulowania.
Przedmiot i zakres badania:
automatyczny regulator szczęk.
Metody: oględziny regulatora.
Kryteria oceny:
■ stan regulatora — sprawdzenie
poprawności działania regulatora.
Przedmiot i zakres badania: zwalniacz.
Metody: oględziny zwalniacza.
Kryteria oceny:
■ połączenie — sprawdzenie
poprawności połączenia lub
zamocowania.
Przedmiot i zakres badania: skuteczność i sprawność
roboczego układu hamulcowego.
Metody: pomiar skuteczności działania hamulców.
Kryteria oceny:
■ stopniowa siła hamowania — sprawdzenie
stopniowej zmiany natężenia siły hamowania,
■ czas zadziałania hamulca — kontrola czasu
opóźnienia zadziałania hamulca we wszystkich kołach,
■ wahanie sity hamowania — sprawdzenie wielkości
występowania wahania siły hamowania,
■ siła hamowania — kontrola sity hamowania na
wszystkich kołach,
■ przyrost siły hamowania — sprawdzenie
występowania skokowego przyrostu siły hamowania,
■ skuteczność hamowania — sprawdzenie
skuteczności hamowania.
Przedmiot i zakres badania: skuteczność i
sprawność awaryjnego układu hamulcowego.
Metody: pomiar skuteczności działania
hamulców — podlega badaniu tylko w
przypadku, jeżeli to działanie jest uzyskiwane
poprzez oddzielny układ.
Kryteria oceny:
■ przyrost siły hamowania — sprawdzenie
równomierności przyrostu sity hamowania,
■ hamulce przyczepy — kontrola
automatycznego systemu hamulcowego
przyczepy,
■ skuteczność hamowania — sprawdzenie
skuteczności hamowania.
Przedmiot i zakres badania:
skuteczność i sprawność postojowego
układu hamulcowego.
Metody: pomiar skuteczności działania
hamulców.
Kryteria oceny:
■ poprawność działania —
sprawdzenie poprawności działania
hamulców,
■ skuteczność działania — kontrola
skuteczności działania hamulców.
Przedmiot i zakres badania:
skuteczność układu hamowania
zwalniacza, hamulca silnikowego.
Metody: oględziny.
Kryteria oceny:
■ zwalniacz — kontrola płynności
przyrostu siły hamującej,
■ hamulec wydechowy — sprawdzenie
poprawności jego działania.
Układ kierowniczy - przedmiot i
zakres badania
• kolumna i koło kierownicy, jej stan,
zamocowanie oraz ruch jałowy koła
kierownicy.
• stan techniczny, działanie i mocowanie
obudowy przekładni kierowniczej.
• stan techniczny i działanie drążków
kierowniczych.
• koła jezdne, zawieszenie kół, wahacze,
zwrotnice, piasty kół, zbieżność kół
przednich.
Przedmiot i zakres badania: kolumna i koło kierownicy, jej
stan, zamocowanie oraz ruch jałowy koła kierownicy.
Metody: należy ustawić pojazd kolami na twardym
podłożu. W sposób decydowany nacisnąć na koło
kierownicy w kierunku poosiowym i promieniowym.
Należy również obracać koło kierownicy dookoła osi
kolumny w obie strony. Pomiar ruchu jałowego należy
wykonać przy kołach ustawionych symetrycznie do osi
pojazdu (w samochodach ze wspomaganiem badanie
należy wy-konać przy pracującym silniku).
Kryteria oceny:
■ kolumna kierownicy — sprawdzenie zamocowania kola
na kolumnie oraz luzów promieniowych lub poosiowych,
■ koło kierownicy — kontrola stanu zewnętrznego
kierownicy oraz homologacji lub certyfikatu,
■ ruch jałowy — sprawdzenie czy ruch jałowy kierownicy
przekracza wartości maksymalne określonego typu
pojazdu.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny,
działanie i mocowanie obudowy przekładni
kierowniczej.
Metody: obracanie kołem kierownicy w obie
strony, od oporu do oporu. Oględziny obudowy
przekładni w trakcie energicznego obracania
kołem kierownicy.
Kryteria oceny:
■ obracanie mechanizmu — sprawdzenie
„gładkości" obracania się mechanizmu
przekładni kierowniczej,
■ luzy walka — kontrola luzów poosiowych
walka przekładni,
■ obudowa — sprawdzenie obudowy przekładni
oraz jej zamocowania.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny i
działanie drążków kierowniczych.
Metody: energiczne obracanie kołem oraz
obserwacja działania drążków i połączeń.
Kryteria oceny:
■ przeguby — sprawdzenie luzów w
połączeniach,
■ drążki kierownicze — sprawdzenie stanu
technicznego, i czy występują pęk-nięcia,
deformacje oraz ślady czynności naprawczych,
takich jak spawanie czy zgrzewanie,
■ działanie drążków — sprawdzenie działania
ograniczników skrętu oraz czy występują
ocierania się drążków o inne elementy pojazdu.
Przedmiot i zakres badania: koła jezdne, zawieszenie kół,
wahacze, zwrotnice, piasty kół, zbieżność kół przednich.
Metody: oględziny elementów podczas energicznego
kołysania kołem jezdnym w różnych płaszczyznach. Pomiar
zbieżności.
Kryteria oceny:
■ osie, zwrotnice, wahacze — sprawdzenie, czy występują
pęknięcia lub od-kształcenia,
■ sworznie — kontrola luzów na sworzniach zwrotnicy i
wahaczy,
■ łożyska — sprawdzenie, czy występują luzy oraz zgrzyty,
■ tarcze kół — sprawdzenie tarczy kół, ewentualnych
pęknięć lub deformacji,
■ pierścień zaporowy — kontrola zamocowania pierścienia,
■ nakrętki półosi — kontrola zabezpieczenia półosi,
■ zbieżność kół — sprawdzenie poprawności ustawienia
zbieżności kół.
Podwozie i zawieszenie- przedmiot i
zakres badania
• rama podwozia.
• resory, wahacze, drążki reakcyjne,
amortyzatory.
• układ napędowy.
• urządzenia sprzęgowo-zaczepowe.
• zderzaki, urządzenia ochronne.
• zbiornik paliwa i przewody.
• zaczep kulowy samochodu o masie
całkowitej do 3,5 tony.
Przedmiot i zakres badania: rama
podwozia.
Metody: oględziny pojazdu na kanale
lub podnośniku.
Kryteria oceny:
■ stan techniczny — kontrola stanu
ramy, sprawdzenie, czy występują
pęknięcia, odkształcenia lub korozja.
Przedmiot i zakres badania: resory,
wahacze, drążki reakcyjne,
amortyzatory.
Metody: oględziny pojazdu na kanale
lub podnośniku.
Kryteria oceny:
■ mocowania — sprawdzenie
poprawności mocowania elementów do
nadwozia, podwozia czy osi kół,
■ stan techniczny — kontrola
występowania pęknięć, odkształceń,
luzów lub wycieków z amortyzatorów.
Przedmiot i zakres badania: układ
napędowy.
Metody: oględziny pojazdu na kanale
lub podnośniku.
Kryteria oceny:
■ stan techniczny — sprawdzenie
poprawności zamocowania zespołów
napędowych.
Przedmiot i zakres badania: urządzenia
sprzęgowo-zaczepowe.
Metody: oględziny, ostukiwanie
młotkiem.
Kryteria oceny:
■ stan techniczny urządzeń — kontrola
stanu zużycia, poprawności działania,
■ jakość mocowań — sprawdzenie
jakości zamocowania urządzenia
zaczepowego do nadwozia.
Przedmiot i zakres badania: zderzaki,
urządzenia ochronne.
Metody: oględziny elementów.
Kryteria oceny:
■ stan techniczny — sprawdzenie, czy
występują pęknięcia, odkształcenia
zderzaków i listew bocznych,
mogących spowodować zagrożenie w
ruchu drogowym.
Przedmiot i zakres badania: zbiornik
paliwa i przewody.
Metody: oględziny zbiornika i
przewodów.
Kryteria oceny:
■ zbiornik paliwa — sprawdzenie
stopnia skorodowania, szczelności,
poprawnego umieszczenia,
■ przewody — kontrola szczelności
oraz umiejscowienia przewodów.
Przedmiot i zakres badania: zaczep
kulowy samochodu o masie całkowitej
do 3,5 tony.
Metody: oględziny zaczepu.
Kryteria oceny:
■ mocowanie — sprawdzenie
poprawności zamocowania do pojazdu,
■ certyfikat — kontrola wyposażenia w
tabliczkę znamionową oraz
sprawdzenie certyfikatu lub
homologacji.
Nadwozie i osprzęt- przedmiot i
zakres badania
• stan techniczny i zamocowanie kabiny kierowcy oraz
pomieszczenia przeznaczonego do przewozu osób, a
także przestrzeni ładunkowej.
• nadwozie.
• drzwi, podłoga, stopnie, błotniki, siedzenia.
• lusterka wsteczne, szyby, wycieraczki i spryskiwacze.
• sygnał dźwiękowy.
• pasy bezpieczeństwa, miejsca i zakotwiczenia pa-sów
oraz wyjście bezpieczeństwa.
• ogrzewania i wentylacja.
• wymiary zewnętrzne, masy i oznakowanie.
Przedmiot i zakres badania: stan techniczny i
zamocowanie kabiny kierowcy oraz
pomieszczenia przeznaczonego do przewozu
osób, a także przestrzeni ładunkowej.
Metody: oględziny pojazdu na kanale lub
podnośniku.
Kryteria oceny:
■ stan ogólny — sprawdzenie jakości
mocowania do podwozia, stopnia
skorodowania, stanu burt, zawiasów, podłogi
nadwozia,
■ przegroda — kontrola trwałej przegrody
pomiędzy częścią osobową a towarową.
Przedmiot i zakres badania: nadwozie.
Metody: oględziny zewnętrzne pojazdu,
kontrola stopnia skorodowania przy użyciu
małego młotka.
Kryteria oceny:
■ stan ogólny — sprawdzenie
skorodowania konstrukcji nośnej pojazdu i
innych elementów nadwozia oraz
wystąpienia możliwości dostawania się
spalin do wnętrza pojazdu. Kontrola innych
elementów nadwozia, mogących zwiększyć
ryzyko uwięzienia pasażerów lub
poranienia przechodniów w razie wypadku.
Przedmiot i zakres badania: drzwi, podłoga,
stopnie, błotniki, siedzenia.
Metody: oględziny elementów (w przypadku drzwi
— również sprawdzenie działania).
Kryteria oceny:
■ drzwi — sprawdzenie możliwości samoczynnego
ich otwierania oraz stanu klamek,
■ podłoga — kontrola stanu podłogi i stopnia jej
skorodowania,
■ stopnie — sprawdzenie ich uszkodzenia lub
obluzowania,
■ błotniki — sprawdzenie poprawności ich
zamontowania,
■ siedzenia — kontrola szkieletu siedzenia,
zamocowania, położenia, sprawdzenie zagłówków.
Przedmiot i zakres badania: lusterka
wsteczne, szyby, wycieraczki i
spryskiwacze.
Metody: oględziny elementów (w
przypadku wycieraczek i spryskiwaczy —
sprawdzenie działania).
Kryteria oceny:
■ lusterka wsteczne — kontrola
widoczności, powierzchni luster,
■ szyby — kontrola ocechowania,
widoczności, pęknięć lub zmatowienia,
■ wycieraczki i spryskiwacze — kontrola
poprawności działania.
Przedmiot i zakres badania: sygnał
dźwiękowy.
Metody: sprawdzenie działania, ocena
tonu oraz poziomu dźwięku.
Kryteria oceny:
■ stan ogólny — kontrola poprawności
działania, tonu i poziomu dźwięku
sygnału.
Przedmiot i zakres badania: pasy
bezpieczeństwa, miejsca i
zakotwiczenia pa-sów oraz wyjście
bezpieczeństwa.
Metody: oględziny elementów.
Kryteria oceny:
■ stan ogólny — kontrolna działania
mechanizmu blokowania oraz
poprawności działania pasów,
■ wyjście bezpieczeństwa — kontrola
poprawności urządzenia.
Przedmiot i zakres badania:
ogrzewania i wentylacja.
Metody: oględziny i sprawdzenie
działania.
Kryteria oceny:
■ ogrzewanie — kontrola działania
urządzeń ogrzewczych,
■ wentylacja — kontrola działania
urządzeń wentylacyjnych.
Przedmiot i zakres badania: wymiary
zewnętrzne, masy i oznakowanie.
Metody: pomiary wymiarów zewnętrznych
— tylko w uzasadnionych przypadkach.
Kryteria oceny:
■ wymiary zewnętrzne — sprawdzenie
zgodności wymiarów pojazdu z
przepisami,
■ masa — sprawdzenie zgodności z
przepisami masy lub nacisku osi pojazdu,
■ oznakowanie — kontrola poprawnego
oznakowania pojazdu.
Zagadnienia związane z ochroną
środowiska - przedmiot i zakres badania
• hałas zewnętrzny.
• emisja zanieczyszczeń gazowych z
silnika o zapłonie iskrowym.
• zadymienie spalin w silniku o
zapłonie samoczynnym.
• wycieki płynów eksploatacyjnych.
Przedmiot i zakres badania: hałas
zewnętrzny.
Metody: ocena i pomiar hałasu
zewnętrznego na postoju.
Kryteria oceny:
■ układ wydechowy — kontrola
szczelności oraz kompletności układu
wydechowego,
■ poziom hałasu — kontrola zgodności
z przepisami dotyczącymi poziomu
hałasu.
Przedmiot i zakres badania: emisja
zanieczyszczeń gazowych z silnika o
zapłonie iskrowym.
Metody: pomiar emisji zanieczyszczeń
gazowych.
Kryteria oceny:
■ wolne obroty — kontrola działania
wolnych obrotów silnika,
■ wskazania wieloskładnikowego
analizatora spalin — sprawdzenie
zawartości tlenku węgla na biegu jałowym
oraz przy innych prędkościach
obrotowych.
Przedmiot i zakres badania:
zadymienie spalin w silniku o zapłonie
samoczynnym.
Metody: pomiar zadymienia spalin.
Kryteria oceny:
■ stopień zadymienia — sprawdzenie
wielkości zadymienia spalin.
Przedmiot i zakres badania: wycieki płynów eksploatacyjnych.
Metody: oględziny pojazdu.
Kryteria oceny:
■ wycieki — kontrola wycieków paliwa, olejów, płynów hamulcowych,
chłodniczych i innych. Do operacji dodatkowych zaliczane są czynności
wykonywane w przypadku pojazdów specjalnego przeznaczenia.
Kontrola dodatkowych elementów jest wykonywana w:
■ autobusach,
■ taksówkach,
■ pojazdach uprzywilejowanych,
■ samochodach ciężarowych,
■ pojazdach przeznaczonych do nauki jazdy. Grupa badań
specjalistycznych jest wykonywana w pojazdach:
■ po wypadku, kolizji, wymianie lub nadaniu i wybiciu numerów
nadwozia, podwozia,
■ przystosowanych do zasilania gazem,
■ zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą,
■ przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych,
■ autobusach, których prędkość maksymalna na drodze ekspresowej i
autostradzie wynosi 100 km/h.
Koniec